netten
maar
slechts
talent
voor
IN DE KOMENDE WEEK
zegt Jos van der Valk
m"*
LEIDEN. „Jos van der Valk
presenteertDeze bekende kreet
klinkt tegenwoordig niet meer zo
vaak in onze huiskamers als enkele
jaren geleden.
Jos van der Valk presenteert niet
zo veel meer.
Als hoofd van de afdeling amuse
ment van de KRO-televisie heeft hij
zoveel andere beslommeringen, dat
hij er niet meer zo vaak de gelegen
heid voor heeft.
Helemaal laten kan en wil hij het
ook niet. Af en toe blijft hij program
ma's regisseren.
„Ik heb mijn hart nu eenmaal aan
de showbusiness verpand. Ik zou er
niet buiten kunnen. Jarenlang hebben
we gevochten voor grote budgetten.
En nu die worden toegestaan, wil ik
er ook wel eens mee werken. Boven
dien, ik vind het goed steeds weer
Zondag Kees Brusse als inspecteur Maigret.
Woensdag De sociale documentaire „De thuislozen" snijdt het probleem
van de daklozen aan.
de moeilijkheden te ondervinden, die
dit vak meebrengt. Dan blijf je op
de hoogte", bekent hij.
Ander standpunt
Verantwoordelijkheid
Lijfspreuk
Volwassen talent
Buitenlands amusement
Het meest opmerkelijke aspect van
deze tweede week in het nieuwe seizoen
is, dat het een echte week voor de
sportliefhebbers wordt. Het beeld
scherm iaat ons immers getuige zijn
van de Olympische Spelen in Tokio.
Iedere dag van kwart over zes tot half
zeven brengt de N.T.S. via de satelliet
Relay I een overzicht van het nieuws
uit Tokio van dezelfde dag. Om half
zeven start dan het Olympisch Jour
naal, dat een uur lang reportages laat
zien van de wedstrijden die de Vorige
dag zijn gehouden. Tenslotte wordt
iedere avond van half elf tot half twaalf
een overzicht gegeven van wat in de
loop van de dag uit Tokio naar Amerika
is gezonden per Syncom III en vervol
gens per straaljager naar Europa. De
techniek is toch wel bijzonder ver ge
vorderd in de afgelopen jaren!
Alberti's maken show
(Nederland I). Een uitgebreid AVRO-
zaterdagavóndprogramma, dat goed
deels is afgestemd op de kijker, die aan
het eind van een drukke werkweek niet
anders van zijn toestel verwacht dan
dat hij er lichte ontspanning op vindt.
Dat is er in overvloed. In de middag
uren al, als na het Week journaal eerst
de jongste Corry Brokken-show wordt
herhaald. Twee Engelse jongens, Peter
and Gordon, zingen vervolgens voor de
tieners, waarna in het TV-Iab spiegels
en lenzen aan een nadere beschouwing
worden onderworpen. „Treinreis .naar
de toekomst" is een tegenhanger* van
de NTS-serie van zondagavond op het
tweede net „Tijdcapsule". Brengt die
capsule de mens anno 1964 terug in het
verleden, in „Treinreis naar de toe
komst" brengt de kwadratuurmachine
tijdens een treinreis van Rotterdam
naar Den Haag plotseling de mens een
stap vooruit. In deze jeugdserie dus
toekomstmuziekmisschien wel met net
zoveel succes als indertijd die ver
maarde ruimtevaartserie voor de oudere
jeugd van de AVRO. Het avondpro
gramma begint met Luipaard op schoot
Gibraltar en Marokko vervolgens
het journaal en Televizier en dan twee
grote shows, gescheiden door AVRO's
quiz-uur, waarin Nand Baert wederom
de spelleider zal zijn in „Wachtwoord"
en „Wie van de drie". De eerste show is
een gezellig amusementsprogramma
rond vader Willy en dochter Willeke
Alberti, die verschillende andere arties
ten zullen ontvangen, zoals in dit geval
Imca Marina, die een gouden plaat
krijgt voor haar opname van „Lass
mein Herz nicht weinen", Janny en
Roelof Stalknecht en André van Duyn,
de man die de amateurparade van deze
zomer won. Jack Buiterman zorgt met
zijn orkest voor de muzikale begelei
ding. De tweede show heet „een paar
apart".. En dat paar wordt gevormd
door Johnny Kraaykamp en Rijk de
Gooijer, twee oude rotten in het televi-
sievermaakvak, die voor het eerst weer
zullen samenwerken, nadat ze vroeger
onafscheidelijk leken, maar toch hun
eigen weg zochten. Het tekstpro
bleem was voor de beide komieken een
onoverkomelijk probleem in de laatste
seizoenen. Nu krijgen ze assistentie van
de Engelse tekstschrijvers S. C. Green
en R. H. Mills, die tot de best betaalde
Engelse schrijvers behoren sinds ze
hun duo Morcombe and Wise hebben
gecreëerd. Johnny en Rijk gaan die
zelfde teksten gebruiken. Ze zijn ons op
het lijf geschreven, zeggen ze er zelf
van. Twee mannetjes dus met Engelse
humor. Als speciale gasten het Engelse
zanggroepje The Raindrops. Tenslotte
volgt om half elf nog een programma
van een uur uit Tokio. Beelden van de
opening van de Olympische Spelen,
dank zij de Syncom Ill-verbinding
TokioAmerika en een snel vliegtuig
dat de banden naar Europa vliegt.
