IJmuider Courant | 1964 | 18 september 1964 | pagina 5

Vermoeid verdween

fci

•ftymDDdjoBaooB©

Bankstelzit-slaapbank

badedas verfristbadedas verkwikt.

5

permanente meubelshow

van duivenboden n.v.

VRIJDAG 18 SEPTEMBER 1964

Hondebelasting 1

Hondebelasting 2

Hondebelasting 3

Hondebelasting 4

Hondebelasting 5

Hondebelasting 6

Hondebelasting 7

Hondebelasting 8

Rijvaardigheid

N.Z.H.-forensen

N.V. Moord

deze

man in de badkamerNu kan hij al zingen. Zijn
badedas-bad geeft hem nieuwe energie, badedas
doet veel meer dan de huid reinigen.

badedas voor bad en douche

met extract van wilde kastanjes

maakt het hardste water zacht

laat het bad mooi schoon

ook zo goed voor de huid!

^Verpakkingen van 0,90 2,95 5,90 12,' en 30,'

Werklozenopleiding
Geschiedenis

Voor beter wonen

Scholen in Schalkwijk

Kerkelijk nieuws

Rentekaart

In uw rubriek Schrijvende lezers van
11 september las ik met verbazing over
bet denkbeeld de hondebelasting op
100.- per jaar te stellen.

De heer Ooms is volgens mij beslist geen
dierenvriend. Want met deze ergerlijke
verhoging van de hondenbelasting zouden
zeer vele dieren de dood in gedreven wor
den. Het asiel in de Ridderstraat is al over
vol en vrijwel geen gezin kan zo'n bedrag
opbrengen. Jaarlijks betaal ik 18.- en
dat is al een hele uitgave.

MEVROUW J. WIJDEMAN, Haarlem.

Als reactie op het stukje van de heer
Ooms in uw rubriek Schrijvende lezers
van vrijdag 11 september wil ik aller
eerst zeggen dat voor een hondeliefheb
ber (wat de heer Ooms blijkbaar niet is)
een hond geen luxe is, maar een trouwe
en aanhankelijke metgezel. Op dit punt
ondervind je dikwijls meer trouw en aan
hankelijkheid dan van vele mensen.

Dat deze dieren wel eens een stoep of
park bevuilen is helaas waar, maar dit
kan dikwijls niet voorkomen worden. De
heer Ooms zou de belasting maar liefst
tot 100,- willen verhogen en dat in een
tijd dat de overheid over belastingverla
ging praat.

Maar zie nu eens naar onze hedendaag
se jeugd. Wat vernielt zij niet aan de
parken! Takken worden afgerukt en over
grasgazons wordt met de fiets en brom
mer gereden. Voor deze jeugd krijgt men
nog wel kinderbijslag.

Als men nu de zienswijze van de heer
Ooms volgt zou voor deze kinderen eer
der belasting betaald moeten worden. De
schade door de jeugd, en ook wel door
ouderen, aangericht aan parken enzo
voort, komt de gemeenschap op meer
kosten dan een bevuilde stoep of park
door de honden.

J. A. SOMERS, Haarlem.

Met verontwaardiging heb ik in uw blad
de brief van de heer C. P. Ooms gelezen.
Kennelijk is de heer Ooms geen dieren
vriend en heeft hij nooit ondervonden wat
hondetrouw is. Voor vele bejaarden is een
hond het enige wezen waaraan ze nog
een beetje aanspraak hebben.

Bij ons thuis is de hond een vriend van
ons allemaal, die we geen van allen zou
den willen missen, ook al zou de honden
belasting 100 worden.

De straat bevuilen doen de mensen veel
meer dan de honden. Wat dacht u bij
voorbeeld van de snoeppapiertjes, lege
sigarettenpakjes, patates friteszakjes en
ijspapiertjes? Hoeveel mensen keren, als
ze bijvoorbeeld in hun auto op een par
keerterrein wachten, niet hun hele asbak
op straat om?

FAMILIE VAN RIXEL, Haarlem.

