SHIRLEY PANDA EN DE DRUMDRUMS m DE DODE BRUID door Charlotte Brontë Pechvogel? 5^ lolstwtal Twto,oormannen Ons vervolgverhaal m Amerikaanse methode is favoriet Circus hu we lijk door dr. Robert van Gulik DINSDAG 16 MAART 1965 11 „Franse systeem slecht" Dure ontvangers I l,°Fi „Kriebeleffect" Beeldopbouw 32 O f\ irx j£e K- v,. wmnmiwvwwwi 160) „Mag ik vragen of je de verbazing deelt, waarmee ik dit nieuws ont vangen heb?" „Neen oom." „Is het nieuws voor je?" „Ja oom." „Ik bedoel ik bedoel" ging de heer Sympson verder terwijl hij op zijn stoel heen en weer zat te schui ven, en zijn tot nu toe korte en tame lijk duidelijke zinswendingen opgaf en weer in zijn gewone woordenrijke, verwarde, hinderlijke manier van praten verviel „ik wil een vol ledige uitleg hebben. Ik wil niet af gescheept worden. Ik ik sta er op om aangehoord te worden en om om mijn zin te krijgen. Mijn vra gen moeten beantwoord worden. Ik wil heldere, bevredigende antwoor den. Ik laat niet met mij spotten. (Stilte). „Het is iets vreemds en buitenge woons iets zeer eigenaardigs iets heel raars! Ik dacht dat alles in orde was, wist niet beter; en ziedaar weg is de familie!" „Ik vermoed, oom, dat zij het recht hadden weg te gaan." „Sir Philip is weg!" (met nadruk) Shirley trok haar wenkbrauwen op: „Bon voyage!" zei zij. „Dat gaat zo niet; dit moet ver anderd worden, juffrouw." Hij trok zijn stoel naar voren, hij duwde hem weer terug, hij zag er zeer vertoornd en zeer hulpeloos uit. „Kom, kom, oom," protesteerde Shirley, „begint u nu niet te koken van woede, want dan kunnen we de zaak niet goed bespreken. Vraagt u mij maar wat u wilt weten; ik ben evenzeer bereid om tot een verkla ring te komen als u. Ik beloof u dat ik naar waarheid zal antwoorden." „Ik verlang ik wil weten, juf frouw Keeldar, of Sir Philip je een huwelijksaanzoek heeft gedaan?" „Ja." „Dat geef je toe?" „Ik geef het toe. Maar gaat u nu verder; beschouwt u dat punt maar als vastgesteld." „Hij heeft je een aanzoek gedaan op de avond dat wij op de Priory gedineerd hebben?" „Het is voldoende te zeggen, dat hij het gedaan heeft. Gaat u maar door." „Hij deed zijn aanzoek in de uit bouw in de kamer die vroeger een schilderijen-galerij was die Sir Monckton in een salon heeft ver anderd?" Geen antwoord. „Jullie bekeken beiden een kastje; ik heb het allemaal gezien, mijn scherpzinnigheid liet mij niet in de steek dat gebeurt nooit. Daarna heb je een brief van hem gekregen. Waarover wat was de inhoud er van?" „Doet er niet toe." „Juffrouw, is dat een manier om tegen mij te spreken?" Shirley's voet tikte snel op het kar pet. „Daar zit je, zwijgend en kribbig jij, die oprechte antwoorden hebt beloofd." „Oom, ik heb tot nu toe antwoord gegeven: gaat u door." „Ik zou die brief willen zien." „U krijgt hem niet te zien." „Ik moet en ik zal hem zien, juf frouw. Ik ben je voogd." „Nu ik geen pupil meer ben, heb ik ook geen voogd." „Ondankbaar wezen! Door mij opge voed als mijn eigen dochter „Nog eens, oom, weest u zo vrien delijk bij het onderwerp te blijven. Laten wij beiden onze kalmte be waren. Wat mij aangaat, ik wil niet driftig worden; maar u weet, als ik eenmaal over een zekere grens gedre ven word, kan het mij weinig sche len wat ik zeg, en laat ik mij niet gauw tot zwijgen brengen. Luister nu! U hebt mij gevraagd of Sir Philip mij een aanzoek heeft gedaan; die vraag is beantwoord. Wat wilt u nog meer weten?" „Ik verlang te weten of je hem hebt aangenomen of afgewezen? en dat zal ik te weten komen." „Zeker; u behoort het te weten. Ik heb hem afgewezen." „Afgewezen! Jij jij, Shirley Keel dar, hebt Sir Philip Nunnely afgewe zen?" „Ja." De arme heer sprong van zijn stoel op en eerst holde hij, toen draafde hij door de