VAN DAG TOT DAG Zij deden mijn was waar ik bij Duitse en Franse pers over topgesprek in Rambouillet Marokko wil lulp van België SPD wil westers plan voor hulp aan O.-Europa Onbegonnen werk A Wereldnieuws «itr Twee verkiezingen in Engeland Europees parlement wil initiatief voor federaal Europa Massa-arrestaties in Alabama Duitsers straks weer nummers? t^raatatoel DONDERDAG 21 JANUARI 1965 V. aninimnnimiiiiDiinniiiiininiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiüiiiHiniiiiiiiniiiiniii in Kort nieuws Nederlands commentaar M. Mok Kindje verkouden De „kei-harde jongens van onze tijd" (en dat zijn zeker niet alleen de doorgewinter de zakenlieden, maar ook de voormannen in de sociale sector en in de politiek), komen nu en dan wel eens laatdunkend uit de hoek tegen „cultuurfilosofen", die waarschuwen voor de steeds voortgaande materialisering onzer maatschappelijke idealen. En het is natuurlijk ook zo, dat zakelijke successen en verwezenlijking van sociale rechten voorname factoren vormen in de nationale krachtsinspanning tegen over het buitenland. Maar een al te bereid willige verwaarlozing van de ethiek in het maatschappelijke leven ten bate van „het bezit" kan op den duur een nationaal samenleven slechts schade berokkenen. In deze overweging spreekt opnieuw sterk het niet vaak meer serieus genomen gevleu gelde woorden: „Wat baat het de mens, de hele wereld te winnen, als hij schade lijdt aan zijn ziel". Dit woord geldt evenzeer voor de afzonderlijke mens als voor een maatschappelijke samenleving. Het is geen sentimentaliteit, die tot overweging hier van dwingt, maar eenvoudig de nuchtere en praktische constatering dat een te zeer op de materie ingestelde maatschappelijke orde zichzelf langzaam maar zeker wurgt. Deze tendens beheerste zeer duidelijk een nogal opzienbarende beschouwing van de Eindhovense hoogleraar prof. dr J. Wemelsfelder,- ten beste gegeven in een kring van belangrijke figuren uit het beurs- en bedrijfsleven tijdens een plech tigheid in het Hilton-hotel ter gelegenheid van de uitreiking van de Sijthoff-prijs voor het beste jaarverslag. Die kring was dus samengesteld uit per soonlijkheden, die zich de woorden van prof. Wemelsfelder direct konden aan trekken, althans, zijn woorden direct kon den toetsen aan hun eigen levensbe schouwelijke instelling. De waarschuwing van de hoogleraar bracht de fijnzinnige en doeltreffende for mulering van een verschijnsel, dat een deel van het grote publiek al jarenlang als een deprimerende ervaring ondergaat. Onze huidige samenleving geeft, ondanks de „welvaart", geen duidelijke vooruitgang van het persoonlijke menselijke geluk. Prof. Wemelsfelder noemde de huidige manier van leven een materieel verslinden, een drift tot besteden die geen verband meer houdt met „gelukkiger worden". De zucht naar meer geld, naar hogere inkomens, veroorzaakt een wervelende stroom van geldmaken en geldplukken, waarbij de in flatiedreiging voortdurend groeit. Het af wentelen van lasten die voortkomen uit goedbedoelde pogingen tot nivellering der inkomens doet iedere vooruitgang teniet. Aan die onvruchtbaarmaking van iedere vooruitgang op het menselijke en persoon lijke niveau doen zowel politieke partijen als commerciële pressiegroepen mee en de overheid al niet minder. Niet-georgani- seerde groepen en de minst draagkrach- tigen worden het slachtoffer, waardoor een problematiek wordt geschapen die door de thans verantwoordelijke instanties niet meer kan worden opgelost. Deze ontwrichting van het maatschap pelijk beeld is reeds eerder gesignaleerd, zoals gezegd ten eerste door „cultuurfilo sofen" wiens waarschuwingen meestal met een medelijdend glimlachje worden afge daan. Prof. Wemelsfelder pleitte voor een volkomen onafhankelijk onderzoek naar de oorzaken van deze ontwrichting, die hij op andere dan de thans in de aandacht lig gende gebieden der samenleving meende te zien liggen. Het Centraal Planbureau