Nederlandse ministers worden
nog niet zo slecht betaald
Maar ondernemingen leiden
levert toch veel meer op
KREYMB0RG
KLEUTER
BROEK
KREYMBORG
Tilburgse flatkwestie in het
geding voor Bredase rechter
VERKIEZING
ubLimnn i
Jongen gearresteerd,
stenen naar
smeet
die
politie
Man stierf tijdens
een vechtpartij
1% II
i n
l r
o pi i/n A
Principiële zaak
over melksanering
Zevenbergen akkoord
met Zekluzaplan
„Sabotage"-proces
in Pretoria
DINSDAG 10 NOVEMBER 1964
4
3 Jaar flU ~~éF
Kinderzegels in Suriname
Reumatiek TOGAL HELPT
Griep TOGAL HELPT
Migraine TOGAL HELPT
Menstruatiepijn TOGAL HELPT
Verkouden TOGAL HELPT
Hoofdpijn TOGAL HELPT
Spit TOGAL HELPT
uw kind
goed
beschermd
tegen
winterkou wollen
Voor huurder andere woning beschikbaar
Hf
1/ M
T ellen
VOLKSKRANT:
Koffie
Wettelijk moet keuze
uit drie slijters
mogelijk zijn
1/an onze parlementaire redaetit»
Regeren wordt in ons land langzamer
hand een goed betaalde bezigheid. Hoe
wel het materieel gesproken nog altijd
aantrekkelijker blijft een grote onder
neming te leiden dan een bestuurs
departement, zijn de verdiensten in de
politiek toch flink gestegen. Op de rijks
begroting voor 1965 is per kabinetsmi
nister een salaris van rond 70.000 uit
getrokken en per staatssecretaris een
salaris van rond 60.000. Een volksver
tegenwoordiger wordt volgend jaar be
loond met een schadeloosstelling van
20.000.
De dertien ministers en twaalf staats
secretarissen van het kabinet-Marijnen
krijgen daarmee de niet onaardige salaris
verhoging van rond twaalf percent, die
overigens geheel conform de loonpolitiek
voor het overheidspersoneel is. Voor vier
percent wordt er namelijk mee ingelopen
op de trendachterstand en voor de rest
betreft zij de vierde fase van de zoge
naamde Toxopeusronde, die al onder het
kabinet-De Quay is getroffen voor de hoge
re ambtenaren. Men kan de regering dus
niet verwijten voor zichzelf op de (beperk
te) loonmogelijkheden voor 1965 te zijn
vooruitgelopen.
Toch zijn de ministers en staatssecreta
rissen sinds het optreden van het kabinet-
Marijnen in 1963 niet slecht aan hun trek
ken gekomen, want van 1963 op 1964 waren
hun salarissen al met bijna twintig per
cent opgetrokken (trend, trendachterstand
en derde fase Toxopeusronde).
Maar waarom zou een bewindsman niet,
net als zijn ambtenaren, in de nationale
welvaart mogen delen? Tenslotte moet ook
hij er hard voor werken en heeft hij als
iedere burger de plicht belasting te beta
len en dat is over zo'n inkomen heel wat.
De leden van het kabinet staan boven
dien voor hoge kosten uit hoofde van hun
representatieve verplichtingen. Anders dan
veel van hun buitenlandse collega's krijgen
zij daarvoor geen aparte vergoeding, al
valt er in incidentele gevallen wel eens
wat te declareren. Slechts premier Marij-
nen ontvangt een representatietoeslag van
25.000 per jaar en voor minister Luns is
een soortelijke toeslag uitgetrokken van
40.000. Onze minister van Buitenlandse
Zaken komt daarmee aan een inkomen
van bijna 112.000, maar moet daarvoor
ook heel wat ontvangsten houden en diners
Advertentie
Elastisch, praktisch
Helanca In diverse
kleuren
KI. st.p.m.
Alleen geldig 11 november
GROTE MARKT 1-7
HAARLEM
aanbieden. Premier Marijnen heeft kenne
lijk minder representatieve verplichtingen,
want hij komt in totaal'op ƒ98.000. Beide
bewindslieden hebben bovendien een
ambtswoning ter beschikking.
