VAN DAG TOT DAG
VAN NI EL
Britse journalisten werden
Stanleystad uitgezet
Geen
Antwoord
J
Wereldnieuws
r
anders
dan
andere
v.
Imdia^Pakistae
Wilson gaat zondag
naar Washington
Roofoverval op
bus in Birma
Netelig
Foto's van razzia's
werden afgenomen
West-Duitsland
weigert DDR
nieuw krediet
Indonesië denkt aan
betere betrekkingen
met Oost-Duitsland
jk.
^^raatótcel
"N
DONDERDAG 3 DECEMBER 1964
nniiHiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiimüiiiniiinimniiii
OMEGA
HORLOGES
edelstaal vanaf 125.—
Geen verjaring voor
oorlogsmisdaden in België
mimiiiiiiiiinniiiiiiRiniiiiniiiiiniiiiiiiüiïïiniiiiiiinimiininiiniiimninii
constante kwaliteit 25 stuks f 1,25
Op de
Ine Wierda
DIT JAAR GEEFT SINT
GEEN KLATERGOUD
President Ajoeb Khan van Pakistan
heeft medegedeeld dat de Volksrepubliek
China en India elkaar heel wat nader zijn
gekomen. Hij opende zelfs het vooruitzicht
dat binnenkort de geschillen tussen beide
landen vreedzaam geregeld zullen worden.
Hij trok daaruit de conclusie dat de nood
zaak om wapens aan New Delhi te le
veren niet meer bestaat. India zou dat oor
logstuig misschien gaan gebruiken om ge
schillen met Pakistan in zijn voordeel te
beslechten.
De conclusie van Ajoeb Khan is interes
sant, maar staat helemaal los van zijn
mededeling. Die lijkt op goede gronden te
zijn gedaan. Het is sinds Sjastri Nehroe
opvolgde opvallend stil geworden aan de
grenzen van India die door de Chinezen
worden betwist. Sjastri heeft er nimmer
een geheim van gemaakt dat hij het als
een van zijn voornaamste doelen ziet met
Peking tot een hanteerbare overeenkomst
te komen.
Het is heel goed mogelijk dat hem lukt
wat Nehroe niet tot stand kon brengen.
Sjastri is een veel minder spectaculaire
figuur. Hij treedt zelden op de voorgrond,
maar blijkt in eigen land groot gezag te
hebben.
In zijn buitenlands beleid richtte hij zich
in de eerste plaats op een ontspanning in
de verhouding met Peking-China en Pakis
tan. Hij had daarhij het voordeel dat hij
in deze kwesties voor de andere partijen
een vrijwel onbeschreven blad was. Dat,
en zijn „moderner" aanpak van de contro'
versen, heeft mogelijk de weg geopend naar
een gesprek dat niet bij voorbaat zonder
uitzicht was.
Sjastri gaat over enkele dagen zijn eer
ste bezoek aan Londen brengen. Alle offi
ciële reacties uit Groot-Brittannië duiden
er op dat zijn optreden groot vertrouwen
wekt. De mededeling van Ajoeb Khan
draagt daartoe ongetwijfeld het hare bij.
Een andere kwestie is dat Pakistan blijk
baar niet veel vertrouwen in de Indiase be
doelingen heeft gewonnen. Een aansporing
om India geen wapens meer te leveren
kan door Sjastri moeilijk als een vriend
schappelijke daad worden opgevat. Het is
de vraag of de mededelingen van de Pa
kistaanse president over de betere betrek
kingen tussen India en China ook niet be
doeld zijn om India in de ogen van de niet-
communistische wereld te desavoueren. Pa
kistan is Amerikaanser dan Amerika zelf.
In dat opzicht zullen India en Pakistan el
kander heel moeilijk kunnen vinden, aan
gezien de onafhankelijke „politiek van het
midden" door Sjastri onveranderd van
Nehroe is overgenomen.
Advertentie
GROTE HOUTSTRAAT 86, HAARLEM
Speciaalzaak sinds 1883
LONDEN (AFP) De Britse premier
Wilson gaat zondag naar Washington,
waar hij maandag en dinsdag besprekin
gen zal voeren met president Johnson. De
Britse premier zal bij zijn bezoek aan de
Verenigde Staten worden vergezeld door
de minister van Buitenlandse Zaken, Gor
don Walker, de minister van Defensie,
Healey, de chef van de Britse generale
staf, Lord Mountbatten en twee hoge
ambtenaren.
