Matusevich na val op
500 meter kansloos
Schitterende
in Oslo
MOE - bracht Noren tot dolle vreugde
LAUNONEN - verrassend bij de top
SCHENK - Nederlander van grote
allure op derde plaats
DE ZESTIEN STERKSTEN
Regina Heitzer volgt Sjouk op
Na kaderkampioenschap (47/2)
ook libretitel voor Scholte
Nederlander in
Europese strijd
zeer sterk
Italiaan Longo
was weer beste
wielercrosser
11
MAANDAG 15 FEBRUARI 1965
Verkerk viel aan
Geen grenzen
(Van onze speciale verslaggever)
Een spontane optocht trok van de hellende straten rond het Bislet-stadion naar
Oslo's donkere centrum. De honderden slingerden hun dolle vreugde in ritmisch
geschreeuw tegen de gevels: „IJeija Moe» heija Moe". Per Ivftr Moe had Noor
wegen een wereldkampioen geschonken. Oslo moest het weten en jongens en
meisjes, mannen en vrouwen bleven het op dë maat van hun voetstappen jubelen:
„Heija Moe, heija Moe". In de stille stad eindigde de roes, die twee dagen had
geduurd. Vandaag trokken de steile Noren naar hun werk schor, maar met
glinsterende ogen. Oslo heeft zijn wereldschaatstoernooi 1965 beleefd. Men moet
lang in de geschiedenis teruggaan om een titelstrijd te vinden, die een allure
had als het kampioenschap dat Per Ivar Moe won.
Twintig jaar is hij, de nieuwe titeldra-
ger. Pure kracht schuilt in de body van
de electricien uit Lillehammer. Kracht en
vechtlust zijn de wapens, waarmee hij zijn
tegenstanders velde. Zijn blozende kop
troonde het hoogst op het regelrecht naar
de immer aanwezige koninklijke familie
gekeerde podium. Een trede lager glim
lachten de twee schaatsers die het langst
overeind waren gebleven in een weekeinde
waarin tienden van seconden een peloton
van zes, zeven rijders met minieme
marges onderling gescheiden hielden. Ook
voor die twee anderen klonken de fanfa
res: voor Jouko Launonen uit Finland, die
vanuit het niets midden tussen de wereld
top stapte, en voor Ard Schenk, de slanke
twijgzame Noordhollander.
Drie rijders werden door chronometers
ffl rekenmeesters ten slotte voor de hoog
ste eer uitverkoren boven veertig concur
renten. Zij waren het, die de jacht op se
tonden met eremetaal konden beëindigen.
Maar tussen die veertig anderen waren
er ook, die „Oslo '65" onvergetelijk maak
ten. Daar was de grillige Zweedse ster
Jonny Nilsson, die tweemaal winnaar
werd in de races van de styaers. De freie
Jongen uit Filipstad bij Gotenburg ontke
tende ongekende toejuichingen in Bislet,
toen hij het wereldrecord op de 5.000 me
ter verbeterde. Daar waren de Russen,
Antson en Kositsjkin, in wier vlekkeloze
techniek voortdurend de dreiging van een
definitieve opmars naar de ereplaatsen
school. Daar waren de Nederlandse vech
ters Kees Verkerk en Rudie Liebrechts
J>> ook Liebrechts, die in regelmaat te
kortschoten, maar bleven meevechten, tot
een het slot van het tournooi. En daar
wis, vooral, Edward Matusevich, de
Europese titeldrager, die, eigenlijk, ook
Werelds beste schaatser had moeten he
ten.
Met Edward Matusevich begint de histo-
van dit wereldtoernooi. Rond tien mi-
Wen over drie zaterdagmiddag sloeg een
angstkreet door de dertigduizenden op de
fibunes van Bislet. Want op dat tijdstip
ooorden zich de in het zonlicht blinkende
rc'iflatsen van Matusevich in de helwitte
sieetttorand aan de buitenste zijde van de
aan. Verschrikkelijk moeten de daarop
olgende seconden zijn geweest voor de
us, die zijn jacht naar tijdwinst op de
Pnnt door een val had voelen onderbre-
ci. Ontluisterd krabbelde hij overeind.
