¥E®UW
v!rE'f'e!cndwit Sommige vrouwen koken als betonwerkers
llfMHi
HUISHOUDBEURS IN TEKEN VAN
VOEDING EN WONINGINRICHTING
Ontwerpen van
zwakzinnige kinderen
inspireren Britse industrie
Romeinse couturier
gaat ontwerpen voor
Nederlandse vrouw
Superieur wezen
Neo-Pruikentijd
VEILIGHEIDS-BIJTRING
m
ZATERDAG 3 APRIL 1965
Erbij
PAGINA ACHT
ui
Jw
- Y
H
99
„SOMMIGE huisvrouwen zijn in
de keuken bezig als betonwerkers
Deze oneerbiedige uitdrukking komt
uit de mond van de heer J. N. Brou
wer, die een functie heeft met een
indrukwekkende naam: „hoofd ex
perimentele grootkeuken van het In
stituut voor Landbouwhuishoudkun-
dig Onderzoek te Wageningen". In
die functie laat hij geen gelegenheid
ongebruikt om de Nederlandse huis
vrouwen duidelijk te maken, dat zij
oneindig veel meer van de maaltijden
kunnen maken dan over het algemeen
gebruikelijk is. Hij heeft dit onder
meer gedaan als jurylid bij de natio
nale kookwedstrijd, die de Amster
damse Huishoudbeurs
heeft georganiseerd.
Een expert over het gebrek aan kookliefde
in het land Vers is goedkoper
Frangoise de Berry
DEN HAAG (GPD). - De bekende
Italiaanse mode-ontwerper Martin of
Rome heeft deze week een contract
getekend met Vroom en Dreesmann
n.v. voor het ontwerpen van exclu
sieve, maar toch voor iedereen betaal
bare dameskleding. Martin of Rome
hoopt door zijn samenwerking met
dit warenhuis het Hollandse straat
beeld totaal te kunnen wijzigen.
- V
IlljS!
DRIE JAAR GELEDEN was hij nog een grote onbekende. Nu heeft de
Parijse modewereld de mond vol over hem. André Courrèges, nauwelijks uit
de schaduw getreden van zijn leermeester Balenciaga, wordt in modekringen
gedoodverfd als dè ontwerper van de toekomst. Wat hij brengt is zo nieuw, zo
„anders", dat zelfs de vindingrijkste journalistes woorden tekortschieten om hun
indrukken weer te geven. Misschien moet er voor zijn mode wel een heel nieuwe
vocabulaire worden uitgevonden. Er is veel over hem geschreven. Zonder uit
zondering met lof. Niets dan goeds over Courrèges. Toch is zijn nieuwe formule
uitdagend en tegenstrijdig. Na al die lof is het goed ook eens een ander geluid
te laten horen. Onze Parijse medewerkster Fran9oise de Berry doet hier uit de
doeken waarom zij niet onvoorwaardelijk in deze „wonderman" gelooft
Top-coulurier Courrèges
ziet voorbij aan „eeuwig
vrouwelijke" in de vrouw
FLAKBI] de Are de Triomphe, waarop het een goed uitzicht biedt, ligt
het meest besproken modehuis van Parijs. Want daar, op de derde
etage van een luxueus herenhuis, vestigde zich André Courrèges toen
hij in augustus 1961 zijn leermeester Cristobal Balenciaga verliet. Vanuit zijn
hoge residentie tracht hij, met de Are de Triomphe als mascotte, aan de vrou
wen over de gehele wereld zijn nieuwe modeformule op te leggen. Het is een
praktische, dynamische formule, die zo sober mogelijk is gehouden. Over zijn
jongensachtige, autoritaire bijna militaire visie op de vrouw, valt niet te dis
cussiëren. Het is een kwestie van aanvaarden of afwijzen. Hij vertoont zijn
collectiebegeleid door muziek met een brutaal ritme in salons die besneeuwd
lijken. Alles is er wit. In deze blankheid tekenen de modellen zich nauwelijks af,
want ook die zijn telkens weer wit.
OM DEZE eentonigheid te doorbre
ken, vindt men hier en daar enige lich
te kleur-accenten, even flets als de raa-
ke-up van de mannequins.
