SHIRLEY Ontucht met kinderen, een wijdverbreid kwaad PANDA EN DE DRUMDRUMS w „DE DODE BRUID" Consumentenbond testte kleinbeeldprojectoren LIMONADE GAZEUSE door Charlotte Brontë „Goede" bekenden Triest beeld MAANDAG 8 MAART 1965 Ons vervolgverhaal Halfuurs-hospitaal Broers stalen voor 'f 35.000 goederen bijeen 9,Tijdige voorlichting thuis kan veel leed voorkomen99 den haag. - Onderzoek dat één vraag openliet door dr. Robert van Gulik 153) Mijn liefste, als ik er ooit een heb, moet meer op de roos lijken een zoete, levendige verrukking be schermd door doornig gevaar. Mijn vrouw, als ik ooit trouw, moet mijn grote lichaam zo nu en dan met een angel steken; zij móet zorgen, dat de grote hoeveelheid geduld van haar man benut wordt. Ik ben niet ver draagzaam genoeg om met een lam gepaard te zijn, ik zou het een pret tiger verantwoordelijkheid vinden voor een jonge vrouwtjesluipaard te moeten zorgen. Er zijn weinig zoete dingen waar ik van houd, die niet tegelijk prikkelend zijn; weinig lichte dingen die niet tegelijk vurig zijn. Ik houd van de zomerdag, waarin de zon het fruit laat blozen en het koren ver bleken. De schoonheid is nooit scho ner dan wanneer zij zich met geest kracht naar mij terugbuigt, indien ik haar plaag. De betovering is nooit zo oppermachtig als wanneer zij wak ker geschud en half in toorn, dreigt onstuimig te worden. Ik vrees dat ik genoeg zou krijgen van de zwijgende, eentonige onschuld van het lam; ik zou al spoedig de duif die zich tegen mij aan drukte, als een last voelen; maar mijn geduld zou triomferen wanneer ik het gefladder van de rus teloze dwergvalk tot rust zou brengen en zijn wilskracht zou oefenen. Aan de wilde instinkten van het nauwelijk te bedwingen „béte fauve" leiding te geven, daarin zouden mijn krachten zich verlustigen. „O, mijn leerling! O, Peri! te op standig voor de hemel te onschul dig voor de hel! Nooit zal ik meer doen dan u zien en u aanbidden en naar u verlangen. Helaas! zal het, wetende dat ik u gelukkig zou kunnen maken, mijn lot zijn te zien, dat anderen, die deze macht niet hebben, u bezitten? „Hoe zachtaardig de hand ook is indien ze zwak is, kan ze Shirley niet dwingen; en zij moet gedwongen worden. „Wees op uw hoede! Sir Philip Nunnely! ik zie u nooit naast haar wandelen of zitten of haar lippen zijn opeengeklemd en haar voorhoofd is gefronst met een vastbesloten ver draagzaamheid ten opzichte van een trek in uw karakter, die zij niet be wondert en niet waardeert; met een vastbesloten verdraagzaamheid voor de een of andere zwakte, die volgens haar mening wordt goedgemaakt door een deugd, maar die haar des ondanks ergert; ik zie nooit de ern stige gloed op haar gezicht, de niet- glimlachende schittering in haar ogen, het even terugtrekken van haar ge hele gestalte wanneer u een weinig te dichtbij komt, met te veel uitdruk king naar haar kijkt en op te warme toon tegen haar fluistert; dit alles neem ik nooit waar zonder te denken dat de fabel van Semele is omge keerd. „Het is niet de dochter van Kad- mus die ik zie, noch besef ik haar gevaarlijke verlangen Jupiter gade te slaan in de majesteit van zijn godde lijkheid. Het is een priester van Juno, die voor mij staat, die laat en een zaam de wacht houdt bij het altaar in een tempel in Argos. Gedurende jaren van eenzame dienst, heeft hij van dromen geleefd; er is een godde lijke waanzin over hem gekomen; hij bemint het afgodsbeeld dat hij dient, en bidt dag en nacht dat zijn razernij voedsel mag krijgen en dat de koe- ogige tegen haar vereerder zal glim lachen. Zij heeft het gehoord; zij zal goedgunstig zijn. Geheel Argos slui mert. De deuren van de tempel zijn gesloten; de priester waakt bij het altaar. „In hemel en aarde