Vandaag vijf en dertig jaar
geleden stortte Wall Street in
Koersdaling kostte de VS
vijftien miljard dollar
Eerste sneeuw
viel bij Spa
r HOE IS HET ONTSTAAN?
Actie „Antwoord '64" kent
journalistieke prijzen toe
Een groot man ging heen
T QT
JTR4 KS BIJ
VW ANZÏ
SUPRA
koffie
Üi
Eis van 3 jaar tegen
scholier voor overval
op taxichauffeur
VAN NELLE'S
Hans Kroll over
val van Kroesjtsjev
4
ZATERDAG 24 OKTOBER 1964
Kunstmatig
Gladde beloften
De oorzaak?
Dit woord: MENU
Dit woord:
PLOMPVERLOREN
Dit woord:
KRENKEN
Dit woord:
OEKUMEN1SCH
Dr. E. van Raalte
gem
et dubbel
met
SC
brand vm gemafm
vaCÜ um verpakt
HIsl- u><;\
De ene dag was Amerika nog het rijk
ste land van de wereld en de volgende
dag was het land halverwege een bank
roet.Dat was de naakte werkelijk
heid op die 24ste oktober 1929, nu
35 jaar geleden! Die dag, waarop het
respectabele en vertrouwde middelpunt
van Amerika's commerciële en econo
mische leven in elkaar stortte, was vol
paniek. Duizenden goede degelijke
Amerikanen, zowel de grote geldmag
naten als de kleine spaarders, zagen zich
geruïneerd en dat ondanks het feit, dat
de toekomst nooit eerder zo veelbe
lovend had geleken.Meer dan
25 miljoen mensen werden getroffen
door die plotselinge daling van de koer
sen op de effectenbeurs, die de Ver
enigde Staten niet minder dan.vijf
tien miljard dollar kostte. Zelfs voor de
enorme nationale economie van Amerika
was dit een geweldig bedrag. Deze dui
zelingwekkende financiële val kwam
bijna zonder waarschuwing hoewel er
in andere delen van de wereld wel te
kenen waren geweest van een depressie
en veel landen hadden ook financiële
moeilijkheden.
Amerika was het meest welvarende land
van de wereld. Het was bovendien goed ge
ïsoleerd en niemand verwachtte, dat zijn
economische structuur zo snel zou afbrok
kelen. Het vorige jaar had men in alle op
zichten een hausse beleefd en de koersen
van de effecten waren dan ook voortdurend
gestegen. En in diezelfde opgewekte stem
ming begon het jaar 1929. De vooruitzich
ten waren zelden zo goed geweest en nog
tot september van dat jaar klonken deze
hoopvolle geluiden. Toen begon de finan
ciële toestand van het land plotseling te
wankelen. De ene onderneming na de an
dere ging failliet en vele andere konden
zich nog maar net staande houden.
Oja 24 oktober stortte de beurs van Wall
Street ineen. Aandelen, die de vorige dag
nog safe hadden geleken, noteerden plotse
ling een veel lagere koers. Naarmate de
dag verstreek, zakten de koersen steeds
lager. Er heerste die dag een algemene
paniektoestand in Wall Street. Verschrikte,
zenuwachtige zakenmensen kwamen bij el
kaar om te overleggen, wat er gedaan zou
kunnen worden om deze financiële aard
verschuiving te voorkomen. Maar er kon
niets meer gedaan worden. Nu de ramp
eenmaal begonnen was, was ze niet meer
te stuiten. Laat in de middag kwam er een
kleine opleving. De staalmarkt scheen zich
te herstellen
Staal opende die dag met 205.5, zakte
daarop terug tot 193.5, waarop de koers-
notering opeens steeg naar 205! De hoop
steeg weer.maar de stijging was kunst
matig. Deze was veroorzaakt door Richard
Whitney, een financier en vice-president
van Wall Street. Hij onderging zijn straf
voor zijn wandaden tijdens de crash in de
Sing Sing, de beruchtste gevangenis van
Amerika. De volgende dagen zakte de aan
delenmarkt nog meer en er was geen teken,
dat op herstel wees. Er waren alleen maar
hopeloos sombere vooruitzichten. Om
streeks 13 november had de beurs het laag
ste punt uit de gehele geschiedenis bereikt
en toen pas beseften de kleine spaarders
in de gehele Verenigde Staten, hoe zwaar
rij getroffen waren.
