IJmuider Courant | 1964 | 16 november 1964 | pagina 5

Albert van Dalsum neemt grandioos
afscheid in Shakespeare's King Lear

Bewogen dankwoord van de
„majesteit van ons toneel"

I

l

i

Het weekeinde

NEGEN MUZEN

De huldiging van Van Dalsum

Musyckcamer met
jeugdwerk van
Mendelssohn

1 t v

MAANDAG 16 NOVEMBER 1964

Kunstmarkt
Bloemendaal

De Bredase muziek-
en balletschool

Ilk W nabeschouwingen

Hi

De radio geeft dinsdag

T elevisie programma

In de Nieuwe Kerk

Sas Bunge

IfSfesw

VOOR EEN STOREND ONGEÏNTERESSEERD en over-
vloedig gedecoreerd publiek in de Koninklijke Schouwburg
te Den Haag heeft Albert van Dalsum zaterdagavond de
eerste van een serie afscheidsvoorstellingen gegeven als
Koning Lear in Shakespeare's gelijknamige tragedie, na een
vijfenvijftigjarige toneelloopbaan. Voor wie Van Dalsum
dikwijls heeft zien spelen, was weer heel veel aanwezig van
wat men in zijn spel altijd bewonderd heeft, in de wijze

waarop hij de veeleisende tragedierol gestalte gaf. On
middellijk na de wat vreemd strompelende opkomst was er
weer dat majestueuze, maar tegelijk heel subtiele met be

tekenis geladen gebarenspel, die stem, vaak haast gebroken
plotseling nijdig uitschietend maar soms alleronverwachtst

WANT BEHALVE de tragedie van
de onttakelende ouderdom, kregen wij
veel diepere aspecten van de Lear-rol
van de aanvang af te zien. Ook de onvol
wassenheid van deze mens werd zicht
baar in zijn kinderlijk bedelen om be
wijzen van genegenheid en zijn „onge-
integreerdheid", zoals men tegenwoor
dig zou zeggen, die hem extra opvlie
gend doet zijn tegen wie hij het meeste
liefheeft. Joris Diels was als regisseur
zo wijs geweest om zich in de Lear-
scènes zo goed mogelijk te voegen naar
de enscènering en de opvattingen van
Defresne, die „Koning Lear" in 1948 bij
het A.T.G. geregisseerd had. Met name
de onthutsende sterfscène van Cordelia
in de armen van haar waanzinnig ge
worden vader viel daarom gelukkig
samen met het wellicht toch geïdeali
seerde herinneringsbeeld dat men er aan
bewaarde. Voor het overige was de op
voering aanmerkelijk „moderner" van
enscènering dan voorheen.

ER WAREN KOSTUUMS en rekwisieten
die een vage barbaarse voortijd suggereer
den en semi-abstracte decorstukken die
als ondefinieerbare brokken hekwerk zo
nu en dan uit de kap zakten. Dit alles
was overgenomen van een ontwerp voor
The Royal Shakespeare Theatre door
Abd'Elkader Farrah. Of er in' ons land
geen ontwerper te vinden ware geweest
met een minder exotische naam maar
een nuchterder gevoel voor decors die de
handeling werkelijk ondersteunen, lijkt
mij een vraag die gemakkelijk bevesti
gend te beantwoorden valt.

In het algemeen geloof ik trouwens dat
men er niet steeds goed aan doet Shake
speare's wel uiterst veelbetekenende maar
daarom niet minder concrete toneelverha-
len al te zeer te stileren. Zo zouden Lear's
beide ontaarde dochters in de vertolkin
gen van Anny de Lange en Do van Stek
gewonnen hebben bij een menselijker en
minder abstract-kwaadaardige opvatting.
De derde, miskende maar juist meest op
recht liefhebbende dochter Cordelia kreeg
van Paula Petri een aanvankelijk wat on
bestemde maar tegen het slot aan zeg-
gingsrkacht winnende vertolking.