et gebogen hoofd gleed hij de laatste
eters naar de verlossende streep uit. Het
e'toernooi was voorbij hij zou nog
Ju mo9en figureren. Figureren? Als
or srnaar een redelijke sprinttijd de
V ondslag was geweest, zou de Rus met
50ün tWee derde Plaatsen op de 1500 en
tic ^eter en zijn zevende positie op de
Word metSr were^d^camP^oen zDn 9e~
Na Matusevich bleven de groten uit het
we' overeind. De kleine Japanner Su-
greep uiteraard de zege (40.7),
ar met hem bleef de Noor Mage Tho-
lanrf6» in dezelfde seconde (40.9): Rus-
recri yopman op de korte afstand, Kaplan,
torna-?-1,'? op ^et Prachtige ijs en in vrijwel
Fin ,naar 41 sec-! en Ants Antson, de
anninen en Ard Schenk (zesde met
41.4) bewezen ook de mogelijkheden van
de mooie Noorse middag. Liebrechts (42.3)
viel wat tegen, te meer omdat Moe 42 sec.
reed en zelfs Jonny Nilsson ook nog tot
42.7 kwam. Verkerk volgde zijn landge
noot met 42.4 op de voet en de kleine man
uit Puttershoek had nog nooit zo'n snelle
sprint gereden. Jouko Launonen, de 25-ja-
rige Finse autoverkoper, sloop onopvallend
naar voren op de korte afstand: een ze
vende plaats, met 41.6.maar wie lette
nog op Launonen?
Snel rees het toernooi na de selectie op
de sprint naar een eerste hoogtepunt. De
stayers in het gezelschap konden zich on
der nog steeds vrijwel ideale omstandig
heden op de vijf kilometer gaan rehabili
teren tegenover de sprinters, en Kees Ver
kerk, die raadselachtige Verkerk, benutte
als eerste de mogelijkheden. Brutaalweg
viel de kleine caféhouderszoon uit de Hoek
se Waard al in de eerste rit het baanrec-
cord van Knut Johannesen aan. Voorzich
tig had Huiskes voor hem een schema van
7.46 opgesteld, maar de Nederlandse coach
moest zijn aanwijzingen schielijk verande
ren, toen Verkerk losbarstte. Heel Oslo
wat een schitterende sfeer kent dit Bislet
toch leefde mee, toen de gedrongen
Hollander zich onmiddellijk van de Ita
liaan De Riva losreed en met prachtig
maatgevoel tot 7.37.2 kwam, 0,6 sec. on
der Johannesens tijd. In de tweede rit
handhaafde Launonen zich op het topni
veau (7.41.7) en toen al begonnen de Noren
op die korte, krachtige Fin te letten.
Maar de grote glorie op de vijf kilometer
was voor Jonny Nilsson. De kleine Zweed
met zijn slordige, maar o zo effectieve
stijl, wrikte zich rond de helft van de rit
los van Viktor Kostisjkin. Toen al reed
hij ronden die in de richting van zijn eigen
wereldrecord (7.34.3) wezen. Op de streep
had hij, gedragen door een orgie van la
waai, zijn meesterschap op de langere af
stand bewezen en een nieuwe wereldtijd
verwezenlijkt: 7.33.2. Fred Anton Maier
greep in een alles-of-niet-poging het sche
ma van Nilsson aan om Noorwegen weer
aan de top te brengen. Pas in de laatste
400 meter moest hij zich, vrijwel leeg,
gewonnen geven. Toch nog een tijd onder
het oude record: 7.34.2. Ook Moe riskeer-
te veel en zijn instorting kwam nog
twee ronden eerder. Zwoegend kwam de
latere wereldkampioen tot 7.40.5, wat een
vijfde plaats betekende. Oslo vroeg zich in
de snel vallende avond nu af waar de Ne
derlanders zouden blijven. Zij hadden im
mers voor een latere start gekozen? Ard
Schenk, voorzichtig na zijn falen in Go
tenburg, grifte zijn ijzers in de uitgesleten
bochten naar 7.46.4: tiende. En toen kwa
men de wind en de sneeuw. Fijne witte
vlokjes joegen Rudie Liebrechts in het ge
laat toen hij naar de startstreep reed. Het
bleef sneeuwen, ook tijdens zijn rit. Nog
bleef de Vlaardinger onder de acht minu
ten (7.51.9), maar toen zondagmiddag aan
de sleutelafstand, de 1500 meter, werd be
gonnen, prijkte zijn naam niet tussen de
eerste tien in het algemeen klassement.