Nederland 2. Uiteraard zet de KRO
op zaterdagavond op het tweede net
haar kijkers geen onverteerbaar zwaar
programma voor. Maar het is toch
anders van opzet. Eerst een bescheiden
show in het kader van „Rendez-vous
met Europa". De KRO wil de Neder
landse kijkers kennis laten maken met
amusementsprodukties van de zoge
naamde kleine televisielanden van
Europa. Een Noors programma deze
eerste keer, hetgeen interessant kan
zijn, omdat men in ons land nog nooit
de gelegenheid had kennis te nemen
van wat de Noren op amusementsge-
bied presteren. Voor de niet zo lach-
lustigen is de rest van de avond een
goed contrast met Willy, Willeke, Nand
Baert, Johnny en Rijk. Fien de la Mar,
eens een van onze meest geliefde
toneelspeelsters, filmsterren en caba-
rettières, neemt de eerste van een reeks
monologen voor haar rekening, die
Aldo Nicolai schreef speciaal voor
vrouwen. De door Joop van Hulzen
vertaalde en ook geregisseerde
monologen behandelen alle het leven
van de een of andere vrouw. Fien de la
Mar speelt Caterina. Gevaar, is de titel
van een spannend verhaal uit de keu
ken van Alfred Hitchcock.
Eerste aflevering Maigret
(Nederland I). In de morgenuren een
hoogmis uit de kerk van de H. Domini-
cus te Leeuwarden. Het avondprogram
ma begint met het Olympisch journaal.
Hierna een documentaire van de Ame
rikaanse Television Reporters Interna
tional over het onlangs geopende Lin
coln Centre te New York. De VARA
brengt na het journaal en Sport in
Beeld een inleidend programma op dê
eerste aflevering van de Maigret-serie,
namelijk een documentaire over Geor
ges Simenon: de geestelijke vader van
commissaris Maigret. Wist u bijvoor
beeld dat het eerste Maigret-boek ont
stond in Nederland? Simenon heeft na
melijk geruime tijd in ons land ver
toefd. Hierna de eerste aflevering, die
„Maigret en de inbrekersvrouw" heet.
De hoofdrollen, die van commissaris
Maigret en zijn vrouw, worden gespeeld
door Kees Brusse en Mieke Verstraete.
Verder werken tal van Nederlandse en
Belgische toneelspelers mee. De filmin
lassen voor de stukken zijn in Parijs
gemaakt, de buitenopnamen zijn voor
een belangrijk deel gerealiseerd door de
Vlaamse televisie, die in de productie
betrokken werd en die de complete
serie ook zal uitzenden. De regie heeft
Eimert Kruithof. Dr. L. de Jong presen
teert tenslotte „De wereld van van
daag".
Nederland 2. Het filmprogramma van
de N.T.S. begint met de tweede afleve
ring van de Vlaamse jeugdserie „De
tijdcapsule". Andere N.T.S. films van
deze tweede-net-zondag zijn: de tweede
aflevering van de komische Tom Ewell-
show, een C.B.S.-documentaire „Rond
om de wereld", waarin het verkeer in
de grote wereldsteden onder de loep
wordt genomen en „The good old days",
de B.B.C.-inzending naar het Montreux
festival. Tenslotte de eerste aflevering
van „Festival", waarin filmcriticus
Charles Boost korte filmpjes laat zien,
die op festivals in de prijzen vielen,
maar die te kort zijn om voor een zelf
standige uitzending in aanmerking te
komen.
