De opkomst en het wegebben Britse pendant van „Nouvelle van de Vague'' intermeubel geeft voortdurend service. ABC - perfect olievergasser Autoradio? Electr. Bureau De Lichtbal, Beverwijk, telefoon 24288 Britse film overtroefde zwakke Amerikaanse en Russische produkten Vaandrig zwaar gewond bij duik in ondiep water intermeubel „Free Cinema?" in Cinétol Uitgeverij verliest kort geding CAMPAGNE tegen LUCHTVERVUILING (roet, stof en as) VAN GELDERS OLIEVERWARMING IJMUÏDEN VRIJDAG 14 MEI 1965 4 Het Filmfestival in Cannes Tulpenzesling in Bierick Intermeubel geeft voorduren de service. Het begint met strenge keuring. Garantie voor een klasse-collectie. Bij 't kiezen... waardevol advies! Als u wilt maakt de Inter- meubel-adviseur samen met u een plan en een begroting. Tevreden? Dan spreekt hij met u af hoe u 't prettigst kunt betalen. En daarna zijn trouwe nazorg spreekt vanzelfl dwoninginrichting Marktplein 30. IJmuïden. Tel: 02550-884! Het vioolconcert van Anthon van der Horst Kort nieuws INDUSTRIESTRAAT 45 - 47 - TEL. 4461 en 4557 Reeds geheel kompleet met antenne EEN RADIO VOOR UW AUTO 85.— Geen kritiek.... wel muziek. heeft u al even onze etalage gezien Speciale aanbiedingRADIO-SALONMEUBEL BANDRECORDERS wij geven u zonder meer ƒ100.korting op de (Van een speciale verslaggever) CANNES. Een van de belangrijkste voormannen van de Engelse „Nieuwe Golf' is Tony Richardson, artistieke ziel van de jonge enthousiaste Woodfall- produktiemaatschappij, die gisteren met haar negende speelfilm in successie hier aan de Cóte d'Azur de hoogste ogen heeft gegooid. Evenals in twee eerdere Woodfall-films, „A Taste of Honey' en „The Girl with the Green Eyes", speelt de jonge Engelse actrice Rita Tushingham in „The Knackand how to get it" weer een hoofdrol. En het lelijke eendje zonder glamour maar met een zeer expressieve persoonlijkheid en prachtige ronde ogen had ook nu weer geen enkele moeite met het zuivere, ontwapenend-naïeve wezentje, dat zij moest portretteren. DE OPMERKELIJKE REGIE is van de eveneens nog jonge Richard Lester, de in Engeland werkende, niet van platgetreden paden houdende Amerikaan, die de moed heeft zijn inventieve ideeën aan de prak tijk te toetsen en voor enig risico daarbij niet uit de weg gaat. Dat bewees hij met de Beatle-film „A hard days night", die hij door een originele aanpak en een ver rassend filmritme uittilde boven een sim pele reportage van vier waanzinnig popu laire jongens uit Liverpool; hij bewees het ook met zijn zeer opvallende filmpje „The running, jumping and standing still picture", dat hij samen met zijn vriend Peter Sellers maakte. Richard Lester heeft zijn talenten ook in „The Knack" waar kunnen maken. Want eigenlijk is alles aan deze filmfantasie over jonge mensen ongewoon. Men zou het eer. modern sprookje kunnen noemen, ge- ent op het thema van een duidelijk gebrek aan communicatie tussen twee groepen Jeugd. Dat het niet moeilijk is hierin ener zijds de zogenaamde losgeslagen jeugd van vandaag te herkennen als verwerpelijke tegenpool van de nog steeds rustig van het leven genietende en daarom door eerstge- noemden voor saaie pieten uitgekreten Jongen, wordt al gauw duidelijk, want de twee hoofdfiguren zijn een nonchalante, hooghartige motorduivel, die meisjes ver zamelt zoals anderen postzegels (al doet hij de gestempelde weer gauw van de hand) en een brave huisgenoot, die dit alles alleen maar jaloers kan aanzien om dat hij wel zou willen, maar „The Knack", dat onvertaalbare begrip, dat misschien met handigheid nog het beste wordt om- achreven, volledig mist. OM AFSTAND TE nemen van een te dichtbij liggende realiteit heeft Lester de ontwikkeling van het verhaal geheel in het kluchtige getrokken en er bovendien nog een dimensie aan