DE DROOM VAN HET LEVEN LIMONADE- GAZEUSE NIEUW SPELDJE ALMDUDLER... HEERLIJK! i mmmÈm Morgen in Montreux de prijsuitreiking „Bericht aan de Levenden" van Hans Henkemans op Van Randwijks tekst De Pulitzerprijzen 23 2 FLESSEN ,Wenn der weisse Flieder wieder blüht"... DONDERDAG 6 MEI 1965 Calderon en O'Neill in het Weense Burgtheater s Liedjes van Cole Porter GEZINSFLESSEN TIJDELIJK BIJ drink dan een glas Almdudler en verwelkom de zomer. Almdudler, de zelfde aparte drank, die men ook„im Weissen Rössl" schenktBereid uit Alpenkruiden. Fris en verkwik kend. Alcoholvrij. Maar ook uitste kend om te mixen. Voor heerlijke longdrinks. Op 4 mei in het Amsterdamse Concertgebouw De radio geeft vrijdag T elevisieprogramma VOOR DONDERDAG NEDERLAND I T. V-nabeschouwingen Zinvolle programma's J. Damshuizer Thomas Holtzmann als prins Sigis- mund en Ewald Balser als koning Basilius in „Das Leben ist Traum" van Calderon de la Barca. EEN VERMOEDELIJK TOEVALLIGE samenloop van twee voorstellingen door het Weense Burgtheater noopt tot vergelijking. Niet vanwege congruente acteursopvattingen of parallellen in de regie. Beide kregen de best denkbare ver tolking en mochten dus, ieder voor zich, representatief ge acht worden voor het befaamde instituut. Maar tot ver gelijking noopt het onderwerp, dat men hier recht op de auteur af tegemoet kon treden, ongehinderd door, de aan dacht voor hoofdzaken afleidende, bijkomstigheden, een minder gelukkige bezetting of andere het inzicht vertroebe- CALDERONS „Das Leben ist Traum" is in zijn heldere nauwkeurigheid en tege lijk dichterlijke visie ongetwijfeld supe rieur aan het langademige, in de vorm al wat verouderde „Seltsames Zwischen- sp iel (Strange Interlude) van Eugene O'Neill. Maar toch werd ook O'Neill, on danks filosofieën en psychoanalyse, waar door mens- en wereldbeschouwing er sinds Calderon moral niet simplistischer op zijn geworden, door dezelfde gedachtegang ge grepen, door dezelfde aandoeningen be roerd, welke de Spanjaard eertijds dit stuk en „Das Grosze Welttheater" deden schrijven en die ook hem O'Neill die andere wereld bewust hebben gemaakt, bij ieder stuk opnieuw: een mysterieus sa menstel van krachten,die niet ophouden de mens tot zijn medium te maken: een leven achter dit schijnbaar toevallige leven, telkens weer. „Het leven is een droom" van Calderon de la Barca is, kort gezegd, de geschie denis van een worsteling om de waarde van het mens-zijn. Durven wij die strijd aan, d.w.z. is onze verbeeldingsmacht sterk genoeg, dan laten wij het snel ver vluchtigende en broze leven achter ons en gaan op in de droom, die eeuwig is; de droom, die het wonder van het mens-zijn op een nog niet bekende wijze aan ons openbaart en maakt, dat wij dit leven alleen maar ervaren kunnen als Genade. Een Goddelijke Waarheid, gepersonifieerd hier in Prins Sigismund. Twintig jaar op gesloten door koning Basilius, zijn vader, omdat de sterren ongeluk voorspelden, als dit noodlottig kind, wiens moeder stierf, bij de geboorte, vrij rond zou blijven lopen met die schuld, bekleedt Basilius op proef z.g. uit gewetenswroeging de Prins één dag met het Koningschap. Een dag, die het tot dan ongerept natuurkind het stempel geeft van wreedaard voor zijn on derdanen behept als zij zijn met alle ondeugden van de wereld omdat hij hèn in het gezicht slaat, vervuld van af keer voor hun vleiery en onbewust ver langend naar hernieuwde rust. Voor „straf" terug in zijn eenzaamheid, waar hem wordt wijs gemaakt, dat hij (die in staat van bewusteloosheid uit zijn gevan genschap werd