Kabinetscrisis dreigt in Bonn
Liberalen willen ministers
uit regering terugtrekken
Ku Klux Klan: verbonden
door rassenmoorden
Iljitsjev
vervangen
Interlinie
Kabinetscrisis en Buitenlandse Politiek
Wereldnieuws
Ruk aan noodrem
van Britse
goud sneltrein
Stapje nader tot
Air Union
Bondsdag gaat in
Berlijn vergaderen
Ledental groeit
Riemens
^Praatótoel
ZATERDAG 27 MAART 1965
3
Symbolische post
Weer een SS'er uit
Auschwitz gearresteerd
Dr. Wilhelmi
Delgado niet gearresteerd
Niet overbodig
Beleg modern
beleg in
Op dfe
Cri Stellweg
(Van onze .correspondent)
BONN, Het kabinet-Erhard wordt be
dreigd door een definitieve breuk met de
liberale coalitiegenoten. De Vrije Demo
eraten van vice-kanselier Erich Mende
denken er ernstig over hun ministers uit
het kabinet terug te trekken, als kanselier
Erhard hun geen andere ministerpost in
de plaats geeft voor de zetel van de mi
nister van Justitie, Ewald Bucher.
Minister Bucher diende donderdagavond
zijn ontslag in. Hij weigerde zijn handteke
ning te zetten onder de wet, volgens welke
de verjaringstermijn van de oorlogsmis
daden niet in 1945, maar eerst in 1950 be
gint te lopen. De Bondsdag vluchtte vrij
dag in deze wet, om zich voorlopig uit de
verjaringscontroverse te redden.
Minister van Justitie Bucher en zijn
partijgenoten van de Vrije Democratische
Partij, hadden zich echter van meet af aan
tegen iedere vorm van verlenging van de
verjaringstermijn van twintig jaar verzet,
die op 8 mei aanstaande zou zijn afge
lopen.
De Vrije Democraten hadden er aanvan
kelijk op gerekend, dat de post van minis
ter Bucher tot aan de verkiezingen van
19 september door een andere minister ad
interim zou worden waargenomen. Dit zou
natuurlijk in geen geval een minister uit
de eigen kring kunnen zijn. Om het even
wicht in de coalitie te herstellen, hadden zij
verwacht een andere partijgenoot in de
regering te kunnen afvaardigen. Ze hadden
daarbij met een symbolische post ge
noegen genomen.
De harde houding van Erhards Christen-
Democraten is te begrijpen na de ver
klaring, die de Vrije Democraten begin deze
week op hun partijdagen in Frankfort heb
ben afgelegd. Op deze laatste bijeenkomst
vóór de algemene verkiezingen, besloten
ze. vooral op het gebied van de politiek
jegens het Oost-blok, tot een gedragslijn,
die sterk afwijkt van die der christen
democratische coalitiegenoot.
Ook staken zij hun ontevredenheid over
de politiek tegenover het Nabije Oosten
niet onder stoelen of banken. De Christen-
Democraten, die heftige meningsverschil
len in eigen kring maar moeilijk voor de
FRANKFURT (AP) Karl Hoeker, een
voormalige adjudant in het concentratie
kamp Auschwitz is donderdag in de
rechtszaal gearresteerd na de getuigenis
van een voormalige sergeant van het
kamp.
De voormalige eerste luitenant van de
SS Hoeker is de tweede beklaagde in het
Auschwitz-proces die op bevel van de
rechtbank binnen 24 uur gevangen is ge
nomen. Gisteren werd de voormalige me
dicus van het kamp, Franz Lukas, gear
resteerd. Zowel Lukas als Hoeker werden
gearresteerd, omdat het gevaar bestaat
dat ze zullen ontsnappen.
De voormalige sergeant van de SS
Bernhard Walter verklaarde als getuige
dat hij Hoeker transportlijsten had over
handigd van joden of dat hij telexbood-
schappen aan het kamp uit Berlijn op het
bureau van Hoeker had gelegd.
De openbare aanklager sprak de be
schuldiging uit dat deze inlichtingen, die
klaarblijkelijk door de handen van Hoeker
gingen, bijdroegen tot de voorbereidingen
om een groot aantal slachtoffers te ver
gassen.
