Rajakowitsch poogt zich
onschuldig voor te doen
^eetan°oco0°
"kouder^
r
Wij weten
niets
Wereldnieuws J
r
v- - ^.a.2Gno?,0 o
ermaat's
BOERENKROP
Van dag tot dag
„Kernmijnen bij de
Westduitse grens
levensgevaarlijk"
Rassenstrijd in
New York, Selma
en Georgia
Ontevredenheid over
regime van Nasser
Speldjeskoning
België en Polen
nader tot elkaar
raatótoel
Romantisch
kaarslicht
A
J
DONDERDAG 18 FEBRUARI 1965
3
PERFECT L
Maarschalk Sokolovsky
Evenementen-apartheid
Hij las pas „na 1945" over gruwelen in Auschwitz
Geliefd onderwerp
Gambia onafhankelijk
■;n - O O o O O 0_ O nO n 'O
°0 o O O O O O,- Q o Oo. O O
0 O O
O
0 o
_°_o o °o_^° o o„
O o 0 Ooi 'V?0 o J ó°0
°1 o o O 5n C
O o O n O^o O O O O O
Vi r
Sabotage compleet
Sneeuw en koude
in West-Europa
Op cis
l
Floris Flaneur
CLAUDIA
VERLOVINGSRINGEN
Het staatshoofd van Cambodja, Norodon
Sihanoek, heeft zich in een ingezonden
brief in de New York Times fel gekeerd
tegen een eerder in dat blad geuite be
schuldiging dat hij en zijn land in
toenemende mate de gevangenen van
Peking zouden worden.
Cambodja is een vrije, autonome staat,
niet verscheurd door een burgeroorlog. De
Cambodjaanse regering is soeverein, zo be
toogt hij. In Pnompenh, de hoofdstad, is
een Amerikaanse ambassadeur geaccredi
teerd. Sihanoek wijst er bovendien op dat
Amerikaanse toeristen onbelemmerd door
zijn land kunnen reizen. Hun wordt geen
haarbreed in de weg gelegd. Hij merkt op
dat dit alleen te danken is aan het feit
dat zijn land strikt neutraal is in het con
flict tussen China en de Verenigde Staten,
dat „op de ruggen van een aantal landen
en volken in Zuidoost-Azië wordt uitge
vochten". „Er zijn inderdaad in dit deel
van de wereld enige ongelukkige landen
die wanhopig worstelen om zicfi te ontdoen
van de loodzware feitelijke Amerikaanse
overheersing. Zuid-Vietnam en Laos zijn
er voorbeelden van", aldus Sihanoek.
Hij vraagt via de New York Times de
Amerikanen in de kwestie Zuidoost-Azië
„een minimum aan intellectuele eerlijk
heid" in acht te nemen.
„Wij kunnen niet geloven dat de Ameri
kanen de tradities van vrijheid hebben
vergeten die juist de grootheid van hun
land uitmaken en dat zij nu een recht
vaardiging proberen te vinden voor het
onderhouden van een kostbare koloniale
expeditionaire strijdmacht in Zuid-Viet
nam".
Sihanoek vraagt ironisch hoe een mach
tig land zijn gevoel voor eigenwaarde kan
behouden, als het volk dat het zegt te wil
len helpen, zo duidelijk vecht om onder
die militaire hulp uit te komen en te
gelijkertijd zich nauwelijks verzet tegen de
rebellen.
De opmerkingen van Sihanoek zijn de
moeite van het overwegen waard. Men kan
niet ontkennen dat zijn land een oase van
rust is geworden van het moment af dat
hij zich heeft ontdaan van alle Amerikaan
se militaire adviseurs en financiële hulp.
Men kan ook niet ontkennen dat van dat
ogenblik af de verhouding tussen Washing
ton en Pnompenh bijzonder gespannen is.
Daarom is de vraag van Sihanoek ge
rechtvaardigd, waarom de Amerikaanse
regering zo fel gekant is tegen het huidige
regime in Cambodja. Juist dat regime im
mers heeft door zijn politieke koers van
strikte neutraliteit in dat deel van Zuid
oost-Azië de rust en vrede gebracht die de
Amerikanen nu al sinds jaren zeggen na
te streven in Zuid-Vietnam en Laos met
steeds minder uitzicht op succes.
