GOEDE NACHT.
KLEDING
w
Jongens met lang haar
Beveltoon
Waar de meisjes zijn
ZATERDAG 15 MEI 1965
Erbij
i
-
""\i i
•V
v:
>-, 'v'; <-
(Van onze moderedactrice)
JAREN GELEDEN heb ik eens een ballet gezien, dat me toen erg
ontroerde en waaraan ik een levenslange voorliefde voor lange nacht
japonnen heb overgehouden. Het heette „La Sonnambula", de Slaap
wandelaarster. Het verhaal herinner ik me niet meer zo precies, maar
het meisje dat de hoofdrol danste, staat me nóg bij. Uit het half
duister van de coulissen kwam ze het toneel op, de armen tastend
naar voren gestrekt terwijl de voeten in de witte spitsen driftig tok
kelend volgden. Haar frêle gestalte was omhuld door een wijd wit
nachtgewaad, ijl als een droom en uitwaaiend op elk van haar be
wegingen. Het was of de slaap zélf haar kleedje had geweven, zo
etherisch was het. Sinds die tijd heeft de romantiek van de nacht
japon mij te pakken.
Waarom zouden zoveel aanstaande bruidjes voor hun uitzet steevast
een nachtjapon kiezen? Ongetwijfeld om de romantiek. Zo'n met kwikjes
en strikjes versierd nachtjaponnetje straalt immers grote bekoorlijkheid
uit. De romantiek die dit jaar door de mode vaart heeft ook zijn invloed
op de nachtkleding gehad. Zelfs op pyjama's en babydolls. Altijd wipt er
wel een kantje uit. Of dat nu de broekspijp is of de kraag van een boot
hals. Zie de foto's op deze pagina, die van Franse huize zijn.
Als u nachtkleding koopt, vergeet dan ook de ochtend niet. Een heleboel
vrouwen gaan „decoratief" naar bed, maar weinigen staan zo op. Als u
het ontbijt klaarmaakt in uw ochtendjas, wilt u geen rok die over de
grond sleept en geen lange mouwen waarmee u in de botervloot hangt.
De meest praktische peignoirs zijn enkellang en met mouwen. Uiter
aard kan dat ook een duster zijn.
Nachtkleding wordt dagkleding als u ziek bent. Blijft u thuis, dan kan
een bedjasje u de nodige diensten bewijzen. Verblijft u in het ziekenhuis,
bedenk dan wel dat uw nachtkleding decent moet zijn. Diep uitgesneden
decolletés en opvallende kleuren als zwart en rood horen in de intimiteit
van uw slaapkamer thuis, niet in een ziekenhuis.
WAKKER SLAAPSTERTJE. Een py
jama uit één stuk van sachtrose tergal
De boothals van het lijfje is afgezet met
een brede strook kant
PLUK DE NACHT.
Pyjama met Ber
muda-short van wit
krip, afgezet met
een kantje en door
regen met een sa
tijnen lint. Model:
Christian Dior.
- ->
WELTERUSTEN BIJ KAARSLICHT. Gewatteerde peignoir van zacht-
blauwe nylfrance waarover een zilverachtig kanten weefsel is gelegd.
Aan de hals prijkt een satijnen strik.
IJLE NACHTDROOM. Dit wapperende nachtgewaad is van het Parjjse
huis Dior. Het verhoogde lijfje is van kant, de rok is geheel geplisseerd.
Onze Weense correspondent, prof. dr. N. Greltemann,
deed na een afwezigheid van 2V& jaar Nederland aan. In
dit artikel geeft hij zijn indrukken weer, die Nederland en
de Nederlanders op hem maakten tijdens dit bezoek.
Weerzien met het vaderland
Na een lange afwezigheid waren
mijn eerste indrukken van Nederland
overweldigend, maar soms ook ver
ontrustend. In Oostenrijk blijft het
aantal inwoners stabiel, in Nederland
struikelt men over de mensen; in het
Westen ziet men nauwelijks nog een
groen plekje. Waar brengen die mil
joenen in de zomer hun weekeinde
door?
Een openbaring was Amstelveen dat
ik uit mijn jeugd als een boerenplaats-
Ju tussen de weilanden kende. Nu is
het een satellietstad waar slechts weini
gen de weg kennen. De woning is veelal
het „flatje", en al zal een jong paar
tje dolgelukkig zijn met zo'n woongele
genheid, toch doet dat de intimiteit
van het gezinsleven hier verloren gaan.
Aan de andere kant wordt hier niet
alleen veel meer gebouwd, maar ook
met meer fantasie en variatie dan in
Oostenrijk.
Daar men in Wenen vrijwel geen no
zems kent, viel mij hun aanwezigheid
in ons land wel op, maar ik vond hun
aantal toch niet groot. Maar noch in
Oostenrijk of Duitsland, noch in Bel
gië of zelfs in Parijs zag ik zoveel jon
gens met Beatle-haardos. Ook vielen de
vele meisjes in spijker- en andersoor
tige broeken op. In Wenen zou men
blijven staan en ze uitlachen. In ons
land doet men alsof men ze niet ziet.
Toch maken de jongeren in het al
gemeen een serieuze indruk, ze praten
eerlijker en openhartiger dan vroeger
en echte problemen zijn voor hun geen
taboe's meer.
Opvallend is de grote belangstelling
voor litteraire en wetenschappelijke
pockets. Ondanks radio en televisie
moet er in ons land onwaarschijnlijk
veel worden gelezen, speciaal door de
jeugd. In doorsnee hebben goede boe
ken een hoger oplagecijfer dan in Oos
tenrijk of Duitsland. Het verwonderde
mij dan ook niet dat het boek van pro
fessor Presser dadelijk was uitver
kocht.
De Nederlanders schijnen In het com
merciële leven nog zakelijker en kor-
ter-af te zijn geworden. Vroegere uit
drukkingen als „gelieve" of „verzoe
ke" zijn vervangen door korter» aan
wijzingen die op een bevel lijken: „Let
op", „kijk uit". In de telefoongids staat
op de eerste bladzijde nog wel: „Ver
zoeke de onderstaande wijzigingen aan
te brengen", maar achter op de om
slag is de beveltoon troef: „Geef de ge
wenste wijzigingen bij tijd op". Natuur
lijk, de tijd eist beknoptheid, en in een
land met zulk intensief verkeer kan
men geen beleefde aanwijzigingen ver
wachten.
De welvaart is in Nederland welhaast
overstelpend.
In de winkels wordt niet naar de
prijs gevraagd, in de restaurants is
een etentje veel duurder dan in Oosten
rijk, de treinen zijn volgepakt met goed
geklede heren. In tegenstelling met
Oostenrijk beschikt ons land over een
uitstekende confectie.
De Hollandse meisjes, die opvallend
groot en welgeschapen zijn, hebben
haar vroegere bedeesdheid en verlegen
heid verloren en gaan met het andere
geslacht ongedwongen om, op voet van
gelijkheid. De meisjes zijn niet alleen
knapper, maar ook aardiger, natuurlij
ker en opener geworden. Ze komen
voor hun mening uit en geven blijk
van een grote intelligentie. De ouders
maken zich wel zorgen, rnaar toch blij
ken de jongeren genoeg zelfkennis en
zelfkritiek te hebben, want zij weten
dat hun mooie tijd niet altijd kan duren
en dat zij binnenkort zelf de verant
woordelijkheid moeten overnemen.
