Hajer en
gewillig
Okker capituleerden
voor Zuidafrikanen
Willem II contra Blauw Wit;
directe inzet: de eredivisie
V
Twaalf Nederlandse jongens krijgen week
les in beroemde Engelse cricketschool
Dertig bussen met supporters
van Go Ahead naar Telstar
Op den duur geeft constructief
voetbal toch het meeste succes
Mr. Robertson: „Die Tuininga
had ik eerder willen hebben
Grote teleurstelling in strijd voor Davis Cup
Jammerlijke nederlagen
Davis Cup-tennis
Benfica nam
genoegen met
kleine zege op
Vasas Györ
Trainer Van der Leek: „Ik hou niet van fratsen
ZATERDAG 1 MEI 1965
11
Overwicht
Kipping beste sprinter
in het Vondelpark
Droeve vertoning
Deventer bedrijfsleven biedt bustrip aan
Kalm aan
Goedkeurend
Op den duur
Fijn stel
NICOLS—H.V.A.
Zaanstreek versloeg
Heerenveen met 4-0
Klassementen in de
Tulpenrallye officieel
Het ziet er naar uit, dat twee setpun-
ten voor Tom Okker —bij 5-4 in de eerste
set tegen Keith Diepraam het hele verloop
van de Davis Cup-wedstrijd Nederland-
Zuid-Afrika (nu al) aanzienlijk hebben be-
invloed. Misschien hebben Okker en de
ruim tweeduizend toeschouwers op de
Mets zich op dat moment niet scherp ge
noeg gerealiseerd op wat voor een belang
rijk punt zij waren aangeland. De Neder
landse kampioen schonk tot op dat ogen
blik dan ook heel wat meer vertrou
wen dan daarvoor Jan Hajer tegen Cliff
Drysdale. Hajer, de reisgenoot van Okker
deze winter naar Australië en de Philip-
pijnen werd door de lange, slanke Afri
kaan rustig, maar daarom des te indruk
wekkender van het gravel gespeeld: 6-0,
6-2, 6-1. Cijfers die niet meer mogelijk le
ken voor onze spelers, die maandenlang
in het tennis-mekka hadden rondgedoold.
De uitdrukking van Hajer na afloop van
de partij spreekt de duidelijkste taal: „Ik
sloeg geen bal
Die twee setpunten van Okker dan, zij
kwamen als vanzelfsprekend, hoewel hij
daarvoor een voorsprong van 3-1 had zien
wegvloeien. Maar de ranke Haarlemmer
speelde aanvankelijk zoals iedereen ge
hoopt had. Sterk, vloeiend, gemakkelijk,
scherp spreidend, hard en diep vollerend.
De lange, nukkige Keith Diepraam zocht
moeizaam naar zijn touch op het trage,
vochtige gravel. Een vergelijking met zijn
collega (maar geen vriend) Drysdale
drong zich meteen op. Veel minder con
trole, al had Drysdale dat aan de duide
lijk „tennis-vermoeide", Hajer geen kind.
Okker probeerde zijn Australische en
Wimbledon-niveau te bereiken, maar ook
aan hem ging de aparte beklemmende
Davis Cup-sfeer niet ongemerkt voorbij.
Maar er was nog meer om Okker van de
kook te brengen. Eindelijk moest hij dan
eens voor eigen publiek in een grote be
langrijke landenwedstrijd uitkomen. Zijn
landgenoten die zoveel goeds van hem
hadden vernomen uit verre landen en dus
ook hier veel van hem verwachtten. Twee
maal op gamepunt sloeg de jonge Haar
lemmer een dubbele fout. Het was een
kleine aanwijzing van wat hem beroerde.
Maar zie, op 5-4: twee setpunten en in de
belangrijke eerste set nog wel. Diepraam
maakte echter, alles-of-niets spelend, weer
gelijk en pikte de game ondanks een ver
raderlijke netbal van Okker. Hard en fel
werd er gestreden om de volgende service-
game van Okker, met over en weer kost
bare fouten, Okker verspeelde hem ten
slotte en vervolgens ook de set, waarbij
hij pijnlijk ondervond, dat speciaal de
backhand van de Zuidafrikaan uitgroeide
tot een geducht wapen. Okker kwam nog
bij 2-1 voor in de tweede set en daarna
wie had dat verwacht niet meer.