Advertentie
MOSKOU (AP) Een Russische maar
schalk heeft gisteren gewaarschuwd dat
als er per ongeluk een kernmijn ontploft
aan de Westduitse grens dat automatisch
tot „een wereld-kernoorlog zal leiden." Hij
zei dat West-Duitsland in dat geval een
woestenij zal worden.
Maarschalk Wassily Sokolowsky sprak
deze waarschuwing uit nadat hij de plan
nen van de NAVO had veroordeeld om de
oostelijke grens van West-Duitsland met
kernmijnen te beleggen.
„Een ontploffing per ongeluk van zo'n
mijn zou een reeks explosies tot gevolg
hebben," zei Sokolowsky. „Dit zou auto
matisch tot gevolg hebben dat er op knop
pen wordt gedrukt voor vergelding door
Russische raketten."
„Onder de tegenwoordige omstandighe
den kan men niet wachten. Er zou onmid
dellijk een wereldoorlog met kernwapens
beginnen. Het grondgebied van West-Duits
land zal dan binnen enkele uren een woes
tenij zijn. Dit is geen geheim," aldus So
kolowsky.
In antwoord op een Russisch protest van
enkele weken geleden dat was gebaseerd
op berichten in de pers over plannen voor
kernmijnen is op de Amerikaanse ambas
sade in Moskou verklaard, dat men van
dergelijke plannen niets afweet.
JOHANNESBURG (DP A) Volgens
een besluit van de Zuidafrikaanse rege
ring zullen in het vervolg organisatoren
van of deelnemers aan evenementen die
zich niet houden aan de rassenscheiding
gestraft kunnen worden. Ze kunnen geld
boete of gevangenisstraf met een maxi
mumduur van twee jaar krijgen.
Onder „evenementen" rangschikt de
Afrikaanse overheid onder andere kerke
lijke bijeenkomsten, theateropvoeringen
*n sportontmoetingen.
(Van onze correspondent)
WENEN Er ging woensdag een sid
dering van verontwaardiging door de zaal
van het Weense Landesgericht: Erich Ra
jakowitsch, intiem medewerker van Adolf
Eichmann, had de brutaliteit te beweren,
dat hij pas na 1945 over de gruwelen van
Auschwitz had gelezen. Zo zelfbewust en
spraakzaam als tijdens de twee vooraf
gaande procesdagen was de juridisch ge
schoolde verdachte overigens niet. Zijn
woordkeus was voorzichtiger en bondiger.
Dit laatste ook omdat de president, dr.
Strobl, wiens lankmoedige houding aller-
wege werd bekritiseerd, de touwtjes aan
merkelijk strakker in handen hield dan
maandag en dinsdag.
Met alle mogelijke middelen heeft Raja
kowitsch gisteren getracht te bewijzen, dat
er naast het „Sonderreferat für Juden"
speciale afdeling voor joden nog een
aparte, onder zijn leiding staande afdeling
heeft bestaan, die zich alleen met juridi
sche problemen bezighield. Het is echter
duidelijk dat hij veel berichten, aanvragen
en verordeningen per telex heeft verzon
den en ondertekend. Volgens de aanklager,
dr. Ernst Kovacs, moet de verdachte dus
wel op de hoogte zijn geweest van wat
er met de joden gebeurde. Rajakowitsch
ontkent dit echter. Hij had zelfs de bru
taliteit te verklaren, dat hij tot 1945 nooit
van de moorden in Auschwitz had ge
hoord.