Geen slecht salaris
Vergeleken met hun buitenlandse ambt
genoten hebben de Nederlandse ministers
en staatssecretarissen nog zo'n gek salaris
niet. Zij krijgen volgend jaar tenminste
evenveel als een Amerikaanse minister,
ruw naar koopkracht omgerekend, thans
heeft.
Engeland betaalt zijn ministers minder
goed. Omgerekend in guldens bedraagt hun
salaris ongeveer een halve ton en dat is
weinig als men bedenkt dat het leven in
Londen bijna tweemaal zo duur is.
De Britse natie spreekt er al jaren
schande van dat een minister daar vaak
minder verdient dan sommige van zijn
ambtenaren. Het is echter de vraag of
premier Wilson, die overigens het dubbele
krijgt, er onder de huidige omstandighe
den verandering in zal brengen.
In Duitsland doet men het anders. Daar
krijgt een bondsminister ongeveer 70.000
(en de bondskanselier 90.000). Voorts
wordt in Bonn nog een representatietoe
slag van respectievelijk tien en twintig
mille verstrekt. België trekt jaarlijks een
geïndexeerd salaris voor zijn ministers uit
dat dit jaar op 30.000 stond en op 35.000
voor de premier. Dat lijkt weinig, maar
het is belastingvrij en dat scheelt veel.
Belastingvrij zijn ook de Italiaanse minis
terssalarissen, die op rond 65.000 staan.
Er is echter geen minister in Rome, of
hij oefent (legaal) nog een andere functie
uit (hoogleraar, journalist, advocaat) zo
dat zijn inkomen in werkelijkheid groter
is.
Een kabinetsminister in Oostenrijk gaat
jaarlijks met 41.000,- belastingvrij naar
huis en de premier met 47.000,-. Wenen
verstrekt daarbij nog een representatie
toeslag van 6.000.-. Hoeveel een minister
in Frankrijk verdient valt alleen maar naar
schatting te zeggen. Sinds generaal De
Gaulle aan het bewind is, loopt men in
Parijs met dit soort dingen jciiet tekoop,
maar waarnemers houden het op 75.000,-
tot 100.000,-, waarbij weer gedacht moet
worden dat Frankrijk niet goedkoop is.
Hoeveel de premier krijgt is niet bekend,
laat staan het salaris van de president.
Maar dat zal wel heel wat meer zijn.
Bedrijfsleven
Minder goed aan hun trekken komen
onze ministers als hun salarissen worden
vergeleken met die van topfunctionarissen
in het bedrijfsleven. Aan een directiepost
bij een grote onderneming zit al gauw
een salaris vast van meer dan een ton,
waarop dan vaak nog eens forse tantièmes
komen. Misschien gaat deze vergelijking
ook niet helemaal op, maar veelzeggend
is toch wel dat maar weinig topfiguren
uit het bedrijfsleven hun positie voor een
ministerpost zouden willen ruilen. Dat
heeft tenminste bij kabinetsformaties wel
eens problemen gegeven. Een minister
kan bij ons niet, zoals in Italië, tegelijk
commissaris van een onderneming zijn.
Praktisch gesproken zou hij ook geen tijd
voor een nevenfunctie hebben. De meeste
portefeuilles geven de betrokken bewinds
man handen vol werk en van diverse mi
nisters is het bekend dat zij vaak werk
dagen maken van twaalf uur en langer.
V olksvertegenwoordigers
Het kabinet-Marijnen heeft voor 1965
overigens niet alleen aan zichzelf gedacht
maar ook aan de volksvertegenwoordigers
aan wie het verantwoording schuldig is.
Onlangs is de schadeloosstelling, zoals
het salaris van een Tweede Kamerlid
wordt genoemd, opgetrokken van f 15.0C0
tot 16.500 en per 1 januari wordt dat
20.000.