Dat klassement werd aangevoerd door
Ants Antson, die op de vijf kilometer zo
weinig had prijsgegeven, dat hij zijn winst
op de sprint had kunnen consolideren. Jou
ko Launonen volgde de vroegere Europese
kampioen op de voet en binnen luttele se
conden verdrongen elkaar Magne Thomas
sen, Jonny Nilsson, Schenk, Moe, Verkerk
Kositsjkin en Maier op de volgende plaat
sen. Eens te meer zou aan de finish van
de 1500 de grote scherprechter staan. En
niemand durfde voorspellen hoe zijn chro
nometer het veld voor de laatste ronde
zou selecteren.
Edward Matusevich bewees opnieuw
weer onder bijna ideale weersomstandig
heden, zijn klasse: 2.08.6. Schenk sleurde
in een prachtige sprong naar de top, waar
in hij zijn grote kracht als klassementsrij
der breeduit etaleerde, de nieuweling Lau
nonen met zich mee: 2.08.5 en 2.08.7 De
Moe (1), Launonen (2) en Schenk (3)
op het erepodium.
Fin klom erdoor naar de top van het al
gemeen klassement. Antson reikte nog net
binnen de tien seconden (2.09.8), voordat
Liebrechts en Moe voor hun laatste kan
sen zouden strijden. Het werd een enerve
rend duel, dat Liebrechts volkomen uitput
te. Moe ook, maar de Noor hield aan zijn
befaamde sprints in de buitenbochten de
zege en de snelste tijd over. Toen hij over
de streep wankelde, was hij al vrijwel af
standswinnaar (2.08), want het was duide
lijk dat niemand na hem nog aan die tijd
zou komen. Ook Verkerk en Jonny Nilsson
niet. De Zweed verspeelde zelfs vrijwel
zijn wereldtitel, want zijn 2.11.8 betekende,
dat hij de op de tien kilometer 25 secon
den op de nu naar de hoogste eer jagende
Moe zou moeten winnen.
Zelfs aan de krachten van een Nilsson
komt een eind. Maar waar ligt de grens
bij Per Ivar Moe? De man uit Lille
hammer, aangetast als hij was door zijn
1500 meter, duwde zich in de race der lan-
ge-afstandsrijders naar omlopen van 38
en 38 seconden. Hij trok Launonen ronden-
lang mee, maar de „nieuwe" Fin moest
de ene seconde winst die tussen hem en
Moe lag, ten slotte ruim prijsgeven:
16.00.2 tegen 16.09.9. Nilsson was sneller
natuurlijk, hij won de tien kilometer.
Maar het verschil was lang geen 25 se
conden: 15.47.7. Een tijd, die Liebrechts
zelfs moed gaf de Zweed aan het einde
van het toernooi te attaqueren. De Vlaar
dinger zich nu toch duidelijk leegrij-
dend slaagde niet, maar hield er toch
nog een tweede plaats aan over: 15.56.7.
Maar intussen was na de zege Moe nog
geen wereldkampioen, want Antson kon, als
hij vier seconden sneller was, de titel
grijpen. En de Rus moest Ard Schenk be
vechten, de Hollander die met zijn 3,5 sec.
achterstand zijn eerste grote jaar op in
ternationaal niveau met een wereldtitel zou
kunnen bekronen. Even, heel even maar,
is Ard Schenk wereldkampioen geweest.
