Nederlandse ministers worden nog niet zo slecht betaald Maar ondernemingen leiden levert toch veel meer op KREYMB0RG KLEUTER BROEK KREYMBORG Tilburgse flatkwestie in het geding voor Bredase rechter VERKIEZING ubLimnn i Jongen gearresteerd, stenen naar smeet die politie Man stierf tijdens een vechtpartij 1% II i n l r o pi i/n A Principiële zaak over melksanering Zevenbergen akkoord met Zekluzaplan „Sabotage"-proces in Pretoria DINSDAG 10 NOVEMBER 1964 4 3 Jaar flU ~~éF Kinderzegels in Suriname Reumatiek TOGAL HELPT Griep TOGAL HELPT Migraine TOGAL HELPT Menstruatiepijn TOGAL HELPT Verkouden TOGAL HELPT Hoofdpijn TOGAL HELPT Spit TOGAL HELPT uw kind goed beschermd tegen winterkou wollen Voor huurder andere woning beschikbaar Hf 1/ M T ellen VOLKSKRANT: Koffie Wettelijk moet keuze uit drie slijters mogelijk zijn 1/an onze parlementaire redaetit» Regeren wordt in ons land langzamer hand een goed betaalde bezigheid. Hoe wel het materieel gesproken nog altijd aantrekkelijker blijft een grote onder neming te leiden dan een bestuurs departement, zijn de verdiensten in de politiek toch flink gestegen. Op de rijks begroting voor 1965 is per kabinetsmi nister een salaris van rond 70.000 uit getrokken en per staatssecretaris een salaris van rond 60.000. Een volksver tegenwoordiger wordt volgend jaar be loond met een schadeloosstelling van 20.000. De dertien ministers en twaalf staats secretarissen van het kabinet-Marijnen krijgen daarmee de niet onaardige salaris verhoging van rond twaalf percent, die overigens geheel conform de loonpolitiek voor het overheidspersoneel is. Voor vier percent wordt er namelijk mee ingelopen op de trendachterstand en voor de rest betreft zij de vierde fase van de zoge naamde Toxopeusronde, die al onder het kabinet-De Quay is getroffen voor de hoge re ambtenaren. Men kan de regering dus niet verwijten voor zichzelf op de (beperk te) loonmogelijkheden voor 1965 te zijn vooruitgelopen. Toch zijn de ministers en staatssecreta rissen sinds het optreden van het kabinet- Marijnen in 1963 niet slecht aan hun trek ken gekomen, want van 1963 op 1964 waren hun salarissen al met bijna twintig per cent opgetrokken (trend, trendachterstand en derde fase Toxopeusronde). Maar waarom zou een bewindsman niet, net als zijn ambtenaren, in de nationale welvaart mogen delen? Tenslotte moet ook hij er hard voor werken en heeft hij als iedere burger de plicht belasting te beta len en dat is over zo'n inkomen heel wat. De leden van het kabinet staan boven dien voor hoge kosten uit hoofde van hun representatieve verplichtingen. Anders dan veel van hun buitenlandse collega's krijgen zij daarvoor geen aparte vergoeding, al valt er in incidentele gevallen wel eens wat te declareren. Slechts premier Marij- nen ontvangt een representatietoeslag van 25.000 per jaar en voor minister Luns is een soortelijke toeslag uitgetrokken van 40.000. Onze minister van Buitenlandse Zaken komt daarmee aan een inkomen van bijna 112.000, maar moet daarvoor ook heel wat ontvangsten houden en diners Advertentie Elastisch, praktisch Helanca In diverse kleuren KI. st.p.m. Alleen geldig 11 november GROTE MARKT 1-7 HAARLEM aanbieden. Premier Marijnen heeft kenne lijk minder representatieve verplichtingen, want hij komt in totaal'op ƒ98.000. Beide bewindslieden hebben bovendien een ambtswoning ter beschikking. Geen slecht salaris Vergeleken met hun buitenlandse ambt genoten hebben de Nederlandse ministers en staatssecretarissen nog zo'n gek salaris niet. Zij krijgen volgend jaar tenminste evenveel als een Amerikaanse minister, ruw naar koopkracht omgerekend, thans heeft. Engeland betaalt zijn ministers minder goed. Omgerekend in guldens bedraagt hun salaris ongeveer een halve ton en dat is weinig als men bedenkt dat het leven in Londen bijna tweemaal zo duur is. De Britse natie spreekt er al jaren schande van dat een minister daar vaak minder verdient dan sommige van zijn