Jordanië en Mali samen op
een Veiligheidsraadzetel
MLF-conferen tie
gaat niet door
Kiezersstaking
in Nigeria
r
Een goed uiteinde...
en een goed begin
Honderd blanke gijzelaars uit Noord-Kongo bevrijd
Oud en
nieuw
C-Jl
J
(*Pr
Wereldnieuws J
Financiële crisis
nog niet opgelost
„Oorlogsuitdaging]1
0
raatótoel
v. DUIVENBODEN N.Y.
DONDERDAG 31 DECEMBER 1964
3
Indonesië wil Tsjechische
lesvliegtuigen kopen
aluminium
jaloezieën
Communistisch China:
Grand Jury behandelt
rassenmoorden in
Mississippi
Op de
M. Mok
Wie 'n feestelijke
avond wacht,
vertrouwt op Norit
Samen uit... Ja,
gezellig. Maar
soms kunnen
maag- en darm
stoornissen Uw
plezier vergallen.
Neemgeen risico.
Neem wèl Norit!
Norit geeft U het
veilige gevoel dat
U ongestoord
kunt genieten.
Norit (de bekende
git-zwarte tablet
jes) waarmee
maag- en darm
stoornissen vol
ledig worden on
derdrukt. Vraag
Noritaan Uwapo-
theker of drogist
NEW YORK (Reuter en AFP) Jor
danië en Mali zullen samen Marokko op
volgen als lid van de Veiligheidsraad. Zij
nemen ieder een jaar van het tweejarig
mandaat voor hun rekening: Jordanië zit
in 1965 en Mali in 1966. Afgesproken is
dat de twee landen gezamenlijk zitting
zullen hebben als mocht worden besloten
het aantal leden te vergroten.
De pogingen om de financiële crisis in
de VN nog voor het reces opgelost te
krijgen, zijn mislukt. De Sovjet-Unie is
niet bereid onder bedreiging met verlies
van stemrecht geld in een bijzonder fonds
te storten. Als men in het nieuwe jaar
weer bijeenkomt, staat de Sovjet-Unie als
schuldenaar aan wie het stemrecht kan
worden ontnomen niet meer alleen. Zij is
dan in gezelschap van Frankrijk, België,
Nationalistisch-China, Irak, Zuid-Afrika en
nog achttien andere landen.
Het staat nog te bezien of de Verenigde
Staten, Groot-Brittannië en andere lan
den een meerderheid zullen krijgen voor
een voorstel het stemrecht aan deze lan
den te ontzeggen. Bovendien zou dit de
kwestie niet oplossen. Het wordt als vast
staand aangenomen dat de meeste schul
denaars hun delegatie zullen terugtrek-
DJAKARTA (AP) De opperbevelheb
ber van de Indonesische luchtmacht,
maarschalk Moar Dani, heeft verklaard,
dat Indonesië volgend jaar zal trachten
Tsjechische lesvliegtuigen met straalaan
drijving van het type L29 te kopen.
De Tsjechische vliegtuigen zijn bestemd
ter vervanging van vliegtuigen van Ameri
kaanse makelij die thans door de Indone
sische luchtmacht worden gebruikt.
Deze beslissing werd genomen, omdat
de Verenigde Staten hebben geweigerd
aan Indonesië onderdelen te verkopen
voor de vliegtuigen van Amerikaanse ma
kelij, aldus maarschalk Dani.
(Van onze correspondent)
PARIJS Het beraad van vijf NAVO-
landen waartoe in beginsel deze maand
op de ministeriële conferentie in Parijs
besloten werd, is op de lange baan ge
schoven. Aan die NAVO-conferentie in
klein verband zou door de V.S., Groot-
Brittannië, West-Duitsland, Italië en Ne
derland worden deelgenomen. Als plaats
van samenkomst was de keuze tussen
Rome en Den Haag nog niet definitief be
paald.
Daarentegen was wel beslist dat de
agenda als enig punt zou behelzen de duis
tere problematiek rond het vraagstuk van
de nucleaire verdediging van Europa in
het algemeen en de controverse tussen de
A/nerikaans-Duitse en anderzijds, de
Engelse opvattingen in het bijzonder.
Een week geleden - is reeds melding ge
maakt van een memorandum van presi
dent Johnson aan zijn naaste medewer
kers waarin ten aanzien van de M.L.F.
de grootst mogelijke voorzichtigheid werd
bevolen ten einde de kloven in de Atlan
tische wereld niet nog dieper en nog
breder te maken.