Diepraam kreeg langzaam maar zeker
overwicht Okker's zelfvertrouwen had
een lelijke tik gekregen. Hij durfde ineens
veel minder, zijn speelarm ging zich min
der natuurlijk en soepel bewegen. Diep
raam kwam nu pas goed in zijn spel. Het
aantal „weggevers" werd aanzienlijk min
der, hij ging meer pressie oefenen en zocht
zoveel mogelijk de netpositie. En Okker
mocht dan van tijd tot tijd nog bijzonder
knappe dingen laten zien, zijn spel ging
toch hoe langer hoe meer de scherpte
missen om zijn tegenstander beslissend
van het net te kunnen verdrijven. Okker
ging onder deze pressie forceren, nam
daardoor te veel risico. De tweede set gaf
hii bij 5-3 cadeau door na deuce tweemaal
fout te slaan
In de derde set nog een kleine opleving
na 0-3 achter, maar na 2-3 ging het snel
mis met onze kampioen. Op love verspeel
de hij zijn servicegame door ongecontro-
Behalve in Den Haag is er vrijdag op
vele plaatsen in Europa gespeeld om de
Davis Cup. De resultaten in de wedstrijden
voor de eerste ronde waren:
Londen: Groot-BrittanniëIsrael 41.
Dublin: Ierland—Denemarken 02 na de
eerste dag. Essen: West-DuitslandZwit
serland 20 na de eerste dag. Helsinki:
Finland Oostenrijk 11 na de eerste dag.
Stockholm: Zweden—Polen 1—1 na de eer
ste dag. Brussel: België—Chili 0—2 na de
eerste dag. Barcelona: Spanje—Grieken
land 20 na de eerste dag. Pescara: Italië
—Portugal 2I) na de eerste dag. Boeda
pest: Hongarije—Brazilië 1—1 na de eerste
dag. Mondorf: LuxemburgTurkije 11
na de eerste dag. Zagreb: Joegoslavië—
Marokko 50.
Onder zeer grote belangstelling werd op
koninginedag in het Vondelpark te Am
sterdam een wielerronde voor amateurs
gehouden en daarbij bleek de Hagenaar
Chris Kipping in de massale eindsprint
van het vijftig man sterke peloton alle
ontsnappingen waren door het hoge tempo
op niets uitgelopen over het scherpste
eindschot te beschikken.
De uitslag was: 1. C. Kipping, Den Haag,
de 70 km in 1 uur 41 min. en 37 sec.; 2.
Raats, Amsterdam; 3. H. Pels, Amsterdam;
4. H. Stakenburg, Amsterdam; 5. G. Ouds-
hoorn, Vinkeveen; 6. P. Bronkhorst, Am
sterdam; 7. Th. Blom, Haarlem; 8. F. van
Lachterop, Amsterdam; 9. A. Marinus, Am
sterdam; 10. K. Komer, Halfweg. De Haar
lemmer Loe Otte legde in deze massasprint
beslag op de zestiende plaats.
In de race voor nieuwelingen zegevierde
de Amsterdammer Rink Comelisse in een
tijd van 1 uur, 2 min. en 1 sec. over de 40
km. Bij de aspiranten was Wijte Haayer
uit Halfweg de snelste (26 km in 40 min.
en 39 sec.). De Santpoorter G. Duwel ein
digde als zevende.
ZWEMMEN. De organisatie van de
iweminterland Nederland—West-Duitsland
op 19 en 20 juni is toegewezen aan de
iwemverenigingen ZON en Heerlerheide.
Tom Okker
Zuidafrikaan
Okker heeft
in zijn partij tegen de
Diepraam (voorgrond),
een smash gegeven op
Diepraam.
leerde vaart en even later waren Okker
en het publiek een illusie armer (3-6).
Jan Hajer stond in 54 minuten weer bui
ten de baan en had toen drie schamele
games in handen. Onze landgenoot had op
vallend veel last van de niet te snelle top-
spinballen van Drysdale en natuurlijk was
diens met twee handen geslagen backhand
een moordend wapen. Prachtig wisselde de
Zuidafrikaan kort en lang spel af en ook
de tempi veranderde hij overrompelend.
Binnen 12 minuten had hij de eerste set
met 6-0 binnen. Hajer maakte zich duide
lijk kwaad, maar dit keer mocht dat niet
baten. Drysdale bleef ijzig kalm spreiden
en variëren, soms de bal domweg in het
spel houdend, waarop Hajer dan ook
prompt de rally verloor door een fout. In
de tweede set kon onze landgenoot het
spel nog het langste rekken, maar het
bleef bepaald dilettantisch en zeker be
schamend voor een tennistoerist met enige
naam. In de derde set had Hajer helemaal
geen controle meer. Volkomen ontmoedigd
liet hij zich met 6-1 ter slachtbank leiden.