zou volgens deze professorale zienswijze een drastische reorganisatie moeten onder gaan, waarmee niets meer of minder ge zegd is dan dat dit Planbureau niet on afhankelijk en niet volgens ethische nor men werkt. De resultaten van de ordening, zoals iedereen die om zich heen kan waar nemen, geven prof. Wemelsfelder zeer zeker volledig gelijk. Een theoretische orde en een praktische wanorde, vol onrecht en kortzichtigheid, is steeds duidèlijker het resultaat. LONDEN (AP) De twee tussentijdse verkiezingen, die vandaag in Groot-Brit- tannië gehouden worden en die Labour-mi nisters aan lagerhuiszetels moeten helpen gaan ondanks de bezorgdheid om de ziekte van sir Winston Churchill door. De minister van Buitenlandse Zaken, Pa trick Gordon Walker, die in oktober in een district bij Birmingham verslagen werd, is thans kandidaat in Leyton, een district in Oost-Londen. Frank Cousins, minister van Technologie is kandidaat te Nuneaton, een industrieel district in de Midlands. Verwacht wordt, dat beide mannen een zege op hun conservatieve en liberale te genstander zullen behalen. Beide distric ten gingen in oktober bij de algemene verkiezingen naar Labour. Hun afgevaar digden traden af en gingen naar het Ho gerhuis om plaats te maken voor de minis ters. De grootte van de stemmenmarge zal echter beschouwd worden als een aanwij zing voor de populariteit van de regering bij de kiezers. Over theorie en praktijk gesproken, een typisch staaltje van formele ordening zon der praktische uitwerking op bestaande noodsituaties vormt de verhoging van de wegenbelasting, die zonder slag of stoot door de Kamers is gegaan en waarvoor een deel der afgevaardigden zelfs geen belangstelling heeft kunnen opbrengen. Het is prachtige theorie, dat nu eens flink moet worden aangepakt om ons we gennet te moderniseren en aan te passen aan de eisen des tijds. De praktijk echter is, dat de regeringen der laatste jaren het voorhanden zijnde geld voor dat wegennet niet of nauwelijks hebben gebruikt en een steeds schromelijker wordende achter stand hebben laten groeien, zonder dat zij er zich om bekommerden. Zelfs nu, waar gebleken is hoe groot die nalatigheid is geweest, valt er nauwelijks een hard woord over in de kring onzer parlementa riërs. Men beperkt zich tot het onder schrijven van de keurige theorie, die ons een schitterend wegennet belooft, omdat de wegenbelasting met meer dan de helft is verhoogd. Aan de formule is voldaan: het tolgeld is nu belasting. En de Kamers vinden dat daarmee hun taak als volks vertegenwoordiging volledig is uitgeput. Dit is een van de voorbeelden, waar door de ontwrichting van het maatschap pelijke beeld bijna schrijnend te voor schijn komt. Er zijn talloze andere, maar wettelijk en formeel is alles weer, zoals gewoonlijk, dik in orde. Advertentie Onlangs deed een Sunil was-team de was voor mevrouw M. Vroegh, Taan der straat 104 c, Rotterdam. Ik sta paf... de Sunilwas is witterzei mevrouw Vroegh. "Nu begrijp ik wat ze bedoelen als ze zeggen: Sunil geeft het hoogste wit STRAATSBURG Het Europese parle ment heeft woensdag een oproep gericht tot de regering van de zes landen van de Europese gemeenschap om spoedig een concrete impuls te geven aan de opbouw van een democratisch en federaal Europa. Het parlement stelt als voorwaarde dat dit met eerbiediging van de bestaande Europese verdragen moet gebeuren. Het wijst in dit verband onder meer op de topconferentie van Bonn waar de zes regeringen zich in 1961 verplichtten de po litieke, economische, sociale en culturele banden, die met name in het kader van de Europese gemeenschappen tussen de zes volken bestaan, te versterken. De resolutie loopt vooruit op een poli tiek debat dat het Europese parlement in maart zal houden en waarbij men meer op de details van een Europese politieke unie zal ingaan. Dan zullen ook de grote fundamentele verschillen over de politieke positie van Europa in de wereld, de de fensie