Hoeker", aldus de aanklager, „is daar
door verdacht van het medewerking verle
nen aan moord." De eerste beschuldiging
was medeplichtigheid aan moord. Hij
vroeg de arrestatie van Hoeker.
(Van onze correspondent)
LONDEN De sneltrein Liverpool-
Londen De „Red Rose" is donder
dagavond bijna een uur opgehouden in
een verlaten gebied van het graafschap
Straffordshire, nadat er aan de noodrem
was getrokken. Er kon niet worden nage
gaan wie dat heeft gedaan.
Aan boord van de trein bevond zich
goudspecie ter waarde van vele miljoenen
ponden. Zes rechercheurs reisden met de
goudlading mee. Politiemannen hebben de
passagiers ondervraagd. De trein arri
veerde 66 minuten te laat aan het Eus-
ton-station in Londen.
Reeds enige tijd geleden heeft de poli
tie een aanwijzing gekregen dat een twee
de grote treinroof werd voorbereid. Zoals
men weet zijn de hoofddaders van de
treinroof van augustus 1963 nooit gepakt
en is men er evenmin in geslaagd het
grootste deel van de buit aan bankpapier
ter waarde van 26 miljoen gulden te vin
den.
Advertentie
toekomstige kiezers kunnen verbergen, vin
den dat zij geen kans voorbij moeten laten
gaan, om te laten zien, hoe „hard" ze kun
nen zijn.
Een breuk met de F.D.P. kan de C.D.U.
weinig of geen moeilijkheden meer op
leveren. Op het programma van de Bonds
dag staan geen belangrijke zaken meer.
En na het zomer-recès vallen de algemene
verkiezingen. Voor een korte minderheids
regering zijn zij dan ook niet bevreesd. Dit
weekend zal de beslissing vallen. Kanse
lier Erhard is inmiddels op zoek naar een
nieuwe minister van Justitie. Hij weigert
genoegen te nemen met een door de F.D.P.
voorgestelde, tijdelijke bezetting van de
post.
Men houdt rekening met de kandidatuur
van het C.D.U.-lid, dr. Hans Wilhelmi, ad
vocaat en notaris in Frankfort. Dr. Wilhel
mi was van 1960 tot 1961 minister voor
Economische Bezittingen.
In de laatste fase van het „verjarings-
BRUSSEL (AP) De zes landen van de
E.E.G. hebben vrijdar een zeer kleine stap
gezet op de weg naar een toekomstige
samensmelting van hun nationale lucht
vaartmaatschappijen.
In een nieuwe poging tot het fuseren van
de activiteiten van de luchtvaartmaat
schappijen, kwamen functionarissen van
de regeringen en de maatschappijen over
een een enkelvoudige luchtvaartpolitiek
voor de zes in te stellen, zo mogelijk tegen
1970. Dit valt samen met de datum van de
voltooiing van de Europese Economische
Gemeenschap.
Tot dat tijdstip hebben de zes besloten
wederzijds overleg te plegen als een van
de lidstaten 'n luchtvaartverdrag met een
niet-lidstaat wil tekenen.
Maar de zes kwamen dichter bij over
eenstemming over de vorm die de leiding
van een toekomstige Air Union zal aan
nemen. Zij zullen zoeken naar een com
promis tussen het Franse standpunt dat
het gezag van de regeringen moet komen
en het Westduitse en Italiaanse dat de
leiding moet uitgaan van de particuliere
luchtvaartmaatschappijen. Er is geen voor
uitgang geboekt bij de tegenstellingen en
het verdelen van het verkeer of toekom
stig vliegmateriaal voor een pool waarin
de Air France, de Lufthansa, de KLM. de
Sabena en Luxair zouden worden opge
nomen.
MADRID (Reuter) Ex-generaal Del-
gado, leider van de oppositie tegen het
bewind van president Salazar in Portugal,
is niet door de Spaanse politie gearres
teerd en deze is ook niet op de hoogte met
zijn verblijfplaats.
Dit is door het Spaanse ministerie van
Voorlichting bekendgemaakt. Geruchten
deden de ronde, dat de in het buitenland
wonende Portugese oppositieleider op 14
februari in Badajos (Spanje) was gearres
teerd, toen hij zich daar in verband met
een geheime missie ophield.
debat" trad hij op de voorgrond als voor
zitter van de juridische commissie van de
Bondsdag. Deze commissie had tot op
dracht, de verlenging van de verjarings
termijn, juridisch te regelen.