toegevoegd, door de jeugd als geheel weer te plaatsen tegen over de ouderen, aldus opnieuw twee groe pen aanduidend waartussen geen commu nicatie mogelijk is; althans schijnt, want op dit gebrek aan begrip en de daardoor aan beide zijden ontstane vertekening van de werkelijkheid heeft Sellers het wel een beetje gemunt. Vooral door Rita Tushing ham tussen anderen in te plaatsen en haar voor een verrassende wending aan het glot te laten zorgen. Zoals ieder sprookje heeft ook dit een moraal. Maar die moraal, dat het zuivere, het pure altijd tegen de verdrukking in groeit en sterker is dan alles wat boos aardig, onecht of opgeblazen is, werd heer lijk weggestopt onder een heleboel dwaze, soms wat minder leuke vaak echter ook bijzonder geslaagde grapjes. En daar door heeft Richard Lester wiens specia le gevoel voor ritme ook nu weer duide lijk uit de dikwijls zeer onconventionele beelden spreekt alles luchtig gerelati veerd in een speelse benadering van wat wij zo graag plechtig een brandend jeugd probleem noemen. Een festivalbij'drage van formaat dus, dit Engelse werk. DAT IS MEER dan te zeggen valt van de eerste Russische film tijdens dit 18de internationale filmfestival aan de Middel landse zee, want „Javoronok", ook wel De 22-jarige vaandrig P. S. R. Wolters, afkomstig uit Utrecht, is gisteren tijdens een oefening in de omgeving van Roosen daal ernstig gewond geraakt, toen hij in een ondiepe plas dook. Hij is in zeer ernstige toestand vervoerd naar het mili tair hospitaal in Utrecht. Vaandrig Wolters is ingedeeld bij 42 infanterie-verkenningscompagnie te As sen. De groep militairen waartoe hij be hoorde, had opdracht tijdens een oefe ning de plas te doorwaden. Zij moesten hun uitrusting in zeildoek meenemen. De vaandrig nam echter een duik in het on diepe water. In de tuin van de familie J. Driessen te Bierick is iets zeer bijzonders te zien. Daar staat een tulpenzesling: zes tulpen op één stengel. Ssène uit „Every day except Christ mas" van Lindsay Anderson. genoemd „De Odyssee van Tander" of wat poëtischer „De Leeuwerik", bleek weer een van die bittere oorlogsfilms, waarvan de Russen er sedert 1945 ontel bare hebben gemaakt, vol haat tegen de (nog steeds wat al te onhandig voorge stelde) Duitsers en vol Russische helden moed. Door de veelheid ervan is het genre echter gedevalueerd tot avontuurlijk bios coop-vertier zonder meer. Het aantal do den op het witte doek van het „Palais des Festivals" is na twee dagen festival door toedoen van Amerikanen en Russen al schrikbarend hoog. Want Otto Premingers jongste film „In Harm's Way", waarmee het festival geopend werd, is ook al een verfilmde heldenroman; van een zeeman- in-hart-en-nieren, die door zijn keiharde optreden weieens in moeilijkheden met zijn superieuren komt, maar ten slotte de eer krijgt welke hem in de ogen van de scenario-schrijver toekomt. De film, die buiten mededinging getoond werd, is met veel vakmanschap, maar helaas ook met een grote liefde voor sentimentele cliché situaties gemaakt; een aaneenschakeling van spectaculaire oorlogsscènes. Het sce nario is te duidelijk aan de smaak van het massa-publiek aangepast. Daardoor ook maakt Preminger, gewiekst filmmaker als hij nu eenmaal is, te dikwijls gebruik van als brokjes romantiek verkochte scènes, die in wezen kitscherige handigheidjes zijn. Advertentie Elke zaterdag vrije meubel kijkdag Ruiten Is troef! Kijk eens hoe buitengewoon reuk de ruit fs toegepast fn dit aan trekkelijke bankstel. Wie dit bankstel bezit heeft meteen 100% sfeerl f595.