SHIRLEY
PANDA EN DE DRUMDRUMS
m
DE DODE BRUID
door Charlotte Brontë
Pechvogel?
5^
lolstwtal
Twto,oormannen
Ons vervolgverhaal
m
Amerikaanse methode is favoriet
Circus hu we lijk
door dr. Robert van Gulik
DINSDAG 16 MAART 1965
11
„Franse systeem slecht"
Dure ontvangers
I
l,°Fi
„Kriebeleffect"
Beeldopbouw
32
O f\
irx
j£e
K- v,.
wmnmiwvwwwi
160)
„Mag ik vragen of je de verbazing
deelt, waarmee ik dit nieuws ont
vangen heb?"
„Neen oom."
„Is het nieuws voor je?"
„Ja oom."
„Ik bedoel ik bedoel" ging
de heer Sympson verder terwijl hij
op zijn stoel heen en weer zat te schui
ven, en zijn tot nu toe korte en tame
lijk duidelijke zinswendingen opgaf en
weer in zijn gewone woordenrijke,
verwarde, hinderlijke manier van
praten verviel „ik wil een vol
ledige uitleg hebben. Ik wil niet af
gescheept worden. Ik ik sta er
op om aangehoord te worden en om
om mijn zin te krijgen. Mijn vra
gen moeten beantwoord worden. Ik
wil heldere, bevredigende antwoor
den. Ik laat niet met mij spotten.
(Stilte).
„Het is iets vreemds en buitenge
woons iets zeer eigenaardigs
iets heel raars! Ik dacht dat alles in
orde was, wist niet beter; en ziedaar
weg is de familie!"
„Ik vermoed, oom, dat zij het recht
hadden weg te gaan."
„Sir Philip is weg!" (met nadruk)
Shirley trok haar wenkbrauwen op:
„Bon voyage!" zei zij.
„Dat gaat zo niet; dit moet ver
anderd worden, juffrouw."
Hij trok zijn stoel naar voren, hij
duwde hem weer terug, hij zag er
zeer vertoornd en zeer hulpeloos uit.
„Kom, kom, oom," protesteerde
Shirley, „begint u nu niet te koken
van woede, want dan kunnen we de
zaak niet goed bespreken. Vraagt u
mij maar wat u wilt weten; ik ben
evenzeer bereid om tot een verkla
ring te komen als u. Ik beloof u dat
ik naar waarheid zal antwoorden."
„Ik verlang ik wil weten, juf
frouw Keeldar, of Sir Philip je een
huwelijksaanzoek heeft gedaan?"
„Ja."
„Dat geef je toe?"
„Ik geef het toe. Maar gaat u nu
verder; beschouwt u dat punt maar
als vastgesteld."
„Hij heeft je een aanzoek gedaan
op de avond dat wij op de Priory
gedineerd hebben?"
„Het is voldoende te zeggen, dat
hij het gedaan heeft. Gaat u maar
door."
„Hij deed zijn aanzoek in de uit
bouw in de kamer die vroeger
een schilderijen-galerij was die
Sir Monckton in een salon heeft ver
anderd?"
Geen antwoord.
„Jullie bekeken beiden een kastje;
ik heb het allemaal gezien, mijn
scherpzinnigheid liet mij niet in de
steek dat gebeurt nooit. Daarna
heb je een brief van hem gekregen.
Waarover wat was de inhoud er
van?"
„Doet er niet toe."
„Juffrouw, is dat een manier om
tegen mij te spreken?"
Shirley's voet tikte snel op het kar
pet.
„Daar zit je, zwijgend en kribbig
jij, die oprechte antwoorden hebt
beloofd."
„Oom, ik heb tot nu toe antwoord
gegeven: gaat u door."
„Ik zou die brief willen zien."
„U krijgt hem niet te zien."
„Ik moet en ik zal hem zien, juf
frouw. Ik ben je voogd."
„Nu ik geen pupil meer ben, heb
ik ook geen voogd."