Een droeve vertoning.
Benfica, winnaar van de Europese beker
in 1962 en 1963, heeft te Boedapest in het
NEP-stadion voor 70.000 toeschouwers de
eerste stappen gezet óp de weg naar de
finale 1965. Het enige doelpunt in deze
snelle en op hoog peil staande wedstrijd
werd in de 28e minuut van de tweede
helft gescoord door Benfica's rechtsbinnen
José Augusto. Voor de rust hebben de
Hongaren verscheidene goede scoringskan
sen gehad, maar telkens weer stuitten zij
op de in een grootste vorm stekende Costa
Pereira in het Portugese doel.
De tweede wedstrijd tussen beide ploe
gen in de halve eindstrijden wordt gespeeld
op donderdag 6 mei in Lissabon.
(Van onze sportredactie)
Het ziet er naar uit, dat Schoonenberg
morgen een grote invasie van Deventena-
ren krijgt te ontvangen. Voor Go Ahead
immers is de slotwedstrijd tegen Telstar
uitermate belangrijk. Go Ahead heeft
nog één punt nodig om zich in veiligheid
te stellen. En men rekent er op, dat dat
punt er in de wedstrijd tegen Telstar ook
uitkomt. Mocht Sittardia een punt ver
spelen aan ADO dan is het pleit ten na
dele van de Limburgers ai beslecht. In
dat geval kan Go Ahead ook niets meer
gebeuren.
Het Deventer bedrijfsleven heeft voor de
ze gelegenheid bussen gecharterd. Ieder
a
„We zijn in de „winning mood", dat geeft ons vertrouwen voor de wedstrijd tegen
Blauw Wit. In de laatste dertien wedstrijden hebben we 23 punten verzameld, tien
keer gewonnen en drie keer gelijkgespeeld. Dat is wat! En dan te denken dat we na
de eerste zestien wedstrijden nog maar 15 punten hadden. Toen stonden we 9 punten
achter op Blauw Wit, nu staan we er een voor! Ja echt, we hebben er vertrouwen in,
dat we ons in de eredivisie spelen. Wat niet wegneemt, dat ieder van ons, en vooral ik
dat leer je wel als je al zo'n 28 jaar als trainer meeloopt volledig beseft, dat bij
voetbal een plus een geen twee is".
Heel rustig, met de zekerheid van de man met ervaring spreekt Jaap van der
Leek (53), trainer van het Tilburgse Willem II, koploper met Elinkwjjk in de eerste
divisie. Voor de heer Van der Leek en zijn jongens wordt het zondag een belangrijke
dag. Dan spelen ze tegen runner-up Blauw Wit in het Olympisch stadion. Wint of
speelt Willem II gelijk, dan staat de deur naar de eredivisie voor de tricolores wagen
wijd open. Ook Elinkwjjk uit Utrecht heeft aan één punt genoeg om zich eredivisie-
ploeg te kunnen noemen. De mannen uit de Domstad ontvangen het niet te onder
schatten NEC.
„Wij doen voor die wedstrijd tegen de
Amsterdamse „zebra's" niets bijzonders,"
vertelt Willem Il-trainer Jaap van der
Leek. „Mijn parool is altijd, doe maar
gewoon, dan doe je al gek genoeg. Ik hou
niet van die fratsen, als plotselinge sauna
baden, logeerpartijtjes in zogenaamd rusti
ge hotels, en andere dingen, die dan ineens
—als een team voor een belangrijke wed
strijd staat -gewicht in de schaal moeten
leggen, larie!"
„Waarom Willem II de laatste maanden
zo goed draait? Tja, waarom krijg je in
eens succes! Wat is succes? Ik heb daar
toch een formule voor. In voetbal is vol
gens mij succes een mengsel van talent,
ijver en geluk. Als talentvolle spelers ont
breken, kom je er niet. Ontbreekt de ijver
dan evenmin. En heb je het geluk niet op
je hand. dan wordt het ook heel moeilijk.
De reden, dat wij in de eerste helft van
de competitie weinig wonnen, lag m.i. aan
het feit, dat we onze draai, de beste op
stelling, de beste speelwijze nog niet had
den. Tot we ineens gingen draaien. Vooral
door de volhardende ijver van de spelers.