Wanneer de F.D.P. de coalitieregering
zal verlaten, moeten opvolgers worden ge
zocht voor (afgezien dus van de reeds af
getreden minister Bucher) vice-kanselier
en minister voor de beide Duitslanden,
Erich Mende, de minister van Financiën,
Rolf Dahlgrün, de minister voor Weten
schappelijk Onderzoek. Hans Lenz en de
minister voor Economische Samenwerking,
Walter Scheel.
WASHINGTON (AFP) De Ameri
kaanse regering zal het Russische protest
tegen de aanstaande bijeenkomst van de
Westduitse Bondsdag in West-Berlijn ver
werpen. Dat is donderdag door het Ameri
kaanse ministerie van Buitenlandse Zaken
meegedeeld.
De woordvoerder van dit ministerie be
vestigde dat een Russische protestnota
over genoemde bijeenkomst die begin
april zal worden gehouden in Washing
ton is ontvangen. In dit verband herin
nerde hij er echter aan dat de Ameri
kaanse regering in het verleden verschei
dene malen aan de Sovjet-Unie heeft mee
gedeeld dat zij niet verantwoordelijk kan
worden gesteld voor beslissingen van de
regering in Bonn, die betrekking hebben
op binnenlandse aangelegenheden.
Mevrouw Viola Liuzzo. de 39-jarige
moeder van vijf kinderen, die door
racisten in Alabama is vermoord.
Van de vier gearresteerde Ku Klux
Klan-leden die verdacht worden van
de moord zijn inmiddels drie tegen
betaling van een borgsom vrijgelaten
(Vèrvolg van pag. 1)
(Van onze correspondent)
WASHINGTON Europeanen klon
ken Johnsons scherpe woorden tegen de
Ku Klux Klan wellicht als uiterst voor de
hand liggend in de oren. maar in de Ver
enigde Staten heeft de Klan een oude en
zeer lugubere traditie en is het nooit ge
lukt om wetten tegen deze, op haat ge
baseerde, organisatie te krijgen. In de
twintiger jaren van deze,eeuw beleefde de
Klan zijn grootste bloe' destijds waren er
wel vier miljoen leden, maar nu schat
men het ledental op ruim 20.000.
Dat aantal groeit evenwel sterk en voor
al sinds de laatste verkiezingscampagne
van vorig jaar waren de ultra-reactionaire
denkbeelden niet van de lucht. In de zui
delijke staten zijn hier en daar borden te
zien waarop staat „Wees een man, wordt
lid van de Klan". Een enigszins ironisch
oopschrift als men bedenkt dat Klan-le-
den zich de laatste tijd specialiseerden in
rassenmoorden tegen weerloze mensen, die
totaal onverwachts in het duister van de
nacht werden omgebracht.
Wetgeving tegen de Ku Klux Klan is
dus verre van overbodig, vooral ook om
dat het praktisch onmogelijk is de blanke
rassenmoordenaars in de zuidelijke staten
langs normale weg veroordeeld te krijgen.
In Amerika geldt moord niet als een mis
drijf dat voor een federale, direct onder
Washington staande, rechtbank komt,
maar als een aangelegenheid voor de be
treffende staten om te behandelen. Alle be
klaagden in rassenmoorden, zoals bijvoor
beeld indertijd in Mississippi bij de proces
sen tegen de moordenaars van de neger
leider Medgar Evers en de drie jongens
Schwerner, Goodman en Chaney, of in
Georgia bij het proces tegen Ku Klux
Klan-leden die de negerleraar Lemeu Lenn
doodschoten, zijn tot nog toe vrijgespro
ken door blanke jury's.
Het is dan ook zeer de vraag, of de gis
teren gearresteerde vier mannen die in
leeftijd variëren van 21 tot 43 jaar, ooit
voor hun misdaad veroordeeld zullen wor
den. Gouverneur Wallace van Alabama
heeft weliswaar verklaard dat de daders
vervolgd moeten worden en dat hij het ge
beurde betreurt. Maar dat betekent geens
zins dat er ooit een jury in Alabama ge
vonden zal worden die de vier „stoere"
blanke Ku Klux Klanners, die zoals dat
dèar heet „een blanke agitator uit het
noorden uit de weg hebben geruimd", tot
welke straf dan ook zou willen veroordel
MOSKOU (AFP) Leonid Iljitsjev, die
onder Kroesjtsjev de voornaamste woord
voerder was over culturele aangelegenhe
den in de Sovjet-Unie, is vervangen als
lid van het tien leden tellende secretariaat
van het centrale comité van de communis
tische party en als voorzitter van de be
langrijke commisie voor Ideologische
Zaken.