Gevfrone mensen, die niet eens begrepen,
wat er precies gebeurd was, werden van
een leven van welvaart en veiligheid op
eens aan de rand van een bankroet ge
plaatst. Oude dames, die hun spaarduitjes
hadden belegd in obligaties en aandelen en
tevreden van de rente hadden geleefd, ont
dekten, dat zij plotseling geen inkomen
meer hadden. Zij konden niet eens het
geld, dat zij oorspronkelijk voor de aan
delen en obligaties hadden betaald, terug
krijgen.
Het vooruitzicht op een financiële onder
gang was voor velen een te zware last om
te dragen. Duizenden slachtoffers van de
Wall Street-crash pleegden dan ook zelf
moord.
Er was eigenlijk niemand van de Ameri
kaanse bevolking, die niet persoonlijk ge
troffen was door de totale val van Wall
Street. De enige uitzonderingen waren mis
schien de gewone arbeidersgezinnen. Maar
het duurde niet lang of ook zij werden mee
gesleept door de financiële ramp, die het
land had getroffen. Zij werden werkloos.
De grootindustrie verkocht niets meer en
verdiende dus ook geen geld. Zij had dus
ook geen geld om de lonen te kunnen be>
talen.
In de malaisegebieden van Amerika wer
den de arbeiders dan ook bij duizenden
tegelijk ontslagen. Hierdoor kwam de pro-
duktie stil te liggen maar geen produktie
betekende geen verkoop. Zo ging het maar
door, deze vicieuze cirkel. De angst en pa
niek, die begonnen waren in Wall Street,
verbreidden zich al spoedig en de malaise
werd voortdurend ernstiger.
President Hoover, die dezer dagen over
leed, deed in die tijd vele beloften en hij
vertelde het volk, dat hen een welvaart,
groter dan ze ooit hadden gekend, stond te
wachten. Maar 1930 kwam en ging voorbij
en de beloofde welvaart bleef uit. De
schone beloften bleken niets anders dan
een zinloze politieke gemeenplaats te zijn.
President Hoover probeerde het ene krank
zinnige plan na het andere. Hij richtte een
financiële Herstelmaatschappij op maar
deze slaagde er niet in de verziekte geld
markt weer gezond te maken.
Hij probeerde de prijzen te stabiliseren.
Het land liet de gouden standaard los en
Hoover trachtte de bevolking ervan te
overtuigen, dat zij zich geen zorgen be
hoefde te maken en dat de toestand niet
zo slecht was als het er uitzag. Maar 1930
maakte plaats voor 1931en 1932.en
de toestand verergerde steeds meer.
Toen werd Franklin Roosevelt president
en hij deed een heel andere poging tot her
stel. In plaats van de ondernemingen te
helpen begon hij met de arbeiders. De re-
Drukte aan een der hoeken in
Wall Street.
gering hielp hen financieelen zij gin
gen weer aan het werk. De produktie werd
opgevoerd, nieuwe afzetgebieden werden
gevonden en langzamerhand werd de vi
cieuze cirkel doorbroken. Met een algemene
zucht van verlichting ontdekte Amerika,
dat er weer een normale toestand intrad
Als de problemen direct zo aangepakt
waren, zouden de gevolgen waarschijnlijk
lang niet zo verstrekkend geweest zijn.
Maar het is gemakkelijk achteraf critiek
te uiten!
Wat was de oorzaak van de Wall Street-
crash? Het antwoord in het kort gezegd
is, dat de grote geldmagnaten de voor'
tekenen niet hadden willen zien.
