Antwoord '64 naar «climax
KERK, RADIO, TV
Niet alle reacties gunstig
KORT NIEUWS
Lekenhelpers in zielzorg
Persverslag
Kerken in de
wereld
ZATERDAG 10 OKTOBER 1964
Erbij
PAGINA TWEE
Bond Zonder Naam
Protest
Lof voor gereformeerden
Nieuw gezangenboek
Ds. D. ter Steege
De actie Antwoord 64 zal de komende week zijn climax
bereiken, als overal de antwoorden op de vraag om één
percent van het jaarsalaris worden opgehaald. In het cen
trale hoofdkwartier van de actie in Den Haag is men nu al
aart (Trnf o rlm l.-fI i
nemen, die standen kan geven, van uur tot uur, tot op de
cent. Dan staat ook het telexnet van de Rotterdamsche Bank
ter beschikking van „Antwoord 64 zodat de plaatselijke
aan erote'drukte" gewe7d "ZLT X" """8 "J"*" 31 °PtelIin8e" vlug naar een centraal punt kunnen worden
wat de hoogte van de opbrengst betreft, maar ook door
de vraag of de opbrengst wel in zijn geheel op die dag
bekend kan worden.
v.irviopjjcu uiiiueiiKurnen is aar een schijntje,
vergeleken met de andere dagen van de week, wanneer er
zon vijfduizend plegen binnen te komen. Maar de komen
de week zal men een speciale apparatuur in gebruik gaan
Waarom het in de actie Antwoord 64
gaat, is de laatste week door een stort
vloed van advertenties wel duidelijk
geworden. Niet iedereen is er gelukkig
mee. en op deze pagina's vermelden
wij dan ook één van die minder gun
stige reacties.
Een opmerkelijk facet in de actie
is wel, dat de gevers een kerk naar
keuze kunnen aanwijzen als begunstig
de, maar ook voor een gezamenlijk doel
kunnen geven. Het is niet de bedoeling
van de actie, dat alle te bouwen kerken
voor gemeenschappelijk gebruik zullen
zijn. Er is meer sprake van een econo
mische wijze van samenwerken, alleen
mogelijk door een zekere oecumenische
gezindheid.
„De eenheid groeit niet het snelst,
waar de kerken aan tafel gaan zitten,
maar waar ze samen wat ondernemen",
is de mening van ds. Van Soest uit
Charlois, één van de grote mannen
achter de actie.
„In Noord-Holland is de situatie niet
florissant geweest en zij is het nog
niet", meent ds. J. H. Klein Wassink,
emeritus provinciaal predikant voor de
Nederlandse hervormde kerk.
„Maar een kwalitatieve groei In
Noord-Holland is duidelijk merkbaar.
Er is sprake van een zuiveringsproces,
van het ontstaan van een kleine kern
groep. die de kerk en de gemeente wil.
De groei van de buitenkerkelijkheid
mag dan groot zijn, maar ze was er
al en is pas nu duidelijk aan de dag
getreden.
De kerkelijkheid in Noord-Holland
ls enorm teruggelopen, maar we heb
ben het dieptepunt wel bereikt.
Is kerkbouw noodzakelijk? Ja, meent
ds. Klein Wassink. Het werk in onze
provincie moet heel anders worden
opgezet. Nu werkt men nog steeds
volgens het parochiestelsel, overgeno-
„Antwoord, '64" is een gezamenlijke
onderneming van de hervormde kerk,
de gereformeerde kerken, de christe
lijke gereformeerde kerken, de evan-
gelisch-lutherse kerk, de doopsgezinde
gemeenten, de remonstrantse broe
derschap, de unie van baptistenge
meenten, de bond van vrije evangeli
sche gemeenten en de oud-katholieke
kerk. Deze negen kerken vragen van
hun ruim 4,3 miljoen leden één hon
derdste af te staan van hun jaarin
komen, voor bouw van 396 kerken,
jeugd- en wijkcentra en uitbreiding
van 150 kerken tot ware werkplaatsen
voor het kerkelijke door-de-weekse
werk. De leden kunnen hun bijdragen
bestemmen voor één van de negen
kerken of voor de negen kerken ge
zamenlijk.
„Antwoord '64" wil de bouwmoge
lijkheden verzekeren voor een periode
van vijf tot zeven jaar.
men van de rooms-katholieken. Er zijn
te veel grote kerken voor kleine groe
pen en hier en daar moeten dan ook
kerken verdwijnen. Maar op tal van
andere plaatsen zijn kerken juist hard
nodig. De bevolking verlegt zich. In
plaatsen en gebieden als Den Helder,
IJmuiden, de Zaanstreek, Amsterdam
en het Gooi moeten nieuwe kerken
komen.