wordt een schok gevoeld niet door de sluime rende stad; alleen door die eenzame wachter, die dapper blijft en vast houdt aan zijn dweepzucht. Midden in de stilte, zonder een voorafgaand ge luid, wordt hij in een plotseling licht gehuld. Door het dak door de spleet, door het wijd-gapende uitge strekte, wit-blakerende blauw van de hemel daarboven, stroomt een wonde re nederdaling ontzagwekkend als het regenen van sterren. Hij heeft wat hij gevraagd heeft: trek u terug kijk niet ik ben verblind. Ik hoor in die tempel een onuitsprekelijk geluid kon ik het slechts niet ho ren! Ik zie een onverdraaglijke heer lijkheid tussen de zuilen branden. Mogen de Goden genadig zijn en het uitdoven! „Een vrome bewoner van Argos komt binnen om vroeg een offer te brengen in de koele morgenstond. Het heeft 's nachts geonweerd; de blik semstraal is hier ingeslagen. Het al taar is verbrijzeld, het marmeren plaveisel ligt in gruzelementen en is zwart geworden. Het standbeeld van Satumia verheft zich kuis, groots, on aangeraakt; aan haar voeten liggen hopen witte as. Er is geen priester meer overgebleven, hij die de wacht hield, zal niet meer gezien worden. „Daar is het rijtuig! Nu moet ik de cassette afsluiten en de sleutels in mijn zak steken; morgen zal zij ze zoeken; dan moet zij bij mij komen. Ik hoor haar al „Meneer Moore, hebt u mijn sleutels gezien?" „Dat zal ze zeggen, met haar hel dere stem en een weinig aarzeling in haar woorden; zij zal er beschaamd uitzien, zich ervan bewust dat dit de twintigste keer is, dat ze het vraagt. Ik zal haar aan het lijntje houden, maken dat zij bij mij blijft, vol verwachting en twijfelend; en wan neer ik ze dan terug geef, zal het niet gebeuren zonder haar de les te lezen. Hier is het tasje ook en de porte monnee; de handschoen de pen het zegel. Zij moet ze allemaal lang zaam en elk afzonderlijk, slechts door een bekentenis, door berouw, door een smeekbede van mij los zien te krijgen. Ik kan nooit haar hand of een krulletje van haar hoofd of een lint van haar japon aanraken, maar ik zal mij voorrechten verschaffen: iedere trek van haar gezicht, haar heldere ogen, haar lippen zullen alle veranderingen ondergaan die ze ken nen, voor mijn plezier: ze zullen iede re verfijnde verscheidenheid van glans en vorm vertonen, om mij te verrukken te ontroeren mis schien nog hopelozer in boeien te slaan. Indien ik dan haar slaaf moet zijn, wil ik mijn vrijheid niet voor niets verliezen." Hij sloot de schrijf tafel af, stopte al de eigendommen in zijn zak en ging weg. HOOFDSTUK XXX RUSHEDGE, EEN BIECHT Iedereen zei dat het hoog tijd was voor meneer Moore om thuis te ko men; heel Briarfield verwonderde zich over zijn vreemde afwezigheid, en Whinbury en Nunnely droegen ook ieder hun deel tot de verbazing bij. Was het bekend waarom hij weg bleef? Ja; dat was op twintig veer tig manieren bekend; er werden min stens veertig aannemelijke redenen aangevoerd om de onverklaarbare omstandigheid te verklaren. De zaken waren het niet daar waren de rod delaars het over eens; de zaken waarvoor hij gegaan was, had hij al lang afgedaan; zijn vier bendeleiders had hij spoedig opgespoord en achter haald; hij had hun proces bijgewoond had hun veroordeling en vonnis aan gehoord en hij had gezien, dat zij ingescheept werden voor deportatie. Dat was in Briarfield bekend: de dagbladen hadden er een verslag van gegeven; de Stilbro* Courier had iede re bijzonderheid vermeld, met uitwei dingen. Niemand juichte zijn volhar ding toe of begroette zijn succes met instemming, ofschoon de fabrieks eigenaars er verheugd over waren, daar zij er op vertrouwden dat de handhaving van het schrikbewind van de Wet voortaan de noodlottige moed van de ontevredenheid