99 Ontegenzeggelijk: Belofast is verreweg 't beste! Q idoW - V: J r Vliegdekschip naar Vietnam Generaal De Gaulle op verkiezingspad in de provincie Ernstig probleem Wereldnieuws Van dag tot dag Goed begin raatatcel IJSELIJK GOED! DONDERDAG 20 MEI 1965 Maar lieveling! Nee!! Nee!!! Luister nu even! Ik wil alleen een poplin shirt! Daar gaat het niet om! ^netalsiknnaanhdb Maar dat is ook zélf strijkend Eh. wat? Zei fsl rijkend? Ja, natuurlijk! Belofastpoplin. Alihli. dan is het wat anders! Lékker gemakkelijk om te wassen! Fijn oin te dragen! Even in de centrifuge.,. t Zit altijd mooi glad. En het is zo droog! Heerlijk, dat zuivere, luchtige katoen. Erft wordt nooit geel! Koop dan weer een shirt van Belofast poplin! Dat was ik ook van plan!! Nou, waar praten we dan nog over!! Op tf/e Svorry FORTE ST De nieuwe minister van Verkeer en Wa terstaat heeft een goede start gemaakt, door een aantal dringende wijzigingen in het thans geldende wegenverkeersregle ment van kracht te verklaren, vooruitlo pend op het nieuwe reglement, dat om een of andere onverklaarbare reden nog steeds niet is ingevoerd. De wijzigingen zijn stuk voor stuk voor zieningen die al jaren geleden wenselijk zijn gebleken, doch door de voorgangers van de huidige minister in de ijskast zijn gehouden. De initiatieven van die voorgan gers zijn trouwens erg karig geweest, zo dat de snelle en ingrijpende activiteit van minister Suurhoff des te meer opvalt en tot voldoening stemt. Het liftverbod voor autowegen, het stop verbod op vluchtstroken, de beperking van de „kruipautootjes" en de scherpere maat regelen tegen rijdende wrakken zijn geen overbodige luxe op het gebied der ver- keersbeveiliging. Zij vormen eigenlijk slechts een gering deel van de wensen, die bij weggebruikers en politie leven en die door de praktijk ondubbelzinnig zijn ge rechtvaardigd. De hoop dat er nu einde lijk eens met tempo en ondernemingslust het mes zal worden gezet in de vele euvels die aan onze verkeersvoorziening kleven, wordt door deze ministeriële be sluitvaardigheid verlevendigd. De grote en dringende wens tot sterkere coördinatie van bevoegdheden en maatregelen in lan delijk verband, om de versnipperende in vloed door gemeentelijke en provinciale lapmiddeltjes tegen te gaan, moge de mi nister eveneens ernstig onder ogen zien. Zelfs voor hen die zich niet wensen te verdiepen in de politieke en sociale achter gronden van de conflictsituatie in Vietnam moet het een ronduit afschuwelijke gedach te zijn, dat Anno Domini 1965 een be schaafd, machtig en ons bevriend land als de Verenigde Staten met alle denkbare ver nietigingsmiddelen optreedt tegen de be volking van een klein en machteloos land als Vietnam. Die gedachte wordt daarom te afschuwelijker, aangezien de bommen, gassen en andere verdelgingsmiddelen niet neerkomen op het communisme maar op de mensen in Vietnam, die al jaren lijden onder een toestand van oorlog en vernie ling zonder dat zij in staat zijn daadwer kelijk iets te veranderen aan de toestand die de Verenigde Staten een doorn in het oog is. Het cynisme waarmee de bommenregen op Vietnam wordt gemotiveerd name lijk met het motief dat men Noord-Viet- nam wil dwingen tot staking van de guer rilla-activiteit van de communistische Vietcong grenst aan het ongelooflijke. De burgerbevolking van Noord-Vietnam heeft even weinig greep op de Vietcong als elke andere bevolking die onder een dictatoriaal bewind leeft. Niettemin worden burgers, mannen, vrouwen en kinderen die geen enkel politiek benul hebben, gedood en hun bestaansmiddelen vernield, omwil le van een politiek doel dat op deze manier onbereikbaar is. In Amerika re kent men op een oorlog die generaties kan duren. De beschaafde wereld dient krachtig te gen dit barbaarse beleid te protesteren in naam van de onschuldige slachtoffers en van de menselijkheid, die basis van hande len in het beschaafde deel van de wereld dient te zijn. SAIGON (Reuter en AP) Amerikaan se vliegtuigen hebben woensdag aanvallen gedaan op een kazerne in Hoan Lao en een militair radiostation te Chanh Hoa in Noord-Vietnam. Er is zware schade toege