GIJSBERT TERSTEEG was voortreffe
lijk als de zwaarbezochte Graaf van Glou
cester wiens ogen in de nu plotseling weer
overrealistische opvatting van regisseur
Diels inderdaad werden uitgetrapt met
heuse bloederige resultaten. Frans van
der Lingen liet een weinig persoonlijke
versie zien van de goedmoedig-bulderen-
de trouwe volgeling Kent, terwijl juist de
boze Edmond in de originele opvatting
van een vrolijke misdadiger met plezier
in het kwaad sterk werd neergezet door
Jules Croiset.

Carl van der Plas bleef wat vaag als
de toch wel brave hertog van Albanië en
Kees Coder maakte wel iets geloofwaar
dig engs van de perfide hertog van Corn
wall.

EEN GROTE VERRASSING was de
meer dan knappe, ontroerende en bijzon
der genuanceerd gebrachte Edgar van
Wim van Rooij. Deze jonge acteur blijkt
telkens weer speciaal voor Shakespeare
een heel bijzondere begaafdheid te bezit
ten en vooral in de scènes met zijn voor
gewende waanzin tegenover de maar al te
werkelijke waanzin van Lear, en de „be
roepsmatige" waanzin van de nar wisten
zij de voortdurend hoestende zaal doodstil
te krijgen.

Deze nar werd als een haast doorschij
nend breekbaar poppetje gespeeld door
Bas ten Batenburg, wel mooi maar moei
lijk verstaanbaar. De vele kleine rollen
werden veelal bedreven gespeeld (Jack
Hom, Reinier Heidemann) een enkele
maal ook klungelig (Manfred de Graaf).
Men gebruikte de welluidende, maar wel
eens wat pompeus-ouderwets klinkende
vertaling van A. Roland Holst; en er was
muziek van Jurriaan Andriessen die spe
ciaal in de stormnacht tot indrukwekkende
resultaten leidde.

omslaand in een klankrijke, weemoedig-kinderlijke toon, en
die merkwaardige altijd op de werkelijke betekenis van de
woorden vooruitlopende mimiek met uitersten van een gulle
vrolijkheid en een in waanzin verwezen staren. Wie dit alles
heeft gezien, kan weer een aantal ontroerende momenten
aan zijn verzameling kostbare toneelherinneringen toe
voegen. Er was bij deze roluitbeelding ook eigenlijk geen
sprake van spélen meer. Albert van Dalsum was deze
avond in meer dan een betekenis de vorst die afstand doet
van zijn troon en zijn rijk verdeelt onder zijn erfgenamen.
Het leek ook wel of de acteur zich meer dan gebruikelijk
met de te spelen rol vereenzelvigd had en wel in de meest
uiteenlopende aspecten ervan.

<1

Aangemoedigd door het grote succes
van verleden jaar heeft het „Comité ten
toonstellingen Bloemendaal" ook dit jaar
weer besloten tot het houden van een
Kunstmarkt, die zaterdagmiddag onder
grote belangstelling in de kleedkamers
van het Openluchttheater door de heren
Dick Wentzel en H. Vogelesang officieel
geopend werd. Deze expositie die tot en
met zatermiddag 5 december 12 uur zal
duren, is dagelijks te bezichtigen van
tien tot vijf uur en zondags van twee tot
vijf uur.

In een geestige toespraak hebben bei
de genoemde heren de opzet van deze
tweede kunstmarkt uit de doeken ge
daan. Er is geput uit diverse collecties,
zoals van N. Schrier en de kunsthandel

F. A. Smit jr. Men vindt er oude pren
ten, aquarellen, gravuren, etsen, olieverf
doeken en tekeningen, politieke- en spot-
krijt van omstreeks 1900, een Japanse
prent uit 1850, werk van Stenlen en Albert
Hahn (politieke prenten) en vele andere.
Doch er is ook werk aanwezig van he
dendaagse kunstenaars, zoals Anton Pierk,

G. van Duffelen, F. A. van Velsen en
Jos. Hoog wout. De prijzen variëren van
t V- - ƒ100,-.

Van Dalsums King Lear

OVER HET GEHEEL genomen mag
men de Haagse Comedie erkentelijk zijn
voor de inspanningen die het gezelschap
zich getroost heeft om van deze voorstel
ling, de voorstelling van Van Dalsum te
maken maar dat dit heeft geleid tot een
zekere verbrokkeling en een merkwaardige
vaagheid van opvatting is een bezwaar
dat hopelijk bij het inspelen van de voor
stelling zal worden opgeheven.

