Romeinen begrijpen zin van de reis van paus naar India niet Paulus spreekt vandaag met leiders Oosterse religies mm Foto's van SS-ers verminkt door Duitse „onbekenden" In Leopoldstad is geen hotelbed meer onbezet Frankrijk kan nu eigen kernzwaard gaan smeden Belgische economie heeft de Schelde-Rijnverbinding nodig Rijdt veilig met melk «■p Scharenslijper bedreigde schoonvader met revolver Maandag vergadert centrale comité van Russische partij Quaison Sackey Minister-president Th. Lefèvre Geen hoger subsidie voor jeugdherbergen V f' DONDERDAG 3 DECEMBER 196 11 Onwezenlijk Mist, gladheid, duisternis. En soms alle drie tegelijk. Man achter 't stuur, denk aan melk. Melk houdt fit, spitst ogen en oren, verhoogt concentratie- en reactievermogen. Drink een glas extra, thuis of onderweg. Dat is verstandig, veiligen nog lekker óók. Vraag per briefkaart aan het Nederlands Zuiveibureau, postbus 4530, Rijswijk (Z.H.) het zelfklevende M-embleem 7x8 cm) voor de achterruit van uw auto. Dan steunt u de nuttige aktie „Rijdt veilig met melk". 4* Aanklacht ingediend door nazi-slachtoffers Nationale Vergadering geeft De Gaulle zijn zin Nauwelijks aandacht Nieuwe VN-voorzitter X (Van onze correspondent) ROME Men hoort in Rome overal de vraag stellen, wat nu eigenlijk de be doeling van de reis van paus Paulus naar Bombay kan zjjn. Een antwoord daarop is heel moeilijk te geven. Misschien moe ten wij er nog aan wennen dat een paus verre reizen maakt. Dit is in het verle den nooit gebeurd. De langste reis, die een van de voorgangers van de huidige paus ooit heeft gemaakt, is die van Pius VII die naar Parijs ging niet helemaal vrijwillig om daar Napoleon te kronen. In de Middeleeuwen hebben de pausen tamelijk veel gereisd, maar doorgaans bin nen Italië en vrijwel steeds omdat ze uit Rome moesten vluchten, doordat de be volking in opstand kwam tegen het pau selijk bestuur. In de vorige eeuw hebben de pausen nooit verre reizen gemaakt en nooit buiten het grondgebied van de ker kelijke staat. In 1870 werd Rome de hoofdstad van Italië en de paus beschouwde zich als de gevangene in het Vaticaan. Die toe stand heeft geduurd tot 1929 en misschien wel daarom hebben wij allemaal een beetje het idee dat een paus zijn paleis, tenslotte het fraaiste en grootste vorste lijke paleis ter wereld, niet verlaten kan. Pius XI en Pius XII gingen 's zomers een paar maanden naar Castel Gandolfo, een plaatsje zo dicht bij Rome gelegen, dat men de hoofdstad kan zien liggen. Paus Johannes heeft een heel lange reis ge maakt. Hij ging met de trein naar Loreto en dat vond iedereen heel mooi, omdat Loreto het belangrijkste Maria-heiligdom van Italië bezit. De paus ging daar bidden voor het welslagen van het concilie. Om precies dezelfde reden was er ook grote voldoening en ontroering tijdens de onvergetelijke reis van Paulus VI naar het heilige land. Het laatste was een geweldi ge gebeurtenis. De reis was zinvol, omdat in het heilige land de plaatsen zijn waar Christus heeft geleefd en geleden. Maar de reis naar Bombay lijkt zo on wezenlijk. Goed, er is een eucharistisch congres, maar daarheen zendt de paus ge woonlijk een pauselijk legaat en die was er ditmaal in de persoon van kardinaal Agadzjanian. De reacties in bepaalde Hindoekringen maken dat elk propagandistisch karakter Advertentie bij het bezoek angstvallig moet worden vermeden. Het programma is ook veran derd en het zal de paus niet vergund zijn zich, zoals hij dat wilde, te mengen on der de armen van Bombay en een gevan genis en een hospitaal te bezoeken. De in stellingen, die hij bezoeken zal, zijn alle katholieke instellingen. Daaronder zijn een weeshuis en een hospitaal. Misschien is de bedoeling van de reis zich persoonlijk op de hoogte te stellen van de toestanden in het land, waar honger en gebrek meer slachtoffers eisen dan ergens elders. Misschien