SHIRLEY
ONTMOETING
IN BERLIJN
Amsterdam wil „invalspoort" worden
voor de Japanse Europa-toeristen
PANDA EN DE DRUMDRUMS
êm
d
Aarde torst heel
langzaam uiteen"
Golf van
Lontlens
roofovervallen in
diamantcentrum
"Rechter Tie door dr. Robert van Gulik
door Charlotte Brontë
Bouu) van Sheraton - Caransa - en Bouwes-
hotels zal op korte termijn beginnen
De Japanners komen
mmw
De Walletjes
Voor bejaarden
Britse geleerde meent:
Straathandel gedupeerd
MAANDAG 15 FEBRUARI 1965
Nuttig instructieboekje
VAAR- EN BOOTKUNDE
VOOR SPORTVISSERS
xvs-Jf
Rillerig? Onprettig?
Pas dan op voor griep!
Neem direct 2 'ASPRO's.
'ASPR0' bevat alles om
een opkomende griep
snel en doeltreffend te
bestrijden.
1
WWWVWVWVWI
135)
„Dat heb ik niet gedaan. Het is
nooit bij mij opgekomen dat oude
schriften waarde hadden. Meneer
Moore heeft ze in die binnenste lade
van zijn bureau gestopt; misschien
heeft hij ze vergeten."
„C'est cela; hij heeft ze natuurlijk
vergeten," herhaalde Shirley. „Ze
zijn buitengewoon goed geschreven,"
merkte zij met enige voldoening op.
„Wat was jij een onbekookt meisje,
Shirley, in die tijd! Ik herinner me
nog zo goed hoe je er uitzag; een
slank, licht schepseltje, dat ik zo op
kon tillen al was je ook nog zo lang.
Ik zie je met je ontelbare krullen op
ie schouders en de lange slippen van
je ceintuur. Je maakte altijd dat me
neer Moore levendiger werd, dat wil
zeggen in het begin; ik geloof dat je
hem later verdriet hebt gedaan."
Shirley sloeg de dicht beschreven
bladzijden om en zei niets. Na een
poosje merkte zij op, „dat is op een
wintermiddag geschreven. Het is de
beschrijving van een sneeuwland
schap."
„Ik herinner het me," zei Henry;
„toen meneer Moore het las, riep hij
„Voilé le Frangais gagné!" Hij zei,
dat het' heel goed was. Later heb je
hem in zwart en wit het landschap la
ten tekenen, dat jij beschreven had."
„Dat heb je dus niet vergeten,Hal?"
„O nee. Wij kregen allemaal een
standje omdat wij die dag niet naar
beneden kwamen voor de thee toen
we geroepen werden. Ik herinner me
hoe mijn goeverneur voor zijn ezel
ging zitten en hoe jij achter hem
stond en de kaars vasthield en toe
keek hoe hij de besneeuwde rots, de
spar en het hert, dat er onder lag en
de halve maan, die erboven in de
lucht hing, tekende."
„Waar zijn zijn tekeningen, Henry?
Caroline zou ze eens moeten zien."
„In zijn portefeuille; maar die is op
slot. Hij heeft het sleuteltje."
„Vraag eens of je het hebben mag
als hij thuiskomt."
„Jij moet het hem vragen, Shirley.
Je ontwijkt hem nu; je bent een trot
se dame tegenover hem geworden
dat heb ik gemerkt."
„Shirley, je bent gewoon een raad
sel," fluisterde Caroline in haar oor.
„Ik doe nu elke dag zulke vreemde
ontdekkingen! En ik dacht nogal, dat
ik je vertrouwen bezat. Onverklaar
baar wezen! zelfs die jongen berispt
jef
„Ik heb „Auld lang syne", verge
ten, weet je Henry," gaf juffrouw
Keeldar de jonge Sympson ten ant
woord, zonder op Caroline te letten.
„Dat had je nooit moeten doen. Je
verdient het niet de morgenster van
een man te zijn, als je je maar zo
weinig herinnert."
„De morgenster van een man, hoor
nu toch eens! en met „een man" be
doel je waarschijnlijk je eerbiedwaar
dige eigen persoon? Kom, drink je
verse melk op zolang die nog warm
is."