In de meeste Atlantische hoofdsteden en
in Parijs in het bijzonder werd dit memo
randum zo niet als een capitulatie van de
Amerikaanse president dan toch wel be
schouwd als een bewijs dat Washington te
rugdeinsde voor de consequenties van een
totale breuk met Frankrijk waarnaar de
MLF-politiek rechtstreeks dreigde te lei
den.
Met het Britse alternatief voor de Ame
rikaanse MLF heeft de regering-Wilson tot
dusver evenmin nog heel veel Atlantische
zieltjes weten te winnen. Onder die om
standigheden heeft men het, zowel in
Washington als in Londen, blijkbaar ver
kieslijker geacht de conferentie van vijf
waarvoor vooral minister Luns zich deze
maand in Parijs nog al beijverd heeft op
de lange baan te schuiven.
In de loop van januari zal de Britse
premier Wilson achtereenvolgens presi
dent Johnson en kanselier Erhard ontmoe
ten. Na hun gedachtenwisselingen kan, zo
gelooft men, nog altijd worden besloten of
de conferentie van vijf wel of niet moet
doorgaan.
Advertentie
De beste service bij
Ged. Oude Gracht 108 -110 - Haarlem
Telefoon 17165 - 13608 - 16657
Kruisstraat 22 - Haarlem - Tel. 17206
Vraagt prijsopgaaf
TOKIO (AP) „Een onbeschaamde
daad van nucleaire chantage waarover
het Chinese volk slechts zijn diepe veront
waardiging kan uitspreken," zo luidt het
protest van de Chinese regering tegen de
aanwezigheid van de Amerikaanse onder
zeeër „Daniël Boone" voor de Chinese
kusten.
China noemt het bericht, dat bevestigd
Is door het Amerikaanse ministerie van
Defensie, een oorlogsuitdaging van de Ver
enigde Staten.
De Chinese verklaring is een reaktie op
de berichten dat een Amerikaanse onder
zeeër die zestien Polarisraketten aan boord
heeft met een bereik van 2.880 kilometer
uit Goeam is vertrokken en zich nu in
de wateren voor de kust van Azië bevindt.
ken, waarna er van de wereldorganisatie
niet veel overblijft. Men hoopt nu, dat er
voor 18 januari achter de schermen over
eenstemming wordt bereikt.
De assemblee heeft bij acclamatie er
wordt nog steeds niet officieel gestemd
een resolutie aangenomen tot instelling
van een permanent orgaan voor handel
en ontwikkeling.
Oe Thant, de secretaris-generaal van de
V.N. is naar de Maagdeneilanden ver
trokken waar hij tien dagen rust zal ne
men op advies van zijn arts. Hij is kort
geleden aan een maagzweer geopereerd.
LAGOS (Reuter) In de Afrikaanse
staat Nigeria zijn woensdag verkiezingen
voor het gehele land gehouden, die even
wel door een belangrijke politieke groepe
ring, de UPGA (het Verenigde Progres
sieve Grote Verbond) werden geboycot.
Deze partij is van oordeel, dat de voor
waarden voor een vrije en eerlijke verkie
zing niet bestonden.
De boycot was doeltreffend, slechts in
één gebied was de opkomst van de kie
zers groot. In Ibadan, de hoofdstad van het
westelijke gebied, was de opkomst gering.
In Lagos was de kiezersstaking nagenoeg
voor honderd percent effectief. Alleen in
de noordelijke hoofdstad Kadoena werd
druk gestemd. In Ibadan, Enogo en andere
steden werden stemhokjes door betogers
vernield.
De Verenigde Progressieve Alliantie
een van de twee grote politieke groeperin
gen zal geen regering aanvaarden die
gevormd is naar het resultaat van de ver
kiezingen. De groep noemt de verkiezin
gen een klucht. Het aanvaarden van de
uitslag zou „miljoenen Nigerianen tot
knechtschap brengen."
JACKSON (Mississippi) (AFP) De 21
mannen, die onlangs in de staat Mississip
pi door de Amerikaanse Federale Recher
che werden gearresteerd in verband met
de moord op drie voorvechters voor de
rassengelijkheid, doch na hun eerste ver
hoor door de rechter mevrouw Carter in
vrijheid werden gesteld zullen elf januari
in Jackson terecht moeten staan voor een
federale „grand jury". Die zal moeten
beslissen of tegen de betrokkenen een ver
volging moet worden ingesteld. Deze jury
houdt zich op last van het ministerie van
Justitie in Washington thans met deze
zaak bezig.