„Ondankbaar wezen! Door mij opge
voed als mijn eigen dochter
„Nog eens, oom, weest u zo vrien
delijk bij het onderwerp te blijven.
Laten wij beiden onze kalmte be
waren. Wat mij aangaat, ik wil niet
driftig worden; maar u weet, als ik
eenmaal over een zekere grens gedre
ven word, kan het mij weinig sche
len wat ik zeg, en laat ik mij niet
gauw tot zwijgen brengen. Luister
nu! U hebt mij gevraagd of Sir
Philip mij een aanzoek heeft gedaan;
die vraag is beantwoord. Wat wilt
u nog meer weten?"
„Ik verlang te weten of je hem
hebt aangenomen of afgewezen? en
dat zal ik te weten komen."
„Zeker; u behoort het te weten. Ik
heb hem afgewezen."
„Afgewezen! Jij jij, Shirley Keel
dar, hebt Sir Philip Nunnely afgewe
zen?"
„Ja."
De arme heer sprong van zijn stoel
op en eerst holde hij, toen draafde
hij door de kamer.
„Daar heb je het! Daar heb je het!
Daar heb je het!"
„Ik moet eerlijk zeggen, oom, het
spijt mij dat u zo teleurgesteld bent."
Iets toegeven berouw betonen,
hebben op sommige mensen nooit een
goede uitwerking. In plaats van hen
te verzachten en te verzoeken, wor
den zij alleen maar driester en har
der. Tot dezulken behoorde de heer
Sympson.
„Ik teleurgesteld? Wat betekent het
voor mij? Heb ik er belang bij? Je
wilt misschien te kennen geven dat
ik speciale beweegredenen heb?"
„De meeste mensen hebben de een
of andere beweegreden voor hun da
den."
„Zij beschuldigt mij in mijn ge
zicht! Ik die een vader voor haar
ben geweest zij beschuldit mij
van slechte beweegredenen!"
„Slechte beweegredenen heb ik niet
gezegd."
„En nu zoek je uitvluchten. Je hebt
geen grondbeginselen!"
„Oom, u maakt me moe; ik wil
graag heengaan".
„Dat gebeurt niet! Ik wil een ant
woord hebben. Wat zijn uw bedoelin
gen, juffrouw Keeldar?"
„In welk opzicht?"
„Wat het huwelijk betreft."
„Met rust gelaten te worden en
precies te doen wat ik wil."
„Precies wat je wil! Die woorden
zijn uiterst onbehoorlijk."
„Mijnheer Sympson, ik raad u aan
niet beledigend te worden. U weet
dat ik dat niet verdraag."
„Je leest Frans. Je geest is vergif
tige" door Franse romans. Je hebt
Franse beginselen in je opgenomen."
„De grond, waarop u nu loopt,
weerklinkt op een bijzonder holle ma
nier. Weest u voorzichtig!"
„Vroeg of laat zal het met schan
de eindigen, dat heb ik al lang voor
zien."
„Wilt u beweren, dat iets waarbij
ik betrokken ben, met schande zal
eindigen?"
„Ja, zo is het Je zei zo juist
dat je doen zou wat je wilde. Je er
kent geen voorschriften geen be
perkingen."
„Onzin! even vulgair als onzin
nig!"
„Zonder rekening te houden met
het fatsoen, ben je bereid alle regels
van de welvoegelijkheid in de wind
te slaan."
„U verveelt mij, oom".
„Wat juffrouw wat kon de re
den zijn om Sir Philip af te wijzen?"
„Daar is eindelijk weer een ver
standige vraag; ik wil er graag op
antwoorden. Sir Philip is te jong voor
mij; ik beschouw hem als een jon
gen. Al zijn familieleden vooral
zijn moeder zou het ergeren in
dien hij met mij trouwde. Een der
gelijke stap zou hun verhouding be
derven; in het oog van de wereld ben
ik zijn gelijke niet."
„Is dat alles?"
„Onze karakters passen niet bij el
kaar."
