„La Ronde" „The Carpetbaggers" Aarlanderveense bakker vond gerstebrood uit L. Lam nam afscheid van de Kamer van Koophandel CHURCHILL EN ENGELAND i/ ii n o f i is n n nmr utbnnnn i HTS-leraar ontwerpt een „rolstalling" voor auto's m Vijfduizend huizen meer door doorwerken in winter Model-bouwverordening voor alle gemeenten Belangstelli ng groeit sterk Parkeerruimte veel groter „Gedurfd" op z'n Frans en op z'n Amerikaans MAANDAG 1 FEBRUARI 1965 VADIM VAN EDWARD DMYTRYK Kerkelijk nieuws Petrochemische industrie kwam ter sprake Haarlemse raad wil deskundig worden voorgelicht BIJ ROGER VADIMS „La ronde" die deze week in het Amsterdamse City Theater te zien is, liggen de zaken betrekkelijk eenvoudig. Vadim, filmer van de erotiek met een sterk exhibitionistische inslag, heeft „Reigen" van Schnitzler dankbaar aangegrepen als gesanctioneerde aanleiding voor een film van louter bedscènes. De Oostenrijkse auteur heeft destijds weliswaar andere motieven gekend voor het schrijven van zijn reeks slaapkamer-dialogen, waarvan de vrij moedige toon voor die dagen opzienbarend moet zijn geweest, maar waar in onze tijd noch de ongewone situaties, waaronder de gesprekken plaatsvinden, noch de inhoud ervan in staat zullen zijn de toeschouwer diep te treffen, heeft de filmer naar krachtiger attracties moeten zoeken om de klassieke rondedans der liefde weer op gang te brengen. En het vinden van die attracties is Vadim wel toevertrouwd. 7 IN '52 HEEFT MAX OPHULS, even eens in Frankrijk, al een filmbewerking gemaakt van Schnitzler's stuk en hij heeft toen zijn kracht gezocht in het wee moedig oproepen van een voorbije sfeer en tegelijk iets laten doorschemeren van de oorspronkelijke bedoelingen van de maker door de tragische ontoereikendheid van de liefde, de ontluistering van de ero tiek en de betrekkelijkheid van alle ver houdingen tussen man en vrouw enig re liëf te geven. Aan deze verklarende en excuserende toevoegingen heeft Vadim echter geen enkele behoefte. Wat hem in teresseerde was het liefdesspel in zijn ge varieerdheid van stimulerende motieven en vormen van beleving en hij heeft van „Reigen" een zuiver erotisch schouwspel gemaakt dat ondersteund wordt door de door Jean Anouilh herschreven en be werkte tekst van Schnitzler. MET DE PRONKZUCHT die zijn films eigen is, heeft hij ieder der scènes over dadig aangekleed en in een krullerig en week „style nouveau"-decor geplaatst, waardoor zijn film visueel bijzonder aan trekkelijk is geworden en trouwens hele maal als kijkspel sterke troeven uitspeelt. Vadim heeft daarbij de beschikking ge had over een collectie acteurs en actrices (onder wie Anna Karina, Jane Fonda, Catherina Spaak en Francine Bergé) die hun rollen met overgave en grote natuur lijkheid spelen, zodat ook in die zin de reeks ontmoetingen (prostituée-soldaat, soldaat-dienstmeisje, dienstmeisje-mijn heer, mijnheer-maitresse, etc.) het soepe le verloop krijgt dat dit niets-bewerend en tot niets verplichtende, zij het sterk- gekruide amusement nodig heeft. HOE HEEL ANDERS pakken de Ame rikanen zo'n „gekruid" onderwerp aan. Edward Dmytryk geeft daar nog eens een duidelijk voorbeeld van in zijn verfilming van de z.g. gedurfde roman van Harold Robbins die onder de titel „The carpet baggers" in Amerika sensatie verwekt schijnt te hebben, maar die zich in filmvorm manifesteert als een handig sa menraapsel van succesverzekerde ingre diënten. Onderwerp van het boek is de le vensgeschiedenis over een tijdsbestek van twintig jaren van de groot-industrieel Jo nas Cord jr., wiens eerzucht