DE KLEUTER IN HET VERKEER
m
KINDERMODEHOEKJE
TH
■91
Zonder geleide
is de kleuter
op straat niet
langer veilig
SK
DE KLEUTER,
ZIJN OUDERS,
HET VERKEER
Het aantal (dodelijke) ongelukken stijgt;
Opvoeding: thuis en op de kleuterschool
Verkeerssoos voor boven de 65
111
M,fff
Ident iteitsplaat j es
voor de kleuters
Wmm
Zanikend
offensief
wm
1
WlMXIÊÊËk
F i I
P L
lil i
fel®
wSÊ^mÊKÊwÊmmÊ
ZATERDAG 19 JUNI 1965
Erbij
PAGINA VIJF
v
fet
4$*
Wmm
U'
;'®fe
ÉËSitiitl
4-
jillltiiliiliilx
:Ël2
rnmimÊÊHsmstsSSlÊBlSÊKÊKÊIÊISBÊÊKÊÊÊKSÊBÊ
feV-.
V\
Égg 11
iliiii
wmêè'
M,
1
i» 1 I
ÏÏSMÊ
lllL
WBÊÊËÊMÊMËÊ&
mk 1 v
t H v\ f ls)L!\ï& 1
X' X 'X X
B888888888g888B88ga8gmwllB888888888^ro888B888888M8B88888888^^^^
•■-
.Wat voel je je groot op dat
kleine stepje in het grote
verkeer. Maar let je wel op?
.Die automobilisten moeten
plotseling remmen omdat je
zo graag op de weg speelt!
.Nee, niet zomaar die zebra
oprijden. Eerst uitkijken of
het wel veilig is.
JAARLIJKS EIST het verkeer een
zware tol onder deze jongsten in het
verkeer. Het aantal ongelukken neemt
steeds toe, zo ook die met dodelijke
afloop. Het totaalcijfer over 1963 is
ruim 2.000. Daaronder zijn veel roeke
loze deelnemertjes aan het verkeer.
Voor zover je dan kinderen roekeloos
kan noemen, omdat ze zich niet bewust
zijn van het verkeer in z'n totaliteit.
Ze beseffen de gevaren niet. Ze wor
den er ook nauwelijks op gewezen. De
verkeersopvoeding laat te wensen over.
Want, welke ouder wijst zijn kind be
wust op de gevaren van en de regels
in het verkeer. Er zijn kleuterscholen
waar men verkeersonderricht geeft,
maar bij lange na niet alle kleuter
scholen. Juist op deze leeftijd moet de
basis voor het verkeersonderwijs, dat
op de lagere scholen tot de verplichte
vakken hoort, worden gelegd. Het zich
bewust worden van het verkeer komt
toch pas op latere (lagere school-)
leeftijd.
HET KIND IS argeloos ten aanzien
van de volwassen weggebruiker. Het
zijn dagelijks maar kleine berichtjes in
de krant over een dodelijk veronge
lukte kleuter. De gewonde kinderen
staan er niet eens in. In die kleine be
richtjes staat vandaag de naam van
een kleuter die u niet kent. In dat be
richt van morgen misschien van een
die u wel hebt gekend. Had het wel
nodig geweest als er verkeersonder
richt was gegeven. Het is een probleem
waarmee deskundigen al jaren bezig
zijn. Een van hen is de inspectrice der
Nutskleuterscholen, mejuffrouw W. M.
Nijkamp die zich er al tien jaar
mee bezig houdt. In een artikel, dat
wij hieronder publiceren geeft zij haar
visie op DE KLEUTER IN HET VER
KEER.
Als we dagelijks in de krant lezen
dat er weer een paar kinderen tussen
hun tweede en zesde levensjaar aan het
verkeer ten prooi vielen, denken wij
wellicht aan de in zorg, in rouw ge
dompelde ouders. Dan rijst diep in
ons hart de wens dat ons kind en dat
wijzelf voor een dergelijke ramp ge
spaard zullen blijven.
Maar wensen, uitgesproken of niet,
zijn niet voldoende. Wijzelf moeten
maatregelen nemen, voor ons kind en
voor het kind van andere ouders. Het
is voor ons wel een geruststelling dat
in de kleuterscholen aandacht geschon
ken wordt aan min of meer deskundi-
Het Comité ter Bevordering van
de Kleuterbescherming van de
Nederlandse Vereniging Bescher
ming Voetgangers, geeft nog steeds
identiteitsplaatjes voor kleuters uit.
Er zijn inmiddels 5000 kinderen die
zo'n plaatje, dat gemaakt is van
zuurvrij metaal, bij zich dragen.
Het voordeel van dergelijke plaat
jes is dat zowel bij verdwalen als
bij een ongeval de identiteit van
het kind onmiddellijk bekend is.
De plaatjes kunnen worden
aangevraagd bij het secretariaat
van het Comité aan de Montfoort-
laan 11 in Den Haag. Bestellingen
moeten gebeuren met opgave van
naam van het kind, het adres, de
geboortedatum en eventuele gods
dienst en bloedgroep. De kosten
bedragen 1,50 exclusief port.