Al voor 1929 was het al geruime tijd
duidelijk geweest, dat de prijzen zakten en
dat er minder geld in omloop was. Maar
de grote zakenlieden waren ervan over
tuigd, dat de depressie, die in andere delen
van de wereld heerste, aan hen uiteindelijk
voorbij zou gaan. Daarom werden de prij
zen kunstmatig hoog gehouden. Toen de
klap tenslotte aankwam, gebeurde dat zo
plotseling, dat het gehele volk ervan ver
suft raakte.
Er was ook nog een andere reden. Het
grootste deel van Amerika's rijkdom be
vond zich in de machtige handen van
slechts een zestal mannen en toen deze
weinige bevoorrechten in moeilijkheden
kwamen, sloeg hun ongeluk over op het
gehele volk. De herinnering in Amerika
aan die crisis aan het einde van het jaar
1929 maakte het woord „recessie" (terug
gang) populair. Het klinkt niet zo wrang
als „depressie" (baisse) en het gaf de Ver
enigde Staten een veilig gevoel tijdens een
kleine financiële crisis in 1958. De dag dat
Wall Street ineen stortte, zal in Amerika
nooit vergeten worden. Toen werd een van
de zwartste bladzijden van Amerika's ge
schiedenis geschreven en de les van dit
alles is door het gehele volk geleerd.
De advocaat-procureur bij het Haagse
gerechtshof heeft een gevangenisstraf van
drie jaar en terbeschikkingstelling van de
regering gevorderd tegen een 18-jarige
Haagse scholier, die in maart een overval
op een taxichauffeur had gepleegd. De
scholier was door de Haagse rechtbank tot
negen maanden gevangenisstraf en terbe
schikkingstelling veroordeeld.
De jongen heeft de overval gepleegd
omdat hij geld wilde hebben om een mo
torfiets of een scooter te kopen. Zijn
moeder had hem voor zijn achttiende ver
jaardag een bromfiets gegeven, maar
daarmee nam hij geen genoegen. Op 7
maart is de jongen in een taxi gestapt.
Hij liet zich naar een stille laan rijden.
Met een zware hamer sloeg hij de chauf
feur op het achterhoofd, maar doordat bij
het uithalen voor de slag de hamer het
dak van de wagen raakte, kwam de klap
niet zo hard aan. De chauffeur wist na
een achtervolging zijn belager te grijpen.
„U had de chauffeur gemakkelijk kun
nen doodslaan", zei de president van het
hof, „Dit is een afschuwelijk en laf mis
drijf". De jongen, die een trieste jeugd
achter de rug heeft, was in beroep geko
men omdat hij niet ter beschikking van de
regering gesteld wilde worden.
De advocaat-generaal meende echter,
dat alleen door een zware gevangenisstraf
en terbeschikkingstelling de verdere groei
van de jongen naar een totale onmaat
schappelijkheid kan worden gestuit.
Op 6 november wijst het hof arrest.
SPA (België) (AP) De eerste sneeuw
van het seizoen is vanochtend gevallen in
de omgeving van Baraque Michel bij Spa.
De sneeuwlaag was enkele centimeters dik.
Het Latijnse werkwoord minuere be
tekent: kloven, klein maken. Het ver
leden deelwoord is minutus: klein.
Daarvan komt ons woord minuut, zes
tigste deel van een uur. Het Frans kent
nog de vorm menu in de betekenis:
klein. Menu bétail betekent: kleinvee en
les menus plaisirs waren de kleine ont
spanningen der Franse koningen, ver
volgens: de daarvoor gedane uitgaven
en tenslotte: de particuliere kas des
konings waaruit de hoffeesten werden
betaald. Het bijvoeglijk naamwoord
menu is vervolgens ook als zelfstandig
naamwoord in gebruik gekomen in de
betekenissen: kleine stukjes, kleine<bij-
zonderheden, lijstje van zulke bijzon
derheden, spijslijst. Dit woord hebben
de Italianen, de Duitsers, de Engelsen,
de Nederlanders en waarschijnlijk nog
andere volkeren overgenomen.