Met zeer grote verbazing heb ik het in
gezonden stukje van de heer Ooms ge
lezen. De heer Ooms is in het geheel geen
dierenvriend. Gelukkig zijn nog heel wat
mensen dat wel. Hij wil die goede mensen
maar liefst 100 per jaar laten betalen.
Wel, ja! Maar heeft hij er wel eens aan
gedacht dat er ook mensen zijn die dat in
het geheel niet kunnen opbrengen, maar
toch graag een hond in hun gezin verzor
gen uit liefde voor het dier? Maar nu ter
zake en hierbij een goede tip voor de heer
Ooms. Als deze heer nu eens langs de
stoepen en parken honden-w.c.tje's neerzet
en voor elke hond eens vijf cent laat be
talen. Dan was dat voor hem een "mooie
bijverdienste en het euvel waarom het
gaat was van de baan.

G. S. VERSTEEG, Santpoort.

Naar aanleiding van de brief van de
heer P. C. Ooms in uw blad van 11 sep
tember gaarne het volgende:

De heer Ooms wil per hond 100 per
jaar heffen om gemeentetekorten te dek
ken. Dat zou ongetwijfeld betekenen dat
vele eigenaren van hun trouwe metgezel
die huis en erf bewaakt en mensen uit
levensgevaar redt zouden moeten opgeven
Een ware ramp voor elke hondeliefheb
ber.

Als er nog meer geld door de gemeen
ten uit belastingen gehaald moet worden,
waarom dan niet eerst de eigenaren van
personenauto's, die 's nachts hun auto's
half op de trottoirs parkeren, daarbij glib
berige olievlekken achterlatend? De auto
verontreinigt bovendien de lucht, maakt
vaak een hels kabaal bij het starten en
zaait onheil en dood. Voeg hierbij een flin
ke belasting van de moderne lawaaiduivel,
de bromfiets, en de gemeenten zullen wel
dra van hun schulden verlost zijn. Het
publiek zal rust en veiligheid herkrijgen,
zodra een flink aantal wrakke personen
wagens en gevaarlijke brommers, dankzij
de nieuwe belasting, hun laatste roest-
plaats bij de sloper hebben ingenomen.

M. C. DE WREEDE, Bennebroek.

Dit gedicht draag ik gaarne op aan de
heer Ooms, die stellig geen dierenvriend
is. Misschien stemt het hem milder.

Een korst, een kliek met liefde hem gegeven,
Een streling en wat beschutting tegen kou,
Daarvoor geeft hij de mens zijn hele leven,

Zijn warme vriendschap, zijn sterke trouw.
Daarom staat hij wanneer gevaren dreigen
Op wacht tot hulp en felle strijd gereed
En niemand die hem van zijn plaats kan krijgen
Omdat hij van geen trouw verbreken weet.
Er is geen mens die op z'n tocht door 't leven
Steeds zonder trouwe vriendschap ooit kan gaan
En die bij zorg, verdriet en hoopvol streven
Ja zelfs bij geluk, alleen kan staan.

Daarom werd hij bij Hoog Besluit geschapen
Den Mens tot aanspraak, hulp en troost gewis.
Omdat zijn sterke trouw een gave
En mensentrouw zo uiterst zeldzaam is.
Een trouwe vriend, een hond, wien men zijn have
Zijn goed, zijn kinderen rustig toevertrouwt.
Het is een ongeschreven wet dat men die gave
Een Godsgeschenk, heel hoog in ere houdt.

HERMINE WAAGE, Haarlem.

Ha, ha, ze zijn er weer! Met het eerste
vallen van de blaadjes komen ze zich
weer melden, hoor! De hondenhaters! Elk
jaar raak!

Een speciale categorie, die, hoewel te
zamen een te verwaarlozen minderheid
vormende, zich in woord en geschrift tot
explosieve agressiviteit opzweept, en wie
is er het mikpunt? Stel tegenover dit
sombere negativisme nu eens de aan
gevallen partij: Wat doen de honden?
Niets! Maar zij staan dan ook met vier
benen op de grond. En hun liefhebbende,
toegewijde broeders-in-het-leven, per
abuis soms „bazen" genoemd? Louter
levenslustige, gezonde, sportieve, vrede
lievende, minzame figuren, mensen, die
weten van leven en laten leven. Waar
door werd Franciscus heilig? Ooit een
naar stukje van hem gelezen? Nou!!

