Onderwereld der paddestoelen regeert
in dit jaargetijde het duinlandschap
m
n
Stilte in Linnaeushof broedt
al een nieuwe lente uit
7' h
Modebericht
Jersey
21 /5
Schoor
steen
mantels
mm
OSRAM
Les Fréres Jacques slapen niet
WOENSDAG 7 OKTOBER 1964
17
TIJD VOOR DE MOOISTE WANDELINGEN VAN HET JAAR
Herfst in het duin
Tentoonstelling
in Bergen
W andelroutes
De vogeltrek
van Doveren
bestaande
situatie
mogelijke
wijziging
bestaande
situatie
mogelijke
wijziging
Via HERFST naar WINTER
Het is dan toch weer zo
ver. „Vadertje Langbeen" met
zijn gezin is alweer druk doen
de voor de grote trek en mis
schien al afgereisd op die grote
boeiende trektocht om in mil
der streken ver zuidwaarts te
gaan overwinteren. In de
maand september pleegt de
ooievaar ons namelijk weer
te verlaten als de jonge uiver-
tjes flink uit de kluiten ge
wassen zijn en de vliegkunst
voldoende meester zijn ge
worden voor hun eerste wer
kelijk fenomenale prestatie-
vlucht. Overigens is het met
onze grootste broedvogel, die
reeds van jongsaf aan zo tot
onze verbeelding spreekt,
maar droevig gesteld. Nog
steeds Is hij een graag geziene
broedvogel in ons land, maar
het ziet er met hem wel erg
bedenkelijk uiut. In ons land
is zijn soort thans helaas tot
enkele tientallen verminderd.
Onze provincie heeft hem de
laatste jaren zelfs helemaal
moeten missen. Wat de oor
zaak van deze zo teleurstel
lende teruggang is vormt nog
een onopgelost probleem, doch
stellig is het toenemende en
massale gebruik van insecti
ciden ook in Afrika één
van de factoren die daarbij
een belangrijke rol spelen.
De zon komt nu steeds lager
aan de zuidelijke hemel te
staan, de dagen worden koeler
en de schaduwen dagelijks
langer. Het duin komt in de
ban van een mysterieuze sfeer,
een sfeer van vaag verlangen
naar trek bij talrijke van onze
gevederde vrienden en naar
winterslaap bij vele meer aan
de aarde gebonden bewoners
van ons duin. Het in de na
middag steeds lager invallen
de licht heeft iets van melan
cholie over zich en na een
nog milde herfstdag vormen
zich al spoedig mistflarden
boven de dalen. Het lijkt in
deze tijd van het jaar alsof
het leven in de natuur een
wijle de pas inhoudt, alsof
het aarzelt over de drempel
te treden, die het van een
overweldigend maar onbekend
gebeuren scheidt.
Maar over „overwinteren"
gesproken, gelukkig zijn wij
daar nog niet aan toe en kun
nen de nazomer en herfst ons
nog heel wat te genieten
bieden.
Steeds fantastischer en
boeiender worden nu de kleu
ren, voornamelijk in allerlei
schakeringen van geel en rood,
waarmede het duin zich tooit
voor een apotheose als af
scheid van het heerlijke zo-
zomerseizoen. Het opvallende
geel van berk en Noorse es
doorn of Spaanse aak en het
vlammend rood van de braam
struiken, allerlei andere blad
verkleuringen en herfstvruch
ten, waaronder die van de
kardinaalsmutsen, waar de zo
karakteristieke 'tweekleurige
vruchten als talrijke fel lila
en oranje mutsjes zijn opge
hangen, zetten nu het duin
struweel in lichtelaaie.
Laat u zich eens herleiden
om in deze tijd van het jaar
in ons onvolprezen Noordhol
lands Duinreservaat die rust
en bezinning op te doen, die
wij in ons hedendaagse levens
tempo zo zelden kunnen vin
den.
Bovendien gaat tegen de
sprookjesachtige achtergrond
van flora's fel gekleurde palet
nu een nieuwe geheimzinnige
wereld voor ons open, de
wondere wereld der padde
stoelen, die ontspruitend uit
de duistere vochtige bodem
nu met hun talrijke myste
rieuze vormen en kleuren bos
en duin in bezit nemen.