ontvoerd) dit korte levens- intermezzo alleen maar heeft „gedroomd" is het juist de droom zijn „leermeester" naar zijn zeggen welke hem helderzien de maakt: Een mens, die tot het inzicht en de rijpheid is gekomen, wat achter de begrenzingen van het alledaagse leven aan enig ware krachten schuilt en die naar dit inzicht handelend als eerste werkelijke daad tegenover zijn vader de Vergeving stelt. EVENALS IN „Das grosze Welttheater", waar de proef met het leven hier op aarde bezien wordt in het licht van de eeuwig heid, wijst ook „Das Leben ist Traum" de toeschouwer op de zich in hem mani festerende Goddelijke openbaring. In dit stuk, dat een duidelijke reactie vormt op het geleidelijke verval van de Spaanse heerschappij, keert Calderon de rug toe aan de zelfbewuste Renaissance-mens, zich verliezend in ijdele bespiegelingen. Niet langer de vertolker van deugd en on deugd, gebaseerd op maatstaven, die gel den in het wereldlijk bestel, zoekt hij de weg naar een theater, dat nog slechts leeft bij de gratie van geestelijke crite ria en religieuze waarden. Calderon laat de vrije wil onverkort in stand, maar hij, die eenmaal heeft begrepen, dat „al het vergankelijke niet meer is dan gelijkenis" kan met die wil, zelfs in zijn droom, al leen nog maar iets uitrichten ten behoeve van een ander en Gode welgevallig. En zo laat de auteur Prins Sigismund verklaren: „Of het Waarheid is of Droom: alleen wèl-doen is dat wat belangrijk is". Met anderen doordrongen van de geest der contra-reformatie, die ver over de grenzen gaat, is dit auteurschap daarnaast ook ty pisch Spaans. Bijvoorbeeld in zijn con trastwerking van licht en donker, over daad (zie de taal van de beeldspraak) en ascese (de ideeën). Calderons invloed op het verhalende en beschouwende toneel reikt tot in onze dagen. Claudel in Frank rijk en mutatis mutandis zelfs een Brecht hebben aan hem ontleend. En in zekere zin ook de Amerikaan O'Neill, die men in de afgelopen weken uit het Burg theater perspectief van een Calderon— rijde kon belichten. IMMERS OOK IN O'NEILL „Seltsa mes Zwischenspiel" een stuk uit 1928, de middenperiode van zijn werken ver diept de schrijver onze kennis omtrent twee werelden, de polen, waartussen het leven zich beweegt: die van het uiterlijk verloop der dingen en die van ons eigen, uit de droom geboren, gedachtenrijk, waarvan wij geen anderen als onze deel genoten dulden. Is het die droom, oprij zend uit ons verleden en in een voorge voel van hetgeen komen gaat, die onze werkelijke levensloop bepaalt gedurende het „Seltsames Zwischenspiel" van dit hui dige bestaan op aarde? En prevaleren daarin de innerlijke samenspraken met ons zelf en zijn ondefinieerbare achtergronden, uit welke wij de kracht putten de rond om ons opgetrokken muren te doen wankelen? Of missen wij vandaag de kracht de droom boven het plan van de wensdroom te verheffen en is dat gedachtenrijk een uitwijkplaats zonder meer, waaruit wij tel kens gevankelijk worden teruggevoerd naar een heden, dat zich aan ons voltrekt, ook tegen onze wil en buiten ons diepste, heimelijk verlangen? WIJ ZEIDEN HET REEDS: Freud en de psychoanalyse hebben ook in het geval- O'Neill hun werk gedaan en de zekerheid, die voorganger Calderon nog op het hem opgelegde leven mocht veroveren, ging middelerwijl teloor. Ook voor deze Nina Leeds, vervuld van een niet aflatend heim wee naar de onbekende verten, de Elyseï- sche Velden misschien wel. Ontgoocheld door een in haar jonge leven gemiste kans en geslingerd tussen de jalouziën van een vereenzaamde oudere generatie, is