Hans van den Bergh

Op 24 november wordt „King Lear" in
Amsterdam opgevoerd. Een Haarlemse
voorstelling is niet voor Tweede Kerst
dag te verwachten.

Danzi Kwintet. Het Danzi Kwintet gaat
voor een tournee van negen dagen naar
Duitsland en Scandinavië. Na het eerste
concert in Heidelberg gaat het kwintet
naar Keulen en Berlijn waar opnamen
voor radio-uitzendingen worden ge
maakt. Zondag 22 november geeft het
Danzi Kwintet een concert in Oslo, in
samenwerking met The International
Society for Contemporary Music en in
het kader van het Noors-Nederlands
Cultureel Accoord. De laatste dagen ver
blijft het gezelschap in Kopenhagen
waas radio-opnamen worden gemaakt.

Het bestuur van de particuliere muziek-
en balletschool, in Breda ziet zich ge
noodzaakt tot (tijdelijke) sluiting van de
school over te gaan en de leraren aan een
werkeloosheidsuitkering te helpen, nu de
middelen tot uitbreiding van de salarissen
zijn uitgeput. De school heeft 1000 leer
lingen. Dit deelt het bestuur mee in een
nieuw spoed-rekest aan de minister van
Binnenlandse Zaken mr. E. Toxopeus,
zelf oud-leerling van de school. Mevrouw
H. van Someen-Downer en drs. Y. van
der Werff, resp. Tweede Kamerlid en ge
meenteraadslid, hebben inmiddels aange
drongen op het voortzetten van de parti
culiere school in het belang van het on
derwijs in Breda.

Het bestuur van de particuliere school
verzoekt de minister het besluit van de
Bredase gemeenteraad te vernietigen, vol
gens welke reeds een directeur is be
noemd van het nog op te richten gemeen
telijke instituut. „De nieuwe school kan pas
tot stand komen, nadat onze school vol
ledig ten onder is gegaan", aldus de
brief.

Sint Nicolaas zette dit jaar en duide
lijk na overleg met de N.T.S. voor
het eerst voet aan wal in het historische
Zuiderzeehavenstadje Hoorn. Dat was
hoe jammer dan ook voor een hoofd
stad een wijs besluit, want zijn aan
komst had niet zilter, schilderachtiger,
gezelliger en Hollandser kunnen zijn. Re
gisseur Ton Hasebos en de reporters
Wim Quint, Herman Broekhuizen en Han-
nie Lips maakten er een vertederend
verslag van.

De t.v.-camera's kwamen werkelijk
ogen tekort om het jubileumspektakel van
de N.C.R.V. in al zijn feestelijke details
op te nemen en aan de huiskamer door
te geven. Was het die camera's gelukt,

Na „King Lear' had in de Koninklijke Schouwburg een indrukwekkende
huldiging plaats die tot bijna één uur duurde. Koningin Juliana, vergezeld door
de prinsessen Margriet en Christina woonden haar tot het slot bij. Toen Albert
van Dalsum dan ook voor het laatst naar voren trad om de laatste ovatie te onder
gaan, sloeg hij de ogen op naar de koninklijke loge en dankte diep neigend de
hoge bezoekster in wier richting hij even tevoren in zijn dankwoord had gezegd,
dat haar aanwezigheid het grootste was, dat hem aan deze avond zou blijven
herinneren.

