'v.;'
Hotel in Cadzand staat op
de rand van een afgrond
voor
Uitgaven voor consumptieve
doeleinden zijn toegenomen
SCHRIJVENDELEZERSSCHRIJVENDELEZERSSCHR
Flinke storm kan het einde van
het gebouw betehenen
Automatische schrijf
machine doet het
werk van 3 typistes
Spaarzin bleef ook in
januari gehandhaafd
Rotterdam krijgt
Churchillplein
VAN DUIVENBODEN N.V.
VRIJDAG 5 FEBRUARI 1965
6
I
MERKKARPETTEN
K.V.T. - BRINCK CAMPMAN -
DESSO en vele andere
MERKKARPETTEN
Kerkelijk nieuws
Stratmaat
Dierenasiel
Uieiüooi voor de „vrije"
melkhandelaar
Meevaller?
Begrip, voor apartheid?
Dringend
Verkoop Breedband
Petrochemische industrie
Vlekken
i
Nog maar enkele
meters scheiden hotel
Noordzee, dat op de
duinen in Cadzand in
Zeeuws Vlaanderen
staat, van het fatale
ogenblik dat het
laatste stuk duin
wegglijdt en het ge
bouw naar beneden
stort. De hotelhouder
de heer P. Faas, zijn
vrouw en twee kin
deren wachten in
spanning op de ramp
die gaat gebeuren.
De heer Faas wil zijn
slgendom nog niet in
de steek laten. Hij
wacht moedig af tot
de zee toeslaat. Nie
mand kan zeggen
wanneer dat zal zijn,
maar dat dit onheil
onafwendbaar Is,
weet de heer Faas
zeker, want er ziin
wel plannen om de
duinen te bescher
men, maar zij wor
den niet uitgevoerd.
Al jarenlang heeft
de hoteleigenaar het
waterschap gewaar
schuwd dat zijn hele
hebben en houden
op een kwade dag
aan de rand van een
diepe afgrond zou
staan. „Maar nie
mand wilde geloven
dat dit al zo vlug zou
gebeuren", zegt de
heer Faas. „Een paar
jaar geleden werd er
tegen mij gezegd: „Waarom maakt u zich
toch eigenlijk zo druk?" Dat was ook de
mening van mijn hotelgasten. Maar toen
diezelfde mensen dit jaar terugkwamen,
konden ze hun ogen niet geloven. De zee
stroomt hier nu langs de deur. Nu zegt
iedereen: „Meneer Faas, ik begrijp wer
kelijk niet hoe u aan deze afgrond durft
te wonen!"
Maar de heer Faas wil zijn kostbare
gebouw niet zomaar aan de golven prijs
geven. Verkopen kan hij het ook niet. Er
is geen koper meer te vinden. „We staan
op een vulkaan, die voortdurend rommelt
en elk ogenblik kan losbarsten", zegt de
hotelhouder. „Toen mijn vader dit hotel
ln 1933 hier liet neerzetten, lag er zeker
een zestig meter duin tussen het gebouw
en de zee. Tien meter duin is nu nog over.
Maar wat betekent tien meter? Het is al
twee keer gebeurd dat er bij een flinke
storm vijftien tot twintig meter duin weg
geslagen is."
Wel plannen.
Er is tot nu toe niets gebeurd om de
familie Faas een beetje zekerheid te ge
ven. Ambtenaren van het waterschap ko
men telkens trouw het aantal meters dat
het hotel weer dichter bij de ondergang
ls opmeten.
De ingenieur van het waterschap „Het
Vrije van Sluis", wil geen commentaar
op de situatie geven. De dijkgraaf van
het waterschap geeft toe dat er een nood
situatie is ontstaan en dat het best moge
lijk is dat er bij de eerste de beste storm
ongelukken gebeuren.
„Maar", zo zegt hij, er is na de februari-
ramp van 1953 door Rijkswaterstaat een
voorrangschema opgesteld voor de wer
ken die uitgevoerd moesten worden in het
kader van het Deltaplan. Het is voor
iedereen duidelijk dat de zwakste plekken
in de Zeeuwse kustverdediging het eerst
aan de beurt komen. De duinenrij waar
het hotel van de heer Faas opgebouwd
is, staat in dit schema op de vierde
plaats. De verbetering van dit gedeelte
zal dan ook niet eerder dan tegen 1978
aan de orde komen. De polders achter
de duinenrij lopen voorlopig geen gevaar.