Het woord plompverloren klinkt ons
modern in de oren, maar het komt
reeds sedert de 16de eeuw in onze taal
voor. Het is een koppeling van plomp,
hetzij in de betekenis log, hetzij in die
van plons, met het deelwoord verloren.
Wat dat verloren nu precies beduidt, is
onzeker. Men denkt aan: in het wilde
weg, in het honderd, maar te bewijzen
is dit niet, evenmin als de onderstel
ling dat plompverloren zou betekenen:
verloren als iets dat (met een plomp
of plons) in het water valt. Tegen de
laatste opvatting verzet zich de beteke
nis van plompverloren. Men verstaat er
immers onder: op het onverwachtst,
zonder voorbereiding, in het wilde weg,
zonder reden, klakkeloos, pardoes en
zegt dus bijvoorbeeld: hij liet zich
plompverloren uit de boom vallen.
Krenken hoort bij krank en krank
betekent: zwak, maar de grondbeteke
nis schijnt te zijn: gebogen, krom. Uit
de betekenis zich krommen is voortge
vloeid die van: neervallen, ziek wor
den.
In vroeger tijd gebruikte men kren
ken voor: verminderen. Me» zei: Satan
krenkt het geloof der mensen. Dan
gaat krenken betekenen: benadelen,
schaden. Een bijbelse zegswijze is:
iemand geen haar op het hoofd kren
ken. Nu gebruiken wij het werkwoord
vooral voor: iemand in zijn gevoelens
schaden, iemand kwetsen, grieven, be
ledigen.
Zoals krank staat tot krenken staat
tam tot temmen, dak tot dekken, rap
tot reppen, stram tot stremmen enz.
Het Griekse woord oikos betekent:
huis; oikein is: een huis bewonen. De
bewoonde aarde is: oikumènè gè; daar
van is het bijvoeglijk naamwoord: oi-
kumènikos, dat dus betekent: datgene
wat de gehele bewoonde aarde betreft,
dus: algemeen. Men gebruikt het woord
oecumenisch speciaal op het terrein
van het geloof en spreekt bijvoorbeeld
van een oecumenisch concilie, daarmee
doelend op een kerkvergadering die
geldt als de vertegenwoordiging van de
gehele Christenheid.
Hetzelfde Griekse woord oikos gaat
schuil in het woord economie, huishoud
kunde, dat vroeger dan ook veelal
oeconomie werd geschreven.
Antwoord '64 heeft vier prijzen toegekend
voor journalistieke prestaties in verband
met de kerkbouwactie.
De prijzen gaan naar de volgende bla
den: Het Binnenhof te Den Haag voor de
fraaiste reportage. De Nieuwe Rotterdamse
Courant voor de meest geslaagde poging
Antwoord '64 zoveel mogelijk uit het
nieuws te houden.
De Rotterdammer voor de meest uitvoe
rige verslaggeving van de bouw op de
Zalmplaat.
De Friese Koerier te Heerenveen voor
de minst gefundeerde en meest luidruchti
ge hoofdredactionele afwijzing van Ant
woord '64.
Het bewuste hoofdartikel van de Friese
Koerier geven wij hieronder in extenso
weer:
De reclame-campagne „Antwoord '64" is
nog kwalijker dan eerst al leek. Nadat de
ongelovigen waren aangemaand mee te
betalen aan kerken waarvan zij het nut
niet inzien, is zaterdag het hele volk nog
eens opgewekt in de buidel te tasten.
Dat gebeurde in advertenties onder de
kop: „U-vandaag". De handige jongens
van het wervende woord kwamen met deze
formule voor de dag:
In deze week zullen negen samenwer
kende kerken de slag om de toekomst win
nen of verliezen. In deze week hangt het
van u af, van niemand anders dan van u".