Dr. Kovacs vroeg hem nogmaals, hoe het
beruchte telexbevel van twaalf augustus
1942 door hem kon worden ondertekend,
wanneer hij alleen maar juridisch adviseur
was geweest. Rajakowitsch, die nu veel
voorzichtiger was dan in het begin, gaf
dezelfde verklaring als de dag tevoren:
waarschijnlijk had hij dit gedaan omdat
één van zijn superieuren afwezig was. Er
klonk hoongelach op de tribune, toen hij
er nog aan toevoegde, dat het bewuste do
cument verkeerd geadresseerd moest zijn
geweest. Volgens de verdachte was het
voor Brussel bestemd, maar het werd naar
Parijs gestuurd. Dr. Kovacs repliceerde
onmiddellijk: „En daar had men direct 83
joden van Nederlandse afkomst bij de hand
om naar het Oosten te transporteren?"
Als getuige werd daarna gehoord de
Oostenrijkse schrijver Hermann Langbein,
die vanaf augustus 1942 in Auschwitz ge
vangen heeft gezeten. Hij was er werk
zaam op de administratie, waar hij met
nog 6 andere gevangenen de lijsten moest
opstellen met de namen van joden die in
de gaskamers waren omgekomen. De ge
tuige en zijn collega's moesten ook de
overlijdensberichten naar de familieleden
versturen en de willekeurige ziekten in
vullen die de dood veroorzaakt zouden heb
ben. Ook het tijdstip van overlijden moest
worden vermeld, maar telkens met vijf
minuten verschil, om de indruk te ver
mijden dat er vele mensen op hetzelfde
moment waren gestorven.
Van groot belang was de verklaring van
Langbein, dat er regelmatig SS-officieren
op bezoek kwamen om zich te vergewis
sen of de „Endlösung" goed functioneer
de. In een keet hingen foto's aan de muur,
aan de hand waarvan zij konden vaststel
len hoe de mensenmoord werd uitgevoerd.
Hoewel het personeel er met buitenstaan
ders niet over mocht spreken, discussieer
den vooral de SS-officiejren onderling vaak
over dit onderwerp. Hieruit trekt de aan
klager de conclusie dat Rajakowitsch, die
immers een hoge rang in de SS had, er
beslist van geweten moet hebben, ook al
was hij persoonlijk nooit in Auschwitz ge
weest. De verdachte bleef echter bij zijn
verklaring, dat hij pas na de oorlog in
boeken iets over de gruwelen had gelezen.
De publieke belangstelling was gisteren
veel groter dan tijdens de twee eerste da
gen van het proces, waarschijnlijk omdat
de Oostenrijkse pers zich zeer verontwaar
digd heeft getoond over het brutale op
treden van Rajakowitsch en de lankmoe
dige houding van president dr. Strobl door
haar fel werd gehekeld. Woensdag echter
heeft dr. Strobl het proces met straffere
hand geleid.
Vandaag is het proces voor een dag on
derbroken. De verwachting is, dat de vrij
dag en de eerste dagen van de volgende
week voornamelijk zullen worden gevuld
met het voorlezen van documenten.
BATHURST (AP) Gambia, de voor
malige kolonie in West-Afrika, is van
nacht onafhankelijk geworden. Het is de
kleinste onafhankelijke staat in Afrika.
Advertentie
JÖOOO o, O O- O o
NEW YORK (Reuter en AP) In New
York hebben zich gisteren schermutselin
gen voorgedaan tussen een aantal demon
strerende negertieners cn studenten voor
het gebouw van de onderwijsdienst van de
stad New York.
Een aantal ruiten werd vernield, maar
er werden geen ernstige verwondingen ge
meld. De politie arresteerde 19 personen.
In Moultrie in de staat Georgia werden
opnieuw 122 negerdemonstranten gearres
teerd waardoor het aantal dat gedurende
de afgelopen twee dagen in hechtenis werd
genomen op 351 komt.
De oehandeling van de zaak tegen do
minee C. Vivian in Selma in de staat Ala
bama is uitgesteld tot donderdag. Domi
nee Vivian kreeg dinsdag een vuistslag in
zijn gezicht van sheriff James Clark tij
dens een demonstratie.
De politie die een onderzoek instelt naar
een beweerd komplot om drie nationale
symbolen waaronder het vrijheidsbeeld
te vernielen, werkt thans op grond van
aanwijzingen dat het deel uitmaakte van
een grotere samenzwering om vitale in
stallaties in het gehele land te vernietigen.