Hoezeer de paddestoelen van
oudsher tot de verbeelding
spraken, blijkt uit allerlei
lugubere benamingen als „dui-
velskaas", „satansboleet", „dui-
velseieren", „Judasoren" en
„heksenkringen". Als hoeden,
bollen, sterren en koralen rij
zen zij nu overal „als padde
stoelen" uit de grond: elfen
bankjes, varkensoortjes, spij-
kerzwammen, veelkleurige rus-
sula's, aardsterren, rozige
melkzwammen, enorme bovis-
ten en andere stuifzwammen,
de giftige knolamanieten, on
telbare trechterzwammetjes,
klein en nietig, zwavelkopjes,
inkzwammen, boleten, ridder-
zwammen, melk- en honing-
zwammen en wat dies meer
zij. Ongelooflijk gevarieerd
naar vorm en kleur zijn deze
geheimzinnige voortbrengselen
van Moeder Natuur.
Zoals al vele jaren gebrui
kelijk is, zal ook ditmaal weer
de traditionele en boeiende
tentoonstelling Herfsttooi een
rijk geschakeerd beeld geven
van de talrijke soorten padde
stoelen, herfstvruchten en
herfstkleuren, die nu in ons
Noordhollands Duinreservaat
te bewonderen zjjn. Deze ten
toonstelling. die een groot aan
tal natuurvrienden pleegt te
trekken, zal ditmaal weer eens
in Bergen in hotel-restaurant
„Duinvermaak" worden ge
houden en wel van vrijdag
9 oktober tot en met maandag
12 oktober a.s.
Deze tentoonstelling zal ge
opend zijn op vrijdag 9 oktober
van 16.00 tot 18 00 uur, zater
dag 10 oktober van 9.00 tot
22.00 uur, zondag 11 oktober
van 10.00 tot 22.00 uur en
maandag 12 oktober van 8.30
tot 18.00 uur.
Laat u zich echter door de
onheilspellende benamingen
voor talrijke vertegenwoor
digers van deze geheimzinnige
wereld, in de letterlijke zin
des woords de „onderwereld",
waarop wij staan en gaan,
niet .afschrikken en combineer
met een bezoek aan deze ten
toonstelling een duinwande
ling in onze Berger-duinen.
U kunt daar deze deels onheil
spellende deels sprookjesach
tige tedere produkten der na
tuur in hun eigen domein op
zoeken en behoeft echt niet
bevreesd te zijn verstrikt te
zullen geraken in het „duivels
naaigaren" dat u op uw wan
deling misschien tevens zult
aantreffen!
De in het kader van „Kom
per auto wandelen" in de Ber
ger-duinen uitgezette wandel
routes maken het u gemak
kelijk de weldadige invloed
van het buitenspoor te onder
gaan op 'n mooie stille herfst
dag of maar dan goed uit
gerust als de elementen zich
roeren. Er is daar nu ook zo
veel meer te beleven. De
prachtige oranje duindoorn
bessen, vooral in de zuide
lijker gelegen kalkrijke dui
nen, zijn nu ook volrijp en
die van de inktzwarte ligus
ter en de felrode rozenbottels
glanzen in het herfstzonnetje.
Ook bitterzoet, kamperfoelie,
heggerank, meidoorn, berberis
en vele andere beijveren zich
het Noordhollandse duin met
hun besvruchten in vuur en
"tW
Jonge berken in de herfstige rust
van de Kennemerduinen.
De Panteramaniet
WWWMWWWWWHMWIMMWWIMWWIWWIIIMWmW
Advertentie
.JflM
vlam te zetten en als op een
brandende plumpudding val
len grote zwermen trek- en
zwerfvogels er op aan om de
grote trek naar het zuiden
hier even te pauzeren en zich
aan de rijk voorziene bessen-
dis tegoed te doen.
Groot is dan ook het aantal
vogels waaronder soms vreem
de soorten uit verre landen
die in de eeuwige stilte van
de toendra's hebben gebroed
en hier komen fourageren om
aan de overvloedige en vita-
minerijke bessen en vruchten
kracht op te doen voor de
verdere „krachttoer", die zij
nog moeten volbrengen om
hun winterkwartier te be
reiken.