Na dagenlang geduld te hebben uitge
oefend is de recherche te Helmond er ten
slotte in geslaagd een zestienjarige inwo
ner van die plaats te arresteren. Deze
knaap was op 20 oktober uit een opvoe
dingsgesticht ontsnapt en had sindsdien
acht auto's en een nog groter aantal brom
fietsen gestolen en verder diverse inbra
ken gepleegd.
Verleden week had de politie de ouder
lijke woning van de jongeman omsingeld,
doch toen verschanste de vluchteling zich
op het dak en bekogelde vandaar uit de
hem belegerende politiemannen. Ten ein
de ongelukken te voorkomen rukte de po
litie in, veronderstellend dat de knaap wel
spoedig zou worden gepakt.
De jongen werd gepakt toen hij te Hel
mond bij familie ging logeren. „Ik had nog
best een tijdje willen doorgaan," merkte
hij bij zijn arrestatie op.
Reeds eerder had de politie vijf man
nen gepakt, die de verdachte hadden op
geruid toen de politie hem wilde arreste
ren. De vijf mannen loofden zelfs geldpre-
mies uit wanneer de verschanste vluchte
ling een politieman kon raken met een
dakpan of met een steen. Ze zijn thans in
gesloten en zullen worden vervolgd we
gens openlijke geweldpleging.
PARAMARIBO (A.N.P.). De Suri
naamse stichting „Kinderzegels" zal op
30 november een nieuwe serie kinderpost
zegels uitgeven met de volgende frankeer-
waarden: 8 cent plus 3 cent toeslag; 10
cent plus 4 cent toeslag; 15 cent plus
9 cent toeslag en 20 cent plus 10 cent
toeslag.
Dat mag ook wel want de Tweede Ka
mer heeft het jarenlang met die vijftien
mille moeten doen terwijl het leven aan
zienlijk duurder werd. Het lidmaatschap
van de Tweede Kamer is geen dagtaak en
de meeste Kamerleden vinden hun brood
dan ook in de eerste plaats als hoogleraar,
vakbondsbestuurder, advocaat of journa
list. Zo gezien worden zij met twintig mil
le niet zo slecht beloond, temeer daar hun
reis- en verblijfkosten behoorlijk worden
vergoed. Maar het Kamerlid, dat zijn taak
verstaat, moet ook hard voor zijn salaris
werken. Minstens drie dagen van de week
zijn volop gevuld met plenaire kamerzit
tingen, commissievergaderingen, fractie-
beraad en dergelijke, en bovendien wach
ten hem daarbuiten nog geregeld spreek
beurten en partij vergaderingen alsmede
een dagelijkse hoeveelheid correspondentie
waarin veel tijd gaat zitten.
De fractievoorzitters hebben het zo mo
gelijk nog drukker en moeten dus ook
meer tijd aan hun politieke arbeid geven.
Met ingang van 1 januari krijgen zij
daarvoor een extra vergoeding van dui
zend gulden per jaar plus zoveel maal
300, als hun fractie leden telt met een
maximum van 10.000. Voor fractielei
ders als Dr. Vondeling en drs. Schmel-
zer komt een en ander neer op een jaar
lijks inkomen van 30.000.
Ons land kent niet het Britse systeem,
waarbij de leider van de opppositie van
staatswege wordt gesalarieerd. Wilson
kreeg, toen hij nog oppositieleider was,
behalve de normale Lagerhuisvergoeding
nog eens twintig mille extra voor zijn
bijdrage aan het democratisch bestel.
Als men het salaris van onze Tweede
Kamerleden vergelijkt met de vergoedin
gen die buitenlandse volksvertegenwoor
digers ontvangen, dan komen wij in West-
Europa nog niet zo best mee. De Britse
volksvertegenwoordiger moet het welis
waar maar met 17.500,doen en dat is
gezien de koopkracht bijzonder weinig,
maar in Brussel doen ze het beter en ont
vangt een afgevaardigde f 24.000,— belas
tingvrij, terwijl het salaris stijgt met de
kosten van levensonderhoud. De Italiaan
se parlementariër zit met 35.000 belas
tingvrij ook boven het Nederlandse peil.