Wel, die formulering slaat misschien op
de werkelijkheid, die het Humanistisch
Verbond voorstaat, maar zij is in strijd
met wat de kerken week in week uit ver
kondigen. Gelooft de christelijk gerefor
meerde kerk echt, dat het „winnen of
verliezen van de slag om de toekomstaf
hangt van niemand anders dan de mens
'die de krant leest? En dat die „slag" ge
wonnen is, als zo'n mens een giro stuurt?
Als het waar was wat in de advertentie
staat, dan zouden de 9 kerken die geld
bijeenbedelen voor kerkbouw net zo goed
kunnen ophouden boodschappen te verkon
digen uit naam van God. Dat doen zij
niet en dus is de advertentietekst gewoon
verlakkerij.
De campagne is een droevige demon
stratie van normverval. Dat is de moeite
van het signaleren waard, omdat dit ver
val zich zonder een spoor van tegenspraak
voordoet onder 9 kerken waarbij er enkele
zijn die nog altijd pretenderen de waar
heid in pacht te hebben.
Het is natuurlijk dwaas gehuurde tekst
schrijvers aan te vallen op onzin, die zij in
commissie beweren. Verantwoordelijk zijn
de kerken, die deze bedelarij versieren
met het opgewekte taalbederf der adver
tentieschrijvers.
Waarom hebben zij de werkelijkheid niet
beschreven? Zij hadden moeten zeggen
„onze lidmaten willen of kunnen niet vol
doende geld bijeenbrengen om kerken te
bouwen. Wilt u ons a.u.b. helpen? Wij
menen u dat te mogen vragen, omdat wij
geloven, dat onze kerken nuttig zijn. Ook
voor u, al gelooft u niet".
Wat hier gebeurt geeft iedereen, die niet
gelooft en die zo nu en dan meer dan
genoeg heeft van de oordelen die hem door
de georganiseerde gelovigen worden aan
gezegd, eens en vooral voldoende grond
voor de mening, dat ook voor de kerken
de middelen heilig worden door het doel
Zo gaat de slag om de wereld verloren
Door mensen.
Een critisch commentaar op de actie is
dezer dagen ook gepubliceerd in het Evan
gelisch Luthers Weekblad, en daarbij ging
Op en om het Binnenhof
Prof. mr. J. A. Hamel
Slechts korte tijd, te weten in 1917, heeft
prof. mr. J. A. van Hamel, die begin de>
ze week is heengegaan, deel uitgemaakt
van de Tweede Kamer. Na het overlijden
van zijn vader, prof. mr. G. A. van Ha
mel, die hij als hoogleraar in het straf
recht aan de Universiteit van Amsterdam
was opgevolgd, zag hij zich in Amster
dam IV toen hadden we nog het dis
trictenstelsel gekozen om diens plaats
op het Binnenhof in te nemen.
De jonge Van Hamel, zoals hij genoemd
werd, viel vrijwel terstond te midden van
de overige afgevaardigden op, door onder
meer een zeker non-conformisme, een fris
heid van geest en een oorspronkelijkheid,
die soms bijkans on-Hollands aandeden. In
hem viel ongetwijfeld nog iets te bespeu
ren van de Franse afkomst, mede dank zij
de vlotte en levendige wijze, waarop hij
zijn denkbeelden uiteenzette.
Typerend voor heel zijn aanleg en zijn
eigenschappen was trouwens de wijze ge
weest, waarop hij als jong advokaat vu
rig ten strijde was getrokken in de Pa-
pendrechtse strafzaak, een procesvoering,
die in het eerste decennium van deze eeuw
hier te lande heel wat opschudding heeft
verwekt. Zeker van een moreel standpunt
uit bekeken scheen er bij die gelegenheid
dan ook wel iets te ontbreken aan een
voldoende in acht nemen van hetgeen van
de staande en ook wel van de zittende ma
gistratuur mag worden verwacht en ver
langd. Onvervaard kwam mr. J. A. van
Hamel op voor het Recht en voor een juis
te rechtsbedeling.