ambtenaren. Het is echter de vraag of premier Wilson, die overigens het dubbele krijgt, er onder de huidige omstandighe den verandering in zal brengen. In Duitsland doet men het anders. Daar krijgt een bondsminister ongeveer 70.000 (en de bondskanselier 90.000). Voorts wordt in Bonn nog een representatietoe slag van respectievelijk tien en twintig mille verstrekt. België trekt jaarlijks een geïndexeerd salaris voor zijn ministers uit dat dit jaar op 30.000 stond en op 35.000 voor de premier. Dat lijkt weinig, maar het is belastingvrij en dat scheelt veel. Belastingvrij zijn ook de Italiaanse minis terssalarissen, die op rond 65.000 staan. Er is echter geen minister in Rome, of hij oefent (legaal) nog een andere functie uit (hoogleraar, journalist, advocaat) zo dat zijn inkomen in werkelijkheid groter is. Een kabinetsminister in Oostenrijk gaat jaarlijks met 41.000,- belastingvrij naar huis en de premier met 47.000,-. Wenen verstrekt daarbij nog een representatie toeslag van 6.000.-. Hoeveel een minister in Frankrijk verdient valt alleen maar naar schatting te zeggen. Sinds generaal De Gaulle aan het bewind is, loopt men in Parijs met dit soort dingen jciiet tekoop, maar waarnemers houden het op 75.000,- tot 100.000,-, waarbij weer gedacht moet worden dat Frankrijk niet goedkoop is. Hoeveel de premier krijgt is niet bekend, laat staan het salaris van de president. Maar dat zal wel heel wat meer zijn. Bedrijfsleven Minder goed aan hun trekken komen onze ministers als hun salarissen worden vergeleken met die van topfunctionarissen in het bedrijfsleven. Aan een directiepost bij een grote onderneming zit al gauw een salaris vast van meer dan een ton, waarop dan vaak nog eens forse tantièmes komen. Misschien gaat deze vergelijking ook niet helemaal op, maar veelzeggend is toch wel dat maar weinig topfiguren uit het bedrijfsleven hun positie voor een ministerpost zouden willen ruilen. Dat heeft tenminste bij kabinetsformaties wel eens problemen gegeven. Een minister kan bij ons niet, zoals in Italië, tegelijk commissaris van een onderneming zijn. Praktisch gesproken zou hij ook geen tijd voor een nevenfunctie hebben. De meeste portefeuilles geven de betrokken bewinds man handen vol werk en van diverse mi nisters is het bekend dat zij vaak werk dagen maken van twaalf uur en langer. V olksvertegenwoordigers Het kabinet-Marijnen heeft voor 1965 overigens niet alleen aan zichzelf gedacht maar ook aan de volksvertegenwoordigers aan wie het verantwoording schuldig is. Onlangs is de schadeloosstelling, zoals het salaris van een Tweede Kamerlid wordt genoemd, opgetrokken van f 15.0C0 tot 16.500 en per 1 januari wordt dat 20.000. Na dagenlang geduld te hebben uitge oefend is de recherche te Helmond er ten slotte in geslaagd een zestienjarige inwo ner van die plaats te arresteren. Deze knaap was op 20 oktober uit een opvoe dingsgesticht ontsnapt en had sindsdien acht auto's en een nog groter aantal brom fietsen gestolen en verder diverse inbra ken gepleegd. Verleden week had de politie de ouder lijke woning van de jongeman omsingeld, doch toen verschanste de vluchteling zich op het dak en bekogelde vandaar uit de hem belegerende politiemannen. Ten ein de ongelukken te voorkomen rukte de po litie in, veronderstellend dat de knaap wel spoedig zou worden gepakt. De jongen werd gepakt toen hij te Hel mond bij familie ging logeren. „Ik had nog best een tijdje willen doorgaan," merkte hij bij zijn arrestatie op. Reeds eerder had de politie vijf man nen gepakt, die de verdachte hadden op geruid toen de politie hem wilde arreste ren. De vijf mannen loofden zelfs geldpre- mies uit wanneer de verschanste vluchte ling een politieman kon raken met een dakpan of met een steen. Ze zijn thans in gesloten en zullen worden vervolgd we gens openlijke geweldpleging. PARAMARIBO (A.N.P.). De Suri naamse stichting „Kinderzegels" zal op 30 november een nieuwe serie kinderpost