Draai je eenmaal, dan gaat het steeds
beter. De spelers gaan in zichzelf geloven.
Ach. ja en dan komt het geluk ook Wel.
't Geluk is met de stoutmoedigen, zegt een
spreekwoord, 't Geluk is ook met de door
zetters. Wij hebben geen team van speciale
sterren. Onze kracht is de homogeniteit,
99
(Van een speciale verslaggever)
Ingeklemd tussen vriendelijk uitziende huizen, op enkele tientallen meters van een
rotonde, waarover duizenden auto's per uur zich behoedzaam een weg zoeken, ligt
in de Londense wijk Finchley de Middlesex County Cricket Club. Uit de auto's die
aan de rand van het gazon stoppen, dat geschoren is met Engelse zorgvuldigheid,
stappen jongens, die lange tassen met zich dragen. Het is de jeugd, die hier wordt
opgeleid om eens een topplaats in te nemen in de sport, die in de zomermaanden het
leven van de Britten beheerst: Cricket. Het spel, dat in talloze gedichten is bezongen
en waarvan een groot Engels staatsman eens heeft gezegd: „Cricket is geen spel dat
men speelt; het is een godsdienst die men belijdt". Cricket is voor de Engelsman
veel meer dan alleen een spel. Het is een instituut waarin men de opvoeding vindt,
die het karakter vormt van de man. Het Mekka voor de cricketer is de Middlesex
County Cricket School. En twaalf jonge cricketers uit Nederland werden waardig
gekeurd om in deze school te werken aan het vervolmaken van hun stijl, een week
lang. De man, die de Nederlandse „toekomst" bijschaafde, droeg vele jaren de cap
van het Engelse nationale elftal: het hoogste dat in cricket te bereiken is. Voor zeven-
eneenhalve gulden leert mr. Robertson hoe cricket moet worden gespeeld; per halfuur.
De jeugd stroomt toe. En niet alleen de
jeugd. De avonduren zijn voor de oude
ren; voor hen, die al ver, soms heel ver
zijn geklommen op de ladder waarvan na
de laatste trede een plaats in de sterkste
teams wacht: de County-ploegen.
Twaalf Nederlanders tussen honderden
Britten. In de school een hal, die
320.000 gulden kostte, klinkt het klotsen
van de ballen op de bats. Op vijf pitches,
gemaakt uit rubber met een onderlaag,
worden van 's ochtends tien tot 's avonds
elf de ballen op de batsmen losgelaten:
listige leg breaks, vinnige off-spinners of
googlies, die de onverstoorbare blik in de
ogen van degeen aan het bat even doet
verstarren.
Met een licht handgebaar onderbreekt
mr. Robertson nu en dan de regelmaat
waarmee de bowlers de ballen uit hun
hand laten komen.
,,Je kunt je aanloop best eens twee pas
sen korter maken.Probeer het eens".
Peter le Noble van het Haagse HBS
slaat zes, zeven meter met grote passen
onder zich vandaan, smijt zijn linkerarm
omhoog en pitcht de bal met nauwgezette
accuratesse naar het wicket, waar de stu
dent in de chemie uit Hilversum Fred Re-
man met even grote precisie de bal van
zijn bat in de richting van de slips laat
glijden.
Le Noble, de 21-jarige onderwijzer, krijgt
een bemoedigend klopje op de schouders.
De onderwijzer wordt onderwezen: „dat
is beter, Peter.veel beter".
De drie Rotterdammers, Patrick Trijze-
laar van VOC, Koos Gouka van Excel
sior en de Spartaan Hannes Tollenaar,
trainen bij elkaar op de eerste pitch, tegen
de wand van de hal. Bob White, county-
speler van Middlesex, besteedt vandaag
zijn zorgen aan dit trio. Hij schaaft aan de
leg-slag van Tollenaar, haalt even later
mr. Robertson er bij en kijkt peinzend,
zittend op zijn hurken, hoe de 22-jarige Rot
terdammer zijn slagen ritselend in de net
ten laat verdwijnen, die de pitches schei
den.
Hans Kramer van het Haagse Quick
bukt snel voor een bumper van Walter
Brand, een 21 jaar oude ambtenaar bij het
Provinciaal Bestuur van Zuid-Holland.