en de kwestie Groot-Brittannië aan de orde komen. Vier jaar voor moord. Een 38-jarige Am bonees is door de rechtbank in 's-Her- togenbosch veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf omdat hij op 15 augustus in het woonoord Donzel te Nistelrode een 49-jarige landgenoot met een mes om het leven heeft gebracht. BONN (AFP) 't Hamburgse blad „Die Welt" schrijft vandaag dat de Frans- Duitse betrekkingen na de besprekingen tussen Erhard en De Gaulle het diepte punt zijn gepasseerd. Het succes van de besprekingen kan niet worden ontkend, aldus „die Welt". Het blad is tevreden over het resultaat van de gedachtenwisse- ling over de Europese eenwording en de Duitse hereniging, maar vreest dat het vraagstuk van de Europese verdediging het gevaar van een latente tegenstelling tussen Bonn en Parijs verbergt. Volgens de „Neue Ruhr Zeitung" (soci aal-democratisch) zijn de uitlatingen over de Duitse kwestie een diplomatieke zet. De woorden zijn zodanig gekozen dat Er- hard in Bonn kan zeggen: „Zie, De Gaul le wil de Duitse hereniging". De samenwerking tussen Frankrijk en Duitsland is opnieuw bezegeld, zo schrijft het uiterst rechtse Franse blad „l'Auro- re". Het blad meent dat vooral de bespre kingen over Europese eenwording bijzon der vruchtbaar zijn geweest en dat er op dit punt geen loven en bieden is geweest, zoals van verscheidene zijden was voor speld. De „Figaro" (gematigd rechts) noemt de besprekingen de meest geslaagde se dert 15 maanden. „Het succes van Ram bouillet zal een hechtere samenwer king tussen Frankrijk en West-Duitsland in de toekomst vergemakkelijken," zo meent het blad. Het onafhankelijke linkse blad „Combat" schrijft dat president De Gaulle de West- duitse bondskanselier waarborgen heeft gegeven met betrekking tot de hereniging van Duitsland. Deze waarborgen beteke- de Franse positie omdat het vraagstuk van de hereniging actueel is en omdat dit vraagstuk van groot belang is in de hui dige internationale ontwikkeling. Het communistische blad „l'Humanité' meent dat er grote verschillen tussen Bonn en Parijs blijven. „Zij die menen dat Erhard, na het „huwelijk uit liefde" tus sen Adenauer en De Gaulle, op Ram bouillet een „huwelijk uit berekening" ge sloten heeft, vergissen zich. Het blad meent dat „op Rambouillet een nieuwe stap is gedaan in de richting van de kern bewapening van de Bundeswehr." Een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag heeft woensdagavond gezegd dat afge wacht moet worden wat de inhoud is van de voorstellen die Frankrijk en de Duitse Bondsrepubliek de vier andere landen van de Europese gemeenschappen zullen doen voor een nieuw onderzoek van de vraag stukken van politieke samenwerking. „Er is thans nog niets bekend over de beoogde onderwerpen en procedures", zo werd ge zegd. Dr. A. Vondeling zei gisteravond in Cu lemborg op een vergadering van de P.v.d.A., dat het Westen en in het bijzon der de zes landen van de Europese Ge meenschap met angst en beven het resul taat van de besprekingen tussen De Gaul le en Erhard tegemoetzien. „De Duitse bondskanselier is immers in elk opzicht de zwakste partij,", aldus dr. Vondeling „Als persoonlijkheid, als schuldbewuste Duitser, als politicus die thuis een sterk verdeelde partij achterliet en als lijst aanvoerder die zo graag de moeilijke West nen, volgens het blad, een nieuw punt in duitse verkiezingsstrijd wil winnen. BRUSSEL (AP) In de komende we ken zullen in Rabat in Marokko, onderhan delingen worden geopend tussen België en Marokko over de uiteindelijke onderteke ning van een overeenkomst voor techni sche samenwerking tussen de twee landen. De eerste stap in de richting van deze onderhandelingen werd gedaan tijdens het bezoek van Prins Albert van Luik en de minister voor Buitenlandse Handel en Technische Hulpverlening, Maurice Bras- seur, aan Marokko. De onderhandelingen in Rabat zullen worden geleid door M. Lucien de Grotte, adviseur van minister