zegels uitgeven met de volgende frankeer- waarden: 8 cent plus 3 cent toeslag; 10 cent plus 4 cent toeslag; 15 cent plus 9 cent toeslag en 20 cent plus 10 cent toeslag. Dat mag ook wel want de Tweede Ka mer heeft het jarenlang met die vijftien mille moeten doen terwijl het leven aan zienlijk duurder werd. Het lidmaatschap van de Tweede Kamer is geen dagtaak en de meeste Kamerleden vinden hun brood dan ook in de eerste plaats als hoogleraar, vakbondsbestuurder, advocaat of journa list. Zo gezien worden zij met twintig mil le niet zo slecht beloond, temeer daar hun reis- en verblijfkosten behoorlijk worden vergoed. Maar het Kamerlid, dat zijn taak verstaat, moet ook hard voor zijn salaris werken. Minstens drie dagen van de week zijn volop gevuld met plenaire kamerzit tingen, commissievergaderingen, fractie- beraad en dergelijke, en bovendien wach ten hem daarbuiten nog geregeld spreek beurten en partij vergaderingen alsmede een dagelijkse hoeveelheid correspondentie waarin veel tijd gaat zitten. De fractievoorzitters hebben het zo mo gelijk nog drukker en moeten dus ook meer tijd aan hun politieke arbeid geven. Met ingang van 1 januari krijgen zij daarvoor een extra vergoeding van dui zend gulden per jaar plus zoveel maal 300, als hun fractie leden telt met een maximum van 10.000. Voor fractielei ders als Dr. Vondeling en drs. Schmel- zer komt een en ander neer op een jaar lijks inkomen van 30.000. Ons land kent niet het Britse systeem, waarbij de leider van de opppositie van staatswege wordt gesalarieerd. Wilson kreeg, toen hij nog oppositieleider was, behalve de normale Lagerhuisvergoeding nog eens twintig mille extra voor zijn bijdrage aan het democratisch bestel. Als men het salaris van onze Tweede Kamerleden vergelijkt met de vergoedin gen die buitenlandse volksvertegenwoor digers ontvangen, dan komen wij in West- Europa nog niet zo best mee. De Britse volksvertegenwoordiger moet het welis waar maar met 17.500,doen en dat is gezien de koopkracht bijzonder weinig, maar in Brussel doen ze het beter en ont vangt een afgevaardigde f 24.000,— belas tingvrij, terwijl het salaris stijgt met de kosten van levensonderhoud. De Italiaan se parlementariër zit met 35.000 belas tingvrij ook boven het Nederlandse peil. De Franse volksvertegenwoordiger wordt met een halve ton zelfs bijzonder goed be taald voor het weinige dat hij onder het regiem van De Gaulle heeft in te brengen. Advertentie Proces-verhaal opgemaakt De politie uit Helmond heeft tegen twee mannen uit die plaats proces-verbaal op gemaakt wegens mishandeling, waarbij de vijftigjarige ongehuwde Helmondenaar M. Pennings de dood heeft gevonden. Aanvankelijk waren beide verdachten ge arresteerd. In een café hadden de mannen het met elkaar aan de stok gekregen, doch de ruzie kon toen nog gesust worden. Na sluitingstijd gingen de mannen weer op de vuist. Wat er toen precies is gebeurd is niet erg duidelijk. In elk geval zeeg de heer Pennings dood in elkaar. Een gerechtelijk onderzoek heeft echter uit gewezen dat de hevig opgewonden staat, waarin het slachtoffer verkeerde, een scheuring heeft veroorzaakt in een der bloedvaten van zijn hersenen. Nadat aanvankelijk nogal tegenslag was ondervonden met de kabelbaan, waarmee stortsteen in de Greve- lingen wordt gestort, verloopt het werk nu vlot. Als er geen nieuwe stagnatie komt kan de dam volgend voorjaar gereed zijn. Hij is nu reeds goed zichtbaar. Advertentie dubbel-ribsteek kleuter- ondergoed warmte-isolerend, ijzersterk, naadloos. Ook verkrijgbaar in katoen. De Tilburgse flatkwestie is gisteren in een kort geding aan de orde geweest voor de president van de Bredase rechtbank mr. J. Schellenbach. Het beleggingsfonds onroerend goed te Amsterdam had de Til- burger F. H. voor de rechter gedaagd omdat hij zich op 3 oktober wederrechte lijk toegang zou hebben verschaft tot een flat aan de Tobias Asserlaan in Tilburg. x- V' Het is opmerkelijk of