bracht. Binnenkort zal het vliegdekschip „Bonhomme Richard" van 42.000 ton wor den opgenomen in de Amerikaanse zeven de vloot, die in het zuidwestelijk deel van de Stille Oceaan opereert. Het schip heeft tachtig vliegtuigen aan boord. „De zogenaamde opschorting van de luchtaanvallen op Noord-Vietnam is slechts een mislukte manoeuvre geweest om nieu we agressie van de V.S. voor te bereiden". Zo luidt een verklaring van het Noordviet- namese ministerie van Buitenlandse Za ken over de tijdelijke staking van de Ame rikaanse luchtaanvallen, met het oog op mogelijke onderhandelingen. „De VS waren tot deze manoeuvre ge dwongen wegens de steeds grotere afkeu ring van hun daden. Zij hebben zelfs ver klaard dat opschorting van de aanvallen vergezeld moet gaan van stopzetting der aanvallen van het nationale front van het Zuidvietnamese Volk (Vietcong) op de Amerikaanse agressieplegers en hun la keien. Dit is veelbetekenend voor de ver legenheid waarin de V.S. zijn geraakt", aldus de verklaring. Van officiële Amerikaanse zijde in Sai gon is gisteren gezegd dat het beslist niet in de bedoeling ligt de in Vietnam geleger de Amerikaanse troepen in groten getale aan aanvalsacties te laten deelnemen. Er wordt op gewezen dat de Amerikaanse gevechtstroepen in Zuid-Vietnam twintig duizend man omvatten en dat het meren deel van hen belast is met speciale taken zoals de bescherming van de militaire bases. Advertentie -•••Xvlviv.«Xw.'.vX* vwXv. Btlofut ia het handelsmerk van de Deering Milliken Research Corporation voor zelfatrijkende stoffen. U.S..patent nr. 2.985.30L Belofast poplin wordt in de Benelux vervaardigd door de licentiehouder J. F. Scholten Zn N.V. te Enschede. PARIJS De president van de Franse republiek, generaal Charles de Gaulle, is woensdag voor de 22ste maal sedert hij in 1958 het Elysée betrok, de boer opge gaan voor een propagandatournee door de provincie. De reis, die vijf dagen zal duren, geeft het staatshoofd de gelegen heid persoonlijke contacten te leggen met en ontelbare handen te drukken van zijn landgenoten in het westen van het land, dat de eer van zo'n bezoek tot dusver nog niet te beurt was gevallen. Terwijl de minister van Binnenlandse Zaken, Roger Frey, gedurende de hele trip de president terzijde zal staan, wis selen de andere leden van het kabinet, dus ook premier Pompidou, elkaar af om de generaal gedurende een of meer etap pes van de reis te kunnen vergezellen. Gisteren, de eerste dag van de tournee waarvoor 5000 leden van de oproerpolitie zijn gemobiliseerd, was de ontvangst, die de generaal ten deel viel over het alge meen tamelijk lauw. Arbeiders van de ge nationaliseerde vliegtuigfabrieken Sud- Aviation, die tegen de president wilden manifesteren moesten door de ordetroe pen in bedwang worden gehouden. Het waren doorgaans dunne rijen van kinderen waartussen de officiële stoet van auto's reed, al werd die belangstelling la ter op de dag, toen het weer wat opklaar de wel iets massaler. In zijn eerste toespraken van het vijf tiental, dat hij zal afsteken, hervatte de president de thema's over nationale onaf hankelijkheid, binnenlandse stabiliteit en saamhorigheid, die hij in zijn jongste TV- boodschap reeds had gelanceerd. Frank rijk herstelt de contacten van vriendschap met alle landen van de wereld, zo riep hij gisteren uit, om zo een nieuw evenwicht te scheppen, dat echter niet het evenwicht van Jalta is. Frankrijk is gekant tegen twee hegemonieën, die de wereld beheer sen en streeft daarom naar een evenwicht dat gebaseerd is op onafhankelijkheid. Aan de gemiddelde gedra gingen en opvattingen van kinderen zou men kunnen af meten, dat de liefde tot het dier de mens is aangeboren. De kleuterachtige uitspat tingen van dierenkwelling en wreedheid mag men, dunkt mij, als uitzonderingen beschou wen. De regel is, dat wij van jongsaf het dier als een lotge noot beschouwen en het met sympathie bejegenen. In hoe verre die sympathie zich ont wikkelt tot een soort genegen heid hangt uiteraard voor een groot deel van het dier en zijn reactie af. Zo is het bijvoor beeld uitermate moeilijk, lief de te blijven koesteren voor