I I
IHoeveel tekens tussen tien cijfers?! Eera spreuk in geheimschrift
„Zichzelf besturende" Bantoestan Transkei is
apartheidsetalage van Verwoerds regering
„Laten die kaffers
voor zichzelf zorgen"
SDK!
H
0
3
0 CB
00
HEQI
EB
H
0 S
EB
0
001
0
0
0
EO 0
0
m
EB0I
0
0
ED 0
B
0
0
EJffll
0
0
00
0
Hl
0
H
ED
0
ED 0
ra
0
Hl
0
SB
CB0
ffl
0
H
B
00
0
0
0
0
0
0
00
ffl
0
0
0
B
EH0CE
0
B
ES H
DB
000ffl
Puzzel nummer zes
Huwelijksverbod
ABCDE=FGHKL
Tweespraak
„Onze belastingcenten"
Staande eten
ZATERDAG 2 JANUARI 1965
PAGINA ZEVEN
20 8 7 9 4X6 5 1X3 of ook
10 5 6 2 7 8 9 3 4
8X9 20 3 76 4x5 1
en met vijf tekens:
Er is slechts één oplossing met zo min mogelijk
tekens waarin de B deel uitmaakt van een getal,
dat in de gezochte oplossing een derde macht is.
Hoe luidt die oplossing?
I nmr
lllUlillillUUIIIIIIIlllllUllllllllllUlllillllllliUIIIUUIIIIIIIIUlillllllllilllllllllllllllllllllIlllllllllllllllllllllllilllllllllllll
UUIIlllllUlllllilllllilUIUIIIUIlllllllllllllllIUII
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiii»!!:
Laatste ronde van onze puzzeL cocktail
Als rekenpuzzel willen wij u in deze reeks een naar onze mening
vrij moeilijk probleem voorleggen.
Het gaat om een vergelijking, waarin ale tien cijfers voorkomen,
maar elk niet meer dan éénmaal. De vergelijking is hieronder ge
geven zonder de benodigde rekenkundige tekens, terwijl de cijfers
door letters zijn vervangen, dat wil zeggen dat ongelijke letters
ongelijke cijfers voorstellen aangezien er slechts tien letters zijn
gebruikt: vijf voor en vijf na het gelijkteken.
De vergelijking ziet er zonder rekenkundige tekéns als volgt uit:
Zonder toevoeging van tekens tussen de cijfers kan deze ver
gelijking natuurlijk nooit kloppen: alle cijfers van de eerste helft
verschillen van die van de tweede helft.
Wanneer wij nu alleen de rekenkundige tekens X en
mogen gebruiken, die tussen de letters geplaatst mogen worden, dan
is er op zeer vele wijzen een kloppende vergelijking te maken.
Daarbij moet er op gelet worden, dat het cijfer 0 niet het linker
cijfer van een getal mag zijn, zodat de 0 ook niet als getal van één
cijfer mag voorkomen.
m
Niet gebruikt mogen worden als rekenkundige tekens de haakjes,
het wortelteken, het faculteitsteken, de deelstreep, de komma in
een decimale breuk en voorts niet de machtsexponent.
Er kunnen dus hoogstens zeven tekens tussen de lettèrs geplaatst
worden. Met dit maximum aantal van zeven tekens zou een moge
lijke kloppende vergelijking zijn:
Met zes tekens kan een oplossing zijn:
8 X 9 20 +3 14 76 5
U ziet het, het zijn alle kloppende vergelijkingen waarin alle cijfers
éénmaal en niet meer dan eenmaal voorkomen, telkens vijf cijfers
aan de ene zijde en vijf aan de andere zijde van het gelijkteken,
terwijl geen andere rekenkundige tekens gebruikt worden dan
X en en terwijl bovendien het cijfer 0 nooit het linker cijfer
van een getal is (anders zouden ook 8 tekens tussen de letters
mogelijk zijn!)
Wij zijn tot een aantal van vijf rekenkundige tekens afgedaald.
Verder gaan we niet, maar het kan met minder.
Aan u nu de vraag, de vergelijking onder de gegeven voor
waarden kloppend te maken met zo weinig mogelijk van de toe
gelaten tekens.