Al vroeg in de avond dalen
de spreeuwen op hun slaap
plaatsen neer, nadat zij in
hun massale oefenvluchten als
goed gedrilde aaneengesloten
eskadrons hun vogelvrije ex-
cercitiedrang hebben botge
vierd. Weldra zullen zij in
gesloten formatie hun charge
uitvoeren en in een fikse door
stoot een heel eind zuidwaarts
oprukken.
Inmiddels hebben de bui
zerds uit noordelijker streken
nu hier hun winterkwartieren
weer betrokken en trekken
zij op zoek naar buit meest
kadavers hun grote cirkels
in de lucht. Daarentegen
scheren de slechtvalken en
sperwers langs de bosranden
of schieten ze als pijlen door
de dalen, onrust zaaiend onder
de gelederen der doortrekken
de vogels.
Ook haas en konijn, eek
hoorn, veld-, spits- en bos
muis, kortom alle dieren, doen
zich nu gretig tegoed voor het
naderende barre seizoen. Zo
is ook de mol actiever dan
ooit om zich tijdig van een
flink vetlaagje te voorzien,
want de 20.000 haartjes op elke
vierkante centimeter van zijn
pels zijn blijkbaar een onvol
doende bescherming tegen de
winterse koude.
De plantenwereld takelt nu
wel zienderogen af. Toch
bloeien hier en daar nog en
kele nabrandende toortsen en
de zandkool is zelfs nog alom
tegenwoordig. Ook de herfst-
leeuwetand, het streepzaad en
nabloeiers van bereklauw en
wilde peen kunnen het nog
lang uithouden en in de den
nenbossen lokt nog de wes
penorchis zijn klanten. Er is
nog veel te zien en te ge
nieten.
Herfst in
Parijs
In Parijs is het seizoen weer volop
san de gang en er is vooral voor hen,
die van het lichte genre houden, enorm
veel te genieten. Men zou er rustig
een paar weekjes aan kunnen wijden
in de vakantie, en daarbij komt nog,
Ontvangen een bijzonder
mooie collectie zuiver wollen
in zeer aparte
Eantasiedessins voor
japonnen en deux-pièces
150 -f- 160 centimeter breed
per meter
24.75, 26.75
Grote Houtstr. 130
Tel. 12628, Haarlem
dat Parijs een heerlijke stad is in de
herfst, vooral als men er dé weg weet.
Voor ons Nederlanders is het wellicht
het meest interessante, dat de zo be
kende „Fréres Jacques" in de Comédie
du Théatre des Champs Elysées in de
Avenue Montaigne (Paris 8.) op 1 ok
tober de première gaven van hun nieu
we programma, „Récital 1965". Het is
een soort jubileum, want zij zijn nu 20
jaar onafgebroken bij elkaar en ik ge
loof niet, dat er veel groepen zijn, die
op een dergelijk lang en succesvol le
ven kunnen terugzien. „Les Fréres
Jacques" zijn in Parijs zeer populair
en bemind bij het goede publiek en
daarom hebben ze het plan om tot eind
februari te blijven spelen in de Avenue
Montaigne. Het zou me niet verwonde
ren, als alle voorstellingen weer zullen
zijn uitverkocht. Zij zingen 30 chan
sons, waarvan 15 nieuwe, terwijl de an
dere succesnummers zijn uit het oude
repertoire. Een van die successen heet
„De zonen van het Hemelse Rijk".
Als bijzonderheid zingen zij ditmaal
ook enkele „Fables de La Fontaine".
Een grammofoonplaat hiervan is reeds
verschenen, en deze plaat wordt in Pa
rijs nu al aan duizenden liefhebbers
verkocht. De muziek van de Fables de
La Fontaine is gemaakt door verschil
lende componisten en van deze fabels
is „Le Corbeau et le Renard" zonder
twijfel een eminente prestatie. Pierre
Daninos (de auteur van „Snobissimo")
Fréres Jacques" elke drie jaar een
nieuw programma en beginnen dan in
de Comédie des Champs Elysées. Van
heeft een presentatietekst voor hen ge
maakt en de pas overleden Italiaanse
schilder Moretti heeft een affiche voor
hen gemaakt. Gewoonlijk geven „Les
te voren hebben zij dan in verschillen
de Parijse cabarets, zoals bijv. in
„Tête de l'Art", hun nieuwe nummers
uitgeprobeerd en het moeilijkste voor
hen is deze nummers te vinden. Vo
rig jaar hadden ze reeds een keus tus
sen meer dan 600 inzendingen te ma
ken, maar van al deze nummers bleek
er maar één geschikt en die had nog
een Engelse tekst (die trouwens niet zo
vleiend was voor de eilandbewoners).