geen grenzen kent en die letterlijk en figuurlijk „over lijken gaat" teneinde uit de bescheiden chemische fabriek die zijn vader hem na laat een industrieel imperium op te bou wen, waarbij zich nog allerlei neven-inte resses voegen, als Cord's belangstelling voor vliegtuigbouw en filmproductie. De film die drie uur duurt, is nog geen tien minuten onderweg of de held van dit Ame rikaanse succes-sprookje heeft zijn vader Op 844 bouwprojecten in ons land wordt op het ogenblik verplicht doorgewerkt zo lang het kwik in de thermometers de zeven gr. onder nul niet nadert. Vorig jaar waren het er 550. De stichting verlet- bestrijding bouwnijverheid, die alle door werkprojecten premieert, verwacht dat als gevolg van het verplichte doorwerken bij een gelijke kwakkelwinter als vorig jaar 4500 a 5000 woningen meer zullen worden opgeleverd. Vorig jaar was het resultaat van de nieuwe winterse aanpak in de bouw 2500 woningen meer. Een adviescommissie van de vereniging van Nederlandse gemeenten heeft een ge meentelijke model-bouwverordening ont worpen die aangepast is aan de nieuwste inzichten op het gebied van doelmatig en verantwoord bouwen. De vereniging acht aanvaarding van dit model door de ge meenten een zaak van groot belang, niet alleen voor de gemeenten zelf maar ook voor alle anderen die bij het bouwen be trokken zijn, zoals aannemers, fabrikan ten en leveranciers. Omdat zich op het gebied van volkshuis vesting, bouwnijverheid en bouwtechniek thans in snel tempo grote veranderingen voltrekken zal het model geregeld en tij dig worden aangepast aan deze nieuwe ontwikkelingen. In verband met wijzigin gen en aanvullingen zal de model-verorde- "ning in een losbladige vorm in roulatie worden gebracht. een beroerte bezorgd, heeft getracht diens jonge vrouw aan te randen en heeft snik kend met zijn herinneringen gestaan in de kinderkamer uit zijn jeugd, een afge sloten deel van het ouderlijk huis, waar in dan ook de bekende Hollywood-spinrag- gen in overvloed rondhangen. Na een der gelijke inzet is alles mogelijk en schrijver en filmer staan dan ook voor niets. CORD JR. BLIJKT een superman die whiskey drinkend en vrouwen verslindend door de film gaat, alles in goud verande rend wat hij aanraakt, maar niet gelukki ger wordend. Het einde brengt een ouder wets vuistgevecht tussen Jonas Cord en zijn jarenlange trouwe vriend en cowboy star in zijn nieuwste hobby, de filmpro ductie, een gevecht, waarbij alles vernield wordt, maar de strijders na afloop toch nog in staat blijken hijgend en bloedend een paar rake opmerkingen te wisselen die althans Cord jr. in zoverre tot inkeer brengen dat hij zich verzoent met zijn ex- vrouw en haar in simpele woorden de oorzaak van zijn geestelijk en moreel de fect onthult. Het is allemaal terug te voe ren op een jeugdtrauma, zodat zelfs Freud in dit mengelmoesje van cliché's nog aan zijn trekken komt. HET VALT nauwelijks te gelóven wat De gebeurtenis, die alles overschaduwt is de begrafenis van Churchill, en alle bladen hebben dan ook in hooggestem de hoofdartikelen uiting gegeven aan hun bewondering voor de persoon van de over leden staatsman, die vrijwel algemeen als de grootste Europeaan van deze eeuw is betiteld. Het enige blad, dat een volko men anders gericht geluid liet horen was de WAARHEID, die Churchill bestempel de als een man, die altijd de sociale voor uitgang had tegengehouden en getracht had de Russische revolutie de kop in te drukken. Een enkele greep uit de commentaren kan voldoende zijn, omdat er maar weinig sprake is van