De federale recherche (FBI) zoekt in an
dere steden naar medeplichtigen van de
drie mannen en een vrouw die in New
York gearresteerd zijn op beschuldiging
van voorgenomen sabotage.
Een van de drie mannen heeft tegen
over een politieman gezegd dat hij groe
pen van drie man wilde opleiden en uit
rusten om installaties in de V.S. te vernie
tigen.
(Van onze correspondent)
JERUZALEM Feisal Abdoel Ghader
Owdeh, een van de belangrijkste agenten
van de Egyptische geheime dienst, die on
langs van Libanon naar Iran vluchtte,
heeft verteld dat in Egypte grote onte
vredenheid over Nasser's regime heerst.
De honderdduizend ambtenaren van de
geheime politie, op wie het bewind steunt,
kosten de staat dagelijks een half mil
joen pond sterling. De ontevredenheid die
Owdeh er toe bracht zijn heil in Iran te
zoeken, bracht volgens hem ook de Egyp
tische ambassadeur in Zwitserland en de
Egyptische militaire attaché in de Liba
non er toe elders politiek asiel te vragen.
Owdeh schreef de onrust in de eerste
plaats toe aan de veldtocht in Jemen,
waar Egypte zestienduizend man verloor.
In weerwil van het heersende gebrek aan
voedsel verkoopt Nasser, naar Owdeh ver
klaarde, grote hoeveelheden tarwe, die
Egypte van de V.S. heeft ontvangen om
de campagne in Jemen en de opstand in
Kongo te financieren.
De haat van de Egyptenaren tegen Ame
rika is, volgens hem, groot. Ofschoon de
V.S. in de afgelopen vijf jaar voor onge
veer anderhalf miljoen dollar aan Egypte
heeft gegeven. Owdeh deelde mede over
bewijzen te beschikken voor een aanslag,
die zesentwintig Egyptische officieren in
de zomer van het vorige jaar op Nasser
hadden beraamd. Het bestaan van een
dergelijke samenzwering was door de
Egyptische president ontkend. Owdehs va
der werd in 1954 geëxecuteerd. Hij was een
van de leiders van de mohammedaanse
broederschap in Egypte.
De speldjesrage heerst ook achter het
ijzeren gordijn. Zij is er zelfs niet
nieuw: De schoenpoetser Josef Sa-
franek uit Praag, heeft een fraaie
collectie van meer dan 12000 stuks.
Hij is er dan ook al 35 jaar geleden
mee begonnen.
BRUSSEL (AP) Na de ondertekening
van een Belgisch-Poolse overeenkomst
voor technische, industriële en econo
mische samenwerking heeft de Poolse mi
nister van Buitenlandse Zaken, Adam Ra
packi gezegd dat de Belgische en Poolse
opvattingen over de internationale politiek
nader tot elkaar gekomen zijn. Hij zei
„Er zijn geen meningsverschillen tussen
onze landen. Een breed veld van samen
werking ligt voor ons open. Wij zijn be
gonnen dit om te ploegen.
De Belgische minister van Buitenlandse
Zaken zei dat de gesprekken van de afge
lopen dagen met zijn Poolse collega voor
al betrekking hebben gehad op de veilig
heid van Europa.
PARIJS (Reuter en AFP) Een nieu
we koudegolf met zware sneeuwval breidt
zich over West-Europa uit. In Lenk, in de
Berner Alpen, vroor het gisteren twintig
graden.
In West-Duitsland stagneerde het ver
keer op tal van plaatsen door de sneeuw
val. In de Beierse Alpen viel een sneeuw
laag van bijna twee meter. In het Zwarte
Woud zijjn verscheidene dorpen al drie
dagen lang geïsoleerd.
Ook aan de Rivièra heeft het op tal van
plaatsen, zoals in Nice, Cannes, Hyères
en Toulon, gesneeuwd.
Verscheidene dorpen in het zuiden van
Italië zijn door zware sneeuwval geïso
leerd. De politie is, geholpen door sneeuw
ploegen en tractors, met voedsel en medi
camenten op weg naar dorpen ten oosten
van Napels. Helikopters hebben voedsel
gebracht naar 130 reizigers, die Compobas
so op het station zijn blijven steken. Ook
in Sicilië zijn verscheidene dorpen door
sneeuw van de buitenwereld afgesneden.