eigenlijk ook niet dat in de meeste commentaren op de Amerikaanse verkiezingsuitslag de vreug de over de nederlaag van Goldwater het wint van de vreugde over de zege van Johnson. Lyrische opmerkingen over John son zijn we niet zo heel veel tegengeko men. Neen, dan Humphrey! Lees, wat de VOLKSKRANT allemaal over de vice-pre sident schrijft: „Begaafdste vice-president van deze eeuw. Prairie politicus gerijpt tot een wijs staatsman. Een grote, wat buikige vijftiger, met jongensachtige allure, te rugwijkend haar en pientere pret-ogen dat is Hubert Horatio Humphrey, de nieu we vice-president der Verenigde Staten. Een drogistenzoon, die in 1948 als poli tiek wildeman uit de prairie van Zuid-Da- kota naar Washington kwam en die in de senaat rijpte tot een staatsman van in ternationaal formaat Humphrey is „libe raal" en progressief in hart en nieren, de favoriet van vakbonden, boeren én intel lectuelen. Hij staat in Washington bekend als de „één-mans-ideeënfabriek" en rad ste prater van het congres. Een politicus met brede visie, een scherp brein, en een verantwoordelijkheidsbesef dat de conti nenten overspant. Hubert Humphrey sinds vandaag slechts één hartslag van het presidentschap is de geestelijke tegen voeter van de dorre reactionair Barry Goldwater die door het Amerikaanse kie zersvolk naar de woestijn is gebannen. Humphrey lijkt de best gekwalificeerde vicepresident, die de Amerikaanse ver kiezingen in deze eeuw hebben voortge bracht. Hij brengt méér visie en meer creatief vermogen in dan Lyndon B. John son zelf". Als Gee sink We kunnen ons maar één stuk proza van de laatste weken herinneren, dat hiermee vergelijkbaar is: de wijze waarop dezelf de Volkskant de overwinning van Anton Geesink heeft verslagen. DE TIJD doet het wat rustiger aan. „De boze droom van een Goldwater in het Witte Huis is geweken", schrijft het blad dat het opvallend acht dat de Amerikaan se politieke kaart wel zeer radicaal is ge wijzigd. „De Grand Old Party zal hard moeten werken aan het herstel van de verschrik kelijke schade die door Goldwater werd aangericht. Meer verlichte republikeinse figuren als Scranton, Rockefeller, Cabot Lodge en vooral gouverneur Romney van Michigan zullen nu naar voren moeten ko men om de partij te redden. Van Eisen hower en Nixon, wier gedrag in de cam pagne zeer teleurstellnd was, is die red ding niet te verwachten". Ook DE WAARHEID is verheugd. „Goldwater's nederlaag is typerend voor de huidige tijd, waarin de uiterste reactie in Amerikd en in de wereld hoe langer hoe minder kansen krijgt". Het blad zegt dat het in deze tijd on mogelijk is terug te keren tot de heksen jacht van Mc Carthisme. Maar VRIJ NEDERLAND waarschuwt ernstig: Oook hier „Het extremisme van Barry Goldwater is hier en trouwens ook in de V.S. nogal overdreven voorgesteld. De mensen achter Goldwater waren bepaald gevaarlijker dan hijzelf. Het gaat te ver hem een fascist te noemen. Er bestaat trouwens toch een neiging in linkse kringen om alles wat ex treem conservatief is op Hitier terug te brengen. Het fascisme was (en is in Span je bijvoorbeeld nóg) een typische „revolu tie van het midden", met rechtse én link se trekken. De redevoeringen en geschrif ten van Goldwater waren niet extremer dan het gemiddelde hoofdartikel van me nig reactionair dag- of weekblad in Euro pa. Het ALGEMEEN DAGBLAD wijst op de verandering in het politieke patroon van de V.S. en constateert dat op 3 november 1964 het „democratisch Dixieland" heeft opgehouden te bestaan, evenals het „re publikeinse midden-westen". Het blad meent dat de gemiddelde Amerikaan van heden „mondialer" denkt dan voorheen. Het isolationisme sterft net zo snel uit als de „gentleman uit Dixieland". Te veel stemmen DE FRIESE KOERIER mengd verheugd. is niet onver- „Het aantal stemmen, dat Goldwater op zich verenigde, is te groot. Op elke 10 kie zers stemden er toch nog 4 op de ultra conservatieve senator en dat geeft een ver