Begrijpelijk is dat Rijkswaterstaat bij het
maken van een werkschema niet in de
allereerste plaats rekening kan houden
met een enkel hotelletje. Deze dienst
heeft de plicht en de taak om het alge
meen belang van het hele Nederlandse
volk voorop te stellen. Daarbij komt de
enkeling dan wel eens in het ge
drang".
Het waterschap heeft een plan ingediend
om met vier paalhoofden voor hotel
Noordzee de stroom van de kust te hou
den. Het wachten is op de rijksgoedkeu
ring. „Stel dat deze goedkeuring morgen
in ons bezit is, wat ik overigens absoluut
niet verwacht dan duurt het nog wel een
heel jaar voordat die paalhoofden er lig
gen. En een jaar kon in dit geval wel
eens te lang zijn", zegt de dijkgraaf. Daar
moet de heer Faas het dan maar mee
doen
Advertentie
De gehele collectie constant voorradig.
VOOR BETERE KARPETTEN
VERTROUWD KOPEN
INTERIEURADVISEURS
Ziet onze etalages KRUISSTRAAT 22
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Rouveen (toezegging): T. J.
Kamerbeek te Poederooyen.
Aangenomen naar Haamstede: G. E.
Huizing te Waarde.
Geref. Kerken (Vrijgemaakt)
Tweetal te Rozenburg: A. Geelhoed te
Zwagerveen-Zwaagwesteinde en Joh. Stra-
ting te Alkmaar-Broek op Langedijk,
waarvan eerstgenoemde is beroepen.
Geref. Gemeenten
Beroepen te Vlissingen: C. Harinck te
Utrecht.
Op het kantoor van een verzekerings
maatschappij in Utrecht wordt sinds kort
een magnetische bandschrijfmachine als
enige tot nu toe in Nederland gebruikt.
Het typen van de op elk kantoor en zeker
op dat van verzekeringen steeds weer te
rugkerende vaste formulering van contrac
ten, polissen, offertes, rapporten enz. is
met deze machine teruggebracht tot een
automatische handeling. Deze formulerin
gen worden tevoren op een magnetische
band vastgelegd. Variabele gegevens als
data en namen kunnen door een typiste
worden ingevuld.
De band wordt met een snelheid van 900
tekens per seconde afgetast. De nieuwe
machine controleert haar eigen werk
elektronisch en regelt automatisch tussen
ruimten tussen woorden en regels. Het
apparaat kan door iedere typiste worden
bediend en produceert drie keer zoveel
brieven in dezelfde tijd als één typiste op
een normale schrijfmachine.
Januari 1965 blijkt voor de spaarbanken
merendeels gunstige cijfers te hebben op
geleverd. Zo spreekt de Spaarbank voor
de stad Amsterdam van een duidelijke
handhaving van de spaarzin, zulks aan de
hand van een ongeslagen record van 84
maanden spaaroverschotten (ruim 266
miljoen) en de snelle groei van het aantal
inleggers (161.080). De vooruitzichten voor
het sparen in 1965 lijken, volgens deze
spaarbank, gunstig. Er was een overschot
van 5,2 miljoen tegen vorig jaar 4,7
miljoen.
Bij de Nutsspaarbank in Den Haag steeg
het tegoed met 2,7 miljoen.
De nutsspaarbank Groningen heeft janu
ari afgesloten met het hoge spaaroverschot
van 1,9 miljoen.
Bij de spaarbank te Hilversum vermeer
derde het tegoed met 1,4 miljoen tot
106,4 miljoen.
Advertentie
De uitgaven voor consumptieve doelein
den zijn in de laatste maanden van het
vorig jaar krachtig toegenomen. Ditmaal
was de stijging niet toe te schrijven aan
prijsverhogingen, maar aan de vermeer
dering van de verbruikte hoeveelheden.
Het centraal bureau voor de statistiek
geeft dit weer in nuchtere cijfers. Zij wij
zen uit dat de consumptieve bestedingen
per hoofd van de bevolking in oktober
overeenkwamen met 138 percent van de
gemiddelde bestedingen in 1958. In okto
ber 1963 was het 129 percent. Naar waar
de gemeten komt het totaal van de be
stedingen van ons volk tot een veel gro
ter stijgingspercentage, maar hierbij moet
in aanmerking worden genomen dat het
prijspeil sinds 1958 met negentien percent
is gestegen, terwijl de bevolking met meer
dan een half miljoen zielen is toegenomen.