Ofschoon zelfs het geringste
succes bij voorbaat uitgeslo
ten is, probeert ieder jaar op
nieuw weer de bloem der Ne
derlandse verslaggevers haar
krachten op de Carnaval-re
portage.
Ons blad doet daaraan niet
meer mee. Jaren geleden
werd een onzer jongste mede
werkers, een veelbelovende,
ambitieuze jongeman, op zijn
eigen verzoek in de richting
van het feestvierende Zuiden
losgelaten. Wij hebben hem
nooit meer teruggezien. Wel
bereikten ons jaren nadien
vage berichten uit verre oor
den, waar hij in een vreemd
kostuum was gesignaleerd.
Tenslotte bleken die geruchten
in zoverre te kloppen, dat hij
in een militair gala-uniform
door Papoeas op een draag
stoel over Nieuw-Guinea werd
rondgedragen als Nederlands
voorlichtingsofficier.
Hij is echt nooit meer de
oude veelbelovende jongen
geworden. Wij kunnen sedert
dien een verzwakking van ons
toch al niet zo dichtbemande
korps niet meer riskeren en
laten de Carnaval de Carna
val, hoezeer wij ons ook rea
liseren dat daar beneden de
rivieren zich eèn gebeurtenis
voltrekt waarvan, uit het oog
punt van nieuws, verslag zou
moeten worden gedaan.
Wat niet kan, kan nu een
maal niet. Wij staan niet vaak
met de krant vol tanden,
maar in sommige gevallen
moeten wij onze onmacht toe
geven. Wij doen dat niet dan
na rijpe ervaring.
Er zijn jaren geweest, dat
leerling-journalisten bij onze
hoofdredactie binnentraden
met de zwierige, vastbesloten
tred van jongelingen die wis
ten wat zij wilden. Neen, ik
bedoel helemaal niet dat zij
wisten dat zij een hoger sala
ris wilden. Dat wilden zij wel,
maar dat willen lieden in ons
vak altijd en in alle vakken
willen alle lieden dat altijd.
Daar is ook niets op tegen.
Maar speciaal in ons vak kan
het gebeuren, dat een jonge
beoefenaar bij zijn chef bin
nenstapt uit louter vak-ideële
overwegingen. Zoals een sol
daat kan binnenstappen bij
zijn commandant om te vragen
of hij asjeblieft geheel alleen
en op eigen initiatief een
vijand mag gaan doodschieten.
Het gesprek tussen de leer
ling-journalist en de hoofdre
dactie verliep dan ongeveer
als volgt.
L.-j.: „Ik wilde u graag
iets bijzonders vragen, als u
een ogenblikje tijd hebt."
H.-r.: „Opslag."
L.-j.: „Neen, integendeel."
H-r.: „Salarisvermindering
dus. Toegestaan. Dat is dan
dat. Tot ziens."
L.-j.: „Nee, het heeft niets
met mijn salaris te maken. Ik
wil iets gaan doen. Ik voel
dat ik het kan."
H.-r.: „Heerlijk gevoel. Doe
het."
L.-j.: „Dank u. Ik weet ze
ker dat het een pracht ver
haal wordt."
H.-r.: „Waar gaat het over?"
L.-j.: „Ik wil naar de Car
naval."
H.-r. (de armen ten hemel
heffend): „Nee
L.-j.: „U zei dat het mocht."
H.-r.: „Vraag me om Luns
te mogen interviewen. Vraag
me om een vergadering van
de Vrouwen-Electriciteitsver-
eniging te mogen verslaan.
Vraag me om de Vrienden
van de Christenen van de Hei
ligen van de Laatste Veertien
Dagen te mogen begeleiden
langs de huisdeuren. Vraag
me om al mijn familieleden
onder de kerstboom te mogen
vragen hoe zij over Pasen den
ken. Ik wil het toestaan.