ontrustend beeld van de Amerikaanse bur gers". En over Johnson zegt het blad: „Hij heeft er van de verliezer nog een kwalijke taak bijgekregen. De campagne was zo onbehoorlijk, zo gemeen, zo vol smaad en laster, dat het ambt van presi dent en de persoon van Johnson schade heeft opgelopen. Die schade zal allereerst moeten worden hersteld. Gebeurt dat niet, dan zal zoals James Reston in de New York Times geschreven heeft, de presi dent winnen, maar Amerika iets hebben verloren". Humphrey TROUW wijdt aandacht aan Humphrey: „Voor het eerst tijdens de verkiezingen van een president kan men zeggen, dat de persoon van de vice-president Hum phrey een belangrijke rol heeft gespeeld. Terwijl Johnson zich in zijn redevoeringen terwille van de populariteit aan de opper vlakte hield, stak Humphrey af naar de diepere problematiek. Men kan zich moei lijk indenken dat de nieuwe vice-president zich gemakkelijk zal kunnen schikken in de kleine rol. die in het Amerikaanse staatsbestel voor hem is weggelegd. Want al zal Johnson Humphrey meer overlaten dan Kennedy hem liet, een veel grotere zeggenschap kan nauwelijks worden ver wacht". Zeer fel is de LEEUWARDER COU RANT over de verkiezingscampagne van Goldwater c.s. „Goldwater zelf liet zich kennen als een paranoide figuur", oordeelt het blad. In de OBSERVER constateerde de Britse schrij ver Priestley bij de Johnson-stemmers een zekere koelheid, die hij nog altijd toe schreef aan de dood van president Ken nedy. Venster gesloten „Het komt niet alleen door de onver wachte slag van een jaar geleden, hoe groot het effekt ook was. Maar het was alsof er plotseling een venster naar een nieuw en verrukkelijk sociaal-politiek landschap werd gesloten." Het woord Kennedy brengt ons op een vervolgje op het verhaal dat we indertijd afdrukten over een jongetje in Cape Ken nedy, dat op school „Tien, negen, acht ze ven,..." bleek te tellen. Het IVIO-BULLE- TIN vertelt nu over een (Nederlands) jon getje, dat ook op een speciale manier bleek te tellen, toen het op school aan de tand werd gevoeld: „een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen, tien, boer, vrouw heer, aas." En deze fraaie zin lazen we in de „We hadden op het IJsselmeer naast de motor ook het grote zeil gehesen." Sprekerd Ditzelfde blad bespreekt in „Parlement- aria" de heer E. Harmsen (Boerenpartij): „Elke keer dat de heer E. Harmsen uit Hoenderloo in de Tweede Kamer aan het woord komt stijgt mij het schaamrood naar de wangen. Ik heb eens geschreven dat deze afgevaardigde van de Boerenpar tij een uitstekend spreker is en sindsdien poogt hij voortdurend het tegendeel te be wijzen. Zijn rede van woensdag bij voor beeld hing van versprekingen aan elkaar. Dat hij het Wegenfonds het Wezenfonds noemde, was maar een kleintje. De dood speelde de heer Harmsen zeer door het hoofd. Hij zei ook: „De middenbermbemid deling, die menselijkerwijs gesproken da gelijks mensenlevens kost." en „Gezinnen waarvan de vader is verloren gegaan de zogenaamde kostwinners." En dan een belangwekkend stukje uit KORTE BERICHTEN UIT ZUID-AFRIKA: „Het volgende speelde zich af in een Zuidafrikaans vliegtuig: Het weer was fijn en zij vlogen mooi op tijd. De eerste pi loot wreef zich in de handen en zei: Het enige wat me nu nog ontbreekt is een mooie vrouw en een kop goeie koffie! Hij realiseerde zich niet, dat de „intercom" nog aanstond, zodat alle passagiers hem hoorden. De stewardess verschoot van kleur en haastte zich naar de cockpit. Hal verwege trok een passagier haar aan haar mouw en zei: „U vergeet de koffie!" De heer H. was in het bezit van een bereidverklaring van het makelaarskan toor, dat namens de flatéigenaar op treedt. Met deze bereidverklaring had ge daagde een vestigingsvergunning van de gemeente Tilburg gekregen, maar hij kreeg geen sleutels van de flat en is toen binnengeklommen en gebleven. De flats in kwestie worden verhuurd aan werknemers, waarvan de werkgevers