Minister Healy zal, voor besprekingen
met zijn Amerikaanse ambtgenoot Mc-
Namara, een dag langer in Washington
blijven dan de premier en de minister van
Buitenlandse Zaken. Laatstgenoemden rei
zen woensdag door naar New York, waar
zij een ontmoeting zullen hebben met se
cretaris generaal Oe Thant. Dezelfde dag
nog vertrekken zij naar Ottawa voor be
sprekingen met de Canadese premier Les
ter Pearson.
RANGOON (AP) Gisteren zijn 26
buspassagiers o mhet leven gekomen toen
een bus op een mijn liep die gelegd was
door communistische guerrillastrijders in
Tavoy, 480 kilometer ten zuidwesten van
Rangoon de hoofdstad van Birma. Ook
zes politiemannen werden gedood.
Nadat de mijn ontploft was, kwamen
de guerrillastrijders uit hun schuilplaatsen
te voorschijn en beroofden de doden van
waardevolle bezittingen. Van de dode
vrouwen sneden zij de oren af om de oor
ringen mee te kunnen nemen.
BRUSSEL De Belgische Senaat heeft
gisteren met 124 tegen tien stemmen en
drie onthoudingen het wetsontwerp goed
gekeurd waarbij de verjaring van bij ver
stek uitgesproken doodstraffen wegens
oorlogsmisdaden wordt verlengd van twin
tig tot dertig jaar. Het ontwerp werd de
vorige maand reeds aangenomen door
de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
Het ontwerp beoogt in het bijzonder de
terugkeer in België van oorlogsmisdadi
gers als de rexistenleider Leon Degrelle,
die na de oorlog een heenkomen zocht in
Spanje en daar nog steeds verblijft, te ver
hinderen.
Het netelige probleem van Kongo, dat tot
een diepe depressie in de Verenigde Na
ties heeft geleid en de tegenstellingen in
deze organisatie bijzonder scherp heeft
aangetoond, is vooral voor de niet direct
betrokken landen uiterst subtiel.
België is een van de wèi direct betrok
kenen, evenals de Verenigde Staten, om
dat dit land met Amerikaanse hulp mili
taire acties heeft ondernomen tot redding
van gevangen blanken. Nederland heeft in
deze kwestie de morele plicht tot steun-
door-dik-en-dun aan de Belgische opvat
ting, maar kan aan de andere kant niet
blind zijn voor de kans op formele kwet
suren aan de Kongolese onafhankelijkheid,
die door de Afrikaanse landen met volle
dige steun van het communistische blok
hoog worden opgenomen.
Frankrijk heeft Tsjombe op bezoek ge
had, maar De Gaulle heeft zich heel voor
zichtig van het probleem verre gehouden
en zich niet in de Kongolese chaos laten
betrekken. Wanneer een land als Frankrijk
of Nederland een initiatief in deze
zaak zou moeten nemen, zou dat enkel kun
nen neerkomen op een poging tot een
wapenstilstandsdictaat, gedurende welke
periode zou moeten worden getracht zo
spoedig mogelijk alle blanken uit Kongo te
evacueren. Dat zou enkel kunnen worden
bereikt, indien Tsjombe tegelijkertijd al
zijn blanke adviseurs en huurlingen zou af
schaffen en wegzenden. Pas daarna zou de
eigenlijke krachtmeting tussen de centrale
regering van Tsjombe en de opstandelin
gen kunnen beginnen zonder welke buiten
landse inmenging ook. Dat de stabiliteit
van Kongo niet eerder zal worden bereikt
dan nadat deze krachtmeting haar beslag
zal hebben gekregen, is een duidelijke ont
wikkeling.
Zolang de wapenstilstand en de redding
der blanken niet zijn bereikt, is uit niet-
politieke overwegingen de Belgisch-Ameri
kaanse inmenging eenvoudig een daad van
menselijkheid tegenover de vele bedreig
de levens. Als de Verenigde Naties in Kon
go een urgente plicht hebben, dan is het
deze levens te redden. Dat kan gebeuren
zonder de politieke situatie toe te spitsen,
indien de communistische en Afrikaanse
landen overwegingen van menselijkheid
toevoegen aan hun formele standpunt, dat
Kongo moet worden bevrijd van vreemde
bemoeienis. Dat een dergelijke actie de
positie van Tsjombe danig zou verzwak
ken, staat vast. Maar de hopeloosheid en
eindeloosheid van een bloedige situatie in
een Hieuw onafhankelijk land, indien de
mogendheden zich niet onthouden van in
menging, worden door Vietnam nu al jaren
gedemonstreerd. Zoiets zou in Kongo nóg
rampzaliger zijn.
