Een kat tussen de
duiven
EEN TELEURSTELLING
PUZZEL NUMMER 18
PANDA EN DE BRON
6
MORGEN
RIPOLIN
JDE DODE BRUID"
($t- MET
Olievlek nog niet
weg in IJsselmeer
SCHILDEREN
Zeg het
met
bloemen
Ons vervolgverhaal
Voorgebakken
patates frites
potato-chips paprika-chips
petit-patat
VRIJDAG 14 MEI 1965
Een detectiveverhaal
door Agatha Christie
I
De Spaanse
pretendent
P. Loopuyt
Nationale expositie van
postzegels in Groningen
van 21 tot 23 mei
door dr. Robert van Gulik
I
20)
„Was er een bepaalde reden waar
om juffrouw Springer 's avonds laat
nog in de sporthal moest zijn?"
„Geen enkele," antwoordde juffrouw
Bulstrode zeer beslist.
„Dank u, juffrouw Bulstrode. Laat
ik nu eens met juffrouw Johnson pra
ten."
Juffrouw Bulstrode verliet de ka
mer en kwam even later met het
hoofd van de huishouding terug. Juf
frouw Johnson had een behoorlijke
scheut cognac gehad om haar, na ont
dekking van het slachtoffer, weer wat
op verhaal te doen komen. Het re
sultaat was merkbaar in haar enigs
zins verhoogde spraakzaamheid.
„Dit is inspecteur Kelsey van de re
cherche," stelde juffrouw Bulstrode
voor. „Verman je Elspeth, en vertel
hem eens precies wat er is gebeurd."
„Het is verschrikkelijk," begon juf
frouw Johnson, „werkelijk verschrik
kelijk. Zo iets is me nog nooit over
komen, zo lang ik lpef. Nooit! Ik kon
het eerst niet geloven. Ik kon het heus
niet geloven. En dan nog wel juffrouw
Springer!"
Inspecteur Kelsey was een scherp
waarnemer. Hij was altijd bereid van
de vaste volgorde af te wijken, indien
een opmerking hem ongewoon voor
kwam of de.moeite waard leek er na
der op In te gaan.
„U vond het dus zeer vreemd", zei
hij, „dat het juist juffrouw Springer
moest overkomen?"
„Ja, zo is het, inspecteur. Zij was.
wat zal ik zeggen, zo'n stevige
zo'n flinke. Een soort vrouw, van wie
je zou denken dat ze in haar eentje
een inbreker aankon.of zelfs wel
twee inbrekers."
„Inbrekers? H'm," zei inspecteur
Kelsey. „Viel er in de sporthal dan
iets te stelen?"
„Neen, eigenlijk niet, ik 'zou niet we
ten wat. Zwempakken natuurlijk, en
sportgerei."
„Dat zijn allemaal dingen, die een
kruimeldief misschien meeneemt," zei
Kelsey, „maar waarvoor men geen
inbraak pleegt, naar mijn mening.
Tussen haakjes: was er dan ingebro
ken?"
„Nou, ja, daar heb ik eigenlijk niet
naar gekeken," bekende juffrouw
Johnson. „Ik bedoel, de deur stond
open toen we daar aankwamen en.
„Er is niet ingebroken," vulde juf
frouw Bulstrode aan.
„Men had dus de sleutel ge
bruikt," sprak Kelsey. Hij keek juf
frouw Johnson aan en vroeg: „Was
juffrouw Springer algemeen geliefd?"
„Nou, wat zal ik zeggen, dat weet
ik niet. Ik bedoel, ze is nu per slot
dood."
„Dus u mocht haar niet zo erg,"
concludeerde de scherpe waarnemer,
geen acht slaande op juffrouw John
sons fijngevoeligheid.
„Ik geloof niet dat iemand bijzonder
op haar gesteld kon zijn," vervolgde
juffrouw Johnson. „Ze had zo'n eigen
gereide manier van doen, weet u. Ze
sprak met het grootste plezier ieder
een tegen. Zij was heel bekwaam en
deed haar werk ook heel serieus, niet
waar, juffrouw Bulstrode?"
„Zeer zeker," bevestigde juffrouw
Bulstrode.
Kelsey keerde van het zijweggetje
terug dat hij even had ingeslagen,
son, wat er preciesgebeurd
„Vertelt 'i mij nu eens, juffrouw John
son, wat er precies gebeurd is."