In zijn plaats is de 56-jarige Dmitri Oes-
tinov gekozen als lid van het secretariaat
en kandidaat-lid van het partijpresidium.
Dit is gisteren bekendgemaakt na afloop
van een plenaire bijeenkomst van het cen
trale partijcomité dat drie dagen in Mos
kou heeft vergaderd.
De 58-jarige Iljitsjev werd algemeen be
schouwd als de voornaamste vertolker van
Kroesjtsjevs „harde opvattingen" over de
taak van de kunstenaar. Drie dagen gele
den werd hij benoemd tot onderminister
van Buitenlandse Zaken. Iljitsjev is hoofd
redacteur van het partijblad Prawda en
van het regeringsorgaan Isvestia geweest.
Hij heeft premier Kroesjtsjev bij enige
bezoeken aan het buitenland vergezeld,
zoals bij diens reis naar de Verenigde
Staten in 1959.
Het centrale partijcomité heeft voorts
eenstemmig de besluiten goedgekeurd van
de conferentie van communistische partij
en, die van 1 tot 5 maart in Moskou is ge
houden.
Advertentie
N V. Internationale Beleggings Unie „Interunie", Postbus 617. Den Haag
Een kabinetscrisis lijkt mis
schien niet de meest geschik
te tijd om te peinzen over bui
tenlands beleid waar al
precies de moeilijkheden mo
gen liggen, wij kunnen aanne
men dat dit zeker niet in de
eerste plaats zal zijn in het
vlak van onze verhouding tot
het buitenland. Maar terwijl
er daardoor weinig perspec
tieven worden geopend voor
een verandering van beteke
nis die immers maar heel
weinigen in den lande zouden
wensen ware het mis
schien toch wel zinvol wan
neer de formateur (en mét
hem degenen, die het nieuwe
team van ministers gaan vor
men) de vraag aan de orde
stelde, óf er niet hier en daar
een accent verlegd dient te
worden. Natuurlijk zou de de
missionaire minister van bui
tenlandse zaken (van wie men
mag aannemen dat hij rustig
zal willen terugkeren) die
vraag al bij den aanvang met
een hartstochtelijk „neen" be
antwoorden maar indien de
heer Cals, of wie er uiteinde
lijk formateur zou mogen
worden, de zaak daarmee af
deed, dan zou hij het land
toch geen dienst bewijzen. Het
moge waar zijn, dat de Luns-
doctrine van géén Europese
integratie zonder Engeland en
van nauwe samenwerking
met Amerika (wat in feite
neerkomt op hard helpen
meeslaan waar Amerika wil
slaan) de steun heeft gekre
gen van een kleine veertig
landgenoten juist het feit.
dat de minister deze steun in
de rug zozeer verwelkomde,
kan een aanwijzing zijn dat
hij die ook nodig had en
dat niet alleen in komende
discussies met collega's in het
buitenland. Waarmee aan de
andere kant niet gezegd wil
zijn dat de fameuze open
brief (die naar onze smaak
nogal wat open deuren intrap
te) niet óók dienen kan, en
hoogstwaarschijnlijk dienen
zal, om sommige van die bui
tenlandse collega's te doen
zien dat bij achtendertig pro
minenten in den lande Luns'
woord wet is, kabinetscrisis of
geen kabinetscrisis. Waardoor
de minister de handicap, wel
ke het nu eenmaal is om bij
internationale besprekingen
namens een reeds afgetreden
kabinet te spreken, aardig zou
neutraliseren.
Van wat wij aanduidden als
de Luns-doctrine is het twee
de deel, geformuleerd als
„hard helpen meeslaan waar
Amerika wil slaan", het meest
virulente en het meest om
streden deel. Geen-Europese-
integratie-zonder-Engeland is,
door de starre toepassing van
een op zichzelf aanvaardbaar
beginsel, wel een dooddoener
welke iedere vorm van nieuw
initiatief in de huidige Euro
pese constellatie al bij voor
baat smoort, maar het is (ook
al vanwege de negatieve vorm
waarin deze gedachte is ge
goten), nooit iets dat de mees
te Nederlanders tegen de
borst zou stuiten. Met het doel
zelf is bijna iedereen het eens,
ook zeer velen buiten de kring
van de briefschrijvers dus.