Spoedig na de wapenstilstand van 11 no
vember 1918 gaf hij in belangwekkende
journalistieke bijdragen in de N.R.C. blijk
van zijn levendige manier van waarne
ming, omtrent hetgeen er op en rondom
de vredesconferentie gebeurde. Meer en
meer was hem, het internationale gaan
trekken. In zijn boek „Nederland tussen
de mogendheden", dat in 1918 verscheen,
had hij trouwens al iets gedaan dat toen
niet of nauwelijks in ons land voorkwam,
namelijk het geven van een schets van
de Nederlandse diplomatieke geschiedenis
tot in de moderne tijd. Zo kwam hij aan
het hoofd van de juridische afdeling van
het Secretariaat van de Volkenbond te
staan.
Internationale toestanden en gebeurtenis
sen is hij steeds met grote interesse blij
ven volgen. Menig weekbladartikel van
hem uit de periode mede na 1945 bevatte
bewijzen te over van zijn originaliteit, van
zijn onafhankelijke geest. Ook degenen, die
het met hem oneens mochten zijn, konden
Behoudende mentaliteit
Met alle waardering voor veel goeds dat
tal van onze volksvertegenwoordigers
eigen is, durf ik niettemin beweren, dat
hun zo nu en dan een behoudende gees
tesgesteldheid parten speelt. Dit kwam
kort geleden weer eens heel duidelijk aan
de dag toen minister Toxopeus in de open
bare vergadering van de Tweede-Kamer
commissie voor Binnenlandse Zaken iets
geheel nieuws durfde voor te staan. Te
weten, het in 1965 doen openbaar ma-
moeilijk ontkennen, dat het meestal alles
zins de moeite waard was van zijn denk
beelden kennis te nemen.
Bewonderenswaardig heeft hij het zwa
re lot gedragen, dat hem en zijn vrouw
in de oorlogsjaren trof, toen beide zoons
met hun leven moesten boeten voor het
geen zij tegen de bezetter ten dienste van
de vaderlandse gemeenschap hadden on
dernomen.
Een gesprek met Van Hamel werkte
steeds verfrisend, want ook daarbij trof
het hoezeer hij een figuur van bijzonder
kaliber, 'n man van uitzonderlijke allure
was, zoals hij laatstelijk nog eens toonde
in zijn majestueuze rede bij zijn afscheid
als voorzitter van de door hem voortreffe
lijk geleide Raad voor de Journalistiek.
Van Hamel behoorde tot die weinigen,
die door hun talenten en hun houding bo
ven de grauwe massa uitsteken. Dat kun
nen velen in ons in dit opzicht nog dik
wijls wat benepen landje niet goed ver
dragen. Wie echter de bereidheid bezitten
om waardering te koesteren voor dat, wat
de meesten onzer niet of in geringe mate
bezitten, moeten het als een voorrecht be
schouwd hebben met deze singuliere Ne
derlander in contact te zijn geweest, want
daardoor konden zij menigmaal een heel
bijzonder geestelijk genot smaken.
ken van een proeve van een nieuwe grond
wet, onder meer aan de hand van voorar-
beid van een aantal deskundigen op het
gebied van het staatsrecht. Dat stuk zou
dan dienst moeten doen als onderwerp
voor nadere gedachtenwisseling, zowel
binnen als buiten de Kamers.
Verschillende afgevaardigden stonden
heel onwennig om niet te zeggen afkerig
ten opzichte van het laten lanceren van
zulk een proeve, zonder dat de minister
voor hetgeen die zou behelzen de verant
woordelijkheid zou dragen. Alsof een mi
nister, eventueel een heel kabinet, wel de
verantwoordelijkheid op zich neemt voor
een door een staatscommissie ontworpen
grondwetsherziening. Zeker, voor de in
stelling van zulk een commissie, voor het
feit dat zij aan het werk gaat, draagt een
minister van Binnenlandse Zaken, draagt
tenslotte tevens het kabinet, waarvan hij
deel uitmaakt, de verantwoordelijkheid,
maar bepaald niet voor de inhoud van
het stuk dat uit de commissoriale bus
komt.