Brasseur op het gebied van technische hulpverlening. BONN (AP) De Westberlijnse burge meester, Willy Brandt, de voorzitter van de Westduitse Sociaal Democratische Par tij, heeft een Westers „Marshallplan" voor Oost-Europa voorgesteld. In een verklaring van de partij wordt ge zegd dat dit plan zou kunnen worden uit gevoerd door individuele Westerse landen of een groep landen. West-Duitsland zou daarbij een grote rol kunnen spelen, om dat het op twee na de grootste industriële mogendheid ter wereld is. „Wij moeten de communistische lan landen helpen welvaart te bereiken", al dus Brandt. Economisch valt hiermee niets te verliezen en politiek kan er veel mee worden gewonnen". Er worden in de SPD-verklaring gemeen schappelijke projecten van Oost en West voorgesteld, zoals de aanleg van 'n netwerk van wegen en kanalen tussen de verschei dene energie-bronnen. Er werden geen bij zonderheden gegeven over de voorwaarden waaronder de economische hulp moet wor den verstrekt. SELMA (AFP) In Selma in de Ameri kaanse staat Alabama zijn woensdag on geveer tweehonderd negers gearresteerd, die zich in het plaatselijke gerechtsge bouw als kiezers wilden laten registreren, doch weigerden dit gebouw door een ande re dan de hoofdingang te betreden. BONN (AP) De Westduitse regering overweegt iedere burger een nummer te geven om het werk van de ambtenaren en elektronische rekenmachines te vergemak kelijken. De minister van Binnenlandse Zaken, Höcherl, heeft woensdag in de Bondsdag verklaard, dat de regering bij de tijd wil blijven. Hij zei er persoonlijk van over tuigd te zijn dat een nummer voor ieder een een goede maatregel zou zijn. Een be slissing zal echter pas na verder overleg genomen worden. De minister verklaarde dat de pensioen- I regeling als model gebruikt zou kunnen worden. In deze regeling heeft iedere be gunstigde een nummer, waaruit zijn ge boortedatum, de eerste letter van zijn fa- I milienaam en het bedrag van de uitke- ring blijken. OpJe Elektronisch trouwen Een huwelijksbureau in Zwitserland heeft, zo verneem ik, eeri nieuw instru ment ter bevordering van levensgeluk aangeschaft. Het is een elektronisch brein en dit brein neemt de huwelijksbemidde laar een flink stuk werk uit de handen. De jager op een levenspartner betreedt het bureau en deelt mede welke kwalitei ten zijn toekomstige geliefde moet bezit ten. Leeftijd, lengte, kleur van haar en ogen, stemtimbre, zacht of energiek ka rakter, voorkeur voor spruitjes of kaviaar, liefhebber van hengel- of bridgeconcour sen en nog het een en ander dat een langdurig door ongehuwdheid gekwelde bij elkaar kan dromen. Met al deze gegevens wordt nu het elektronische brein gevoed, zoals dat heet, en enkele seconden later glijdt er een kaart de wereld in, hekel de naam en adres van het model dat aan de gestelde eisen voldoet. Over het ver dere verloop wordt in het bericht dat ik gelezen heb, gezwegen, maar men kan zich zonder moeite voorstellen dat de ma kelaar in levensgeluk de kosten van zijn brein spoedig dubbel en dwars terugver dient, want een vlottere wijze van huwe lijksbemiddeling is nog niet ontdekt. Er zullen wel mensen zijn die dit alle een kille procedure vinden, maar in Zwit serland, met zijn vele eeuwig besneeuw de bergtoppen, wordt die kilheid waar schijnlijk nog als een aangename tempe ratuur ervaren. Ik moet zeggen dat ik ook niet koud van het bericht ben geworden en dat niet alleen wegens het feit dat ik niet meer bij een huwelijksbureau hoef te zoeken wat ik reeds gevonden heb. Mijn redenering luidt dat mechanisatie aan de orde van de dag is en dat we nog maar aan het allerprilste begin van het elektro nische tijdperk staan. Als bewijs daarvoor zou ik willen aanvoeren dat de gelukzoe ker zelf, geleid door zijn ouderwetse na tuur, het recht heeft zijn voorkeuren te bepalen. Ook daarin zal op den duur ze ker verandering komen. Men zal dan niet zijn eigen eigenwijze wensen aan het brein