De Franse volksvertegenwoordiger wordt
met een halve ton zelfs bijzonder goed be
taald voor het weinige dat hij onder het
regiem van De Gaulle heeft in te brengen.
Advertentie
Proces-verhaal opgemaakt
De politie uit Helmond heeft tegen twee
mannen uit die plaats proces-verbaal op
gemaakt wegens mishandeling, waarbij
de vijftigjarige ongehuwde Helmondenaar
M. Pennings de dood heeft gevonden.
Aanvankelijk waren beide verdachten ge
arresteerd.
In een café hadden de mannen het met
elkaar aan de stok gekregen, doch de
ruzie kon toen nog gesust worden. Na
sluitingstijd gingen de mannen weer op
de vuist. Wat er toen precies is gebeurd
is niet erg duidelijk. In elk geval zeeg
de heer Pennings dood in elkaar. Een
gerechtelijk onderzoek heeft echter uit
gewezen dat de hevig opgewonden staat,
waarin het slachtoffer verkeerde, een
scheuring heeft veroorzaakt in een der
bloedvaten van zijn hersenen.
Nadat aanvankelijk nogal tegenslag
was ondervonden met de kabelbaan,
waarmee stortsteen in de Greve-
lingen wordt gestort, verloopt het
werk nu vlot. Als er geen nieuwe
stagnatie komt kan de dam volgend
voorjaar gereed zijn. Hij is nu reeds
goed zichtbaar.
Advertentie
dubbel-ribsteek
kleuter- ondergoed
warmte-isolerend, ijzersterk, naadloos.
Ook verkrijgbaar in katoen.
De Tilburgse flatkwestie is gisteren in
een kort geding aan de orde geweest voor
de president van de Bredase rechtbank
mr. J. Schellenbach. Het beleggingsfonds
onroerend goed te Amsterdam had de Til-
burger F. H. voor de rechter gedaagd
omdat hij zich op 3 oktober wederrechte
lijk toegang zou hebben verschaft tot een
flat aan de Tobias Asserlaan in Tilburg.
x-
V'
Het is opmerkelijk of eigenlijk ook niet
dat in de meeste commentaren op de
Amerikaanse verkiezingsuitslag de vreug
de over de nederlaag van Goldwater het
wint van de vreugde over de zege van
Johnson. Lyrische opmerkingen over John
son zijn we niet zo heel veel tegengeko
men. Neen, dan Humphrey! Lees, wat de
VOLKSKRANT allemaal over de vice-pre
sident schrijft:
„Begaafdste vice-president van deze
eeuw. Prairie politicus gerijpt tot een
wijs staatsman. Een grote, wat buikige
vijftiger, met jongensachtige allure, te
rugwijkend haar en pientere pret-ogen
dat is Hubert Horatio Humphrey, de nieu
we vice-president der Verenigde Staten.
Een drogistenzoon, die in 1948 als poli
tiek wildeman uit de prairie van Zuid-Da-
kota naar Washington kwam en die in de
senaat rijpte tot een staatsman van in
ternationaal formaat Humphrey is „libe
raal" en progressief in hart en nieren, de
favoriet van vakbonden, boeren én intel
lectuelen. Hij staat in Washington bekend
als de „één-mans-ideeënfabriek" en rad
ste prater van het congres. Een politicus
met brede visie, een scherp brein, en een
verantwoordelijkheidsbesef dat de conti
nenten overspant. Hubert Humphrey
sinds vandaag slechts één hartslag van het
presidentschap is de geestelijke tegen
voeter van de dorre reactionair Barry
Goldwater die door het Amerikaanse kie
zersvolk naar de woestijn is gebannen.
Humphrey lijkt de best gekwalificeerde
vicepresident, die de Amerikaanse ver
kiezingen in deze eeuw hebben voortge
bracht. Hij brengt méér visie en meer
creatief vermogen in dan Lyndon B. John
son zelf".