regenwurmen, bloeddorstige tijgers en muggen. Deze en an dere specimina in het dieren rijk zijn voor geen enkele rede vatbaar en men kan van nie mand verlangen dat hij deze exemplaren met minzaamheid tegemoettreedt. Toch heb ik kleine jongetjes gekend, die een onverklaarbare voorliefde voor spinnen en torretjes aan de dag legden, zó zelfs dat zij dit kruipgedierte in hokjes op hun kamertjes huisvestten en vertroetelden. Waar ligt trou wens de grens tussen huisdier en niet-huisdier? Er zijn vele ongewone tussenvormen be kend en het is meermalen ge bleken dat de mens met ge duld en goede wil heel wat vreemdsoortige beesten tot dankbare huisgenoten kan maken. Afgezien van de innige ban den tussen redelijke en rede loze schepselen zoals de grove indeling luidt blijft een brandende vraag altijd nog onbeantwoord: komen dieren ook in de hemel? De beantwoording van die vraag zou onze positie tegen over en naast het dier heel wat vereenvoudigen. Zou zij met „neen" moeten worden beant woord, dan zouden wij de dure plicht hebben onze dierlijke medeschepselen die uitzicht loze toekomst te vergoeden door hun een hemel op aarde te bereiden. Zou het daaren tegen „ja" moeten zijn, dan zouden wij aan hen een voor beeld moeten nemen en hun manier van leven zoveel mo gelijk moeten navolgen, opdat wij even gemakkelijk aan onze eeuwig-zalige trekken zouden komen als zij. Een dier gaat zondags nooit naar de kerk. Doet hij het wel, dan wordt hü er door de kos ter uitgetrap'l Het enige voor beeld in de hele wereldgeschie denis van het feit dat dieren iets aan hun religieuze be langen hebben gedaan is dat van de vogels, die naar een preek van Sint Franciscus luis terden. Dat is een zwak voor beeld bovendien, aangezien nooit gebleken is of zij er iets van hebben opgestoken. Noch Franciscus, noch de vogels hebben zich trouwens ooit aan een herhaling van dit experi ment gewaagd, waaruit men zou moeten concluderen dat men er van beide kanten wei nig of niets in heeft gezien. Oordelend naar de ongeloof lijke moeite die sommige men sen doen om in de hemel te komen, ben ik geneigd sterk te twijfelen aan de mogelijk heid dat het stomme dier zo maar, van de hand in de tand levend en zich nergens om be kommerend, in het paradijs zou belanden. Als ik zie hoe bijvoorbeeld een vlieg zijn aardse episode doorbrengt met van de ene suikerpot naar de andere te zoemen, in de vlucht snel even een wijfje in ge zegende omstandigheden te brengen en pasgewassen vi tragegordijnen te bevuilen, moet ik ernstig bezwaar maken tegen de mogelijkheid dat dit insect daarvoor dan ook nog met eeuwige suiker zou wor den beloond. Er zijn wel figuren in het dierenrijk die ik aan de andere zijde des levens met instem ming zou verwelkomen. Een afgebeuld paard, dat zijn da gen heeft gesleten tussen de burries van een melkkar en nooit eens echt heeft kunnen doen waar het zin in had, komt er wel bijzonder bekaaid af als het voor hem daarmee hele maal en voor altijd zou zijn bekeken. En wie van u heeft niet eens een hond gekend, wiens vriendelijk en eerlijk ge zicht hem als een dierbare her innering is bijgebleven? Ik vrees echter dat het hele pro bleem hiermee zelfs technisch al te ingewikkeld wordt. Men zou in de hemel een fauna krijgen die wel uitermate een zijdig zou zijn samengesteld, vermits zij zou bestaan uit lou ter schepselen die zich bij de mensen geliefd hebben weten te maken. Het is met dit probleem al net als met vele andere, die ons bestaan en onze levensvra gen betreffen: wij denken al tijd maar dat alles van ons af hangt en dat onze mening en onze wens bepalend zijn voor de loop van het heelal. Als wij zouden moeten uitmaken welke ménsen de hemel zouden mo gen verwerven, zouden dat en kel onze vrinden zijn. Hoe meer men zich in deze aangelegenheid verdiept, hoe moeilijker zij wordt. Sommige groepen hangen de leerstelling aan, dat de keus der uitver korenen al gemaakt is voordat de betrokkenen er zijn. Wan neer men deze predestinatie ook op het dierenrijk van toe passing zou willen verklaren, zou men kunnen aannemen dat de zaligheid in ieder geval zal zijn toebedeeld aan het Lieve