OM EVEN OVER HALF TWAALF, was
Albert van Dalsum, na reeds een minu
tenlange ovatie van het publiek door Ida
Wasserman opnieuw het toneel opgeleid.
Het toneel, waar de troon uit het eerste
bedrijf van deze prachtige voorstelling
weer op zijn koning wachtte, ditmaal ver
sierd met een schat van bloemen en om
geven door vrijwel alle leden van de
Haagse Comedie en een aantal illustere
feestredenaars.

De staatssecretaris van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen, drs. L. J. M. van
de Laar bracht de dank van de regering
over voor de voortreffelijke wijze waarop
Van Dalsum het Nederlandse toneel had
gediend en bood een bak met bloemen en
vaste planten aan voor Van Dalsums boer
derij in het Noordhollandse Eenigenburg.

Ook burgemeester Kolfschoten gewaag
de in een speechje vol esprit van zijn
blijdschap Van Dalsum te mogen toespre
ken in diens „artistieke residentie" en
sprak van de gevoelens van de inwoners
van zijn gemeente, die „door deze zaal
vol met dankbare Hagenaars" al zo na
drukkelijk naar voren waren gebracht.

„DALLIE, wij worden weer een brokje
armer aan het toneel. Toen ik jou van
avond bezig zag dacht ik, mijn God, daar
zouden twintig acteurs uit gemaakt kun
nen worden.Deze woorden werden
uitgesproken door een zelf ook duidelijk
geroerde Paul Steenbergen, directeur van
de Haagse Comedie die, na „Dal" de
eretitel „onze majesteit van het toneel" te
hebben gegeven, mevrouw Van Dalsum
„een muziekdoossie" aanbood.

OOK GEORGETTE HAGEDOORN bleef
met het door haar, namens alle collega's
van de Haagse Comedie, aangeboden ge
schenk in de muzikale sfeer. Het fraai ver
pakte cadeau, dat zij op een karretje het
toneel opreed, bleek namelijk een gram
mofoon te zijn. Dr. Bruining, de voorzit
ter van de Vereniging Vrienden van de
Haagse Comedie, die als zijn mening uit
sprak dat, evenals men vroeger placht te
zeggen „wij hebben Bouwmeester nog zien
spelen", de huidige generatie later trots
zal zeggen „Wij hebben Van Dalsum nog
gezien". Hij bood een geschenk aan, dat

HILVERSUM I. 402m. 7.00-24.00 KRO.

KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Het levende
Woord. 7.15 Ouvertureradio voor
vroege mensen. 7.55 Overweging. 8.00
Nieuws. 8.15 Voor de jeugd. 8.20 Ouver
ture (verv.) 8.50 Voor de huisvrouw.
9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolradio. 10.00
Muziek-Mozaïek (gr.). 11.00 Lichte gram
mof oonmuziek. 11.50 VolaanVoor
uit, praatje. 12.00 Angelus. 12.04 Volks
liedjes (gr.). 12.30 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.33 Voor de boeren.
12.45 Actualiteiten of grammofoonmu-
ziek. 12.55 Religieus nieuws. 13.00 Nieuws.
13.15 Lichte grammofoonmuziek. 14.00
Voor de plattelandsvrouwen. 14.10 Mu-
siësta: lichte en amusementsmuziek (gr.).
15.00 Griekse volksliedjes en -dansen
(opn.). 16.00 Voor de zieken. 16.30 Onder
weg: Godsdienstig programma. 17.00 Voor
de jeugd. 17.50 Regeringsuitzending: Sint
Eustatius. Spreker: Henk Dennert. 18.00
Lichte muziek. 18.20 Uitzending van de
Katholieke Volkspartij. Kaarten op tafel.
Een uitzending over politieke zaken, die
de aandacht verdienen. 18.30 Radio Volks
universiteit: Wijsgerig Perspectief:Artsen
en Wijsbegeerte, door Prof. Dr. A. de
Froe. 19.00 Nieuws. 19.10 Actualiteiten.
Aansluitend: Conciliejoumaal. 19.35 Lich
te orkestmuziek en zangsolisten. 20.00
Radio Filharmonisch orkest en solist:
oude en moderne muziek. 21.15 Is Gods
dienst een vak?, gesprek. 21.30 Benej
Jisrael I De twaalf stammen, zang en
voordracht. 21.50 Klassiek kerkorgelcon
cert. (gr.). 22.05 Gregoriaanse zangen en
commentaar. 22.25 Boekbespreking. 22.30
Nieuws. 22.40 Epiloog. 22.45 Vreemd
een keuze uit woord, zang en dans van
elders enanders. 23.15 Lichte mu
ziek. 23.35 Licht instrumentaal kwartet
en zangsoliste. 23.35-24.00 Nieuws.
HILVERSUM H. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50
VPRO. 8.00-24.00 AVRO.

AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtend
gymnastiek. 7.20 Lichte grammofoonmu
ziek. VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO:
8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grammofoonmu-i
ziek. 8.50 Ochtendgymntstiek. 9.00 De
groenteman. 9.05 Klassieke grammofoon
muziek. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Lichte
grammofoonmuziek. 10.50 Voor de kleu

ters. 11.00 Nieuws. 11.02 R.V.U.: Film
revue: Film vorming waarom? waar?
hoe?, door H. Wielek. 11.32 Voor de
zieken. 12.00 Licht instrumentaal ensem
ble met zangsoliste. 12.20 Regeringsuit
zending: Uitzending voor de landbouw.
12.30 Mededelingen t.b.v. land- en tuin
bouw. 12.33 Lichte grammofoonmuziek.
13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen, even
tueel actueel of grammofoonmuziek. 13.25
Beursberichten. 13.30 Stereofonische uit
zending: Metropole orkest. 14.00 Voor de
vrouw. 14.40 Schoolradio. 15.00 Stereofo
nische uitzending: Pianoduo: Moderne
muziek. 15.35 Meester Harman Schin-
ckel, een Delftse boekdrukker in de 16e
eeuw, klankbeeld, (herhaling van 25 juni
1964). 16.00 Nieuws. 16.02 Alt en piano:
klassieke en moderne liederen. 16.30 Voor
de jeugd. 17.30 New York calling, lezing.
17.35 Tussen 10+ en 20-; lichte grammo
foonmuziek voor de jeugd. 18.00 Nieuws.
18.15 Eventueel actueel. 18.20 Stereofoni
sche uitzending: Promenade orkest. 18.55
Paris vous parle. 19.00 Voor de kinderen.
19.05 Muziek-revue. 20.00 Nieuws. 20.05
Variété Theater (gr.). 21.20 Gehoord, ge
zien, gelezen, veertiendaagse gedachten-
wisseling over film, toneel en literatuur.
21.50 Inleiding tot muziekbegrip, lezing.
22.05 Orgelconcert: klassieke muziek. 22.30
Nieuws en mededelingen. 22.40 Actualitei
ten. 23.00 Gesproken brief. 23.05 Moderne
balletmuziek (gr.). 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.

12.00 Nieuws. 12.03 Grammofoonmuziek.
1.215 Lichte muziek. (Om 12.25 Weerbe
richt en mededelingen voor de scheep
vaart. 12.50 Beursberichten en program-
ma-overzicht. 13.00 Nieuws. 13.20 Kamer
muziek. 14.00 Nieuws. 14.03 Schoolradio.
(Om 15.00 Nieuws). 15.45 Amusementsmu
ziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursberichten.
16.09 Duitse les. 16.24 Kamermuziek. 17.00
Nieuws. 17.15 Jazzmuziek voor de jeugd.
17.45 Harmoniemuziek. 18.00 Nieuws. 18.03
Voor de soldaten. 18.28 Paardesportbe-
richten. 18.30 Orkestmuziek. 18.45 Sport
kroniek. 18.52 Lichte muziek. 19.00 Nws.
en radiokroniek. 19.40 Draaiorgelmuziek.
19.50 Syndicale kroniek. 20.00 Hoorspel.
20.52 Stemmige muziek. 22.00 Nieuws.
22.15 Amerikaanse volksmuziek. 22.45 De
Zeven Kunsten. 23.00 Nieuws. 23.05 Stem
mig gemengd avondprogramma. 23.55
Nieuws. 24.00-0.10 Voor de scheepvaart.

