DE „RP 7" IS OUD MAAR DAPPER
n-r -
Zelfstandig opererende post bewees in het
afgelopen jaar zijn recht van bestaan
Inbreekhoekje in
Haringhaven baart
politie veel zorg
ZATERDAG 26 JUNI 1965
ÊÈÈm
door Gé van Berkel
foto's: Hans de Boer
Opsporingsregister
T roetelkind
''smgm
Krap bureau
Veelomvattend
Vaag kenteken
Steekproeven
V andalisme
Controle van visakten
Rijkspolitie te water vervult in
IJmuiden een veelzijdige taak
De grijsgeschilderde RP 7, het kittige motorkruisertje van de rijkspolitie te
water in IJmuiden, steekt zijn spitse neus energiek om de kop van de Vissers
haven. De frisse, zilte zeewind in onze neusgaten gaat tegelijkertijd op de vlucht
voor de walgelijke stank waarmee de vismeelfabriek de puffabriek zeggen ze
in IJmuiden haar visitekaartje afgeeft. Pruttelend doorklieft de politieboot
een brijige soep van halfvergane planken, kratten, schillen en etensresten ten
bewijze dat vissers hun eigen versie hebben van „opgeruimd staat netjes".
Bonkend, schurend en duwend verdringen de vissersvaartuigen zich voor de
vishallen. Geloste schepen maken zich moeizaam uit de ijzeren omknelling los
en zoeken de zuidzij op. Ze bekommeren zich ogenschijnlijk nauwelijks om het
nietige politiebootje met de fier wapperende Nederlandse driekleur op de
achtersteven.
Bij hun veelomvattende taak moeten
de mannen van de rijkspolitie te
water vaak menig klim- en klauter-
werk verrichten. Schipper K. van
Etteger krijgt hier een steuntje van
zijn collega J. Visser.
Speurend tasten de ogen van de rijks
politiemannen de ladende en lossende
schepen af. Schipper van Etteger bladert
in een lijvig boek op zoek naar een
naam die hij op een of ander vaartuig
gelezen heeft. Dat boek is het opsporings
register met de namen van de mensen
hun aantal loopt in de duizenden
met wie de politie nog een appeltje te
schillen heeft.
„Door dit boek heb ik al menig keer
beet gehad. Het is een soort hobby van
me, dit zoeken en vinden van lieden die
liever zo ver mogelijk uit onze buurt
blijven", zegt schipper Van Etteger
lachend.
De politieboot zoekt weer het mid
den van het Noordzeekanaal op. Op een
passerende kustvaarder steekt iemand
zijn hand op. De drie politiemannen be
antwoorden de groet. De roodwitblauwe
vlag wappert breeduit achter de RP 7.
Als een levendig symbool van de parate
waakzaamheid van de rijkspolitie t'
water, die haar bestaansrecht in IJmir
den en wijde omtrek dag in dag u'
dubbel en dwars bewijst.
„Je moet hier op maandagochtend
ogen en oren overal tegelijk hebben",
zegt schipper (wachtmeester eerste
klasse) Fedde de Boer, scherp naar
links uithalend voor een achteruit
slaande trawler. Voor alle zekerheid
geeft hij een driftige stoot op de hoorn.
Hij en twee van zijn collega's van de
rijkspolitie te water, post IJmuiden,
zijn zo juist hun surveillance door de
IJmuidense wateren begonnen.
Sinds 13 juli 1964, toen de rijkspoli
tie te water in IJmuiden een vaste zelf
standig opererende post vestigde als on
derdeel van de groep Zaandam is de
RP 7 met zijn in donkerblauw uniform
gestoken bemanning een vertrouwde ver
schijning geworden tussen de zee-, bin
nenvaart- en vissersschepen.
in de gelegenheid het werk van de
IJmuidense waterpolitie van nabij mee
te maken.
De motor van de RP 7 is het troetel
kind van schipper (wachtmeester eerste
klasse) J. Visser. Alles in, aan en op
de politieboot blinkt als een spiegel. Het
kruisertje is echter ondanks zijn prima
staat van onderhoud van een sterk ver
ouderd type. Vooral wat zijn snelheid
betreft een vaart van vijftien kilome
ter per uur is wel het maximum be
antwoordt de RP7 al lang niet meer
aan de eisen waaraan vandaag de dag
een politievaartuig, dat snel moet kun
nen opereren en manoeuvreren, behoort
te voldoen.