Er bestaan echter 84 verschillende oplossingen met dit geringst
mogelijke aantal tekens (waarvan slechts 21 principieel verschil
lende, de andere ontstaan door verwisseling van termen). Daarom
voegen we nog een voorwaarde toe, waardoor er slechts één op
lossing bestaat, die goedgekeurd kan worden.
Puzzel no. 7 is een spreuk van een bekend Nederlands dichter uit de 19e eeuw.
Wij vragen u ons deze spreuk te noemen de naam van de dichter.
Om u iets op weg te helpen verklappen wij u dat gelijke figuurtjes gelijke s
letters zijn en een open vakje betekent spatie tussen twee woorden.
Hierbij de beide laatste puzzels
uit onze puzzel-cocktail-serie (de
puzzels 1 tot en met 5 publiceerden
we in onze edities van respectieve
lijk 24 december en 31 december j.L
Wij herinneren u nog even aan de
voorwaarden bij het inzenden van
de oplossingen:
1. De oplossingen van verschil-
Zuid-Afrika: „Dankie, baas" II
(Van onze reisredactèur mr. H. L. Leffelaar)
JOHANNESBURG. Zuid-Afrika is een land met een gespleten ziel en een
gewond hart. In de regeringsvocabulaire heet die gespletenheid „apartheid", in
gewone spreektaal „rassendiscriminatie". Voor het gewonde hart is nog geen
term bedacht. Premier dr. H. F. Verwoerd heeft aangekondigd dat het land
„aan het begin van onze gouden eeuw" staat. In een gouden eeuw passen geen
gewonde harten, alleen harten van goud. Die zijn er, te oordelen naar talrijke
fleurige regeringspamfletten in overvloed. De term „apartheid" is afkomstig van
dr. D. F. Malan, eerste minister toen de Nationalistische Partij in 1948 aan de
macht kwam. Latere uitleg kwam van dr. Verwoerd: „Wij wensen de rassen ge
scheiden te houden, zodat iedereen alle rechten en mogelijkheden binnen zijn
eigen groep kan genieten, en waar mogelijk, in zijn eigen gebied."
Om het genot van deze „rechten en
mogelijkheden" mogelijk te maken, heeft
de regering in zestien jaar ruim 85 wet
ten en amendementen aangenomen.
Weinig werd over het hoofd gezien:
HUWELIJKEN tussen blanken en niet-
blanken zijn verboden.
Er zijn wettelijk omschreven definities
van „blanken", „kleurlingen", en „in
boorlingen" (natives). Omdat er veel
grensgevallen zijn, werden de kleur
lingen in 1959 weer onderverdeeld in
zeven aparte groepen: Kaap-kleurlin
gen, Kaap-maleiers, Griqua, Chinezen,
Indiërs, andere Aziaten, en andere
kleurlingen. Japanners worden overi
gens weer als blanken beschouwd,
mogen in „blanke" hotels overnachten
en in „blanke" restaurants eten.
Een Afrikaan (neger) kan gedwongen
worden naar een ander gebied te ver
huizen, wanneer „zijn aanwezigheid
storend geacht wordt voor de hand
having Van de openbare orde".
Een in hetzelfde jaar (1956) uitgevaar
digde wet bepaalt dat de tot verhuizen
gedwongen Afrikaan zich niet eerder
tot een rechtbank kan wenden om de
dwangmaatregel te voorkomen, dan
nadat hij verhuisd is.
Aziaten kunnen zonder toestemming
van het ministerie van Binnenlandse
Zaken niet van de ene provincie naar
de andere reizen.
De maximum straf bij veroordeling
wegens het protesteren, of het deel
nemen aan een demonstratie tegen een
uitgevaardigde wet, werd verhoogd tot
een boete van 3000 gulden, of drie jaar
gevangenisstraf, of tien stokslagen, of
een combinatie van twee van deze
straffen.
Men is in overtreding wanneer men
inlichtingen verstrekt over de wijze
waarop de gevangenissen worden be
heerd.
Bepaalde stadswijken kunnen tot
„blank" gebied worden verklaard. De
in die wijken wonende en werkende
niet-blanken moeten in dat geval ver
huizen naar een door de overheid aan
gewezen gebied.
EEN GROOT AANTAL van de 85 wet
ten en amendementen betreffen het Ban
toe-onderwijs en de Bantoestans. Het door
de zwarte Afrikanen beledigend geachte
woord „Bantoe", is een regeringsterm, die
„mensen" betekent. De Bantoestan-idee is
gebaseerd op de veronderstelling dat de
verschillende in Zuid-Afrika verblijvende
negerstammen nationale eenheden zijn.