HET AFFICHE HIERNAAST zult u eerder hebben
gezien. En hij moet u hebben vertederd. De schattige
blonde kleuter die zich op moeders hoge pumps zo „groot"
wil voelen maar klein blijft. Dat blijkt wel uit het stukje
speelgoed dat zij achter zich aantrekt. Het meisje loopt
keurig op de zebra. Maar waarom steekt ze haar handje
naar voren? Ziet ze aan de overkant iemand die ze kent?
Of staat ze op het punt te vallen. Ofhad ze die auto,
die zo snel de zebra naderde, niet gezien? We weten het
niet, misschien: gelukkig niet. Deze plaat drukt nü een
waarschuwing uit: „Help haar in het verkeer. Leer kleine
voeten „groot" denken". Dat slaat niet alleen op het blondje
van deze affiche, maar voor alle kleuters. De kleine ver
keersdeelnemers, de kinderen die zich nauwelijks bewust
zijn dat er projectielen om hen heen razen. De mensen
kinderen die spelenderwijs en onbewust aan het verkeei
deelnemen. Die plotseling en onverwacht de straat op
rennen: achter een bal aan. Of het kind dat verkleed
partijtje speelt en op moeders grote schoenen over de straat
sloft, dat knikkert op straat, dat stiekum met een grote
fiets worstelt, dat bloemetjes plukt in de berm langs de
autoweg, en legio andere voorbeelden, die zich dagelijks
op straat voordoen.
«X
mmmèm
ge verkeersopvoeding. Maar weet u dat
deze verkeersopvoeding op het tweede
plan staat?
Het kind is vier jaar als het naar
de kleuterschool mag. En juist de eer
ste vier levensjaren zijn uitermate be
langrijk. Niet zozeer door datgene wat
moeder en vader het kind leren, als
wel door datgene wat zij hem voor
doen. Vooral hun houding, hun inner
lijke gesteldheid is bijzonder belang
rijk.
Verkeersopvoeding begint in
de wandelwagen
Wanneer Moeder zich als voetgang
ster stipt aan de voetgangersvoor
schriften houdt, neemt haar kleintje,
nog grotendeels onbewust, de gang van
zaken in zich op. „Zo doet Moeder";
„Zo doen grote mensen" is voor het
twee- tot zesjarige kind een zeer be
langrijk richtsnoer voor zijn eigen ge
drag. Veel ouders van zulke hummels
beseffen nog niet van hoeveel betekenis
hun eigen gedrag is voor de ontwikke
ling van het kind.
Het kleine kind behoeft
voortdurend toezicht
Hoe belangrijk het goede voorbeeld
ook moge zijn, een kind dat nog geen
zes jaar is, kan men niet vertrouwen:
het is impulsief, wil wel gehoorzamen,
maar vergeet door afleidende indruk
ken, in een dwarse bui of in een op-
In de grote stad laat men kinderen van
onder de zes jaar vrijwel niet meer al
leen op straat. Ieder weldenkende vol
wassene zegt: „Veel te gevaarlijk."
Maar weet u dat juist op het platte
land en op de wegen waar minder ver
keer is, veel meer kleine kinderen ver
ongelukken? Ze steken onverwacht
over, ze rennen het tuintje uit, ze spe-
len en steppen op de rijweg „want er
komen toch haast geen auto's voorbij."
Dat „haast geen" is fataal; want die
enkele auto die wél voorbij komt wordt
door het kleintje dus niet verwacht
Ouders, u bent in eerste
instantie verantwoordelijk
Een kind leert door doen en vooral
ook door nadoen van wat het ouderen
ziet doen. Sommige dingen leert een
kind snel, maar er zijn tal van vaar
digheden die het eerst in de loop van
x
X'-'X. XXXXxXX-XX- X.'XX'X X X:XiX': X"X
gewonden stemming volkomen wat
hem werd ingeprent. Dit ervaart u im
mers telkens weer in het gezinsleven.
Natuurlijk geldt dit des te klemmen
der zodra het kind op straat komt. Al
weet hij het nog zo goed, de kleuter
kan door allerlei impulsen gedreven,
zich niet aan de voorschriften houden.
Ten slotte is hij daar een normale, be
weeglijke, speelse kleuter voor!
Op straat is een jong kind
zonder geleide niet meer veilig.
Het verkeer is langzamerhand der
mate gecompliceerd geworden, dat een
jong kind het niet meer kan overzien.
DE NEDERLANDSE Vereniging Bescherming Voetgangers heeft een
verkeerssociëteit opgericht voor voetgangers boven de 65 jaar. Dit bleek nood
zakelijk ter bestrijding van het ontstellend aantal verkeersslachtoffers in de
hogere leeftijdsgroepen.