Maar vraag me niet om een
carnavalsreportage te mogen
maken. Vraag me niet iets
dat niet kan."
L.-j.: „Ik weet dat het moei
lijk zal zijn. Ik weet dat het
bijna onmogelijk is. Maar ik
veel dat ik het kan. Laat me
bewijzen dat ik van het goede
hout gesneden ben."
H.-r.: „Welk hout?"
L.-j.: „Het goede. Het hout
waar star-reporters uit ge
sneden worden".
H.-r.: „Die worden niet ge-
sneden. Die worden over het
paard getild en dan zijn ze het.
Het goede hout! Carnaval!
Jongen, je weet niet wat je
zegt."
L.-j. (met schitterende ogen
en opgeheven kin): „Dat weet
ik wel degelijk. Niets kan mij
nog weerhouden. Ik ben niet
getrouwd. Ik laat niemand
achter."
H.-r. (diep in de ogen van
l.-j. starend): „Ga zitten."
(L.-j. gaat zitten. Zat al die
tijd nog niet).
H.-r.: „Luister, mijn goede,
beste, brave borst. Ik ben be
reid je te laten gaan. Maar
verwijt mij niets, straks als
het as woensdag is en je staat
met lege handen, lege blocno
te en zonder toekomst in de
Maastrichtse motregen. Ik zeg
je dat het niet kan. Je mag
het proberen, je mag erheen.
We zullen je missen. Ik ver
zeker je dat je het onmogelij
ke gaat doen. Je gaat iets be
leven dat je niet begrijpt, dat
je nooit begrijpen zult en dat
niemand van ons ooit begre
pen heeft. Enkele mensen op
de wereld begrijpen het, maar
die kunnen nu nét niet schrij
ven. Het is onbeschrijfelijk,
onbegrijpelijk, onverslaggeve-
lijk. Het laat zich niet formu
leren noch verklaren. Het laat
zich niet opschrijven. Honder
den vóór jou hebben het ge
probeerd en wat was het re
sultaat? Nooit of te nimmer is
er één verslag over Carnaval
geschreven, dat de lezer dui
delijk maakte wat Carnaval
was. En het waren toch wer
kelijk niet de eersten de bes
ten. Ikzelf, om mee te begin
nen. Dan Carmiggelt. Bo-
mans. Erasmus. Dante.
Brugsma. Huizinga. Adama
van Scheltema. Felix Timmer
mans. Henri Knap. Rosen
berg. Guy de Maupassant.
Jacques Gans. Dr. L. de Jong.
Hier, ik zal je iets citeren."
(Grabbelt in de boekenkast)
„Wij keken door het raam en
zagen aan de overkant van de
straat, op de stoep, een ba
naan. Wij hadden al gauw
door dat het geen echte ba
naan was, want er staken be
nen onderuit en in het midden
was een luikje aangebracht,
waardoor.och onzin! Dat
is toch geen Carnaval! Een
banaan! Het gaat helemaal
niet om de soort vrucht, waar
in men zich steekt. Het gaat
om.ja, dat is het nou juist.
Begrijp je? Het zou gemakke
lijk zijn, de inwendige stoffe
ring en vloerbedekking van de
hemel te beschrijven, maar
geef je daarmee de lezer een
indruk van de hemelse ver
rukking? Men zou zelfs een
engel kunnen uittekenen met
woorden en komma's, maar
krijgt de lezer daardoor het
gevoel dat een engel bezielt
Carnaval is een gevoel, mijn
jongen. Hoe wil je een gevoel
verslaan
L.-j.: „Desnoods ga ik eron
der door. Ik wil het proberen.
Toen ik voor het eerst naar
een jubileumavond van de
speeltuinvereniging werd ge
stuurd, voelde ik ook dat ik
het kon. En ik kon het."
H.-r.: „Ga mijn jongen. We
zoeken wel weer een ander, en
mocht je terugkomen dan ben
je altijd weer welkom. Decla
ratie mag niet hoger zijn dan
zeven gulden vijftig, plus reis
kosten. God zegen je."
L.j. (drukt ontroerd de hand
van h.-r.): „Dank u, dank u!