„Jane, een van de leerlingen, had
erge oorpijn. Ze was er wakker van
geworden en naar mij toegekomen. Ik
heb wat medicijnen voor haar ge
haald en toen ik haar weer naar bed
had gebracht, zag ik het gordijn wap
peren en bedacht dat het toch beter
was ditmaal haar raam dicht te doen,
omdat de wind er pal op stond.
Anders slapen de meisjes natuurlijk
met open raam. Soms maken de bui
tenlanders weieens bezwaar, maar ik
sta erop dat.
„Ja, al goed," viel juffrouw Bulstro
de haar in de rede, „dat interesseert
de inspecteur op het ogenblik min
der."
„Dat begrijp ik," beaamde juffrouw
Johnson, „maar zie je, toen ik dat
raam dichtdeed zag ik pas dat er licht
brandde in de sporthal. Ik zag ook
duidelijk dat het licht zich verplaat
ste."
„U wilt zeggen dat er iemand met
een zaklantaarn bezig was?"
„Ja, zo iets moet het zijn geweest.
Ik dacht: „Mijn hemel, wie is daar
nu nog op dit uur van de nacht be
zig?" Ik dacht natuurlijk niet dadelijk
aan inbrekers, omdat, zoals u al zei,
daar toch eigenlijk niets te stelen
viel."
„Maar waaraan dacht u dan wèl?"
wilde Kelsey weten.
Juffrouw Johnson wierp even een
blik naar juffrouw Bulstrode. „Nou,
nee, ik bedoel, ik had niet bepaald
iemand op het oog. Ik kon me niet
voorstellen.
Hier schoot juffrouw Bulstrode te
hulp. „Ik zou me kunnen indenken
dat juffrouw Johnson aan de mogelijk
heid dacht dat een van de leerlingen
daar een afspraakje had gemaakt met
iemand. Bedoel je dat, Elspeth?"
Juffrouw Johnson zei stotterend:
„J-j-a, dat is wel even door m'n ge
dachten geflitst. Een van die Italiaan
se meisjes misschien! Zulke buiten
landse types zijn zoveel vroeger rijp
dan onze meisjes."
„Doe niet zo chauvinistisch," ver
maande juffrouw Bulstrode. „We heb
ben massa's Engelse meisjes gehad die
ongepaste afspraakjes probeerden te
maken. Het lag dus voor de hand dat
dit je eerste gedachte was. Ik zou
precies zo hebben gedacht!"
„Gaat u door," verzocht inspecteur
Kelsey.
„Ik dacht dus niet beter te kunnen
doen dan juffrouw Chadwick wakker
te maken," vervolgde juffrouw John
son, „en haar te vragen met mij mee
te gaan kijken."
„Waarom juffrouw Chadwick?"
vroeg Kelsey. „Was er een bijzonde
re reden om juist deze lerares uit te
kiezen?"
„Och, ik wilde juffrouw Bulstrode
niet storen, en dan is het voor ons
haast een tweede natuur geworden in
zo'n geval juffrouw Chadwick te hulp
te roepen. Die is hier al zo lang, weet
u, en heeft zoveel ervaing!"
„Hoe het zij, u heeft juffrouw Chad
wick gewekt?"
„Ja, en ze was het dadelijk met mij
eens dat we zamen moesten gaan kij
ken. We hebben geen tijd met aan
kleden verloren, schoten een trui en
een mantel aan en zijn de zijdeur uit
gelopen. Maar net toen we buiten ston
den, hoorden we een schot.in de
sporthal. Daarom zijn we toen zo
hard we konden het tuinpad afgelo
pen. Het was dom van ons dat we
geen zaklantaarn hadden meegeno
men, want nu konden we bijna niet
zien waar we liepen. We zijn een paar
keer gestruikeld, maar waren er toch
vlug bij. De deur stond open. We heb
ben het licht aangedraaid en
Kelsey onderbrak haar. „Er brandde
dus geen licht bij uw komst? Geen
zaklantaarn of zo iets?"
„Nee, in de sporthal was het don
ker. We hebben dadelijk het licht aan
gedraaid en daar lag ze. Zij
„Nee, u behoeft daarvan geen be
schrijving te geven. Ik ga daar zelf
kijken. Bent u niemand tegengeko
men onderweg?"
„Nee."
„Hebt u ook niemand horen weglo
pen?"
„Nee, we hebben helemaal niets ge
hoord."
„Heeft iemand anders in het school
gebouw het schot ook nog gehoord?"
informeerde Kelsey, daarbij juffrouw
Bulstrode aankijkende.
Deze schudde ontkennend het hoofd.