Het doel van de verkeerssociëteit is:
De oudere verkeersdeelnemer bij de steeds toenemende verkeerspro
blemen bij te staan en hem in staat te stellen kennis van de verkeersregels te
nemen en antwoord te ontvangen op de door hem gestelde vragen.
De leden van de verkeerssociëteit tevens in de gelegenheid te stellen zich
met klachten en wensen tot het hoofdbestuur te wenden. Na onderzoek hoopt
het h.b. verbetering te kunnen bevorderen in vele situaties.
MEN KAN ZICH eventueel opgeven voor een verkeerscursus die bij vol
doende deelneming zal worden gegeven. Belangstellenden die materiaal willen
ontvangen en/of vragen stellen, kunnen zich in verbinding stellen met de
„Verkeerssociëteit" van de Nederlandse Vereniging Bescherming Voetgangers
aan het Buitenhof 5 in Den Haag. (Voor 0,50 aan postzegels bijsluiten).
nnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
ül#|#t#U%A#U'WUWWUWUUWWWWWWWWUWWVWVWWWWWVWWWWUUWWUWW%<
In iedere kindergarderobe horen een paar truitjes,
vestjes of een twinset thuis. Vooral tijdens deze wat
kille lentedagen wordt er nogal eens wat warms aan
getrokken omdat het katoenen bloesje of overhemdje
te fris is. „Baby charme" heten de Crylor-modelletjes
van de meisjes. De witte jumpertjes en het vestje zijn
„afgewerkt" met een marinestreepje. Ook het broertje
van de meisjes heeft een makkelijk-zittende Crylor-
jumper aangetrokken. De kleuren van het model
„Nounou' zijn wit, grijs en bruin.
x
x
v.'\
een aantal jaren gaat beheersen. Daar
onder valt: aangepast, veilig gedrag
op straat.
Eerst in de wandelwagen, dan aan
het leidseltje, vervolgens aan uw hand
en ten slotte loslopend naast u, moet
het kind gedurende zijn eerste zes le
vensjaren leren hoe het zich als voet
ganger veilig gedragen moet.
Praat met uw kleintje over hetgeen
u doet op straat: „goed uitkijken naar
alle kanten"; „wachten tot het voet
gangerslicht op groen staat," „even
naar het zebrapad lopen om over te
steken"; „ook op de zebra blijven we
uitkijken" enzovoorts.
Uw kind wordt graag op deze wijze
ingewijd in en betrokken bij hetgeen u
doet. En het is al heel spoedig bereid
met u mee te kijken en te praten,
waardoor u hem op den duur kunt op
dragen: „Nu mag jij zeggen of we kun
nen oversteken." Dit is de wijze waar
op u als ouder uw jonge kind de beste
kansen biedt om ongeschonden, ge
zond van lijf en leden en springlevend
na zijn zesde verjaardag de lagere
school te betreden.
De kleuterschool moet kunnen voort
bouwen op de opvoeding die u het kind
van zijn prilste jeugd af hebt gegeven.
Dat geldt zeer zeker óók voor de ver
keersopvoeding!
Step en Fiets
Een step is een kleutervervoermid-
del, waarmee het kind moet leren om
gaan. Wanneer dat niet gebeurt, kan
de step letterlijk een levensgevaarlijk
vervoermiddel voor het kind zijn.
Het spreekt vanzelf dat het volkomen
onverantwoord is kinderen onder hun
achtste a negende jaar zonder geleide
te laten fietsen. Ze kunnen wel fiet
sen, maar ze kunnen als wielrijder
nooit veilig aan het verkeer deelnemen
om de eenvoudige reden dat ze onver
wachte verkeerssituaties niet kunnen
overzien. En dus niet aangepast kun
nen reageren.
Ouders, de veiligheid van uw kind
op straat ligt voor een zeer belangrijk
deel in uw hand!
W. M. NIJKAMP,
Inspectrice der
Nutskleuterscholen.
De stem van een zanikende
vrouw kan een belangrijk wapen
in de psychologische oorlogvoering
zijn. Aan de studiedienst van het
Amerikaanse leger is onlangs het
volgende voorstel voorgelegd:
„Een zanikende vrouw kan een
man tot razernij brengen als ze
maar blijft doorzaniken. Als een
vrouw iets wil hebben, begint ze te
zaniken en ze blijft dat doen totdat
haar heer gemaal toegeeft. Licha-
mlijk geweld wordt niet gebruikt,
alleen de intonatie en het gezanik.
Het voorstel is de vijand te be
stoken met een bandopname van
een verschrikkelijke zanikpot, die
zich bedient van de taal van de
vijand. Deze bandopnamen zou
den met een geluidsversterker per
parachute achter de vijandelijke
linies kunnen worden afgeworpen.
Door ze daar keihard af te draaien
zou het gewenste doel bereikt
kunnen worden".
In een legerpublikatie wordt
hieraan toegevoegd, dat zaniken
sinds onheuglijke tijden door echt
genotes als een beproefd wapen
wordt gebruikt.