Advertentie
JATUURZUIVER
OPWEKKEND VERKWIKKEND
LEOPOLDSTAD (Reuter, AFP en AP)
Grieken die dinsdag in de Kongolese
stad Wamba zijn bevrijd en gisteren in
Leopoldstad aankwamen, hebben gezegd
dat ongeveer honderd blanken, die door
de opstandelingen naar Moengbere waren
vervoerd, door de Kongolese nationale
strijdkrachten zijn bevrijd. In Wamba
zijn meer dan dertig blanken ter dood ge
bracht. Onder hen waren 17 Belgische
priesters, een Amerikaanse en een Brit
se zendelinge.
De meeste slachtoffers zijn op 26 novem
ber gevallen, de dag waarop de Belgi
sche parachutisten in Paulis werden neer
gelaten. Een Griek vertelde dat de opstan
delingen hysterisch werden toen zij de
vliegtuigen zagen komen.
De verovering van Wamba verliep vlot.
De rebellen vluchtten bij de eerste scho
ten het bos in, vertelden de bevrijde blan
ken.
Een van de geredde gijzelaars zei op
het vliegveld van Leopoldstad: „Dinsdag
zouden wij zijn weggevoerd. De huursol
daten kwamen vlak na zonsopgang aan.
Het moorden was op 26 november begon
nen, nadat de rebellen schreeuwden dat
Belgische parachutisten op het punt ston
den te landen. Ze renden heen en weer en
gilden „maak ze allemaal dood". Sommi
ge gijzelaars werden doodgeschoten. An
deren werden vastgebonden en in de ri
vier geworpen. Weer andere werden met
knuppels doodgeslagen."
„Bijna al de blanken die op die dag wer
den gedood waren Belgische priesters en
lekebroeders van de missie in Wamba. We
weten niet precies hoeveel. De meeste
overlevenden van Wamba waren Grieken
en Cyprioten."
In het algemeen hebben de rebellen de
Grieken, Pakistani en Portugezen als
„neutralen" behandeld.
„Maar noem mijn naam niet. Iedere
keer dat de radio bekend maakte dat een
Griek of een Cyprioot iets over de rebel
len had gezegd werden we extra geslagen",
zo voegde een Griek er aan toe.
Er is, met de verandering
van het tijdsbeeld, ook een
sterke wijziging gekomen in
bepaalde journalistieke tradi
ties, ofschoon het wel enige
moeite gekost heeft om er af
te komen. Zo herinner ik mij
nog duidelijk, dat in vroeger
jaren de extra-dikke kranten
op de vooravond van uitvoe
rige hoogfeesten onverander
lijk een aantal op dat bepaal
de feest afgestemde, larmoyan
te verhalen bevatten, benevens
een uitbundige portie „oude
gebruiken". Het onderdeel
„oude gebruiken" vormde al
tijd een der hoofdschotels van
de leesdis en de verzameling
van die kopij leverde nooit
enige moeilijkheden op.
Vastenavond, Pasen, Sint
Maarten, Kerstmis en de jaar
wisseling waren de voornaam
ste leveranciers van deze har
tige, licht verteerbare hapjes
folklore. Uit welk oord van de
wereld zij ook op de redactie
tafel kwamen, steeds hadden
zij onveranderlijk dezelfde
hoofdingrediënten: een liefe
lijk dorpje, onschuldige kin
deren, onbegrijpelijke brabbel-
liedjes en nog onbegrijpelijker
ceremoniën omkransten het
hoofdthema, namelijk het ont
futselen van eetbare voorwer
pen aan goedmoedige dorpe
lingen. De betekenis van het
ceremonieel en de inhoud van
dat gezang en gedoe waren op
geen enkele manier te her
leiden tot iets zinnigs, maar
desondanks had iedereen er
onschuldige vreugde in en de
bevolking van het betrokken
dorp kwam er op gezellige
manier de saaie feestdagen
mee door.
Tegenwoordig is dat alle
maal anders. „Oude gebrui
ken" is geschrapt uit de kran
tenbijvoegsels, behoudens een
enkele maal dat een moege
schreven medewerker nog
kans ziet tersluiks iets van
dien aard door de mazen van 't
redactionele net te persen. In
dat opzicht moeten wij vooral
onze correspondent in Oosten
rijk streng in de gaten houden.