Als Gee sink
We kunnen ons maar één stuk proza van
de laatste weken herinneren, dat hiermee
vergelijkbaar is: de wijze waarop dezelf
de Volkskant de overwinning van Anton
Geesink heeft verslagen.
DE TIJD doet het wat rustiger aan.
„De boze droom van een Goldwater in het
Witte Huis is geweken", schrijft het blad
dat het opvallend acht dat de Amerikaan
se politieke kaart wel zeer radicaal is ge
wijzigd.
„De Grand Old Party zal hard moeten
werken aan het herstel van de verschrik
kelijke schade die door Goldwater werd
aangericht. Meer verlichte republikeinse
figuren als Scranton, Rockefeller, Cabot
Lodge en vooral gouverneur Romney van
Michigan zullen nu naar voren moeten ko
men om de partij te redden. Van Eisen
hower en Nixon, wier gedrag in de cam
pagne zeer teleurstellnd was, is die red
ding niet te verwachten".
Ook DE WAARHEID is verheugd.
„Goldwater's nederlaag is typerend voor
de huidige tijd, waarin de uiterste reactie
in Amerikd en in de wereld hoe langer
hoe minder kansen krijgt".
Het blad zegt dat het in deze tijd on
mogelijk is terug te keren tot de heksen
jacht van Mc Carthisme.
Maar VRIJ NEDERLAND waarschuwt
ernstig:
Oook hier
„Het extremisme van Barry Goldwater
is hier en trouwens ook in de V.S. nogal
overdreven voorgesteld. De mensen achter
Goldwater waren bepaald gevaarlijker dan
hijzelf. Het gaat te ver hem een fascist te
noemen. Er bestaat trouwens toch een
neiging in linkse kringen om alles wat ex
treem conservatief is op Hitier terug te
brengen. Het fascisme was (en is in Span
je bijvoorbeeld nóg) een typische „revolu
tie van het midden", met rechtse én link
se trekken. De redevoeringen en geschrif
ten van Goldwater waren niet extremer
dan het gemiddelde hoofdartikel van me
nig reactionair dag- of weekblad in Euro
pa.
Het ALGEMEEN DAGBLAD wijst op de
verandering in het politieke patroon van de
V.S. en constateert dat op 3 november
1964 het „democratisch Dixieland" heeft
opgehouden te bestaan, evenals het „re
publikeinse midden-westen". Het blad
meent dat de gemiddelde Amerikaan van
heden „mondialer" denkt dan voorheen.
Het isolationisme sterft net zo snel uit als
de „gentleman uit Dixieland".
Te veel stemmen
DE FRIESE KOERIER
mengd verheugd.
is niet onver-
„Het aantal stemmen, dat Goldwater op
zich verenigde, is te groot. Op elke 10 kie
zers stemden er toch nog 4 op de ultra
conservatieve senator en dat geeft een ver
ontrustend beeld van de Amerikaanse bur
gers".
En over Johnson zegt het blad:
„Hij heeft er van de verliezer nog een
kwalijke taak bijgekregen. De campagne
was zo onbehoorlijk, zo gemeen, zo vol
smaad en laster, dat het ambt van presi
dent en de persoon van Johnson schade
heeft opgelopen. Die schade zal allereerst
moeten worden hersteld. Gebeurt dat niet,
dan zal zoals James Reston in de New
York Times geschreven heeft, de presi
dent winnen, maar Amerika iets hebben
verloren".
Humphrey
TROUW wijdt aandacht aan Humphrey:
„Voor het eerst tijdens de verkiezingen
van een president kan men zeggen, dat
de persoon van de vice-president Hum
phrey een belangrijke rol heeft gespeeld.
Terwijl Johnson zich in zijn redevoeringen
terwille van de populariteit aan de opper
vlakte hield, stak Humphrey af naar de
diepere problematiek. Men kan zich moei
lijk indenken dat de nieuwe vice-president
zich gemakkelijk zal kunnen schikken in
de kleine rol. die in het Amerikaanse
staatsbestel voor hem is weggelegd. Want
al zal Johnson Humphrey meer overlaten
dan Kennedy hem liet, een veel grotere
zeggenschap kan nauwelijks worden ver
wacht".