„Niet dat ik weet. Niemand heeft er
mij iets van gezegd. De sporthal ligt
op behoorlijke afstand van het hoofd
gebouw, zodat ik ook betwijfel of je
z'on schot hier zou kunnen horen"
„Misschien in een van de kamers
die op de sporthal uitzien?"
„Het lijkt me niet waarschijnlijk,
tenzij je wellicht aandachtig luisterde.
In elk geval zou men er niet wakker
van worden."
„Dan dank ik u wel," besloot de in
specteur. „Dan ga ik nu naar de
sporthal."
„Dan ga ik met u mee," stelde juf
frouw Bulstrode voor.
„Wilt u dat ik ook meega?" vroeg
juffrouw Johnson. „Als u 't wenst,
doe ik het.
(Wordt vervolgd)
DE HERTOG VAN WINDSOR is de laatste tijd weer in het nieuws. Eerst
naar aanleiding van een oogoperatie die hij moest ondergaan, daarna ter ge
legenheid van de première van „A King's Story" in Londen, de biografische film
waarin zijn troonsafstand in de dertiger jaren nog eens opgerakeld wordt met
de hertog zelf als commentator. Dat alles herinnerde mij aan een ontmoeting
met hem een ontmoeting die helaas ondanks mijn grote verwachtingen op
een teleurstelling is uitgelopen.
HET WAS in 1930 dat ik in het Olym-
pia gebouw in Londen een tentoonstel
ling bezocht die de Daily Mail ieder
jaar organiseert, de Ideal Home Exhi
bition. Er rijpte in mijn gedachten een
plan om iets dergelijks te ondernemen.
Zou het niet interessant zijn een Engels-
Hollandse tentoonstelling te organise
ren? Hoe meer ik er over dacht, des
te aantrekkelijker ik het idee vond, hoe
wel ik begreep dat er een flinke som
gelds nodig zou zijn om iets dergelijks
te beginnen. Ik maakte een lijst op en
ik besloot Sir Henry Deterding, de olie
magnaat die ik sinds een jaar kende
en die ook in Londen woonde, het eerst
te polsen. Hij was zeer met het plan in
genomen en verwachtte dat het een
groot succes zou worden. Niet alleen
beloofde hij mij het bedrag dat ik no
dig achtte, geheel te onderschrijven,
maar tevens telefoneerde hij Sir God
frey Thomas, de privé-secretaris van
de toenmalige Prins van Wales, nu de
Hertog van Windsor. Sir Henry vond
dat een beschermheer nodig was voor
zulk een onderneming en daar de Prins
van Wales toen veruit de populairste
man in Groot-Brittannië was en hij hem
kende, was hij hiervoor wel de aange
wezen persoon.
EEN UUR later bevond ik mij in het
St. James Palace, dat honderden jaren
geleden gebouwd werd tijdens de rege
ring van onze stadhouder Willem III,
tevens koning van Groot-Brittannië. Sir
Godfrey Thomas, door Deterding al cp
de hoogte gebracht, leidde mij naar
een vertrek waar de Prins van Wales
mij op zeer beminnelijke wijze ontving
en mij een whisky aanbood, wat mij
om 11 uur 's morgens niet bijzonder
aanlokte. Ook hij vond het een zeer in
teressant plan maar toen ik hem vroeg
beschermheer van het project te willen
worden, merkte hij op dat hij daartoe
eerst zijn vader, koning George V,
moest verwittigen daar de toestemming
van de monarch hiervoor nodig was.
Hij vroeg mij, aan Sir Thomas mijn
adres te geven en ik zou dan binnen
kort wel bericht krijgen.
EEN DAG of tien later kreeg ik in-
„Prince Charming", de huidige her
tog van Windsor als kroonprins in de
tijd van zijn ontmoeting met de
schrijver van deze schetsen.
derdaad een telefoontje van Sir God
frey en tot mijn grote vreugde vernam
ik dat de prins gaarne als bescherm
heer wilde fungeren. Toen Deterding
het goede nieuws hoorde, dicteerde hij
verschillende brieven aan de burge
meesters van Amsterdam en Rotter
dam, Anton Philips in Eindhoven,
Stork in Hengelo en nog enkele andere
bekende fabrikanten, alle introducties.
Ik haaste mij naar Nederland en tot
mijn verbazing vond ik alle aange
schrevenen op twee na bereid om deel
te nemen. Met koortsachtige ijver be
gon ik daarna de onderneming op poten
te zetten.