„Och wat, een beminnelijker jonge
man dan hij bestaat niet."
„Hij is zeer beminnelijk zeer
voortreffelijk waarlijk achtens
waardig, maar niet mijn meester
op geen enkel punt. Ik zou niet in
kunnen staan voor zijn geluk; ik zou
de zorg daarvoor voor geen goud
op mij kunnen nemen. Ik neem geen
hand aan, die mij niet in bedwang
kan houden."
„Ik dacht dat je graag wilde doen
wat je prettig vond; je bent buiten
gewoon onlogisch."
„Wanneer ik beloof te zullen ge
hoorzamen, zal dat zijn met de over
tuiging dat ik die belofte houden
kan. Ik zou een jongeling als Sir
Philip niet kunnen gehoorzamen. Bo
vendien zou hij mij nooit bevelen, hij
zou altijd verwachten dat ik heerste
dat ik de leiding nam en ik voel
absoluut niets voor die taak."
„Voel jij niets voor de branie uit
hangen, voor onderdrukken en beve
len en voorschriften geven?"
(Wordt vervolgd)
MVl»WWWWVWWWWWWWWWWWV\AAAflAfW*W%fWVWW\AA/VWWWWVWWVWWWWWWWWWI
ENKELE MAANDEN geleden hebben
wij gemeld dat een Amsterdamse
tram in de Kinkerstraat, na een aan
rijding met een auto, uit de rails
vloog en een bakkerswinkel binnen
reed. De winkel was een ruine en de
bakker die de zaak nog maar kort
tevoren was begonnen, zat in zak en
as. De auto-bestuurder die de aan
rijding had veroorzaakt, was name
lijk niet verzekerd en de bakker
die zelf geen cent bezat moest
maar zien hoe hij uit de puinhoop
weer een nieuwe winkel zou opbou
wen. Buurtgenoten wilden spontaan
geld inzamelen, maar bakker Van der
Velt sloeg minzaam maar beslist alle
hulp af. Wel accepteerde hij een le
ning. Dezer dagen is de winkel her
opend. Op de hoekzakken staat nu in
zwierige letters: „Bij Van der Velt
wil ieder kopen, ja, zelfs de tram
komt er binnen lopen". Het is druk
ker dan ooit in zijn winkel. Als de
heer Van der Velt de hulpactie van
de buurt had aanvaard, zou hij zo
veel geld hebben kunnen krijgen, dat
hij wel 4 winkels had kunnen bou
wen. Nu zit hij diep in de schuld en
deze wil hij „op eigen kracht" tot de
laatste cent aflossen. De buurt is
hiervan zo onder de indruk dat de
klanten nu in de rij staan. Het zal
ons niets verbazen als bakker Van
der Velt door deze houding, die zo
veel waardering heeft gekregen, op
den duur toch nog eens die 4 winkels
verdient. De andere bakkers in de
buurt echter zijn niet zo heel geluk
kig met deze gang van zaken, al mis
gunnen zij hun gedupeerde collega
zijn succes niet.
Europa kiest deze maand
zijn kleuren-tv-systeem
DE BRITSE elektronische industrie heeft zich i-eeds uitgesproken voor het
Amerikaanse systeem van kleurentelevisie. Het Franse systeem heeft zij af
gewezen. Daardoor zal de strijd spannend worden, die aan het eind van deze
maand in Wenen zal worden uitgevochten door de leden van de C.C.I.R., de
Commission Consultative International de Radio, over het kiezen van een univer
seel systeem voor kleurentelevisie. De strijd gaat tussen het Amerikaanse N.T.S.C.-
systeem, het Duitse P.A.L.-systeem en het Franse S.E.C.A.M.-systeem.
Het Amerikaanse systeem maakt de meeste kans om gekozen te worden. Welis
waar wordt vooral van Franse en van Duitse zijde nogal bezwaar gemaakt tegen
het Amerikaanse systeem, maar aan de andere kant hebben Engeland, Brazilië,
Japan, Nederland en uiteraard ook de Verenigde Staten zich nadrukkelijk voor
standers getoond van het Amerikaanse systeem.