Ik kom terug! Het wordt een
schitterende primeur! Laat de
persen wachten tot ik er weer
ben! Hou een pagina open! De
kop zie ik al voor me!"
H.-r.: „Hoe is die dan?"
L.j.: „Carnaval in het Zui
den! Waterval van vrolijke ge
luiden! Leerling-journalist
slaagt als eerste erin de juis
te woorden te vinden! Het
gaat niet om de banaan!"
H.-r. (staart wegstormende
l.j. somber na) „Iieder jaar
opnieuwDraaihartigheid
van kool, voorjaarsmoeheid,
aaltjesziek in de bloembollen
en Carnaval
Een jaar later, omtrent de
zelfde tijd, klopte een leerling-
journalist op de deur van de
hoofdredacteur. Het was een
andere leerling-journalist. De
vorige was teruggekomen zon
der een letter kopij en
een declaratie van honderd
tachtig gulden dertig. De klop
op de deur werd niet beant
woord. De jongeman deed
voorzichtig de deur open. De
kamer was leeg. Op het bu
reau stond een grote plaat met
het opschrift:
„Wie het woord Carnaval
durft te uiten, gooi ik door het
raam naar buiten. Wij bevin
den ons op de derde etage. Ik
zit in de kleerkast."
De jongeman trad binnen,
opende de kleerkast en nodig
de de hoofdredacteur uit, ach
ter zijn bureau plaats te ne
men.
L.j.: „Ik wilde u wat vra
gen, als u even tijd hebt."
H.-r.: „Ga je gang. Je hebt
die plaat gezien. Spreek op."
L.j.: „Ik wil een reportage
maken."
H.-r.: „Zo. Dat is aardig
van je. Waarover?"
L.j. „Over de Vastenavond
viering in het Zuiden."
Enfin, na wat heen en weer
gepraat kwam die dag de
krant alsnog uit en het liep
allemaal heel goed af. Maar
het zal buitenstaanders duide
lijk zijn, dat zij ook dit jaar
niets moeten verwachten over
zekere dingen, die in Brabant
en Limburg in de komende
weken zouden kunnen gebeu
ren. Dingen die misschien wat
ophef zullen veroorzaken,
maar niettemin geen aanlei
ding zullen geven tot bepaalde
publikaties in de vorm van
geschreven reportages. Wel
zal men misschien een paar
foto's in de krant aantreffen
van mensen, die er vreemd
uitzien of met zwaaiende ar
men op bijzonder ongewoon
gestoffeerde voertuigen rij
den. Men zal op die foto's wel
licht hier en daar een banaan
zien, die zich rechtstandig in
het gewoel bevindt. Men moet
ons daar geen verklaring van
vragen.
Wij weten namelijk niets.
Het gaat trouwens niet om de
soort vruchten. Het gaat heel
ergens anders om.
met
Rijzen met gepeizen
ZOALS de glazenwasser tegen zijn hulp
je zei: hoe hoger je komt, hoe moeilijker
het wordt.
Hebt u gelezen dat politieke kringen zich
zorgen maken over de vraag of de rege
ring wel in alle gevallen tevoren op de
hoogte is gesteld van de buitenlandse rei
zen, die leden van de koninklijke familie
per auto of vliegtuig ondernemen?
Juist toen ik van deze bezorgdheid ge
lezen had en er even diep over zat na te
denken, want als getrouwe staatsburger
behoren de zorgen van politieke kringen
ook de uwe te zijn juist toen werd er
gebeld. Eén van mijn brave buren: wij
gaan vanmiddag voor een paar dagen naar
mijn getrouwde dochter in Parijs; ik heb
hier, voor 't geval er iets is, het adres
en het telefoonnummer opgeschreven; bij
voorbaat mijn vriendelijke dank.