De mannen van de rijkspolitie te wa
ter in IJmuiden kijken dan ook met een
beetje afgunst naar de ultramoderne
Verscheidene opgelegde schepen in Een van de eigenaars heeft de brug
de Haringhaven zijn de laatste tijd van zijn schip met planken dicht-
het doelwit van jeugdige vandalen. getimmerd, een voorzorgsmaatregel
die weinig effect sorteerde.
De postcommandant, „opper" P. van
Duijn, heeft zijn kwartier in het wit
gepleisterde gebouwtje bij de zuider-
sluis. Het uitzicht op de havenmond, het
sluizencomplex en het Noordzeekanaal
laat niets te wensen over maar het bu
reau is nogal aan de krappe kant. Ge
lukkig hoeft het kamertje niet de gehe
le dag de volle bezetting van vijf fors-
gebouwde mannen te herbergen. Mees
tentijds patrouilleert de RP 7 met drie
schippers wel ergens in de wateren tus
sen de IJmuidense havenmond en Am
sterdam. Vroeger kon de waterpolitie,
gestationeerd in Zaandam, zich slechts
sporadisch in IJmuiden en omgeving la
ten zien. Het sterk toegenomen scheep
vaartverkeer in en rondom IJuiden deed
steeds meer de behoefte voelen aan de
vestiging van een permanente post in
deze drukke havenplaats. De voordelen
hiervan liggen voor de hand. De rijks
politie te water kan nu haar belangrijke
en veelomvattende taak op het Noord-
zeeknaal en in de IJmuidense wateren
veel sneller en doeltreffender uitvoeren
dan voorheen mogelijk was. Ook uit het
oogpunt van preventie is de voortduren
de aanwezigheid van de waterpolitie in
deze contreien zonder twijfel een grote
vooruitgang.
De taak van de rijkspolitie te water
is bijzonder veelzijdig. Zij varieert van
het constateren van betrekkelijk gerin
ge overtredingen tot het oplossen van
ernstige misdrijven, het opmaken van
processenverbaal bij aanvaringen en
schades, het controleren van monster
rollen, kortom op alles wat verband houdt
met al die wetten, die betrekking heb
ben op het doen en laten van men
sen en schepen op en bij het water.
Van de rijkspolitie te water wordt daar
om een zeer parate kennis van het uit
gebreide arsenaal van wetten, buitenge
wone maatregelen van bestuur en konink
lijke besluiten vereist. Het merendeel
van hen kan bogen op zeemanservaring.
In staat gesteld door de welwillende
medewerking van de commandant van
het district Amsterdam van de rijkspo
litie te water waren wij dezer dagen
De RP 7, de patrouilleboot van de
rijkspolitie te water in IJmuiden
meert aan de kade af na een in
spectietocht door de IJmuidense
havens en binnenwateren.
Tot de taken van de rijkspolitie te
water behoort ook het controleren
van visvergunningen. De hengelaar
links blijft intussen zijn dobber
scherp in de gaten houden.
schottelboot (met een schroef die te
vens als roer dienst doet) van Rijkswa
terstaat, die met gemak de dertig kilo
meter per uur haalt. Vergeleken met dit
zeer snelle en wendbare vaartuig is de
RP 7 van de IJmuidense waterpolitie
een agent, die op zijn fiets een super
snelle brommer tracht te achtervolgen.
De hoop van de post IJmuiden is geves
tigd op de begroting van Justitie.
Een kort commando en de RP 7 min
dert vaart en buigt af naar enkele vis
sersschepen, die hun vangst bij de
Rijksvishallen lossen. Een van de vaar
tuigen zit zo dik onder de roodbruine
roest dat zijn lettertekens op de voor
steven nauwelijks meer te lezen zijn.
Deze slordigheid van de schipper kan
hem aanzienlijk meer geld kosten dan
de paar streken witte verf die voldoen
de zijn om het vage kenteken van zijn
schip op te halen. De politieboot komt
langszij en schipper K. van Etteger klau
tert aan boord van de trawler.