De totale waarde van de bestedingen
van allen bij elkaar genomen kwam over
een met 179 percent van het consumptie
niveau van 1958. In oktober 1963 was de
index 153. Het prijsindexcijfer bedroeg 119,
waaruit door deling op de genoemde 179
pereent voortvloeit dat de naar hoeveel
heid gemeten bestedingen zijn toegenomen
tot 151 percent.
De uitgaven voor voedings- en genotmid
delen kwamen uit op 127 tegen 118, ter
wijl die voor overige goederen en diensten
een kleinigheid terugliepen en wel van 116
naar 115.
Een van de centrale pleinen in het hart
van Rotterdam zal de naam van Sir Win
ston Churchill krijgen. Het is het plein
waar in de toekomst de Blaak in de West-
blaak zal overgaan en de Coolsingel een
aansluiting zal krijgen op de Schiedamse-
dijk. Het zou de naam krijgen van mr. dr.
K. P. van der Mandele, hetgeen Rotter
dams Grand Old Man, oud- en thans ere
voorzitter van de Kamer van Koophandel
en inspirator tot vele grote Rotterdamse
activiteiten, bij zijn 80ste verjaardag was
toegezegd. De heer Van der Mandele heeft
B. en W. thans verzocht het plein Chur
chillplein te noemen.
Op het ingezonden stuk van de heer
Bronkhorst op 24 december 1964 en de
critiek hierop van de heer Eschauzier op
8 januari 1965, wil ik graag ingaan. De
heer Eschauzier viel over bijzaken en liet
de kern van het betoog onaangeroerd. Wie
valt over het woord „kerels", zoals ge
bruikt in het zinsverband, waar de heer
Bronkhorst de vangst van een snelheids
overschrijder beschrijft, is van elke hu
mor gespeend en laat duidelijk merken
niets van de bedoeling van het stuk te
hebben begrepen. Het gaat over de straf
maat die gegeven werd bij overschrijding
van de maximum snelheid met slechts 13
km, terwijl van het in gevaar bFengen
van het verkeer geen sprake was. Boven
dien spreekt de heer Eschauzier over een
recidive als blijkt dat de maximum snel
heid bij herhaling overschreden is. Dit is
echter geen misdrijf maar een verkeers
overtreding, waarbij van opzet geen spra
ke hoeft te zijn. Dat het rijbewijs van de
snelheidsoverschrijder een half jaar werd
ingetrokken is, gezien de omstandigheden,
een abnormaal zware straf, wat in verge
lijking met het volgende geval duidelijk
zal worden:
Afgelopen zomer werd ik door een zeke
re heer Barendse, die de aardigheid had
zonder op het verkeer te letten plotseling
de provinciale weg bij Vinkeveen over te
steken, aangereden terwijl ik met mijn
echtgenote op de bromfiets over deze weg
reed. Het resultaat was dat de bromfiets
totaal vernield werd. onze vakantie niet
doorging en wij half gekreukeld naar
Haarlem terug moesten. Ik kreeg de raad
de onkostenrekening goed te bewaren en
19 januari stond ik voor de kantonrechter
in Utrecht met een rekening van 98,-.
Deze vond het echter belachelijk na zo'n
klein ongeval met een rekening aan te
komen. Na veel praten kreeg ik 60 toe
gewezen, terwijl ik verzuim en reisgeld
zelf moest betalen. Met de heer Barendse,
die de moeite niet had genomen om te
verschijnen, had de kantonrechter mede
lijden omdat zijn verzekering zoveel scha
devergoeding moest betalen. Hij kreeg
30,- boete en ik draaide voor 40,- on
kosten op. Misschien had de kantonrech
ter verwacht dat ik ook niet zou komen.
Al met al een onbevredigende geschiede
nis. Het is voor de heer Bronkhorst jam
mer dat hij niet in Utrecht woont. Hij zou
beslist met de schrik vrijgekomen zijn.
P. A. V.D. VELDT, Haarlem.
Zeg „schrijvende lezer" u wilde
in Schalkwijk zo graag een stuk grond
Om daar een asiel op te bouwen
Een huis dus voor kat en voor hond?
U schreef nog er is daar in Schalkwijk
Aan een ieder en alles gedacht
Maar voor de woningnood van de dieren
is daar nog geen uitkomst gebracht.
