i
E. Dolphy, J. Teagarden en C. Brown
bovenaan in Down Beat-poll
Boekenhoekje
De Groot: „De platenindustrie
censureert minder dan de t.v.
Nijgh: „Ik schrijf als de bestelling
moet worden geleverd"
Ernstig en kundig werkende combinatie zonder pretenties
Vanavond weer
Jegenvoeter'
NEGEN MUZEN
VRIJDAG 15 JANUARI 1965
7
IN DE WAAG
Boudewijn de Groot
gast van Cobi Schreijer
T.V-nabeschouwingen
Clifford met plaatjes
Postume hulde aan jazzmusici
De radio geeft zaterdag
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 9.40
VPRO. 10.00-24.00 VARA.
T elevisïe pro gramma
VOOR ZATERDAG
NEDERLAND I
B. Z. S.
FLITSENDE IJZERS door Piet Maas
kant, uitgeverij La Rivière en Voorhoeve
te Zwolle.
Boudewijn de Groot, zanger; Lennaert Nijgh, schrijver
HET REPERTOIRE van Boudewijn de Groot bestaat uit slechts een tiental
liedjes. Maar die tien liedjes hebben hem drie televisie-uitzendingen, een radio
programma en twee grammofoonplaten bezorgd. Boudewijn zingt, zoals hij het
zelf noemt, Nederlandse chansons. De teksten zijn pittig en vaak ondeugend.
„De KRO vond ze tè ondeugend", vertelt hij naar aanleiding van een optreden,
volgende maand, in het televisieprogramma voor de vrouw. „Veel teksten hebben
ze afgekeurd, andere moesten worden herschreven. De platenindustrie censu
reert minder dan de televisie".
Wij hebben de 20-jarige Boudewijn en zijn vrouw Anneke (vorig jaar sep
tember zijn ze getrouwd) opgezocht in hun bovenhuis aan de Plantage Midden
laan in Amsterdam. In de enigszins artistiek aandoende omgeving vertelt Boude
wijn (donker haar, roze overhemd, lichte spijkerbroek) het verhaal van zijn
succes.
Boudewijn de platenmaatschappij wil er Bo van maken, maar voor zijn
vrouw en vrienden heet hij Boudie werd in mei 1944 geboren in een Japanners
kamp bij Batavia. Zijn vader was daar postambtenaar. Na de oorlog keerde de
familie De Groot terug naar Nederland. Ze woonden enkele jaren in Haarlem
en daarna in Heemstede. Boudewijn bezocht er het Coomhertlyceum (hij heeft
het einddiploma hbs-A).
OP SCHOOL BEGON het. Zoals velen
speelde hij wel eens wat gitaar en zong
daar bij. In die tijd was Jaap Fischer
erg populair bij de middelbare scholieren.
Dat genre lag Boudewijn wel. Hij schreef
zelf een paar liedjes en zong die op school
avonden. Samen met Lennaert Nijgh was
hij actief in het toneel- en revueleven van
de school.
Lennaert maakte voor zijn plezier films.
Voor een (geluids)film waarin een paro
die werd gegeven op het begrip „feest"
(een 8 mm film van een half uur speel-
duur) had Lennaert een jongen nodig die
liedjes zong bij een gitaar. Die jongen
werd Boudewijn. Hij schreef twee liedjes
en kwam daarmee op de film. Het ver
haal zou hiermee misschien ten einde zijn
geweest als Lennaert zijn film niet eens
op een avond had vertoond voor een aan
tal kennissen van zijn ouders.
Boudewijn de Groot
ONDER DIE KENNISSEN was ook Ed
Lautenschlager van de N.T.S. Die zag
lets in Boudewijn als liedjeszanger. Maar
hij meende dat Lennaert de liedjes voor
hem moest schrijven. Dat gebeurde. Lau
tenschlager had relaties bij Phonogram en
„Tegenvoeter" heet het satirische radio
programma van Tom Pauka, chef van de
afdeling klankbeelden en reportage bij de
VARA, dat iedere vrijdagavond de lucht
in gaat. „Tegenvoeter" bestaat nu al weer
vier maanden, het heeft een spontaner ka
rakter dan zijn voorganger Marimba: „Te
genvoeter" wordt namelijk opgenomen in
een zaal met publiek en juist die reacties
vanuit de zaal geven zo'n volkomen ander
effect dan een droge studiopresentatie. Of,
zoals Tom Pauka het zegt: „De echo gaat
nu via de bergen en komt zo weer bij ons
terug". „Tegenvoeter" heeft een onver
sierde presentatie, alle franjes zijn van de
satire afgeknipt.