LEOPOLDSTAD (Reuter en AP) Gis
teren zijn uit Stanleystad drie Britse
journalisten in Leopoldstad aangekomen.
Een Belgische officier had hen ge
last Stanleystad te verlaten, omdat zjj fo
to's van razzia's in de Afrikaanse wijken
van de stad hadden genomen. De filmrol
van een van de journalisten werd in be
slag genomen.
„Militairen van het Kongolese leger en
blanke vrijwilligers hebben op het voetbal
veld van Stanleystad tienduizend Kongole
zen bijeen gedreven. Ze worden één voor
één door een speciale jury ondervraagd.
Zij, die niet als rebellen worden be
schouwd, krijgen het recht een witte zak
doek of een das van die kleur te dragen.
Maar degenen die niet in het bezit zijn
van zo'n „vrijgeleide" worden zonder par
don neergeschoten", zo vertelde een van
de Britten.
In Stanleystad vechten de honden om de
rottende lijken, waarmee de straten van
de stad zijn bezaaid. Over de hele stad
hangt een ondraaglijke stank.
i
De rebellen beschieten Stanleystad onop
houdelijk vanuit stellingen op de linker
oever van de rivier de Kongo. Hun vuur
isechter erbarmelijk slecht gericht", al
dus deze journalist.
„De Soedanese regering heeft de naar
Soedan gevluchte Kongolese opstandelin
gen toestemming gegeven militaire oefe
ning op haar grondgebied te houden", zo
meldt het Soedanese persbureau.
Maar de Soedanese minister van Buiten
landse Zaken Mohammed Ahmed Ma-
goeb denkt daar anders over. „Onze re
gering is niet van plan Soedan tot basis
van de Kongolese opstandelingen te maken.
De persberichten uit Khartoem dat er
thans in het gebied van Gezira, nabij de
Soedanese hoofdstad verzamelcentra voor
vrijwilligers worden opgericht zijn belache
lijk", aldus Magoeb.
De Soedanese regering acht zich overi
gens wel verplicht vluchtelingen uit Stan
leystad die de Soedanese grens overste
ken, te helpen.
BONN (AP) De Westduitse rege
ring heeft een verzoek afgewezen van de
Oostduitse regering voor een nieuw kre
diet van DM 500 miljoen (125 miljoen dol
lar). De weigering is een tegenmaatregel
door de Westduitse regering voor de Oost
duitse maatregel van 25 november waarbij
werd bevolen dat alle bezoekers aan Oost-
Berlijn een bepaald bedrag aan Oostduit
se marken moeten kopen tegen de offi
ciële koers.
Een woordvoerder van de Westduitse re
gering zei dat Oost-Duitsland de econo
mische consequenties zal moeten aanvaar
den van zijn éénzijdige beslissing over de
aankoop van Oost-marken.
Premier Tsjombe is woensdagavond uit
Parijs haar Leopoldstad teruggekeerd na
onder meer besprekingen met president
De Gaulle. Voor zijn vertrek zei de Kon
golese premier dat zijn overleg met de
Franse president „zeer opbouwend" was
geweest.
Ook de Belgische minister van Technische
Bijstand, Maurice Brasseur, had gisteren
in Parijs een ontmoeting met Tsjombe.
Het onderhoud vond plaats op verzoek
van de Kongolese minister-president.
Voor zijn vertrek naar Leopoldstad zei
Tsjombe dat het onmogelijk is met de re
bellen te onderhandelen. „Onderhandelen
met moordenaars?" vroeg hij verbitterd.
„Er is geen sprake van dat wij met Chri-
stophe Gbenye zullen spreken. Gbenye zal
voor een gerechtshof worden gebracht.
