Arbiter Boosten rende weg na Scheidsrechter Arkenbout tracteerde Wiertz van EDO op gave knock out EDO werd niet onder de voet gelopen door een kalm spelend Feijenoord houdgreep van Jaap Pirovano Wijziging in het Engels elftal Links (Bouwmeester-Moulijn) had voorrang bij Feijenoord Penalty-noodlot blijft in Haarlem: nu miste H. Groot Liptak van Telstar werd ten onrechte boosdoener genoemd TWEE BOLHOEDEN TWEE GEDACHTEN SPOR TIEF BEZIEN fN K.J Niet nationaal WIJNANDS VAN RENSEN MAANDAG 7 DECEMBER 1964 V Speler van Limburgia na ongeval overleden NAC sterker Verlenging Leo Horn: tegenvaller ft Aardige ploeg ft Golvend veld i ff Gerry Young, linkshalf van Sheffield Wednesday en opgesteld in het Engelse elftal, dat woensdag in Amsterdam tegen Nederland zal spelen, is geblesseerd ge raakt. In de wedstrijd, die hij zaterdag voor Sheffield tegen Tottenham Hotspur speelde kreeg hij last van een spierbles sure. Young zal woensdag niet meedoen. In de wedstrijd Tottenham Hotspur Sheffield Wednesday raakte nog een in ternational geblesseerd. Alan Mullery werd uitgeschakeld na een trap tegen zijn kuit. Ook Mullery stond opgesteld (rechts half) in het Engelse elftal, dat tegen Ne derland zal spelen. Over zijn uitkomen is nog geen beslissing genomen. Ook is nog niet bekend wie Young zal vervangen en wie als eventuele remplagant van Mullery in het Olympisch Stadion van Amsterdam zal verschijnen. De KNVB is, zoals men weet, aan het feest vieren in verband met het vijfen zeventigjarig bestaan. Het grote sportieve hoogtepunt is ongetwijfeld de interland NederlandEngeland op a.s. woensdag. Die wedstrijd komt niet op de TV. als de heer Brunt, secretaris-penningmeester van de KNVB, tenminste blijft bij het be sluit, dat hij kenbaar maakte, nadat de kaartverkoop niet best liep. Voor mensen uit de „provincie" zal het niet mogelijk zijn de wedstrijd bij te wonen, want zij kunnen na afloop niet meer thuis komen. Men kan het ook niet op de TV zien. De interland blijft nu alleen voor een beperkt aantal mensen uit een beperkt West-Ne derlands gebied bereikbaar. De KNVB maakt geen vorstelijk nationaal gebaar ten opzichte van zijn vele leden. En die gewone leden merken eigenlijk niets van de feestviering. Ze staan er buiten. Als ze willen kunnen ze een deel van een KNVB-amusementsavond zien op de TV. Men had liever de voetbalwedstrijd tegen Engeland als cadeau gekregen. Tenslotte maken de leden de bond. Nu dus wel Vera Lyn, maar geen Jimmy Greaves. Jammer. Na het overlijden van Ries van de Bogert van DOS is er nu opnieuw een jonge voetballer plotseling gestorven, Willy Aspers van Limburgia. Hij kwam thuis zo ongelukkig te vallen, dat hij over leed. In verband hiermee is de bekerwed strijd NO ADLimburgia niet doorgegaan. Feijenoorder was te verbaasd over zijn misser dan dat hij nu wel een raak schot afleverde. Op aspiranten-wijze tikte hij de bal naast. EDO jubelde. Dat zou het later niet meer doen. Want in de twee de helft ging de conditie een hartig woord meespreken en kon Feijenoord tot 3—0 uitlopen zonder zich noemens waard in te spannen. De moedige Haar lemmers kregen een prettige troostprijs In de slotseconde. Dohy Peters kon toen de bal langs Pieters Graafland werken, zodat de eindstand alleszins eervol was: 1-3. De Haarlemmers waren te veel geïmpo neerd door de grote namen en grote voet ballers van Feijenoord. Daardoor hing' er een nerveuze sfeer over de ploeg, ging al les te gehaast bij EDO en liepen de com binaties niet zo als anders. En Feijenoord gaf toch wel de gelegenheid om te spelen. Men was echt niet gekomen om direct een serie voltreffers te plaatsen en dan de wedstrijd maar verder plichtmatig uit te spelen. Feijenoord scheen te willen experi menteren met zijn mogelijkheden. Van daar dat de strijd zich in de eerste helft practisch op het middenveld afspeelde. Noch Amama noch Pieters Graafland kreeg in deze periode opvallend werk te doen. EDO ontwikkelde zelfs verscheidene aardige aanvallen, maar in de buurt van Kraay, Romeyn en Veldhoen liep alles vast. Peters was kansloos tegen de blon de technicus Romeyn, Zoeteman de kleine dribbelaar bleef te