„Weet je wat zo geweldig is? Dat we
aan een heleboel dingen niets hoeven te
doen. Veel verschijnselen namelijk duwen
zichzelf in de afgrond, als je maar niet in
grijpt en alles rustig door laat kabbelen.
Om eens een voorbeeld te geven: toen Gee-
sink wereldkampioen werd, hebben we een
Utrechter, tevens enthousiast bewonde
raar van Geesink, voor de microfoon ge
haald. En met alle pathos waarover de
man beschikte zei hij plechtig: „dit is het
grootste dat ooit door een levend wezen in
welke tijd dan ook gepresteerd is". „Kijk,
in de buurtkroeg, onder het genot van een
borrel, is zo'n gezegde van die man uitste
kend op zijn plaats, maar uit zijn omge
ving gehaald krijgt een dergelijke uit
spraak iets ridicuuls. En zo valt een der
gelijk onderwerp vanzelf in de afgrond
Dat vind ik een edele vorm van satire
•r is geen commentaar onzerzijds, we ge
ven de feiten slechts, het gaat bij ons al
leen om de waarneming."
Van hedenavond af tot en met
12 februari zal in De Waag in Haar
lem iedere vrijdagavond naast Cobi
Schreijer optreden de 20-jarige
Boudewijn de Groot. Ronnie Pots
dammer heeft De Waag in die perio
de verruild voor een optreden in
Tingel-T'angel in Amsterdam.
Boudewijn de Groot zingt liedjes
waarbij hij zich op de gitaar bege
leidt. De meeste van die liedjes zijn
geschreven door de 19-jarige Len
naert Nijgh int Heemstede. De samen
werking op dit gebied tussen die
twee (Haarlemse schoolvrienden,
daarna beiden naar de Filmacademie
in Amsterdam, die Boudewijn inmid
dels heeft voltooid) is nog maar van
vrij korte duur. Zij kwam door grillig
toeval tot stand, maar heeft reeds ge
leid tot enkele televisie-optredens en
grammofoonplaatjes van Boudewijn
met zijn gitaar.
Lennaert Nijgh trad onder meer al
eens in de openbaarheid met een aan
tal veelbelovende korte verhalen, die
werden gepubliceerd in „Erbif', het
zaterdagse bijvoegsel van deze krant.
Met beide jongelui hebben wij een
gesprek gevoerd. De neerslag daar
van vindt u hieronder.
op zijn aandringen de twee jongelui
hadden er geen enkele verwachting van
stuurden zij een bandje naar de grammo
foonplatenmaatschappij. Daar was men
onmiddellijk enthousiast. De liedjes „Elé
gie prénatale" en Strand" werden op de
plaat gezet. Daarna volgde een plaatje
met „Sexueie voorlichting" en „Refrein
vooren binnenkort komt er een e.p.-
tje met deze vier en nog twee andere lied
jes.
Naar aanleiding hiervan verscheen Bou
dewijn in juni van het vorig jaar in het
programma „Nieuwe Oogst" van de
AVRO-televisie (wwar hij zich, evenals
bij Phonogram, nogal te weer moest stel
len om de talentenjagers duidelijk te ma-
kenl dat hij gezien zijn genre niet ge-
dachtenloos kon worden meegemalen in
de teenagersterren-industrie Trouw en
De Telegraaf namen de volgende dag
aanstoot aan het liedje dat hij had gezon
gen). Hie: na verscheen Boudewijn, samen
met Lennaert, in Wim Ibo's t.v.-program-
ma „Cabaretkroniek" en in „Combo". Er
kwamen een heleboel positieve reacties.