— e ruyter HET ZAL WEL NIET de „Engelse Week" in Amsterdam zijn die de directie van Cinétol ertoe gebracht heeft in het resterende deel van de maand mei een Engels programma in haar theater te brengen, de aanleiding tot dit initiatief moet meer, naar het mij voorkomt, gezocht worden in de werk wijze van dit Amsterdamse repertoire-theater dat na een succesvol overzichtsprogramma van de Franse „Nouvelle Vague" logischerwijs ook aandacht moest gaan besteden aan soortgelijke vernieuwende bewegingen in andere landen en daarvoor allereerst recente ontwikkelingen in de Britse film industrie heeft gekozen. Dit consequent doortrekken van een eenmaal uitgestippelde beleidslijn verdient alle waardering, het maakt van Cinétol niet alleen een theater, waar men regelmatig reprises kan tegenkomen van belangwekkende films uit de laatste jaren, maar waar bovendien aan die re prises de vorm van chronologische overzichten wordt ge geven, waardoor historische ontwikkelingen zichtbaar wor den en het maken van vergelijkende studies mogelijk wordt. Deze vorm van doordachte programmering geeft aan de voorstellingen van Cinétol een studieus karakter en ontneemt in ieder geval aan de programma's van dit theater de op zettelijkheid van in de smaak te willen vallen. Zijn vaste be zoekers stellen andere eisen dan uitsluitend geamuseerd te worden, zij kijken uit naar films die men gezien moet heb ben om bepaalde tendensen in het huidige filmen beter te kunnen begrijpen en die tegelijk schakels vormen in een zekere ontwikkelingsgang naar een huidige stand van zaken. In dit licht moet men een programma als „Free Cinema?" zien dat Cinétol thans ingezet heeft en waarvan het vraag teken in de titel al direct de twijfel aanduidt van de samen stellers of de vertoonde films wel zo vrij zijn als de naam suggereert. FREE CINEMA WAS de benaming van een beweging in de Britse documentaire film, bijna tien jaar geleden, die korte tijd de illusie vestigde dat er iets nieuws ging gebeuren in de Engelse film. Die illusie werd versterkt toen kort daarop „Room at the top" van Jack Clayton verscheen, een film die zo afweek van het gebruikelijke schema dat onwillekeurig verband werd gelegd tussen beide pogingen om met een bestaande sleur te breken en de term „free cinema" in breder verband werd ge bruikt. Het eerste programma van korte films dat in februari 1956 onder de samen vattende titel Free Cinema door het Lon- dense National Film Theatre vertoond werd, bestond uit drie voorbeelden van het genre die echter door toeval op deze voor stelling bijeen waren gebracht. Het waren „Together" van Lorenzo Mazzetti „Mom- ma don't allow" van Karei Reisz en Tony Richardson en „O dreamland" van Lind say Anderson, waarvan de eerste twee ge kozen zijn ter opening van het Free Cine ma-programma in Cinétol (samen met „Saturday men" van John Fletcher) In het tweede programma dat van a.s. maan dag tot en met woensdag te zien is, ko men de namen Karei Reisz en Lindsay Anderson opnieuw terug, respectievelijk met „We are the Lambeth boys" en „Every day except Christmas". HET ZIJN ALLEMAAL films die slechts bekend zijn bij de geregelde bezoekers van het Filmmuseum in Amsterdam dat des tijds uitvoerig aandacht heeft besteed aan het nieuwe verschijnsel in de Engelse do cumentaire school, waarvan het vernieuw de karakter toen alleen duidelijker aan sprak dan bij een weerzien na zoveel jaren het geval is. Sindsdien is de sociologische film die rondkijkt in onze samenleving en er verrassend, onthutsende, en leer zame aspecten aan ontdekt, zo veelvuldig beoefend, vooral in de televisie, dat een film als „Everyday except Christmas" een reportage over groente-, fruit- en bloemen markt van Londen's Covent Garden moei lijk verrassend meer kan heten en „We are the Lambeth boys" nauwelijks meer als reëel document van de grotestadsjeugd kan doorgaan. Ze zijn te braaf, te wel menend,. te weinig kernachtig geworden. Het zijn bezwaren die zich zeker niet