Maar langzamerhand zijn er toch een
aantal geschikte chansons gevonden.
Want bij „Les Fréres Jacques" is het
moeilijke, dat de tekst een spectaculair
verhaaltje moet zijn vanwege hun mime,
costumes en bewegingen. Meer dan een
jaar lang wordt dan ook aan een nieuw
repertoire gewerkt en hun discipline en
perfectionisme zijn zo groot, dat er
niets mag ontbreken aan het kleinste
detail.
Daarom zijn ze ook over de gehele
wereld beroemd geworden en gebleven,
terwijl zij nooit concessies hebben ge
daan, wat hun niveau betreft. In deze
twintig jaar is er nooit een van het vijf
tal ziek geweest en zij hebben nooit
ruzie gehad. Dit komt omdat zij alleen
tijdens de repetities en de voorstellin
gen bij elkaar komen en zich verder
niet met elkaar bemoeien. Ook hun
vrouwen niet! Als zij op tournee zijn,
rijden zij elk afzonderlijk met hun
(kleine) auto van stad tot stad en vin
den elkaar weer tijdens de licht-repeti-
ties, die altijd weer gehouden worden,
want men laat niets aan het toeval over.
Wel eten zij tezamen na de voorstelling.
Zij zeggen, dat ze zonder hun costu
mes (van Malclès) nooit zulk een suc
ces gehad zouden hebben en dat zij dit
alleen met elkaar hebben kunnen be
reiken. „Les Fréres Jacques" zijn alle
vier gedegen Franse huisvaders, die in
de loop der jaren al een aardig som
metje hebben vergaard. Ik heb ze in
1947 nog gekend, toen zij per fiets in
Parijs van het ene naar het andere ca
baret trokken om op te treden!
Zij hebben allen een hobby: de ene
fotografeert voortreffelijk; de ander
schildert; een derde verzamelt antiek
en de vierde heeft een grote bibliotheek.
Allen hebben een huis in Parijs; een
buitenhuis in de buurt van Parijs om
nu en dan eens uit te rusten en een flat
in de buurt van Nice, waar zij hun
welverdiende vakantie genieten. André
Bellec, de aanvoerder van de groep
heeft om zijn buitenhuis een prachtige
tuin en zijn huis in Parijs is verbouwd
met adviezen van zijn vriend, de be
roemde architect Corbusier. Zijn vrouw
bezit een paar zeer zeldzame poezen,
waarvan er een uit Holland komt en
waarmee zij herhaaldelijk eerste prij
zen behaalde.
Zo zijn „Les Fréres Jacques" (waar
van er dus maar twee broers zijn), An
dré Bellec en de jongere Georges, die
met een journaliste getrouwd is, die
hem eens kwam interviewen) echte, so
lide Fransen, maar bovendien enorme
artiesten van het goede soort. Alleen
de pianist Pierre Philippe is niet ge
trouwd en zijn zuster, die hem elke
dag schrijft indien hij op tournee is, is
zijn troost en toeverlaat.
Het spreekt vanzelf, dat Les Fréres
Jacques op een zeker ogenblik ook weer
een tournee door ons land zullen ma-
ben, want ze hebben hier hun publiek
en vinden Holland er gmooi. Wanneer
dit zal zijn, ligt nog in de schoot der
Goden, want de gehele wereld staat
voor hen open. In Parijs hebben zij op
het ogenblik op hun gebied geen con
currentie, maar er zijn wel heel vaak
leuke voorstellingen, waarvan ik dan
wil noemen de one-man show van de
komieken Raymond Devos, een oerzot-
te rasartiest (variétés) en van Fernand
Raynaud eveneens een grote dwaas
(Alhambra)! Verder is er nog een ex
perimentele voorstelling van een .viertal
jonge artiesten in „La grande Séveri-
ne", waar in de kelder sketches van
de helaas te jong gestorven Boris Vian
vertoond worden, die de herinnering op
roepen aan wijlen het excellente caba
ret „La Rose Rouge". „In „Bobino"
zingt Juliette Gréco haar nieuwe tour
de chant en Catherine Sauvage opent
het programma van„Milord L'Ar-
souille", een alleraardigst cabaret der
jongeren, dat nog echt Parijse sfeer
bezit en schilderachtig gelegen is op
de Place de Contrescarpe vlak bij de
Rue Mouffetard en dat ik u warm aan
beveel. Dan is er nog de première van
Marcel Archard's „Machin-chouette",
waarin de komieken Robert Dhéry,
Jean Richard en Jean Meyer spelen.