In Nederland hebben deskundigen van de Nederlandse Televisie Stichting en
van Philips bij herhaling gepleit voor het kiezen van het N.T.S.C.-systeem.
REEDS IN 1950 had in Nederland een
demonstratie plaats met kleurentelevisie
door de Britse PYE-fabrieken. Ook PYE
maakt gebruik van het Amerikaanse
systeem. Verscheidene ziekenhuizen in
Engeland zijn uitgerust met een interne
PYE-kleuren-televisie-installatie. Daarbij
blijkt het Amerikaanse systeem voortref
felijk te voldoen.
DEZER DAGEN hebben vijftien Britse
parlementsleden in Parijs een demonstra
tie bijgewoond van het Franse SECAM-
systeem. Ze spraken na terugkeer in En
geland van „een slechte demonstratie met
een uitgesproken slechte beeldkwaliteit
en een sterk wisselende kleur. De goed
koopste kleurentelevisieontvangers vol
gens het Franse systeem zijn slechts één
percent goedkoper dan een zeer goed
Amerikaans toestel, maar de Franse toe
stellen geven een onaanvaardbare beeld
kwaliteit te zien,", aldus de delegatieleden.
DE FABRIKANTEN, verenigd in The
British Radio Equipment Manufacturers
Association, hebben reeds officieel ver
klaard zich unaniem achter het Ameri
kaanse systeem te zullen stellen op de
conferentie in de Oostenrijkse hoofdstad.
Zij spraken de verwachting uit dat de hui
dige experimentele kleurentelevisieuitzen
dingen van de B.B.C. en I.T.V. binnen
twee jaar gevolgd zullen worden door re
gelmatige televisie-uitzendingen in kleur.
De prijs van een kleurenontvanger zal on
geveer 2500 gulden bedragen.
De B.B.C. meent, dat het N.T.S.C.-
systeem de voorkeur heeft boven andere
systemen, omdat, als een kleurenuitzen-
Mj* MftktM TöÖWtt
28. „Hallo!" riep Joris uit het raam. „Gij fans daar
buiten, staakt een wijle uw geween en leen mij uw oor.
Hier volgt het laatste nieuws over onze geliefde drum-
drums." Het gehuil verstomde en betraande gezichten
keken hoopvol naar boven. „We hebben juist een tele
foontje van de ontvoerders gekregen," vervolgde Jo
ris. „Nu de losprijs is betaald, hebben zij de plaats
genoemd, waar ze de drumdrums hadden verstopt."
wil ik u liever niet verklappen", antwoordde Joris,
wil ik i liever niet verklappen", antwoordde Joris.
„Het is reeds lang kinderbedtijd. En als ge zoudt we
ten, dat ge uw idolen op de Kollebosserheide kunt vin
den, zoudt ge daar in grote getale heen stromen. In
plaats van braaf naar huis te gaan." Zijn laatste
woorden werden al niet meer gehoord, want reeds rep
te de hele horde zich naar de Kollebosser heide. Te
vreden trok Joris zich van het raam terug. „Welaan",
sprak hij. „De weg is vrij. Thans kunnen we onze po
pulaire zangertjes naar rustiger oorden brengen." Dus
haalde Edelstein de drumdrums weer uit de kast. Ze
waren daar in slaap gevallen en stonden te tollen op
hun benen. „Wat zijn ze moe!" zei Panda medelijdend.
„Ze hebben al zo'n drukke dag gehad en nu worden
ze nog eens heen en weer gesleept, hotel in hotel uit,
kast in kast uit! Echt zielig, hoor!" „Ja, het zou goed
zijn als ze nu wat konden rusten", beaamde de ma
nager zorgelijk. „Morgen moeten ze fris zijn, want dan
wacht hun weer een druk programma". „Laat ze dan
met mij meegaan", stelde Panda voor. „Bij mij thuis
kunnen ze rustig slapen". Dit voorstel zou grote ge
volgen hebben.
ding op een zwart-wit-toestel wordt ont
vangen, het beeld rustiger is dan met an
dere systemen. Dit is van belang omdat
nog vele jaren kijkers een zwart-wit toe
stel zullen blijven gebruiken voor het vol
gen van kleurenuitzendingen.