voeren, maar dit brein zal volkomen zelf standig bepalen wat goed is voor de kan didaat en wat niet. Het zal dan kunnen gebeuren dat men jarenlang iets blonds voor zijn geestesoog heeft zien scheme ren, maar dat het onverbiddelijke brein zwart of bruin uit zijn kaartengleuf laat sullen. Voor onze individualistische gevoe lens lijkt zoiets veel op een koude dou che. De elektronische evolutie zal echter met de mogelijkheid van dergelijke reac ties afrekenen. De mens zal leren zijn eigen brein uit te schakelen en zich met huid en haar aan het gezag van het elek tronisch mirakel te onderwerpen. Het is heel goed denkbaar dat iemand dan van zijn mechanische meester te ho ren krijgt dat hij zijn huwelijksaspiraties moet laten varen, omdat de ongehuwde staat beter bij hem past. Ook aan zulke ervaringen zal de mens moeten leren wen nen. Zonder levensgezel, maar niettemin in alle opgewektheid zal hij het huwelijks bureau verlaten, natuurlijk na de make laar een vergoeding voor zijn diensten ter hand te hebben gesteld. Want de liefde moge gemechaniseerd worden, een ande re, niet minder menselijke eigenschap, de baatzucht, zal ongetwijfeld in volle bloei blijven staan, alle elektronische breinen ten spijt. Advertentie dan net als bij a hj*n\ Vader en Moeder Ir® Kennisnemend van de bijna onvoorstelbare hoeveelheid de tails, die de Amerikaanse ge heime dienst heeft te verzor gen om te kunnen verzekeren dat president Johnson alle kans op het overleven van zijn inauguratie had, stijgt mijn bewondering voor deze gehei me lieden tot een toppunt. Wanneer men als oppervlak kig oordelend buitenstaander aan de veiligheidsmaatregelen van zo'n dienst denkt, komt men meestal niet verder dan de veronderstelling dat een aantal goedgespierde bulle bakken zich in een kringetje rondom de kostbare president opstelt en met grote ogen rondkijkt om te zien of niet ergens een hand zich opheft om te schieten of te gooien. Zo eenvoudig echter is het niet. De veiligheidsmaatrege len beginnen mijlen ver van de plaats des (mogelijken) on- heils en maanden voor het tijdstip. Men begint met het opstellen van een lijst der mo gelijkheden en nevenmogelijk heden, aan de hand van het programma. Bijvoorbeeld: De president komt uit zijn Witte Huis door de voordeur naar buiten. Mogelijkheden: Onder de drempel van de voordeur ligt een landmijn. Hoe kan die landmijn daar gekomen zijn? Zij kan er zijn aangebracht voordat de vei ligheidsdienst van het Witte Huis zijn aandacht op de vei ligheid van het Witte Huis richtte. Dus: voordat Johnson er in kwam wonen. De restau ratiewerkzaamheden waren een goede gelegenheid. Wie waren de werklui destijds? Had een van hen een commu nistische grootmoeder, of een zwager die uit Polen emigreer de? Zo ja, heeft deze man werkzaamheden aan de stoep verricht? Hoe kwam hij, als hij inderdaad een landmijn deponeerde, aan die landmijn? Waar worden landmijnen ge fabriceerd? Kan men een landmijn kopen zonder dat het verdacht lijkt? Als er geen landmijn blijkt te liggen (wat uiteraard onmiddellijk kan worden vastgesteld) waar ligt zij dan wél? Onder het tuin pad? Zo niet, waar kan die duivelse kerel dan met die landmijn gebleven zijn? Er gens op de route van de stoet? Onder het spreekgestoelte? In de auto? Wie is de chauffeur? Is de vertrouwde, volkomen veilige chauffeur van de pre sident niet gekidnapt en ver vangen door een dubbelgan ger? Is de auto bij het door- smeren niet van een tijdbom voorzien? Wie is de door smeerder geweest? Had hij niet een communistische grootmoeder of een zwager die uit Tsjechoslowakije of Mis sissippi afkomstig is? Is de olie in het carter van de auto wel de echte olie, of nitrogly cerine? Is de knalpot niet voorzien van een explosief, dat in werking komt als de knalpot verhit raakt? De pre sident rijdt in de auto samen met zijn vrouw. Is mevrouw Johnson wel de echte? Kan zij niet een verklede gangster zijn? Hoe kan dat worden vastgesteld