Brand, een geduchte bowler, die vorig sei
zoen een belangrijk aandeel had in de pro
motie van zijn club, „Krekels" uit Den
Haag, naar de eerste klasse B, wordt door
mr. Robertson teruggehouden van zijn
wens, zo hard mogelijk te bowlen.
„Snelheid wisselen Walter breng de
batsman in moeilijkheden.je actie
moet nog iets vloeiender worden". En
Robertson buigt het grijzende hoofd over
de bowling-arm van de Hagenaar. „Zo en
niet anders". Walter Brand gooit zijn zo
veelste bal. Het is deze week misschien
zijn duizendste.
Ernst Neuerburg van het Haagse HCC
is met zijn 15 jaren de jongste van de
twaalf, die de Koninklijke Nederlandse
Cricket Bond waardig bevond om overzee
te sturen. De jongen, die de naam draagt
van één der grootste HCC-ers, grijpt iede
re minuut van deze Britse week aan om te
leren. Om onderwezen te worden in het
spel, dat zo'n belangrijk onderdeel van zijn
leven is.
Diezelfde, voor de niet-kenner welhaast
bedwelmende wil om beter cricket te le
ren spelen, heeft ook de 17-jarige Haar
lemse scholier Jan Willem Tuininga, een
bowler met een welhaast natuurlijke aan
leg voor legspinners. Mr. Robertson knik
te vele malen goedkeurend in zijn rich
ting. Fluisterend zei hij tegen mij: „die
jongen had ik hier willen hebben toen hij
een jaar of dertien was. En dan graag twee
jaar lang, iedere dagIedere dag twin
tig minuten of een half uur trainen daar.
Iedere dag. En dan een paar jaar lang.
In de Middlesex County Cricket
School neemt oefenmeester Robertson
een paar jonge Nederlandse cricke
ters onder handen.
Het is een wensdroom van de student uit
Deventer Georg Hartong (UD), van de
16-jarige Amsterdamse scholier Hergen
Spits (VRA) en zijn stadgenoot Dolf Oos-
tra van ACC.
Voor hen is het slechts een week. Lut
tele uren, te weinig, in de Middlesex Coun
ty Cricket School.
Door de wazige ruimte in de school de
van plafond tot bodem reikende netten ver
vagen het uitzicht, klinken de rustige
stemmen van mr. Robertson en zijn as
sistenten Smith en White.
„Come on boys, play the game.
„Kom jongens, speel het spel
Voor een Engelsman is er slechts één
spel: Cricket.
Twaalf Nederlanders hebben, kort voor
het seizoen in Nederland begint, een unie
ke training gehad. Het geleerde zullen zij
overdragen aan hun clubvrienden, gedul
dig en vriendelijk. Want cricket maakt
vrienden. -
een kan voor één gulden een buskaartje
(retour) Deventer-Velsen bemachtigen. Na
enkele uren voorverkoop waren er al veer
tien bussen volgeboekt. Men verwacht, dat
er dertig bussen met supporters naar Tel
star komen.
Go Ahead brengt hetzelfde elftal in het
veld, dat vorige week slag leverde tegen
Sittardia: Van Zoghel-Warnas, Butter,
Goedhart en Tiemann Somers en Ter
Mors Leferink, Strik, Kanselaar en
Niehuas. Telstar heeft ook geen wijzigin
gen in zijn (winnende) team aangebracht.
Voor de Haarlemse clubs wordt het een
saai sluitstuk. Het trio Haarlem, RCH en
EDO heeft na de goede start geen
rol van betekenis kunnen spelen. Haarlem
speelt zijn slotwedstrijd thuis tegen Hilver
sum. EDO gaat naar De Graafschap en
RCH onderneemt de reis naar Zwolse
Boys.
Telstar (thuis tegen Go Ahead): Stuy;
Liptak en Pirovano; Althof, Kort en
Brom; De Vries, Van Wijk, Boekestein,
Van Egmond en Van der Kuil.
Haarlem (thuis tegen Hilversum): Van
Heeswijk; Smit en Van Duffelen; Wen-
tink, Kroon en Clavan; Bosdijk, Vree
ken, De Oude, Berendregt en Jonker.
EDO (uit tegen De Graafschap): Ama-
ma; Disselköter, Koster, Van der Putten
en Berends; Spiers en Mul; Van Kam
pen, Koek, Peters en De Winter.