veel achter, Koek en De Winter strandden op Kraay en Haak. De achterhoede van EDO met Berends, Koster en Disselköter als de grootste steunpilaren bleef goed overeind. Amama had het nog niet al te druk. Wel dook hij er een schuiver van Groot uit en wierp hij zich voor de voeten van Moulijn. En toen kwam dan dat moment van die straf schop. „Jashin" Amama werd als een held door zijn makkers omhoog geheven, zoals vroeger onze verre voorvaderen hun helden op de schilden omhoog tilden. Even hoopte EDO op een doelpunt. Dat was na ruim een half uur spelen. Een knappe aanval leverde een pass van De Winter naar Koek op. Haak schoof op het kritieke moment echter zijn been voor de voeten van Koek. Zodat Pieters Graaf land opnieuw niets te doen had. Feijenoord, dat alsmaar in de breedte spon en spon zonder dat er een duidelijke draad in te ontwarren was, veranderde na de pauze zijn speelplan. Limburger vast en liet hem pas los toen zijn nuchter verstand de boventoon voerde. Op dat moment ging Theo Boosten histo rie maken. Als uit een katapult wegge schoten rende de man regelrecht naar de overkant, stormde het tegelpad naar de kleedlokalen op, nam met ware doodsver achting een haakse bocht en liet zich met een doffe plof op een stoel vallen. Zijn le ven, daar vreesde hij duidelijk voor, was gered. Boosten kreeg dus bewaking van de be kende dienaren en liet slechts enkele men sen in zijn burcht toe. Hij gaf opdracht beide aanvoerders, Luyten en Brom, op te trommelen en hield zich intussen be zig met het verwerken van de krachtter men die enkele Telstar-supporters lan ceerden en het doffe gebrom dat vanuit het lokaal naast hem, waar de verslagen ploeg zich omkleedde, opborrelde. Hij maakte de inmiddels gearriveerde aanvoerders, en speciaal die van Telstar, duidelijk dat hij dit niet kon tolereren. „Zodat ik jullie rechtsback een officiële waarschuwing geef". Boosten kreeg daar na het formulier om af te tekenen en daarop kwam de naam van Liptak voor. Vanzelfsprekend, dat de vriendelijke Hon gaar zich van geen kwaad bewust, ging protesteren. De man die hem op de bon had geslingerd gaf het direct toe en wil de deze vergissing corrigeren. Liptak wandelde opgelucht weg en bracht een boodschap mee voor het bestuur. „Me neer vraagt het formulier even terug". Daar wilden Telstars mannen niets van weten. „Was getekend". Pirovano werd niet uitgeleverd en de heer Boosten zei dat hij het wel met de KNVB in orde zou maken. Dat alles speelde zich af in on geveer twintig minuten en die tijd had den de NAC-fans ook nodig om hun vreugde te uiten. 107 minuten had NAC het beste van het spel gehad, maar tot een doelpunt kwam het niet. Oorzaak van dit falen lag in het lange dralen wanneer men eenmaal voor het doel kwam. Omdat ook Telstar op die Het voorspel tot Pirovano's houd greep. Hij trapt de bal liggend weg. manier opereerde kregen de enkele dui zenden bezoekers een verlenging. Wellicht een kleine teleurstelling voor diegenen, die met de Bredase club sympathiseren. NAC deed het immers beter. Een vlie gend schot van Vissers had beter lot ver diend. De kogel ketste af tegen de binnen kant van de paal. Twee keer kwam Luyten oog in oog met de voortreffelijke reserve doelman Jense, maar twee keer schoot d« Brabantse aanvoerder onderuit. De ver vanger van Stuy (die met het militaire elftal in het buitenland speelde) kreeg veel werk fnet acties van Saris en vooral Van Gastel die goede met slechte momenten afwisselde. Het bleef echter te veel „ge- brei" en tegen de geroutineerde achterhoe de van Telstar met Liptak en Althoff als grote uitblinkers had men dan ook weinig kans. Aan de andere kant waar Korebrits de nog steeds geblesseerde Van der Merwe verving, toonden Bakker en Dikstaal over kwaliteiten te beschikken. Maar ook zij en alle andere makkers liepen zich vast en werkten bovendien bijzonder moeilijk, om dat de NAC-defensie dicht bleef. Even voor de rust moest Kleef zich laten vervangen door Beeke. NAC viel op door grote aanvalslust en met deze wetenschap ging de eerste ver lenging in. Het enige wapenfeit dat te no teren viel schreef Dikstaal op zijn naam. Zijn