„DE LIEDJES HANDELEN bijna alle
maal over de liefde (meestal de ongeluk
kige)", zegt Boudewijn. „Ik hoop dat Len
naert nu ook eens over andere onderwer
pen gaat schrijven. Ik ben een groot be
wonderaar van George Brassens, die zingt
ook over de meest uiteenlopende onder
werpen
Sinds kort heeft hij zijn repertoire ove
rigens uitgebreid met Middelnederlandse
liedjes. „Min of meer pikante gedichtes
van bekende en anonieme dichters die ik
op muziek heb gezet. Cobi Schreijer was
heel enthousiast toen ze ze hoorde, even
als over het verschijnsel dat „haar" volks
liedjes, haar genre, steeds meer succes
gaat krijgen, en dat er ook jongeren zijn
die er niet alleen belangstelling voor heb
ben, maar die ze ook zelf gaan zingen
Het is inderdaad een enorme overwinning
voor haar, nadat ze dit in Nederland vijf
tien jaar alleen heeft gedaan," zegt Bou
dewijn.
BOUDEWIJN DE GROOT heeft het di
ploma van de (driejarige) Filmacademie
in zijn zak, maar hij werkt op het ogen
blik min of meer noodgedwongen als ma
gazijnknecht bij de Bijenkorf. In ver
band met zijn kostwinnerschap hoopt hij
te kunnen ontsnappen aan de dienstplicht
die hem boven het hoofd hangt. Hij hoopt
dat hij de kans krijgt om met zingen
door te gaan en is erg ingenomen met
zijn engagement in De Waag. Een proef-
optreden daar had veel succes. Mocht het
op de duur niet lukken met de carrière
als chansonnier, dan hoopt Boudewijn zich
in de filmindustrie te begeven.
Onder auspiciën van Wim lbo staat op
het ogenblik een gezamenlijk optreden op
stapel van de oudste en de jongste gene
ratie van cabaretiers: Boudewijn samen
met Paul Collin, die de oudere lezers zich
misschien nog wel zullen herinneren.
LENNAERT NIJGH schreef al voordat hij schrijven kon: als jongetje van
vijf dicteerde hij verhaaltjes aan zijn bedlegerige grootmoeder, die alles trouw
noteerde. Voorgelezen te worden was zijn liefste wens. Als kind sprak hij boeken
taal. Toen hij negen was kon hvj overweg met zijn vaders schrijfmachine.
Op de middelbare school (eerst de gymnasiumafdeling van het Coornhert-
yceum, daarna, wegens zittenblijven en „onhandelbaarheid" wegens zijn be
zeten bezig-zijn met nevenactiviteiten, het Kennemerlyceum, waar hij vorig
jaar eindexamen hbs-A deed) beheerste hij de schoolkranten. Als tweedeklasser
van het Coornhert schreef hij vervolgverhalen die een soort sleutelromans waren
van het schoolleven. Op het Kennemer kregen zijn dagboeken van Comerius (ge
ïnspireerd op Samuel Pepys) een ongekende populariteit (Comerius is de naam
van Lennaerts lievelingskat). Hij schreef en regisseerde er een schoolrevue, waar
voor Boudewijn de Groot de muziek leverde (hun samenwerking van nu heeft
dus oude wortels) en hij was een geestdriftig deelnemer aan het schooltoneel-
!.even. Voor het Haarlems Dagblad schreef hij drie korte verhalen en enkele
kinderverhalen.
Op zijn eindexamen, vorig jaar afgelegd, kreeg hij een tien voor Nederlands.
Met de gecommitteerde, een dominee, raakte hij in verwoede discussie naar
aanleiding van drie bijbelboeken uit de Statenvertaling, die hij als „nummer"
op zijn litteratuurlijst had staan. „Theologie is een tikkeltje een hobby van me",
'icht hij toe. Op onze vtaag „ben je godsdienstig?", zegt hij na zwaar gepuzzel:
,Dat is zo'n gecompliceerde gevoelskwestie, dat het me maanden zou kosten
om dat onder ivoorden te brengen".
WIJ ZIJN OP BEZOEK bij Lennaert
Nijgh in zijn ouderlijk huis, want daar
woont hij; een luxueuze moderne villa
aan de Van Merlenlaan in Heemstede.