ook dat de paus juist India heeft uitgezocht, omdat dit land ern stig bedreigd wordt door communistisch China. Het initiatief voor de reis schijnt te zijn uitgegaan van de aartsbisschop van Bom bay, kardinaal Garcias. Bij de eerste aan kondiging sprak de paus de woorden „de paus zal nu zelf missionaris worden". Deze uitdrukking wordt thans angstvallig ver meden. Men spreekt alleen over de paus als pelgrim. Maar in India is er voor een katholiek pelgrim niet veel te zoeken, om dat er geen gewijde plaatsen te vinden zijn, ook al bestaat er een legende dat de apostel Thomas, heel kort na de dood van Christus, het evangelie zou hebben verkondigd in het tegenwoordige India. Intussen is de paus in Bombay groots ontvangen. Zeker een miljoen mensen was f A .-r-f-nHW" Ter gelegenheid van het bezoek van paus Paulus aan Bombay hebben de Vaticaanse posterijen op 2 december, een serie van vier postzegels uitge geven met de (Latijnse) tekst „Pau lus VI apostolisch missionaris" Bombay MCM^LXIV" (1964) in de waarden 15, 25, 60 en 200 Lire. De hierbij afgebeelde hoogste waarde toont de gestaltë van de paus wan delend over de kaart van India, op de laagste waarde is de paus zittend afgebeeld in gebed, terwijl op de middelste waarden een met palm bomen omzoomd plein met een mo dern monument waarop een kruis staat (25 L.) en de gevel van een ge bouw, vermoedelijk een kathedraal (60 L.) te zien is. (Telefoto) op de been, toen Paulus VI van het vlieg veld Santa Crux naar de stad reed. Over al werd gevlagd. De paus heeft de regering van India ge vraagd hindoe-fanatici ongeveer 250 die zijn gevangen gezet omdat zij met anti katholieke betogingen hadden gedreigd, vrij te laten. Paus Paulus VI is vandaag besprekingen begonnen met de leiders van de oosterse godsdiensten. Er kan met reden gesproken worden van een dramatische ontmoeting van 't hoofd van de rooms-katholieke kerk met de geestelijke leiders van het hin doeisme, de islam en andere niet-christe- lijke godsdiensten. Het is voor het eerst in de eeuwenoude geschiedenis van de rooms- katholieke kerk dat een paus van gedach ten wisselt met zulk een groot aantal ver tegenwoordigers van andere religies. Een 31-jarige Haagse scharenslijper heeft de officier van justitie bij de recht bank te Amsterdam een gevangenisstraf van zes maanden waarvan vier voorwaar delijk tegen zich horen eisen wegens be dreiging tegen het leven van zijn schoon vader, de 44-jarige schoenmaker J. C. Ver- weij. Deze zat met zijn dochter, die van haar man was weggelopen, in een koffie huis, toen verdachte plotseling binnenstap te. De scharenslijper had toen een geladen pistool getrokken en zijn schoonvader be dreigd met de woorden: „Ik schiet je ka pot. Je hebt nog maar twee minuten te leven". De schoonvader stond zijn man netje echter, ontfutselde de aanvaller het wapen en sloeg hem daarmee zo hard op het hoofd dat deze buiten gevecht werd gesteld. Tijdens de worsteling ontnamen zijn echtgenote en schoonvader hem nog een mes. Bij onderzoek bleek dat de revolver wel iswaar geladen maar onbruikbaar was door het ontbreken van een slagpin. Uitspraak 16 december. 1 De Leidse studenten kunnen zich, in navolging van hun Amerikaanse col lega's, hullen in truien, die uitgevoerd zijn met het wapen en opschrift van hun universiteit. De truien zijn ge woon in de confectiehandel te koop. (Van onze correspondent) BONN De Duitse vereniging van slachtoffers van het nationaal-socialisme, die hoe vreemd het ook mag klinken bestaat en die zeker het beste deel van de natie vertegenwoordigt, heeft bij de procu reur-generaal in Keulen een klacht inge diend tegen „onbekenden" voor het onher kenbaar maken van foto's van verdachte S.S.-ers. Het gaat om de foto van een S.S.