De kreupele jongen stond op en
hinkte naar de haard; hij had zijn
kruk naast de schoorsteen laten staan.
„Mijn arme manke lieveling!"
mompelde Shirley bijna onhoorbaar
terwijl zij hem hielp.
„Hou je meer van mij dan van de
heer Sam Wynne, Shirley?" vroeg de
jongen toen zij hem in een armstoel
installeerde.
„O Harry! Ik heb een afschuw van
Sam Wynne! En jij bent een vriendje
van me
„Van mij of van de heer Malone?"
„Natuurlijk van jou, duigend keer
zoveel."
„Toch zijn dat grote kerels met bak
kebaarden, ze zijn wel zes voet lang."
„En jij zult je hele leven nooit meer
zijn dan een bleek, gebrekkig manne
tje."
„Ja, dat weet ik."
„Je hoeft er geen verdriet om te
hebben. Heb ik je niet dikwijls ver
teld wie bijna even klein, even bleek
en even ziekelijk was als jij en toch
zo machtig als een reus en dapper als
een leeuw?"
„Admiraal Horiatio?"
„Admiraal Horatio, Burggraaf Nel
son en Hertog van Bronti; in zijn
hart zo groot als een Titaan; onver
schrokken en heldhaftig als de gehele
wereld en de eeuw van de ridderlijk
heid; de leider van Engelands heer
schappij; de aanvoerder van zijn zee
macht; hij die het gebulder over de
golven liet rollen."
„Een groot man. Maar ik ben niet
krijgshaftig, Shirley; en toch is mijn
geest zo rusteloos, ik heb dag en
nacht een gevoel alsof ik brand van
verlangen waarnaar, dat kan ik
nauwelijks zeggen om iets te zijn
te doen te lijden, denk ik."
„Harry, het komt omdat je geest
sterker en ouder is dan je lichaam.
Hij is gevangen. Hij bevindt zich in
een lichamelijke slavernij. Maar hij
zal zijn eigen verlossing wel bewerken
Je moet aandachtig studeren, niet al
leen in boeken, maar in de wereld.
Je houdt van de natuur, doe dat zon
der vrees. Wees geduldig wacht je
tijd af. Je zult geen soldaat of zee
man worden, Henry, maar als je blijft
leven luister naar mijn voorspel
ling dan word je een schrijver,
misschien een dichter."
„Een schrijver! Daar zie ik een
licht een lichtstraal voor mij! Ik
zal het doen je zult het zien! Ik
zal een boek schrijven, zodat ik het
aan jou kan opdragen."
Je zult het schrijven om je ziel
haar natuurlijke bevrijding te geven.
Goeie hemel! Wat zeg ik toch? meer
dan ik zelf begrijp, geloof ik, of waar
kan maken. Hier Hal; hier is je ge
roosterde havermoutkoek, eet ervan
en wel bekome het je!"
„Met alle plezier" riep een stem
buiten het open raam. „Ik ken de
geur van maisbrood. Juffrouw Keel
dar, mag ik binnenkomen en een
stukje meeëten?"
„Mijnheer Hall" (het was de heer
Hall vergezeld van Louis Moore, te
ruggekomen van hun wandeling),, „er
staat een echte lunch klaar in de eet
kamer en er zitten behoorlijke men
sen omheen. Indien u wilt kunt u zich
bij dat gezelschap voegen en uw deel
krijgen van die gerechten, maar in
dien uw slecht ontwikkelde smaak er
toe leidt de voorkeur te geven aan
een slecht geregelde manier van doen,
komt u dan hier binnen en doe met
ons mee."
„Ik geef de voorkeur aan de geur
en daarom zal ik mij maar door
mijn neus laten leiden," antwoordde
de heer Hall, die even later binnen
kwam, samen met Louis Moore. De
blik van deze laatste viel op zijn ge
plunderde bureau.
„Inbrekers!" zei hij, ,|Henry, je
verdient de plak."
„Die verdienen Shirley en Caroline,
zij hebben het gedaan," beweerde
Henry, met meer aandacht voor de
uitwerking dan voor de waarheid van
zijn woorden.
„Verrader en valse getuige!" rie
pen de beide meisjes. „Wij hebben
geen vinger naar iets uitgestoken,
behalve in de geest van een lofwaar
dig onderzoek!"
zeldzame glimlach, „En wat hebben
jullie opgescharreld in die „geest van
lofwaardig onderzoek"?"
