Senator Fulbright pleit voor vreedzaam overleg Financiële moeilijkheden tussen Italië en het Vaticaan GIVE A MAN A LUCKY Maanproject van VS vordert (*P, 1 l 'L Dertien doden bij gasbrand WERELDNIEUWS omdat lucky een echte amerikaan is, omdat lucky't helemaal heeft, omdat 't Lucky Strike is, daarom liever lucky 1 Betogingen tegen Vietnam-politiek Sluiting geëist van Chinese ambassade in New Delhi Strijd over belastingsvrijdom kan nog een politieke staart krijgen Aardbeving in Japan eist één dode raatótoel DINSDAG 20 APRIL 1965 3 Ruw Afbraak E R R E S STOFZUIGERS v a. 149.- H ARTENDORP Ghetto-opstand herdacht Economische macht Couponbelasting dinsdag 20 april 1965 567ste STAATSLOTERIJ TWEEDE KLASSE Enorme bedragen Op de Politiek M. Mok (Van onze correspondent) WASHINGTON Een tijdelijke stopzet ting van de bombardementen op Noord- Vietnam zou de kansen op vreedzaam overleg met de tegenstanders kunnen ver groten, aldus zei dit weekeinde de promi nente Amerikaanse senator Fulbright, voorzitter van de senaats-commissie voor Buitenlandse Zaken. Daarmee ging Ful bright lijnrecht in tegen president John son en minister van Buitenlandse Zaken, Dean Rusk, die nog zaterdag hadden ver klaard dat doorgegaan zal worden met de luchtaanvallen, omdat ook naar diepgaan de studie er geen aanwijzigingen zijn dat een rusttoestand enig goed zou doen. Fulbright zei uiteraard een wapenstil stand van beide kanten te preferen boven stopzetten van de bombardementen „maar als het eerste niet te krijgen is moeten we toch proberen of het tweede niet tot onderhandelingen leidt" aldus de senator. Het geharnast antwoord kreeg (Fulbright meteen van minister van Defensie, Mc Namara, die zei dat stopzetting van de luchtaanvallen de bevolking van Zuid-Viet- nam zou ontmoedigen in hun strijd tegen „de terreurcampagne die tegen hun gericht is en die afhankelijk is van de dagelijkse stroom aan mensen en materiaal uit Hanoi". Fulbright's voorstel typeert weer eens dat president Johnson's Vietnam-politiek steeds meer omstreden wordt. Afgelopen zaterdag demonstreerden ruim 15.000 stu denten en scholieren in Washington tegerl de gewelddadigheid van de huidige Ame rikaanse politiek met borden waarop stond: „Oorlog tegen armoede, niet tegen mensen" en „Terugtrekken uit Vietnam". Ook steeds meer buitenlandse politici ad viseren de regen van vuur en verderf, die Amerikaanse toestellen nu dagelijks op Noord-Vietnam laten neerdalen, stop te zet ten. Behalve door de Canadese premier Pear son wordt het nu ook aangeraden door de Indiase premier Sjastri en de regering van Pakistan, wat overigens zonder twijfel er toe zal hebben bijgedragen dat president Johnson op ietwat ruwe manier de bezoe ken van de Indiase en Pakistaapse rege ringsleiders, die voor de komende maand op het programma stonden, heeft laten af zeggen. De studenten die zaterdag in Washington tegen de Vietnam-politiek de monstreerden, symboliseerden de groep, waaruit de meeste verontrusting over Johnson's beleid komt: de intellectuelen. Onder de brede massa van de bevolking is in het algemeen maar weinigsympa thie te bespeuren voor de Vietnam-oorlog. Naast apathie treft men echter vaak ook een houding aan van: we hadden ons nooit in dat wespennest moeten steken, maar nu we er zijn moeten we die communisten maar eens laten zien, hoe hard wij kunnen slaan. Alleen onder de intellectuelen is men werkelijk bezorgd en verwerpt men het Vietnam-beleid op politieke, morele of an dere gronden. De duizenden studenten die, georganiseerd door de progressieve organi satie, Studenten voor een Democratische Samenleving (S.T.S.) hier demonstreer den, bleken het unaniem eens te zijn met de democratische senator uit Alaska, Grü- ning, die op een massa-bijeenkomst zater dag sprak. Hij bepleitte