„Je zou de kerken moeten kunnen
verrijden, zoals het accijnstorentje in
Alkmaar", zegt ds. Klein Wassink er
van. „Nu heb je situaties als bij een
prachtkerk als die van Oosthuizen, die
veel te groot is voor het aantal ge
meenteleden".
Het is moeilijk monumenten te be
waren, die onbruikbaar zijn voor de
gemeente. Men vindt er niet de werk
ruimte waar de gemeente om vraagt.
We moeten mee met de moderne tijd,
we zitten in een stroom, waaraan nie
mand zich mag onttrekken, meent ds.
Klein Wassink
Hij meent dat de groeiende samen
werking tussen de kerkgenootschappen
De Bond Zonder Naam gaat bepaal
de noodgebieden aanpakken. Er zijn
plannen voor een centrum, waar ouders
of gehele gezinnen, of mensen, die ver
dwaald zijn geraakt in onze maatschap
pij, in hun moeilijkheden kunnen wor
den opgevangen. Naast dit „vakantie
werk" komt er een „dienst der naas
tenliefde", waarop een onbeperkt be
roep kan worden gedaan: voor het
schrijven van een brief, het invullen
van een formulier, het verzenden van
goederen, maar ook het verlenen van
hulp aan mensen, die door eigen schuld
in moeilijkheden zijn geraakt, maar de
eerlijke bedoeling hebben zich te reha
biliteren in de maatschappij.
Voorts wordt nog gezocht naar een
verantwoorde vorm voor een opvang
centrum voor mensen in nood, mensen,
die het eerst buiten de officiële gezond
heidszorg vallen en moeten worden op
gevangen en voor wie een nieuw maat
schappelijk contact moet worden ge
legd.
een gelukkig verschijnsel is. „Het in
zicht groeit dat wij elkaar nodig heb
ben. Er gaan mensen desnoods buiten
hun kerkeraad om meedoen".
In „Vrij Nederland" laat ds. W. de
Weerd een negatief geluid horen over
de wijze waarop de actie wordt aan
geprezen. Hjj verwijt de initiatief
nemers dat men onder het motto: „heel
de kerk voor heel het volk" ook de
niet-kerkelijke Nederlander uitdrukke
lijk verantwoordelijk stelt voor. het
ontbreken van kerken.
„Maar wat mij ontstemt en protes
teren doet tegen de gang van zaken
is de pretentie en de toon van de
kerken en de reclamedeskundigen. Uit
elke advertentie, die spreken moet van
de geestelijke noodzaak van het ker-
kewerk in brede en ruime zin klinkt
een geluid op dat brutaal en onbe
scheiden de kerk prijst en aanprijst
als was zij een commerciële aangele
genheid.
Zó klinken de uitbundige Veronica-
en REM-kreten: leef met plezier en
rook Goodwillsigaretten, u kunt er
niet zonder (maar in de mond van hem
die dit zegt, bungelt een Royalsigaret)
of: doe u zelf niet te kort, eet marga
rine (en de vrouw die het zegt, trekt
achteraf een vies gezicht). Ik wil maar
zeggen: ik krijg zo'n gevoel, alsof de
opstellers van de reclameteksten en
advertenties zelf geen gepassioneerde
leden van een kerk zijn. Alsof zij op
psychologische gronden een redactie
en een toon kiezen, die „het wel doen
zal". Zij doen dit op grond van hun er
varing qualitate qua.
Jammer, doodjammer, maar ik, die
naar van een kerk, herken mijn eigen
kerk niet uit al die wirwar van woor
den en geluiden. Elke deemoed is weg,
elke bescheidenheid zoek, elke oecume
nische oprechtheid verdronken en ver
drongen.
Negen kerken „zullen een antwoord
geven op de vragen van deze tijd" en
zij zullen, het staat er imponerend en
zelfverzekerd, „een hart voor de nieu
we stad en het groeiende dorp bou
wen". Het lijkt verdomme wel, alsof
hier een potentiële demagoog aan het
woord is, die zich zelf en zijn politiek
De Koninklijke Nederlandse Militaire
Bond „Pro Rege", die 56 protestants-
christelijke militaire tehuizen in Ne
derland en zes in Duitsland exploiteert,
bestaat 28 oktober negentig jaar.