zoevend schot ging net over. Hassie van Wijk miste even later de kans van de dag toen hij alleen voor Korebrits ge komen, jammerlijk miste. Ja, en dan die beroemde tweede minuut van de tweede verlenging. Wim Groene- wegen loste vanaf de linkervleugel een keihard schot, op doel waar Pirovano de knikk wegtrapte. Het ronde ding was echter al achter geweest volgens de heer Boosten die na deze beslissing zoals men intussen wel weet onmiddellijk aan de haal ging. (Van onze sportredacteur) Eindelijk dan zou het de Haarlem mers vergund worden te zien, hoe een strafschop een doelpunt kan opleveren. Nietwaar? Henk Groot van Feijenoord stapte in de zevenentwintigste minuut van de wedstrijd EDO—Feijenoord naar voren. Resoluut. Disselköter had ons aller internationale Coen Moulijn tegen de grassprieten gelopen. Henk Groot zou dat wel vanaf de stip gaan regelen. Sinds vier jaar had hij geen strafschop gemist en dat waren er ongeveer vijfen twintig geweest. EDO boog het hoofd. Het had de stand op 0—0 kunnen hou den en nu ging die getallencombinatie ter ziele. Groot schoot: Amama dook op goed geluk, vertelde hij later naar de rechterkant. Groot zag stomverbaasd boe zijn (zachte) schot werd gekeerd. Amama sloeg de bal weg en weer kromp EDO ineen, want het leer huppelde naar de schietvoet van Groot. Maar de Er moest wat directer gespeeld worden, was de opdracht. Wel, in de eerste minuut al was het raak. De „jonge jongens" van Feijenoord gaven het voorbeeld. Van der Vall zette voor en Venneker prikte de bal met een omhaal langs Amama, 0-1. EDO schrok er niet al te veel van en trok naar voren. Pieters Graafland kreeg het eerste schot te verwerken, een vrije trap van Mul. Kort daarop wierp hij zich op specta culaire wijze op een voorzet van De Win ter. Maar daarmee was EDO's kruit dan wel verschoten. Feijenoord wilde nu echter wel wat meer dan 0-1. Vooral Moulijn en Bouw meester werden actief. In de twintigste minuut maakte Van der Putten wat onge lukkig hands en Moulijn stapte naar voren voor de vrije trap. Het EDO-muurtje scheen gbed opgemetseld, maar het was geen probleem voor de listige Coen. De bal draaide erlangs naar de hoek. Amama dook nog wel, maar vergeefs, 0-2. En zes minuten daarna flitste Moulijn samen met y'.rk Nijs, lid van het bondsbestuur van de KNVB. (rechts op e foto) vond het streven van EDO om te laten voetballen )rij zenswaar dig. „Ik vind, dat EDO zeer sympathiek gespeeld heeft. Natuurlijk kon het niet opboksen tegen Feijenoord. De overmacht was te groot. Jammer, dat het zich door de angst achteruit liet drijven. Ach, als Feijenoord even de registers openzet dan is er duidelijk klasseverschil. Dat is logisch. Al met al had ik eerlijk gezegd technisch en tactisch iets meer van EDO verwacht. Maar nogmaals, EDO was me zeer sym pathiek." Leo Hom, die gisteren als gastheer optrad van Dirk Nijs, was de wedstrijd EDO-Feijenoord erg tegengevallen. „Ik vond hel een slechte wedstrijd, van beide kanten. Nu hadden ze dan ein delijk eens de kans om vrij van de lever te spelen en propa ganda voor de voetbalsport te maken en nu werd er in laag tempo gevoetbald. Waarom nu toch niet lekker fris aanvallend gespeeld en weer star vastgehouden aan 424? Het Haar lemse publiek is toch al niet zo verwend. Nee, voor mij was dit een tegenvaller." Advertentie Henk Groot (vallend over Berends) scoort het derde doelpunt voor Feijen oord na aangeven van Moulijn (voor grond). Kick van der Vall constateert het met genoegen; Amama, Van der Putten en Wiertz (achter Moulijn) uiteraard niet. Groot door de Haarlemse defensie. Groot had het laatste woord. Hij priemde de bal hard langs Amama, 0-3. Feijenoord had even zijn plicht gedaan en vond het wel. Het ging aan een show bouwen. Als kwajongens, die een „metsie" spelen, schoven ze elkaar de bal toe, het spel bevriezend en EDO dol draaiend, het geen echter allemaal niets opleverde. Op een gegeven moment was Wiertz zo de kluts kwijt, dat hij eigen mensen ging om spelen om daarna de bal naar zijn doel man te plaatsen. Voor Van der Vall en Venneker was het plezier er inmiddels wel afgegaan. Ze kregen geen bal meer, want