Er werd met lijsten gelopen
Maar zonder resultaat tot heden
en u schreef nu is dan het woord
aan de dierenbescherming plus leden
Want B. en W. van Haarlem
gingen daar niet op in
Maar beste „schrijvende lezer"
dat heeft toch geen enkele zin.
U weet toch dat zovele mensen
nog kampen met de woningnood
die men blij kan maken met een huisje
Al is die ruimte niet zo groot
't is toch nog niet zo ver gekomen
dat een dier gaat voor de mens
Want ergens beste dierenvriend
ligt tussen mens en dier een grens
Ik weet bij echte dierenvrienden
is die grens maar uiterst vaag
maar die brengen hun dier ook niet naar
[het asiel
nee, die verzorgen ze zelf en wat graag
Kijk en dat moet nou een ieder doen
dan kan 't oude asiel nog wat blijven
„Sans rancune" de hartelijke groeten
aan de „schrijvende lezers" die schrijven.
D. VOS, Haarlem.
Mag ik als huisvrouw ook eens iets zeg
gen over de „melkoorlog" in Haarlem?
Ongeveer een half jaar ben ik klant ge
weest van een gesaneerde melkboer. In
die tijd had ik verscheidene klachten over
de kwaliteit van de melk en de melk-
produkten. Ik heb de moeite genomen de
vertrouwenscommissie hierover in te
lichten, maar na onderzoek bleken mijn
klachten volgens deze heren ongegrond.
Gelukkig heb ik toen een „vrije" melk
handelaar ontdekt en hem vriendelijk ge
vraagd of ik klant bij hem kon worden.
Dat ben ik nu al 7V2 jaar en nog nooit
anders dan met grote voldoening.
Deze melkboer heeft niet getekend voor
de sanering, dus kan hem ook niet wor
den verweten dat hij „opereert" of „pira
terij pleegt" in een andermans wijk. Hij
maakt nooit bijzondere reclame met ze
geltjes of folders; alleen de vlotte en keu
rige bediening zijn een reclame op zich
zelf. Alleen daarom komen de klanten
naar hem toe.
Wanneer je bijvoorbeeld als oudere da
me niet meer dan een half flesje melk
per dag nodig hebt, en de melkboer laat
je drie keer in de week zitten omdat hij
het niet de moeite waard vindt daarvoor
aan te bellen is het dan verwonderlijk
dat je een „vrije" melkboer neemt?
Ik geloof dat alle huisvrouwen die een
gesaneerde melkboer hebben de „vrije"
melkboer nog wel dankbaar mogen zijn.
Want als deze er niet waren, hadden de
gesaneerden helemaal het monopolie en
verviel waarschijnlijk de hele bezorging
aan huis.
Diegenen die zo vreselijk bang zijn klan
ten te verliezen moeten eerst maar eens
nagaan wat er aan hun eigen werkwijze
mankeert, in plaats van een ander, die
eerlijk en hard voor zijn brood werkt,
het leven onmogelijk proberen te maken.
Mevr. DE VRIES, Haarlem.
Gezien de uitgebreidheid van de kolom-
len ingezonden stukken is het blijkbaar
een gezellige bezigheid daarin om beurten
ons zegje te schrijven. Zo zou ik wat te
berde willen brengen over de cijfers ge
publiceerd door O.E.S.O., waarvan een uit
treksel stond in uw blad van 11 januari
1965.
Bevolkingsdichtheid
Nederland 356 inwoners/km2
België 305 inwoners/km2
West-Duitsland 223 inwoners/km2
Groot-Brittannië 221 inwoners/km2
Autodichtheid per 1000 inwoners
Nederland 62
België 101
West-Duitsland 119
Groot-Brittannië 126
Als commentaar werd er bij vermeld:
„Dat valt mee voor Nederland".
Dat lijkt méér mee te vallen, dan het in
werkelijkheid is. We hebben ons de tijd
gegund dit om te rekenen op auto's/km2
ik had er hulp bij nodig We kwamen
tot de volgende uitkomsten:
Nederland 22 auto's/km2
België 31 auto's/km2
West-Duitsland 26,5 auto's/km2
Groot-Brittannië 28 auto's/km2
Eerst zouden we gedacht hebben: in
Groot-Brittannië bijvoorbeeld tweemaal
zoveel auto's als in Nederland.