Het gaat er dan maar om,
welke taktiek het nieuwe kabi
net het beste kan volgen ter
wijl het dit doel in het oog
blijft houden en hier is wel
degelijk een verschil in ac
cent, en in benaderingswijze
mogelijk tussen het starre af-
wijzen-door-Nederland- alleen,
dat wij steeds in het verleden
hebben gezien nadat minister
Beyen door minister Luns was
opgevolgd, en een wat meer
constructieve benadering-in-
Beneluxverband. Maar derge
lijke nuances en finesses drei
gen vermalen te worden tot
pulver wanneer veel schijn
baar belangrijkere geschilpun
ten tussen de politieke par
tijen overbrugd moeten wor
den om tot een kabinet te kun
nen komen. Hoe dan ook, wij
willen de hoop op een meer
genuanceerd en meer opbou
wend beleid niet bij voorbaat
opgeven en wij hopen dat de
formateur er de aandacht aan
zal geven welke dit punt ver
dient al ware het maar om
dat tegenwoordig een voorzit
ter van de ministerraad, of hij
wil of niet, een rol te spelen
heeft óók in het buitenlandse
beleid. En dan toch ook nog
wel omdat uiteindelijk de
Europese integratie en de Be-
nelux-samenwerking ons niet
zo héél onbelangrijk lijken,
wanneer men ze stelt naast
wie er wel en wie er niet in
de naaste toekomst het recht
krijgen om televisie-uitzendin
gen te doen
Maar nu over het hard-hel-
pen-meeslaan. Dat deel van
de Lunsdoctrine is eigenlijk
een beetje zielig. Als volk zijn
wij nuchter genoeg om te we
ten dat al ons meeslaan al
brachten wij de diensttijd op
nóg langer dan hij nu al is
ook in het allerergste ge
val maar een pover klein
beetje verschil zou maken.
Een Nederlander die namens
zijn land met de sabel rinkelt,
is al heel gauw op het randje
van het belachelijke. En het
zielige van de zaak komt daar
om de hoek kijken, waar
blijkt dat degenen wie wij on
ze onvervaarde steun aanbie
den, de Amerikanen dus, daar
nauwelijks notitie van nemen.
Natuurlijk is het bést wan
neer de Nederlanders willen
helpen om een impopulair
denkbeeld van Washington aan
andere NAVO-partners te ver
kopen. maar onze invloed in
dezelfde NAVO zal er geen
ziertje groter om worden en
voor Amerika blijven wij wat
wij nu eenmaal zijn: een naar
oppervlakte héél klein land,
dat zich op geen enkele wijze
kan veroorloven om zich los
te maken uit de Atlantische
samenwerking, het ook niet
wil en dat derhalve geen
enkele druk uit kan oefenen,
geen enkel alternatief heeft
wanneer het op één of ander
punt zijn zin niet krijgt.
Toch heeft hard-helpen-mee-
slaan nog wel andere kanten,
en er zijn dan ook meer be
denkingen tegen te maken dan
deze ene, dat het ons aanzien
in de wereld heus niet ver
groot. Er bestaat geen enkele
verplichting tot dit meeslaan,
buiten de NAVO. Wij kunnen
het betreuren, dat Amerika's
macht verzwakt wordt door
'de grote moeilijkheden die het
heeft in Zuidoost-Azië
maar elk gezond verstand
zegt, dat nu ónze politieke rol
daar is uitgespeeld (waartoe
Amerika veel heeft bijgedra
gen destijds), het voor ons
zaak is om daarbuiten te blij
ven.
Niet anders staat het met
het conflict tussen Amerika
en Cuba. De Cubanen hebben
een communistisch regime
en niemand zal van ons ver
langen of verwachten dat wij
dat op zichzelf fraai zouden
vinden. Maar er zijn tal van
andere landen met een soort
gelijk regime, waarmee wij
actieve handelsbetrekkingen
onderhouden zodat er tegen
handel met Cuba niets in te
brengen valt. Het conflict tus
sen de Verenigde Staten en
Cuba is niet óns conflict, en
daarmee basta.