kamer. „Daar heb je het! Daar heb je het! Daar heb je het!" „Ik moet eerlijk zeggen, oom, het spijt mij dat u zo teleurgesteld bent." Iets toegeven berouw betonen, hebben op sommige mensen nooit een goede uitwerking. In plaats van hen te verzachten en te verzoeken, wor den zij alleen maar driester en har der. Tot dezulken behoorde de heer Sympson. „Ik teleurgesteld? Wat betekent het voor mij? Heb ik er belang bij? Je wilt misschien te kennen geven dat ik speciale beweegredenen heb?" „De meeste mensen hebben de een of andere beweegreden voor hun da den." „Zij beschuldigt mij in mijn ge zicht! Ik die een vader voor haar ben geweest zij beschuldit mij van slechte beweegredenen!" „Slechte beweegredenen heb ik niet gezegd." „En nu zoek je uitvluchten. Je hebt geen grondbeginselen!" „Oom, u maakt me moe; ik wil graag heengaan". „Dat gebeurt niet! Ik wil een ant woord hebben. Wat zijn uw bedoelin gen, juffrouw Keeldar?" „In welk opzicht?" „Wat het huwelijk betreft." „Met rust gelaten te worden en precies te doen wat ik wil." „Precies wat je wil! Die woorden zijn uiterst onbehoorlijk." „Mijnheer Sympson, ik raad u aan niet beledigend te worden. U weet dat ik dat niet verdraag." „Je leest Frans. Je geest is vergif tige" door Franse romans. Je hebt Franse beginselen in je opgenomen." „De grond, waarop u nu loopt, weerklinkt op een bijzonder holle ma nier. Weest u voorzichtig!" „Vroeg of laat zal het met schan de eindigen, dat heb ik al lang voor zien." „Wilt u beweren, dat iets waarbij ik betrokken ben, met schande zal eindigen?" „Ja, zo is het Je zei zo juist dat je doen zou wat je wilde. Je er kent geen voorschriften geen be perkingen." „Onzin! even vulgair als onzin nig!" „Zonder rekening te houden met het fatsoen, ben je bereid alle regels van de welvoegelijkheid in de wind te slaan." „U verveelt mij, oom". „Wat juffrouw wat kon de re den zijn om Sir Philip af te wijzen?" „Daar is eindelijk weer een ver standige vraag; ik wil er graag op antwoorden. Sir Philip is te jong voor mij; ik beschouw hem als een jon gen. Al zijn familieleden vooral zijn moeder zou het ergeren in dien hij met mij trouwde. Een der gelijke stap zou hun verhouding be derven; in het oog van de wereld ben ik zijn gelijke niet." „Is dat alles?" „Onze karakters passen niet bij el kaar." „Och wat, een beminnelijker jonge man dan hij bestaat niet." „Hij is zeer beminnelijk zeer voortreffelijk waarlijk achtens waardig, maar niet mijn meester op geen enkel punt. Ik zou niet in kunnen staan voor zijn geluk; ik zou de zorg daarvoor voor geen goud op mij kunnen nemen. Ik neem geen hand aan, die mij niet in bedwang kan houden." „Ik dacht dat je graag wilde doen wat je prettig vond; je bent buiten gewoon onlogisch." „Wanneer ik beloof te zullen ge hoorzamen, zal dat zijn met de over tuiging dat ik die belofte houden kan. Ik zou een jongeling als Sir Philip niet kunnen gehoorzamen. Bo vendien zou hij mij nooit bevelen, hij zou altijd verwachten dat ik heerste dat ik de leiding nam en ik voel absoluut niets voor die taak." „Voel jij niets voor de branie uit hangen, voor onderdrukken en beve len en voorschriften geven?" (Wordt vervolgd) MVl»WWWWVWWWWWWWWWWWV\AAAflAfW*W%fWVWW\AA/VWWWWVWWVWWWWWWWWWI ENKELE MAANDEN geleden hebben wij gemeld dat een Amsterdamse tram in de Kinkerstraat, na een aan rijding met een auto, uit de rails vloog en een bakkerswinkel binnen reed. De winkel was een ruine en de bakker die de zaak nog maar kort tevoren was begonnen, zat in zak en as. De auto-bestuurder die de aan rijding had veroorzaakt, was name lijk niet verzekerd en de bakker die zelf geen cent bezat moest maar zien hoe hij uit de puinhoop weer een nieuwe winkel zou opbou wen. Buurtgenoten wilden