onderhandelingen met de Vietcong, de opstandelingenorganisatie in Zuid-Vietnam die president Johnson in zijn recente rede in Baltimore uitsloot als ge sprekspartner, maar die volgens de com munisten de enige werkelijke partij voor onderhandelingen kan zijn. Verder oogstte Grüning applaus met zijn eisen tot onmid dellijk stopzetten van de bombardementen en het houden van een internationale con ferentie over Vietnam. Sterker nog drukte na Grüning, Paul Potter, de nationale president van S.T.S., zich uit: „ik zou liever Vietnam commu nistisch zien worden dan dat ik het nog langer bloot zie staan aan de afbraak, die Amerikaanse overheersing er heeft ge bracht" zo zei hij. Advertentie Gen. Cronjéstr. 43, Haarlem - Tel. 52760 NEW DELHI (Reuter) Indische volks vertegenwoordigers hebben maandag ge ëist dat de ambassade van communistisch China in Nieuw Delhi wordt gesloten we gens anti-Indische activiteit. De afgevaar digden hadden onder andere bezwaar tegen de bewoordingen van een verklaring, waarin de Chinese ambassade een be schuldiging van de Indische minister van Binnenlandse Zaken over de betrekkingen tussen Indische communisten en Chinese diplomaten van de hand had gewezen. Premier Sjastri oefende ook critiek op de houding van de Chinese ambassade, die hij „in het geheel niet correct" noemde. Hij waarschuwde dat zijn regering zich erover zal beraden, hoe zij zal handelen ingeval van anti-Indische acties van de ambassade. WARSCHAU (A.P.) In Warschau is gisteren de opstand in het ghetto van 3000 joodse strijders herdacht. Tweeëntwintig jaar geleden kwamen zij in opstand tegen de nazi's. Een half miljoen joden vond hierbij de dood. Bij het gedenkteken van het ghetto dat werd opgericht voor hen die omkwamen, werden kransen gelegd. Advertentie 1 (Van onze correspondent) ROME Een vlotte samenwerking tus sen een confessionele, vooral katholieke partij en een of meer lekenpartijen, is overal en altijd moeilijk. In Italië is dat nog veel meer het geval, omdat Rome het Vaticaan huisvest. In 1860 was er een vrij redelijke oplossing gevonden, ook al was het niet erg verstandig om talrijke oude kloosters aan hun bestemming te onttrek ken, hetgeen in vele gevallen vernieling of zware beschadiging van monumentale ge bouwen betekende. Scholen zijn uiterst nuttig, kazernes mis schien nodig, maar schoolkinderen en mili tairen zijn beslist niet de aangewezen per sonen om statige refters, gesierd met oude wandschilderingen, te bewonen en stille kloostertuinen te verzorgen. In ieder ge val heeft die onteigening van goederen in Italië nooit de afmetingen aangenomen, die zij in Frankrijk heeft gehad. Geleide lijk werd de kerk opnieuw eigenaar v^n grote gebouwen en rijke landerijen, dank zij schenkingen en legaten. En er zijn nu meer kloosters dan ooit, maar de nieuwe zijn geen kunstwerken. Het Lateraans verdrag en het daarmee samenhangend Concordaat, in 1929 geslo ten tussen de fascistische regering en het Vaticaan, hebben het evenwicht totaal ver stoord en in minder dan veertig jaren is het Vaticaan een economische macht van betekenis geworden. De grondslag tot die nieuwe rijkdom werd gelegd door „het financieel vergelijk" tussen Italië en de nieuwe Vaticaanse Staat, dat deel uit maakt van de lateraanse verdragen. Italië schonk aan het Vaticaan 750 mil joen lire contant en voor één miljard lire aandelen staatsschuld. Rekening houdend met de ontwaarding van het geld komt dit overeen met ongeveer 150 miljard lire van heden. Bovendien, en dat is op den duur voor het Vaticaan nog veel belangrijker gebleken, verkreeg het vrij stelling van talrijke belastingen. Stellig heeft men in het Vaticaan erva ring en handigheid in het beheren van kapitaal. Maar het valt niet te loochenen, dat Italië ook bijzonder vrijgevig is