En nu gaan we eens even lekker posi
tief worden. Wie past er op huis en haard?
Wie staat er onmiddellijk klaar om op
te treden tegen in-, uit-, echt- en harten
brekers en aanranders? Stond onlangs
nog niet in dit zelfde blad te lezen, hoe
een jong meisje werd aangerand en slechts
op het nippertje werd verlost door een
van haar honden, nadat zij hem in uiter
ste nood de muilkorf had kunnen afdoen?
Waarmede overduidelijk is aangetoond
dat muilkorven de onzedelijkheid bevor
deren. U kunt dit ook figuurlijk opvatten.

Punt twee: de honden dóén iets. Nou
en? U niet soms? Ook een hond wil
wel eens ongestoord zitten te zitten. In
de goot zei u? Doet u dat zelf eens, met
autowielen, die een paar centimeters langs
je staart zwiepen. Kunt u zó geconcen
treerde arbeid verrichten? Bij voorkeur
zullen de hondjes dus naast de druk be
gane paden gaan en dan vraag ik: wat
doet u buiten de paadjes?

Punt drie: de hondebelasting. Wilt u
er even rekening mede houden, dat de
hondjes een onbezoldigd en immer paraat
korps hulppolitie vormen, en wilt u zich
wel even realiseren aan hoeveel misdaad
en zonde wij zouden blootstaan, ware daar
niet de schare van viervoetige wakers.
Wilt u zich even realiseren, tot welke
astronomische getallen het tekort van de
gemeente zou oplopen, indien daar de
honden niet waren om de onderbezetting
en de vrije dagen van onze wakkere
politiemannen te compenseren?

Juister ware het, inplaats van de hon
debelasting te verhogen, daarentegen een
differentiatie in te voeren: herders, bou
viers, collies en honden van dergelijke
grootte belastingvrij; voor St. Bernhards
en doggen een toeslag mijnheer, met
A.O.W. en huurcompensatie! Voor de
kleinere soorten zou een belasting kun
nen worden geheven met een maximum
voor onderkruipsels als dwergpinchers
en dwergpoedels Die zijn toch goedkoop
in de kost, dus daar kan het wel lijden.
En een bijtpremie mijnheer. Voor elke
beet, een aanrander of inbreker toege
bracht, ten minste een tientje, met een
extra premie voor bijzondere prestaties
als bijvoorbeeld een neusbeet. Dat is
hogere bijtkunst en erg effectief.

Neen, mijnheer, uw standpunt kan ik
niet delen. Wanneer u soms op iets stuit,
dat door een hondje werd achtergelaten,
als bewijs van zijn/haar nauwgezet ron-
dedoen, moet u liever bedenken, dat zon
der geluk niemand wèl vaart en het in
tegendeel voor zoete koek opeten!
Mèt een poot van

W. J. VAN BORSELEN, Haarlem.

In deze rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met uit
drukkelijk verzoek tot publikatle aan de
redactie worden toegezonden: voorwaar
den tot publikatle zijn:

Het onderwerp dient van genoegzaam
algemeen belang te zijn en uit het oog
punt van dat algemeen belang te zijn
beschouwd.

De inzender moet de brief met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
instemmen met de vermelding van zijn
naam en woonplaats. (Dus geen pseudo
niem of initialen).

De brief moet gesteld zijn in behoorlijk
Nederlands en in begrijpelijke, beknopte
vorm.

De redactie behoudt zich het recht voor
de brief ter publikatie te bekorten op
niet essentiële punten, of opneming te
weigeren.

Opneming van een bepaalde brief be
tekent allerminst, dat de redactie het
eens is met daarin vervatte meningen of
argumenten.

Met de brief van de heer C. P. Ooms
over het verhogen van de hondebelasting
tot 100 per jaar ben ik het volkomen
eens en met mij zeker duizenden Haar
lemmers; vrijstelling natuurlijk voor blin
dengeleidehonden.