Zeer fel is de LEEUWARDER COU
RANT over de verkiezingscampagne van
Goldwater c.s.
„Goldwater zelf liet zich kennen als een
paranoide figuur", oordeelt het blad. In de
OBSERVER constateerde de Britse schrij
ver Priestley bij de Johnson-stemmers een
zekere koelheid, die hij nog altijd toe
schreef aan de dood van president Ken
nedy.
Venster gesloten
„Het komt niet alleen door de onver
wachte slag van een jaar geleden, hoe
groot het effekt ook was. Maar het was
alsof er plotseling een venster naar een
nieuw en verrukkelijk sociaal-politiek
landschap werd gesloten."
Het woord Kennedy brengt ons op een
vervolgje op het verhaal dat we indertijd
afdrukten over een jongetje in Cape Ken
nedy, dat op school „Tien, negen, acht ze
ven,..." bleek te tellen. Het IVIO-BULLE-
TIN vertelt nu over een (Nederlands) jon
getje, dat ook op een speciale manier bleek
te tellen, toen het op school aan de tand
werd gevoeld: „een, twee, drie, vier, vijf,
zes, zeven, acht, negen, tien, boer, vrouw
heer, aas."
En deze fraaie zin lazen we in de
„We hadden op het IJsselmeer naast de
motor ook het grote zeil gehesen."
Sprekerd
Ditzelfde blad bespreekt in „Parlement-
aria" de heer E. Harmsen (Boerenpartij):
„Elke keer dat de heer E. Harmsen uit
Hoenderloo in de Tweede Kamer aan het
woord komt stijgt mij het schaamrood
naar de wangen. Ik heb eens geschreven
dat deze afgevaardigde van de Boerenpar
tij een uitstekend spreker is en sindsdien
poogt hij voortdurend het tegendeel te be
wijzen. Zijn rede van woensdag bij voor
beeld hing van versprekingen aan elkaar.
Dat hij het Wegenfonds het Wezenfonds
noemde, was maar een kleintje. De dood
speelde de heer Harmsen zeer door het
hoofd. Hij zei ook: „De middenbermbemid
deling, die menselijkerwijs gesproken da
gelijks mensenlevens kost." en „Gezinnen
waarvan de vader is verloren gegaan
de zogenaamde kostwinners."
En dan een belangwekkend stukje uit
KORTE BERICHTEN UIT ZUID-AFRIKA:
„Het volgende speelde zich af in een
Zuidafrikaans vliegtuig: Het weer was fijn
en zij vlogen mooi op tijd. De eerste pi
loot wreef zich in de handen en zei: Het
enige wat me nu nog ontbreekt is een
mooie vrouw en een kop goeie koffie! Hij
realiseerde zich niet, dat de „intercom"
nog aanstond, zodat alle passagiers hem
hoorden. De stewardess verschoot van
kleur en haastte zich naar de cockpit. Hal
verwege trok een passagier haar aan haar
mouw en zei: „U vergeet de koffie!"
De heer H. was in het bezit van een
bereidverklaring van het makelaarskan
toor, dat namens de flatéigenaar op
treedt. Met deze bereidverklaring had ge
daagde een vestigingsvergunning van de
gemeente Tilburg gekregen, maar hij
kreeg geen sleutels van de flat en is toen
binnengeklommen en gebleven.
De flats in kwestie worden verhuurd aan
werknemers, waarvan de werkgevers be
reid zijn 1500,- te betalen als bijdrage
in de zogenaamde onrendabele top. De ge
daagde werkt voor een Belgische firma en
hij had een overeenkomst getroffen dat
zijn werkgever de 1500 zou betalen na
vestiging van een dochteronderneming in
ons land.
Het beleggingsfonds stelde dat het Bel
gische bedrijf bemoeienis met de kwestie
ontkent en dat H. zich valselijk heeft be
diend van briefpapier van de Belgische
onderneming.