heersbeestje, de Kruisspin, de Nonnevlinder en de Kerkuil. Maar enige zekerheid daarom trent lijkt moeilijk te verkrij gen. De Torenvalk bijvoorbeeld zou zich valse illusies kunnen maken, evenals de Papegaai, welke laatste ongetwijfeld de zwakste argumenten heeft. Maar ook namen geven in deze kwestie bijzonder weinig hou vast. Ik las laatst op een spijs- kaaft van een Chinees-Indisch restaurant het gerecht A jam Satan. Zou men daaruit mogen concluderen dat kippen naar de hel gaan? Geenszins. Sommige nuchtere en logisch denkende lieden onder ons hebben voor zichzelf de con clusie getrokken, dat er geen hemel is. Geen dierenhemel, omdat deze de zaligheid niet kunnen verdienen, en geen mensen- hemel, omdat bij de selectie fatale vergissingen niet te ver mijden zouden zijn. Dat is na tuurlijk wel zeer rationalistisch geoordeeld, maar een andere oplossing is moeilijk denkbaar. Daar komt nog een zeer ern stige overweging bij: steeds meer mensen komen tot de conclusie dat opneming in een hemel, zoals die sinds eeuwen her wordt beschreven, eerder een straf dan een vreugde zou zijn. Zij zijn het, die hun brave en rechtschapen medemensen soms de vermaning toevoegen: als je niet oppast kom je later in de hemel, en inderdaad is het de moeite waard daarover eens degelijk na te denken. Ik voor mij geloof vast, dat de dieren al in de hemel zijn. Zij leven zonder vrees, zonder zorg, zonder sombere vooruit zichten, in een voortdurende vreugde, zelfs in situaties die wij met onze beperkte oor deelsmogelijkheid als onaan genaam zouden willen kenmer ken. Het leven zelf is namelijk nooit onaangenaam. Het wordt pas bedorven door de angst dat het zal eindigen, door de gevaren die daarop gericht zijn en door onvervulde verlangens, mislukkende ambities en per soonlijke verliezen aan goed of genegenheid. Dit alles is de dieren onbekend. Pas wanneer de mensen in hun bestaan in grijpen en hen in slavernij, vivisectie of wreedheden doen leven, lijden zij. In hun natuur lijke bestaan gelden slechts leven en dood. De dood kennen zij niet, en vrezen zij dus nog minder. Zo leven zij eigenlijk eeuwig, want als zij dood zijn beseffen zij niet meer, geleefd te hebben. Honger, dorst en pijn worden gecompenseerd door de kracht van het leven zelf, dat zich voortzet en waar mee zij het leed ontvluchten. Het is geen ideale hemel, maar voor wezens zonder redelijk denkvermogen kan het ermee door. Maar dan komt een lieve oude dame vertellen dat haar hondje, op drieëntwintigjarige leeftijd op haar schoot gestor ven, wel degelijk denkvermo gen had, in staat was haar woorden te verstaan en zich op zijn manier te uiten. Wat moeten we daar dan mee? Ik zal geen moment aarzelen om in te stemmen met het voorstel, dat hondje bij wijze van uitzondering toe te laten tot de soort eeuwigheid, waar toe wij mensen geroepen zijn. Het kan die eeuwigheid slechts opluisteren. En als dan de ka ter van de buurvrouw die ook zo intelligent was er eveneens arriveert, en dat tweetal dan in eeuwige vrede elkander met liefde verdraagt, wordt het nog plezieriger. Want dan is er alle kans dat niet alleen onze vrinden, maar ook onze vijanden straks met ons rondom de eeuwige tafel zitten en dat wij allen samen hartelijk lachen om onze ruzies en verdrietigheden, terwij] wij elkander in eeuwige verbazing herkennen als goedwillende en alleen maar een beetje domme mensen. De allermooiste Met een zucht van verlichting las ik on langs dat een groep selecterende heren na het nemen van veel maten en het werpen van veel blikken onze Allermooiste geko zen heeft, zodat we dus niet meer onthand zitten door ontstentenis van een nationale miss. Maar als u het mij vraagt heeft men die Allermooiste onverantwoord snel geko zen. Ik heb namelijk ontdekt hoe men in het keizerlijke China-van-lang-geleden te werk ging en ik kan niet anders zeggen, dan dat ik dat dermate verantwoord, diep gaand en degelijk vind, dat ik hun me thode hier publiceer in de hoop dat de schoonheidszoekers in de toekomst ook zo te werk zullen gaan. Ziehier de Chinese methode. Men begint door het gehele land al de mooie meisjes bij elkaar te