Het feitelijke beeld is dat er zich op
één km2 staan te verdringen:
in Nederland 356 inwoners 22 auto's,
in Groot-Brittannië 221 inwoners 28
auto's. Valt niét mee, hoor!
C. KONING-STROINK. Haarlem
Naschrift: In het OESO-bericht
wordt geen enkel verband gelegd tussen
bevolkings- en autodichtheid evenmin
hebben wij commentaar geleverd op een
eventueel verband tussen die beide ver
schijnselen. Lees maar eens goed. Redactie
In „Lezers schrijven" in uw blad van
29 januari 1965 wekt dr. Veenhoven, se
cretaris van de Nederlands-Zuidafrikaanse
Werkgemeenschap, onder het opschrift
„Begrip voor Zuid-Afrika", de lezers op
kennis te nem envan een brochure van ds.
Gijmink, getiteld „Zo zag ik Zuid-Afri
ka".
Het zal voor de lezers die aan deze opwek
king gevolg geven interessant zijn de ge
dachten van ds Gijmink te toetsen aan de
volgende feiten:
1. De gekleurde bevolking van Zuid-Afri-
ka tachtig percent van de totale bevol
king heeft geen stemrecht, mag geen po
litieke partij oprichten en geen vakvereni
ging hebben.
2. Blank en zwart mogen in Zuid-Afri
ka niet met elkaar trouwen, het essen
tiële menselijke recht van vrije keuze van
de huwelijkspartner bestaat niet.
3. De gekleurde bevolking heeft geen vrije
arbeidskeuze; zij kan naar willekeur van
de blanken overal als (onderbetaalde) ar
beidskracht tewerk worden gesteld.
4. Albert Loethoeli, wiens vredelievend
heid werd erkend toen hem de Nobelprijs
voor de Vrede werd toegekend, zit al ja
ren gevangen op een boerderij en is fy
siek tot een gebroken man gemaakt.
5. De sinds kort „opgeschorte „No-
trial Act" heeft alloze tegenstanders van
de apartheidspolitiek zonder aanklacht,
zonder rechterlijk vonnis en zonder moge
lijkheid van verdediging in de gevangenis
gebracht.
6. Op alle gelegenheden, waarop hij ons
in de bezettingstijd de bordjes „Verboden
voor joden" stond, staat in Zuid-Afrika het
bordje „Slegs vir blankes" alleen voor
blanken.
Dit dan als een kleine greep uit vele
feiten.
Lezing van de brochure van ds. Gijmink
heeft mij tot de overtuiging gebracht dat
hij Zuid-Afrika zo niet heeft gezien. De on
derdrukking en de diepe vernedering, iede
re dag en ieder uur aan de kleurlingen
aangedaan, zijn aan hem voorbijgegaan.
Wat een christelijk getuigenis had moeten
zijn is een babbelig reisverslag geworden.
J. J. VOOGD, Voorzitter Comité
Zuid-Afrika.
Zoals in uw Haarlemse editie van woens
dag werd gemeld, zal het „tijdelijke" par
keerterrein aan de Raaks in Haarlem uit
breiding krijgen door verdere slopingen.
Er is in de stad grote ongerustheid over
dat „tijdelijke". Als het huidige parkeer
terrein Raaks verdwijnt, zonder dat daar
voor compensatie komt dicht in de buurt
van de stadsrand, is het onheil niet te over
zien en ik zou een zeer dringend beroep
op het stadsbestuur willen doen zich nu
onomwonden uit te spreken voor de nood
zaak, een ruim en permanent parkeerterrei
te maken vlak bij het stadscentrum. Als
zakelijk belanghebbende bij het winkelcen
trum binnenstad kan ik wel verklaren dat
in de kring der binnenstadwinkeliers zeer
ernstige ongerustheid bestaat over het te
kort aan inzicht bij het stadsbestuur in
deze aangelegenheid. De raad wordt in ern
stige overweging gegeven dit punt dringend
aan de orde te stellen. Er is een stads
belang mee gemoeid dat in het huidige
struktuurplan niet of onvoldoende tot
uiting komt. Men kan de ogen niet sluiten
voor het feit dat hier op korte termijn een
afdoende wijziging van de bestaande, ver
ouderde plannen hoogst noodzakelijk is.
Wij zakenlieden menen ook dat wij in dit
opzicht de steun dienen te hebben van uw
krant.