zonder Bird John son dodelijk te beledigen? En als zij dodelijk beledigd is, be wijst dat dan niet dat zij de echte niet is? Gesteld dat zij de echte is, waar we overigens sterk aan twijfelen, wat draagt zij in de hand? Een boeket bloemen. Waar komt dat boeket van daan? Heeft de leverancier van het boeket geen betrek kingen met de Ku Klux Klan? Zo ja, welke mentaliteit heb ben zijn bloemen? Zo neen, heeft hij dan niet een groot moeder enzovoort. We zijn dan nog steeds niet verder dan het moment, waar op de president in zijn auto stapt. De Amerikaanse geheime dienst heeft geen enkel risico genomen, al kostte dat wel enige hoofdbrekens. Zo zijn bijvoorbeeld alle militairen langs de presidentiële route ontdaan van munitie, ze heb ben de opdracht gekregen roerloos sftl te staan en van ieder hunner is de doopceel gelicht tot in het jaar 1709. Dat was het jaar waarin voor het eerst een werknemer boos werd op zijn werkgever, zodat men kan spreken van dit tijd stip als het begin van het communisme. De optocht, die aan de pre sident voorbijtrok, leverde ook nogal wat complicaties. De folklore eiste de aanwezigheid van gecostumeerde krijgers uit Amerika's verleden, zoals Indianen in volle tooi. Volle tooi betekende: pijl en boog. Alle pijlen van alle Ameri kaanse Indianen werden inge nomen. De bogen mochten worden meegevoerd, aange zien een boog zonder pijl een tamelijk ondoelmatig wapen is. Maar daarmee waren de geheime jongens er nog lang niet. Uiteraard werden alle aan de optocht deelnemende personen en voertuigen tevo ren centimeter voor centimeter onderzocht en daarna onder strenge bewaking gesteld. Een plan om dat met alle Ameri kaanse ingezetenen en voer tuigen te doen, moest worden opgegeven omdat men er niet tijdig mee klaar zou komen. Dat leidde trouwens tot een fikse uitbrander aan de leiding van de geheime dienst, omdat deze blijkbaar te laat op het idee was gekomen. Om kort te gaan, nadat op deze en dergelijke wijze alle voorzorgsmaatregelen waren getroffen, werd als drastische barrière tegen alle mogelijk heden de presidentiële spreek- stoel omgeven door een huisje van kogelvrij glas. Daar ko men we nog op terug. Men denkt daar namelijk simpel over, maar men beseft niet wat dat zeggen wil. De in die kogelvrije ruimte uitkomende geleidingen van microfoons (ongeveer dertig) alsmede de microfoons zelf (ook ongeveer dertig) werden uiteen gepeu terd en weggegooid, waarna ze vervangen werden door ap paratuur van de geheime dienst zelf. Dat was eenvoudig, aangezien deze dienst op geen enkel gebied zo bedreven is als op dat van veilige micro foons. De lessenaar en de on derbouw van het spreekge stoelte werden eveneens uit elkaar gepeuterd en door tim merlieden van de geheime dienst nagemaakt. Maar nu dat huisje van ko gelvrij glas. Men denkt: de geheime dienst belt een glasfabriek op en zegt, dat vier flinke ruiten van kogelvrij glas moeten worden geleverd en op die en die datum moeten worden be zorgd. Het glas komt, de werk lieden zetten het huisje op daags voor de plechtigheid en klaar is Kees. Ho maar. Kees is helemaal niet klaar, integendeel. Want op deze manier zou kunnen blijken dat de op een of ande re wijze toch nog af te vuren kogels door het kogelvrije glas schieten alsof het margarine was. Wat kan namelijk het ge val zijn? De directeur van de glas fabriek kan samenspannen met de vijanden van de presi dent en gewoon glas leveren inplaats van het kogelvrije. Of hij kan volkomen te goeder trouw worden beduveld door een zijner werknemers, die in plaats van kogelvrij zand ge woon zand gebruikt voor de vervaardiging. En als dat niet het geval is, kan de auto die de ruiten vervoert onderweg worden aangehouden en ver donkeremaand, en daarna ver vangen door een auto die er precies op lijkt, geladen met kogelgastvrij glas. Dat kan al lemaal. Wat kan eigenlijk niet? Het is allemaal goed afgelo pen, dat staat als een paal bo ven water, maar ik