Jeugdcancert o.l.v.
Leonard Bernstein
Nederland 1. Huckleberry Hound en
Chuckle Head zijn de vaste ingrediën
ten van deze filmavond. Ze worden ge
volgd door Antwoord '64 en de politieke
partijen. Er is verder nog een kort
filmpje in de serie Look at life een
dag uit het leven van de vuilnisman
en een hoofdfilm: „Deadly Nightshade"
ofwel „De dubbelganger". Een automo
bilist onder invloed veroorzaakt
een ongeluk. Hij wordt gearresteerd,
maar weet te ontsnappen. Het toeval
wil, dat in dezelfde tijd iemand die
sprekend op hem lijkt door de politie
wordt gearresteerd. Deze „onschuldige"
dubbelganger blijkt echter ook het
nodige op zijn kerfstok te hebben. Tal
van intriges zijn het gevolg.
Nederland 2. De V.P.R.O. zoekt het
deze keer helemaal in het muzikale
vlak. Maar voordat het zover is, eerst
de première van het litteraire pro
gramma „Kijken achter woorden".
Hella Haasse heeft de redactie en de
presentatie van deze rubriek. Een op
merkelijk muziekprogramma is Concert
voor jonge mensen, een Amerikaanse
reeks, waarin de vermaarde componist
en dirigent Leonard Bernstein gastheer
is. De meester zélf licht de muziek toe,
die het New York Philharmonia Or
chestra onder zijn leiding uitvoert. Ver
volgens Ontmoeting met Michel Le
grand, de Franse componist, orkest
leider en zanger. De nieuwe actualitei-
TT
..V,.
tenrubriek van de V.P.R.O. Extra, gaat
vanavond voor de eerste keer de
lucht in.
Charles Boyer in
„De schavuiten"
Nederland I. Walter en Connie presen
teren hun tweede Engelse les. Na Pa
Pinkelman en Attentie brengt de NCRV
voor het eerst een programma in de
serie Hootenanny: een verzamelnaam
voor country en western-muziek. Het
programma werd opgenomen in de uni
versiteit van Boston. In „Wat is er aan
de hand in Nederland" zal de landbouw
worden belicht. Nipkov-winnaar Kees
van Langeraad stelde het programma
samen. Na „Een liedje met Caroline"
(Kaart) dat een iets andere opzet
heeft nog een reportage over de
kerkenbouwactie Antwoord '64.
Nederland 2. Experimenten met dolfij
nen zijn de inzet van het populair-
wetenschappelijk programma van de
VARA. De regie van dit onderhoudende
en leerzame programma vol wetens
waardigheden is in handen van E. van
Moerkerken, presentator is de heer J.
A. Leeflang. Twee bekende filmsterren,
Charles Boyer en David Niven spelen
de hoofdrollen in de nieuwe serie „The
Rogues", die de Nederlandse titel „de
Schavuiten" meekreeg. Het is een serie
luchtige films, die toch ook een sterk
verhalend element hebben en die niet
zomaar een aaneenschakeling van
lachertjes zijn. Jan Blokker handhaaft
nu op het tweede net zijn Film
venster en Herman Wigbold is opnieuw
actueel met zijn Achter het Nieuws. De
avond wordt besloten met het RKK-
programma: Geloofsbrieven, een uit
zending over geloof en geloofsbeleving.
Documentaire over daklozen
Nederland 1. Voor de vierentwintigste
keer presenteert de AVRO een Dick
van Dyke-show. „Buddy, can you spare
a job" heet het verhaal van deze keer,
waarin Rob erop uit trekt om een
nieuwe baan te zoeken. De Dick van
Dyke show is overigens niét de enige
Amerikaanse serie van deze avond.
Zijn collega's E. G. Marshall en Robert
Reed verschijnen ook weer op de beeld
buis, als vader en zoon Preston, die als
„de Verdedigers" de verdediging op
zich nemen van een spion. De Neder
landse bijdrage aan deze avond is een
documentaire „de Thuislozen". Zelfs in
deze tijd van relatieve welvaart en mo
dern comfort kent onze Nederlandse
samenleving een vrij grote groep men
sen, die door de een of andere oorzaak
dakloos en vaak brodeloos zijn. Deze
sociale documentaire confronteert de
kijkers met een aantal mensen, die in
een van de dertien Nederlandse tehui
zen voor daklozen zijn ondergebracht.