Hoogachtend,
P. S. ASMAN, Haarlem.
Naschrift: Het tijdelijke karakter
van het parkeerterrein aan de Raaks heeft
betrekking op de huidige plaatsen die voor
de auto's beschikbaar zijn. Een groot deel
van deze plaatsen zal inderdaad in de toe
komst door de nieuwe stadsbibliotheek
worden ingenomen. Het ligt echter in de
bedoeling in het structuurplan voor
Nadat de heer Van Eibergen van het
C.N.V. scherpe critiek had uitgeoefend op
het beleid van de regering bij de trans-
actie-Breedband, gaat de heer Kloos van
het N.V.V. nog een stapje verder en spie
gelt de arbeiders van Hoogovens voor dat
zij, wanneer de regering maar gehandeld
had volgens de inzichten van het N.V.V.
ieder een bedrag van ruim 8.000,- in zijn
loonzakje had gevonden. Voorwaar geen
kleinigheid.
De positie van de leiders van de grote
vakverenigingen moet toch wel wanhopig
zijn, wanneer zij er toe overgaan de ar
beiders iets trachten wijs te maken, dat
veel weg heeft van boerenbedrog. Niemand
beter dan zij weten, dat dit denkbeeld
praktisch niet uitvoerbaar is.
Wat toch is het geval. De regering heeft
indertijd 80 miljoen gulden in Breedband
gestoken, welke som als belastinggeld door
vrijwel het gehele Nederlandse volk is op
gebracht. Wanneer dit bedrag in de loop
der jaren is aangegroeid tot 435 miljoen
gulden komt het batig saldo daarvan niet
ten gunste van een bepaalde groep, doch
behoort toe aan het gehele Nederlandse
volk, vertegenwoordigd door de regering.
De groei werd niet veroorzaakt door bij
zonder grote prestaties, doch komt groten
deels voor rekening van de gunstige con
junctuur. Indien deze ongunstiger was ge
weest, dan hadden de arbeiders zeker
geen mindere prestatie geleverd, maar de
notering van de aandelen op de effecten
beurs had een heel ander beeld te zien
gegeven. In de jaren dertig was die note
ring, naar ik meen, niet hoger dan 60.
De regering heeft er mijns inziens dan
ook goed aan gedaan de aandelen met een
behoorlijke koerswinst van de hand te
doen. Beter één vogel in de hand dan tien
in de lucht. Bij eventuele con junctuur om
slag en deze is in de toekomst heus
niet denkbeeldig heeft het nog het voor
deel dat partijgenoot Vondeling de regering
niet voor de voeten kan werpen, dat zij
de boot heeft gemist.
Wanneer de behaalde koerswinst nu
door de regering voor de helft wordt aan
gewend als extra uitkering aan die gemeen
ten, die bijzonder werden getroffen door
de bestedingsbeperking, dan meen ik, dat
wij allen tevreden kunnen zijn.
Wat de door de vakbonden voorgestane
winstdeling betreft, wanneer deze op basis
van vrijwilligheid geschiedt is daar veel
voor te zeggen. Menen de vakbonden dit
als eis te kunnen stellen, dan zou ik de
heren willen adviseren: beleg de door u
beheerde kapitalen in de daarvoor door u
geschikt geachte industriële ondernemin
gen, u komt dan automatisch voor een
commissariszetel in aanmerking en deelt
zowel in de winst als in het eventueel ver
lies, want het risico moet u ook durven
nemen.
C. P. OOMS Haarlem.
Haarlem is dit neergelegd dat achter
deze leeszaal een parkeer! marktterrein
zal worden aangelegd. Dit nieuwe terrein
heeft een oppervlakte van ongeveer 6300
vierkante meter. Als vuistregel rekent
men dat er per auto (inclusief wegen, en
zovoort) 25 vierkante meter nodig is. Dat
betekent dat op het nieuwe terrein (als er
geen markt wordt gehouden) plaats zal
zijn voor ongeveer 250 auto's. Op het hui
dige terrein kunnen ongeveer 200 wagens
een plaats vinden. Ook bestaan er nog
plannen, die zich overigens nog in een stu
diestadium bevinden, om op dit nieuwe
parkeerterrein onder- of bovengronds een
parkeergarage te bouwen, waardoor de to
tale capaciteit nog vergroot zal worden.