Zijn vader is reclame-ontwerper. Len
naert is enig kind. Over twee weken
wordt hij twintig. Zijn optreden is even
wichtig, efficient, er is totaal niets in te
respeuren van artistiek-doenerige aan
stellerij. Hij maakt een zeer volwassen
indruk.
Als Lennaert op ons verzoek de plaat-
es heeft gedraaid met Boudewijns zang,
en wij ons hebben laten bekoren door de
frappante gekundheid van zijn teksten
(fris en substantieel van inhoud en ge
tuigend van een grote taalbeheersing),
uiten wij de veronderstelling, dat zijn
leven in het teken staat van de litteraire
ambitie. Maar daar laat hij een vrij reso
luut „nee" op horen. „Ik weet nooit wat
ik als beroep moet opgeven als me dat
wordt gevraagd", zegt hij. „Ik zeg meest
al maar scholier". Het succes dat hij
heeft met zijn verhalen en teksten ver
rast hem iedere keer opnieuw, vertelt hij.
Hij heeft er wel eens over gedacht om
Nederlands te gaan studeren, „maar",
voegt hij daar direct aan toe, „al die
jaren achter elkaar studeren hoeveel
jaar is het eigenlijk? zóu ik toch nooit
volhouden. Je bent niet vrij, je bent
gebonden".
DAAROM IS HET de Filmacademie ge
worden. In zijn middelbare schooljaren
heeft hij drie speelfilms gemaakt, die zeer
goed zijn ontvangen. De eerste film meteen
al met geluid. De laatste had een speelduur
van drie kwartier, bepaald geen kleine op
gave. Maar of hij in de film zal willen
doorgaan, weet hij nog niet. Want film be
tekent voor Lennaert Nijgh speelfilm en op
dat terrein biedt Nederland weinig moge
lijkheden. Als het film blijft, wil hij na
de academie een jaar naar Rome gaan
om het vak onder de knie te krijgen.
Intussen neemt de litteratuur toch wel
een heel belangrijke plaats in zijn leven in.
Hij leest zo veel hij kan. „Moderne Ne
derlandse schrijvers doen me niet veel,"
zegt hij. „Ik vind het soms wel goed, maar
het spreekt me niet erg aan. Zijn belang
stelling gaat uit naar het verhalende. Klas
sieke en romantische litteratuur heeft zijn
voorkeur. Er vallen namen als Lampedu-
sa („ik ben ook verzot op Italië, 't is mis
schien de sfeer"), Goethe, Shakespeare
Couperus, Rabelais. „Griekse mythologie
en volksverhalen is m'n grote liefde. Ik
ben erg dankbaar voor mijn gymnasium
jaren."
LENNAERT NIJGH behoort niet tot die
talrijke jongelieden die de wereld zo no
dig moeten komen verrassen met een ro
man vol zelfonthullingen. Hij heeft wel een
bepaalde schrijfdrang, maar hij vindt het
zonde een verhaal te schrijven als hij niet
van tevoren weet dat hij het ergens kan
publiceren, zegt hij. Een verhaal bouwt hij
op rond een kleine gedachte of een inval,
als een toneelstukje voor het publiek. Het
vertellen en het oproepen van een bepaalde
sfeer vindt hij daarbij het belangrijkste
Het opbouwen van een verhaal vindt hij
volkomen te vergelijken met het maken
van een film, vertelt hij.
VOOR HET SCHRIJVEN van liedjes
voor Boudewijn loopt hij eerst een hele tijd
rond met een heleboel ideeën, mogelijkhe
den voor wel tien of twaalf liedjes. Op
een gegeven moment moet „de bestelling
dan worden geleverd" en gaat hij schrij
ven. Van de ideeën vallen er dan na el
kaar een heleboel af omdat ze in een be
paald opzicht niet deugen. Enkele blijven
er over. „Mijn grootste angst is dat ik af
zak, zegt hij, zoals Jaap Fischer na z'n
derde plaat."