zou verlam men. De ontevredenheid echter hoorde men nog in zichzelf mompelen. Er werden onheilspellende eden gezworen in de bierhuizen onder het drinken van bier met bedwelmende middelen vermengd, en er werden vreemde dronken uitgebracht met brandende Britse jenever. In een rapport werd verzekerd, dat Moore niet naar Yorkshire durfde te rug te komen; hij wist dat zijn leven geen cent waard was, indien hij kwam „Dat zal ik hem vertellen," zei de heer Yorke, toen zijn opzichter hem dit gerucht overbracht; „en als dat hem niet in volle galop terugbrengt dan weet ik het niet." In San Antonio in de Amerikaanse staat Texas hebben hospitaalsoldaten, verpleegsters en vrijwillige patiënten deze week een mobiel veldlazaret ge demonstreerd dat in een half uur kan worden opgebouwd. De gehele uit rusting twee opblaasbare tenten, twintig bedden, instrumenten, onder- zoektafel, lichtaggregaat, administra tie en alle verdere benodigdheden passen in twee ijzeren kisten, waar van er een op de achtergrond rechts te zien is. Daarin verpakt, kan het hospitaal vervoerd worden in de vrachtruimte van ieder middelgroot b evoorradingsv liegtuig. Drie broers, twee Oisterwijkers en een Tilburger, zijn aangehouden, verdacht van het plegen van een groot aantal diefstallen. Bij huiszoekingen werd voor een waard» van ruim 35.000 aan textielgoederen, bontmantels, sigaretten en dranken in be slag genomen. (Van onze correspondent) Alleen in deze stad worden jaarlijks circa honderd meisjes e ro - -en bij een zedenmisdrijf. Bovendien plegen jaarlijks twintig Hagenaars ontucht met een minderjarige dochter. Dit zijn de cijfers waarover de politie eschikt. De werkelijke aantallen liggen aanzienlijk hoger. In nagenoeg alle gevallen bleken de kinderen thuis geen sexuele voorlichting te hebben gekregen. §6beurd' dan zou het risico aanzienlijk kleiner zijn geweest. In de m:' blijkt dan ook, dat ouders lang niet altijd kunnen voorkomen dat hun praktijk j m kind bij een zedenmisdrijf betrokken raakt. „DE WAARSCHUWING „Ga niet met vreemden mee!" alleen, is niet voldoende", concludeerde de inspectrice mej. L. ter Haar, verbonden aan het bureau voorlich ting van de Haagse politie. Zij sprak in de aula van het ziekenhuis Westeinde voor leden van de gezamenlijke bonden van verplegenden over het onderwerp „Het kind als slachtoffer van het zedendelict." ONTUCHT MET EEN MINDERJARIGE DOCHTER Eigen kind stief- of pleegkind 1963 1964 17 17 6 2 VIJFTIG PERCENT van de misdrijven worden gepleegd door bekenden van het kind. Het kan een buurman zijn, „oom Jan" uit een straat verderop, of de aardige meneer uit de winkel om de hoek. Geba seerd op haar ervaringen bij het bureau kinderpolitie gaf de inspectrice de raad, te trachten op de hoogte te blijven waar het kind is, en vooral bij wie. „Kijk dan ook wat voor man die „aardige buurman" wel is; ga eens bij hem op be zoek of maak zomaar op straat eens een praatje", zei zij. DE SEXUELE voorlichting van het kind levert tegenwoordig minder moeilijkheden dan vroeger het geval was. Toch blijft dat voorlichten voor veel ouders een moeilijk punt. Dikwijls wachten zij te lang. Het kind wordt dan op school geconfronteerd met rare verhaaltjes en vieze spelletjes. Thuis doet het wat stiekem. Zo heel erg is dat niet, maar goed opvangen is in zulke gevallen direct noodzakelijk. „Een droevig beeld", gaf de inspectrice als commentaar bij de statistieken van de Haagse kinderpolitie, terzake van zeden delicten. Zij voegde hieraan toe dat het beeld van andere grote gemeenten door gaans niet veel gunstiger is. MEISJES, BETROKKEN BIJ ZEDENDELICTEN LEERKRACHTEN DIE ontucht ple gen met een minderjarige leerlinge, waren er in 1963 volgens de politieregisters