haar lende factoren. Dit onderwerp, behandeld door twee schrij vers, die ieder voor zijn tijd met recht op het epitheton „klassiek" aanspraak zouden mogen maken, bleek namelijk vrijwel identiek, hoezeer de uitwerkingen er van ook onder ling mochten verschillen: Het leven dat, terwijl wij het onder gaan. van ons om afstand nemen vraagt, opdat wij het los kunnen maken uit de beperkingen de kooi misschien wel van de zich aan ons opdringende werkelijkheid, het in vrij heid kunnen verheffen naar betere regionen, waar wij het op een totaal ander plan opnieuw be-leven als een droom. lot een onzekere koers te varen tussen de drie vriend, echtgenoot en geliefde voor wie ze elk naar zijn aard en op zijn tijd een omhelzing of een meelevend woord in petto houdt. Maar is het leven van de drie mannen soms dat, waaraan de omstandigheden het aanschijn geven? Of verbergen zij een geheim, een conflict misschien achter hun dagelijks masker? De gespletenheid blijft zichtbaar, altijd en overal en duur is de vrede, die voor de levensavond moet zijn weggelegd, ge kocht. Wil men een strekking, dan is het deze: welke de kansen, die ons gegeven worden, ook mogen zijn: ieder binde de strijd aan tegen z'n noodlot en moet trach ten, het leven ziende als een symbool, dit door zich zelf te klaren. Een conclusie, waartoe beide schrijvers ieder naar eigen inzicht kwamen. ONTLEDEN WIJ DE VORM, waarin O'Neill zijn gedachten over het levensmys terie kleedde in dit stuk, dan is er na 1928 in deze opvatting omtrent de toneel-tech niek nogal wat veranderd. De tekst is hier namelijk over twee plans verdeeld: die, welke ons informeert aangaande de ge dachten van de speler en zijn niet te con cretiseren droom en die daarbij niet be stemd is voor de ander en die, welke de speler goeddunkt zijn partner mee te de len. Het eerst is dus als een „terzijde" te zien en dit dateert minstens al van Mo lière. En al had het even de schijn van een noviteit; veertig jaar later mogen wij dit soort van terzijdes wel verwerpen als een ietwat versleten truc. Een meer verfijnde speltechniek, welke wij nu als vanzelfsprekend zien en die vermoedelijk ook wel een O'Neill voor ogen stond, al heeft hij er niet de consequenties uit ge trokken, maakt het vandaag best moger lijk, ook zonder een „gesplitste" tekst, zielstoestanden van personen aan het licht te brengen. Wij zeiden reeds, dat het Burgtheater met deze voorstellingen van twee „klassie ken" uit vroeger en later tijd veel eer heeft ingelegd. En beter dan met het al tijd weer hier ten tonele gevoerde Nestray stuk (tijdens het Holland Festival!), waar voor wij afgezien van het dialect pro bleem toch maar zeer moeilijk de juiste instelling kunnen vinden, zou Wenens eer ste Theater met zulk een Calderon of O'Neill de buitenwacht van zijn waarlijk nog grote stijl en spelmogelijkheden kun nen overtuigen. M. van Doominck In het Waldorf Astoria Hotel, waar Cole Porter gewoond heeft, zijn 100 nog onge publiceerde liedjes van de in oktober over leden componist gevonden. Dr. Albert Sin- may van de muziekuitgeverij Chappell and Co. zei dat dit voldoende goed mate riaal bevat voor één of twee Broadway musicals. Onder de composities bevinden zich tientallen uitstekende liedjes Sin- may sprak van een rijke muzikale erfe nis. Een aantal van de liedjes werd ge schreven maar niet gebruikt voor Broad- wayprodukties; andere waren bestemd voor een film die nooit gemaakt werd. Advertentie MONTREUX Woensdag De Nederlandse festivalinzending van K.R.O.