Hij zag dat de binnenste lade open
was.
„Deze is leeg", zei hij. „Wie heeft..."
„Hier is het! Hier!" zei Caroline
haastig en zij legde het pakje weer
op zijn plaats. Hij sloot het af, met
een sleuteltje, dat aan zijn horloge
ketting vast zat; hij legde de andere
papieren weer op hun plaats, deed het
bureau dicht en ging, zonder verder
iets te zeggen, zitten.
„Ik dacht dat u veel bozer op mij
zou zijn, meneer", zei Henry. „De
meisjes verdienen een standje".
„Zij moeten het maar met hun ge
weten klaarspelen."
„Zij zijn schuldig aan misdaden, die
zij van plan waren en die zij vol
voerd hebben, meneer. Als ik er niet
geweest was, zouden zij uw portefeui-
le net zo behandeld hebben als uw
bureau; maar ik zei dat er een hang
slot op zat."
„En wilt u met ons lunchen?" viel
Shirley in, zich tot Moore wendend,
daar zij het gesprek blijkbaar op een
ander onderwerp wilde brengen.
„Heel graag, als dat mag."
„U krijgt niet anders dan verse
melk en Yorkshire-havermoutkoeken."
„Va pur le lait frais!" zei
Louis. „Maar die havermeel-koeken
van u!" en hij trok een lelijk ge
zicht.
(Wordt vervolgd
Dus toch??? Welnee hij lijkt er al
leen maar op. Die snor, die uniform
pet, dat hele gezicht: steeds weer zie
je de mensen schrikken als zij oog in
oog komen te staan met Herr Erhard
Rost, de zeventic jarige nachtportier
van een „Zigeunerkeiler" aan de Ber-
lijnse Kurfürstendamm. Een speling
van het lot, waarvoor deze brave man
Moeder Natuur moeilijk dankbaar
kan zijn. Maar zijn pet moet hij van
zijn werkgever dragen en van zijn
knevel wil hij niet scheiden.
HET WAS sinds de totstandkoming van het Hiltonhotel, het Apollohotel en
het Euromotel een beetje stil geworden in de hoofdstedelijke hotelplannerij.
Maar binnenkort zullen tal van nieuwe plannen worden uitgevoerd. Hotel
magnaat Bouwes gaat voorop met zijn plan voor het Bouweshotel aan het
Leidseplein. Als buurman krijgt hij het Sheratonhotel en nabij de RAI gaat
Caransa een hotel bouwen.
VOOR DE V.V.V.-directeur J. Strij
kers is die hoteluitbreiding een kolfje
naar zijn hand, want veel goede mo
derne hotels zijn een eerste vereiste
om toeristen aan te trekken. Amsterdam
richt zijn propaganda in de eerste plaats
op Amerika en wil het iedere Amerikaan
duidelijk maken, dat Amsterdam de
meest aantrekkelijke toegangspoort tot
Europa is. De actie is tot dusver niet
zonder succes gebleven. Maar de heer
Strijkers zoekt ook andere toeristische
markten.
DIE HOOPT hij o.m. te vinden in Ja
pan. De Japanners komen in steeds groter
getale als toerist naar Europa. Dat ook
voor Japan Amsterdam de aantrekkelijk
ste toegangspoort "is zal de heer Strijkers
daar gaan vertellen.
Hij gaat een propagandareis naar
Tokio maken en op het V.V.V.-kan-
toor in Amsterdam is reeds een Japanse
student in dienst genomen om toeristen
uit het land van de Rijzende Zon wegwijs
te maken.
(Van onze correspondent)
Het zal veiliger vissen worden voor de
duizenden sportvissers dit jaar. Althans
als zij de instructies ter harte nemen op
gesomd in een brochure die de Algemene
Hengelaarsbond (AHB) in voorbereiding
heeft ter voorkoming van de vele ongeval
len door onwetendheid gedurende de laat
ste jaren.
Het aantal hengelaars dat de stroom- en
zeevisserij vanuit een bootje beoefent is
de laatste jaren sterk toegenomen en zal
zich nog sterker uitbreiden door de afslui
ting van de Zeeuwse zeearmen en de aan
leg van allerlei deltadammen en bruggen.