richten tegen een hervertoning van dit gedateerde werk, integen deel ze verhogen de waarde van een initiatief dat terecht uitgaat van de ver onderstelling dat alleen door een voortdu rende confrontatie met filmverschijnselen uit een ver of recent verleden inzicht in het verschijnsel film verkregen kan wor den. En dat het daarbij niet alleen gaat om hervertoningen van vroegere succes sen, maar ook om de eventuele fouten en misvattingen uit het verleden spreekt wel vanzelf. DE POGINGEN van Reisz, Richardson, Lindsay Anderson en anderen om de do cumentaire aan te passen aan verander de tijdsomstandigheden zijn op zichzelf be langwekkend, vooral ook omdat het aan lopen betekende, in ieder geval voor dit drietal, tot groter werk. Richardson is met „Look back in anger", „The entertainer", „A taste of honey", „The loneliness of a long distance runner" en tenslotte „Tom Jones" tot een der belangrijkste Engelse speelfilmers uitgegroeid, Karei Reisz viel op in 1961 met „Saturday night and Sun day morning", viel kort geleden daarente gen door de mand bij zijn poging om met „Night must fall" aan de smaak van het publiek dat zo graag griezelt, tegemoet te komen, en Lindsay Anderson toonde zich in „This sporting life" een ongelijke, maar in enkele hoogtepunten een uiterst progressief filmmaker. De meeste van de ze speelfilms die wel eens verwachtingsvol tot de Engelse „new wave" gerekend werden, zijn in de volgende programma's van Cinétol te zien, waar ze dan weer wat zuiverder op hun juiste waarde beoor deeld kunnen worden. Want behalve dat men dit korte bloeitijdperk in de Engelse speelfilm-industrie wel als beëindigd kan beschouwen, het zal bij een weerzien steeds duidelijker worden dat de destijds als vernieuwend gedachte kwaliteiten van dit werk voor een goed deel geweten moe ten worden aan de litteraire gegevens, meestal ontleend aan romans van de „an gry qoung men", waarop het zich baseerde. WIE DESTIJDS sprak van een Engelse „new wave" dacht daarbij natuurlijk aan de Franse „nouvelle vague" die omstreeks diezelfde tijd van zich deed spreken. De overeenkomsten waren dan ook frappant. Filmers die oorspronkelijk filmcritiek be dreven (Reisz, Richardson en Anderson schreven o.a. in Sight and Sound) en die via klein werk doordrongen tot de grote filmstudio's, nieuwe, eigentijdse onderwer pen, nieuwe gezichten onder de medespe lenden (Albert Finney, Tom Courtenay, Richard Harris) het was allemaal precies als in Frankrijk met Truffaut, Chabrol, de Cahiers du Cinéma en de Belmondo's en Brialy's. De overeenkomsten berustten echter voornamelijk op uiterlijke kenmer ken, innerlijk was er geen sprake geweest van een revolutie en met het verdwijnen van de „angry young men" uit de lite ratuur kwam er ook een einde aan de En gelse „new wave". Dit hele drama van verwachtingen, tijdelijk hoopgevende ver schijnselen en teleurstellingen kan men in de komende weken gereconstrueerd vinden in Cinétol, waar in nachtvoorstellingen bo vendien nog aandacht wordt besteed aan de mindere goden van de beweging, aan John Schlesinger („Billy Liar") Bryan Forbes („Whistle down the wind") en Ralph Thomas („No love for Johnny"). Zo als gezegd, een voortreffelijk en inspirerend initiatief dat aller belangstelling verdient. Charles Boost De president van de rechtbank te Am sterdam, mr. U. W. H. Stheeman, heeft in zijn uitspraak in het korte geding tus sen de Brusselse uitgeverij A. Manteaü en mevrouw Angèle Closset-Manteau (ei seressen enerzjjds en de uitgeversmaat schappij Polak en Van Gennep te Amster dam anderzijds bepaald, dat laatstgenoem de zich onverwijld moet onthouden van de verdere verspreiding van het boek „Schep pen riep hjj gaat van au" voor zover daar in een door eiseressen bestreden fragment