DJAKARTA (AP) In Westduitse di
plomatieke kringen in Indonesië bestaat
ongerustheid over een aan een hoge Indo
nesische functionaris toegeschreven uit
spraak dat Indonesië „zeker" zijn verte
genwoordiging in Oost-Duitsland het vol
gend jaar zal verheffen tot het ambassa
deursniveau.
Een woordvoerder voor de Westduitse
ambassade sprak de hoop uit dat dit plan
niet zal doorgaan. Volgens Antara, het of
ficiële Indonesische persbureau, heeft dr.
Dieckmann, het hoofd van de bezoekende
Oostduitse parlementaire delegatie, aan
de waarnemende premier Saleh gezegd
dat „het hoogst welkom zou zijn" indien
het Oostduitse consulaat-generaal „in de
loop van december" verheven zou kunnen
worden tot het niveau van ambassade.
Advertentie
caba
De wereld mag dan klein
zijn, en haar bewoners mogen
wel eens aardwormen heten,
maar een feit is het dat zij de
enige planeet blijkt van waar
af raketten naar Saturnus,
Mars en de Maan worden ge
schoten. Veel grotere hemel
lichamen wentelen in volko
men passiviteit door de ruim
te, zonder ooit enige moeite te
doen met hun soortgenoten in
contact te komen. Zelfs de
Maan, die volgens volksver
halen en Duitse „songs" zo
actief zou zijn in haar be
moeienissen met de aardse ro
mantiek, is in feite een suffe
rig, seniel blok steen, dat als
enig tijdverdrijf een beetje
speelt met eb en vloed maar
verder geen enkel blijk van
initiatief te zien geeft.
De Schepper van het heelal
beleeft op deze wijze, van ons
standpunt uit gezien, alleen
van de wereld wat plezier.
Misschien was dat ook van
den beginne af de bedoeling.
Of er is ergens in die ruim
te nog heel wat interessanters
en plezierigers te beleven,
waar wij geen weet van heb
ben. En dan komen we heel
dicht bij de betekenis van de
verzuchting, die ik een oude,
grijze kloosterbroeder eens
hoorde slaken: „Als we de
mensen er maar eens toe zou
den kunnen brengen het mis
verstand kwijt te raken, dat
zij het middelpunt der schep
ping vormen, waar de rest om
draaitEn hij voegde er
heel zacht en devoot aan toe:
„Als we om te beginnen onze
abt maar eens daarvan zou
den kunnen genezen
Zo ziet men dat de zelfge
noegzaamheid kruipt waar zij
niet gaan kan. Zij maakt zich
meester van staatslieden en
abten, onderwijzers en con
cerndirecteuren, journalisten
en magazijnbedienden, politie
mannen en oude dames, kleu
ters en kerkelijke hoogwaar
digheidsbekleders. Omdat het
zo'n wijdverbreide en onge
neeslijke aandoening is, heeft
het geen zin er elkander ver
wijten over te maken. Het is
ook, om met de kloosterbroe
der te fluisteren, een misver
stand en geen misdaad.
Helaas heeft dat ene mis
verstand een legio aantal an
dere tot gevolg, waardoor het
leven en samenleven langza
merhand onontwarbaar ge
compliceerd is geworden. Bij
alle genialiteit die de mensheid
tentoonspreidt moet men de
allergrootste bewondering toch
hebben voor de genialiteit
waarmee zij van alles een pro
bleem weet te maken.
Als men de warwinkel be
schouwt, waarin de mens zich
bijvoorbeeld dient te begeven
als hij zich geroepen voelt een
godsdienst te beoefenen, dan
behoeft het geen verbazing te
wekken wanneer velen daar
bij de moed in de schoenen
zinkt en zij hun pogingen hal
verwege opgeven. Het is daar
bij merkwaardig dat de roe
ping tot een zekere geestelij
ke verheffing zich massaal
kalendergewijs demonstreert.
Wij leven nu in een periode
dat het naderende kerstfeest
bij kerkelijken zowel als on-
kerkelijken een meer of min
der vage intuïtie tot omhoog
kijken oproept, die zich op een
groot aantal verschillende
manieren uit.