Het boekje is samengesteld door de Eind
hovense zeehengelaar Iwan Gary op ver
zoek van de AHB.
Met deze richtlijnen beoogt de bond. de
duizenden nieuwkomers van dienst te zijn
die, vaak geheel zonder ervaring, hun ver
tier op het water willen zoeken, waardoor
de laatste jaren veel ongevallen plaatsvon
den, te wijten aan onkunde over de eigen
schappen van vaartuigen en over die van
getij- en andere stromingen.
Het boekje zal deze zomer nog verkrijg
baar worden gesteld.
CO». MA1TEN TOONOf*
3. Nadat hij Panda met lijm had overgoten, begon
de grimeur hem kwistig met haar te beplakken. „Ho!"
riep Panda. „Wat moet dat?! Schei uit! Het kriebelt!"
„Die harens zijn nodig voor de vermomming" legde
Pat O'Nozel uit. „Je moet er uit zien als een drum
drum." „Maar waarom?" riep Panda verbaasd. „Dat
vind ik helemaal niet leuk hoor, met al die kriebelende
haren!" „Het is een list" verklaarde Pat O'Nozel. „Als
de drumdrums een voorstelling hebben gegeven, worden
hun jans altijd wild. Dan achtervolgen zij hun idolens
met gillens en kretens en gooien alles in stukkens en
brokkens. En omdat ik moet zorgen voor de veiligheid
van de drumdrums, heb ik een plan bedacht, om ze
uit de handens van hun wilde fans te houden. Snap je?"
„Nee," antwoordde Panda. Waarommoet ik met haar
beplakt worden, als jij de drumdrums tegen hun fans
moet beschermen?" „Vragens, altijd domme vragens!"
riep Pat ongeduldig. „Kom mee, dan zal ik je mijn
list uitleggen." Hij bracht Panda naar de achteruit
gang van het theater, en wees op een autootje, waarin
twee harige poppen zaten. „Als de voorstelling straks
is afgelopen, rijd. jij met die poppens naar de voor
zijde van de schouwburg," zei hij. „Dan zullen de fans
denken dat de drie drumdrums in dat auto zitten en
er achter aan gaan. En als de fans dan zijn wegge
lokt, breng ik de echte drumdrums veilig thuis."
TENSLOTTE zaken zijn zaken zal
Amsterdam ook extra-vriendelijk doen te
gen de Duitsers, want nergens in Europa
is de welvaart zo groot als in West-Duits-
land waar steeds meer mensen zich naast
hun grote zomervakantie een tweede, wat
kortere vakantie kunnen permitteren. En
de Amsterdamse middenstand zal het ple
zierig vinden als zij die korte vakantie in
de Nederlandse hoofdstad komen doorbren
gen.
HOE MEN daar ook over mag denken,
het staat vast dat de Amsterdamse „wal
letjes" van een gewone havenbuurt al
lengs tot een attractie van grote toeris
tische betekenis zijn geworden. Zij zijn in
het buitenland zo bekend, dat er geen fol
dertjes nodig zijn. Bij die „walletjes" be
horen ook de'kroegjes. Er zi?h in dit deel
van Amsterdam niet minder dan 300 kroe
gen en hoewel het er-soms rumoeriger kan
toegaan dan in een lunchroom met thee
drinkende dames, behoren vechtpartijen
en berovingen tot de grote uitzonderingen.
De buurt achter de Warmoesstraat wordt
beslist niet alleen bezocht door diep in de
jaskraag gedoken mannen, zij behoort ook
tot de „sightseeing" van de hoofdstad. Het
is trouwens mode geworden om in ob-
scuur-lijkende kroegjes een pilsje te drin
ken of in een winkeltje op de Lange Nie-
zel zeer pikante lingerie te kopen.
OP DE ZEEDIJK wordt het vermaak
weer geanimeerd door een heropende „Ca
sablanca", een in het verleden veelbe
sproken dancing. Dit „Casablanca" wordt
nu geleid door de ex-echtgenote van de
ex-eigenaar, een knappe zwartogige jonge
vrouw, die met haar dertig jaren de jong
ste nachtclubbezitster van de hoofdstad is.