De bereidverklaring is ten onrechte dooi
een employé van het makelaarskantoor af
gegeven en deze man is daarvoor ontsla
gen. Gevraagd werd om ontruiming van de
flat binnen twee dagen na het vonnis op
straffe van een dwangsom van f 1000 pel
dag.
Mr. Charles Eibers uit Tilburg stelde
dat er geen bedrog is gepleegd en dat el
wel degelijk een overeenkomst tot stand
was gekomen op het moment dat de ge
daagde met een bereidverklaring van de
makelaar een huisvestingsvergunning bij
de gemeente kon gaan halen en daar ook
kreeg.
Van het begin af aan was bekend dat
het Belgische bedrijf het zogenoemde in
dustriecontract niet kon en wilde tekenen.
Ondertekening vai: dit contract is toen op
geschort terwijl de f 1500 op een bank in
België werden vastgezet. Mr. Eibers be
streed overigens de rechtsgeldigheid van
de „industriecontracten".
Aan het slot van het geding zorgde de
eiseres voor een verrassing door mee te
delen dat er voor de gedaagde in het flat
complex een andere woning beschikbaar
is.
De advocaat-generaal bij de Economische
Kamer van het Haagse gerechtshof, mr.
Kist, heeft geldboetes van 1000, waarvan
750 voorwaardelijk, tegen twee melkhan
delaren (voorzitter en secretaris van de
melksaneringscommissie) uit Oegstgeest
geëist, omdat zij zich niet gehouden heb
ben aan de wettelijke bepaling dat bij een
melksanering de consument een reële
keuze moet kunnen maken uit drie melk-
slijters.
In deze principiële zaak over de melk
sanering had de economische politierechter
in Den Haag de twee handelaren ook ver
oordeeld tot boetes van 1000, waarvan
f 750 voorwaardelijk.
Krachtens de Wet op de Bedrijfsorgani
satie moet bij een melksanering de consu
ment kunnen kiezen uit drie melkslijters.
Die keuzemogelijkheid blijkt in de prak
tijk moeilijk te verwezenlijken. Met een
veroordeling van deze melkslijters zou de
melksanering dan ook min of meer op
losse schroeven komen te staan.
De melkhandelaren uit Oegstgeest erken
den de feiten. Er was geen reële mogelijk
heid voor de consument om een keuze uit
drie melkslijters te maken. „Er is onvol
doende rekening gehouden met de belan
gen van de consument", constateerde de
advocaat-generaal dan ook. „De melk
slijters, die aan een dergelijke regeling
deelnemen, zijn dan ook strafbaar".
Op 23 november zal het gerechtshof
arrest wijzen.
Als laatste van de betrokken gemeente
raden heeft de raad van Zevenbergen zijn
goedkeuring gehecht aan het Zekluza-
structuurplan. Bij dit plan zijn betrokken
de gemeenten Zevenbergen, Klundert en
Hoge en Lage Zwaluwe.
Het voorziet in een samenwerking tus
sen de drie gemeenten met als voornaam
ste onderwerp de aanleg van een indu
strieterrein van zeshonderd hectare buiten
dijks in het Hollandsch Diep ten westen
van het dorpje Moerdijk. Het is de be
doeling dat Zevenbergen uitgroeit tot een
regionaal centrum met een verantwoord
woonklimaat met een inwonertal van
37.000.
PRETORIA (AFP) In Zuid-Afrika is
gisteren weer een „sabotage"-proces be
gonnen. Vier mensen staan terecht: een
kortgeleden uit Frankrijk geïmmigreerde
journalist, een fotograaf, een lector aan
de universiteit van Witwatersrand en de
voormalige hoofdredacteur van de „Post",
een krarït die voornamelijk door negers
wordt gelezen. Zij worden beschuldigd van
sabotagedaden en onwettig wapenbezit.
Voorts zouden zij lid zijn van de onder
grondse „Afrikaanse Verzetsbeweging".
Op verzoek van de verdedigers is het pro
ces tot morgen verdaagd.