Al naargelang men gevoelig
is voor herdenkingsdata, be
tekent de nadering van de de
cembermaand een zekere ver
wijdering van het materiële en
een onbestemde honger naar
iets dat zich ergens boven de
wolken moet bevinden. In
deze, uiterst algemene, aan
duiding liggen alle varianten
die men om zich heen be
speurt. Kerkse mensen wor
den nog kerkser, bleke kosters
worden wasgeel, vrijgevige
lieden worden filantropen,
harde bolsters verraden zach
tere kernen, samenzang wordt
populairder, geloof wordt ze
kerheid, fatsoen wordt zedig
heid, de oecumene vertoont
een hoogtepunt, vriendschap
loopt uit op verlovingen, elek
trische lampen raken in on
bruik en kaarsen beleven een
grote vraag, burenruzies wor
den gladgestreken en huisge
noten glimlachen vaker tegen
elkander. Dat alles hangt met
de kalender samen, dat kan
niet anders, want het gebeurt
ieder jaar in dezelfde tijd.
Wat ook ieder jaar in de
zelfde tijd gebeurt, maar dan
in januari, is het volgende:
kaarsenstompjes belanden in
de vuilnisbak, zedigheid wordt
matig fatsoen, de oecumene
vertoont bedenkelijke scheu
ren, buren krijgen ruzie, huis
genoten reageren geprikkeld
op elkander, kerkse mensen
blijven kerks, kosters worden
gezonder van uiterlijk, verlo
vingen raken stuk, geloof
wordt onzekerheid, zachte
kernen krijgen harde bolsters,
vrijgevige lieden worden zui
niger, de Franse films met veel
bloot komen uit de opberg-
kasten der filmbeurs en de
films met sneeuw en flikker
sterren gaan erin.
Voor de kerken komt dan
weer een harde tijd. Geduren
de december hebben zij het
gemakkelijk, want dan lopen
de kerkgebouwen vanzelf vol
en bij de samenzang behoeft
men nauwelijks de maat te
slaan. Maar na de jaarwisse
ling moet er weer danig ge
trokken worden en met het
afnemen van de vergevings
gezindheid der mensen ver
mindert ook de vraag naar
vergeving sterk.
En ofschoon de kerken dus
zouden kunnen wensen dat
het 't gehele jaar door kerst
tijd was, weten zij best dat die
vrome illusie met andere mid
delen een handje dient te
worden geholpen. Het afge
lopen jaar is in dat opzicht
tekenend geweest, want toen
heeft men zich op nieuwe pa
den begeven die menig door
kneed gelovige even hebben
doen huiveren, namelijk: op
de paden der „public relati
ons".
„Antwoord 64" bijvoorbeeld
was een poging om een soort
van permanente kerststem
ming te verwekken. Een po
ging overigens, die geheel en
al geslaagd mag heten wan
neer men tenminste haar suc
ces in guldens berekent. Het
is echter de vraag of het ge
loof erdoor verdiept is. Men
kan op dit terrein niet voor
zichtig genoeg zijn, want de
verzuchting van de oude, wij
ze kloosterbroeder is algeme
ner geldend dan men denken
zou: het oorspronkelijke mis
verstand van de mens, die zich
zó belangrijk vindt dat hij de
rest van het heelal met heer-
sersblik beschouwt, vindt men
dunkt mij zeer levendig
terug in het misverstand, dat
het vergaren van miljoenen
en het daarvan bouwen van
tempels een geloofsact zou be
tekenen. „Antwoord 64" heeft
op mij de indruk gemaakt als
of de mensen op een gegeven
moment, sprekend tot hun
Heer, korzelig zeggen: „Ga
even opzij, want we hebben
het nu te druk met kerken
bouwen". Het enthousiasme
en de vrijgevigheid waren
overweldigend, maar zij hin-
gen samen met de kalender
van 64 en zij liepen uit op het
keurig opstapelen van stenen.
En de wijze waarop dat en
thousiasme en die vrijgevig
heid werden losgemaakt, ver
schilde niet van de manier
waarop in deze december
maand de koopkracht wordt
geëxploiteerd. Het eigenlijke
misverstand van dit alles is
eigenlijk, dat de mensen hun
wijze van samenleven als bio
logische wezens tot voorbeeld
nemen van hun relatie met
God. In de slagzinnen van
„Antwoord 64" vindt men
geen eenvoudige verklaring
van die relatie terug, maar
slechts een volkomen maat
schappelijke liefhebberij van
samenkomen. Het samenko
men in een mooi gebouw, om
er te zingen en te zitten met
het idee, dat men zelf aan die
omringende muren heeft mee-
gebouwd. En dan te bedenken
dat het bouwen van kerken
eigenlijk niets anders is dan
een klimatologische noodzake
lijkheid, versterkt door de
zucht tot afsluiting van an
dersdenkenden In primi
tieve godsdiensten van war
mere streken vindt men nog
de openluchtplechtigheden,
omdat de oorspronkelijke
mens zijn God zocht in de
wijde hoogte, en niet tegen de
hanebalken van architecto
nisch uitgebalanceerde bouw
sels.