Dichter bij huis, en voor ons
dan ook oneindig belangrijker,
ligt de Duitse kwestie. Hier
kan „meeslaan" voor ons een
levensgevaarlijke zaak wor
den des te meer noodzaak
bestaat er dus om scherp en
duidelijk onze verplichtingen
te begrenzen tot dat waartoe
de verdragen ons verplichten.
Soms lijkt het ons wel eens,
of de Luns-doctrine ook nog
betekent, dat wij met de West
duitsers zouden moeten mee
slaan telkens als die willen
slaan. Het onderwerp is te
groot en te belangrijk om in
slechts enkele regels, tussen
Vietnam en Cuba als het wa
re, af te doen wij komen
er te gelegener tijd op terug.
Maar wél moet ons het vol
gende van het hart. Nederland
is niet oorlogszuchtig, en ge
lukkig is het dat niet alleen
maar uit praktische overwe
gingen. De .Nederlander pleegt
een nogal principieel mens te
zijn en of hij zichzelf nu
Christen noemt of Humanist,
hij is, principieel, vóór vrede,
tegen oorlog. Meer dan ooit
bestaat er thans reden om dit
beginsel in ere te houden.
Meer dan ooit, want nog nooit
heeft een oorlog zulke ontzet
tende gevolgen kunnen mee
brengen als tegenwoordig.
En daarom druist „hard
meeslaan" in tegen zeer diepe
overtuigingen, die, gelukkig,
leven in het Nederlandse volk.
Mogen ook die overtuigingen
meespreken bij de opstelling
van het programma van de
volgende regering.
Zeventien
De dochter is zeventien, er is een vriend,
er zijn wat relaties buitenslands die no
dig op de hoogte moeten worden gebracht
welke veranderingen zich hebben voltrok
ken de laatste tijd. Wie getoond moet wor-
den hoe volgroeid, volwassen, volwaardig
een mens wel worden kan tussen z'n zes
tiende en zeventiende, en dus moet de va
der een foto maken, een kleurenfoto,
„Goed" zegt dievader „als je d'r maar
an denkt dot je zelf al die afdrukken be
taalt." „Maar natuurlijk," zegt de dochter
waardig en met het gezicht van: alsof ik
je óóitop je zak zit!, gaat naar boven, en
dan wordt het stil. De vader heeft zijn
kiektoestel op de knie, de flitslampjes in
de knuist en wacht. Er gebeurt niets. De
vader mompelt: waar blijft ze nou?", hij
opent de deur en roept: „waar blijf je
nou!?" krijgt een veelbelovend: „Ik kom.
eraahaan" terug, legt het kiektoestelletje
naast zich op de leuning en pakt maar
eventjes een krant van het tafeltje. Even
tjes, dus vouwt hij 'm niet open, leest de
halve kolom ov?r Vietnam, kijkt op, con
stateert dat er nog niets is gekomen, niets
gebeurt en legt de krant nu open naar
waar de kolom zich voortzet. De minuten
verstrijken en weldra liggen de flitslamp
jes op de bank en heeft hij de krant
wagenwijd om gezicht en schouders staan;
Vietnam, de cupwedstrijden en kabinets
crisis gecomprimeerd in drukletters ko-
men daar waar de nieuwsverwerkende in
dustrieën ze wilden hebben; onder het oog,
onder de aandacht en ter kennis van den
lezer. En in huis is 't stil en blijft het
stil.
Na twintig minuten en veel ellende tot
zich genomen te hebben, rijst de vader,
toch nog vrij plotseling, op van de bank
rukt met forse hand de deur open en bul
dert: „Nou kóm je of 't feest gaat niet
door! Versta je?!" Bliksemsnel wordt nu
ook boven een deur opengerukt en hoog
geschoeide voeten klepperen de trap af,
staan stil en de dochter zegt. eenvoudig:
,,'k Mag me toch wel ééééven opknap
pen?" en blijkt ondertussen een geheel an
dere te zijn geworden dan het meisje dat
een half uur geleden de trap op ging.