Lennaert heeft ook voor Cobi Schreijer
een aantal liedjes op stapel staan, die he
lemaal op Haarlem zullen zijn afgestemd,
„Want", zegt hij., „naar Couperus mag
ik wel zeggen: zo ik iets ben, ben ik Haar
lemmer. De meeste van zijn vrienden
zijn in Amsterdam gaan studeren en ver
achten Haarlem als een soort Staphorst
Maar ik voel me in deze omgeving thuis,
Kennemerland beschouw ik als mijn va
derland. Als de Russen tot Utrecht zou
den oprukken, zou me dat koud laten
Amsterdam (waar hij dagelijks heenreist
en vertoeft in kringen van Filmacademie
en Toneelschool) waardeer ik wel om de
sfeer in bepaalde delen van de stad en
om het artistieke leven, maar het is er
druk en nauw, 't stinkt er, ik word er drie
keer per dag overreden en ik zit er tus-
Lennaert Nijgh
sen massa's mensen die me niets zeg
gen. In Haarlem heeft alles betekenis voor
me, aan veel huizen zit herinnering voor
me vast, Haarlem spreekt me aan, het
heeft sfeer, een bepaalde geest".
Nog eens gevraagd naar zijn plannen,
bekent hij dat hij toch wel een roman
in gedachte heeft. „Van een eerder plan
heb ik vorig jaar afgezien. Dat was een
roman die zou moeten spelen in de tijd
van de geboorte van Christus rondom de
Middellandse Zee. Maar om die te kunnen
schrijven zou ik eerst drie jaar hebben
moeten studeren. Nu heb iets in gedach
te in en eigentijdse situering. Misschien
maak ik me er volgend jaar een paar
maanden voor vrij, want zoveel tijd heb
ik er wel voor nodig".
Origineel en vermakelijk waren de ti
tels, waarmede AVRO-regisseur Walter v.
d. Kamp zijn t.v .-bewerking liet begin
nen van Godfried Bomans' detective-ver-
haal „De avonturen van Bill Clifford," dat
zoals uit een (verplichte?) aankondi
ging bleek, in pocketvorm door een beken
de Nederlandse uitgeverij op de boeken
markt werd gebracht. Goed was het
voorts, dat Van der Kamp in dit t.v.-spel
de schrijver zelf als verteller liet optre
den; dat deze daarbij onzichtbaar moest
blijven, was begrijpelijk, maar jammer.
Wij hadden hem gaarne eens gezien in de
sfeer van het land van Dickens, dat steeds
zijn voorliefde genoot. Met respect echter
voor de durf en de onverbrekelijk daar
mee verbonden ondernemingslust van
meergenoemde regisseur, moeten wij
reeds gedurende de uitzending conclude
ren, dat hij een denkfout gemaakt had:
hij meende namelijk, dat dit verhaal, aan
gevuld met allerlei beeldgrapjes, speel
baar te maken zou zijn. Dit geldt dan
misschien wel voor serieuze detective-sto
ries, van een Simenon of een Fleming bij
voorbeeld, maar zeker niet voor dit boek,
waarmede Bomans zijn populariteit uit
bouwde. Het gebruik van een wat gefor
ceerd aandoende, archaïsche taal, de zeer
lange praatscènes en een z eker gebrek
aan handeling maakten het ons al gauw
moeilijk, dit anderhalf uur durende spel
te volgen. Gezien de grote zorg, waarme
de de heer v. d. Kamp dit spel omringde
en de vele originele vondsten, die hij toe
paste, moet dit wel een beetje betreurd
worden. Van de vele acteurs, die in dit
stuk stonden, moeten zeker genoemd wor
den Johnny Kraaykamp, die verrassend
goed de bediende Piffli speelde en Henk
Molenberg als de PTT-employé Topwash
die het factotum van Clifford werd. De
grote rol van Clifford werd knap vertolkt
door Ton Lensink, die het echter met zijn
tekst wel eens moeilijk had. Mede door
een gebrekkig geluidstechniek in de grote
scènes, kwamen o.m. de spelprestaties
van Henk van Buuren, Willy Ruys en Jan
Retèl niet tot hun recht. Cor van Rijn
tenslotte was kostelijk als de criminele
tegenhanger van Clifford.