De meeste hondebezitters nemen niet
de moeite om even verder te lopen naar
een plek waar hun medebewoners er
geen hinder van hebben, maar de uit
werpselen worden zonder meer bij een an
der voor de deur gedeponeerd. Het betreft
vaak hondebezitters, die een eigen tuin
hebben. Laten ze die tuin als mestvaalt
gebruiken.

Het moet voor de overheid toch wel
een teken aan de wand zijn dat de bui
tenlanders ons land het smerigste van
Europa gaan vinden, terwijl Nederland
vóór de laatste oorlog het helderste van
Europa was.

Als men nu de straten bekijkt lijkt het
er in de verste verte niet meer op.

Loslopende honden vangen, waarvan er
vooral in de buitenwijken vele zwerven,
zou reeds een prachtig begin zijn. En dan
de belasting verhogen!

A. VELD, Haarlem.

In uw blad van 8 september pleit u
namens reserve kapitein arts Van Win,
er voor de fysiek onvoldoende ontwikkelde
rekruten buiten het leger te houden. Over
het algemeen valt daarvoor veel te zeg
gen; veel belangrijker echter zou ik het
vinden, wanneer bij toekenning van het
rijbewijs, niet alleen zou worden gelet op
voldoende rijvaardigheid, maar óók op de
geestelijke geschiktheid om aan het weg
verkeer deel te nemen.

Elk jaar vallen er meer dan 2000
slachtoffers buiten de gewonden; de fi
nanciële schade kan ik niet taxeren.

De voorgestelde maatregel mag ingrij
pend zijn, maar indien een buurland door
jaarlijkse invallen in ons land, dergelijke
offers van ons zou eisen, dan zouden er,
zonder veel tegenstand, maatregelen wor
den genomen die de persoonlijke vrijheid
nog meer zouden aantasten.

A. C. STOKER, Heemstede.

De toenemende verkeersdrukte speelt
ook het busvervoer parten en dat kan nie
mand verweten worden. Of er altijd soe
pel genoeg gereageerd wordt op vertragin
gen is een andere vraag. Zo blijft het on
duidelijk waarom bijvoorbeeld een (inter
lokale) bus die te laat vertrekt, toch bij
iedere halte mensen opneemt: de vertra
ging wordt groter, de bus overvol, en tot
ergenis van de (staande) passagiers rijdt
de volgende en vrijwel lege bus voorbij.
De forensen, die dagelijks het noodzake
lijk kwaad van busvervoer ondergaan (bui
ten de zomertijd vaak in een bedompte
sfeer, omdat er in elke bus altijd één mens
blijkt te zitten die frisse lucht als „tocht"
beschouwt), en die veel meer dan ande
ren aan tijd gebonden zijn, hebben in bij
zondere mate belang bij een geregeld en
zo snel mogelijk vervoer. Het was daar
om een goede greep van de N.Z.H. om
een aantal jaren geleden een aparte lijn
83 (Zandvoort - Haarlem - Amsterdam
vice versa) in te stellen, die in de spits
uren rijdt, alleen voor kaarthouders be
stemd is en een beperkt aantal halteplaat
sen heeft. Doordat het tijdrovende kaartjes
verkopen (waarom toch moeten zovelen hun
tientje juist op de bus wisselen?) en bij
voorbeeld ook het stoppen en moeilijk in
voegen op de weg tussen Haarlem en Am
sterdam vervallen, maakt lijn 83 een pret
tige tijdwinst, soms enkele, vaak vijf of
meer minuten.

De dienst van deze „versnelde" 83 ver
toont echter allerlei mankementen, die de
laatste tijd steeds méér voorkomen, bijvoor
beeld te weinig bussen of het uitvallen
van bussen. Daarbij blijkt en dat is wel
de voornaamste aanleiding tot dit stukje
dat de N.Z.H. op een weinig correcte
wijze met haar (vaste) klanten, omgaat.
Alles wat de N.S. doen om hun reizigers
snel op de hoogte te stellen, lijkt de N.Z.H.
bij voorkeur na te laten (dat een dochter
zo van haar moeder kan vervreemden..).
De chefs bij de halteplaatsen nemen zel
den de moeite passagiers in te lichten als
een bus vertraagd of uitgevallen is. Meer
malen krijgen, ten onrechte, de chauffeurs
dan op- en aanmerkingen van de passa
giers. Uit de reacties van de chauffeurs
moet de buitenstaander wel opmaken dat
ook zij niet erg gelukkig zijn met de da
gelijkse organisatie.