Na de verschijning daarvan kan in den
lande in woord en geschrift de discussie
met betrekking tot het geopenbaarde on
derwerp beginnen en natuurlijk zal dan uit
eindelijk een bij het parlement in te die
nen voorstel tot grondwetsherziening voor
rekening van de minister van Binnenland
se Zaken en diens ambtgenoten moeten
komen. Dit geldt insgelijks van de met
tertijd te verschijnen „proeve".
Dat de bewindslieden er echter behoefte
aan kunnen hebben de verschillende
vraagstukken, die met een misschien tot
stand te brengen grondwetsherziening
samenhangen, eerst eens van alle kanten
te bekijken en dat zij daarom een proeve
willen laten publiceren, waarop zij zich
nog niet terstond zelf hebben vastgelegd,
acht ik. zeker nu er tal van uiteenlopende
oplossingen van het probleem grondwets
wijziging denkbaar zijn, heel verstandig.
Maar ja, het is iets nieuws en dus schrik
ken diverse afgevaardigden er van. Hun
van nature behoudende mentaliteit toch,
onverschillig hun politieke kleur, had
weer eens de overhand.
De heren van Amsterdam
Gaat dat zien, gaat dat horen, volgende
week gala-opvoering op het Binnenhof
van „De aloude strijd van de heren van
Amsterdamt egenDen Haag." Werke
lijk, het heeft er zo zoetjes aan veel van
weg, alsof de Hoekse en Kabeljauwse twis
ten niets waren, vergeleken bij het ge'
twist over de Bijlmermeer. Met alle eer'
bied en waardering voor veel goeds, dat
er omtrent Nederlands hoofdstad en haar
burgerij te zeggen valt, moet ik toch be
kennen dat ik enigermate de indruk heb
dat ook in onze twintigste eeuw de heren
van Amsterdam al even weerbarstig en
onwillig tegenover Den Haag optreden, als
zij meer dan eens deden ten tijde van de
Republiek.
In hoeverre minister Toxopeus er in zal
slagen de Amsterdamse geest enigermate
tot klamte te brengen zal men nog moe
ten afwachten. Dat het een levendig debat
in de Tweede Kamer zal worden is wel zo
goed als zeker. Doch minder zeker is of
bij de hoofdstedelijke voorvechters de re
delijkheid ten langen leste de overhand
zal krijgen boven.het sentiment en niet
veel meer dan dat.
het voornamelijk om dezelfde zin: „In
deze week zullen negen samenwerkende
kerken de slag om de toekomst winnen of
verliezen".
Op de critiek van „Sjaloom" zal Ant
woord '64 niet ingaan. Een verzoek van de
VARA om met een vertegenwoordiger van
Sjaloom in „Achter het nieuws" van ge
dachten te wisselen is afgewezen, omdat
men meent dat de vragen van Sjaloom de
negen opdrachtgevende kerken aangaan.
„Antwoord '64", aldus de woordvoerder
van de kerkbouwactie. „heeft een beperkte
opdracht van de kerken gekregen: geld
inzamelen voor de kerkbouw. Vragen over
die opdracht zullen de kerken zelf moeten
beantwoorden".
Advertentie
BONN (Reuter) Volgens de West-
duitse oud-ambassadeur in de Sovjet-Unie
Hans Kroll zou Kroesjtsjev met overwel
digende meerderheid gekozen worden bij
vrije verkiezingen in Rusland.
In een artikel in een weekblad zegt
Kroll van mening te zijn, dat het conflict
met Peking de voornaamste reden is voor
de val van Kroesjtsjev. Hij zegt niet te ge
loven, dat Kroesjtsjevs opvolgers spoedig
naar Bonn zullen komen, omdat zij voor
lopig genoeg te doen hebben. Maar zij zul
len wel in hoofdzaak dezelfde politiek als
Kroesjtsjev volgen. Kroll noemt hen
„allesbehalve fanatici of avonturiers".