Dat was rond de vijf kilometer, toen hij
en Antson, vlak bijeen blijvend, 4 sec. on
der Moe's tijd reden. Maar het geforceer
de begin eiste zijn tol en toen zes, zeven
kilometer gereden waren, sloeg elke ronde
tijd van Schenk een vreugdeorkaan onder
de Noren los. Want steeds verder raakte
de lange Hollander in zijn witte trui van
Per Ivar Moe verwijderd. „Ik was kapot,
in die laatste ronden", zei Ard Schenk la
ter, „het enige dat me op de been hield,
was dat Antson achter me zat. Dat wilde
ik zo houden. Het wereldkampioenschap?
ach, laten we dat voor een volgende keer
houden". Toen liep hij naar buiten voor de
huldiging. Even later stapte hij op het
podium, terwijl de Noren „Heija Schenk"
brulden. Mischien voelden ook zij al de be
dreiging voor hem die nu nog de aller
grootste was: Per Ivar Moe.
500 meter: 1. Suzuki (Jap.) 40,7; 2. Thomassen
(Noorw.) 40,9; 3. Kaplan (Rusl.) 41; 4. Antson
(Rusl.) 41,1; 5. Haininen (Finl.) 41,3; 6. Schenk
(Ned.) 41,4; 7. Launonen (Finl.) 41,6; 8. Chin Hu
(China) en Kositsjkin (Rusl.) beiden 41,9; 10. Moe
(Noorw.); Huan (China) en Aaness (Noorw.)
allen 42; 13. Liebrechts (Ned.) 42,3; 14. Verkerk
(Ned.) 42,4; 16. Jonny Nilsson (Zw.) 42,7; 19. Not-
tet (Ned.), Maier (Noorw.) 42,9; 26. Modder (Ned
43,3; 42. Matusevich (Rusl.) 51,9.
5000 meter: 1. Jonny Nilsson 7.33,2 (nieuw we
reldrecord); 2. Maier 7.34,1; 3. Matusevich 7.35 1;
4. Verkerk 7.37,2; 5. Moe 7.40,5; 6. Launonen 7.41,7'
7. Kositsjkin 7.42,3; 8. Enock 7.45,3; 9. Antson
7.45,6; 10. Schenk 7.46,4; 13. Thomassen 7.51,2;
14. Liebrechts en Gottormsen beiden 7.519- 19
Nottet 7.57,2; 21 Modder 7.58,2.
1500 meter: 1. Moe 2.08; 2. Schenk 2.08,5; 3. Ma
tusevich 2.08,5; 4. Launonen 2.08,7; 5. Liebrechts
2.09; 6. Antson 2.09,8; 7. Thomassen 2.10; 8. Aaness
2.11,6; 9. Kositsjkin 2.11,8; 10. Jonny Nilsson 2.11,8;
15. Maier 2.13,4; 19. Verkerk 2.14; 23. Notter 2.15 2'
25. Modder 2.16,8.
10.000 meter: 1. Jonny Nilsson 15.47,7; 2. Lie
brechts 15.56,7; 3. Maier 15.58,6; 4. Moe 16.00,2; 5.
Kositsjkin 16.06; 6. Schenk 16.06,1; 7, Matusevich
16.06,2; 8. Enock 16.09,8: 9. Launonen 16.09,9; 10.
Antson 16.12,4; 13. Verkerk 16.26,2.
Jonny Nilsson rijdt na zijn record
race op de 5 km juichend in de
armen van zijn coach Strom.