Als de show voorbij is, word ik ten
slotte toegelaten achter de schermen
van deze tempel der blankheid. Een
beleefde, vriendelijke heer met een
uiteraard wit jasje aan, staat mij te
woord. Het is bijna niet te geloven dat
dit de ,;blanke" Courrèges is! 32 jaar
oud, met hier en daar wat grijs haar
en afkomstig uit de Zuidfranse stad
Pau begon hij destijds als bouwkundig
student. Hij is lang, sportief en speel
de vroeger rugby. De heer Courrèges
staat de pers geen interviews toe. Uit
verlegenheid, zegt hij. Ik dring aan,
maar er is niets aan te doen. Jammer,
want de sleutel van de bekering tot een
religie de mode van Courrèges is
een religie met rites en offers zetelt
in de overtuigingskracht die de hoge
priester persoonlijk uitoefent op de on
gelovigen. Deze taak laat hij over aan
een wezen dat door hem geschapen
lijkt te zijn: zeer kort haar, geen
spoor van make-up en niets vrouwe
lijks. Een koker jurk, gebroken wit, tot
15 cm. boven de knie en witte laars
jes. Een vrouw met verstand, een zeer
scherp verstand wel te verstaan, dat
niet onderdoet voor dat van de man,
haar evenknie. Mademoiselle Brener,
zo heet dit proto-type van een vrouw
a la Courrèges, is er op voorbereid
alle eventuele vragen te beantwoor
den.
landschappen. Wit is de uitverkoren
kleur, de zuiverste, die de volmaakt
heid der vormen het dichtstbenadert.
Heel de Griekse oudheid heeft nu voor
ons een sublieme onbevangenheid, die
in zijn gestrengheid zijn constructie
toont. Zo bedient Courrèges zich ook
van het wit, van tijd tot tijd aarzelend
doorbroken met strepen of ruiten om
de prachtige coupe beter te doen uit
komen.
HIER DOET de invloed van zijn
bouwkundige studie zich gelden. Of het
nu vierkante, driehoekige, boogvormi
ge of piramidevormige composities be
treft, de constructie komt volledig tot
zijn recht en weet zelfs de vormen
ondergeschikt te maken. Om de zuiver
heid van de wiskundige lijnen, die kun
stig over de lichamen van zijn manne
quins zijn getrokken, geen geweld aan
te deen, rekent hij af met alle hinder
lijke rondingen. Het in technisch op
zicht perfecte silhouet verdringt de
vrouwelijkheid. De pantalons, met bij
behorend kort jasje, zijn de meest sen
sationele van Parijs. Zo wordt de vrouw
als het ware één blok, een zuil, zonder
plooi of uitdrukking, een bijna supe
rieur wezen, zonder feilen of grillen.
Toen bleek dat sommige vrouwen
weigerden de bewuste pantalons op elk
5. i
J v$ 'y
Zwevend in de
ruimte (hierboven)
of met één been op
de grond (links),
de mode van
Courrèges is altijd
„onaards" en ver
buiten deze tijd.
uur van de dag te dragen, heeft de
meester een nieuw silhouet ontworpen
in de vorm van een japon. Hij is uit
gegaan van het feit dat de vrouw de
laatste twintig jaar enorme vooruitgang
heeft geboekt, op geestelijk gebied,
alsook op het terrein van de gelijkheid
ten opzichte van de man. Maar zij
kleedt zich niet overeenkomstig deze
evolutie. Dus schiep hij de nieuwe for
mule der practische, dynamische ele
gantie, die vóór alles nergens belem
mert. De nauwe jurken hebben plaats
gemaakt voor een rok, die gemakshalve
en om niet te knellen rond de taille,
aan bretels over de schouders hangt
en wordt gedragen op een wollen over-
hemdblou.se tot aan de hals.
Volhardend in zijn streven om elke
belemmering te vermijden, reikt de rok
tot 15 cm boven de knie. Deze opvat
ting van bewegingsvrijheid en com
fort vinden we terug in de mantel
pakjes met een zeer kort jasje in over
eenstemming met de korte rok. De hoe
kige en zeer korte mantels laten de
knie volledig vrijde stof is schuin
genomen. Een kleine platte ceintuur
rust op de platte heupen. Het schoei
sel, naar mijn smaak het meest ge-
Vanzelfsprekend komt het overal over
heersende, verpletterende wit het eerst
ter sprake. Ik hoor dat André Courrè
ges een kind van de zon is: hij heeft
zijn hele jeugd doorgebracht in Zuid-
Frankrijk, waar de kleuren zo scherp
en helder zijn, dat zij alle andere tin
ten doen verbleken. Hij had schilder
willen worden en in dat geval zouden
de kleuren een even belangrijke rol bij
hem hebben gespeeld als bij Van Gogh,
maar in zijn gamma zouden zijn zon
overgoten schilderijen dezelfde kleur
hebben afgestraald als besneeuwde
Er zijn aanwijzingen dat het jaar
1965 een „pruikenjaar" zal worden.