VOOR MAANDAG

NEDERLAND I

NTS: 19.30 De Bassist (Comedy Caper TV-
film). 19.45 Openbaar Kunstbezit. 20.00 Journaal
en weeroverzicht. 20.20 Uitzending van de Chris
telijk Historische Unie. 20.30 Openbaar Kunst
bezit, toespraak. 20.35 Broadway goes Latin, mu
zikale show. 20.55 Stichting Socutera. 21 00 Ge
jaagd In de nacht (Odd man out), speelfilm.
(Beide keuringen 18 jaar). 22.55-23.00 Journaal.

NEDERLAND II

NTS: 20.00 Journaal. NCRV: Rendez-vous a
Paris, gevarieerd programma. 20.35 Micro: De
levende cel (II), documentair programma. 20.55
Play Bach, gefilmde dansmeditatie. 21.25 Inter
view 21.55-22.10 Attentie.

NOORDZEE

18.30 Super Car; 19.00 Popeye; 19.09 Wist u
dat; 19.24 Danger Man; 22.00 87th Precinct.

VOOR DINSDAG
NEDERLAND I

NOT-NTS: 11.05-11.30 Schooltelevisie.
NTS: 19.00 Weekjoumaal voor gehoorge
stoorden. 19.30 Walter and Connie En
gelse les (les 6) (herh.) en les 7. 20.00
Journaal. KRO: 20.20 Jan en Alleman,
licht programma. 20.45 Concertgebouwor
kest: klassieke en moderne muziek. NTS:
De Bezetting XIX: documentaire over
Nederland in de Tweede Wereldoorlog.
22.25-22.30 Journaal.

NEDERLAND H

•NTS: 20.00 Nieuws. AVRO: 20.02 De
schone heks, T.V.-film. 20.25 Artistieke
ontmoetingen. NTS: 21.10 De Vijfde Co
lonne, T.V.-film. RKK: 22.10-22.35 Geloofs
brieven, derde van een serie T.V.-uitzen-
dingen over geloof en geloofsbeleving.

NOORDZEE

18.30 Wilhelm Teil; 19.00 Mr. Magoo;
19.08 Club du Piano; (Wayenberg en
Stallaert); 19.25 Bob Cummingsshow; 22.00
Wagon Train.

de afscheid nemende acteur zeer van pas
zal komen nu hij, zoals hij heeft aangekon
digd, zich meer op zijn hobby, het schil
deren, zal gaan toeleggen: een schilders
ezel. Een cadeau, waarvan even later nog
een exemplaar het toneel zou worden op
gedragen. Jules Croiset bood namelijk met
een voortreffelijk speechje namens alle
jongeren van het Nederlandse Toneel aan
„Meneer Van Dalsum" „want wij zou
den er eenvoudig niet over durven den
ken, u „Dal" te noemen" ook een ezel
aan en allerlei attributen om te schilde
ren: een palet, penselen, verf, linnen etc.
en een forse bul, compleet met de handte
keningen van alle gevers en geefsters. Al-
bert Van Dalsum zei op zijn gemak la
ter te zullen bekijken, wie allemaal tot die
groep jongeren behoren, waar hij nog
lang zeer nauw mee verbonden hoopt te
mogen blijven. En wat de dubbele ezel
betrof, die mocht geruild worden voor verf
of andere schildersbenodigdheden