zoeken en daar een aantal schoonsten uit te zoeken en dan moet u dat „schoonste" zien in de breedste zin van het woord: geschrobd en afgeboend TOT OP HET EIGEN VEL. Uit deze dames en rekent u maar dat dat er heel wat zijn! worden er 4000 geko zen die de vereiste lengte hebben op de millimeter nauwkeurig. Dan komt er een groot aantal kenners die een groot werk te verzetten hebben: ze moeten van iede re dame een verslag maken met de alge mene gelaatstrekken; de lengte van de neus; de kleur van het haar BEZIEN BIJ DE WORTELS dus geen mopjes met spoe lingen of zo; de dunte van het middel en de lengte van de voet (Héél klein). Ook de stem wordt getest op beschaafd gebruik en klank. Van die 4000 dames houdt men er 2000 over. Deze worden de volgende dag uiterst nauwkeurig gemeten over alle onderdelen en ze moeten honderd passen lopen om te zien of ze LOPEN kunnen. Er blijven er nu 1000 over, dus we schie ten op. Deze 1000 worden overgeleverd aan eni ge discrete oudere dames (het is nu echt geen mannenwerk meer) die hen onderzoe ken van top tot teen zonder badpakken, hoge hakken of andere smoesjes. Er blij ven er dan nog 300 over. Die worden nu drie weken lang geobserveerd in hun han del en wandel. Karakter, manieren en waar gedrag komen dan wel tevoorschijn. Frivoliteit is even moordend als zuurprui- merij. Het uitgezeefde restant bedraagt 50 en rekent u maar dat die echt wel de moeite waard zijn. Dan komt er een stel andere dames die de 50 gaan testen op kunde, kennis en kunst en u kunt gerust aannemen dat die examens niet voor de poes zijn! Die da mes weten namelijk van wanten en zijn niet te bedotten of te overbluffen. Van de 50 mogen er 3 overblijven en u kunt er verzekerd van zijn dat nummer één van deze drie echt de Allermooiste en de Al lerknapste (van binnen uiteraard) is. Ik vind het heus een methode om aan te be velen, al neemt het natuurlijk wel wat tijd. Want nu kunnen de knappe bollen ook eens aan bod komen. En u moet de voor delen eens bekijken! We kunnen er dan warem,pel wel zeker van zijn dat ons lie ve kleine landje voortaan altijd een Miss Universe zal opleveren, jaar in jaar uit, ivant wie kan daar tegen op? Advertentie Koelkasten met ongekend groot vriesvak. Diepvriezers met poolkou-kapaciteit! vorstelijke Fortest produkten! Top Service! Overall Altijd. c Busongeluk. Een autobus met 48 Spaanse meisjes is bij Santiago de Compostela in Spanje in een diep ravijn gestort. Vijf meisjes kwamen om het leven. Zet werden zwaar en zeventien licht ge wond. De autobus raakte van de weg toen de chauffeur een botsing met twee vrachtauto's wilde vermijden. Proces. In de hoofdstad van Niger, Niamey, is dinsdag een proces begon nen tegen 63 mensen, verdacht van een samenzwering die beraamd zou zijn om de regering in december 1963 omver te werpen. De twee voornaamste beklaag den zijn ex-kapitein Diallo Amadoe en oud-minister Zodi Ichia. Supermarkt. Door het instorten van een dak van een supermarkt in Brooklyn, New York, na een ontploffing, zijn 25 mensen gewond. Tegenspraak. De Perzische voorlichtings dienst heeft officieel tegengesproken dat de Perzische marine in de Perzische Golf een Egyptisch schip met contra bande zou hebben aangehouden. Verovering. Eenheden van het Kongolese leger hebben de stad Kasongo in een hard gevecht op de opstandelingen ver overd. Staking. In de haven van Liverpool zijn woensdag 4500 havenarbeiders in sta king gegaan, waardoor tot dusver 38 schepen zijn getroffen. Er is een geschil over de grootte van de premie, die de havenarbeiders wordt toegekend voor het laden of lossen van bepaalde waren, zoals cement en fosfaten. Zenuwen. Oefeningen van de Finse kust- artillerie hebben economische schade veroorzaakt doordat de minks op fokke rijen in de buurt zo zenuwachtig wer den van het kanongebulder dat zij hun jongen doodbeten. Kookschuw. Het blijkt dat de Duitse huis moeders er steeds minder voor voelen om in de vakantie zelf te koken Wan neer ze gaan kamperen, wordt steeds meer gepoogd de tenten in de buurt van niet te duren restaurants op te slaan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 3