De Japanse pruikenmakers verenigd
in de stad Osaka voorspellen een
bijzonder goed jaar, omdat zij gro
te bestellingen hebben gekregen.
Niet alleen uit heel Japan, maar ook
uit het buitenland.
Lange tijd was de pruik een voor
recht voor de bemiddelde vrouw.
Pruiken van echt haar zijn name
lijk zeer duur. De situatie werd ge
heel anders, toen verleden jaar plot
seling pruiken op de markt versche
nen die uit kunstvezel waren ge
maakt. De prijs van deze pruiken is
zo laag (rond 40 dollar) dat ze ook
voor gewone vrouwen te betalen zijn
en onmiddellijk ontstond er grote
vraag naar.
Van alle kunstvezels speelt acryl
wel de belangrijkste rol, omdat de
ze vezel zoveel en zulke grote voor
delen biedt.
In de eerste plaats is de vezel zo
zacht dat het technisch mogelijk is
een pruik te vervaardigen die haast
niet te onderscheiden is van het na
tuurlijke haar van iemand uit het
westen, haar dat zachter en dunner
is dan het haar van mensen uit het
oosten.
Over het algemeen genomen zijn
de Japanse vrouwen zeer gesteld op
dit zachte haar en daarom zijn deze
pruiken juist zo in trek.
In de tweede plaats zijn pruiken
van acrylvezel veel lichter in het
dragen dan pruiken van mensenhaar.
Bovendien kunnen de krullen her
haaldelijk worden gewassen zonder
dat ze verdwijnen. Nog een voordeel
is dat men in deze pruiken een slag
kan leggen door er eenvoudig enige
tijd haarspelden in te zetten. Er is
geen warmte voor nodig.
De pruiken van kunstvezel bezit
ten bovendien een grote elasticiteit,
wat het dragen veel gemakkelijker
maakt.
(Van onze correspondent in Amsterdam)
„ER ZIJN ontzettend veel leuke din
gen, die van het eten nu net juist een
feestmaaltijd kunnen maken en waar
bij de portemonnaie meestal dicht kan
Een bekend feit is, dat veel kinderen
een fijn gevoel hebben voor kleur en
lijn, en dat zij vaak een verbluffende
vaardigheid in het tekenen bezitten.
Vaak gaat deze begaafdheid op latere
leeftijd weer geheel of ten dele verlo
ren. Zij beperkt zich overigens niet tot
„normale" kinderen; juist de niet ge
heel volwaardigen blijken niet zelden
zeer speciale gaven in dit opzicht te
bezitten.
De Britse industrie maakt daarvan
gebruik. Speciaal op de tentoonstellin
gen, die de Britse „National Society
for mentally handicapped children"
(Nationale Vereniging voor geestelijk
gestoorde kinderen) organiseert, is de
belangstelling van de industrie groot.
Met name van de zijde van de fabri
kanten van textiel en behangselpapier.
Men schrijft ook teken- en kleurwed-
strijden voor kinderen uit, waarvan de
resultaten dan als basis dienen voor
de decoratie van huishoudelijke of sier
voorwerpen. In het kader van de ko
mende Britse Week in Amsterdam (van
15-23 mei) zullen Britse fabrikanten
dergelijke stoffen en voorwerpen aan
het Nederlandse publiek aanbieden.
blijven", aldus vertrouwde hij ons toe.
„Ik ben een geboren en getogen Gro
ninger en mijn moeder maakte vroeger
net als zoveel Groningse vrouwen, vaak
vla met bruine suiker. Dat gebeurde in
een emmer en de gehele dag door
moest er af en toe in gestampt wor
den. Over smaken valt niet te twisten
maar dat spul had geen enkele voe
dingswaarde".
De heer Brouwer liet ons het resul
taat van een enquête zien waarin de
verkeerde eetgewoonten van de Neder
landers duidelijk naar voren kwamen.
„Hier, de Groningers gebruiken beslist
teveel spek en teveel suiker, in de
Noordoostpolder wordt teveel vet gege
ten, in Zuid-Holland snoept men enorm
en in Noord-Brabant eet men teveel
frites en te weinig groente".
zoveel langer is. Maar de Nederlandse
huisvrouw is o zo behoudend. Overal
kan zij kookcursussen volgen, overal
kan zij terecht bij voorlichtingsinstan
ties maar dacht u dat zij dat deed?"