J. Damshuizer
IEDER JAAR WEER zien duizenden jazzliefhebbers en jazzmusici verlangend
uit naar de uitslag van de grootste Amerikaanse poll, de „Down Beat-poll", die
dit jaar met forse kapitalen als „29th annual readers poll results op de voor
pagina van het Amerikaanse jazztijdschrift staat aangekondigd. Er is wel ver
andering gekomen in de pollresultaten vergeleken bij die van het vorige jaar.
In de categorie „hall of fame" staan bij de eerste vijf drie beroemde jazzmusici
waarvan er een reeds enkele jaren geleden is overleden, de anderen in 1964:
trompettist Clifford Brown, trombonist Jack Teagarden en fluitist Eric Dolphy.
Als eerste prijkt hierbij op de lijst Eric Dolphy, als tweede Dave Brubeck.
BIJ DE TROMPETTISTEN wint Miles
Davis met 2861 stemmen, op de tweede
plaats komt Gillespie met bijna duizend
en op de derde en vierde plaats Clark
Terry en Art Farmer met vijfhonderd en
driehonderd stemmen. Bij de trombonisten
is Jai Jai Johnsson veruit favoriet. Hij
verwierf ruim drieduizend stemmen, de
tweede, Bob Brookmeyer twaalfhonderd.
Curtis Fuller kwam als derde op de lijst.
Altist Paul Desmond blijkt bij de Down
Beat-lezers geliefd te zijn (2167 stemmen)
Cannonball Adderley werd tweede. Bijna
vijfentwintighonderd lezers stemden voor
de categorie tenor op John Coltrane. Hij
wordt op de voet gevolgd door Stan Getz
(2295). De eerste plaats onder de bariton
saxofonisten is natuurlijk voor Gerry Mul
ligan (5024). Bij de klarinettisten vochten
Jimmy Giuffre (1305) en Buddy de Franco
Advertentie
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte grammofoonmuziek. (Om 7.30 Van
de voorpagina). 8.00 Nieuws. Aansluitend:
lichte grammofoonmuziek. 8.30 Wegwijs:
tips voor trips en vakanties. 8.40 Lichte
grammofoonmuziek. 9.00 Loon naar wer
ken. 9.10 Stereofonische uitzending: Mo
dern gixaarconcert. (gr.). 9.35 Waterstan
den. VPRO: 9.40 Kerkbouw op welk be
stek, lezing. 9.55 Ik zie, ik zie, wat jij niet
ziet, praatje. VARA: 10.00 Buitenlands
weekoverzicht. 10.15 Z.O. 135, gevarieerd
programma. (Om 11.00 Nieuws). 12.27 Me
dedelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
Actueel sportnieuws. 12.55 VARA-Varia.
13.00 Nieuws. 13.15 Stereofonische uitzen
ding: Licht orkest, vocaal ensemble en
zangsoliste. 13.40 Voor de twintigers. 14.15
Radio Jazzclub. 14.45 Helpers in nood, le
zing. 15.00 Liederen (gr.). 16.00 Nieuws.
16.02 Boekenwijsheid. 16.20 Lichte gram
mofoonmuziek. 16.45 Elektronisch orgel
spel. 17.05 Stereofonische uitzending: Sa
lonorkest. 17.30 Actualiteiten. 18.00 Nieuws
en commentaar. 18.20 Voor de teenagers.
19.10 Je neemt er wat van mee, hobby-
qnuiz. 20.000 Nieuws. 20.05 Tramme lant in
Loeren a/d Hor, gevarieerd programma.
21.00 Socialistisch commentaar. 21.15 Me-
tropole orkest, koor en zangsolisten. 21.45
Ik trek door het land, licht programma.
21.55 Een van die avonturen, reportage
van een Pooltocht. 22.30 Nieuws. 22.40 Ste
reofonische uitzending: Licht orkest. 23.10
Lichte grammofoonmuziek. 23.55-24.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Het levende Woord. 7.05 Pia
no-recital: klassieke muziek (opn.) 7.30
Nieuws. 7.40 Gewijde muziek. 7.55 Over
weging. 8.00 Djinn: gevarieerd program
ma. (8.30-8.40 Nieuws). 12.00 Angelus
12.03 Liedjes over het verre Westen. 12.24
Marktberichten. 12.27 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.40 Re
ligieus nieuws. 12.45 Overheidsvoorlichting.