Nederland 2. Tegenover de AVRO stelt
de K.R.O. een tweede-net uitzending.
En wederom moet de objectieve waar
nemer een vraagteken plaatsen bij het
probleem van de coördinatie. Want als
op Nederland 1 het journaal draait, pre
senteert de K.R.O. voor het eerst haar
Theaterrubriek, waarin toch ook een
belangrijk nieuwselement schuilt. Als
voor de AVRO de film over de beide
Prestons draait, vertoont de K.R.O. de
hoofdfilm van de avond en als tenslotte
de documentaire over de thuislozen op
het eerste net te zien is, krijgt K.R.O.-
correspondent Ben Sies uit Londen het
woord over Nederland 2. De K.R.O.-
hoofdfilm is een Engelse comedie van
Frank Launder, nl. „de Blauwe Maag
den van St. Trinian", die is geïnspi
reerd op tekeningen van de karikatu
rist Ronald Searle.
Nationaal Ballet herdenkt
Anna Pavlova
Nederland 1. Deze toneelavond is in
handen van de VARA. Eerst de altijd
dwaze Glynis Johns, die een nieuw,
vreemd avontuur beleeft. Zij heeft zich
in korte tijd tot een even populaire fi
guur ontwikkeld als ons aller Lucille
Ball. Een komediante, die er zijn mag.
Daarna Achter het Nieuws, dat wordt
gevolgd door de rubriek „Uit". De titel
van het t.v.-spel is „Woorden zijn maar
woorden". Het is een spel van Alan
Sharp, dat wordt gespeeld door o. m.
Anne-Will Blankers, Jules Hamel en
Maxim Hamel. Alan Sharp is een
auteur uit de Engelse school van „an
gry young men". In dit stuk snijdt hij
de problematiek aan van twee jonge
arbeiders, die na een goede school
opleiding proberen door te dringen in
de „betere" kringen.
Nederland 2. Wie bij Glynis nog niet
is uitgelachen kan op net 2 zijn hart
ophalen aan de Lucille Ball show.
„Kleine kinderen worden groot" is de
titel van deze aflevering, waarin doch
ter Chris een eerste afspraakje maakt,
dat door haar moeder eigenlijk hele
maal in de War wordt gestuurd. Tegen
over „Uit" staat een programma met
de Zwitserse sopraan Maria Stader en
Russisch divertissement. Het is een bal
letprogramma met het Nationaal Bal
let, dat zeven werken uitvoert van be
roemde Russische choreografen bij ge
legenheid van de Anna Pavlova-herden-
king. Een boeiend programma voor de
balletliefhebbers. Trouwens, de N.C.R.V.
heeft voor hen toch wel het een en
ander in petto dit seizoen. Als Neder
land 1 vervolgens nadrukkelijk betoogt,
dat woorden maar woorden zijn, pro
beert prof. I. A. Diepenhorst op Neder
land 2 het tegendeel te bewijzen. Hij
hoopt althans, dat zijn forum heel zin
nige dingen zal zeggen. Het onderwerp
van deze avond is „Verantwoorde ge
zinsvorming". Zoals gebruikelijk sluit
Dick Houwaart deze N.C.R.V.-avond af
met de rubriek Attentie.
Vader en zoon Stiefbeen
Nederland 1. De N.C.R.V. start met de
Beverley Hillbillies. Na het journaal
Pinkelman en Pollewop, dan Attentie en
vervolgens Stiefbeen en Zoon. Voor het
eerst na een lange zomervakantie ko
men Rien van Nuenen en Piet Römer
weer op de buis in hun rol van hande
laren in lompen en metalen. Ze krijgen
de assistentie van o.m. Rona Stam en
Rudy Falkenhagen. „Ontspanning na de
arbeid" is de titel. Vader en zoon pieke
ren erover eens een bioscoopje te pik
ken. Ze doen het ook, maar zo hele
maal probleemloos verloopt dat niet.