ZEER PERSOONLIJKE WOORDEN
kwam Rob de Vries, directeur van het
Nieuw Rotterdams Toneel en eens talent
vol beginneling bij de toneelgroep van Al-
bert van Dalsum uitspreken. Hij bracht de
fiere houding van Van Dalsum tijdens de
oorlogsjaren in herinnering en sprak met
waardering over de tijd, dat hij in A.T.G.-
verband, samen met de nu 75-jarige in de
Amsterdamse Stadsschouwburg speelde.
Daarmee rakend aan een belangrijke pe
riode in Van Dalsums carrière, die anders
op deze avond wellicht onbesproken zou
zijn gebleven. Het officiële Amsterdamse
toneel had op deze avond het „noblesse
oblige" namelijk kennelijk niet in gedach
ten en schitterde door afwezigheid. Zeer
waarschijnlijk, omdat voor de hoofdstad
de enige echte huldiging van Van Dalsum
zal zijn die, welke in de Stadsschouwburg
aldaar plaats vindt. Maar enige belang
stelling had toch bepaald geen doublure
hoeven te betekenen van wat men dan
ook van plan is in de stad, waar een tien
tal jaren geleden een nogal abrupte streep
werd gezet onder een toch voor ons natio
nale toneel toch wel heel belangrijke pe
riode in de scnouwburg op het Leidse-
plein

NADAT BOB VAN LEERSUM nog een
greep had gedaan in de stapel gelukstele
grammen en o.a. had laten horen, dat op
deze avond met Van Dalsum werd meege
leefd door Jacqueline Royaards-Sandberg,
Hetty Beck, Charlotte Kohier, Fie Carel-
sen, Dora Paulsen, Richard Flink, Ben
Royaards, het Nederlands Kamertoneel te
Antwerpen en nog een heleboel oudere en
jongere collega's, schouwburgdirecteuren,
toneelgezelschappen, was het laatste
woord aan Albert van Dalsum.

Het werd een zeer bewogen dankwoord.
Een woord van dank, gepaard aan wee
moed en een zeker verdriet. „Want ik ga
niet heen, omdat ik mij op het hedendaag
se toneel niet meer thuis zou voelen of
niet meer mee zou kunnen, maar omdat
een kunstenaar ergens waardig de deur
achter zich moet dicht trekken".

In de nachtelijke uren volgde nog een
zeer geanimeerde ontvangst, welke Van
Dalsum door het Haagse Gemeentebe
stuur in de zalen van het stadhuis in de
Javastraat werd aangeboden.

Het schilderij „Tahitiaanse en jon
gen" van Paul Gauguin, dat in 1899
geschilderd is en toen f 200 opbracht,
wordt op 25 november bij Sotheby
in Londen geveild. Het schilderij, op
tweede plaats van links, zal naar
men verwacht tenminste 1.300.000
opbrengen.

dan waren wij ogen tekort gekomen. Wie
de tijd had, zaterdagmiddag dit twee uur
durende voriété te volgen, moet enigs
zins vermoeid wel beseft hebben, welk
een uniek t.v.-programma dit was.

Groots van opzet en rijk aan verrassin
gen was ook de musical „Vadertje Lang
been", die bewerkt door Willy van He-
mert en Harry de Groot zaterdag
avond door de N.C.R.V. op het scherm
werd gebracht. Van Hemert, die ook voor
de regie tekende, kon steunen op een bij
zonder goede rolbezetting, waarvan wij
o.m. Jenny Arean, Jack Gimberg alias
John van Dreelen, Lies de Wind, Caroline
Kaart en Riek Schagen noemde.

Op deze avond viel voorts een knappe
aflevering op van de rubriek „Attentie",
die nu ook tot ontwikkeling schijnt te ko
men. De daarin opgenomen reportage van
het in Veenhuizen gelegen strafkamp voor
verkeersdelinquenten was, in al zijn kies
heid, zeer onthullend en werkte misschien
nog wel afschrikwekkend.

Op het tweede net zagen wij gisteravond
voor het eerst de Tom Ewell Show, die
evenals de series van Dick van Dyke en
Donna Reed bedoeld is als een rose lach
spiegel voor het doorsnee-gezin.