Ach, de heer Brouwer wil heus niet
alle schuld op de huisvrouw laden. Hij
zei er zelf nog dit over: „Veel vrouwen
zijn door de crisisjaren van voor de
oorlog niet in de gelegenheid geweest
de nodige scholing op te doen. Terwijl
in vele gevallen de keukenuitrusting in
die tijd volkomen ontoereikend was en
de centen voor goed en lekker eten ont
braken. De oorlogsjaren hebben er ook
geen goed aangedaan evenals de jaren
er na".
„MAAR NU, twintig jaar na de oor
log worden er voor de huisvrouw in vele
gevallen keukens gebouwd, die nauwe
lijks deze naam verdienen, waar men
zich amper kan keren, waar nauwelijks
een fornuis of andere apparatuur kan
staan en waar ventilatie nauwelijks mo
gelijk Is. Waarschijnlijk zijn er daardoor
ook zo weinig ovens in ons land".
Dat alles neemt volgens deze deskun
dige niet weg, dat er in vele gevallen
bij de vrouwen te weinig liefde voor
het koken bestaat. „Die liefde is nood
zakelijk, haar man en kinderen hebben
er zelfs recht op. Laat de vrouwen toch
beseffen wat er allemaal te bereiken is
met de vele soorten tuinkruiden, de
vele geurige en pittige specerijen, het
scheutje wijn en de lepel room.
TALLOOS zijn de vrouwen, die tegen
sluitingstijd van de winkels nog even
gauw een blikje van het een of ander
halen. Er wordt in Nederland teveel
conserven gegeten. En omdat er op de
ze wijze weinig vitaminen worden ge
bruikt koopt men ook maar een potje
pilletjes. „Ik zou die huisvrouwen wel
willen toeschreeuwen, dat men haast
altijd goedkoper uit is met verse waar
en dat de bereidingstijd dan heus niet
VW%AA#lAAA#tAAA#WWWWWWWWWW«AJWWWI«WWMftJlfl#WI#WWl
Tanden krijgen is een van de belang
rijkste gebeurtenissen in het eerste
levensjaar van het kleine mensje. De
eerste weken denkt niemand nog aan
tanden, maar als baby drie maanden
wordt, is het nodig, dat hij of zij op
een hard voorwerp gaat zuigen, ter
versteviging van het tandvlees. Daar
voor krijgt baby een bijtring, die het
kind blijft gebruiken tot de melk
tanden verschijnen, meestal op de leef
tijd van 6-8 maanden.
Nu is naast de klassieke bijtring een
„safety teether", letterlijk vertaald vei
ligheids-bijtring in de handel gebracht,
die gemaakt is op de grootte van de
mondholte van een baby van zes
maanden en die een groter kauwopper-
vlakte heeft dan de ronde bijtring. De
vorm van de ring doet aan een kunst
gebit denken. Er zit een koordje aan,
en een veiligheidsspeld, waarmede het
wit plastic instrumentje aan kleren van
baby kan worden bevestigd.
Als baby pijn in de mond heeft, kan
de „teether" in de Ijskast gelegd wor
den, waardoor zij zeer koud wordt. Als
het kleintje daarna op het koude bijt-
instrument kauwt, verdwijnt zijn of
haar eerste tandpijn.
MMWMMMMMMMMIMIMMMIIMnMIMIIIMIMmiMMMHMIMMIUIIWUMMMMIUIIMIMIIIIIMMIIMMIIIIMIIAiwIIIIIIIH
AMSTERDAM GPD - Voeding en wo
ninginrichting zijn twee sectoren van het
huishouden, die een belangrijke plaats
innemen op de 20e Internationale Huis
houdbeurs, die gisteren in het RAI-
gebouw te Amsterdam is geopend en
tot en met 11 april duurt. Niet minder
dan 13 voorlichtingsinstanties op voe-
dingsgebied hebben op deze beurs
stands, waar de huisvrouwen onder het
motto „Smakelijk Eten Gezond Ge
zin" voorlichting over de moderne voe
ding en de bereiding ervan kunnen krij
gen.