ge weest. Legaten aan de kerk werden vrij gesteld van successierechten. Een circulai re van 3 maart 1937 schafte ook de inkom stenbelasting af voor gelden, die door de gelovigen werden geschonken voor het op dragen van missen en voor andere gods dienstige diensten (huwelijken, enz.). Reeds de verschillende staten, die voor 1860 in Italië bestonden, kenden een spe ciale belasting op goederen in de dode hand. Luigi Einaudi, een der grootste eco nomen van Italië later president van de Italiaanse bank en tenslotte president der republiek verklaart deze belasting als volgt: „De belasting op de dode hand is gebaseerd op de veronderstelling, dat reli gieuze instellingen, wanneer zij eenmaal in het bezit zijn gekomen van bepaalde eigendommen, deze niet bij overlijden vrij geven, daar zij niet als fysieke personen onderhavig zijn aan de dood. Over dergelijke eigendommen worden dus nooit successierechten betaald, omdat de eigenaar „eeuwig" duurt. Wat hij heeft vastgegrepen laat hij niet meer los, pre cies als de hand van een dode, die door verstijving zich vastklampt aan wat zij eenmaal vasthoudt. Zulke eigendommen zouden dus bijzonder bevoorrecht zijn en om het evenwicht enigszins te herstellen bestaat de belasting op goederen in de dode hand." Deze bedroeg in 1929 op de inkomsten van godshuizen 7,2 percent en voor instel lingen van liefdadigheid of onderwijs slechts 0,9 percent. Het Lateraans Ver drag verminderde de belasting ook voor niet-liefdadige instellingen tot 0,9 percent. In 1954 heeft de christen-democratische re gering ook die belasting van 0,9 percent opgeheven en geestelijken, kerken, kloos ters, enz. betalen thans in het geheel niets meer. Advertentie Prijzen van 1C zijn gevallen 50 zijn gevallen f 100 zijn gevallen 200 zijn gevallen 400 zijn gevallen 1000 zijn gevallen Een prijs van 2000 Een prijs van 2000 Een prijs van 2000 Een prjs van 2000 Een prijs van 2000 Een prijs van 5000 De prijs van 25.000 Let wel op dit op nummers eindigende op 9 op nummers eindigende op 231 op nummers eindigende op 214 op nummers eindigende op 040 op nummers eindigende op 798 op nummers eindigende op 6299 is gevallen op het nummer 005395 is gevallen op het nummer 068785 is gevallen op het nummer 018645 is gevallen op het nummer 079336 is gevallen op het nummer 013711 is gevallen op het nummer 000214 is gevallen op het nummer 098778 nummer zijn twee prijzen gevallen. Maar in 1935 werd in Italië vooral om de ontduiking te bestrijden een be lasting ingesteld op de coupons van alle aandelen en effecten. Die belasting werd aan de bron geheven, dus eenvoudig van de dividenden afgetrokken. Ook het Vati caan en kerkelijke instellingen betaalden dus couponbelasting. Op een uiterst moei lijk ogenblik voor Italië, eind 1942 toen de geallieerde troepen reeds in Noord-Afrika waren geland en de fascistische kopstuk ken begonnen te begrijpen dat de oorlog verloren was en dat zij binnenkort hun bijeengegaarde kapitalen op een of andere manier naar het buitenland zouden moeten zien over te maken, waarheen zijzelf een goed heenkomen zouden zoeken, slaagde het Vaticaan erin vrijstelling te krijgen van die couponbelasting. Die vrijstelling was een buitengewoon ernstige zaak, ten eerste omdat de coupon belasting praktisch de enige belasting was, die gefortuneerden treft in Italië kende en kent men geen vermogensbelasting en ten tweede, omdat de bankiers die de Vaticaanse belangen behartigen, ook zon der medeweten van het Vaticaan, vrij ge makkelijk misbruik van die vrijstelling konden maken en als kerkelijk eigendom aandelen konden doen doorgaan, die eigen dom waren van particulieren. Na de oorlog is de couponbelasting af geschaft, maar in 1962 is zij opnieuw inge steld, steeds met het doel de ongehoorde belastingontduiking