500 m
1. Moe (N.) 42.0(10)
2. Launonen (F.)41.6 7)
3. Schenk (Ned.)41.4 6)
4. J. Nilsson (Zw.) 42.7(16)
5. Antson (R.) 41.1 4)
6. Liebrechts (Ned.) 42.3 (13)
7. Kositsjkin (R.) 41.9 8)
8. Thomassen (N.) 40.9 2)
9. Maier (N.) 42.9(19)
10. Verkerk (Ned.) 42.4 (14)
11. Wang Chin Yu (C.) 41.9 8)
12. Guttormsen (N.) 43.5 (29)
13. Enock (Can.) 44.3 (32)
14. De Riva (It.) 43.1 (23)
15. I. Nilsson (Zw.) 43.3 (26)
16. Matusevich (R.) 51.9 (42)
1500 m
2.08.0 1)
2.08.7 4)
2.08.5 2)
2.11.8 (10)
2.09.8 6)
2.09.0 5)
2.11.8 9)
2.10.0 7)
2.13.4 (15)
2.14.0 (19)
2.12.2(11)
2.13.2 (14)
2.15.2 (22)
2.13.7 (17)
2.13.5 (16)
2.08.6 3)
5000 m
7.40.5 5)
7.41.7 6)
7.46.4 (10)
7.33.2 1)
7.45.6 9)
7.51.9(14)
7.42.3 7)
7.51.2 (13)
7.34.1 2)
7.37.2 4)
7.53.6 (16)
7.51.9 (14)
7.45.3 8)
7.47.8 (11)
7.51.0 (12)
7.35.1 3)
10.000 m
16.00.2 4)
16.09.9 9)
16.06.1 6)
15.47.7 1)
16.12.4 (10)
15.56.7 2)
16.06.0 5)
16.25.3 (12)
15.58.6 3)
16.26.2 (13)
16.36.7 (15)
16.13.4 (11)
16.09.8 8)
16.40.9(16)
16.35.5 (14)
16.06.2 7)
totaal
178.727'
179.165
179.178
179.338
179.547
180.325
180.330
180.618
180.707
182.097
183.172
183.760
184.387
184.492
184.675
188.587
De klassering van de twee overige Nederlanders na drie afstanden luidden:
Peter Nottet 42.9 (19)
Piet Modder 43.3 (26)
2.15.2 (23) 7.57.2 (19)
2.16.8 (25) 7.58.2 (21)
De cijfers tussen haakjes geeft de klassering op de afstand aan.
i tsd jjeb .syoB. 9?.;ov
totaal 136.286
totaal 136.720
De Oostenrijkse Regine Heitzer had na
de verplichte figuren in de strijd om de
Europese titel kunstrijden in Moskou zo'n
comfortabele voorsprong op haar concur
renten, dat zij geen enkel risico in de vrije
presentatie behoefde te lopen. Zonder ge
waagde sprongen, zonder gedurfde pirouet
tes, ja eigenlijk een beetje vlak was haar
kür, maar met de cijfers 5.6, 5.7 was de
Weense opvolgster van Sjoukje Dijkstra
best tevreden. Nicole Hassler daarentegen
moest al haar technische capaciteiten to
nen om nog een kans te maken op de
tweede plaats. Zij maakte een goede in
druk, maar het zilver kon zij de 18-jarige
Sally Ann Stapleford niet meer ontnemen.
Uitslag: 1. en Europees kampioene Regine
Heitzer (Oost.) plaatscijfer 9, 2288.6 pnt.
2. Sally Ann Stapleford (G.B.) 26 2191.7,
3. Nicole Hassler (Fr.) 30 2178.2, 4. Helli
Sengtschmidt (Oostenr.) 36 2167.1, 5. Ga-
briele Seyfert (O.-Did.) 38 2165.9, 6. Diana
Clifton-Peach (G.B.) 51 2130.5, 7. Hanna
Maskova (Tsj.Sl.) 68 2072.6, 8. Jana Mras-
kova (Tsj.sl.) 76 2038.4, 9. Astrid Czermak
(Oostenr.) 82 2029.2, 10. Angelika Wagner
(W.-Dld.) 86 2007.3.
Het Russische paar Ludmilla Belusova-
Oleg Protopopov, in Innsbruck vorig jaar
winnaar van een gouden medaille tijdens
de Olympische winterspelen, won volgens
de verwachtingen de titel voor paren.
Het Tsjechische paar Eva Romanova en
Pavel Roman wonnen bij de Euro
pese kampioenschappen kunstrijden in
Moskou de titel bij het ijsdansen. De eind
uitslag was: 1. Eva Romanova-Pavel Roman
(Tsj.) 256,6 pnt.; 2. Jenet Sawbridge-David
Hickingbottom (G.B.) 249 pnt.; 3. Yvonne
Suddick-Roger Kennerson (G.B.) 242,7 pnt
WIELRENNEN. De Grote Prijs Saint Ra
phael, openingswedstrijd van het Franse
wielerseizoen op de weg, is zaterdag ge
wonnen door de Ier Seamus Elliott.
Huilend van vreugde vloog de 32-jarige
Eindhovenaar Henk Scholte in de armen
van de weinige Nederlanders in Valencia.