Jan van Hillo spreekt vervolgens „On
der vier ogen" met Kees Brusse over
diens jongste film „Mensen van mor
gen". Tenslotte weer lachwerk. Buena
de Mesquita en Rita Corita prolongeren
hun amusementsprogramma „Nou jij
weer", wat ze ook vorig jaar brachten.
Voor de teksten zorgt ook nu weer
De lange, blonde Jos van der Valk
(34) is als het ware met de televisie
vergroeid. Hij behoort tot de werkers
van het eerste televisie-uur. Als zoon
van een Haagse filmcriticus heeft hij
nog een blauwe maandag in de jour
nalistiek gezeten, maar die periode
vindt hijzelf nu niet interessant meer.
„Mijn hart ging altijd al uit naar de
televisie. Ze waren pas anderhalf jaar
bezig, toen ik er al bij kwam. We wa
ren hier bij de KRO toen nog maar
met een man of vijf. Ik werd aangeno
men als realisator, wat dat dan ook
mag betekenen. In de praktijk kwam
't erop neer, dat je van alles deed. We
maakten alles, programma's voor de
vrouw, sport en ook het journaal. Dat
was toen nog in handen van de om
roepverenigingen. Maar mijn belang
stelling richtte zich meteen op het
amusement. Of het 't moeilijkste facet
van de televisie is? Misschien wel, hoe
wel men daar in het begin hier aller
minst van overtuigd was. Toen vond
men het drama nummer één. Maar van
dat standpunt is men moeten terug
komen. We weten nu, dat voor een
groot deel van de kijkers amusement
zeer belangrijk, zo niet het belangrijk
ste van de televisie is".
Doordrongen van deze wetenschap
zijn Jos van der Valk en zijn medewer
kers voortdurend bezig aan de opbouw
van nieuwe en het bijschaven van be
staande programma's. „Wanneer we
dat niet waren, zouden we spelen met
onze verantwoordelijkheid. En dat is
een van de belangrijkste punten van
televisie maken. Je voelt de verant
woordelijkheid, die je jegens miljoe
nen hebt. Zet de hele Dam in Amster
dam vol met mensen en ga zelf eens
op het balkon van het paleis staan. Je
zou wel in je schulp willen kruipen.
En toch is die mensenzee vóór je nog
maar een percentage van ons kijkers
publiek. Die verantwoordelijkheid zijn
wij ons terdege bewust. Daarom mogen
wij alleen volwassen produkten met
volwassen artiesten brengen".
Men zou dat Jos van der Valks lijf
spreuk kunnen noemen: „Volwaardige
produkten met volwaardige artiesten".
Toch is hij voldoende realist om te be
grijpen, dat hij streeft naar een soms
onwerkelijke perfectie.
„Wij, ouwe jongens, konden tien jaar
geleden nog experimenteren over de
hoofden van de kijkers heen. Maar dat
kan en mag nu niet meer. En dat is dan
tevens een van de moeilijkste opgaven
Alexander Pola en de muziek is op
nieuw van Harry de Groot.
Nederland 2. Tegenover Stiefbeen en
Zoon, stelt de Avro deze avond de
Danny Kaye show. Dat wordt een moei
lijke keuze Zou hier nu sprake zijn
van gezonde concurrentie? Ook in
Engeland proberen I.T.V. en B.B.C. el
kaar herhaaldelijk op deze manier
vliegen af te vangen. Niet ten gerieve
van de lachlustige huisgezinnen, die zo
graag èn de Stiefbeens én Danny Kaye
hadden gezien. Danny verschijnt in
deze aflevering in de rol van een hau
taine Duitse generaal. Hij heeft als
medewerkers o. m. de filmster José
Ferrer en de vibrafonist Red Norvo. In
het AVRO-programma verder de popu-
lair-wetenschappelijke rubriek van Ger-
ton van Wageningen „Zonder formule",
waarin o. m. worden behandeld het
Utrechtse dialect een gesprek met
dr. T. van Veen. die onlangs op een
proefschrift daarover promoveerde
en de röntgenfotografie in ons land. Na
de Danny Kaye show de parlementaire
rubriek, waarin drs. F. A. Hogendijk
actuele gebeurtenissen in het parlemen
taire vlak aansnijdt en een documen
taire van Wim Ruth en Ger Roos over
de anti-slipschool van Rob Slotemaker
te Zandvoort,
Het zijn de moeilijkheden achter de
camera's, die wellicht aan vele kijkers
voorbij gaan. Als Jos van de Valk zegt,
dat alle beginnende regisseurs dezelfde
fouten moeten doormaken, dan geloven
wij dat op zijn gezag. Maar ook vóór
de camera's zijn er moeilijkheden.