te bestrijden. Het is die belasting geweest, die aanleiding werd tot grote kapitaalvlucht naar Zwitserland. Maar het Vaticaan beriep zich op de cir culaire van december 1942 en eiste vrij stelling. Een democratisch kamerlid, Faus- tino Zugno, kwam met een wetsontwerp waarbij die vrijstelling zou worden goed gekeurd, maar op 13 december 1962 werd dat ontwerp door het parlement verwor pen. Het Vaticaan zou dus moeten betalen, Maar in de periode van het kabinet Leo ne uitsluitend christendemocraten werd, zonder het parlement daarin te ken nen, bij een briefwisseling tussen de Italiaanse ambassadeur bij de H. Stoel en de kardinaal-staatssecretaris Cicognani, de vrijstelling toch verleend. Op 11 oktober 1963, vlak voor het kabinet Leone aftrad, werden er op één dag liefst vier nota's aan het Vaticaan gezonden, waarbij deze zaak onderhands werd geregeld. Maar nu zitten er socialisten in de re gering en dezen zijn niet van plan zich daarbij neer te leggen. Hun redenering is in de middeleeuwen verdedigde de adel het land met de wapenen, de geestelijken met het gebed en de gewone man kon be talen. Die tijden zijn voorbij en de lasten worden nu rechtvaardig onder allen ver deeld. Het Vaticaan geeft echter geen krimp en heeft gedreigd met het „en bloc" ver kopen van alle Italiaanse aandelen in zijn bezit. Dit zou voor Italië een ongehoorde ramp zijn, omdat het Vaticaan ongeveer 15 percent van alle aandelen, die op Italiaanse beurzen verhandeld worden, in eigendom heeft. Zou kardinaal Cicognani deze bedreiging ten uitvoer brengen, dan zou de Italiaanse beurs, die toch al in moeilijkheden verkeert, een nooit gekend dieptepunt bereiken. Het Vaticaan eist, dat de vier nota's van 11 oktober 1963 worden geratificeerd door het parlement en Moro weet, dat dit onmogelijk is, omdat hij voor wat de lekenpartijen zien als een be lastingontduiking op enorme schaal geen meerderheid kan verwachten. Hoe rijk het Vaticaan is, valt moeilijk te zeggen. Zelfs het verzoek van Moro om althans ieder jaar een lijst te willen stu ren van het effectenbezit, teneinde ge knoei t« voorkomen, is afgewezen. Het Amerikaanse blad „Time" meent dat de meest betrouwbare gegevens doen veron derstellen, dat het gaat om een bezit tus sen tien en vijftien miljard dollar. Het be zit aan Italiaanse aandelen zou 1,6 mil jard dollar bedragen. De belastingontdui king tot nu toe wordt geschat op onge veer veertig miljard lire. Toen dit bedrag in verscheidene Italiaan se bladen bekend was gemaakt, kwam er „uit bevoegde kring" een mededeling, waarin werd gezegd, dat zulk een bedrag aan couponbelasting een aandelenbezit van 3500 miljard lire veronderstelt, terwijl er in heel Italië slechts 5500 miljard lire aan delen bestaan. Het Vaticaan bezit heus geen 70 percent van alle aandelen. Maar „La Stampa" van Turijn gaf daar een belangrijk antwoord op. Die ontduiking van 40 miljard betreft niet één jaar, maar drie jaren en „wanneer men de 3500 mil jard en de 70 percent van alle aandelen door drie deelt, komt men tot heel wat minder absurde cijfers." In ieder geval is er het wetsontwerp no. 1773, waarbij de christendemocraten voorstellen het Vaticaan, de vele geeste lij e orden, de kerken, kloosters, enzovoort vrij te stellen van de couponbelasting. En er is de socialistische weigering maar zullen de socialisten voet bij stuk houden? dat voorstel goed te keuren. Een maand geleden heeft een rijkaard uit Bologna bij testament weer eens een miljard lire aan de paus vermaakt. Het Vaticaan heeft het echt niet zo hard nodig LAS CRUCAS (New Mexico) (AP) De krachtbron, die de Amerikaanse astronau ten van de maan weer naar de aarde te rug moet brengen, heeft donderdag voor het eerst vijf seconden proefgedraaid. Een woordvoerder van de Amerikaanse dienst voor de