's Morgens wordt in de Domkerk te
Utrecht een dankstond gehouden, waar
in zal voorgaan ds. C. de Vries, direc
teur van „Bartimeus", het christelijk
blindeninstituut en vice-voorzitter van
de bond.
De gereformeerde zendingspredikant
ds. K. L. F. Le Grand vertrekt binnen
kort met zijn echtgenote naar Medan
op Sumatra. De gereformeerde kerk
van Arnhem zendt ds. Le Grand uit in
samenwerking met de gereformeerde
kerken van de provincie Gelderland.
Tijdens het weekeinde van 14-15 no
vember zal op het oecumenisch geori-
enteerde vormingscentrum Oud-Poel-
geest te Oegstgeest een bijeenkomst
worden gehouden met als thema: Rome-
Reformatie.
Een internaat voor Afrikaanse jonge
ren uit Ruanda krijgt een directeur uit
de gereformeerde kerken van Neder
land. Het is drs. H. Baas, die jaren
lang als sociaal econoom voor de ge
reformeerde zending op Midden-Java
heeft gewerkt.
Aan de theologische hogeschool van
de gereformeerde kerken in Kampen
zijn dit jaar 43 nieuwe studenten inge
schreven, maar enkele jaren geleden
meldden zich er soms niet meer dan
vijf of zes. De onverwacht grote stij
ging houdt vooral verband met de nieu
we mogelijkheid voor niet-gymnasias-
ten om via een aanvullende opleiding,
die twee jaar duurt, ook theologie te
gaan studeren.
De generale synode der gereformeer
de kerken vrijgemaakt heeft in haar
te Rotterdam gehouden zitting benoemd
tot deputaten voor samenspreking met
de christelijke gereformeerde kerken
ds. C. G. Bos (Zwolle), ds. J. van Brug
gen (Assen), ds. N. Bruin (Rotterdam-
Charloiss), prof. dr. L. Doekes (Kam
pen), ds. G. Janssen (Amsterdam-West),
prof. J. Kamphuis (Kampen), ds. P. K.
Keizer (Groningen-Noord), prof. H. J.
Schilder (Kampen), prof. C. Veenhof
(Kampen) en ds. F. de Vries (Den Haag-
Oost).
Onder de naam P.A.C.T. (Publiciteits
Adviezen-Communicatie Technieken) is
aan de afdeling publiciteit van „Kerk
en Wereld" in Driebergen een bureau
verbonden, dat zich ten doel stelt de
studie der moderne communicatietech
nieken ter hand te nemen en praktische
adviezen op publiciteitsgebied te ver
lenen aan derden (tegen vergoeding)
Men heeft het oog op instellingen,
wier arbeid nauw verwant is met taak
en doelstelling van Kerk en Wereld.
en zijn plannen en zijn onbeperkte
goedheid aan het aanprijzen is".
In hetzelfde weekblad wordt ook
een redactioneel commentaar gege
ven waarin men zegt dat de reclame
actie een tikje al te knap is opgezet,
wat te hoog mikt in taal en versie
ring der folders. „De afzonderlijke
folder der Gereformeerde Kerken
op zichzelf wat vreemd bij dit ge-
zamelijk bedelen of appelleren
doet daarbij weldadig aan."
Inderdaad een merkwaardig aspect,
deze afzonderlijke gereformeerde fol
der. Er zit ook een intekenstaatje bij.
Men kan kiezen tussen: „Gerefor
meerd" of „gezamenlijk".
De gereformeerde slagzin is „werk
5 minuten elke dag voor uw kerk".
Waarom zo'n' landelijke actie? vraagt
redacteur Jac. B. Looyen van het Kerk-
journaal zich af. „Kan niet iedere ge
meente beter voor zichzelf zorgen?"
En hij antwoordt: „Die vraag komt
uit plaatsen, waar men zelf nog niet in
de zorgen zit. Nóg niet. Want heel Ne
derland verandert. En in gemoedelijke,
rustige dorpjes, waar men nu niet over
kerkbouw peinst, verrijzen over tien
jaar misschien grote flatgebouwen. Of
er worden fabrieken gebouwd. Of men
valt precies in een recreatiegebied. Of
de oude kerk begint bouwvallig te
worden." En dr. P. G. Kunst zegt: „In
grote zaken kunnen de gereformeerde
kerken alleen helpen door gezamen
lijke inspanning".
Nog een facet van de actie: de Ne
derlandse Protestantenbond doet niet
mee. In advertenties zegt zij een ge
loofsgemeenschap te zijn, waarin naast
leden van kerken ook buitenkerkelij
ken een gelijkwaardige plaats vinden.