Het zeer geestige spel van Tom Ewell
zelf (eens maakte hij van „The seven
year itch" een bioscoop-succes) deed ge
heel vergeten, dat men ons in dit genre
wat teveel laat zien.

Al heeft Corrie Brokken zelf weinig te
bieden en moet zij het in haar zang van
(vaak knappe) imitaties hebben, haar
show van gisteravond zat, mede dankzij
Theo Ordeman en George Garden goed in
elkaar. De wijze, waarop zij „credit" gaf
aan alle, stille medewerkers was mede
dankzij die cameramensen, lampenisten
en geluidstechnici een echt stukje tévé.
Haar gesprekje met Catherina Valente
was misschien niet ondaan van enige com
merciële trekjes en van gelegenheids
vriendschap, het was in ieder geval ge
zellig. De jonge Amerikaanse Nederlan
der Ronnie Tober toonde zich voorts een
veelbelovende show-zanger en er was ook
nog een Geesink in het programma, deze
keer niet Anton maar Joop, van de pop-
pen- en tekenfilms, die de kans kreeg
even over zijn levenswens, het Holland
Panorama te praten. En het moet ook ge
zegd worden, Corrie zelf zong, naast ontel
bare buitenlandse schlagers, songs en
chansons, enige aardige Nederlandse lied
jes.

J. Damshuizer

SINDS ENKELE JAREN zijn de zater
dagavondconcerten van de Haerlemsche
Musijckcamer in de Nieuwe Kerk tot een
gewaardeerde traditie geworden. De
akoestiek is als het ware op maat ge
maakt voor klankkleur en volume van een
kamerorkest, terwijl de medewerking van
de kerkvoogdij tegemoetkomt aan het ver
langen van de bezoekers naar een ver
warmde ruimte, koffie in de pauze en de
mogelijkheid om de executanten een ap
plausje te brengen.

Dirigent André Kaart had wederom een
belangwekkend programma samengesteld,
te beginnen met een Canzone voor dubbel-
korig strijkorkest van Orindia Bartolini,
Venetiaans tijdgenoot van Giovanni Ga-
brieli, een Hoboconcert van ene Ernst
Eichner, Mannheims componist uit de
school van Johann Stamitz met de twin
tigjarige Thomas Walta uit Arnhem als
solist, en een concert-aria „Praise of Har
mony" van Henry Purcell,met als soliste
de eveneens nog jeugdige Stans Mook,
leerlinge van de bekende zangpedagoge
Coby Riemersma.

VAN DIT DEEL van het programma
kon ik helaas alleen het laatstgenoemde
werk bijwonen, en constateren dat een ont
wikkelde techniek en een soepel stemge
bruik aan de Italianiserende curven van
Purcell's melodiek alle recht deden. Bo
vendien was het geen „domme" manier
van zingen, als U begrijpt wat ik bedoel,
maar één die tot overgave aan de muziek
leidde, zodat het te hopen is dat wij" Stans
Mook vaker in Haarlem te horen krijgen.

De tweede helft van de avond bracht
een jeugdwerk van Mendelssohn dat voor
de meeste toehoorders met mij wel een
première geweest zal zijn. Deze Schwei-
zer Symfonie voor strijkorkest is het werk
van een vijftienjarige jongen, wat bijna
niet te geloven is, gezien de beheerste
fantasie en de genuanceerde vormzin
waarmee het geheel is uitgewerkt. In het
andante bijvoorbeeld hoort men harmoni
sche wendingen die tien jaar later in de
Italiaanse Symfonie zullen terugkeren. Het
lang niet eenvoudige stuk was terdege
voorbereid, er zullen niet veel ensembles
van amateurs aangevuld met enkele mu-
ziekstuderenden zijn die een dergelijk
werk zo kunnen brengen. Als de Musijk-
camer het op repertoire houdt, zal de uit
voering zeker nog aan kernachtigheid (in
het eerste deel) en spitse attaque (in het
scherzo) winnen. Inmiddels was het dui
delijke succes zeker gerechtvaardigd.

.v.-.v..-..'.v.

y