In het besneeuwde bergland
schap der Alpen ligt hier en
daar nog wel een gehuchtje
waar wat restjes folklore ont
snapt zijn aan de terreur van
de moderne tijd. En onze man
in die streek behoeft zo'n
dorpje niet eens te ontdekken,
om te weten dat daar ergens
tussen de Alpentoppen zich
nog wel iets voltrekt dat de
moeite van het beschrijven
waard is. Trouwens, het is
niet eens nodig zó ver weg te
denken. Neem het Nederlandse
dorpje Kortenisse in Zeeland.
In Kortenisse met zijn zes
honderd inwoners verzamelen
zich op oudejaarsavond om
drie minuten voor acht uur
alle kinderen boven de leeftijd
van zeven en beneden de veer
tien op het pittoreske dorps
pleintje. Gestadig klokgelui
begeleidt hun samenkomst en
de huizen die het plein om
zomen hebben alle een bran
dende kaars voor het raam,
zodat een bewegelijk, romig
licht op het besneeuwde plein
tje en de samendrommende
kinderen valt.
Om acht uur precies houdt
het klokgelui op, maar dan
heeft de dorpsbeiaardier zijn
plaats achter zijn instrument
ingenomen en hij laat de vro
lijke tonen van „het was me
't jaartje wel, het was me 't
jaartje niet" als zilveren bel
len over het dorpje rinkelen.
De kinderen stellen zich op
in rijen van zeven en zij dra
gen in hun rechterhand de
„karbies", een ouderwets ge
vlochten mandje, in de linker
hand een stallantaarn met een
brandende kaars. Zo trekken
zij van huis tot huis, terwijl
zij onder begeleiding van het
carillon het volgende liedje
zingen:
„Oudejaar, varkenshaar,
nieuwe dag, koekbeslag, heldre
nacht, koeievacht, zeg me waar
de knecht moet slapen. Anne-
marie zit al te gapen, geef me
'n pannekoek en 'n ui, Jan
munneman is veel te lui.
Oudejaar, varkenshaar, Jan
munneman die kamt zijn haar,
Jan munneman is uitgeslapen,
hier komen de durskens en de
knapen".
Op alle huisdeuren waar zij
aankloppen wordt een boeketje
aangebracht, dat bestaat uit
varkenshaar, rietstengels en
gedroogde notenbladeren, bij
eengebonden door een paars
lintje. De bewoners van de
huizen openen lachend de
deur, zien de versiering en
betalen de daaraan verbonden
kosten in de vorm van vier
verrimpelde appelen, twee
hardgekookte eieren en een
krentenkoek. Als de tocht vol
bracht is een aantal huizen
wordt overgeslagen, namelijk
die waarvan de kinderen
weten dat de bewoners niet
goed met elkaar kunnen op
schieten of niet naar de kerk
gaan verzamelen de kinde
ren zich weer op het dorps
plein. Het is dan bijna twaalf
uur. In doodse stilte wachten
zij de twaalf slagen van mid
dernacht af en nauwelijks zijn
die verklonken, of zij gooien
met tevoren verzamelde stenen
alle ruiten van de omliggende
huizen in, wurgen de bewo
ners, steken de stulpjes in
brand en hangen de beiaar
dier aan het haantje van de
toren op. Niemand wordt daar
kwaad om, want de bewoners
van Kortenisse weten nu een
maal dat dit iedere oudejaars
avond gebeurt en hun liefde
voor de folklore verzoet het
ongemak.
Na nieuwjaar worden de
huizen rondom het plein weer
opgebouwd door alle bewoners
gezamenlijk en het moet ge
zegd dat de kinderen daarbij
niet achterblijven. De nieuwe
huizen worden betrokken door
de oudste inwoners van het
dorp, die dus weten dat zij
nog precies één jaar te leven
hebben. Kortenisse is één van
de weinige plaatsen in ons
land, die niet kampen met het
probleem der bejaarden. Wel
is het moeilijk, ieder jaar een
nieuwe beiaardier te vinden,
maar tot dusver is dat altijd
nog gelukt en Kortenisse ver
trouwt dat het voorlopig nog
niet zonder zal komen te zit
ten. De nieuwe beiaardier
wordt op kosten van het dorp
opgeleid. Hij behoeft trouwens
maar twee liedjes te kunnen
spelen.