-er, lid van het bewakingsbataljon van het concen tratiekamp Gross-Rosen. De foto was met (Van onze reisredacteur H. L. Leffelaar) LEOPOLDSTAD Op het kleine vlieg veld van Leopoldstad hangt nog steeds de enerverende sfeer van een noodtoestand. Op de landingsbaan, vlakbij het hoofdge bouw, staan zes transportvliegtuigen (twee Belgische, drie Amerikaanse en een Zwit sers Rode-Kruistoestel), klaar om meer ontredderde evacuees aan te voeren uit het noordoostelijke deel van Kongo. Wanneer zij in Leopoldstad aankomen, worden zij naar een kleine, rommelige (Vam onze correspondent) PARIJS Zoals wel voorspeld kon wor den, heeft premier Pompidou vannacht binnen een week een nieuwe, zijn tweede parlementaire overwinning ge boekt, toen de Franse nationale vergade ring met 278 tegen 178 stemmen haar fiat gaf aan de kaderwet voor De Gaulles kernzwaard. De ontwikkeling van Frank- rijks nucleaire kernindustrie en kernbe wapening is nu voor minstens zeven jaar vastgelegd. Premier Pompidou heeft weinig twijfel gelaten aan de oppositie en aan enkelen van zijn volgelingen, dat generaal De Gaulle zijn kernzwaard nog eens zou wil len gebruiken als instrument om de Euro pese eenwording te verhaasten. In zijn repliek op enkele sprekers van de oppositie deed de premier gisteravond een weinig overtuigende poging hun stel ling te weerleggen dat een Europees kern wapen ook voor Frankrijk goedkoper en doelmatiger zou zijn. Tegen een europea nisering van het Franse nationale kern zwaard bracht Pompidou vooral twee ar gumenten naar voren. Een inschakeling van West-Duitsland bij de Europese kernverdediging zou, zo waarschuwde hij, in de ogen van de Sov jet-Unie 'n daad zijn waaruit de ernstigste-1 consequenties zouden kunnen voort vloeien. Bovendien, zo merkte de minister-presi dent meer listig dan loyaal nog op, is het ondenkbaar dat er zonder een politiek ge ïntegreerd Europa een Europese kern macht zou kunnen bestaan. Want wie zou een willekeurige internationale hoofdamb tenaar het recht willen geven op de knop te mogen drukken om zo, aldus besloot de premier, over het leven van tientallen mil joenen Europeanen te beslissen. Dat recht komt blijkbaar alleen gene raal De Gaulle toe die anderzijds sinds zes jaar nu juist alles in het werk heeft gesteld om de politieke integratie van Europa tegen te houden. Een inschake ling van het Franse kernzwaard in At lantisch verband was volgens Pompidou al even onmogelijk. Bij de Atlantische in tegratie zijn de Amerikanen de baas en in Europa moeten de Europeanen, zo vond hij, hun eigen toekomst alleen verzekeren. Wie dus nog gehoopt had dat De Gaul les Europees Europa waarvan hij on langs in Straatsburg gewaagde iets anders en iets meer zou kunnen zijn dan een formule om Frankrijks pretenties in de richting van de hegemonie te camoufle ren, heeft zich gisteren door premier Pom pidou eens te meer van zijn illusie kun nen laten genezen. ontvangstkamer geleid, waar vertegen woordigers van buitenlandse regeringen aan smalle houten tafels vragen stellen. Ook Nederlandse functionarissen zijn hier aanwezig. In een aangrenzende zaal staan dicht op elkaar een vijftig veldbedden bij wijze van eerste onderdak. Aan één van de muren hangt een portret van de Kongolese presi dent Joseph Kasavoeboe, gekleed in het uniform van opperbevelhebber van het Kongolese leger. De vloer is bezaaid met verfrommelde papieren drinkbekers, oude kranten en overal staan kleine bundels met kleren vaak alles wat er te redden viel. Onder de vluchtelingen bevinden zich veel Afrikaanse vrouwen in kleurig tradi tioneel gewaad, al of niet met een kind op de rug. Ook velen hunner verloren hun man, hun zoon. Zij zijn slachtoffers waar het Westen nauwelijks aandacht voor heeft, nu alle be langstelling nog gericht is op aan de re bellen ontkomen Europeanen. Maar hun leed is er niet minder om, noch hun zorg om een onzekere toekomst. Kongolese soldaten, sommigen in groen bruin camouflage-uniform, hangen