Werk en Welzijn. Vraaggesprek met de
heer J. M. van den Born, Hoofd Veterinai
re Inspectie over de op 1 jan. jl. in wer
king getreden Antibiotica Wet. 12.55 Zang
en instrumentaal kwartet. 13.15 Voor de
jeugd. 14.10 Populaire grammofoonmuziek.
14.30 Voor de kleuters. 14.40 Franse les.
15.00 Lichte orkestmuziek en zangsolisten.
15.30 Signaal: Dokumentatie voor en over
jonge mensen. 15.50 Karakteristiek: muzi
kaal programma. 16.30 Gitaarmuziek (gr.)
17.00 Lichte grammofoonmuziek. 17.30
KunstkronieK. 18.00 Licht instrumentaal
ensemble. 18.20 Jazzmuziek met commen
taar. 18.50 Lichtbaken, lezing. 19.00 Nws.
19.10 Actualiteiten. 19.30 Brabants Orkest:
klassiexe muziek. 20 30 Rieleksen: amuse
mentsprogramma. 21.35 Man en paard:
actuele kroniek. 21.45 Roulette: muzikaal
spelletje. 22.00 Liedjes uit Vlaanderen en
Nederland. 22.25 Boekbespreking. 22.30
Nieuws. 22.40 Epiloog. 22.45 Kruispunt: ge
sprek over Christen-zijn in kerk en wereld
van vandaag. 23.15 Nieuwe klassieke
grammofoonplaten met commentaar. 23.55-
24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m
12.00 Nieuws. 12.03 Stereo- Moderne mu
ziek. 12.33 Weerbericht en mededelingen
voor de scheepvaart. 12.35 Hallo met
Henk! Licht programma. 12.55 Program
ma-overzicht. 13.00 Nieuws. 13.20 Gevari
eerd programma. 14.00 Nieuws. 14.03 Fi-
nian's Rainbow, musical. 15.00 Nieuws.
15.03 Radioweek I, II, en III. 15.15 Hoor
spel. 16.43 Gewijde muziek. 17.00 Nieuws.
17.15 Amateurkoren. 17.30 Orgelrecital.
18.00 Nieuws. 18.03 Voor de soldaten.
18.28 Paardesportberichten. 18.30 Liedjes
programma. 18.45 Sportkroniek. 18.52
Grammofoonmuziek. 19.00 Nieuws en radio
kroniek. 19.40 Jazzmuziek. 20.00 Lichte mu
ziek. 21.30 Jazzmuziek. 22.00 Nieuws. 22.15
Amusementsmuziek. 22.45 De Zeven Kun
sten. 23.00 Nieuws. 23.05 Dansmuziek. 23.55-
24.00 Nieuw»
VOOR VRIJDAG
NEDERLAND I
VARA: 19.30 Sportcommentaar. NTS:
20.00 Journaal. VARA: 20.20 Achter het
nieuws. 20.45 Hallo 1965!: Internationaal
showprogramma. 21.25 Dick Powell De
Rechter, TV-film. 22.15 Het Huis, Neder
landse film. (niet geschikt voor jeugdige
kijkers). 22.50 Socutera. NTS: 22.55-23.00
Journaal.
NEDERLAND II
NTS- 20.00 Nieuws in 't kort. NCRV:
20.01 TM, maandelijkse kroniek voor de
tieners. NTS: 20.45 Documentaire over de
Rolls Royce. NCRV: 21.25 Amsterdams
kamerorkest: klassieke muziek. 21.50
Avondsluiting. 21.55-22.10 Attentie.
NTS: 15.00 Weekjournaal. 15.25 Hardy's
logboek, TV-film. KRO: 15.55 Huisje,
boompje, beestje, hobbyrubriek. 17.00-17.45
Voor de jeugd. 19.30 Barend de Beer. 19.35
Sir Lancelot, TV-film (dl.6). 20.00 NTS:
22.40-22.45 Journaal.