„Public relation" is een ver
derfelijk middel als het om
geloofszaken gaat. Als kerken
verkooplokalen voor gods
dienst worden, kan public re
lation uitstekende diensten be
wijzen bij het bijeenbrengen
van mensen en guldens, maar
dat eindigt toch altijd tegen
het plafond van de gebouwen
en op de balans der collecten
Public relation kan vinding
rijk en slim zijn, maar God is
geen shownummer. Er moet
ergens in Amerika een pastoor
op het wel zeer Amerikaanse
idee zijn gekomen om de
biecht wat populairder te ma
ken, door er eenvoudig een
massaal shownummer van te
maken. Eens per week een
volle kerk met een collectieve
absolutie. Slagzin van public
relation: „One hour cleaning
service".
Er is in dit opzicht nog veel
meer leuks te bedenken, maar
het zijn grappige, slimme of
dankbare handigheden op het
fundament van een elementair
misverstand. Public relation
telt zijn succes af aan aantal
len, niet naar de winst van
verborgen zielen aan rust en
vrede. Public relation maakt
méér, niet beter. „Antwoord
64" verwaait met een eeuwige
vraag in de wind, als de ka
lender van 65 welgedaan aan
de muur hangt. De wind speelt
om de daken van nieuwe,
mooie kerkgebouwen, maar
wat neemt hij mee aan nieuws,
goeds, groots naar de onbe
reikbare verten waarheen de
kruisen wijzen?
Nieuwe muren om de men
sengroepen, nieuwe daken bo
ven de hoofden, nieuwe beel
den aan de wanden, nieuwe
banken van glanzend hout
waarin dezelfde, oude, onver
anderde mensen zitten om
hun „one hour cleaning ser
vice" te ondergaan, maar die
drieëntwintig uren van het et
maal leeg en donker zijn.
Zo draait de kleine, belang
rijke aarde door de ruimte:
met etmalen van vierentwin
tig uur, gedurende welke de
mens zichzelf belangrijker
vindt dan al het andere. Al het
andere dat hij niet kent en
niet kennen zal en zegt te wil
len kennen en weigert te le
ren kennen, omdat hij leeft op
het motorische misverstand
van: geroepen te zijn om zich
op te sluiten met velen, van
de ene kalender in de andere.
Bent u een Sinterklaasmier?
Er bestaat een soort vrouwen, dat om
streeks augustus al van het winkelen
thuiskomt met een nieuwe poederdoos, of
een das, of een tafelschuiertje. Vraagt
men haar dan, of er iemand jarig is, dan
glundert ze: „Welnee, maar dan heb ik
vast iets voor Jan en Greetje, met Sin
terklaas!"
Ik vind zulke vrouwen rechtuit be
wonderenswaardig. Ze bouwen om zo te
zeggen een heel jaar aan hun Feest. En
half november liggen alle pakjes al, voor
zien van verantwoorde of minder verant
woorde Sinterklaasrijmen, op hun toekom
stige gelukkige eigenaren te wachten. In
alle gemoedsrust en zonder schele hoofd
pijn zien ze dan ook het vrolijk avondje te
gemoet. Het is een soort vrouw dat je op
2 december opbelt om te vragen, of je een
kopje koffie komt drinken. Hijg je ver
wilderd door de telefoon: „Hoe kóm je
erbij? Ik moet nog van alles doen voor
Sinterklaas!", dan antwoordt ze kalm:
„Dan mag je wel opschieten, zeg. Je hebt
nog maar drie dagen. Kind, ik ben allang
klaar!" En al is het dan je beste vriendin,
op zo'n moment zou je haar met plezier
een schop geven. Want natuurlijk wéét je
wel dat je nog maar drie dagen hebt en
dat je weer veel te laat begonnen bent, en
dat je wel mag opschieten. Maar daar zit
hem juist de kneep. Wij, van het andere
soort, wij zijn geen opschieters. Wij den
ken in augustus alleen nog maar zorgeloos
aan de zon en als de hei begint te bloeien
worden we een beetje weemoedig, want
dan is de herfst op komst. Maar in elk
geval is Sinterklaas nog heel ver weg.