„De N.P.B. is geen kerk, wil dat ook
niet zijn. Daarom bestonden bij de ker
ken bezwaren tegen het deelnemen
van de Protestantenbond aan hün ac
tie" Zodat er nu een afzonderlijke
actie van de Protestantenbond aan de
gang is.
De nieuwe kerk in Hoogvliet
nnprinnnnrmnnni
zal tijdens de actie Antwoord 64 in vijf dagen worden gebouwd.
Het nieuwe gezangenboek van de ge
reformeerde kerken in Nederland is
thans verschenen. Het bevat 119 gezan
gen, gerangschikt volgens het kerkelijk
jaar. Ook zijn opgenomen de vernieuw
de liturgische formulieren en gebeden.
Aan de nieuwe psalmberijming wordt
inmiddels verder gewerkt.
De critiek, die uit de gereformeerde
kerken op de proefbundel van 1962 is
binnengekomen, is nu verzameld en ter
beschikking gesteld van de interkerke
lijke werkcommissie. De hervormde cri
tiek is bijna gereed.
Met deze critiek als leidraad zal de
groep dichters, die de proefbundel ge
maakt heeft, het werk geheel herzien,
waarmee vermoedelijk nog meer dan
een jaar zal zijn gemoeid.
Voor een Frans banket van „vaders
van grote gezinnen" had men de bis„-
schop van Avignon als eregast uit
genodigd, maar de vaders hadden na
tuurlijk duidelijk afgesproken dat het
die avond bijzonder keurig zou toegaan.
Iedereen hield zich akelig fatsoenlijk;
niemand dronk een glas meer dan
strikt noodzakelijk voor de dorst en
iedereen gedroeg zich als een heer.
Om de gedwongen atmosfeer wat te
ontdooien besloot de bisschop bij de
koffie een paar anekdotes te vertellen.
Voor hij wegging riep hij de corres
pondent van de regionale krant die het
banket moest verslaan, bij zich. Mor
gen heb ik weer een banket, zei de
bisschop, en dan vertel ik deze zelfde
anekdotes. Misschien wilt u dus zo
goed zijn ze niet in uw krant te zetten.
Die volgende dag kwam de krant
uit met een verslagje dat zo eindigde:
Aan het slot van de maaltijd vertelde
monseigneur enkele grapjes, die wij
op deze plaats onmogelijk kunnen na
vertellen.
(Gelezen in Homiletica en
biblica).
De bisschop van Breda, mgr. G.H.
de Vet, en de provinciaal der paters
Augustijnen, pater I. Mansbergen
OSA, hebben overeenstemmig bereikt
over vestiging binnen het bisdom Bre
da van een opleidingsinstituut voor
lekenhelpers en -helpsters in de ziel
zorg. De opleiding zal in september
1965 beginnen. De lekenhelpers en
-helpsters zullen zowel in de parochies
als in de categorale zielzorg te werk
worden gesteld, al naar hun geschikt
heid. Zij zullen als beroepskrachten
werkzaam zijn in de zielzorg en daar
voor worden gehonoreerd.
Onder leiding van priesters zullen zij
zelfstandig pastorale arbeid verrichten.
Gedacht wordt aan activiteiten als huis
bezoek, godsdienstonderricht (in school
verband zowel als privé), en admini
stratieve arbeid van kerkelijke aard.
Dit alles dient allereerst om de pries
ters te ontlasten, maar biedt daarnaast
kansen voor een vernieuwde zielzorg,
met een eigen inbreng.
De beslissing tot het oprichten van
n-nm-nmi-jum-nnn-ju
"■"iirrrr-jjiu
Enige tijd geleden werd bekendge
maakt, dat de Zwitserse regering ver
gunning had verleend voor een
nieuwe radiozender aan een protes
tantse groep. Bedoeld wordt een co
mité, dat in 1958 gevohnd werd met
het doel te komen tot de oprichting
van een radiozender voor werelduit
zendingen van specifiek protestantse
programma's. De gedachte om be
halve in Amerika ook in Europa op
deze wijze vanuit de kerken de in
houd van het Evangelie bekend te
maken was enkele jaren tevoren
(1955) opgekomen bij een Zwitserse
evangelist en had weerklank gevon
den zowel in Zwitserland als daar
buiten.
Maar de algemene vergadering van
de federatie van Zwitserse kerken
meende, dat het niet het goede mo
ment was voor een dergelijk project.