Zo'n uitspraak is niet te „bewijzen",
maar kan wel worden onderschreven door
menige forens. In het algemeen zou de
N.Z.H. er goed aan doen eens en enquête
onder haar vaste passagiers te houden,
waaruit heel wat klachten, wensen en sug
gesties naar voren zouden komen. Vanzelf
sprekend kan de leek niet alle aspecten
overzien, maar sommige op- en aanmer
kingen zouden zeker tot verbetering kun
nen leiden. Op het ogenblik heerst er on
der nogal wat forensen wrevel en onge
noegen (bewijs? vraag het ze); er is spra
ke van een gebrek aan communicatie tus
sen „producent" en „consument".

Dit alles wordt urgent nu er sterke ge
ruchten gaan die door chefs en chauf
feurs bevestigd worden dat lijn 83 zal
worden opgeheven. De N.Z.H. mag dit de
forensen niet aandoen. Lijn 83 voorziet in
een grote behoefte en kan zowel voor de
N.Z.H. rendabel als voor de forensen nut
tig zijn, mits bij goede planning en uit
voering, waartoe, nogmaals, de N.Z.H. eens
het oor te luisteren zou moeten leggen bij
de „consument" en bijvoorbeeld ook bij
de chauffeurs.

DRS. R. TEN HAGEN, Haarlem

Uw artikel van maandag 14 september
in „Van dag tot dag" getiteld „N.V. Moord",
is mij uit het hart gegrepen. Ik kan het
volkomen eens zijn met uw conclusie dat
het bedroevend is dat de rest van de
wereld werkeloos toeziet en zich wel druk
maakt om verloren buitenposten in Azië.

Wat de omringende Arabieren van Israël
bekokstoven is feitelijk de voortzetting
van de vernietiging van de joden in de
tweede wereldoorlog en nog wel met
medewerking van een aantal Duitse ge
leerden.

Met eigen ogen heb ik dit jaar tijdens
mijn driemaandelijks verblijf in Israël
(waarbij ik het gehele land doorkruist
heb) kunnen zien wat de joden in blijheid
en hard werken sinds 1948 tot stand heb
ben gebracht. Daarvoor neem ik mijn
pet af.

Gelukkig voelen de Israëliërs zich niet
zo, dat zij bang zijn ten onder gebracht
te worden als Nasser en consorten alleen
met de conventionele wapens zouden aan
vallen.

Neen, dan zal dat kleine groepje sol
daten in Israël het wel redden. Dat is
in 1956 wel gebleken, toen de Egypte-
naren, alleen al door flink leven te maken
in de nacht, op kousen en voeten de
vlucht namen.

Doch nu de Arabieren zich van kern
wapens voorzien en de rest van de wereld
hier niet krachtdadig tegen in gaat, voelt
Israël zich niet op zijn gemak.

Ik ben er van overtuigd dat een aantal
grote mogendheden, zonder met „andere"
grote mogendheden in conflict te komen,
wel praktische middelen hebben om Nas
ser c.s. van dit onheilbrengende plan af
te houden. En deze middelen behoeven
geen bloed te kosten. Het Israëlische leger
is goed getraind en goed bewapend en
staat bij haar bevolking in hoog aanzien.
Ik heb meegemaakt dat een automobilist
die nog ruimte had in zijn auto en die
een liftende soldaat voorbij reed in een
plaatselijk blad met naam en toenaam
als een „niet goed vaderlander" gebrand
merkt werd!!