verscheidenheid. DE FRIE SE KOERIER schreef: „Indien tijdens de eerste wereldoorlog Churchill's inzichten tijdig waren aan vaard zou de oorlog eerder beëindigd zijn. Ook later is het vele staatslieden en poli tici, in Engeland zo goed als elders, zwaar gevallen om, al erkenden zij Churchill's grootheid, de consequenties daarvan te aanvaarden en te doen wat hij noodzakelijk achtte." „Dat West-Europa onderweg is naar een heid is een ontwikkeling waartoe hij de belangrijkste stoot heeft gegeven. En dat de organisatie der Verenigde Naties on danks alle onvolkomenheden het begin vormt van een nog te vervolmaken inter nationale rechtsorde is een andere ver dienste van de man die zijn hele leven niet ophield te strijden voor wat hij in het belang achtte van de wereld. Er zijn slechts heel weinigen van wie dat gezegd kan worden. Daarom zijn zij de aller grootsten. Sir Winston Chruchill was één van hen." Dankbaar De VOLKSKRANT meent dat Churchill recht heeft op de diepe dankbaarheid van het Nederlandse volk. „Winston Churchïlls diplomatieke gaven waren gering, zijn politieke visie getuigde niet altijd van wijsheid en inzicht, zijn strategische concepties waren vaak ge durfd. Maar zijn talenten om de kracht van de natie te bundelen en de vlam van het verzet brandende te houden onder de onderdrukte volkeren waren ongeëve naard. Uit zijn mond kwam geen scheld- woord, als hij sprak over de aartsvijand Hitler, die hij „this bad man" (deze slechte man) noemde, met een intonatie van verachting en minachting, die na meer dan twintig jaar niets van zijn klank verloren heeft. Winston Churchill is tij dens de oorlog voor honderden miljoenen mensen een geschenk van God geweest. Van al zijn historische uitspraken en ge vleugelde woorden is er vandaag geen enkele zo toepasselijk als die ene bijna platgelopen zin, gesproken na de slag om Engeland: nooit deden zó weinigen zoveel voor zovelen. Eén wijziging moet, als een hommage aan Winston Churchill vandaag worden aangebracht: nooit deed één man zoveel voor zoveel miljoenen." Het merkwaardigste werd de dood van Churchill herdacht in DE TELEGRAAF, die op zijn herdenkingspagina bovenaan (Foto links) Jane Fonda in Jean-Claude Brialy in „La Ronde" van Roger Vadim. (Hierboven) George Peppard als Jonas Cord jr. en Elizabeth Ashley als Monica Winthrop in „The Carpetbaggers". Hollywood hier onder het mom van een grote en gedurfde film aan klinkklare waanzin durft aan te bieden. Zelfs al zou de biografie van een huidige Ameri kaanse groot-industrieel er ongeveer uit zien als Harold Robbins ons in zijn roman tracht aan te praten, dan nog maakt de vorm, waarin Dmytryk ons dit levensver haal laat zien iedere gebeurtenis en ieder optredend sujet volstrekt onaannemelijk en ongeloofwaardig. Deze hele miljoenen film (produktiekosten 12.000.000) die het Amsterdamse Tuschinski thans vertoont, is een aaneenschakeling van machteloze krachtpatserij die uitgaat van het principe dat ieder ogenblik van stilte of bezinning fnuikend zou kunnen zijn voor de film die het van een onafgebroken geweld van sen sationele beelden, harde kleuren en dave rende muziek moet hebben. Onmacht en onechtheid domineren in deze film en het sterkst bjijken ze wel aanwezig op de zg. gewaagde momenten, waaraan het boek minstens een even groot deel van zijn po pulariteit te danken heeft als aan het pi kante omslag van zijn Amerikaanse pocket-editie. Het moeizaam en aarzelend overschrijden van bepaalde, tot dan toe in de filmindustrie in acht genomen fat soensnormen maakt afwisselend een zo ri dicule