in klei ne groepen bij elkaar. Slechts enkelen zijn gewapend. Priesters in vervuilde witte ha bijten, hun gezichten grauw van een da genlang tekort aan slaap, bewegen zich vermoeid door de massa. Ook zij dragen het opgespelde kaartje „refugé". In Leo poldstad zelf is geen hotel en geen bed meer onbezet. Tsjombe moet zich gaan bezinnen op steeds dringender problemen. Eén ervan is de verhouding van Kongo tot andere Afrikaanse staten, die Tsjombe hebben be stempeld als een neokolonialist die onder één hoedje speelt met Belgische en Ame rikaanse belangen. Vooral de recrutering van onder andere blanke Zuidafrikanen voor het legertje dat de rebellen hielp ver slaan, heeft Tsjombe geen goed gedaan in de ogen van zijn Afrikaanse buren. De Kongolese eerste-minister zal een evenwicht moeten vinden tussen de druk van het Afrikaanse nationalisme op een continent waar Kongo een groot stuk van beslaat, en de noodzaak Europeanen aan te trekken om het land economisch op de been te houden. Hoe deze twee elementen zijn te verenigen weet misschien ook Tsjombe nog niet. andere foto's door de vereniging gevon den en aan het instituut voor het vervolgen van oorlogsmisdadigers in Ludwigsburg overgedragen. De 54 foto's van S.S.-ers alleen of in schilderachtige groepjes ver enigd waren ambtelijk verzonden. Van Ludwigsburg werden ze aan de procureur- generaal in Keulen gestuurd waaronder de zaak van Gross-Rosen ressorteert. Die liet reprodukties maken in Düssel- dorf bij een of ander „Landeskriminal- amt" en vandaar gingen de foto's via Keulen en Ludwigsburg weer terug naar de vereniging in Frankfort. Daar bleek dat een van de originelen was beschadigd. Het gelaat van de ge fotografeerde S.S.-er was onzichtbaar ge maakt. De vereniging heeft toen direct ge dacht dat een vriend van de afgebeelde hem een dienst heeft willen bewijzen. Tegen dat vermoeden pleit echter de omstandigheid dat de S.S.-er op een groepsfoto ook voorkwam en daar niet was geretoucheerd. Inmiddels is hij toch reeds geïdentificeerd. Een andere foto, een groepsfoto, is helemaal onherkenbaar ge maakt. Van de eerste foto bezit de ver eniging gelukkig een kopie. Van de tweede niet. Terecht vraagt de vereniging zich af, of een werkelijk onderzoek tegen voormalige concentratiekampmoordenaars en andere leden van de S.S. en de S.D. mogelijk is wanneer zij blijkbaar bij alle politieinstan- ties in West-Duitsland nog medeplichtigen hebben. Men mag er dan ook een waar schuwing in zien voor degenen die gevolg geven aan de recente oproep van de Duit se regering om documentatie over hun be kende oorlogsmisdaden te geven aan het instituut in Ludwigsburg, om er nooit ori ginele stukken heen te zenden. MOSKOU (AFP) Woensdagavond is in Moskou bekend geworden dat het cen trale comité van de Russische Communis tische Partij maandag zeven december vergadert. Men neemt aan dat de volgende punten op de agenda staan: 1. bestudering van vraagstukken die samenhangen met het Chinees-Russische geschil en van de stand van zaken bij de internationale communis tische beweging. In dit verband zal het rapport worden bestudeerd over de voor bereiding van de conferentie van commu nistische partijen, die men half december in Moskou wilde laten beginnen. Er zal een besluit worden genomen over een be kendmaking van dit rapport. Verder zal worden gesproken over het verwerpen door Peking van de door het Kremlin, na de afzetting van Kroesjtsjev voorgestelde „wapenstilstand". Deze ver werping geschiedde, als bekend, door het opnemen van een artikel in Rode Vlag, het theoretische partijorgaan van de Chi nese Communistische Partij; 2. het aanbrengen van nieuwe wijzigin gen in het presidium en het secretariaat van het centrale comité; 3. nieuwe reorganisaties in de verschil lende partijorganen; 4. bestudering van de economische toe stand. ALEX QUAISON. Sackey, de