de goochelaars op links Bouwmeester en Moulijn hielden samen met Groot hun voorstelling. Maar EDO liet zich nu ver der niet meer overrompelen. Disselköter vooral hield moedig stand. De Haarlemmers kregen weer wat meer vrijheid en drongen op. Zo schoot De Win ter in het zijnet en miste Peters een mooie kop-kans. Tenslotte werd het toch 1-3, want in de allerlaatste seconde schoot Peters de bal tegen het net. De wedstrijd EDOFeijenoord, de enige voetbalgebeurtenis in Haarlem en omstreken, (nu er ook geen ama teurvoetbal was), leek op een reünie van voetbalofficials en oud-spelers. De wedstrijd tussen de oude gloriën van Haarlem en EDO ging wegens de weersomstandigheden niet door en nu konden die spelers op de tribune en ■later in Suisse van gedachten wisse len. De officials ook, zoals HVB-voor- zitter Van Turnhout, DirkNijs, Leo Horn, de heer Van Houten van HFC, de heer Twisterling van Haarlem, de heer Kieboom van Feijenoord. Wet houder Voskuilen en gedeputeerde Merkx spraken over de fusieplannen in Haarlem. De heer Merkx heeft een plan opgesteld en dat gaat nu bespro ken worden. Tijdens de wedstrijd geblesseer de Piet Kruiver was overeengekomen om zijn remplagant Venneker te zien spelen ging de EDO-er Wiertz knock out. Die werd hem toegediend door scheidsrechter Arkenbout. De arbiter draaide zich om en zag de kleine vechtjas van EDO niet. De Haarlem mer kreeg een stoot met de elleboog en ging tegen de grond. De heer Arken bout viel boven op het slachtoffer, dat met de wonderbare spons weer over eind werd geholpen. In de kleedkamer bij Feijenoord was men tevreden over het resultaat. De jongens, die woensdag tegen de En gelsen spelen, waren blij het er zon der blessure afgebracht te hebben en waren eensluidend in hun oordeel, die door Moulijn werd vertolkt: ,EDO speelt sportief. Het is een aardige ploeg. Alleen aanvallend komt er weinig uit. Die Disselköter is een goede verdediger. Of we voluit gespeeld hebben? Tegen Ajax speel je anders. Tegen Engeland kom je uiteraard ook met een andere instelling in het veld. Daarmee wil ik niets ten nadele van EDO zeggen, hoor", voegde hij er weer haastig aan toe, „pas de tweede helft gingen we draaien". Trainer Kment van Feijenoord vond het fijn, dat het zo'n sportieve wed strijd was geweest, die hem niet op nieuw voor zorgen over blessures had gesteld. Kraay en Haak hadden het Coen Moulijn had het niet alleen druk op het voetbalveld, ook in de kleedkamer. Daar bestormde de Haarlemse jeugd hem na zich tot opdracht te hebben gesteld met een handtekening van Coen terug te komen. Moulijn voldeed graag aan hun verzoek. over het veld. „Wat is dat toch voor een vreemd, golvend veld". Moulijn en Pieters Graafland („ik wou dat ik iets meer te doen had gekregen") waren de felst begeerde buit voor de hand tekeningenjagers. AMSTERDAM - HAARLEM SPORTBEKERS MEDAILLES SPORTFIGUREN VAANTJES Insignes - Reclamespeldjes Graveerwerken Stempels - Naamplaten Adres Haarlem: Schoterweg 21 - Tel. 61431 Onder de NAC-tribune, in de uiterst rechtse kleedkamer, zat Theo Boosten te hijgen en te denken. Uit te blazen van een ren om lijfsbehoud en te denken over zijn debuut als scheidsrechter in de top van het betaalde voetbal. Van buiten drongen vage kreten tothem door en ze vertelden dat hij maar eens naar bui ten moest komen als hij durfde. Hij deed het niet en liet zijn tijdelijk verblijf be waken door zeven potige politiemannen. Had hij, Theo Boosten uit Hoensbroek, die anders wedstrijden in eerste en tweede divisie fluit maar het nu eens hogerop mocht proberen) deze situatie verdiend? Was het soms zijn schuld dat Groene- wegen NAC in de tweede verlenging van het bekerduel met Telstar naar een over winning schutterde? Pirovano, Telstars linksback, die zich een heldenrol in dit zenuwslopende duel had toebedacht, kon zich niet beheersen. De bal was naar zijn mening de doellijn niet gepasseerd want hij had hem er notabene zelf weggetrapt. Ontstemd over zoveel ongerechtigheid van de leidsman, die resoluut voor een treffer floot, greep hij de kleine donkere

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1964 | | pagina 9