en hypocriete indruk dat men ge neigd is de brutale openhartigheid van Vadim in sommige scènes van „La ron de", hoewel ook die meer dan eens niet van opzettelijkheid zijn vrij te pleiten, toe te juichen als een gezondere en eerder te verkiezen benadering van de erotiek in de film. een „gedicht" van Clinge Doorenbos af drukte: Churchill heeft het opgegeven: Voor de allereerste keer In zijn rijk en roemrijk leven Zei hij: ik capituleer Vrede, Vrijheid en Victorie Werden ons door hem gebracht, Voorbeeld voor zijn tijdgenoten En het verre nageslacht. Hij begon zijn laatste veldtocht Zónder wapens, zónder strijd, Einddoel is het Onbekende, Tijdsduur is de Eeuwigheid. Gedicht Een roemruchtig stuk Historie En zijn teken van de V Voert de Vechter voor de Vrede Vredig in zijn Vaandel mee. Een rijk, róémrijk en roemruchtig stuk vinden we dit gedichtje bepaald niet. De Telegraaf schreef verder als commentaar onder meer: „Vrijwel alle staatslieden van de wereld en niet alleen van de westelijke wereld hebben het voornemen te kennen gegeven de begrafenis van Sir Winston Churchill bij te wonen. De machtigen der aarde zullen om zijn graf geschaard staan. Het is in zekere zin méér dan een af scheid van Winston Churchill, de grootste staatsman van deze eeuw. Het is ook een afscheid van Engeland als een van de grootste wereldmogendheden. Men kan zich althans vrijwel geen gebeurtenis vast stellen, waarvoor al deze staatslieden zich weer naar Engeland zullen begeven". Gordon Walker Hetgeen de gedachten onmiddellijk brengt op de grote problemen, die zijn ontstaan na de nederlaag van Gordon Walker. HET PAROOL oordeelde over deze nederlaag: „Duidelijker dan nu kon tegenover vriend en vijand niet worden gedocumen teerd hoe wankel de positie van de re- gering-Wilson is. Dat reduceert de be tekenis van de huidige Britse regering als gespreks- en onderhandelingspartner in het internationale verkeer tot vrijwel nul." DE TELEGRAAF legt uit, hoe de neder laag tot stand is gekomen. Leest u maar: „De kiezersbevolking was buitengewoon geërgerd, dat de door haar oorspronke lijk gekozene naar het Hogerhuis was weg gepromoveerd en dat terwille van een Geref. Kerken Beroepen te Warns: B. de Boer, kan didaat te Meppel. Bedankt voor Stiens: P. C. Meijer te Valthermond. Geref. Gemeenten Beroepen te Kortgene: H. Ligtenberg te Oudemirdum. Geref. Kerken Beroepen te Hornhuizen-Kloosterburen A. C. Verheul kand. te Nijkerk te O. en W. Souburg D. Kronemeyer te Maastricht. Legaat De hervormde gemeente van Zeist heeft een legaat ontvangen, groot 180.000, Eenheid in de praktijk De kerkeraad van de wijkgemeente Os dorp van de Nederlands hervormde ge meente te Amsterdam heeft de kerkeraad van de gereformeerde kerk van Amster- dam-Slotervaart-Osdorp het medegebruik aangeboden van het kerkgebouw, tijdelijk of voor altijd. De kerkeraad was van oor deel, dat men in de internationale week der gebeden voor de eenheid der christe nen met een daad de wens naar eenheid moest bewijzen. Toen een zevental jaren geleden de Aarlanderveense bakker T. van Leeuwen op aanraden van de toen 57-jarige ma chinebankwerker C. den Braber aan vankelijk wat aarzelend met het bakken van gerstebrood begon heeft hij nooit kunnen vermoeden dat hij daarmee tot de uitvinder van „gezondheidsbrood" zou worden bestempeld. In Aarlander- veen wordt dit brood door zeer vele in woners al jaren in plaats van tarwe- of witbrood gegeten. In zijn moderne bakkerij bakt de 28- jarige heer Van Leeuwen dagelijks een klein honderd achthonderdgrams broden, die