RCH (uit tegen Zwolse Boys): Van der
Meeren; Wullems en Honout; Nanai,
Koning en Euwes; Engelenberg, Van
Dijk, Maslo, Biesbrouck jr. en Meyer.
het begrip bij de spelers, hoe ze moeten
spelen, de inzet van de jongens en de
onderlinge verdraagzaamheid."
„Ik ben geen liefhebber van kick-rush en
knok-spel. Ik probeer en heb dat altijd
gedaan mijn jongens constructief voet
bal te leren spelen. Ook wij spelen het
4-2-4-systeem. Ook wij verdedigen natuur
lijk als we verdedigen moeten simpel om
dat de tegenstander sterker is, maar w«
blijven steeds aan het maken van doelpun
ten denken en niet alleen aan het voorko
men ervan. Toen we dit seizoen startten,
wist ik, dat we een beter elftal hadden
dan vorig seizoen. Ik bouwde op, zoals
we nu nog steeds aan het bouwen zijn.
Dat we op de voorlaatste competitiezondag
aan de leiding zouden staan en een goede
kans zouden maken om de ere-divisie bin
nen te wippen, had ik nooit gedacht. Het
is voor mij alleen een bewijs van de stel
ling, dat je met constructief voetbal te
spelen op den duur toch verder komt, toch
aan het langste eind trekt. Omdat we nog
steeds in de opbouw van een goed team
zitten we hebben erg jonge spelers
naast een meer ervaren kern is het re
sultaat van zondag voor ons niet van
levensbelang. Natuurlijk zullen we het fan
tastisch vinden als we het halen, maar
lukt het niet, wel, dan gaan we rustig door
met ons bouwwerk. Vaak is het resultaat
in zo'n wedstrijd nauw verweven met de
directe vaak financiële belangen van
de club. Dat geeft je dan iets geforceerds.
Dat is er bij ons gelukkig niet bij. Ik
bedoel te zeggen met het winnen of ver
liezen van die wedstrijd is niet het leven
of de dood van onze vereniging gemoeid."
„Ik ben hier in Tilburg gewoon met een
fijn stel knapen een lekker elftal in elkaar
aan het draaien. Brabantse jongens zijn
niet moeilijk. Ze zijn over het algemeen
gemoedelijk, houden niet van een ijzeren
discipline, maar zijn daarentegen veel
gauwer geneigd alles te geven, hebben een
enorme werklust. Ik werk met elf goeie
karakters in dit team. Natuurlijk verschil
len ze veel van elkaar, maar wat wil je
als de een bijvoorbeeld 35 is Jan Brooy-
mans onze aanvoerder en de ander pas
18 geworden is onze rechtsbuiten Toon
tje Orsouw. We doen helemaal geen mys
terieuze dingen op de training, geen stunts
of zo."
„Ik verwacht daar in het Olympisch Sta
dion geen ruwe wedstrijd. Daar zijn
Blauw-Wit en Willem II de teams niet
voor. Natuurlijk zullen de zenuwen een ge
ducht woordje meespreken, maar het zal
ongetwijfeld een fijn spelletje worden. Wat
kan voetbal toch mooi zijn om naar te kij
ken. hè? Heb je die Stanley Matthews-
wedstrijd gezien? Kijk, dat is nou de sport
waar je verliefd op kan worden. Niet dat
gerouwdouw in die cupwedstrijden, waar
in vaak het parool is: hoe kan ik mijn
tegenstander het best teisteren om er voor
deel uit te trekken. Naar mijn mening
treden de referees in dergelijke wedstrij
den veel te lankmoedig op. Bij die mensen
schijnt de lijfspreuk tegenwoordig te zijn:
wat er ook gebeurt, probeer met 22 spe
lers het veld te verlaten. Een scheidsrech
ter moet de sfeer aanvoelen, heet dat
tegenwoordig. Maar met al dat geteister
in het veld, wordt het voetbalspel als zo
danig vermoord, daar kan je niet genoeg
de nadruk op leggen. Voetbal moet een
spel blijven
Jan Dassen
Advertentie
ZONDAG 14.30 uur
HONKBALSTADION
In de tweede divisie A heeft FC Zaan
streek vrijdag met 40 gewonnen van
Heerenveen.
Bijna 6 uur heeft de internationale jury
van de Tulpenrallye nodig gehad om alle
na afloop ingediende protesten te behan
delen. Laat in de middag werd bekendge
maakt dat geen enkel protest werd toege
wezen, zodat alle voorlopige klassementen
officieel werden.