NEDERLAND 2
NTS: 20.00 Nieuws in 't kort. AVRO: Zoo
Zoo, dierenprogramma. 20.25 De schone
heks, TV-spel. 20.50 Combo, tienerpro
gramma. NTS: 21.20-22.10 Hoe maakt U
het?.
„Nog vele jaren". De amusementsclub van
oud-artiesten „Nog vele Jaren" in Den
Haag viert het eerste lustrum. Op 18
januari zullen de veertig leden in een
bodega in Den Haag, waar de stamtafel
van de oud-artiesten staat, optreden tij
dens een feestelijke gezelligheidsbijeen
komst voor vrienden en kennissen.
(1179) om de eerste plaatsen. De piano:
favoriet voor Down Beat bleek pianist
Bill Evans, op de tweede plaats Monk en
op de derde Oscar Peterson. Bassist Char
lie Mingus werd eerste, onmiddellijk ge
volgd door Ray Brown, Paul Chambers
en Ron Carter. Bij de slagwerkers? Weer
een man van het Dave Brubeck-kwartet:
Joe Morello, gevolgd door Elvin Jones,
Blakey, Roach en Joe Jones. Vibrafoon:
Jackson, Hampton, Burton en Gibs.
Fluit: Herbie Mann, Yusef Lateef en
Frank Wess, orgel: Jimmy Smith.
DUKE ELLINGTON blijkt de meest ge
liefde arrangeur-componist te zijn. Gil
Evans volgt hem als tweede, Quincy Jones
als derde en Thelonious Monk als vierde.
Ook bij de Big Band Jazz prijkt de band
van Ellington boven aan. Tweede in deze
categorie werd Woody Herman en derde
Count Basie. Bij de grote dansorkesten,
hoe kan het anders, op de eerste plaats
de sympathieke Count Basie, tweede
Woody Herman en derde Duke Ellington.
IN DE CATEGORIE combo's won Dave
Brubeck, die zelf onder pianisten slechts
een bescheiden vierde plaats kreeg. Ray
Charles' naam prijkt bij de mannelijke
zangers bovenaan, gevolgd door die van
Sinatra en Mei Torme. Bij de dames is
de stemmenstrijd gewonnen door Ella
Fitzgerald, gevolgd door Nancy Wilson, en
Barbra Streisand.
De vocal-groups tenslotte, een enorme
prestatie: een buitenlandse groep op de
eerste plaats in de poll van een Ameri
kaans tijdschrift: de Double Six de Paris,
gevolgd door de vrijwel identieke Swingle
Singers.
De Four Freshmen zijn daardoor van
de tweede plaats naar de derde terugge
drongen. De Hili's werden vijfde. En wie
staan er op een poll van het meest toon
aangevende jazztijdschrift ter wereld, die
wordt gehouden onder jazzminnende le
zers op de tiende plaats bij de vocal-
groups? Nog een keer raden, dan.De
Beatles! Zelfs de goede Staple Singers
konden tegen het Beatlegeweld niet op,
zij werden elfde.
Wie geïnteresseerd is in de schaats
sport en dat zijn er nogal wat in
Nederland kan zijn kennis van deze
tak van sport verrijken aan de hand van
het boek „Flitsende Ijzers". De schrij
ver Piet Maaskant heeft een grote ver
zameling wetenswaardigheden over het
schaatsen bijeengebracht. Zo vindt men
er allerlei recordlijsten en tijdensche
ma's, hetgeen vooral bij het hardrijden
van eminent belang is. Maaskant gaat
in het flink geïllustreerde boek in
vogelvlucht de historie van de schaats
sport langs, waarbij hij zijn startpunt
neemt bij de legendarische wieier- en
schaatskampioen Jaap Eden. Het boek
lijkt ons wat haastig opgezet. Maaskant
springt van de hak op de tak. Maar ge
lukkig doet dat niets af aan de „cijfer-
waarde": schaatsen is in zekere zin een
boekhoudkundige sport. Heel in het
kort wordt het kunstrijden op de schaats
behandeld.