Overigens moet geconstateerd worden dat
er in Haarlem nogal veel plannen be
staan voor het vergroten van de parkeer-
capaciteit, maar dat er effectief niet zo
erg veel gebeurt. Ook zal men moeten af
wachten of het bebouwen van het huidige
parkeerterrein aan de Raaks gelijktijdig
zal geschieden met het vrijkomen van de
nieuwe parkeerruimte. Redactie.
In deze rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met uit
drukkelijk verzoek tot publlkatle aan de
redactie worden toegezonden: voorwaar
den tot publlkatle zijn:
Het onderwerp dient van genoegzaam
algemeen belang te zijn en uit het oog
punt van dat algemeen belang te zijn
beschouwd.
De Inzender moet de brief met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
instemmen met de vermelding van zijn
naam en woonplaats. (Dus geen pseudo
niem of Initialen).
De brief moet gesteld zijn ln behoorlijk
Nederlands en ln begrijpelijke, beknopte
vorm.
De redactie behoudt zich het recht voor
de brief ter publlkatle te bekorten op
niet essentiële punten, of opneming te
weigeren.
Opneming van een bepaalde brief be
tekent allerminst, dat de redactie het
eens ls met daarin vervatte meningen of
argumenten.
„Men" zegt: vestiging van een petroche
mische industrie aan het Noordzeekanaal
is noodzakelijk. Mijn vraag is: waarom
eigenlijk? Staat dit wel voldoende vast?
Maar nu: men zegt, het is nodig, maar
er moeten deugdelijke waarborgen komen,
opdat de vergiftiging van bodem, lucht en
water binnen redelijke grenzen blijft. Nu
is het zo, dat zelfs burgemeester Van Wal-
sem van Rotterdam deze week in een
toespraak (voor de televisie te beluisteren)
moest toegeven, dat men op dit gebied
eigenlijk nog niets wist. Verder las ik in
uw krant, dat dr. Bartels zich voor da
regering in het Ruhrgebied gaat oriënteren
hoe men daar de schade probeert te be
perken. Nu kan het succes van die pogin
gen aldaar nooit zo groot zijn, als men
bedenkt, dat de meeste badgasten uit het
Ruhrgebied komen, om hier wat frisse
lucht te happen (hoe lang blijft die lucht
nog fris?). Bovendien vergeet men, dat da
Rijn, vooral door toedoen van de Duitsers,
als een open riool kan worden beschouwd,
waarin geen enkel leven meer mogelijk is.
Ook moest dezer dagen in het Ruhrgebied
een alarmorganisatie worden opgericht,
om rampen te voorkomen, in verband met
een kwaadaardig neveldek van afvalgassen
in de lucht.
Onze wetgeving terzake is volledig on
voldoende, zoals minister Van Aartsen al
opmerkte, laat staan, dat de toepassing er
van en de praktische controle effect zou
den sorteren. In Nederland ontstond trou
wens vorig jaar bijna een ramp in het
gebied van Vlaardingen, die door zeer toe
vallige omstandigheden werd verijdeld.
Conclusie: 1. De noodzaak voor de ves
tiging van dit soort zware, vergiftige in
dustrie staat mijns inziens voorshands nog
niet eens vast, terwijl men nog niets weet
omtrent de omvang van de schadelijke ge
volgen, die er zeker komen.
2. Met het Ruhrgebied en het Rotter
damse gebied voor ogen, geloof ik, dat de
bestrijding van de vergiftiging van ons
levensmilieu zal bestaan in het uiten van
holle frasen.
3. Onze dichtopeengepakte bevolking
heeft niet alleen belang bij fabrieken,
maar vooral bij een leefbaar milieu. Dan
maar wat minder „welvaart".
4. Dit soort industrie hoort in ons ge
bied niet thuis. Amsterdam denkt ten on
rechte dat zijn (den) Uyl een fraaigeve-
derde valk is. Laat men schone industrie
aantrekken en niet een grootse bijdrage
leveren tot het onbewoonbaar maken van
de Randstad Holland.
M. SCHAAY, Haarlem
Vooraanstaande Westduitse bladen heb
ben beweerd, dat Sir Winston Churchill
mede schuldig is aan de vele rampen, die
Duitsland hebben getroffen en dat op zijn
gezicht vlekken zitten, die niet kunnen
worden afgewassen.
Ondergetekende wil naar aanleiding van
deze aanvallen opmerken, dat het gehele
Westduitse volk vlekken heeft (een erfenis
van de Nazi's die met geen enkel medicijn
te genezen zijn).
ANT. J. BRACHTER, IJmuiden,