- man Jos van der Valk is nu ook aan bod geweest. De reacties waren redelijk, al werd hier en daar gezegd, dat deze show wel een beetje militaristisch was. Dat neemt toch niet weg, dat Zweden, Duits land, België en Tsjechoslowakije er grote belangstelling voor toonden. Het festival wordt langzamerhand een „ruilbeurs". Na afloop van iedere inzending wordt er druk onderhandeld, niet alleen over de inzendin gen die gokken op een prijs, maar ook over die produkties die buiten mededin ging vertoond worden. Twee stromingen zijn er langzamerhand te onderscheiden: de stroming „Averty" de man die de show van Yves Montand maakte en de stroming, waarvan shows als die van Milicent Martin en Bennie Hill vertegenwoordigers zijn. De eerste groep filmt bijna alles en haar werk is het pro- dukt van vernuftig en eindeloos monte ren. De tweede heeft de gewone televisie shows met heerlijk onbekommerd ver maak, zonder technische hoogstandjes, zon der een overdaad aan wel verrassende, maar over het algemeen door de kijkers voor wie deze shows toch uiteindelijk zijn bestemd, weinig op waarde zullen worden geschat. Het festival is langzamerhand aan het verlopen. De loting is namelijk zo onge lukkig uitgevallen, dat de beste produkties in het begin van het festival terecht zijn gekomen. Vrijdag worden de prijzen be kendgemaakt. Onze prognose luidt: 1. Millicent Martin-show (Engeland); 2. Yves Montand-show (Frankrijk); 3. The old Golden Days (Finland). De prix-de- joke gaat volgens ons vermoedelijk naar de show van Benny Hill, de pers-prijs naar een van de winnaars. Nederland zal met kleine tussenpozen de beste produkties op het scherm vertonen, wanneer echter is nog niet bekend. Paviljoen van Rietveld. In de beeldentuin van het rijksmuseum Kröller-Müller zal op zaterdag 8 mei het herbouwde pavil joen voor beeldhouwwerken worden ge opend, dat architect dr. G. J. Rietveld in 1955 in het park Sonsbeek te Arnhem heeft gebouwd en dat daarna is afge broken. Advertentie oAêntdudêec PER FLES 29 CT GROTE GEZINSFLES 73 CT OP DE AVOND van de vierde mei is in het Concertgebouw te Amsterdam een uitvoering gegeven van Bericht aan de Levenden, een compositie van Hans Henkemans geschreven in opdracht van de Stichting Kunstenaarsverzet. Het werk is ontstaan naar aanleiding van de tekst van H. M. van Randioifk voor de Ere begraafplaats te Bloemendaal. Aan de uitvoering die tot stand was gekomen in samenwerking met de Commissie Natio nale Herdenking en het Comité Na tionale Herdenking Militaire Gevallenen werkten mee het Concertgebouworkest en het Groot Omroepkoor, onder leiding van Bernard Hattink. De spreker was Han Bentz van den Berg. Door een di recte radio-uitzending zullen velen dins dagavond van dit In Memoriam kennis genomen hebben. DE COMPOSITIE is grotendeels een zui ver orkestrale muziek, waar de spreek stem zich eerst betrekkelijk laat bijvoegt, een enkele maal nog onderbroken door een kort muzikaal commentaar meestal echter geplaatst tegen een summiere sfeerbepalende achtergrond. Er is dus niet sprake van een declamatorium maar van een grotendeels zelfstandige muziek die haar afspiegeling vindt in het woord. De gedachte aan de strijd en aan het verweer in een omgeving waar de natuur en de stilte heersen, van deze schijn bare tegenstelling vindt men in deze com positie de neerslag. Zoals Henkemans zelf zegt: „Bij het componeren van de muziek kon ik mij dan ook nauwelijks een mo ment losmaken van het zinvolle samen gaan van natuur en monument, een één wording die eerbied en bezinning het ac cent van tijdeloosheid verleent." UITGEVOERD MET bijzondere