In plaats van zich daardoor te laten
ontmoedigen ging een aantal protestan
ten uit Zwitserland er toe over een co
mité te vormen, dat van overal instem
ming ontving en zijn activiteiten goed
kon uitbreiden door de vorming van
een secretariaat en het uitgeven van
een bulletin. In 1960 was ook de alge
mene vergadering van de Zwitserse
kerkenfederatie er voor gewonnen en
in de volgende twee jaren kwamen de
positieve antwoorden van de afzonder
lijke kantonale kerken binnen, zodat de
actie voortgang kon hebben, omdat de
kerken er zich achter schaarden.
Als eerste stap werd toen een aan
vraag ingediend voor een zendvergun
ning, die nog niet zo lang geleden door
de Zwitserse Bondsraad werd ver
leend. Daarmee was aan een van de
voorwaarden voldaan. Ook de andere
punten waarop aanvankelijk sommige
pessimisten hun afwijzing hadden ge
grond, bleken in gunstige zin uit te val
len: er is thans zekerheid over de mo
gelijkheid gebruik te maken van be
paalde golflengten en er zijn steeds vol
doende financiën geweest voor de acti
viteiten tot nu toe (er werd reeds
300.000 Zw.fr. beschikbaar gesteld en
gebruikt bij alle voorbereidingen).
Het voorbereidingscomité gaat dus
energiek voort met zijn werk. Er is
reeds een geschikte plaats gevonden op
ongeveer vijftig kilometer ten noordoos
ten van Bern om de zender op te bou
wen met al de daarbij nodige andere
gebouwen, terwijl er onderhandeld
wordt over een perceel in Bern voor de
studiobouw. Dit laatste zal waarschijn
lijk ten geschenke worden gegeven.
Binnenkort zal dan definitief een
stichting worden opgericht voor de
„Emetteur protestant international", of
wel de E.P.I., waarvoor naast de Zwit
serse kerken ook buitenlandse kerken
tot deelneming uitgenodigd zullen wor
den.
Volgend jaar zal een financiële actie
op touw worden gezet om de nodige
fondsen bijeen te brengen (er is een
voorlopig budget opgesteld van
6.400.000 Zw.fr.) Men hoopt dat de zen-
der in 1966 zal kunnen beginnen uit te
zenden. Het zal om dagelijkse uitzen
dingen van acht uur gaan en 's zondags
twaalf uur, in totaal zestig zenduren per
week. De programma's zullen in ver
schillende taalgroepen uiteen vallen,
waarvoor speciale werkgroepen het no
dige zullen doen. De opzet is, dat de
uitzendingen voor de hele wereld be
stemd zijn, dus niet beperkt tot Europa,
al wordt voorlopig slechts aan de Euro
pese kerken een uitnodiging gestuurd
voor een conferentie in begin 1965 over
deze plannen. De capaciteit van de zen
der zal tweemaal 250 kw bedragen.
Dat de opzet geheel voorziet in een
stichting, waarin de Zwitserse kerken in
de eerste plaats en daarnaast ook bui
tenlandse kerken de leiding zullen heb
ben en de uitzendingen ook voor hun
verantwoordelijkheid nemen, onder
scheidt dit initiatief van de godsdiensti
ge uitendingen, die bijvoorbeeld over
Radio Luxemburg plaats vinden. Daar
bij gaat het namelijk om een zuiverie
commerciële aangelegenheid waarbij
ieder zendtijd kan kopen en waarvan
voornamelijk gebruik gemaakt wordt
door niet-kerkelijke groeperingen.
Sedert er in Engeland een tweede
televisiekanaal in gebruik is, de com
merciële t.v. naast de officiële BBC,
zijn er moeilijkheden ontstaan voor
de kerken. Beide programma's putten
zich uit in het zoeken naar de aan
dacht trekkende onderwerpen om op
die manier de meeste kijkers te krij
gen. De moeilijke positie voor de kerk
in de tv-programma's heeft geen be
trekking op de zondagse kerkdiensten
die zonder enig commentaar volledig
worden uitgezonden.
Het gaat om de uitzendingen op zon
dagavond tussen 18 en 20 uur. Dan wor
den er discussies op het scherm ge
bracht, die inderdaad op hoog peil staan
maar waarvan de achterblijvende in
druk meestal niet gunstig is voor de
kerk. Zo is er tussen de leiders van
de voornaamste kerkelijke groepen in
Engeland, Wales en Schotland gedis
cussieerd over wat voor hen samen
aanvaardbaar is maar wat de kijker
zich van deze discussie zal herinneren
is de verdeeldheid der kerken.