spontaan geld inzamelen, maar bakker Van der Velt sloeg minzaam maar beslist alle hulp af. Wel accepteerde hij een le ning. Dezer dagen is de winkel her opend. Op de hoekzakken staat nu in zwierige letters: „Bij Van der Velt wil ieder kopen, ja, zelfs de tram komt er binnen lopen". Het is druk ker dan ooit in zijn winkel. Als de heer Van der Velt de hulpactie van de buurt had aanvaard, zou hij zo veel geld hebben kunnen krijgen, dat hij wel 4 winkels had kunnen bou wen. Nu zit hij diep in de schuld en deze wil hij „op eigen kracht" tot de laatste cent aflossen. De buurt is hiervan zo onder de indruk dat de klanten nu in de rij staan. Het zal ons niets verbazen als bakker Van der Velt door deze houding, die zo veel waardering heeft gekregen, op den duur toch nog eens die 4 winkels verdient. De andere bakkers in de buurt echter zijn niet zo heel geluk kig met deze gang van zaken, al mis gunnen zij hun gedupeerde collega zijn succes niet. Europa kiest deze maand zijn kleuren-tv-systeem DE BRITSE elektronische industrie heeft zich i-eeds uitgesproken voor het Amerikaanse systeem van kleurentelevisie. Het Franse systeem heeft zij af gewezen. Daardoor zal de strijd spannend worden, die aan het eind van deze maand in Wenen zal worden uitgevochten door de leden van de C.C.I.R., de Commission Consultative International de Radio, over het kiezen van een univer seel systeem voor kleurentelevisie. De strijd gaat tussen het Amerikaanse N.T.S.C.- systeem, het Duitse P.A.L.-systeem en het Franse S.E.C.A.M.-systeem. Het Amerikaanse systeem maakt de meeste kans om gekozen te worden. Welis waar wordt vooral van Franse en van Duitse zijde nogal bezwaar gemaakt tegen het Amerikaanse systeem, maar aan de andere kant hebben Engeland, Brazilië, Japan, Nederland en uiteraard ook de Verenigde Staten zich nadrukkelijk voor standers getoond van het Amerikaanse systeem. In Nederland hebben deskundigen van de Nederlandse Televisie Stichting en van Philips bij herhaling gepleit voor het kiezen van het N.T.S.C.-systeem. REEDS IN 1950 had in Nederland een demonstratie plaats met kleurentelevisie door de Britse PYE-fabrieken. Ook PYE maakt gebruik van het Amerikaanse systeem. Verscheidene ziekenhuizen in Engeland zijn uitgerust met een interne PYE-kleuren-televisie-installatie. Daarbij blijkt het Amerikaanse systeem voortref felijk te voldoen. DEZER DAGEN hebben vijftien Britse parlementsleden in Parijs een demonstra tie bijgewoond van het Franse SECAM- systeem. Ze spraken na terugkeer in En geland van „een slechte demonstratie met een uitgesproken slechte beeldkwaliteit en een sterk wisselende kleur. De goed koopste kleurentelevisieontvangers vol gens het Franse systeem zijn slechts één percent goedkoper dan een zeer goed Amerikaans toestel, maar de Franse toe stellen geven een onaanvaardbare beeld kwaliteit te zien,", aldus de delegatieleden. DE FABRIKANTEN, verenigd in The British Radio Equipment Manufacturers Association, hebben reeds officieel ver klaard zich unaniem achter het Ameri kaanse systeem te zullen stellen op de conferentie in de Oostenrijkse hoofdstad. Zij spraken de verwachting uit dat de hui dige experimentele kleurentelevisieuitzen dingen van de B.B.C. en I.T.V. binnen twee jaar gevolgd zullen worden door re gelmatige televisie-uitzendingen in kleur. De prijs van een kleurenontvanger zal on geveer 2500 gulden bedragen. De B.B.C. meent, dat het N.T.S.C.