overga ve door alle betrokkenen maakte het werk dat door de componist in enkele maanden tijds achter elkaar ontworpen is, veel in druk. Het is te horen dat Henkemans door zijn opdracht en de daarmee gegeven al gemene thematiek gegrepen geweest is. De componist heeft de mogelijkheden van zijn stijl verder verwijd en er een nieuw en nog niet gehoord perspectief aan gege ven. Natuurlijk blijft zijn muziek, blijft iedere muziek een accent, een bescheiden commentaar wanneer ze tot klinken komt op een moment dat als het ware zelf bol- staat van herinnering en nagedachtenis. De tijd maakt een halt op dat ogenblik omdat het verleden sterker wordt dan het heden en daarin gaat doorbreken, een ge beuren waarbij vergeleken juist de mu ziek die zelf een uiteenzetting met de tijd is, een artefact blijft. Vermoedelijk heeft Henkemans' nieuwe compositie echter de kracht om ook buiten het bepaalde en be palende karakter van de herdenkingsdag een klinkende verwijzing te zijn naar din gen die niet vergeten mogen worden. Sas Bunge HILVERSUM I 402 m. 7.00-24.00 KRO. KRO. 7.00 Het levende Woord. 7.05 Ouverture: reportages en commentaren, wegeninformatie en lichte grammofoon- muziek. (7.30-7.40 Nieuws, plm. 8.00 Over weging). 8.30 Nieuws. 8.40 Voor de huis vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolra dio. 10.05 In de platensoos: verzoekpro gramma voor bejaarden. 11.00 Voor de zieken. 11.40 Kinderkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Nieuw lichte grammofoonplaten. 12.27 Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.40 Actualiteiten of gram- mofoonmuziek. 12.50 Wissewassen licht programma. 13.10 Metropole-orkest: amu sementsmuziek. 13.35 Musiësta: gevarieerd muzikaal programma. 15.00 Schoolradio. 15.30 Voor de zieken. 16.30 Pianorecital: moderne muziek. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Coda: lichte muziek voor tieners en twens. 19.00 Nieuws. 19.10 Actualiteiten. 19.30 Platenprogramma voor de militai ren. 20.15 Derde internationale zomercur sus voor vocalisten: klassieke liederen. 20.50 Moderne Franse orkestwerken (opn.) 21.20 Friezen contra Groningen, aktuele dokumentaire. 21.40 Licht instrumentaal combo. 22.00 Actualiteiten of grammofoon- muziek. 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nws 22.40 Apiloog. 22.45 Toen had je nooit re gen, hoorspel. 23.55-24.00 Nieuws. HILVERSUM II 7.00 VARA. 9.40 VPRO. 10.00 VARA. 13.00 AVRO. 16.00 VPRO. 21.00-24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. Aansluitend: och tendgymnastiek en socialistisch strijdlied. 7.20 Grammofoonmuziek. 7.25 Van de voorpagina. 7.30 Lichte grammofoonmu ziek. 8.00 Nieuws en socialistisch strijd lied. 8.13 Lichte grammofoonmuziek. 8.50 Gymnastiek voor de vrouw. 9.00 Te land en te water, informatief programma voor weg- en watergebruikers. 9.35 Waterstan den. VPRO: 9.40 Morgenwijding. VARA: Schoolradio. 10.20 Lichte grammofoonmu ziek. 11.00 Nieuws. 11.02 Voor de kleuters. 11.15 Voor de vrouw. 11.55 Viool en piano: moderne muziek. 12.17 Tentoonstellings agenda. 12.22 Actualiteiten. 12.27 Mede delingen t.b.v land- en tuinbouw. 12.30 Overheidsvoorlichting: Voor de landbouw. 12.40 Stereo: Orgelkwartet. AVRO: 13.00 Nieuws. 13.10 Mededelingen, eventueel ac tueel of grammofoonmuziek. 13.25 Beurs berichten. 13.30 Stereo: Nederlands Hobo kwartet: klassieke en moderne muziek. 13.55 Bij de tijd en bij de thee: geva rieerd programma. 15.30 Lichte orkestmu ziek (opn.). VPRO: 16.00 Nieuws. Aanslui tend: Uw leeftijd en uw werk, lezing. 16.15 Lichte grammofoonmuziek. 