Ook is men niet altijd even gelukkig
in de keuze van theologen en predikan
ten in de gesprekken met prominente
wetenschapsmensen uit andere facultei
ten. Ten slotte zijn er programma's, die
helemaal niet van de kerk spreken,
maar die toch in wezen er dicht bij ko
men bij voorbeeld een programma
van de commerciële tv over „idealisti
sche gevoelens" waarvan de bedoe
ling beslist niet is de kerk in een
slecht daglicht te plaatsen, maar die
wel weer dit gevolg hebben. De kerk
ziet zich in Engeland voor de moeilijke
taak geplaatst om zich op mogelijkhe
den te bezinnen ten einde in de tele
visie beter aan haar trekken te komen,
door speciale programma's of door be
ïnvloeding van andere programma's.
dit instituut is genomen na het gereed»
komen van een rapport door het katho
liek sociaal-kerkelijk instituut over het
te verwachten aantal priesters in 1980
in het bisdom Breda. Dit rapport
voorspelt een daling van het aantal
priesters van 485 thans tot 459, maar
daarnaast een sterke veroudering van de
geestelijke stand. Het aantal parochies
zal daarbij stijgen van 158 tot 190.
Het gevolg zal zijn dat in 1980
volgens de prognose nog slechts
voor 66 parochies een kapelaan be
schikbaar zal zijn. Om dit te kort tijdig
op te vangen zullen leken moeten wor
den opgeleid. Zij ontvangen geen wij
dingsmacht, maar kunnen zoveel func
ties waarnemen, dat hun aandeel
uiterst belangrijk wordt geacht. Onder
verantwoordelijkheid van de bisschop
zal de leiding van dit instituut worden
toevertrouwd aan de Augustijnen. Het
zal openstaan voor kandidaten uit het
gehele land.
Iedere cursus omvat vier jaar, met
een scholing van één dag per week.
Van het tweede cursusjaar af zullen
de deelnemers praktisch werkzaam
moeten zijn. Theorie en praktijk zijn
beide wezenlijke elementen in de ziel
zorg. Het lesrooster, dat nog niet tot in
details is opgesteld, omvat theologie,
menswetenschappen, zoals psychologie
en sociologie, kerkelijke administratie,
en methodische vorming in taken die
tot hun functie behoren. Met de voorbe
reiding van dit instituut, dat in de stad
Breda zal worden gevestigd, is belast
dr. Ad Vermeulen OSA, professor in de
dogmatiek aan het theologicum der
Augustijnen te Nijmegen en definitor
van de Nederlandse provincie. De do
centen zullen slechts voor een deel uit
de orde worden betrokken. De bedoe
ling is dat ook anderen, priesters zowel
als leken, hier onderricht zullen geven.
Het instituut wordt de eerste vestiging
van Augustijnen in het bisdom Breda.
In ons land is via het eerste televi
sienet een reeks uitzendingen begonnen
in een nieuwe rubriek van de
kerken, zowel de kerken die deelnemen
aan het I.K.O.R. als die van het Con
vent van Kerken.
Het gaat hier om een televisiecate
chisatie onder de titel „Leer om leer".
Naast „Logboek" en „Kenmerk" waar
in rooms-katholieken en protestanten
samenwerken is dit de derde televisie
rubriek van de kerken. „Leer om leer"
is een programma waarin de meeste
protestantse kerken samenwerken. Het
is de eerste keer dat zij zich voor een
breed publiek gezamenlijk zullen be
zighouden met de leer der kerk. D®
catechisatie geniet niet altijd veel be
langstelling en nu wil men door dit
pragramma interesse wekken voor wat
de kerk op grond van de Bijbel leert en
denkt.
De eerste twee afleveringen dragen
het karakter van een inleiding en ver
antwoording in antwoord op de
vraag waarom het zin heeft om met de
leer van de kerk bezig te zijn. Vervol
gens komt dan het leerstuk aan de
orde, waarover zeer veel misverstand
heerst, de voorzienigheid. De teksten
voor dit programma worden geschre
ven door Herk Eykman en Rudi van
Roon. De laatstgenoemde presenteert
het programma, dat geïllustreerd wordt
met korte scènes, speciaal voor dit doel
geschreven en gereedgemaakt door ac
teurs, musici, fotografen enzovoorts.
Jongeren van de Rotterdamse Centrale
Hervormde Jeugdraad werken mee als
catechisanten. De regie is in handen
van Ansje Herblot.