gisteren nieuw gekozen voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, is een Ghanees. Hij werd in 1924 geboren in Winneba, een vissersdorp in de toen malige Britse kolonie Goudkust, waar me thodisten zending bedreven. Quaison Sac key werd door zijn opleiding op de zen- dingscholen in zijn jeugd al met de Wes terse manier van denken in aanraking ge bracht. Nauwelijks twintig jaar oud vertrekt hij naar Engeland, waar hij politieke en eco nomische wetenschappen studeert aan de London School of Economics. Weer terug gekeerd in zijn land wordt hij leraar. Als Ghana in 1957 onafhankelijk wordt heeft hij al enkele jaren ervaring opge daan in de diplomatieke dienst. Twee jaar later is zijn carrière gemaakt: Quaison Advertentie Sackey wordt benoemd tot vertegenwoor diger van zijn land bij de Algemene Ver gadering van de Verenigde Naties. Alex Quaison Sackey enthousiast golfspeler en verwoed danser is een groot voorvechter van het anti-kolonialis- me. Evenals de president van zijn land, dr. Nkrumah, hoopt hij op een „Verenig de Staten van Afrika", niet gebonden aan enige grootmacht. Zijn standpunt heeft hij beschreven in het vorig jaar verschenen boek „Africa Unbound" („Neutraal Afri ka"). Deze denkbeelden zal de kersverse voorzitter van de V.N. op zijn nieuwe post zeker niet verloochenen. BRUSSEL De Belgische minister president, Th. Lefevre, heeft gistermid dag in de Kamer van Volksvertegenwoor digers gezegd, dat er geen enkele reden bestaat om het Belgisch-Nederlandse ver drag voor de verbetering van de verbin ding tussen de Schelde en de Rijn niet te bekrachtigen. „Het hoger belang van de Belgische economie vergt ongetwijfeld een verbete ring van onze verbinding met de Rijnha vens zoals in het verdrag is voorzien, zonder dat daar enig nadeel uit voort vloeit". De Belgische premier zei dit tijdens het debat over het in mei 1963 in Den Haag gesloten akkoord. Hij kondigde aan, dat de regering voor 1965 een bedrag van 100 miljoen Belgische frank heeft uitgetrokken om in de komen de vijftien jaren de watervoorraad in Bel gië in overeenstemming te brengen met de economische expansie. Vooral in Wal lonië bestaat namelijk ongerustheid over de Belgische verplichting in het akkoord om zoet water aan Nederland te leveren. Lefevre zei, dat in de plannen zijn be grepen de aanleg van stuwdammen in de Semois en op de Eau d'Heure en het aan leggen van waterreservoirs in Oost- en West-Vlaanderen. De socialistische fractie in de Kamer verlangde woensdagmiddag de zekerheid,, dat dit programma voor het einde van de huidige regeringsperiode van het kabinet- Lefevre mei 1965 in een wetsont werp wordt vastgesteld. Verwacht wordt, dat het verdrag van daag bij de stemming met grote meerder heid zal worden goedgekeurd. Staatssecretaris Van de Laar van het ministerie van Onderwijs, Kunsten en We tenschappen is niet bereid de post van 100.000 gulden, die op de begroting voor het komende jaar voor subsidies aan jeugdherbergen is uitgetrokken, alsnog te verhogen. Zo is gebleken tijdens een open bare commissievergadering van de Twee de Kamer. Wel zegde hij de commissie, die algemeen op een dergelijke verhoging had aangedrongen, toe overleg te zullen plegen met de Nederlandse jeugdherberg centrale. Zijns inziens is het mogelijk de prijzen, die voor logies in de jeugdher bergen gelden, enigszins te verhogen zon der aan het karakter van deze instellingen afbreuk te doen. Voor de begroting 1966 overweegt hij een hogere subsidie vast te stellen. Kado uit Spanje Geef hem toch Jasneva I De grote ENORM: in kist van 25 6.75. In mooie doos van 10 ƒ2.70. De kloeke PARFAIT: in kist van 25 f 5.50. In mooie doos van 10 2.20. De senori- tas VEDETTE: in kist van 50 f 7.-. In doos van 10 f 1.40. SIGARENFABRJÉKÉN VALKENSWAARD

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1964 | | pagina 11