16.30 Nieuws voor nieuwsgierige kinderen. 16.34 Voor de jeugd. 17.00 Telemann, Handel en 't copy right in de 18de eeuw, muzikale lezing. 17.30 Voor de rijpere jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Grammofoonmuziek. 18.20 Uitzending van de Boeren Partij. Spreker: De heer N. Verlaan. 18.30 Bèta, nieuws uit de we reld van de natuurwetenschappen. 18.40 Jazz-rondo. 19.00 Kiosk. 19.10 Oude ka mermuziek (opn.). 19.30 Kunstkroniek. 19.55 Eerste kolom. 20.00 Nieuws. 20.05 Stereo: Moderne orkestmuziek (opn.). 20.50 Boekbespreking. VARA: 21.00 Voor de tieners. 21.45 Vakantie 1965, klank beeld. 22.15 Lichte grammofoonmuziek. 22.30 Nieuws. 22.40 Cello en piano: mo derne muziek (opn.). 23.10 Lichte gram mofoonmuziek. 23.45 Socialistisch nieuws in Esperanto. 23.55-24.00 Nieuws. BRUSSEL 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Grammofoonmuziek. 12.15 Gevarieerd muzikaal programma. (12.25 Weerbericht, mededelingen en be richten.) 12.50 Beursberichten en program maoverzicht. 13.00 Nieuws en weerbericht. 13.20 Lichte orkestmuziek. 14.00 Nieuws. 14.03 Schoolradio. (15.00 Nieuws). 15.45 Grammofoonmuziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursberichten. 16.09 Kamermuziek. 16.55 Moderne muziek. 17.00 Nieuws, weerbe richt en mededelingen. 17.15 Duitse les. 17.30 Engelse les. 17.45 Franse les. 18.00 Nieuws. 18.03 Voor de soldaten. 18.30 Tips voor het week-endverkeer. 18.45 Sportkro niek. 18.52 Grammofoonmuziek. 19.00 Nws. weerbericht, radiokroniek en Het weer bij ons. 19.30 Echo's uit de natuur. 19.45 Grammofoonmuziek. 19.50 Praatje. 20.00 Opera- en casinoconcert. 21.30 Chansons. 22.00 Nieuws en berichten. 22.15 Koorzang. 22.45 De zeven kunsten. 23.00 Nieuws. 23.05 Stemmig gemengd avondprogramma. 23.55-24.00 Nieuws. AVRO: 15.00-15.35 Twintig jaar later, do cumentair programma. NTS: 19.00 Nws. 19.01 Voor de kleuters. 19.06 De Verrekij ker, internationaal jeugdjournaal. 19.15 Van gewest tot gewest, regionaal journaal. AVRO: 19.35 De Lucy Show Een slordige $2.000 TV-film. NTS: 20.00 Journaal. AVRO: 20.20 Leven in woorden, het ont staan van een roman. SCO: 20.50-20.55 Uit zending Socutera. AVRO: 20.55 Hendrik IV, toneelstuk. 22.25 Televizier. NTS: 22.45- 22.50 Journaal. 22.50-23.05 De Gouden Roos van Montreux, kort programma over en rond de internationale amusementswereld. NEDERLAND II NTS: 20.00 Nieuws. KRO: 20.01 Spectacle Poupée. 20.25 De permanente revolutie, documentair programma. NTS: 20.55 Het grote avontuur, documentair programma (8e aflevering) KRO: 21.45-22.10 Onze man in Parijs. VOOR VRIJDAG NEDERLAND I NTS: 19.00 Nieuws. 19.01 Voor de kleu ters. VARA: 19.06 Sportcommentaar. 19.35 The Flintstones, tekenfilm. NTS: 20.00 Journaal. VARA: 20.20 Achter het nieuws. 20.45 Mei '65, geïllustreerd tijdschrift. 21.25 K-wartaal, cabaret. NTS: 22.15 Prijs uitreiking Gouden Roos van Montreux. VARA: 22.45 Actueel Humanisme. NTS: 22.55 Toeristische tips. 22.58-23.03 Jour naal. NEDERLAND II NTS: 20.00 Journaal. NCRV: 20.01 Voor de tieners. NTS: 20.45 Geheime Brigade, TV-film. 21.35 Abebe Bekila, documentai re film. 21.55-22.10 Attentie. De Amerikaanse Pulitzer-prq zen voor 1965 zijn toegekend aan de jonge Ameri kaanse schrijfster Shirley Ann Grau voor haar roman uit het Amerikaanse zuiden „The Keepers of the House", aan de Amerikaanse toneelschrijver Frank Gilroy voor zijn in 1964 in New York opgevoerde stuk „The Subject was Roses", aan Ir- wing Unger voor zijn boek „The Green back Era" en aan Ernest Samuels voor de biografie „Henry Adams". De raad van advies voor