Deskundigen van Philips en van de
N.T.S. zijn het daarmee volkomen eens.
Zij erkennen dat de zowel de Franse
SECAM als de Duitse PAL bepaalde voor
delen hebben bij overdracht van signalen
over lange afstand (Eurovisie bijv.) en bij
het vastleggen op de band van het signaal.
Ook de technische, aan de transmissieap-
paratuur te stellen eisen zijn bij SECAM
en PAL minder zwaar dan bij het NTSC-
systeem. Eén der nadelen van het PAL-
systeem is echter de zes percent duurdere
ontvanger die nodig is. Dat geldt vooral
ook voor het SECAM-systeem, dat een ont
vangtoestel vergt dat vijf percent duurder
is dan een gelijkwaardige ontvanger voor
het Amerikaanse systeem.
Wanneer men een met een volgens PAL
of SECAM overgebrachte uitzending volgt
op een gewone zwart-wit-ontvanger, dan
ziet de kijker een soort „kriebelstructuur"
die bij het Amerikaanse systeem het
minst hinderlijk is. Daar er jarenlang nog
zeer veel kijkers zullen zijn die de kleu
rentelevisie in zwart-wit op hun gewone
toestellen blijven volgen, verdient ook in
dit opzicht het N.T.S.C.-systeem de voor
keur.
Het N.T.S.C.-systeem wordt al meer dan
tien jaar in de praktijk gebruikt. Het
Franse SECAM-systeem is nog in het la
boratoriumstadium en het Duitse PAL is
dat stadium nog maar nauwelijks te bo
ven. Het is ontwikkeld door A.E.G. (Tele-
funken).
EEN VOORDEEL van het Duitse
systeem is de wat betere kleurweergave,
al is dat vaak een kwestie van smaak.
Ook bij kleurdia's blijkt vaak een voor
keur voor een bepaald merk film, omdat
dit de kleuren „warmer" of juist „koe
ler" weergeeft. De één wil liever pasteltin
ten en de ander „verzadigde" kleuren.
Het kleurentelevisiebeeld bestaat uit
drie kleuren, de zo genoemde deelbeelden
in rood, in groen en in blauw. Door deze
drie basiskleuren te mengen wordt een
totaalbeeld verkregen, dat indruk wekt
van een normaal kleurenbeeld, zoals het
oog dat in de praktijk ziet.
Een zwart-wit-televisieontvanger heeft
achteraan de beeldbuis een „elektronenka
non". Dit „kanon" produceert een bundel
zeer snelle elektronen, die het scherm
treffen dat zich vooraan in de beeldbuis
bevindt. Op dit scherm bevinden zich kor
rels fosfor, welke oplichten als zij door de
elektronenstraal worden getroffen. Om
lichte en donkere partijen in het beeld te
krijgen wordt het aantal elektronen in de
bundel gevarieerd.
Om de „hals" van de beeldbuis is een
spoel aangebracht. Deze wekt een magne
tisch veld op, dat in staat is de elektro
nenbundel af te buigen. Daardoor is het
mogelijk lijnen te schrijven over het beeld
totaal 625 stuks en wel 25 keer per secon
de, waardoor een bewegend beeld wordt
opgebouwd. Bij kleurentelevisie worden de
drie deelbeelden geprojecteerd door drie
elektronenkanonnen in de beeldbuis, die
elk, onafhankelijk van elkaar, een elektro
nenbundel geven. Deze treffen het scherm
via het afbuigsysteem. Zou dit eenzelfde
beeldscherm zijn als in de zwart-wit beeld
buis, dan zou men ook een zwart-wit beeld
zien. Maar voor ontvangst van kleurente
levisie is tegen het scherm een metalen
plaat aangebracht met heel kleine gaatjes,
ongeveer 400.000. De elektronenbundels
schieten daar doorheen en komen dan te-
I I I I I T
I 'I J
B.HOFMAN
FOTOGRAAF
1 1,-1.