Het was hem gelukt in de finale van het
Europees kampioenschap libre de Spaan
se favoriet Orti Velez met ruim verschil
te kloppen (8-500 in 3 beurten) hetgeen
berekende dat Scholte opnieuw een Euro
pese titel had behaald. Een daverend suc
ces voor de Brabantse vechtjas, die pre
cies 14 dagen tevoren in Heerlen ook bij
de Europese titelstrijd in het kader 47/2
had gezegevierd. Dolgelukkig stond Scholte
later bij de ceremonie protocolaire op de
hoogste trede tussen Salvador Orti Velez
(tweede) en Tonny Schrauwen (derde).
Dit drietal had op de laatste twee dagen
voor zoveel sensatie gezorgd dat zjj gelijk
in matchpunten (elk 12) eindigden, maar
dankzij een veel beter moyenne (144,30)
had Scholte 'n vier jaar geleden veroverde
en sindsdien niet meer verspeelde titel
kunnen prolongeren.
De Nederlandse kampioen, die na de par
tijen van vrijdagnacht nog met het fraaie
gemiddelde van precies 250 aan de leiding
ging, die achter elkaar drie series van
500 had laten noteren, moest zaterdag veel
terrein prijsgeven. Hij begon weliswaar
tegen Poupon nog een serie van 476,
waardoor Scholte de Europese en Neder
landse records geprolongeerde serie uitein
delijk op 1976 stelde, maar de partij duur
de al drie beurten. Scholte had toen nog
slechts in totaal vijf beurten over tegen
gevaarlijke tegenstanders als Schrauwe
en Salvador Orti Velez om het fameuze
Europese record van Jos Vervest (207,18)
te kunnen overtreffen, voor de Eindhove
naar naast het kampioenschap een felbe
geerd record. De kansen van Schrauwen
waren intussen in het theoretische vlak ge
drongen omdat Orti Velez van acquit tegen
hem de partij had uitgemaakt en de Vla
ming de nastoot had gemist.
Maar tegen Scholte vocht Schrauwen
nog alsof zijn leven er vanaf hing en juist
alleen voor deze Belg had Scholte angst.
Schrauwen begon aan de slachting van
Scholte, die zich snel met een nederlaag
verzoende, en hoopte dat de Belg in die
tweede beurt zou uitgaan. Want het Euro
pees record algemeen gemiddelde was wel
buiten zijn bereik gekomen, maar als de
Belg uitging kon hij door een goede slot-
partij tegen Orti Velez nog in de buurt van
de 200 blijven. Schrauwen ging echter niet
uit. De Belg strandde na 407, waarna Schol
te een reeks van 196 produceerde en toen
begon Schrauwen carotte te spelen. De par
tij werd een marteling want ook Scholte
ging in de verdediging en pas in de negen
de beurt bereikte de Vlaming het eindpunt.
Hierdoor daalde het gemiddelde van de
Nederlander van 227.27 tot 140.95.
Scholte trad bijzonder zelfverzekerd voor
de laatste partij aan. Hij liet de nerveu
ze Valenciaanse bankier, Orti Velez, die de
blikken van honderden hopende stadgeno
ten in zijn rug voelde prikken, afstoten en
het ging meteen al verkeerd. Dat Scholte
na de ene openingscarambole van Orti
Velez met slechts 8 antwoordde betekende
geen ruggesteuntje voor de Spanjaard. Zijn
bevende handen brachten het tot een be
scheiden zesje en hij liet een redelijke
aanvangstoot liggen. De Nederlander ging
door tot hij op 320 in een hoek in moei
lijkheden kwam. Nog 19 maal carambo
leerden de ballen en toen mocht Orti Ve
lez het nog eens proberen. Maar tijdens
de rondwandeling van Scholte was de Va-
lenciaan moreel volkomen geknakt en hij
miste een eenvoudige masse. Scholte nam
daarna af en toe veel risico maar stuur
de met vaste hand de knikkers naar de
500ste carambole.