HELAAS, alles liep op niets uit, door
dat plotseling in het begin van 1931
de Bank van Engeland de gouden
standaard verliet, waarop het pond
sterling' van 12.tot 8.daalde.
Geen enkele Nederlandse fabrikant was
meer geïnteresseerd om zijn waren te
verkopen tegen dit gereduceerde be
taalmiddel. Dus moest ik mijn grootse
plannen laten varen. Ik was hevig te
leurgesteld maar er was niets aan te
doen.
Nog éénmaal heb ik de Prins van
Wales ontmoet en wel in 1935 in het
Quellinos restaurant in Berry-Street in
het West-End van Londen. Hij werd
vergezeld door een elegante vrouw, die
later zeer in het nieuws kwam als Wal-
ly Simpson. Een jaar later deed de in
middels koning geworden Prins van
Wales, om harentwille afstand van de
troon.
VAN ALLE in ballingschap levende
vorsten en pretendenten in de Portuge
se badplaats Estoril, is Don Juan er
het langst. Zijn vader Don Alfonso, de
laatste koning van Spanje, deed af
stand van de troon in 1931. De prins
van Asturias, de kroonprins wiens le
ven voortdurend bedreigd~erd door de
bloederziekte (hemofilie), trouwde
een Cubaanse erfgename, zeer tegen
de wil van zijn ouders. Het huwelijk
was niet gelukkig, en het Vaticaan
stemde na enkele jaren toen in een ont
binding. De prins vertrok naar New
York en werd verkoper in een auto
showroom. Kort daarop stierf hij, nog
geen 32 jaar oud.
De tweede zoon, Don Jaime, die spre
kend op zijn vader leek, leed aan een
ongeneeslijk spraakgebrek. Hij kon
geen woord uitbrengen. Beseffend dat
hij ongeschikt was om rechten op de
troon te doen gelden, deed hij afstand.
De derde zoon, Don Juan, was het te
gendeel van zijn twee ziekelijke oude
re broers. Hij was een sportieve figuur,
en nu officieel pretendent voor de
Spaanse troon. Hij diende enige jaren
bij de Engelse marine, en wel aan
boord van de kruiser „Cumberland".
Zoals oudere Nederlanders zich nog wel
herinneren ontstond er in 1933 muiterij
aan boord van de „Zeven Provinciën",
een Nederlands pantserschip. Het schip
werd toen op grote afstand gevolgd
door de „Cumberland", in opdracht
van de Britse regering en blijkbaar
met goedkeuring van Den Haag. Ik
hoorde later in Estoril van Don Juan dat
men vreesde dat de muitelingen piraat
zouden gaan spelen, in dat geval
moest de „Cumberland" zo nodig
de „Zeven Provinciën" onschadelijk
maken. Daar de Brit veel zwaarder wa
pens voerde, was hij met deze opdracht
Don Juan Carlos, kansrijkste preten
dent voor de Spxianse troon.
belast. Aan de muiterij werd echter
een einde gemaakt zodra het schip in
Tandjong Priok binnenvoer.
Don Juan is een innemend mens. Ik
had hem leren kennen toen hij onze
bankbiljettenfabriek in Engeland be
zocht, en daar ik ook in Estoril woonde,
werden wij goede vrienden en zag ik
hem veel. Hij trouwde, en uit dit huwe
lijk werden twee zoons en drie dochters
geboren. Een tragedie in 1955 ligt mij
nog vers in het geheugen: de oudste
zoon, Don Juan Carlos, was een revol
ver aan het schoonmaken, toen het wa
pen afging en de kogel zijn jongere
broer in de hersenen trof. De jonge
man was op slag dood.
Het ongeluk maakte natuurlijk een
diepe indruk op de oudere broer, zelfs
zo dat hij zich in een klooster wilde
terugtrekken. Doch de tijd heelt alle
wonden.
Juan Carlos is nu getrouwd met de
Griekse prinses Sophia en het schijnt
dat generaal Franco de jongeman gun
stig gezind is: hij kreeg permissie in
Spanje te studeren en volgde de mili
taire academie in Zaragoza. Men be
weert dat niet de bejaarde Don Juan,
maar zijn zoon Juan Carlos koning van
Spanje zal worden na het aftreden of de
dood van Franco. Of dat zo is, zal de
toekomst moeten leren. In de vele jaren
die ik in Spanje doorbracht heb ik de
meningen van diverse persoonlijkheden
voor deze zaak leren kennen. Zij schon
ken mij de overtuiging dat Juan Carlos
veel meer kans heeft dan de gemaal
van prinses Irene, die zoals men weet
ook aansprak maakt op de Spaanse
troon.