- systeem de voorkeur heeft boven andere systemen, omdat, als een kleurenuitzen- Mj* MftktM TöÖWtt 28. „Hallo!" riep Joris uit het raam. „Gij fans daar buiten, staakt een wijle uw geween en leen mij uw oor. Hier volgt het laatste nieuws over onze geliefde drum- drums." Het gehuil verstomde en betraande gezichten keken hoopvol naar boven. „We hebben juist een tele foontje van de ontvoerders gekregen," vervolgde Jo ris. „Nu de losprijs is betaald, hebben zij de plaats genoemd, waar ze de drumdrums hadden verstopt." wil ik u liever niet verklappen", antwoordde Joris, wil ik i liever niet verklappen", antwoordde Joris. „Het is reeds lang kinderbedtijd. En als ge zoudt we ten, dat ge uw idolen op de Kollebosserheide kunt vin den, zoudt ge daar in grote getale heen stromen. In plaats van braaf naar huis te gaan." Zijn laatste woorden werden al niet meer gehoord, want reeds rep te de hele horde zich naar de Kollebosser heide. Te vreden trok Joris zich van het raam terug. „Welaan", sprak hij. „De weg is vrij. Thans kunnen we onze po pulaire zangertjes naar rustiger oorden brengen." Dus haalde Edelstein de drumdrums weer uit de kast. Ze waren daar in slaap gevallen en stonden te tollen op hun benen. „Wat zijn ze moe!" zei Panda medelijdend. „Ze hebben al zo'n drukke dag gehad en nu worden ze nog eens heen en weer gesleept, hotel in hotel uit, kast in kast uit! Echt zielig, hoor!" „Ja, het zou goed zijn als ze nu wat konden rusten", beaamde de ma nager zorgelijk. „Morgen moeten ze fris zijn, want dan wacht hun weer een druk programma". „Laat ze dan met mij meegaan", stelde Panda voor. „Bij mij thuis kunnen ze rustig slapen". Dit voorstel zou grote ge volgen hebben. ding op een zwart-wit-toestel wordt ont vangen, het beeld rustiger is dan met an dere systemen. Dit is van belang omdat nog vele jaren kijkers een zwart-wit toe stel zullen blijven gebruiken voor het vol gen van kleurenuitzendingen. Deskundigen van Philips en van de N.T.S. zijn het daarmee volkomen eens. Zij erkennen dat de zowel de Franse SECAM als de Duitse PAL bepaalde voor delen hebben bij overdracht van signalen over lange afstand (Eurovisie bijv.) en bij het vastleggen op de band van het signaal. Ook de technische, aan de transmissieap- paratuur te stellen eisen zijn bij SECAM en PAL minder zwaar dan bij het NTSC- systeem. Eén der nadelen van het PAL- systeem is echter de zes percent duurdere ontvanger die nodig is. Dat geldt vooral ook voor het SECAM-systeem, dat een ont vangtoestel vergt dat vijf percent duurder is dan een gelijkwaardige ontvanger voor het Amerikaanse systeem. Wanneer men een met een volgens PAL of SECAM overgebrachte uitzending volgt op een gewone zwart-wit-ontvanger, dan ziet de kijker een soort „kriebelstructuur" die bij het Amerikaanse systeem het minst hinderlijk is. Daar er jarenlang nog zeer veel kijkers zullen zijn die de kleu rentelevisie in zwart-wit op hun gewone toestellen blijven volgen, verdient ook in dit opzicht het N.T.S.C.-systeem de voor keur. Het N.T.S.C.-systeem wordt al meer dan tien jaar in de praktijk gebruikt. Het Franse SECAM-systeem is nog in het la boratoriumstadium en het Duitse PAL is dat stadium nog maar nauwelijks te bo ven. Het is ontwikkeld door A.E.G. (Tele- funken). EEN VOORDEEL van het Duitse systeem is de wat betere kleurweergave, al is dat vaak een kwestie van smaak. Ook bij kleurdia's blijkt vaak een voor keur voor een bepaald merk film, omdat dit de kleuren „warmer" of juist „koe ler" weergeeft. De één wil liever pasteltin ten en de ander „verzadigde" kleuren. Het kleurentelevisiebeeld bestaat uit drie kleuren, de zo genoemde deelbeelden in rood, in groen en in blauw. Door deze drie basiskleuren te mengen wordt een totaalbeeld verkregen, dat indruk wekt van een normaal kleurenbeeld, zoals het oog dat in de praktijk ziet. Een zwart-wit-televisieontvanger heeft achteraan de beeldbuis een „elektronenka non". Dit „kanon" produceert een bundel zeer snelle elektronen, die het scherm treffen dat zich vooraan in de beeldbuis