De Huishoudbeurs biedt uiteraard in
de meeste van de ruim 300 stands de
gebruikelijke keur aan huishoudelijke
apparaten. In een van de hallen is onder
auspiciën van de stichting „Goed Wo
nen" een drietal modelwoningen inge
richt waar de nadruk ligt op de keu
ken. Het eerste huis laat een geïsoleer
de keuken zien, in het tweede vindt
men een eetkeuken terwijl ln de der
de woning de keuken is gecombineerd
met de woonruimte. In alle drie geval
len is uitgegaan van de maten, die bin
nen de grenzen van de woningwet toe
laatbaar zijn. M.a.w.: men toont hier
welke mogelijkheden er zijn in de mi
nimum accommodatie, die in de Neder
landse woningbouw wordt geboden.
Zoals gebruikelijk is ook tijdens deze
jubileumbeurs weer een fraaie tuin
aangelegd. Het parkje heeft de naam
„Lenteflora" gekregen. Men treft er
niet alleen bloemen en planten, maar
vooral ook groenten- en fruitdecoraties
aan. De Huishoudbeurs biedt voorts nog
modeshows, voorlichting over vakantie
besteding, inleidingen in het congres
centrum over woninginrichting en een
forumbijeenkomst over kant en klare
maaltijden. Tenslotte kan men er de be
kroonde menu's bewonderen, die het
resultaat zijn van de nationale kook
wedstrijd, die de afgelopen maanden in
het kader van de Huishoudbeurs in alle
delen van het land is gehouden.
raffineerde detail van de goedgeklede
vrouw, veidwijnt volledig. Het maakt
ook 's zomers plaats voor een wit le
deren laarsje zonder de geringste hak
en met open teenstuk. Een geestige
variant is wel dat het laarsje in kant
is uitgevoerd voor feestelijke gelegen
heden.
UIT ALLES blijkt, dat André Cour
règes van mening is dat de hele we
reld onweerstaanbaar op weg is naar 'n
stevig matriarchaat. Daarom probeert
hij reeds nu volgelingen te werven. De
fout die hij echter maakt is deze: hij
onderschat de mannen. Zij betalen nu
nog wel de pijnlijk hoge rekeningen
voor hun dames, die, zij het dan niet
altijd zonder morren, toch veel waarde
hechten aan het oordeel van de man.
De normale, gezonde man van tegen
woordig waardeert nog bijzonder het
vrouwelijke in de vrouw, een element
dat Courrèges wil offeren op het al
taar van het comfort.
Anderzijds begaat Courrèges, die in
de sfeer van morgen leeft en een
vrouw schept die gaat leven op een
planeet met geheel andere esthetische
waarden dan op onze arme oude moe
der aarde, tevens een vergissing jegens
de vrouwen. Hij wil hen tot elektroni
sche breinen maken, maar hij vergeet
dat zelfs die fouten kunnen maken. Zo
lang de vrouw niet de lichamelijke ken
merken van beide geslachten in zich
verenigt, (dus niet louter geestelijk)
zal niemand haar kunnen beletten ko
ket te zijn, bijvoorbeeld met een weer
barstige haarlok, om haar gelijkwaar
dige partner te verleiden. Al met al
zal de strenge visie van de heer Cour
règes, ondanks de schijnbare volmaakt
heid, bij een volgende editie terdege
moeten worden herzien en gecorrigeerd.
'*UW%IMMUWUWMUMUIAAA#MWIAAA#WWWUMUWWmMM>#MMi
Hij wil, dat de Nederlandse vrouw
zich net zo charmant, net zo sportief en
zelfs net zo gewaagd gaat kleden als
haar seksegenoten in Rome, Parijs, Lon
den en New York. Dat kan, zegt hij,
want mijn exclusieve couture-modellen
zijn zelfs betaalbaar voor tieners. Het
is geen prestatie, vindt Martin of Rome,
om een chique japon voor vierhonderd
dollar te maken, maar wel een kunst
om dezelfde creatie voor vijftig gulden
te ontwerpen. Zijn ideaal is om werke
lijk iedere vrouw in de gelegenheid te
stellen een model naar de laatste mode
in haar garderobe te hebben.
Martin of Rome wordt in mei het
middelpunt van een grootse campagne,
die erop is gericht om de Nederlandse
vrouw meer mode-bewust te maken. Hij
zal in het komende seizoen Vroom en
Dreesmann voorlopig alleen blouses
leveren, maar in zijn gehuurde villa in
Cannes die hij nog volgende maand
hoopt te betrekken, gaat hij voor dit
warenhuis ook jurken, mantelkostuums,
rokken en accessoires ontwerpen.