voorkomt. Voor iedere overtreding zal gedaagde een dwangsom van f 1000 moe ten betalen. Inzet van het geding was een vraagge sprek met de auteur G. K. van het Reve in het bij de Amsterdamse uitgeverij uit gegeven genoemde boek van H. U. Jes- surun d'Oliveira. Volgens de Brusselse uit geefster was in het interview de inhoud van een tussen haar en Hugo Claus jaren geleden gesloten contract voor de uitgave van diens roman „De Metsiers" beslist onjuist weergegeven, waardoor de uitge verij bij het publiek een slechte naam kon krijgen. Ook achtte mevrouw Closset zich beledigd door het feit dat Van het Reve Het Noordelijk Filharmonisch Orkest t» Groningen zal het vioolconcert ten doop houden van de onlangs overleden dr. An thon van der Horst, die ere-doctor was van de Groninger Universiteit. Solist is concertmeester Jacques Meijer. Deze uitvoering heeft plaats in een con cert van eigentijdse muziek, dat het N.F.O. zal geven op woensdagavond 26 mei in de Harmonie te Groningen, onder leiding van Charles de Wolff. Tegen taxi-overvallen. De Amsterdamse Taxicentrale pleegt overleg met de poli tie om middelen te vinden tegen over vallen op taxichauffeurs. Overwogen wordt in de taxi's een geheime knop aan te brengen waarmee een sirene in wer king kan worden gesteld. Verwacht wordt, dat er een preventieve werking zal uitgaan van de mobilofoons, waarmee de Amsterdamse taxi's zullen worden uitgerust. Vóór 1 oktober zullen reeds 100 taxi's over een mobilofoon beschik ken. verloren. Hierin wordt critiek geleverd op haar in het intervieuw betitelde met, zo- r1, -..li,"' -u als de raadsman van eiseres, mr. A. Mout de zakel"ke houding van de Bruselse uit- het noemde, „Een woord van hoogst ob scene afkomst in de betekenis van suf ferd". geverij, welke critiek bovendien op het wezenlijk punt der contractvoorwaarden een met de waarheid strijdig beeld geeft. De gewone rechter zal, aldus de presi- Mr. Stheeman concludeerde dat het boek dent, ongetwijfeld een dergelijke publika- vraaggesprekken bevat waarin volgens de tie jegens de uitgever onrechtmatig ver omslag de nadruk valt op het creatieve klaren evenals de term waarmee mevrouw proces en de werkmethode van de onder- Closset wordt aangeduid. De gedaagde vraagde schrijvers, maar dat dit in de werd veroordeeld in de kosten van het ge- gewraakte passages geheel uit het oog is ding ten bedrage van 350. Laat uw KOLEN-CONVECTOR ombouwen op OLIE met de Wij hebben NU de tijd; het stookseizoen raakt over: begin na de schoonmaak met een SCHONE verwarming. Ook HAARDEN en KACHELS komen voor ombouw in aanmerking. Levering van alle merken NIEUWE OLIE HAARDEN. Accurate uitv.; vr. vrijbl. inl. Dagel. demon stratie; 's zaterdags tot 1 uur. AUTO TE VERKOPEN! Waarom niet Wellicht heeft iemand een hobby voor oude modellen. En als uw auto niet zo oud is, hebben honderden belangstelling voor uw wagen. Wat het ook zij, plaats een LUIDSPREKER in de IJmuider Courant GROOTBEELD T.V. met 2e programma, automatisch beeldinstelling Voor deze spotprijs behoeft u bij aankoop geen oud toestel in te leveren.... Mocht u uit onze grote sortering komen kiezen welk toestel u wenst, dan geven wij minstens 200.- tot 550.- terug voor uw oude T.V. Wij leveren de meest bekende merken, o.a.7 ARISTONA, NORD-MENDE - BLAUPUNKT - KORTING - TONFUNKenz. Geen toestellen van zwarte import, maar alle apparaten met off. Hollands garantiebewijs, voor u een dubbele garantie.,.. wet visserij-band, 5 golfbereiken, 2 concertluidsprekers, automatische wisselaar en platenbergkast 648.—. Kiest u uit onze sortering, meer dan 25 modellen. NU speciale prijs 478.- vastgestelde w'n^^'oriis aankoop regelen wij betaling voor u. op prettige wijze

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 4