Ja, zo gaat dat in Korte
nisse. Het zou te ver voeren
om te vertellen, hoe de kin
deren in het Oostenrijkse
Brülgebranderoberlandsmark
de oudejaarsavond en de
nieuwjaarsdag doorbrengen,
wat heel jammer is, aange
zien die wijze van viering
enige overeenkomst met het
feest van Kortenisse vertoont,
wat te verklaren valt uit het
feit dat in 1685 een ontsnapte
beiaardier uit Kortenisse uit
week naar het Oostenrijkse
dorpje aan de voet van Hoch-
weilerfrauendrache en daar
zijn mond voorbijpraatte.
Tegenwoordig is de viering
van oud en nieuw heel wat
minder romantisch, maar toch
kan men vaststellen dat zich
een nieuwe folklore aan het
vormen is, die latere geslach
ten waarschijnlijk interessante
leesverhalen zal leveren voor
hun krantenbijvoegsels. Dan
krijgt men iets in deze trant:
„In vele plaatsen van ons
land zijn nog de oude gebrui
ken in ere, die stammen uit
een ver en verbeeldingskrach-
tig verleden. Zo worden in de
Amsterdamse wijken Bloe-
mendaal en Velsen en het
Zandvoortse stadsdeel Hare-
lem op oudejaarsavond in de
plantsoenen de zorgvuldig bij-
eengespaarde „bromfietsen"
verbrand, nadat jongelieden
tussen veertien en twintig in
hun sportauto's alle voor dat
doel tevoren beplante voor
tuinen van de bewoners der
wijk hebben platgereden. Het
is altijd weer een boeiend en
romantisch schouwspel, de
snelle cars vlak langs de ge-
veis te zien scheren onder het
vrolijk gelach van de bewo
ners, die voor die gelegenheid
van de douane opgekochte
ijzeren kraaienpoten hebben
gestrooid. Het geklap der auto
banden mengt zich met het
gegil der autocoureurs, die nu
en dan over elkander heen
rijden en onverdroten door
gaan tot hun voertuig het laat
afweten. Wie het laatst over
blijft, is de „oudejaarskoning"
en hij heeft het recht het hele
jaar door in de bebouwde kom
boven de maximum voorge
schreven snelheid van 120
kilometer per uur te rijden.
De laatste jaren kan men ech
ter duidelijk een vermindering
van het enthousiasme voor
deze tradities opmerken. Het
in koor gebrulde „Yeah, yeah,
yeah!" dat eertijds de hele
oudejaarsnacht door het lucht
ruim vulde, wordt zelfs in
Harelem nog maar sporadisch
gehoord. De moderne tijd
brengt veel en goed en nut
tigs, maar zijn komst gaat nu
eenmaal helaas gepaard met
een onherstelbaar verlies aan
cultuurwaarden. Zo is het, zo
is het altijd geweest, zo zal
het altijd blijven. Niettemin,
de redactie wenst u een goed
nieuw jaar".
En dat doet onze tegen
woordige redactie natuurlijk
ook, in de overtuiging dat in
onze streek nog voldoende
conservatieve krachten aan
wezig zijn om te zorgen dat
we ook in 1965 nog geen alge
hele vernieuwing onze dier
bare overblijfselen uit vroeger
jaren zullen zien verdringen.
Het „yeah, yeah, yeah!" en de
woningnood bijvoorbeeld kun
nen met enige overheidsbe
moeiing best nog jaren be
houden blijven.
IVonde oplekken
Onlangs heeft de wereldpers, althans de
pers van wat men de vrije wereld pleegt
te noemen, uitvoerig gewag gemaakt van
de gruwelen, waarvan mannen, vrouwen
en kinderen in Kongo het slachtoffer zijn
geworden. Zowel bij de misdrijvende als
bij de lijdende partij kon men blanken en
negers aantreffen. Ik moet bekennen dat
wanneer ik zulke dingen lees, het wange
drag van de blanken bij mij zwaarder
weegt dan dat van de negers. De cultuur
die bezig is zich over heel de aarde uit
te breiden, is een cultuur van blanken.
