HennySchoute
Hans de Boer
TEKST:
FOTO'S:
egiiiSpWiB
c
ZATERDAG 6 FEBRUARI 1965
PAGINA ZES
«ÜIHHiifew
li- 1 a
gen
tien
wai
op
vul
en
van
(roe
en
S
ver,
gek
uitg
zegi
tret
bee
C
gek
het
lars
gr O'
wet
V
seri
wac
wor
en
van
sou
7.50
van
sjei
eve'
veil
B
van
rie
alle
in e
Boe
waa
1.50
10 1
een
gevt
N
Nig<
lich
lepr
die
die
11
Inte
hou
zege
Het
waa
hou
N
van
Spel
uitg
wor
rech
Pi
den
sche
30,
6.50
Ci
BLI
vers
mist
Afri
lade
en i
B
ste
dem
gen1
(bin
dem
omh
S<
van
roul
ziet
0.75
grer
post
vluc
De krant
kunt u
niet
missen,
geen dag
Maandagmorgen zeven uur. Verslag
gever Bob Degroot drukt de alarmbel
van de wekker in. Met z'n andere hand
zoekt hij de radio, draait een knop om
en luistert naar de nieuwsberichten.
Het eerste nieuws van deze dag. Om
kwart over zeven pakt hij z'n agenda.
Een drukke dag: negen uur: afspraak
maken met de wethouder, tien uur:
politiepersrapport, twaalf uur: lunch-
bij eenkomst buitenlandse congressisten,
vier uur: persconferentie bejaarden
zorg, acht uur: raadsvergadering.
Stevig dagje, mompelt hij en trekt
de deken over z'n hoofd. Nog effe.
Effe? flitst het door z'n brein. Niks
effe. Geen tijd. Hij schiet omhoog.
Slapen? Werken! De krant! Waar is
de kraan. Hij marcheert naar de bad
kamer, stopt z'n hoofd onder het ver
frissende water. Maandag is wel 'es
moeilijk. Vlug aankleden en naar de
redactie. D'r moet weer een krant
komen vandaag! De dag van Bob De-
groot is begonnen.
Z'n agenda vermeldde die morgen
niet dat er een brand zou uitbreken en
dat er een kettingbotsing zou gebeuren
en dat hij tientallen telefoontjes zou
aannemen. Toen Bob Degroot 's nachts
om één uur in z'n bed stapte, viel hij
voldaan onder de dekens. Zijn dag was
een produktieve geweest. Hij had z'n
kostje verdiend.
De volgende dag bulderden zoals
iedere dag de persen. Op het wit
grijze papier liet het loden zetsel met
de vette inkt de afdruk achter. Nieuws.
Daartussen de' verslagen van Bob De
groot. Er was weer een krant geboren.
In Holland was het kopij van Bob
Degroot, in Engeland van Peter Murray,
in Duitsland van Heinrich Grass, in
Frankrijk van Michel Thierry, in
Amerika van Bob Young en van wie
ook waar ter wereld. Want iedere dag
weer zorgener verslaggevers dat de
krantelezer aan z'n trekken komt In
tachtig landen werken er journalisten
voor hun krant, en zorgen de bijna
160 persbureaus voor nieuws uit binnen-
en buitenland. Iedere dag weer rollen
er 300 miljoen dagbladexemplaren van
de rotatiepersen.
's Morgens of 's middags stopt de be
zorger de krant bij u in de bus. U leest
het nieuws tijdens uw ontbijt, voor of
na het avondeten. Of u rent naar da
kiosk, juist voordat de forenzentrein
vertrekt. Misschien leest u 's middags
tijdens de lunchpauze of 's avonds voor
u naar de televisie gaat kijken.
Zo is dat, iedere dag krijgt u een
krant, leest u het nieuws en moppert u
als er geen krant in de bus komt. Of
als de krant te laat is; een bewijs dat
u er niet buiten kunt. U niet, John in
Engeland niet, Wolfgang in Duitsland
niet, Claude in Frankrijk niet, Bill in
Amerika niet en niemand waar ook ter
wereld.
Of u thuis bent of op vakantie: er
wordt een krant gelezen, al is het alleen
maar vluchtig de voorpagina.
De foto's op deze pagina werden in
Italië genomen, toen wij er met vakan
tie waren. Want ook dan zijn wij op
zoek naar iets dat de lezer interesseert.
Aan de uitdrukkingen van de gezichten
te zien leest men geboeid. Ongestoord
wordt het dagelijks gebeuren verwerkt:
op straat, op een bankje, als er op de
bus gewacht moet worden, tijdens het
boterhammetje, in een hoekje - af
gezonderd. De krant: U kunt haar niet
missen, geen dagl