„Ze zeggen altijd, dat er in ons land
gebrek aan talent is. Terecht", merkt
Jos van der Valk op. „Maar in één
adem wordt daar dan vaak aan toege
voegd, dat wij bij de televisie opkomen
de krachten geen kans willen geven.
Maar daar is toch dit medium niet
voor? Wij moeten met volwassen krach
ten werken. Dat eist onze verantwoor
delijkheid. En dan zitten we in een
akelig vicieuze cirkel. We hebben in
ons land toch nauwelijks een theater
traditie. Hoe moeten die aankomende
krachten zich dan opwerken? Dat is
ons levensgroot probleem, waarmee wa
eigenlijk dagelijks te maken hebben.
We zitten nu met twee netten. In feite
is er maar talent voor een half
Talent voor slechts een half net, zegt
Jos van der Valk. Hoe denkt hij dan
toch er twee te kunnen vullen?
„Ach, gelukkig zijn er we in ons land zo
internationaal ingesteld, dat we op bui
tenlandse produkties kunnen terugval
len. We staan hier nogal open voor an
dere mensen. In Duitsland b.v., waar
men zeer nationaal is georiënteerd, zou
zoiets gewoon niet kunnen. Maar dat
neemt niet weg, dat de vraag naar Ne
derlandse produkties groot blijft.
En eerlijk gezegd we hopen nu
maar, dat door die veelheid van bui
tenlandse programma's ook de waarde
ring voor eigen produkties wat omhoog
zal gaan. Alleen omdat het Nederlands
is. Zoiets als een landgenoot over da
grens tegenkomen. Normaal zou je hem
niet eens zien, maar dan zeg ja
„Hallo".
Wat ziet de man, die nu met „Piste"
zijn zesde jaar is ingegaan, die met het
koor van George Mitchell („een gezel
schap met een maximum aan show,
uniek in de wereld") „Midavondsere-
nade" brengt en die eens de zo ge
stroomlijnde uitzendingen rond Teddy
en Henk Scholten regisseerde, wat ziet
deze man als het ideaal van televisie
amusement?
Jos van der Valk behoeft niet na te
denken.
„Perry Como, die brengt de voor ds
televisie meest geëigende show. Iets
dergelijks komt waarschijnlijk pas na
een enorme research tot stand. Met een
uitgebreid vast team van geheel op el
kaar ingespeelde medewerkers. En daar
zijn wij nog lang niet aan toe. Dankzij
onze sociologische dienst, die vrij in
tensief kijkersopinies peilt, weten wa
iets van de voorkeur van de kijkers en
hebben we enig houvast. Maar het li
nog slechts een simpel beginnetje. Ik
geloof echter wel, dat we nu al kunnen
concluderen, dat de voorkeur van velen
uitgaat naar iets heel gewoons en gezel
ligs. Iets, waarbij men ook kan lachen.
Rudi Carrell is in dit opzicht een
schoolvoorbeeld van een televisieper
soonlijkheid.
Een artiest waar we heel zuinig op
moeten zijn. Neem nog eens die show
van Perry Como. Waar moet ik de
schrijvers vinden, die mij heel eenvou
dige, maar oh zo spitse en knappe
tekstjes leveren? Laten de Amerikanen
daar twintig man achter hebben zitten.
O.K. maar al zou ik net zoveel kunnen
en willen betalen, we hebben ze een
voudig niet. En al is er het talent, waar
moeten we het ontwikkelen? Bij de
televisie kunnen we het niet doen. Dat
zou miljoenen kosten, zo wij al de faci
liteiten en de gelegenheid daarvoor
hadden. Bovendien en daar is het
weer onze verantwoording eist een
volwassen produkt..."
voor beginnende collega's. De scholing
in de praktijk is de beste, zo niet in
feite de enig mogelijke. Televisiemaker
word je niet. Dat bèn je. Dat ontwik
kelt zich. Of niet natuurlijk. Toch moe
ten wij van de beginnelingen in ons
vak, die een scholinkje van zes weken
hebben gehad, meteen een volwaardig
produkt vragen. Zeg nu zelf eens: kan
dat