D. ZALM, IJmuiden.

Advertent'e

7

J -

badedas

Naar mij gebleken is bestaat er veel
misverstand over de verklaring van pro
fessor W. den Boer uit Leiden. Men meent
dat hij zegt dat er géén teveel aan ge
schiedenisleraren dreigt; dit in tegenstel
ling met twee ministers (zie Het Weekblad
van 29 mei en 21 augustus 1960), de
examencommissie Geschiedenis MO (jaar
verslag over 1961, verkrijgbaar bij de
Staatsdrukkerij, Den Haag), professor
Hugenholtz (Utrechtse Studenten Almanak
1964) en het r.k. lerarenblad Bonaventura
(9 augustus 1963, 24 juli 1964). Professor
Den Boer wil alleen academici als leraar
bij het VHMO toelaten en de MO-mensen
uitsluiten. Hiervan uitgaande ziet hij geen
werkloosheid voor academici. Een zuiver
fictieve redenering, want de wet zegt zo
wel de academicus als de MO-bezitter
bevoegd is om les te geven aan ons
VHMO.

De kop in uw blad van 1 juli 1964:
„Leidse rector-magnificus: Eerder te
weinig dan te veel leraren in toekomst",
kan misverstand wekken. Bonaventura
van'24 juli 1964 zegt over professor Den
Boer: „Zijns inziens dient elke plaats die
door overlijden of pensionering van een
lerraar met een MO-B bevoegdheid va-
kant komt, door een academicus te wor
den ingenomen".

Hoe de werkgelegenheid voor geschie
denisleraren intussen achteruit gegaan is,
toont wel het volgende citaat uit hetzelfde
nummer over vacatures bij het VHMO:
„Bij voorkomende vacatures is het geen
uitzondering dat er een tiental sollici
taties wordt ontvangen, waarvan een
aantal van bevoegden of nagenoeg be
voegden" (bladzijde 743).

En dan zijn er nog mensen, die beweren
dat alles overdreven is, alsof ik dez®
citaten uit mijn duim zuig!

Haarlem.

A. P. BRANDES,
leraar geschiedenis, Haarlem.

Advertentie

Modern bankstel met hoge én lage fau
teuil. Gebruikt als slaapbank is de afme
ting 100x186 cm. Rijkelijk ruim dus. De
armleggers en de zijkanten zijn bekleed
met skai-flor. De kussens met warme
stoffen. In vele kleuren en dessins. De
prijs (om géén nachtje meer over-He
slapen) is f 695.-.

Haarlem, Julianapark 60, tel. [phone]

Naar aanleiding van het antwoord van
E. en W. op schriftelijke vragen van het
raadslid Proper (C.P.N.) over de scholen
indeling in Schalkwijk het volgende.

Ondergetekende, voorzitter van de
oudercommissie van de openbare kleuter
school „Pinkeltje" weet niet wat de heer
Proper heeft bewogen deze vragen te stel
len. Hij kan echter niet aannemen dat de
heer Proper het antwoord van B. en W.
bevredigend zal vinden. Hoewel gedane
zaken geen keer meer nemen, meent onder
getekende dat de verplaatsing van de
kleuterklassen uit het gebouw Oostenrijk
laan niet beslist noodzakelijk was. Bij de
oorspronkelijke lokaalverdeling voor lager-
en kleuteronderwijs voor het schooljaar
1964-1965 zouden de kleuterklassen (één
rooms-katholiek, twee protestants-chris
telijk en twee openbaar) in het ge
bouw Oostenrijklaan, dat geheel op
kleuteronderricht ingesteld was, kunnen
blijven. Van protestants-christelijke zijde
zijn toen protesten gekomen tegen de in
deling en een simpel bezoek aan het stad
huis deed de onderwij sautoriteiten over
stag gaan. Het gevolg was dat er veel kos
ten gemaakt moesten worden teneinde het
gebouw Oostenrijklaan (inmiddels door een
verbouwing uitgebreid met één lokaal) ge
schikt te-maken voor protestants-christe
lijk lager onderwijs en het daardoor ver
plaatsen van drie kleuterklassen (één
rooms-katholiek, twee openbaar) naar het
nieuwe gebouw Duitslandlaan.