ruimtevaart zei dat de re sultaten bevredigend waren. Hij beschreef de proef als „een mijlpaal in het Ameri kaanse maanprogramma". De krachtbron met een hefvermogen van 15.876 kilo, die bij de eerste Amerikaanse landing op de maan gebruikt zal worden, werd getest op een proefbank van het proefterrein voor raketten, White Sands, TOKIO (AP) In centraal Japan heeft zich dinsdagmorgen een aardbeving van middelzware kracht voorgedaan. Eén per soon zou zijn omgekomen en drie mensen hebben verwondingen opgelopen Door een aardverschuiving werden treinrails beschadigd. De sneltrein tussen Tokio en Osaka moest stoppen. Terwijl anti-vliegtuigraketten op de voorgrond dreigend omhoog wijzen houdt een groepje Amerikaanse ma riniers een, paasdienst in de open lucht. Dit Vietnamese oorlogsbeeld herinnert eraan dat de vrede in 1965 nog steeds een vrome wens is. (Telefoto). Politiek is geen fatsoenlijke zaak. Po litiek is nooit een fatsoenlijke zaak ge weest." Aldus de aanhef van een veront waardigd artikeltje waarin, na enkele op merkingen van historische aard, de heden daagse wereldpolitiek op de korrel wordt genomen. Ik schrik al lang niet meer wanneer een schrijver mij reeds bij de start een op stopper toedient als de hier geciteerde. Ik weet namelijk dat hij zijn eventueel gelijk bij voorbaat vertroebeld heeft door zijn geëmotioneerdheid. In het gunstigste ge val kan er dan iets volgen dat sympa thiek is door de oprechte toon, door de opzet te overtuigen. Maar de waarheid, die op bedachtzame wijze gezocht wil wor den, loopt kleerscheuren op als men haar met een bons op haar voetstuk pro beert te zetten. Dit alles wil niet zeggen dat ik een blin de bewondering heb voor hetgeen politici en staatslieden bedreven hebben en be drijven. Maar indien zij vooral afkeer en verontwaardiging wekken, komt dit niet doordat men hier te maken heeft met lie den die zoveel slechter zijn dan anderen die zich niet op het politieke toneel verto nen, maar doordat hun openbare positie hen tot een gemakkelijker mikpunt maakt. Zij zijn mensen als wij allen en zij be zitten dan ook volstrekt niet het monopo lie van eerzucht, machtsbegeerte en soms, gewetenloosheid. Zij zijn trouwens niet de enigen die politiek bedrijven. Naar zijn oorspronkelijke betekenis is po litiek de publieke zaak en het behartigen daarvan. In meer uitgebreide zin wordt in alle kringen van de samenleving aan po litiek gedaan. Men spreekt van conjunc- tuurpolitiek, van arbeidspolitiek, van kunstpolitiek kortom, op alle levensge bieden zijn mensen doende hun zaken te organiseren, te leiden, dienstbaar te ma ken aan wat zij als het algemeen belang zien. Over dat algemeen belang wordt door verschillende mensen verschillend ge dacht. Zij verliezen het soms uit het oog en verwarren het met hun eigen belang. Overal waar mensen bijeen zijn, op bu reaus, in fabrieken, ja zelfs in de werk kamer van de enkeling komen gedachten en handelwijzen voor die zijn ingegeven door partijdigheid, onoprechtheid, egoïs me. In plaats van „politiek is geen fat soenlijke zaak" zou men dus moeten zeggen „het menselijk samenleven is geen fatsoenlijke zaak". Maar beide bewerin gen wijs ik af. Ze zijn absurd, omdat reeds in het constateren van het onfatsoen het tegendeel ligt opgesloten: het fatsoen, het zedelijk besef, de morele verontrusting en het daaruit voortvloeiende eeuwige stre ven van de mens om zijn roofdiemeigïn- gen aan banden te leggen. Ik geef toe dat de politiek steeds bijzon der veel onverkwikkelijks te zien heeft ge geven. Maar door diezelfde politiek heb ben wij instellingen en voorzieningen ge kregen die ons tegen de ergste willekeur in wezen de, willekeur van onze eigen natuur beschermen. Waar een bewe ging is, d.oet zich altijd vroeg of laat een tegenbeweging