Zij wil niet alleen van haar bedrijf „een
fijna zaak" maken maar zij streeft ook
naar een „jofele Zeedijk". Het ziet ernaar
uit dat andere café-exploitanten hetzelfde
nastreven. Zo zal de Zeedijk als vermaak-
centrum misschien iets terugkrijgen van
de glorie van een halve eeuw geleden.
Het zal een aanwinst zijn voor toeristen
stad Amsterdam, al moet men zijn dochter
van 17 maar liever naar het rijksmuseum
sturen
VOOR HET bouwen van bruggen heeft
de gemeente Amsterdam een eigen tech
nische dienst met een grote staf inge
nieurs. Er zijn honderden bruggen, waar
van er altijd wel een stuk of tien onder
handen zijn genomen voor onderhoud of
herstel. Voorts wordt er gewerkt aan een
ambitieus nieuwbouwprogramma, dat on
der meer door de sanering van oude stads
wijken noodzakelijk is geworden. Een spec
taculaire brug belooft de nieuwe brug over
de Amstel te worden, die is geprojecteerd
ten zuiden van het Amstelhotel. Er is voor
deze „Stadhoudersbrug" een fraai ontwerp
gemaakt. De bouwplannen zijn bijna be-
stekklaar en als het gemeentebestuur er
tien miljoen gulden voor kan vinden zal
spoedig met de uitvoering worden begon-
ne.
HET GEMEENTELIJK verzorgingste
huis voor Bejaarden in de Roetersstraat
in Amsterdam heeft niet zo'n beste naam.
De verzorging is er voortreffelijk, maar
de bejaarden wonen er in een allesbehalve
aantrekkelijk interieur dat nog herinnert
aan de tijd dat het tehuis namen had als
spinhuis, rasphuis, armenhuis en werkhuis.
Het gebouw dateert uit 1782. Maar in het
Flevopark bij het Amsterdam-Rijnkanaal
zal dit jaar een begin worden gemaakt
met de bouw van een nieuw verzorgings
tehuis, bestaande uit enkele laagbouwvleu-
gels en drie elf verdiepingen hoge gebou-
LONDEN (AP) In het Britse we
tenschappelijke tijdschrift Nature heeft
de natuurkundige dr. M. Creer van de
universiteit van Newcastle een artikel
geschreven volgens hetwelk er bewijzen
zijn dat de aarde „op geheimzinnige
wijze als een ballon uitzet en nu bijna
twee keer zo groot is als zij oorspron
kelijk was."
Dr. Creer merkt op dat de continen
ten en hun plateaus nu nog slechts 30
percent van het oppervlakte van onze
planeet bedekken. Deze landmassa's
zijn voldoende om een 45 percent klei
nere aarde geheel te bedekken, aldus
de schrijver, die daaraan toevoegt dat
„de huidige vormen van de continen
ten de veronderstelling wettigen dat zij
eens een volledige korst om een klei
nere aarde vormden."
„Het Zuidamerikaanse continent zou
met zijn oostelijke kustlijn bijna vol
maakt passen op de westelijke kant van
Afrika, hetgeen doet veronderstellen dat
zij eens een landmassa gevormd heb
ben. Dit geldt ook voor Noord-Amerika,
Groenland en West-Europa."
De leeftijd van de aarde wordt over
het algemeen geschat op vier een half
miljard jaar. Dr. Creer neemt aan dat
al deze landmassa's één geheel ge
vormd hebben toen de aarde ongeveer
een miljard jaar oud was en dat de
korst daarna gebarsten is en de delen
uit elkaar gedreven zijn tijdens het uit
zettingsproces van de aarde, dat vol
gens hem nu reeds bijna drieëneenhalf
miljard jaar gaande is.
Volgens dr. Creer is het nog steeds
een raadsel waar de geweldige energie
voor deze uitzetting van de aardbol van
daan komt.
„Voor een afdoende verklaring zullen
wij waarschijnlijk moeten wachten op
een bevredigende theorie over het ont
staan en de ontwikkeling van het
heelal. Intussen moeten wij er voor wa
ken, de hypothese van de uitzetting van
de hand te wijzen op grond van de
overweging dat geen der bestaande
energiebronnen daarvoor voldoende
kracht zou kunnen leveren. Volgens
hem is de aarde door deze uitzetting
eigenlijk „heel langzaam bezig uit el
kaar te barsten."
wen. Ruim 600 bejaarden zullen daar ieder
een zit-slaapkamer met toilet en wasgele
genheid krijgen en in het complex alle mo
gelijke recreatiemogelijkheden vinden.