steeds gretig aftrek vindén. Niet al leen wordt het brood door inwoners van Aarlanderveen gegeten, maar ook komen er elke dag velen uit de omliggende dor pen het plotseling zo zeer in de belang stelling staande brood afhalen. De heer Den Braber had na vele bespre kingen en het bestuderen van tal van boe ken bakker Van Leeuwen ervan kunnen overtuigen dat hij met het bakken van gerstebrood de mensheid een weldaad zou bewijzen. Ruim een half jaar is de bakker toen met zijn vader bezig geweest aleer hij de juiste samenstelling had gevonden en hij ook de goede bereiding en bewer king van het deeg onder de knie had. Toen dit eindelijk het geval was kon men met het afleveren van de broden begin nen. De afnemers waren dadelijk zeer en thousiast en de vele dankbetuigingen, die de heer Van Leeuwen in de loop der ja ren heeft ontvangen, zijn het duidelijkste bewijs voor hem en de heer Den Braber, politieke machinatie de leiding van de Labourpartij haar nu poogde te dwingen Gordon Walker, een man niet van haar keuze, die bovendien al een keer de ver kiezingen in haar district verloren had, te benoemen. Met andere woorden, de kie zers voelden zich, niet geheel ten onrech te, in hun waardigheid aangetast. Ook een kiezer wil graag serieus genomen worden en geen speelbal zijn." Politieke machinaties dus. Een aardig be grip, als men nog denkt aan de manoeu vres bij de strijd om de opvolging van Macmillan. Hoe ging het nog weer bij die eerste verkiezingen na de oorlog, toen vele conservatieve ministers in het parle ment moesten worden teruggebracht? Maar waarom schrijft de Telegraaf dit? Het blijkt uit het vervolg: „Overigens kan slechts bij een distric tenstelsel een psychologische blunder van een politieke partij op een dergelijke ef fectieve wijze worden afgestraft." En nu we toch zo ijverig met de TELE GRAAF bezig zijn kan het geen kwaad even te wijzen op de grote bezorgdheid van dit blad voor leven en welzijn van president Soekarno: „President Soekarno heeft ter gelegen heid van een bezoek van een Chinese han delsmissie aan zijn land het Chinese volk een groot broedervolk genoemd en daar bij verklaard dat Chinese dokters uit Peking hem voortdurend onder behande ling hebben waardoor zijn gezondheidstoe stand nog redelijk goed te noemen is. Deze Chinese dokters zullen zeker zeer bekwaam zijn. Ze zullen ongetwijfeld ook communist zijn en strikte instructies heb ben van Peking. Men kan dus stellen dat leven en dood van president Soekarno ge heel in Chinese handen zijn. En dat is een griezelige zaak." Griezelig Griezelig was ook het geval, dat door HET PAROOL werd gemeld: Giftige slangen voor tenor. Een balletdanser in Versailles is tot 400 francs boete veroordeeld, omdat hij slan gen gestuurd had aan een kennis, de be kende tenor Luis Mariano. Het ene dier was een ringslang, het andere een gladde slang." Alleen spijt het ons voor HET PAROOL, maar beide slangen zijn niet giftig. En dan komen we toch nog even terug bij DE TELEGRAAF: „Overvaller gepakt." De recherche heeft de derde verdachte aangehouden van de beroving van een 71- jarige Amsterdammer. De man wordt als de hoofddader beschouwd. Samen met twee kornuiten greep hij het bejaarde in stituut beet en griste de portefeuille met f210 uit diens binnenzak." Ongetwijfeld is hier sprake van een fout van het zettende instituut. De eventuele vestiging van een petr- chemische industrie in het Nnordzeeka- naalgebied heeft eind vorige week ook de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Haarlem en omstreken beziggehouden. Op de