111
1 1 1I
11,1,11
■i "r
I- i 1 i
11 i
i'i i.
0 KRAMER
PORNOGRAAF
T~T
31
33
X
tT
TTTTT
1.1 -L
CORK
In het plaatsje Billericay in het Engelse
graafschap Essex is de twintigjarige
Jacqueline Gray vrijdag jl. in het hu
welijk verbonden met de 2 jaar oudere
Wally Shufflebottom, die het eerzame
maar gevaarlijke beroep van messen
werper beoefent. Jackie houdt zoveel
van haar bruidegom dat zij erin toe
stemde, samen met hem een „nummer"
te vormen en dus begon men direct
na de huwelijksvoltrekking maar met
oefenen. Het jonge paar debuteert met
Pasen in een reizend circus.
MMWWAMUWIMAAMAAMIWUUUtAAMAMMWUMJ.
Advertentie
het fijne van
shagroken
je geniet
bij voorbaat
recht op de zogenaamde lichtgevende laag.
Hierop bevinden zich drie soorten fosfor,
die rood, groen en blauw oplichten, wan
neer ze door de elektronenbundels worden
getroffen.
Deze bundels worden zodanig elektro
nisch gedirigeerd dat zij steeds op het
juiste moment die kleur fosfor doen oplich
ten, welke voor de kleurvorming van het
beeld gewenst is. Daartoe „schrijven" zij
ook weer die 625 lijnen 25 keer per secon
de en passeren ze successievelijk alle
gaatjes. In ijltempo wordt zo het rode,
groene en blauwe deelbeeld opgebouwd.
In werkelijkheid zijn de zo verkregen
kleurenvlekjes en de onderlinge afstanden
zo klein, dat zij op enige afstand van het
toestel niet zijn te onderscheiden. Zou men
echter het scherm van heel dichtbij met
een vergrootglas bekijken dan zou men af
zonderlijke ronde kleurenvlekjes zien. Die
1,2 miljoen vlekjes tezamen vormen een
gekleurd televisiebeeld.
KLEURENTELEVISIE bestaat reeds in
de Verenigde Staten, Japan en Brazilië, in
de Ver. Staten reeds 45 uur per week. Ja
pan zend 25 uur kleuren-televisie per week
uit. In Europa is men nog in het experi
mentele stadium. Het is van belang dat
men de kinderziekten zoveel mogelijk
voorkomt door een beproefd systeem te
kiezen. Met het Amerikaanse NTSC-sys-
teem heeft men meer dan tien jaar erva
ring. Het is echter onzeker voor welk sys
teem men in Wenen zal kiezen. Allerlei be
langen, ook politieke, spelen daar med«
een rol.
99
99
W IEDEREEN OP DE MARKT WIST
DAT PANS ELKE WEEK DE LEVERAN
CIEES GINS BETALEN... HU WAS
EEN BRAVEOPPASSENDE JONGEN-
VERREKENDE DE IAATSTE CENT
U MOET DIE ROOFMOORDENAARS
LATEN VATTEN,EDELACHT
BARE... VOORDAT ZE
OF IEMAND WIST DAT IE YL -
M'N MOOIE ZILVER
UITGEVEN.../
NEE, EXCELLENTIE.
HU WAS EEN WEES EN
ONGEHUWD...
ZOVEEL GELD BUZICH
HAD NATUURLUK.
u HOEFT ME MUN
AMBTSTAAK NIET TE LE
REN, MENEER WEY.' HAD
PANG FAMILIE HIER?
IK HOUD
U0P DE HOOGTE..
IK GROET U...