gelden. Die tegenbeweging te steunen en haar de hele aarde te doen bestrijken, lijkt mij bij uitstek de taak van deze tijd. Advertentie RED BAND ROOSENDAAL MEXICO STAD (AP) Dertien mensen, onder wie een aantal kinderen, zijn maan dag omgekomen in het Mexicaanse olie centrum Poza Rica toen ontsnappend gas in brand vloog. Het vuur siloeg over naar een aantal in de buurt gelegen boerderijen. Twee mensen werden ernstig gewond. Zes personen liepen -minder ernstige brandwonden op. De omgekomenen sliepen toen de brand uitbrak. INCASSO WEEKABONNEMENTEN Da incasso van hot abonnementsgeld iedere week kost veel tijd en moeite, aan u en aan onze bezorgers. Er zijn twee mogelijkheden om het ongemak in dit opzicht te vermijden a. Overgang op een kwartaalabonne ment b. Betaling aan de bezorger voor een periode van 4—6 weken. U krijgt dan een door de bezorger onder tekend ontvangstbewijs Misver stand over de betaling is daardoor uitgesloten. Het resultaat voor u 7 Minder geloop naar en gebel aan de deur; in uw wijk daardoor een vlottere bezorging. Voor de bezorger minder last. Probeert u het eens. DE ADMINISTRATIE Verstandhouding. Het bestuur van de Kib- boetz Boker in de Negev-woestijn heeft afwijzend beschikt op een voorstel van oud-premier Ben Goerion, die in deze ne derzetting woont. Ben Goerion had ge pleit voor oprichting van een Duits cul tureel centrum in de kibboetz. Het ini tiatief hiertoe was uitgegaan van een groep Duitsers die ijveren voor een be tere verstandhouding tussen de twee lan den. Drijven. De Zwitserse geleerde dr. Jacques Piccard is van plan met acht metgezel len in een 28 meter lange duikboot op grote diepten met de golfstromen mee te drijven van Florida naar New Found- land. De tocht over 3.200 km zal zes weken duren. Men wil het leven onder zee en de stromingen bestuderen. Handelsbelasting. President Soekamo heeft een nieuwe handelsbelasting inge steld. Om handelszaken te kunnen doen moet men een vergunning kopen, die ten hoogste ongeveer 5000 gulden zal kosten. Beer. Voor het eerst sinds vijftien jaar is het twee Oostenrijkse jagers uit de provincie Karinthië gelukt een bruine beer te schieten. Het dier woog 200 kilo. Voedselvergiftiging. In Teheran zijn 150 pa tiënten van het sanatorium van meis jes in een ziekenhuis opgenomen met verschijnselen van voedselvergiftiging. Acht van de patiënten zijn inmiddels ge storven. Ze zouden ziek zijn geworden na een vleesgerecht te hebben gegeten. Tuut. Het aantal auto's dat de wereld telt is vorig jaar met ruim elf miljoen tot 168,3 miljoen toegenomen, zo heeft het in New York verschijnende vakblad Automobile International uitgerekend. Er waren eind vorig jaar 130,6 miljoen per sonenauto's, 36 miljoen vrachtauto's en 1,4 miljoen autobussen geregistreerd. Vampiers. Reusachtige vampier-vleermui zen met een vleugelspanwijdte tot één meter hebben in het noorden van da- Mexicaanse staat Chihuahua dorpelingen en vee aangevallen. Men wil nu de grot ten waar de vampiers slapen met vlam menwerpers leegbranden. Spelletje. De politie van Sydney heeft vier schooljongens gearresteerd op beschuldi ging van moord. Zij hadden een 55-jarige inwoner van Sydney, die in een wacht lokaal bij een bushalte lag te slapen, met spiritus besprenkeld, waarna zij hem hadden aangestoken. De man is la ter in een ziekenhuis aan zijn brandwon den overleden. Been. Een 68-jarige inwoner van het na bij VenetiN gelegen Udine werd zondag door een auto aangereden. Hij bleef en kele ogenblikken bewegingloos op straat liggen, met een geheel van het lichaam gescheiden been. De ontsteltenis van de toeschouwers verdween snel, toen bleek dat slechts het houten been van de aan- geredene was versplinterd. De man zelf was ongedeerd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 3