Uitgaande van dat principe heeft de re-
gering-Verwoerd het plan opgevat deze
stammen onder te brengen in zogenaamde
„thuis-landen". Dit zouden zelfstandige
staten moeten worden binnen Zuid-Afrika.
Vermoedelijk om dit bedenksel voor het
Westen aannemelijk te maken, heeft dr.
Verwoerd het steeds meer over het „Zuid-
afrikaanse Gemenebest."
Negen Bantoestans zijn er geprojec
teerd. Eén, de Transkei, werd in decem
ber 1963 een „zichzelf besturend" gebied.
Het is de apartheidsetalage van de Zuid-
n
Twee Afrikaanse vrouwen in Pieters
burg. Beiden van de Sotho-stam,
maar in verschillende klederdrachten.
afrikaanse regering. Maar net zoals bij
een winkel-etalage, wordt de bezoeker niet
geacht te zien, met welke kunstgrepen de
uitgestalde japonnen en kostuums aan de
ledepoppen zijn bevestigd.
Eerst een blik in de Bantoestan-etalage.
De Transkei is het gebied van de Xhosa-
stam. Het omvat een bevolking van onge
veer anderhalf miljoen zielen, is bijna zo
groot als Denemarken en ligt aan de zuid
west kust van Zuid-Afrika. Het heeft een
parlement van 64 stamhoofden, die lid zijn
uit hoofde van hun functie en 45 gekozen
leden. Volkslied van de Transkei is „Nko-
si sikelel i Afrika", dat merkwaardig ge
noeg ook het lied was van de nu verboden
Afrikaanse politieke partij van negerleider
Albert Luthuli winnaar van de Nobel
prijs voor de vrede, thans onder huisar
rest en Nelson Mandela, die op het
Robin eiland een levenslange gevange
nisstraf uitzit.
lendè puzzels moeten tezamen in
één envelop worden verzonden.
2. Buiten op de envelop moeten
de nummers van de ingezonden
puzzels worden vermeld.
3. Buiten op iedere envelop moet
in de linkerbovenhoek duidelijk ver-
meld worden „puzzelcocktail".
4. Oplossingen moeten uiterlijk |j
maandag 11 januari in ons bezit zijn. s
llllllllilllilllliilillilll!
1. Het parlement kan de eigen grondwet
niet wijzigen. De regering-Verwoerd daar
entegen kan de grondwet buiten werking
stellen, of zelfs intrekken.
2. Wetten door het parlement aangeno
men zijn niet van kracht zonder goedkeu
ring van het Zuidafrikaanse staatshoofd,
president Swart.
3. Alle uitgaven, getrokken op het be
lasting-inkomen van de Transkei, vereisen
mede-ondertekening van twee functiona
rissen van de regering in Pretoria.
4. Hoofdstad van de Transkei is Umtata,
een „blanke" stad. Transkei-parlementsle
den, inclusief eerste minister Kaiser Ma-
tanzima mogen het vlakbij het parle
mentsgebouw gelegen restaurant wel be
treden, ze mogen er zelfs een broodje ko
pen, maar moeten het staande nuttigen
het is een „blanke" gelegenheid.
KAISER MATANZIMA, eerste minister
van de Transkei heeft een foto van collega
dr. Verwoerd op zijn bureau staan en is
de leider van de Transkei Nationale On
afhankelijke Partij. Hij werd in 1958 door
de Zuidafrikaanse regering tot stamhoofd
benoemd en wordt door het opperstam-
hoofd, Sabata Dalindyebo, van dezelfde
Tembus-stam als een opstandeling be
schouwd, die geen rechten kan laten gel
den.
Oppositie-leider in het Transkei-parle
ment is chief Victor Poto. Zijn partij is
de Democratische Partij, die een multi-
raciale politiek voorstaat. Een Transkei
parlementslid voor deze partij zei mij, tij
dens een clandestiene bijeenkomst: „De
Democratische Partij gaat uit van de on
derlinge afhankelijkheid van alle rassen en
minderheidsgroepen. Wij willen Zuid-Afri
ka accepteren zoals het is, als een land
met een groot aantal bevolkingsgroepen.