Van een gemeente, waarvan de finan
ciële toestand niet rooskleurig is, zou men
toch een zuiniger beleid mogen verwach
ten. Wij zijn echter best tevreden met het
gebouw Duitslandlaan, hoewel men zich
mateloos kan ergeren aan de langzame
wijze waarop allerlei voorzieningen in en
om het gebouw tot stand komen. Op 26 mei
1962, bij de officiële ingebruikneming van
de twee schoolgebouwen voor onderwijs
in Schalkwijk, zei de wethouder van
Onderwijs, de heer D. J. A. Geluk, te hopen
dat de voorsprong aan ruimte, die er op
dat ogenblik was, behouden kon blijven.
Die hoop is ij del gebleken; onze kleuter
school heeft een flinke wachtlijst. Plaat
sing van een identiek gebouw als nu reeds
aan de Duitslandlaan staat, is uiterst nood
zakelijk.

L. B. VOS, Haarlem

Bedankt voor Noordwijk aan Zee W. I.
Doude van Troostwijk te Doorwerth; voor
Eist (U.) H. Zethof te Kockengen.

Geref. Kerken

Beroepen te Almelo (vak. dr. A. Wind)
G. Rang te Haarlem-Z.

Aangenomen naar Groningen-Z. (evan-
gelisatiepred. voor groot-Groningen) G. v.
d. Berg te Grijpskerk.

Tot opvolger van mr. T. J. Naudin ten
Cate, die 15 juli met pensioen is gegaan,
is benoemd tot archivaris van de Neder
landse hervormde kerk dr. J. P. van DoO'
ren, tot voor kort predikant te Gieten.

De oplossing die de minister gevonden
meent te hebben om zo snel mogelijk van
de verzekeringen volgens de Invaliditeits
wet af te komen is. wel zeer in strijd met
de in ons land gangbare gebruiken. Een
verzekering is een overeenkomst tussen
twee partijen. Bij eenzijdige beëindiging
van een dergelijke overeenkomst, bijvoor
beeld bij verzekeringmaatschappijen en
pensioenfondsen, worden de afkoop- en
premievrije waarden zodanig berekend
dat degene die de overeenkomst niet na
komt daarvan het nadeel ondervindt en
niet de andere partij. Bij de verzekerin
gen volgens de Invaliditeitswet wordt nu
het omgekeerde voorgesteld. De actuarieel
berekende waarde van deze verzekerin
gen is voor gehuwden met kinderen veel
hoger dan de som van het aan rentezegel»
geplakte bedrag. Op de rentekaarten staat
vermeld: „Het is in het belang van de
arbeider om zelf zegels te plakken over
weken, waarover de werkgever niet plakt".
Hoeveel verzekerden hebben niet na het
beëindigen van de verzekeringsplicht de
premies voor eigen rekening doorbetaald.
Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan gehuwde
vrouwen. Hadden zij het geld maar naar
de spaarbank gebracht. Naast het geleden
interestverlies hebben zij ook nog het na
deel dat over de afkoopwaarde inkomsten
belasting moet worden betaald. Bedenk
verder eens het geval van een gehuwde
man, met kinderen, jonger dan 35 jaar
die op sterven ligt. Die gevallen komen
dagelijks voor. Zijn vrouw heeft potentieel
recht op 187,20 per jaar tot het jongste
kind zestien jaar is en daarna weer van
haar zestigste verjaardag af. Zij moet ech
ter nu tevreden zijn met een eenmalige
uitkering van ongeveer 200. Een veel
fraaiere oplossing zou ik het vinden in
dien voor de verzekerden de keuze zou
worden gelaten om de verzekering, even
tueel overgeheveld naar de vrijwillige
ouderdomsverzekering, voor eigen rekening
voort te zetten.

J. L. TURLINGS, Heemstede.

Advertentie

heden exposeren wij op de

spaarne 11 - tel. 13608

de nieuwste wandsysteemmeubelen van
onder andere

pastoe
formule
royal systeem

interieurs-adviseurs
ged. oudegracht 108-110 - kruisstraat 22

In Genemuiden is de eerste steen gelegd voor
een grote gemeenschappelijke ververij en dro
gerij voor de coöperatie Interkos, in welke
organisatie zich dertien van de drie en twintig
plaatselijke cocosbedrijven hebben verenigd.