Metzemacher
116
16
57
7.25
Weingartner
500
16
175
31.25
Scholte
500
3
476
166.66
Poupon
237
3
235
79.—
Cardozo
2
1
2
1.—
Aguilera
500
1
500
500.—
Orti Velez
500
1
500
500.—
Schrauwen
0
1
2
00.—
Zesde ronde:
Cardoso
89
10
42
8.90
Weingartner
500
10
283
50.—
Metzemacher
182
4
95
45.50
Aguilera
500
4
335
125.—
Orti Velez
500
3
368
166.66
Poupon
38
3
38
12.66
Scholte
319
9
196
35.44
Schrauwen
500
9
407
55.55
Zevende ronde:
Weingartner
500
6
319
83.33
Aguliera
463
6
367
77.16
Metzemacher
292
23
168
12.69
Cardozo
400
23
265
21.73
Poupon
222
2
176
111.
Schrauwen
500
2
493
250.
Orti Velez
8
3
6
2.66
Scholte
500
3
339
166.66
De eindstand ziet
er als
volgt uit:
(resp. punten, caramboles,
beurten, hooe-
ste serie, alg. gemiddelde:)
1. Scholte (Ned.) 12
3319
23
500
144.30
2. Orti Velez (Sp.) 12
3008
36
500
83.55
3. Schrauwen (B.) 12
3000
37
493
81.08
4. Aguilera (Sp.) 6
2613
39
500
67.—
5. Weingartner (O.) 6
2645
72
319
36.73
6. Poupon (Fr.) 6
2132
79
250
26.98
7. Cardozo (Port.) 2
1153
76
265
14.17
8. Metzemacher(D.) 0
1046
66
213
15.84
De stand in de al jaren aan de gang
zijnde tweekamp LongoWolfshohl op het
hoogste wielercross-vlak is zondag in het
Italiaanse plaatsje Cavaria op 4-3 in het
voordeel van Longo gebracht. Met een
voorsprong van 13 seconden op de Duit
ser, die hem gedurende het kampioenschap
als een schaduw had gevolgd, behaalde do
Italiaan voor de vierde maal de wereldti
tel. Eerder zegevierde hij in 1959, 1962 en
1964, Wolfshohl werd eerste in 1960, 1961
en 1963.
,I?e 5ÖXIQI), toeschouwers, raad -het met acht
kunstmatige hindernissen wat zwaarder
ggrpaakte parcours in Cavaria- zagen da
twee titelpretendenten al snel weglopen
van de rest van het veld. Na twee van d#
zeven ronden hadden zij reeds 45 secon
den voorsprong op hun naaste achtervol
gers, bij wie zich van de Nederlander»
Huub Harings goed handhaafde.
De Italiaan Renato Longo is in Ca
varia wereldkampioen cycle cross ge
worden. De foto toont Longo achter
Rolf Wolfshohl, die de tweede plaats
bezette.
Iets verder achter lag nationaal kam
pioen Cor Rutgers, de overige twee (Cock
van der Hulst en Jan van Dijk) streden
in de achterhoede.
Nog steeds zij aan zij gingen Longo en
Wolfshohl de laatste ronde in. De Duitser,
in het nadeel door de gunstige weersom
standigheden voor hem kunnen de moei
lijkheden niet groot genoeg zijn wag
echter kansloos toen Longo soepel 't tem
po verhoogde. Hij moest zijn grote rivaal
laten gaan, waarmee de beslissing geval
len was. Met een achterstand van vier en
een halve minuut finishte Harings op de
tiende plaats als beste Nederlander.
De uitslag was: 1. Longo (Italië) 24,8
km. in 58 min. 23 sec., 3. Wolfshohl (W.-
Dld.) op 13 sec. 3. Severini (Italië) op 1
min. 21 sec. 4. Declercq (België) op 2
min. 09 sec. 5. Mendijur (Spanje) op 3 min.
06 sec., 6. Van Damme (België) op 3 min.
32 sec. 7. Bernet (Frankrijk) op 3 min.
45 sec. 8. Scheirs (België) op 3 min. 46
sec. 9. Mahé (Frankrijk) op 3 min. 50,
10. Harings (Nederland) op 4 min. 26 sec.
15 Rutgers (Nederland) op 5 min. 14 sec.
21. Cock van der Holst (Nederland) op 7
min. 02 sec. 29 Jan van Dijk (Nederland)
op 8 min. 11 sec.