„Meestal weten de schippers wel
waarvoor ze aan hun jasje worden ge
trokken", zegt de heer De Boer, „Als
het de eerste keer is komen ze er met
een waarschuwing af. Helpt dat niet dan
gaan ze subiet op de bon".
De schipper die in overtreding is kijkt
voor de vorm naar de geteisterde boeg
van zijn schip, hij kan niet anders dan
de politie gelijk geven.
„Ik zal het straks meteen in orde ma
ken als ik ga graaien", belooft hij.
Graaien is het vissersjargon voor het
schoonmaken van het schip nadat het
lossen achter de rug is. En passant con
troleert de heer Van Etteger de mon
sterrol. Ook de vereiste diploma's moe
ten worden getoond. In de zeevisserij
komt het nogal eens voor dat men het
met de wettelijke voorschriften omtrent
aanmonstering en bevoegdheden niet zo
nauw neemt.
De RP 7 vervolgt zijn inspectietocht
door de Vissershaven. Steekproefsgewijs
wordt de monsterrol van andere sche
pen aan een onderzoek onderworpen en
de daarop voorkomende namen vergele
ken met de monsterboekjes. Een Kat-
wijkse schipper heeft de papieren niet
direct bij de hand. Terwijl hij er naar
zoekt maken de politiemannen gemoede
lijk een praatje met de andere opva
renden die op het dak bezig zijn met het
repareren van netten.
„Een bakkie koffie?" biedt de Katwij-
ker aan nadat zijn paperassen in orde
zijn bevonden. „Bedankt, we hebben net
een paar koppen op. Goede vangst ver
der," zegt wachtmeester De Boer. Als
groet steken de vissers de hand op. Men
begrijpt elkaar over en weer.
De politieboot is al weer op weg naar
het volgende doel. „We gaan een kijk
je nemen in het inbreekhoekje", zegt
de heer De Boer, het stuurrad overne
mend van zijn collega Visser. De RP
7 wendt de steven naar de haringha-
Bij de steiger aan de zuidzijde liggen
verscheidene opgelegde vissersschepen
te wachten op een koper of sloper. De
vaartuigen vertonen talrijke sporen van
een ergerlijke vernielzucht. Volgens de
rijkspolitie zijn het voornamelijk jeug
dige IJmuidenaren die zich aan dit van
dalisme hebben bezondigd. Met hun
stukgeslagen patrijspoorten, afgerukte
leidingen en kabels, ingetrapte luiken en
deuren en overhoop gehaalde hutten bie
den de schepen een trieste aanblik. Van
een der vaartuigen is de brug met
dikke planken dichtgetimmerd om de
indringers te beletten de nog aanwezige
instrumenten te slopen. Sloten en gren
dels baten hoegenaam niet. Los of vast,
niets is er blijkbaar voor deze vernie
lers veilig.
Er zijn ook elementen die hun bege
rig oog hebben laten vallen op de vrij
kostbare hek- en mastlichten. Ze wor
den als gratis souvenir meegenomen of
gaan voor een zacht prijsje van de hand.
De rijkspolitie houdt echter voortdurend
scherp het oog op deze plunderaars. Ver-
scheidenen van hen zijn dan ook al „te
gen de lamp" gelopen, al zal dit niet
op de door hen bedoelde manier ge
gaan zijn.
Na een korte patrouilletocht tussen
de IJmuidense pieren komen we via de
zuidersluis in het Noordzeekanaal. Twee
hengelaars op een dekschuit krijgen ge
zelschap van wachtmeester Van Etteger
die hen naar hun visakte vraagt. Het
leefnet wordt even boven het water ge
tild of de vis wel aan de vereiste maat
is. In een van de binnenhavens legt de
RP 7 kort daarop aan naast een aak.
Of de schipper even zijn beurtvergun
ning wil laten zien. Deze blijkt niet op
tijd verlengd te zijn. Er is nog „geen
man over boord" maar de schipper
krijgt toch het vriendelijke maar drin
gende vermaan zo gauw mogelijk voor
afstempeling van zijn vergunning zorg
te dragen.
Monsterrol-controle aan boord van
van een vissersvaartuig. Tussen de
bedrijven door is er altijd wel even
Boer en de
tijd voor een gemoedelijk praatje
tussen politieman, in dit geval
wachtmeester eerste klasse F. d*
schipper.
V:?n:v.v~