algemene ledenvergadering stelde de heer L. Lam, die na 25 jaar lid te zijn geweest afscheid van de Kamer van Koop handel nam, dit punt aan de orde. De heer Lam had al in besloten kring afscheid genomen, maar werd donderdag avond ook toegesproken. Hij kreeg een boek over het koninklijk huis aangeboden door de heer H. L. Hildering, voorzitter van de commissie detailhandel. In zijn dankwoord sloot de heer Lam bij de vorige week gehouden nieuwjaars rede van voorzitter ir. J. Tromp aan. Hij dat zij met hun gerstebrood in de rbos hebben geschoten. Een der grootste broodbakkerijen in Rotterdam (Van Linschoten) bakt nu da gelijks vijfduizend broden voor inwoners van de Maasstad. Dit bakken staat on der dagelijkse controle van de Aarlander veense bakker. Zulks op uitdrukkelijk ver zoek van de Rotterdamse bakker die daarmee een gegarandeerd goed produkt wil blijven leveren. Een artikel in het gratis huis-aan-huis in Rotterdam verspreide weekblad „Ha venloods" is er de oorzaak van geweest, dat de vraag naar gerstebrood enorm is gestegen. Ook in Den Ha'ag en Utrecht wordt de vraag naar dit brood steeds gro ter. Het zal dan ook niet lang meer du ren of ook in deze steden zal met het bak ken van gerstebrood naar het recept van de Aarlanderveense bakker worden be gonnen. Bakker Van Leeuwep zegt dat de mensen gerust tarwebrood kunnen blijven eten mits men maar minstens vijftig per cent gerstebrood erbij neemt. De vraag naar het gerstebrood stijgt ook in Aarlan derveen, de bakermat van het gerste brood, nog steeds. Na Linda Groot uit de film „Mensen van Morgen" is het thans het gerstebrood, dat deze kleine dorps gemeenschap in de belangstelling brengt. Een rolstalling waarin auto's tot tien centimeter afstand naast elkaar worden gerold, is volgens de Arnhemse H.T.S.- leraar L. J. H. Scholte de oplossing van het parkeerprobleem. In zijn ingenieuze schepping, waarop inmiddels in binnen- en buitenland octrooi is verkregen, kun nen tot zestig percent meer auto's wor den geplaatst dan in enige andere par keergarage. Extra opmerkelijk hierbij is nog wel dat de constructie overal kan worden geplaatst. De Scholte-rolstalling is zowel geschikt voor inbouw in garages als voor plaatsing langs een straat of gracht, op een plein of een weiland. In alle gevallen blijft de ruimtewinst gelijk, terwijl de kosten onveranderd aan trekkelijk laag zijn. Men kan auto's in het verlengde van de weg, schuin op de weg-as of haaks op de weg en dus naast elkaar parkeren. In het eerste geval raakt men per dertig meter ruimte niet meer dan vjjf auto's kwjjt, schuin geplaatst acht en haaks naast el kaar eïT. Maar in de Scholte-rolstalling van de in Veip wonende uitvinder kunnen achttien auto's op dertig meter ruimte worden geparkeerd. Hoe hij dit voor elkaar krijgt? Het pro bleem bij het parkeren is dat de auto's bereikbaar moeten blijven. Wanneer de wagens naast elkaar staan, moet aan weerszijden van elke auto een halve meter ruimte overblijven voor het openen van het portier. Die halve meter is parkeer- technisch bezien een enorm ruimteverlies. Door dit verlies weg te werken komt ruim- vond dat de Kamer van Koophandel niet genoeg werk kan verrichten, omdat de wetgeving te weinig rekening met het be drijfsleven houdt. De Kamer van Koophandel treedt ook te weinig naar buiten op, aldus de heer Lam, en geeft bijvoorbeeld in het open baar geen mening over de vestiging van de petro-chemische industrie. Hij hoopte dat de Kamers van Koophandel in het he le land zich meer aaneen zouden sluiten en dat er in de toekomst een