niet. Vorig jaar zijn vier gevallen aangegeven. HELAAS worden dergelijke excessen en ernstige moeilijkheden meestal pas ont dekt na maanden, als het kind zich iets laat ontvallen in de geest van „Wat is oom Jan toch een vieze man". Dan gaan de geschrokken ouders het kind uitvragen en volgt meestal een bijzonder schokkend relaas van een geschiedenis die zich soms heeft afgespeeld in een park of plantsoen of vooral in het najaar en 's winters in een portiek of kelderbox. Pootje baden in Ha waii is een nieuwe belevenis voor Mal- gorzata Downaro- wicz. een zestienjarig Pools meisje dat de ze week van War schau naar Honolulu gevlogen is om al daar door een we reldberoemde chi rurg geopereerd te worden. Malaorzata heeft een gezwel in de nek dat het cen trale zenuwstelsel bedreigt en dat dus zeer snel verwijderd moet worden, omdat het anders verlam mingen en moge lijk zelfs haar dood kan veroorzaken. In woners van Hawaii lazen over haar I trieste lot en beslo ten, het meisje op hun kosten naar Ho nolulu te laten ko men. Er werd zoveel \geld ingezameld dat ook de ziekenhuis- verpleaing en de re tourvlucht naar Polen betaald konden wor den. De chirurg van zijn kant zal geen ho norarium berekenen. „Het is absoluut noodzakelijk dat de ouders de politie van het gebeurde in ken nis stellen. De ouders moeten zich reali seren dat wat hun kind is overkomen, ook een ander kind kan overkomen", stelde de inspectrice met klem. Veel ouders zijn helaas en ten onrechte bevreesd voor ruchtbaarheid, de „schande" en „de bu ren". Anderen willen hun kind het ver hoor besparen. Zulke verhoren echter door deskundig personeel van de kinderpolitie verlopen zeer voorzichtig en in de prak tijk blijkt dan meestal dat het kind veel gemakkelijker over het gebeurde heen stapt, dan de ouders zich kunnen reali seren. Advertentie Leeftijd 1963 1964 16-14 6 14-10 m 35 45 10-6 42 37 beneden 6 12 6 Totaal 101 94 JONGENS BETROKKEN BIJ ZEDENMISDRIJVEN Leeftijd 16-14 14-10 10-6 beneden 6 Totaal 1963 1964 23 6 17 24 3 9 4 43 43 TÖHiïW gezinsfles 39 cent 3 flessen fl.15 De Consumentbond heeft opnieuw een vergelijkend warenonderzoek verricht. Ditmaal betrof het auto matische projectoren voor kleinbeeld-dia's. Gestest werden 9 modellen in de prijsklasse van plm. 300 tot 450 gulden, alle op één na van Duits fabri kaat. De beste kwalitei ten op ieder gebied (op tisch, mechanisch en elektrisch) bleek de Pra- dovit van de firma Leitz te bezitten: de duurste van de onderzochte negen modellen. De Ikomat van Zeiss echter schoot, altijd volgens De Consumen tengids (waarin de resul taten der test gepubli ceerd worden) tekort op het stuk van de beeld- scherpte: de lens kreeg een onvoldoende voor scherpte van de onder zoekers. De elektrische veiligheid was bij alle modellen bevredigend. Minder gunstig was bij enkele typen de con structie van diamagazijn annex transoortmecha- nisme: de cassettes ble ken dan in de projector moeilijk te bereiken, wat problemen kan opleveren als er bv. een dia blijft steken in de invoersleuf van 't beeldvenster. Ook de lichtopbrengst bij de verschillende modellen liep nogal uiteen, het geen ten dele uiteraard verband hield met de gebruikte typen projec tielampen (220 V 300 Watt, 12 V 100 Watt of 24 V 150 Watt). Ernstiger was, aldus nog altijd de Consumentbond. dat bij enkele modellen ook de lichtafval naar de randen vrij aanzienlijk bleek te zijn, waardoor de dia's niet gelijkmatig „uitge licht" werden. TOT ZOVER De Con sumentengids. Daarbij moet mij van het hart dat dit onderzoek toch wel een veel minder ge degen indruk maakt dan vorige warentests van de Consumentenbond. Ten eerste omdat de keuze van1 de te onderzoeken projectors geen „doorsne