be reid zijn 1500,- te betalen als bijdrage in de zogenaamde onrendabele top. De ge daagde werkt voor een Belgische firma en hij had een overeenkomst getroffen dat zijn werkgever de 1500 zou betalen na vestiging van een dochteronderneming in ons land. Het beleggingsfonds stelde dat het Bel gische bedrijf bemoeienis met de kwestie ontkent en dat H. zich valselijk heeft be diend van briefpapier van de Belgische onderneming. De bereidverklaring is ten onrechte dooi een employé van het makelaarskantoor af gegeven en deze man is daarvoor ontsla gen. Gevraagd werd om ontruiming van de flat binnen twee dagen na het vonnis op straffe van een dwangsom van f 1000 pel dag. Mr. Charles Eibers uit Tilburg stelde dat er geen bedrog is gepleegd en dat el wel degelijk een overeenkomst tot stand was gekomen op het moment dat de ge daagde met een bereidverklaring van de makelaar een huisvestingsvergunning bij de gemeente kon gaan halen en daar ook kreeg. Van het begin af aan was bekend dat het Belgische bedrijf het zogenoemde in dustriecontract niet kon en wilde tekenen. Ondertekening vai: dit contract is toen op geschort terwijl de f 1500 op een bank in België werden vastgezet. Mr. Eibers be streed overigens de rechtsgeldigheid van de „industriecontracten". Aan het slot van het geding zorgde de eiseres voor een verrassing door mee te delen dat er voor de gedaagde in het flat complex een andere woning beschikbaar is. De advocaat-generaal bij de Economische Kamer van het Haagse gerechtshof, mr. Kist, heeft geldboetes van 1000, waarvan 750 voorwaardelijk, tegen twee melkhan delaren (voorzitter en secretaris van de melksaneringscommissie) uit Oegstgeest geëist, omdat zij zich niet gehouden heb ben aan de wettelijke bepaling dat bij een melksanering de consument een reële keuze moet kunnen maken uit drie melk- slijters. In deze principiële zaak over de melk sanering had de economische politierechter in Den Haag de twee handelaren ook ver oordeeld tot boetes van 1000, waarvan f 750 voorwaardelijk. Krachtens de Wet op de Bedrijfsorgani satie moet bij een melksanering de consu ment kunnen kiezen uit drie melkslijters. Die keuzemogelijkheid blijkt in de prak tijk moeilijk te verwezenlijken. Met een veroordeling van deze melkslijters zou de melksanering dan ook min of meer op losse schroeven komen te staan. De melkhandelaren uit Oegstgeest erken den de feiten. Er was geen reële mogelijk heid voor de consument om een keuze uit drie melkslijters te maken. „Er is onvol doende rekening gehouden met de belan gen van de consument", constateerde de advocaat-generaal dan ook. „De melk slijters, die aan een dergelijke regeling deelnemen, zijn dan ook strafbaar". Op 23 november zal het gerechtshof arrest wijzen. Als laatste van de betrokken gemeente raden heeft de raad van Zevenbergen zijn goedkeuring gehecht aan het Zekluza- structuurplan. Bij dit plan zijn betrokken de gemeenten Zevenbergen, Klundert en Hoge en Lage Zwaluwe. Het voorziet in een samenwerking tus sen de drie gemeenten met als voornaam ste onderwerp de aanleg van een indu strieterrein van zeshonderd hectare buiten dijks in het Hollandsch Diep ten westen van het dorpje Moerdijk. Het is de be doeling dat Zevenbergen uitgroeit tot een regionaal centrum met een verantwoord woonklimaat met een inwonertal van 37.000. PRETORIA (AFP) In Zuid-Afrika is gisteren weer een „sabotage"-proces be gonnen. Vier mensen staan terecht: een kortgeleden uit Frankrijk geïmmigreerde journalist, een fotograaf, een lector aan de universiteit van Witwatersrand en de voormalige hoofdredacteur van de „Post", een krarït die voornamelijk door negers wordt gelezen. Zij worden beschuldigd van sabotagedaden en onwettig wapenbezit. Voorts zouden zij lid zijn van de onder grondse „Afrikaanse Verzetsbeweging". Op verzoek van de verdedigers is het pro ces tot morgen verdaagd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1964 | | pagina 4