„Fleur de Cactus" met Sophie Desmar-
tes is een triomf geworden.
Zo kan er in Parijs veel gelachen
worden in dit nieuwe seizoen en men
voelt de tendens om geen al te zware
kost te bieden, omdat het publiek zich
wil amuseren, daar het leven van alle
dag, vooral in Parijs, al moeilijk ge
noeg is.
Krulzomen in volle glorie
Ofschoon de herfst nu op zijn mooist
is en de natuur meer dan ooit roept
tot een recreatieve wandeling, moet
het prachtige en populaire park „De
Linnaeushof" in Bennebroek zijn poor
ten sluiten. Het heeft die al gesloten
op zondag j.l., toen een bijzonder mooie
zonnedag het seizoen op waardige wij
ze zijn sluitstuk gaf. De Linnaeushof
heeft dit jaar ruim 200.000 bezoekers
ontvangen, een cijfer dat wel wijst op
de toenemende belangstelling van het
publiek voor deze unieke wandeltuin en
de riante speeltuinen met vaarvijver,
ponybaan en midgetgolfbaan.
De sluiting betekent, dat grote hoe
veelheden prachtig bloeiende herfst
bloemen en heesters eenzaam achter
blijven. Maar zo erg eenzaam hebben
zij het toch niet, aangezien er meteen
hard aan de slag gegaan wordt. Niet
alleen hebben de normale beplantings
werkzaamheden een aanvang genomen,
maar ook staan er weer diverse uit
breidingen en vernieuwingen op sta
pel.
Volgens jaar wordt de Linnaeushof
vijftien jaar. Dat jaar wordt bijzonder
stijlvol gevierd door een Linnaeusher-
denking, die de nadruk zal leggen op de
grote betekenis van deze pionier der
botanica en biologie ook voor de Ne
derlandse wetenschappen en groeicultu-
Enke voorbeelden laten u zien, dat het
mogelijk is van een opvallende, ouder
wetse, opdringerige schoorsteenmantel
een onopvallende te maken door het
rookkanaal te ontdoen van overbodige
bouwsels. Verbreding en ombouw van
bestaande schoorsteenmantel is moge
lijk met eternit, dat geschilderd kan
worden met latexverf.
(Uit „Goed Wonen")
res. Bovendien zal 1965 een aantal
nieuwe attracties inluiden in de Lin
naeushof, zoals een ruim verdubbelde
midgetgolfbaan die tegelijk een per
manente expositie van gebeeldhouwde
dierenfiguren zal vormen. De kinderen
krijgen bij hun twee ruime speeltuinen
ook nog een miniatuurspoorweg, met
een echte stoomlocomotief en rijtuigen
waarin ze een groot traject om de
speeltuinen kunnen afleggen. Het is de
spoorweg van vader en zoon Neef en,
die indertijd in Amstelveen de aandacht
trok en nu uitgebreid en van nieuw
materiaal voorzien naar de Linnaeus
hof wordt overgebracht.
Voor de rust en de schoonheid in de
wandeltuin zelf wordt door de directie
angstvallig gewaakt. Het attractiecen-
trum voor kinderen is apart van de
tuin aangelegd en wordt o.a. door een
geheel te vernieuwen rosarium van de
stille, serene wandelpaden gescheiden.
In 1965 zal de Linnaeushof opnieuw
een veelbezocht en attractief ontspan
ningsoord blijken voor deze streek,
waarvan de bewoners der gemeenten
in Kennemerland volop zullen kunnen
profiteren.