Advertentie
in het zakje met dé rode ruit.
Na 6.00 uur 02503-6778)
Deze puzzel bestaat uit een rij woorden kneedbaar mengsel, 24. dagblad, 25. reptiel,
•r«i ij *1 a.••aam fk? «••nh^ftw O r7 1 I 1 nl-i v\ rf O O o
van vijf letters en daarnaast een rij woor
den van vier letters. Het woord in de twee
de kolom bestaat uit dezelfde letters als
het woord in de eerste kolom één letter.
De letters die afvallen vormen tezamen
een bekend Nederlands spreekwoord. Om
het u niet al te makkelijk te maken zijn
de omschrijvingen van de tweede kolom
door elkaar gegeven dus in een volkomen
willekeurige volgorde.
Omschrijving van de eerste kolom (alle
woorden bestaan dus uit vijf letters):
1. geldelijk overschot, 2. meisjesnaam, 3.
belegering, 4. neerslag, 5. beleefdheidsbe
tuiging, 6. gevoelvol, 7. tafelfles, 8. Engels
zilver, 9. kastelein, 10. gezichtsversiering,
11. beetwortel, 12. kerstversiering, 13.
kruisbloemig gewas, 14. onbeschoft, 15.
schreeuw, 16. jongensnaam, 17. verdichtsel,
18. trottoir, 19. sterrenbeeld in de dieren
riem, 20. maatschappelijke kring, 21. het
wreken, 22. stekelvinnige zoetwatervis, 23.
m
■f.S...
16. Langzaam voeren onze reizigers naar het grim
mige eiland. „Dat moet de KlapTrap zijn," zei me
neer Drom, op een scheur wijzend, die over de hele
lengte van de stijl oprijzende rotswand liep. „Die spleet
zal zich straks zover openen, dat een schip er tussen
door kan varen. De moeilijkheid is echter, dat de door
gang zich daarna plotseling weer met een dreun sluit
en dat is voor iemand, die zich dan juist in de spleet
bevindt, hoogst onaangenaam". „Dat is het zeker!"
beaamde Panda beklemd. „Ik hoop maar, dat die uit
vinding van Joris werkt!" „Vanzelfsprekend werkt
die," zei Joris Goedbloed. „Laat dit maar aan mij
over". Met grote koelbloedigheid bracht hij zijn ver
vallen vaartuigje tot vlak bij de spleet. Maar hij voel
de zich minder op zijn gemak, dan hij liet blijken,
toen hij daar eo bij de rotswand dobberde, wachtend,
tot deze zich zou openen. De gedachte aan de Bron
van de Rijkdom die hij op dit geheimzinnige eiland
hoopte te vinden, gaf hem echter de moed om stand
te houden. „Het duurt deze keer lang, voor de Klap
Trap open gaat," zei meneer Drom, zijn horloge raad
plegend. „Hopelijk blijft hij ditmaal dan ook wat lan
ger open." „Duurt dat dan niet altijd even lang?"
vroeg Panda. „Nee", antwoordde de ontdekkingsreizi
ger, „dat is heel verschillend. Soms sluit de rots zich
na enkele minuten, soms na enkele tellen. Dat maakt
die doorvaart juist zo onzeker. Maar kijk, nu zullen
we het hebben!" Er klonk een dof gerommel en lang
zaam opende zich de spleet...
26. wapen, 27. omlijsting, 28. marter
achtig roofdier, 29. troep welpen, 30.
kwaad, 31. land in Europa, 32. uitslag op
metalen, 33. vaartuig, 34. streng, 35. vier
kante steen.
Omschrijving van de tweede kolom (alle
woorden bestaan uit vier letters)
1. bloedvat, 2. ruk, haal, 3. stap, gang, 4.
goochem, 5. kleur, 6. vorm, snede, 7. jon
gensnaam, 8. deel van het gebit, 9. omlaag,
10. geld (barg.), 11. niets, 12. vogelver-
blijf, 13. Europeaan, 14. deel van het
lichaam, 15. lol, 16. geregelde toestand, 17
rei, 18. zoon van Adam en Eva, 19. solda-
tenvoedsel, 20. schoorsteenzwart, 21. natte
weke aarde, 22. plooidal, 23. sterkedrank,
24. voorwerp, 25. schrede, 26. overblijfsel,
27. advies, 28. visbak, 29. kabel, 30. houding,
31. vuilnis, slijk, 32. begeerte, verlangen, 33.
verenbed, 34. rand, 35. bezinksel.