Groenblauwe leden hangen halfweg over
de ogen en roetzwarte wimpers staan er
voor, het hoofdhaar is en bloc naar boven
gedirigeerd. Moeders beste jumpertje dekt
de jonge tors, zusters rok het beneden-
lichaam, armbandje, ringetjes en kettinkje
en dat alles vaart onder een bontmuts met
pluim. De vader staat versteld. Hij kijkt
op en neer, heen en weer, begint: Hoe
waarom.om ten slotte alleen te zeg
gen: Wat mot die hoed." „Nou gos, die
staat me charmant," lispelt, als een door
Couperus verzonnen dame, de dochter en
zelfs de begeleidende gelaatsexpressie
doet negentiende-eeuws aan. De vader
vindt het een beetje eng.
„Waarom doe je nou zo gek?" vraagt
hij vergevensgezind. „Je wilt. toch een fo
to van jezelf? Je lijkt een opgetuigd fre
gat. 'k Zie je liever gewoon." Daarop
barst de dochter prompt in snikken uit.
„Gewoon.piept ze, „gewóón! Jullie
zien mij 't liefst gewóón, als 'n klein kind,
een gewoon grauw m.uisje.Jullie be
handelen mij altijd als.
Stil maar, denk. aan je ogen," zegt de
vader want hij kent de vrouwen. „En
ga nou maar gauw zitten, hè, dan maken,
we die foto en dan kan ik eindelijk es
aan m'n werk."
Lampen, instelling, afstand, kleurcombi
naties en de handjes komen heel onge
woon en beheerst terzijde van de schoot,
een stille, wijze glimlach ligt onder de
bontmuts met pluim, klik, foto van een
voor deze speciale gelegenheid gecreëerd,
maar niet bestaand persoon. De vriend en
de buitenlandse relaties zullen opkijken.
Vermist. In het Amazone-gebied in Peru
wordt een expeditie van twintig leden
verrrflst. In de rivier de Mamiri zijn
drie lijken gevonden. Men vreest dat ook
de overigen zijn omgekomen. De expe
ditie was met een motorbootje uit dt
stad San Ramon vertrokken en ver
moedelijk is dit door plotseling wassen
van de rivier omgeslagen.
Gezocht. De Venezolaanse politie zoekt
twee Oostenrijkers die betrokken zouden
zijn bij de moord op de Duitse oorlogs
misdadiger Cukurs, wiens lijk vorige
maand in een hutkoffer in Montevideo
(Uruguay) werd gevonden. De Oostenrij
kers zouden illegaal Venezuela zijn bin
nengekomen en zich daar nog bevinden.
Laatste eer. Ex-koningin Narriman van
Egypte is in gezelschap van haar moe
der in Rome aangekomen om een laatsti
eer te bewijzen aan haar gewezen echt
genoot ex-koning Faroek, die een week
geleden is gestorven.
Gratie. President Kwame Nkroema van
Ghana heeft de doodstraf die over tien
mannen is uitgesproken veranderd in
twintig jaar gevangenisstraf. Een van
deze tien is de voormalige minister vaa
Buitenlandse Zaken Ako Adjei. In ver
band met geruchten over mishandeling
van mensen in hechtenis heeft de Gha-
nese regering besloten, vertegenwoordi
gers van kerken en het Ghanese Rod*
Kruis uit te nodigen, zich van de toestan
den in de Ghanese gevangenissen zelf op
de hoogte te stellen.
Aansporing. De Indonesische minister van
Buitenlandse Zaken Subandrio heeft de
waarschuwing laten horen dat overheids
bedrijven die gedurende tien jaar met
verlies werken in particuliere handen
gegeven zullen worden. Tijdens een be
zoek aan particuliere en overheidsbedrij
ven in Djakarta zei minister Subandrio
verder dat maatschappijen die niet ex
porteren hun produktie moeten vergroten
en dit jaar een begin met uitvoer moe
ten maken.
Aanrander. Een Vietnamees is in Frank
rijk wegens aanranding tot tien maan
den gevangenisstraf en het betalen van
ruim drieduizend gulden schadevergoe
ding veroordeeld aan twee van zijn acht
slachtoffers. Hij bood in treinen alleen-
reizende jonge vrouwen bonbons aan
met een slaapmiddel. Wanneer dit vol
doende uitwerking had gehad, randde de
Vietnamees zijn slachtoffers aan. Dit
gelukte hem acht maal, de laatste maal
bij een bruid, wier man juist even was
ingesluimerd.
VEZENO ZAANDAM WESTZIJDE 212 - TEL 6 3441