centrum zou ko men met een wetenschappelijke staf. „Laat van Haarlem het initiatief tot meer bete kenis van de Kamer van Koophandel uit gaan", zo meende de heer Lam. Voorzitter ir. J. Tromp wees erop dat de Kamer van Koophandel ondermeer ver tegenwoordigd is in de provinciale com missie voor de hygiëne van het milieu. De wetgeving in dit geval de hinder wet is volgens de voorzitter nauwelijks hanteerbaar om de luchtverontreiniging door de petro-technische industrie tegen te gaan. „Een standpunt van de Kamey van Koophandel kan er nauwelijks zijn, óf het moest afwijzend zijn. De overheid heeft hier beslissingen genomen en ik geloof niet dat de Kamer er zich in mengen moet zonder goed gefundeerd oordeel", zei ir. Tromp. Hierna gingen stemmen op om een en quête te houden onder de 15.000 bij de Kamer van Koophandel aangeslotenen in Haarlem over de petro-chemische indu strie. De Kamer van Koophandel zal op 21 mei een werkbezoek aan de gemeente Zand- voort brengen in verband met de uitbrei dingsplannen van deze gemeente, zo werd aan het begin van de vergadering meege deeld. De commissie detailhandel werd in deze vergadering uitgebreid met de heren Dijk stra en Post. Petrochemische industrie De fractievoorzitters van de gemeente raad van Haarlem hebben bij burgemees ter en wethouders aangedrongen op het beleggen van een informele raadsvergade ring, waarin de raad van deskundige zijde wordt voorgelicht over de stichting van een petrochemische industrie in het haven gebied van Amsterdam en de daarvan te verwachten consequenties, opdat de raad daarna op korte termijn in de gelegen heid is zich hierover uit te spreken. te vrij voor nog eens zeven wagens. Een winst dus van zestig percent. De heer Scholte plaatst de te parkeren wagens met hun wielen op twee stalen dragers, die op kleine nylonwielen rusten, die over in de vloer gelegde rails lopen. De wieltjes lopen zo licht dat de auto op zijn dragers gemakkelijk kan worden op geschoven naar het einde van de rail. Elke andere auto wordt net zo aangescho ven tot de garage vol is. Blijft de moeilijkheid om uit de rij te komen. Voorwaarde bij het parkeren is dat er tenminste een halve meter speel ruimte in de rij blijft. Door de rij auto's terug te duwen krijgt men die halve meter ruimte naast het portier van zijn wagen. Men kan dan instappen en gewoon recht toe recht-aan van de niet meer dan vijl centimeter boven de bodem gelegen dra gers rijden. De dragers blijven liggen tot een volgende parkeerder ze weghaalt en bij de ingang legt. Het zelf op- en wegdrukken van de auto's mag een licht karwei zijn, de heer Scholte heeft zich terdege gerealiseerd dat de meeste mensen ook dit werkje niet graag doen. Daarom heeft hij zijn uitvin ding verrijkt met een apparaatje, dat de plastische naam „boemel" heeft gekregen. Die boemel is een simpel dingetje dat voorlangs de eerste rail loopt en met een eenvoudig elektro-motortje wordt uitge rust. Het geval is sterk genoeg om de auto's stuk voor stuk aan te drukken of weg te drukken. Een paar haken, die eraan worden bevestigd, nemen de taak van het oppikken der dragers, het in loodrechte stand draaien er van en het naar de in gang transporteren over. Ook de boemel hoeft slechts weinig te kosten, zodat toe passing ervan niet op bezwaren zal stuiten. De Zwitserse heer en mevrouw Bur- gatMaccabez zijn een dezer dagen 77 jaar getrouwd. Opmerkelijker is echter, dat mijnheer 24 juli zijn 100ste en mevrouw zelfs haar lOldt verjaardag hopen te vieren. i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 6