Kosten: ruim 20 miljoen gulden. Het zal
nog maar een begin zijn want op enkele
andere plaatsen in de buitenwijken van de
stad is grond gereserveerd voor soortgelij
ke complexen. Er wonen in Amsterdam
ruim 110.000 mensen van 65 jaar en ouder
en hoewel niet allen een plaats in een ver
zorgingstehuis behoeven, zal er voorlopig
wel voldoende vraag naar blijven bestaan.
Advertentie
ZE HANGEN rond op de trottoirs
van het centrum van de Londense
diamanthandel, Hatton Garden, ro
kend en pratend, terwijl kleine pakjes
van hand tot hand gaan. Als men hen
aanziet zou men nooit denken, dat
deze onbekende mannen, van wie de
meesten ouder zijn dan 50 jaar, for
tuinen in hun zak hebben. En toch
is het zo, want zij zijn diamanthande
laars. Ze zijn ook de slachtoffers van
de jongste golf van misdaden in Lon
den. Eind januari hebben, in een
periode van zeven dagen, juwelen-
diefstallen tot een waarde van meer
dan 8,5 miljoen gulden plaatsgevon
den in en rondom Hatton Garden,
een straat, die bijna geheel bestaat
uit kantoren van handelaren in edel
stenen.
EEN DER slachtoffers was de dia
manthandelaar Harry Rosenberg. Toen
hij op een avond van zijn kantoor weg
reed, kreeg hij een stopsein van twee
mannen, die zich voordeden als poli
tiemannen. Op hun bevel overhandig-
3e hij hun, ter „inspectie", een kistje
met juwelen ter waarde van naar
schatting 3 miljoen en de pseudo-
igenten maakten er zich prompt mee
lit de voeten.
Andere dieven beroofden Harry Helf-
;ott in zijn zaak in Hatton en gingen
;r met 15000 pond 150.000) in con-
anten vandoor.
Weer een andere juwelier, Manfred
Seymour, kreeg toen hij uit een taxi
stapte, een tik met een fles op zijn
hoofd en een bedrag van 30.000 pond
in bankpapier verwisselde van eige
naar.
De bandieten profiteren van de tra
ditionele manier van zaken doen van
de Londense diamantairs, die gewoon
zijn grote geldbedragen of fortuinen aan
edelstenen in hun zakken of aktetassen
mee te dragen.
SCOTLAND YARD heeft thans de
veiligheidsmaatregelen verscherpt en de
patrouillediensten der rechercheurs uit
gebreid.
De grote diamantairs moeten niets
hebben van de straathandel en aan de
straat gelegen kantoren, die niet wer
kelijk veilig zijn. Tot dusver hebben
de diamantrovers respect gehad voor
de geweldige veiligheidsmaatregelen,
waarmee de grote handelshuizen zich
hebben omgeven.
ZULK EEN HUIS is de Central Dia
mond Selling Organisation, die de mees
te grote handelaren vertegenwoordigt en
bijna 85 percent verhandelt van de we-
reldproduktie van diamanten ter waar
de van ongeveer 1300 miljoen gulden
per jaar.
De grote huizen willen niets zeggen
over hun geheime veiligheidsmaatre
gelen, maar maken zich niet al te veel
zorg over de huidige vloedgolf van ro
verijen. Voor de gewone straathande
laars zien de zaken er echter minder
rooskleurig uit. „We hebben altijd op
deze manier zaken gedaan", zeide een
van hen, „maar het wordt nu wel erg
moeilijk". (AP).
DE RECHTER 70EI< MAAe NIET VEWEe
MENEER FANG, HET DOOSJE
MET HET PARELSNOER DRAAG
IR REEDS LANG B'J ME
HET IS DE RECHTER,SUFFERD!
STA DAAR NIET ALS EEN IDIOOT
S7EEK HEM NEER.'.'
DAT ZAL U NIET
VEEL HELPEN,ME
NEER FANG
MAAR...
HOE WISTU...?
jfegggasE