't Lijkt mij nogal eenvoudig. Als wij op
reis gaan doen wij hetzelfde; het is een
uitstekend werkende, simpele methode en
ik begrijp (met alle verschuldigde eerbied
jegens hen die op de hoogste sport van de
ladder staan) eerlijk gezegd niet goed,
waarom de bewoners van Soestdijk niet
precies zo kunnen handelen: het adres
achterlaten bij het eerst-aanwezende
dienstmeisje en als meneer Marijnen daar
dan behoefte aan heeft, belt hij even naar
Soestdijk. Ik kan het zorgelijke van de si
tuatie niet goed begrijpen.
Maar denk aan des glazenwassers: hoe
hoger je komtOnlangs was er ook zo
iets: er moest een dertiende stoel op de
eerste rij worden bijgezet.
Als die noodzakelijkheid zich bij u of bij
mij voordoet, dan pakken wij een stoel en
zetten die bij de andere stoelen, maar als
dit op het hoogste niveau moet worden ge
daan, dan komen er allemaal heren in
zwart-pak-goud-afgebiesd aan te pas, en
voor die stoel er staat, worden er tiental
len telegrammen en telefoongesprekken
aan gespendeerd.
Laatst had ik ook zo iets. Wij hadden
zes mensen op de thee-met-koek en laat
nu onverwacht neef Toon komen binnen
vallen, nog wel met zijn los-vaste verke
ring. Wij hebben er niet één af gebiesde per
soon voor behoeven bij te halen geen
telegram geen telefoontje. Ik zei ge
woon tegen mijn vrouw: Mien, haal jij
eens gauw twee stoelen uit het slon. Nu
en edn beetje thee is gauw bijgezet.
Ik bedoel maar te zeggen, dat het leven
er niet gemakkelijker op wordt naarmate
het zich op hoger niveau afspeelt.
Bij ons thuis is de eerste butler chef van
't protocol.
Als meester Marijnen en boer Biesheuvel
mij moeten hebben en zij weten niet waar
ik uithang, kunnen zij hem even opbellen.
Advertentie
flonkert in de ringen van twee
verloofde mensen en weerspie
gelt het sprookje van pure liefde
in echt, edel goud, kunstzinnig
bewerkt voor
Moderne ringen voor moderne
jonge mensen.
U weet het
adviseert u goed.
grote houtstraat 49
het huis met het carillon
telefoon 2 00 49
Peukje. De leiding van de Spaanse spoor
wegen heeft meegedeeld, dat de trein
ramp op de lijn Barcelona-Madrid, die
de vorige week aan 34 mensen het leven
heeft gekost, niet te wijten is geweest
aan een technische tekortkoming, maar
aan het in brand raken van een houten
bank. Vermoedelijk als gevolg van een
weggeworpen sigarettepeukje of bran
dende lucifer.
Eén-zijn. De Franse bisschopsconferentie
heeft alle rooms-katholieken in Frank
rijk aangespoord, alle verzet tegen door
het oecumenisch concilie in Rome aan
vaarde hervormingen op te geven en een
te zijn in een nieuw evangelische geest.
Bijdrage. Denemarken heeft besloten 75000
dollar bij te dragen in de kosten van
de strijdmacht der Verenigde Naties op
Cyprus.
Staatsbezoek. President Julius Nyerere van
Tanzania is voor een staatsbezoek van
een week in Peking.
Wapenleverantie. De Westduitse regering
onderhandelt met Portugal over de ver
koop van zestig straaljagers van het
type Sabre F-86, die voor de Bondsre
publiek verouderd zijn en vervangen
door toestellen van het type Fiat G-91. Ca
nada waarvan West-Duitsland de jagers
indertijd heeft gekregen, gaat alleen met
de transactie akkoord, als de toestel
len niet in Angola worden gebruikt.
Kijkkastjes. Het aantal televisie-toestellen
in West-Duitsland, waarvoor kijkgeld
wordt betaald, bedraagt thans ruim 10
miljoen.
Griep. Het aantal gevallen van griep in
de Poolse hoofdstad Warschau neemt
met gemiddeld duizend per dag toe.
Sinds 4 februari zijn 18.000 gevallen ge
registreerd. In Gdansk zijn achttien la
gere scholen in verband met de epide
mie gesloten.
Aspirantlid. Malta heeft officieel het lid
maatschap van de NAVO aangevraagd.