de Pulitzer prijzen heeft een aanbeveling verworpen welke de muziekjury met algemene stem men gedaan had om een speciale onder scheiding aan de jazzmusicus Duke Elling ton te verlenen, zo bericht de New York Times. De 66-jarige negermusicus, compo nist en jazzpionier heeft de beslissing wijs gerig opgenomen. „Het lot neemt mij in bescherming. Het lot wil niet dat ik ts jong beroemd word". Toepasselijk sober, in woord en beeld, en daardoor indrukwekkend was de her denking van de doden op de Nationale Erebegraafplaats in Overveen waar vele honderden, de regen ten spijt, bijeengeko men waren. Opnamen, waarin daar aan wezige kinderen min of meer tegen de televisiecamera ginnegapten, deden zon der dat de regie zulks wilde beseffen, dat er een nieuwe generatie is, voor wie de jaren '40-'45 gelukkig geen zelf beleef de, gruwelijke periode in de geschiedenis betekenen. Op deze avond kreeg de serie „De Be zetting" met haar 21ste aflevering tevens haar einde, dat gewijd was aan de bevrij ding van het boven de rivieren gelegen deel van Nederland. Na een visueel sterk begin, waarin filmjoumaalfragmenten van de opmars der bevrijders en van de vreugde in de ontzette steden en dorpen getoond werden, behield deze uitzending haar boeiende karakter door de verkla ringen, die mannen uit de topleiding van het verzet, zoals mr. Cramer en dr. Drees, gaven over de verwikkelingen rond de voorbereiding van een na-oorlogs bestuur van het land en door de herinneringen, die prins Bemhard ophaalde aan de ontmoe ting met Seyss Inquart, door de geallieerde legerleiding nodig geacht voor een spoedi ge ontzetting en bevoorrading van het uit gehongerde westen des lands. Het was dus een sterk slot van een serie, die wellicht wat te lang werd uitgesponnen, maar die over het algemeen toch bijzonder knap werd samengesteld door dr. L. de Jong, in samenwerking met Milo Anstadt en Ben Klokman. Het was goed, dat juist op deze avond het thriller-achtige drama „De zaak Blum" op het scherm werd gebracht. Dit stuk toch werd een lugubere weergave van het nationalistische en revanchistische Duitse milieu der twintiger jaren, dat met zijn anti-Joodse inslag de komst en groei van de Hitler-beweging mogelijk maakte. De uitvoering van het spel, waarin Johan Kaart, Luc. Lutz, Alex van Royen en Max Croiset excelleerden, verried een te korts voorbereidingstijd. Het nationale feestprogramma „Vrijheid, Blijheid", dat in aanwezigheid van het vorstelijk paar, de prinsessen en vele, veis gewichtige autoriteiten, gisteravond in de RAI werd afgewerkt, had toch meer weg van een balans van twintig jaar na-oorlog» leven in Nederland dan van een echt, brui send bevrijdingsfestijn. Dat behoeft niet uit te sluiten, dat de uitzending, waarin vele prominente figuren uit die jaren be reid waren in babbeltjes met Nico van Vliet herinneringen op te halen, tal van vermakelijke en interessante momenten telde. En gelukkig was het als balans ook een tamelijk eerlijk werkstuk, waarin niet geheel voorbijgegaan werd aan de verlies- punten en de tekortkomingen van Neder land en van zijn bevolking. En om nog even op de nieuwe generatie terug te komen, die meldde zich ook in het daaraan voorafgaande programma „Tunes van Toen". Op een enkele uitzon dering na namelijk (zoals Rita Reys en Willeke Alberti) pasten de stemmen van de jongeren beslis+ niet meer bij die „tunes" uit de tijd van Glenn Miller. De in diens trant door de „Liberators" van Jacky Buiterman gespeelde muziek maak te echter veel goed.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 23