bevindt. Op dit scherm bevinden zich kor rels fosfor, welke oplichten als zij door de elektronenstraal worden getroffen. Om lichte en donkere partijen in het beeld te krijgen wordt het aantal elektronen in de bundel gevarieerd. Om de „hals" van de beeldbuis is een spoel aangebracht. Deze wekt een magne tisch veld op, dat in staat is de elektro nenbundel af te buigen. Daardoor is het mogelijk lijnen te schrijven over het beeld totaal 625 stuks en wel 25 keer per secon de, waardoor een bewegend beeld wordt opgebouwd. Bij kleurentelevisie worden de drie deelbeelden geprojecteerd door drie elektronenkanonnen in de beeldbuis, die elk, onafhankelijk van elkaar, een elektro nenbundel geven. Deze treffen het scherm via het afbuigsysteem. Zou dit eenzelfde beeldscherm zijn als in de zwart-wit beeld buis, dan zou men ook een zwart-wit beeld zien. Maar voor ontvangst van kleurente levisie is tegen het scherm een metalen plaat aangebracht met heel kleine gaatjes, ongeveer 400.000. De elektronenbundels schieten daar doorheen en komen dan te- I I I I I T I 'I J B.HOFMAN FOTOGRAAF 1 1,-1. 111 1 1 1I 11,1,11 ■i "r I- i 1 i 11 i i'i i. 0 KRAMER PORNOGRAAF T~T 31 33 X tT TTTTT 1.1 -L CORK In het plaatsje Billericay in het Engelse graafschap Essex is de twintigjarige Jacqueline Gray vrijdag jl. in het hu welijk verbonden met de 2 jaar oudere Wally Shufflebottom, die het eerzame maar gevaarlijke beroep van messen werper beoefent. Jackie houdt zoveel van haar bruidegom dat zij erin toe stemde, samen met hem een „nummer" te vormen en dus begon men direct na de huwelijksvoltrekking maar met oefenen. Het jonge paar debuteert met Pasen in een reizend circus. MMWWAMUWIMAAMAAMIWUUUtAAMAMMWUMJ. Advertentie het fijne van shagroken je geniet bij voorbaat recht op de zogenaamde lichtgevende laag. Hierop bevinden zich drie soorten fosfor, die rood, groen en blauw oplichten, wan neer ze door de elektronenbundels worden getroffen. Deze bundels worden zodanig elektro nisch gedirigeerd dat zij steeds op het juiste moment die kleur fosfor doen oplich ten, welke voor de kleurvorming van het beeld gewenst is. Daartoe „schrijven" zij ook weer die 625 lijnen 25 keer per secon de en passeren ze successievelijk alle gaatjes. In ijltempo wordt zo het rode, groene en blauwe deelbeeld opgebouwd. In werkelijkheid zijn de zo verkregen kleurenvlekjes en de onderlinge afstanden zo klein, dat zij op enige afstand van het toestel niet zijn te onderscheiden. Zou men echter het scherm van heel dichtbij met een vergrootglas bekijken dan zou men af zonderlijke ronde kleurenvlekjes zien. Die 1,2 miljoen vlekjes tezamen vormen een gekleurd televisiebeeld. KLEURENTELEVISIE bestaat reeds in de Verenigde Staten, Japan en Brazilië, in de Ver. Staten reeds 45 uur per week. Ja pan zend 25 uur kleuren-televisie per week uit. In Europa is men nog in het experi mentele stadium. Het is van belang dat men de kinderziekten zoveel mogelijk voorkomt door een beproefd systeem te kiezen. Met het Amerikaanse NTSC-sys- teem heeft men meer dan tien jaar erva ring. Het is echter onzeker voor welk sys teem men in Wenen zal kiezen. Allerlei be langen, ook politieke, spelen daar med« een rol. 99 99 W IEDEREEN OP DE MARKT WIST DAT PANS ELKE WEEK DE LEVERAN CIEES GINS BETALEN... HU WAS EEN BRAVEOPPASSENDE JONGEN- VERREKENDE DE IAATSTE CENT U MOET DIE ROOFMOORDENAARS LATEN VATTEN,EDELACHT BARE... VOORDAT ZE OF IEMAND WIST DAT IE YL - M'N MOOIE ZILVER UITGEVEN.../ NEE, EXCELLENTIE. HU WAS EEN WEES EN ONGEHUWD... ZOVEEL GELD BUZICH HAD NATUURLUK. u HOEFT ME MUN AMBTSTAAK NIET TE LE REN, MENEER WEY.' HAD PANG FAMILIE HIER? IK HOUD U0P DE HOOGTE.. IK GROET U...

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 11