Hoe luidt het spreekwoord?
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen voor woensdag a.s. in ons bezit te
zijn.
OPLOSSING PUZZEL NUMMER 17
Horizontaal: 1. sta, 4. Diessen, 11. olm,
13. enter, 15. kompel, 18. Dongen, 20. kea,
21. tin, 23. eis, 24. Oran, 25. duo, 27. enk,
28. oot, 29. Po, 30. mals, 33. Rs, 34. Aa, 35.
af, 36. te, 37. trui, 39. op, 40. kog, 41. lam
42. Ned, 44. Sara, 45. tel, 47. kei, 49. net, 50.
roebel, 53. regent, 55. Kenia, 57. ree, 58.
weldaad, 59- sla.
Verticaal: 2. tomaat, 3. alp, 5. i.e., 6. end,
Rijkswaterstaat heeft de Rotterdamse
Waterwisser" naar het IJsselmeer ont
boden om daar de zwaarste verontreini
ging te verwijderen door de grote olievlek
die zich een week geleden tussen Urk
en Lemmer vormde bij een ongeluk met
het Duitse tankschip „Anne Charlotte".
Voor het overige hoopt men de olie door
spuien naar de Noordzee weg te krijgen.
Chemische bestrijding is niet mogelijk ge
bleken. Wegens mogelijk nadeel voor de
watervoorziening in bepaalde delen van
ons land wordt sinds 10 mei op verzoek
van de Dienst der Zuiderzeewerken door
de Marineluchtvaartdienst de op het water
drijvende olievlek in het oog gehouden.
Met een tankschip wordt de nog in de
tanks van het verongelukte schip aanwe
zige olie gelost. Voorts is een bergingsvaar
tuig ter plaatse.
Advertentie
7. stop, 8. sen, 9. ergens, 10. akkoord, 12.
met, 14. Ans, 16. oeros, 17. lido, 19. eik, 22.
nu, 26. om, 27. elf, 29. Pau, 31. aap, 32. re
gatta, 34. arm, 36. toren, 37. taleke, 38. in,
39. Oder, 40. kaneel, 41. Leo, 43. E.K., 45.
tra, 46. eend, 48. Ier, 51. bel, 52. Lia, 54. ges,
56. aa.
PRIJSWINNAARS PUZZEL NO. 17:
7,50: H. Hopman, Wilhelminalaan 30,
Bennebroek; 5,A. Looyen, Lek
straat 24, IJmuiden; 2,50: Mevr. A. Swart,
Planetenlaan 221, Haarlem-Noord.
Advertentie
•n bestel tijdig!
Ter gelegenheid van haar vijftigjarig be
staan houden de filatelistenvereniging Gro
ningen van 21 tot en met 23 mei in da
harmonie te Groningen een nationale
postzegeltentoonstelling onder de naam
„Gruno post '65". Deze tentoonstelling,
waar collecties en inzendingen te zien zul
len zijn die tezamen een paar miljoen
gulden waard zijn, zal vrijdag 21 mei 's
morgens door de Commissaris der Konin
gin in de provincie Groningen, mr. C. L.
L. Fock, worden geopend.
Tijdens de tentoonstelling wordt een bij
zondere envelop uitgegeven met een
apart stempel.
De Bondsdagen van de Nederlandse Bond
van Filatelistenverenigingen worden op 21
en 22 mei in Groningen gehouden.
NOUAIS HET MOCHT TERUG-N
KOMEN, DAN VERTEL JE MAAR,
DAT IK NIET GESTOORD WENS TE
GOEDENACHT^/
FJilTS KXCeZÉ/OfM-
DE SMOKKELZAAK IS URGENTMORGEN
OCHTEND ZAL IKWAN6 ONTBIEDEN. HOOP
DAT H'J DAN WAT OVER DE TRAGISCHE
DOOD VAN Z'JN BRUID HEEN
IK ZAL OP DE MAT VOOR
UW DEUR SLAPEN, EDELACHT
BARE... MET HET OOG OP
DAT LEVENDE LUK
DAT LAAT IK
GRAAS AAN JOU OVER
NU NAAR BED, EN DROOM
MAAR NIET VAN DIE
KNAPPE ZWAARD
VECHTSTER
ZAL Z'JN
n
S0E-
MEI SPRAK VAN
EEN RINGSLANG
BENDE- MOETEN WE
HAAR NIET OMMEER
DETAILS VRA
GEN?