Blanken zijn uitgetrokken om over ge
kleurde volken hun gezag te vestigen en
de voortreffelijkheid van de blanke be
schaving te demonstreren. Ik geloof niet
in de superioriteit van welk ras ook, maar
het staat voor mij vast dat de blanken op
dit ogenblik van de geschiedenis een gro
tere morele verantwoordelijkheid voor het
wel en wee der wereld dragen dan hun-
gekleurde medemensen.
Wat speciaal Kongo betreft: sedert ik
mij, nu alweer jaren geleden, heb ver
diept in de geschiedenis van zijn koloni
satie, ben ik doordrongen van het besef
dat er heel veel, bijna onmogelijk veel,
tegenover de bevolking van dat land is
goed te maken. Daarbij ben ik mij niet
bewust van een vooropgezette anti-kolo-
niaie gezindheid. Ik houd niet van gene
raliseren. Het enige, dat mij interesseert
zijn concrete feiten, die op concrete men
sen betrekking hebben. Als iemand mij
weet te bewijzen, dat een koloniaal
bewind meer zegen dan nadeel heeft
meegebracht, dan ben ik bereid dat be
wind te prijzen, zelfs al zou het nu, door
de ontwikkeling der gebeurtenissen, ver
ouderd zijn geworden.
Wie partij kiest voor de mens, heeft het
moeilijk met de bepaling van een politiek
standpunt. Hij ziet in dat recht en on
recht in deze wereld onontwarbaar met
elkaar zijn verstrengeld. De fraaiste leu
zen kunnen hem niet doof maken voor die
nog altijd klinkende vraag: „Waar is uw
broeder Abel?" En tegelijkertijd ziet hij
Kaïn, in heel zijn erbarmelijkheid. Hij is
zelf èn Abel èn Kaïn.
Wie voor grote problemen staat, moet
dikwijls knopen doorhakken, dat wil zeg
gen vereenvoudigen. Vandaar dat ik de in
deze dagen, zo omstreeks het einde van
het jaar, alom zich verheffende stemmen
van vooraanstaande lieden, die over vre
de, vriendschap en andere hoge idealen
spreken, niet graag het zwijgen zou op
leggen, al weet ik dat simpele formules
niet de nood kunnen verhelpen van een
mensheid die nog bijna weerloos aan haar
instincten is overgeleverd en daardoor uit
eenvalt in een klein deel dat overvloed en
een zeer groot deel dat gebrek kenU Maar
ieder spreken, hoe gebrekkig ook, is mij
liever dan het zwijgende vegeteren van
verdorde zielen.
Ik ben schijnbaar wat ver van Kongo
weggedwaald. In werkelijkheid ben ik er
vlakbij gebleven. Bij Kongo en bij alle
streken die de wonde plekken zijn welke
we naar het nieuwe jaar meenemen. Het
vieren van de jaarwisseling zal geen ijdele
bezigheid zijn, als we die wonden ook
maar een ogenblik voelen schrijnen.
Advertentie
Wapensmokkelaar. De Zweedse politie
heeft beslag gelegd op een partij van 48
automatische Mauser-geweren en 18.000
patronen die een 30-jarige vreemdeling
naar Cyprus had willen ^mokkelen.
Stuiver. Een 77-jarige Londense gepensio
neerde man heeft ruim 2 miljoen gulden
gewonnen. De oude baas, Joseph Al-
mond, had een stuiver in een voetbal
pool belegd. Hij had alle zeven in gelijk
spel geëindigde wedstrijden goed voor
speld.
Eersteling. Het eerste in Indonesië gepro
duceerde vliegtuig, de „gelatik" (rijstvo-
gel), heeft met succes proef-gevlogen
De Gelatik, een eenmotorig toestel voor
vier personen, heeft een snelheid van
ongeveer 180 kilometer per uur. Het kan
landen en starten op een voetbalveld.
Vergeten. Bolivia heeft zich weer aange
sloten bij de Organisatie van Ameri
kaanse Staten (O.A.S.) die het twee jaar
geleden verliet in verband met een
grensconflict met Chili.
Bezoek. Volgens het blad „Al Massa" in
Cairo zal de Chinese premier Tsjoe en-
Lai in maart aanstaande een bezoek aan
Egypte brengen.
Vrijaf. Een communistisch Chinese woord
voerder heeft gezegd dat de nationalis
tische eilanden zoals Quemoy en Tatan
op 31 december en 1 januari niet zullen
worden gebombardeerd om de bevolking
in staat te stellen de jaarwisseling te
vieren.