Bovendien houden we gedurende drie
maanden staande, dat we er dit jaar nu
eens niets aan doen. We hebben geen geld,
of geen tijd. En ons hoofd staat dit jaar
niet naar surprises en onze inspiratie voor
het maken van malle dichtwerken is verre.
Nee, dit jaar maar eens geen Sinterklaas,
lekker rustig.
Maar dan gaan op zekere dag in alle
winkelstraten de lichtjes branden. Je
ruikt alom gevulde speculaas en boter
letter en op een dag rijdt plotseling de
Goedheiligman in eigen persoon door de
straten. Kijkt zijn schimmel je verwijtend
aan? Welnee, onzin. Maar in je binnenste
begint iets te rommelen, dat wel. De kin
deren van je buren zingen zo hartroerend
en uitbundig hun liederen bij de schoor
steen, dat het door de muren heendringt.
En op een ochtend krijg je een telefoontje
van je buurvrouw die je vertwijfeld
vraagt, of je soms een rijmwoord weet op
slaapsok. Op dat moment ben je verloren.
Je belt je man, die op kantoor middenin
een conferentie zit, op en zegt „Zeg, zullen
we tóch maar nieteen kleinigheid
Hij begrijpt je natuurlijk niet direct en
hij wordt boos vanwege de storing bij de
conferentie. Enfin, u kent het verloop.
Uw huis is plotseling een ander huis. Vol
van gefluisterde gesprekken en deuren die
voor uw neus worden dichtgegooid. Met
huisgenoten die met wazige blikken in
zichzelf lopen te prevelen of midden in de
nacht met potlood en papier gewapend door
de kamers dolen. En op 5 december,
's avonds om kwart over acht, rijmt u uw
laatste onverantwoorde rijmwoord en met
schele hoofdpijn, maar intens gelukkig,
schuift u het vrolijk avondje binnen. „Maar
het vólgend jaarneemt u zich voor!
Ach nee, mevrouw, neemt u zich maar
niets voor. U leert het toch nooit, net
zomin als ik.
Advertentie
ZELFS zijn MIJTER en STAF
zijn van goud en hij geeft met
gulle hand.
Daarom vraag of zoek iets in
goud.
Onze collectie fantasie- en
zegelringen - armbanden - col
liers is wel bijzonder mooi.
Ook onze briljant-collectie is
uniek en u vindt voor een aan
trekkelijke prijs iets zeer moois.
U weet 't
adviseert u goed.
het huis met het carillon
grote houtstraat 49
telefoon 2 00 49
Sneeuw. In het Westen van Joegoslavië is
woensdag de eerste sneeuw van het sei
zoen gevallen. Belgrado en Oost-Joego-
slavië bleven echter voor sneeuw ge
spaard. In Bosnië ondervond het weg
verkeer grote moeilijkheden en in som
mige Montenegrijnse gemeenten kwam
het zelfs volkomen tot stilstand.
Verkeer. In september kwamen bij ver
keersongelukken in West-Duitsland 1495
mensen om het leven, gemiddeld onge
veer vijftig per dag. Dit betekent een
toeneming met 4,2 percent in vergelij
king met september vorig jaar Op 26
december wordt een wet van kracht in
West-Duitsland, die voorziet in automa
tisch verlies van het rijbewijs bij het
in dronkenschap besturen van een voer
tuig en het opleggen van gevangenis
straffen voor roekeloos rijden.
Loonsverhoging. 1,2 miljoen arbeiders en
employés van de Westduitse openbare
diensten krijgen op 1 januari ongeveer
zes percent loonsverhoging of zeventien
Pfennig meer basisloon per uur. Zij krij
gen verder met Kerstmis een gratifica
tie van een-derde deel van het maand
loon.
Haarlok. In Saint Brieuc in het Franse de
partement Cötes-du-Nord is woensdag op
een openbare verkoping een haarlok
van Napoleon voor ongeveer vierduizend
gulden verkocht.
I