De regering van dr. Verwoerd wil dat
niet. De Bantoestan is een doodgeboren
kind, een kunstmatige ingreep om een
brug te slaan tussen Zuid-Afrika zoals het
is, en Zuid-Afrika zoals zij het zich in
hun angstdromen wensen."
TIJDENS DEZE ontmoeting deed zich
een discussie voor tussen Victor Poto en
een Afrikaan, die zelf .geen Transkei-inge
zetene is. De gedachtenwisseling bracht
een ander aspect van de Bantoestan naar
voren:
Niet-Transkeier (N.T.): „Tijdens je ver
kiezingscampagne gaf je een manifest uit,
waarin je zei tegen de idee van de Trans
kei te zijn. Nu ben je parlementslid en je
helpt daarmee de Transkei in stand te
houden."
Parlementslid (P): „Je ziet een belang
rijk punt over het hoofd. Waar, en in wel
ke hoedanigheid, zou ik, als zwarte Afri
kaan, openlijk de Verwoerd-regering kun
nen critiseren, buiten het Transkeise par
lement?"
NT: „Maar je bent tegen de Bantoes
tans, tegen het bestaan van de Transkei!"
P: „Ja. En toch zeg ik „Hoe meer Ban
toestans, hoe beter." Waarom? Omdat
wij, zwarte Afrikanen, dan steeds meer in
de gelegenheid zijn onze anti-apartheids-
gevoelens te uiten, zonder dat de regering
ons de mond kan snoeren."
NT: „De regering heeft wetten tegen al
les en je de mond snoeren is voor hen
een koud kunstje."
P: „Als Verwoerd dat zou doen, zou hij
daarmee toegeven dat de Bantoestans een
mislukking zijn. Als parlementsleden in de
oppositie hebben wij het recht onze me
ning te uiten. Wanneer ons dat ontnomen
wordt, blijft er van het principe van de
Bantoestan als een onafhankelijk, zelfbe-
stuurd gebied helemaal niets over."
Intussen laat de creatie van de volgende
Bantoestan, geprojecteerd in Zoeloeland,
op zich wachten. Reden: de Zoeloestam
hoofden zijn er tegen.
„De Bantoestan is een colbert over
een colbert," was het commentaar van
een neger-dominee.
OOK AAN BLANKE zijde doen zich
zulke incongruenties voor. Een felle
apartsheids-voorstander zei mij: „Deze
apartheidspolitiek kost ons veel te veel
geld. Ze gieten ruim 60 miljoen gulden in
de Transkei, van onze belastingcenten.
Straks moeten we zeker negen van die
Bantoestans gaan onderhouden! Laten
die kaffers voor zichzelf zorgen."
Het straatbeeld van Johannesburg
biedt onverwachte taferelen, zoals
deze blanke straatprediker, die bidt
voor het welzijn van de negers op
wiens schouders hij zijn handen
legt.
TOT ZOVER DE uitstalling in de eta
lage. Aan de achterkant ziet het geëta
leerde er zo uit:
5. Ruim vijfduizend blanken wonen in
de Transkei, meest boeren en winkeliers.
De gebieden waar zij wonen zijn „blank"
en behoren niet tot het grondgebied van
de Transkei.
6. Minister van Justitie is George Ma-
tanzima, broer van de eerste minister.
George Matanzima is wegens frauduleuze
handelingen met aan hem toevertrouwde
fondsen, uitoefening van zijn ambt ont
zegd. Verwoerd zag geen reden zijn be
noeming tot minister van Transkei tegen
te houden.
7. Op een (voormalig blanke) meubelfa
briek in Umtata na, zijn er geen indus
trieën in de Transkei. Een groot aantal
Afrikanen in dit gebied kunnen er ook niet
van de landbouw leven. Een vierde van
het hoofdvoedsel, mais, moet worden „in
gevoerd". In 1962 waren in de Transkei
slechts 20,592 van de 1 l/t miljoen Afrika
nen in loondienst, waarvan ruim 8.000 als
huishoudelijke hulp.
8. Zonder vergunning mogen de stam
hoofden-parlementsleden zich niet langer
dan een week buiten de Transkei ophou
den.
9. Iedere Transkei-minister heeft een
door de regering-Verwoerd aangestelde
blanke secretaris, die in de meeste geval
len ook „adviseert".