de van de markt" verte genwoordigt. Men mist b.v. het aanbod uit Enge land, Amerika, Italië en Frankrijk, om van de Ja panse projectoren dan nog maar te zwijgen. Toch zijn er onder deze waarschijnlijk typen en modellen die de vergelij king met de Duitse pro- dukten kunnen doorstaan en die bovendien wellicht goedkoper worden aange boden. BEHALVE DEZE omis sie is er dan het onder zoek zelf. Dat heeft zich ditmaal om onduide lijke redenen goed deels beperkt tot zaken die de aspirant-koper wel zelf kan constateren. Beeldscherpte, lichtver- deling en toegankelijkhe den van de cassettes kan elke leek beoordelen als hij zich van de fotohan delaar diverse modellen laat demonstreren. Wat hij niet kan incalculeren, is de vermoedelijke le vensduur van een pro jector. Deze immers hangt af van de precisie en de soliditeit der on derdelen en die eigen schappen komen pas aan het licht na veelvuldig gebruik van het apparaat. Een waterdicht kwali teitsonderzoek moet du» ook een ..sliitageproef" omvatten: in casu een grondige controle op het goed functioneren van al le bewegende delen en bedieningsorganen bij langdurig gebruik. Daar toe moet de onderzoeker dus die knoppen, schui ven en handles duizenden malen achtereen laten werken totdat het mecha nisme de striid opgeeft. Alleen op deze manier komen de ..verborgen'* fouten en gebreken naar voren en alleen op de ze wijze kan de onder zoeker dus beoalen. wat goedkoop en wat duur koop is. ZULK EEN geforceerd® belastingsproef ontbreekt ditmaal in test van de Consumentenbond. Dat is des te merkwaardiger omdat de bond bij voor gaande gelegenheden wel een dergelijke kracht proef liet verrichten. Bij de test van een aantal halfkleinbeeldcamera's b.v., waarvan vorig jaar in de Consumentengids verslag werd uitgebracht en waarbij o.a. sluiter mechanisme en film transport „tot het bitter» einde wellicht uitgepro beerd" werden. Dat wa» nuttige voorlichting, dia wellicht menig aspirant koper voor een miskoop behoed heeft. Het onder havige onderzoek van diaprojectoren laat echter juist op dit punt verstek gaan. Het kardinale punt waarom het voor de leek gaat: hoe krijg ik de bes te waar voor mijn geld? Die vraag blijft helaas onbeantwoord. 21. „De drumdrums ontvoerd?!" riep Panda ontsteld. Wat erg! Ik denk, dat Joris..." „Stil!" viel Pat O' Nozel hem in de rede. „Laat denken aan mij over. Ik deduceer uit de feitens, dat Joris Goedbloed de dader Is en.Maar nu werd Pat op zijn beurt het zwijgen opgelegd. „Kletsen jullie er niet doorheen" snauwde de manager. „Ik heb de losprijs niet verstaan". Hij boog zich weer over de hoorn en vervolgde: op veel beleefder toon: „Neem me niet kwalijk, meneer Goedbloed, maar ik heb u niet goed verstaan. Wilt u het getal nog even herhalen?.Honderdduizend florijnen? O nee, dat gaat niet!... Nee, het is niet te hoog, maar te laagVeel te laag voor zulke beroemdheden. Dat moet minstens een miljoen zijn!" Aan de andere kant van de lijn luis terde Joris verwonderd toe. Toen trok langzaam een be grijpende glimlach over zijn gelaat. „Jaja" sprak hij. „Men mag de waarde van de drumdrums niet te laag aanslaan; dat zou hun publiciteit schaden. Het lijkt me beter, dat ik deze zaak even persoonlijk bij u kom re gelen. Ja, tot straks dan, meneer Edelstein!" Vrolijk met zijn stokje dwarrelend verliet hij de telefooncel. „Hier zit nog meer in, dan ik aanvankelijk dacht" mompelde hij. Van di» meneer Edelstein kan ik wat leren!" if H'J WAS ZEKER VOOR ZN V BAAS REKENINGEN GAAN innen! DAT ZAL WELl MEKELHEUUKMAAR GEEN ENKEL KOPER STUK, NIKS, MENEER DE WIJKMEESTER EEN GEWONE ROOFMOORD, (4V DUS....'/ NAAR HET GERECHT' TSJIA0TAI DAT VOOR'N DAAR?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 6