moet toch met grote bezorgdheid denken aan die beklagenswaardige man, het verantwoordelijke brein van de geheime dienst, die dat alles heeft moeten uit- knobelen. Hij moet nu een wrak zijn. Hij moet al maan denlang elke nacht zijn opge sprongen uit zijn bed om weer een nieuw mogelijkheid je te noteren, dat hem in zijn dro men verscheen. Het is name lijk zo, dat de bron dezer mo gelij kheidj es onuitputtelijk is. Men komt nooit helemaal op de bodem ervan, omdat iedere seconde van de voortijlende tijd een net van nieuwe mo gelijkheden schept. Uitgaande van één eenvoudig feit de president wordt geïnaugureerd ontmoet men een onover zienbaar net van elkander kruisende draden, van onont warbare knopen, van miljar den verwikkelingen in miljar den richtingen, dat zich ver liest in het totale gebeuren van het wereldse leven. „Alle mogelijke veiligheids maatregelen waren getroffen", heet het dan. Was dat zo? Er is niets gebeurd, maar wat had er toch nog kunnen ge beuren? Wie zal bijvoorbeeld zeggen dat de mannen van de gehei me dienst zelf op het ogenblik waar het op aankomt nog te vertrouwen zijn? Wie contro leert de controleurs? Wie kent het brein, dat de topverant- woording droeg? Was het door de zorgen van dit evenement nog wel gezond gebleven? Wie heeft nagegaan of de leider van de geheime dienst niet een communistische grootmoeder had of een zwager in Missis sippi? En als iemand dat heeft nagegaan, wie staat dan voor die iemand in? Had die iemand niet een gro Neen, lieve, eenvoudig denkende Ne derlandse lezer. Laten we er over ophouden en zwijgend de hoed afnemen voor de Werkers van het Onbegonnen Werk. Busongeluk. Een bus met 22 mensen is in Lugo Spanje in de Sil gestort waardoor tenminste vier inzittenden om het leven zijn gekomen. Vijf passagiers worden vermist. I Muntendieven. Uit het tot historisch mu seum ingerichte kasteel Ramezay in de Canadese stad Montreal is een collectie oude munten ter waarde van 360.000 gul den gestolen. Nieuwe vrucht. Siciliaanse fruittelers heb ben goede verwachtingen van een nieuwe citrusvrucht, de tangelo. Het is een kruising tussen een tanger mandarijn en de pompelmoes. De tangelo is zo groot als een grapefruit, maar zoeter en zeer sappig. Forse ruk. Twee jongens op een motor ontrukten woensdag een man die op het punt stond een bank in het centrum van Napels binnen te gaan een tas met juwelen ter waarde van 600.000 gulden. Zij zijn nog niet gevonden. Water. De watervoorziening in Bitburg in Rijnland-Palts wordt bedreigd door straaljagerbenzine die uit een Ameri kaanse tank bij Niederstedem is weg gelopen. Er bestaat ook enig gevaar voor ontploffingen. Vermoedelijk zijn 50.000 liter benzine verdwenen door een lek dat nog niet is gevonden. TV-reclame. Met ingang van februari zal de Zwitserse televisie reclame uitzenden waarvan de baten moeten dienen voor uitbreiding van de programma's in drie talen. Elke dag zullen er twaalf minuten reclame worden ingelast. Het avond programma zal niet worden onderbro ken. De prijs voor de reclame is zes duizend franc vijf duizend gulden per minuut. Grot. Speleologen hebben vastgesteld dat het zogenaamde „Hellegat" in het Zwit serse kanton Schwyz met een lengte van tachtig kilometer de uitgestrektste be kende grot ter wereld is. Kerkelijk. Uit een onderzoek door de Finse radio-omroep is gebleken dat veer tig percent van de 1.450.000 geregistreer de radio-ontvangers in Finland aan staan tijdens de uitzendingen van kerkelijke diensten. Bom. Slechts enkele meters naast het fundament van een ruim tweehonderd meter hoge televisie-zendmast bij Dort mund is een 250 kilo zware Britse bom uit de tweede wereldoorlog gevonden. Men ontruimde de toren en vervolgens maakte de Duitse mijnopruimingsdienst de blindganger onschadelijk. Bezoek. Dr. Scharf, president van Oosten rijk, zal in mei een officieel bezoek aan Groot-Brittannië brengen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 3