Aga Neumann in het zijspan
-enige vrouwelijke deelnemer-
DE VROUW EN DE TT
Aga Neumann
Janet Driver
Claire Malloy
mevr. v. Dongen
mevr. Zwart
Vrouwen van
renners
De Van Kootens uit Haarlem
Gesprekken met:
DOUWE EGBERTS
Boete betalen bij
parkeermeters
Generaal Hollertt
verlaat dienst
Door elektrische
stroom gedood
9
De dames Van Dongen
Vijftiei dagen oud
Hemny Schoute
De vrouw van
Casper Swart
Zachte geurige pijptabak
50 tot 60.000
Kassier verdacht
van verduistering
ZATERDAG 26 JUNI 1965
DOUVVË EGBERTS
ASSEN, vrijdag. Ongeveer vijftien
zijspanners doen mee aan de TT-races.
Een van die vijtfien wordt bemand door
bestuurder Harold Wohlfahrt (36) met in
de zijspan een vrouw. Haar naam: Aga
Neumann, 25 jaar oud, afkomstig uit
Giessen in Duitsland, die in het dagelijks
leven meubeltjes maakt; deuren en an
dere produkten van hout. Ze zit al zes
jaar op de motor. Als men deze gegevens
leest zou men denken met een boom
DIE RACES, zegt de moeder van Van
Dongen, zijn allemaal niet zo mooi als
het publiek denkt. „Men denkt dat de
renners er duizenden guldens aan verdie
nen". Dat kan uit het hoofd worden ge
zet. Het is vaak alleen het startgeld dat
ze terugkrijgen. „De races zijn mooi.
Maar als er wat gebeurt". Liever maar
niet aan denken. Beide vrouwen zijn al
tijd weer blij als Cees heelhuids terug is.
Mevrouw Van Dongen kijkt niet naar de
races. Ze hoopt in de caravan op het
middenterrein van het circuit dat hij
het er steeds weer goed afbrengt.
van een meisje te doen te hebben. Niets
is minder waaar. Ze is slank, heeft een
fijn gezichtje, natuurlijk golvend haar
en de blauwe „werkuniform" staat haar
nog een beetje charmant ook.
WAAROM ZE MEEDOET aan deze
mannensport? Ze is er al sinds haar
twaalfde, dertiende jaar bezeten van. Zo
gauw mogelijk ouder worden, was haar
gedachte toen, toen ze nog naar school
moest om mee te doen aan wedstrij
den. Daar ging ze ook al heen, want er
reed een broer van een vriendinnetje
mee. Aga bereikte de' leeftijd dat ze
mocht rijden en kocht, met een partner,
een motor en ging rijden. Rijden in de
wereldkampioenschappen. Gevaarlijk?
Welnee, waarom een man wel en een
vrouw niet, vindt ze. Het kost alleen
verschrikkelijk veel geld. Ze heeft haar
baan sinds Pasen opgegeven om zich aan
de motorsport te wijden. Samen met
Wohlfahrt, die bij de post is. „Een ra
zende postbode" lacht hij.
BRENGT HET DAN weinig geld op?
„Ach, ik heb net geld genoeg om te eten
en te drinken en ik heb een bed. Meer
heb ik niet nodig", vindt Aga. De rest van
het geld, het grootste deel, wordt besteed
aan de hobby: de motor met zijspan.
Met een snelheid van 170-180 km.u ra
zen ze zaterdag over het circuit. In de
openlucht, zoals Aga het prettig vindt. In
een auto geniet je lang zoveel niet van
de buitenlucht .Geen last van zenuwen
noch het gevaar onderschattend. Een
team in wagen nr. 5. Een vrouw in zwart
leer naast een man in hetzelfde kostuum.
Het feit dat op de trainingsdag het duo
Nightingale-Ogdon (in het zijspan) veron
gelukte, heeft haar niet afgeschrokken. Ze
blijft er laconiek onder. Na Assen komt
er weer een nieuw circuit.
DE VROUW VAN CEES van Dongen
Ada, is er met beide zoontjes Jan (9) en
Jos (5) en de moeder van Kees, die geen
wedstrijd overslaat. Ze trekt er altijd een
paar dagen voor uit om haar zoon (33)
te zien racen in de 50 en 250 cc klasse.
„Cees is de enige Nederlander die mee
doet aan de 50 cc.", zegt ze niet zonder
trots. Want dat heeft deze Rotterdamse
monteur toch maar gepresteerd. De moe
der van Cees heeft meer met het racen
op dan de echtgenote. Ze vindt het wel
leuk maar hoopt iedere keer weer dat
hij ermee zal stoppen. „Iedere winter
zegt hij dat het de laatste races zijn ge
weest", zegt ze. Maar ze weet dat hij het
(nog) net kan laten. Ilij suist al zo lang
over de baan en heeft de liefde voor de
ze sport niet van een vreemde. Samen
met zijn vader sleutelt hij iedere avond
weer aan de motor. Samen tekenen ze en
samen verbeteren ze.
MEVROUW PHIL REEA is er, me
vrouw Ralph Bryans, mevrouw Hugh An
derson, mevrouw Paddy Driver. Met haar
hadden we een gesprekje in de caravan.
Een gehuurde, want Assen ligt een beetje
te ver van Hooghalen om steeds maar
heen en weer te reizen, meent deze char
mante Duitse. Janes Driver is 27 jaar. Ze
is zeven jaar getrouwd met de nu der
tigjarige Driver. Het echtpaar heeft een
lopen de kinderen van de verschillende
motorrenners. „Het is op het ogenblik net
een kinderkamer". Ze doet haar bood
schappen in Assen. Ze eet naar de wijze
van het land. „We hebben een interna
tionale maag", zegt Janet Driver, die
zich met haar eten aanpast bij de ge
woontes van het land.
DE VIJFTIEN DAGEN oude baby
„Ginger" van Bill en Claire Molloy uit
Australië, ligt in de kinderwagen onder
een afdakje naast de tot caravan inge
richte auto. „Het kind slaapt door al dat
motorgeronk heen", zegt een Nederlander
die met Bill Molloy zit te sleutelen aan
een van de motoren. Zes maanden van
het jaar wonen ze op de terreinen bij de
circuits. Aan het eind van het race-seizoen
is ze weer blij naar het eigen huis te
gaan: een half jaar rust. Ze houdt van
de sfeer bij motorraces. „Het is er inte
ressant en je kent iedereen", lacht ze,
Ze vindt het leuk ieder jaar weer naar
Assen te komen.
VORIG JAAR NOG met z'n tweetjes, nu
met z'n drieën. Een echtpaar dat het
hart heeft verpand aan het motorrennen.
„Bill praat over niets anders", zegt ze
van haar man (27) die, voordat hij er drie
jaar geleden mee begon, in de mijnen
werkte. Hij wil nog twee jaar racen en
Advertentie
Claire en Bill Molloy met hun net twee
weken oude baby „Ginger".
baby van tien maanden en woont in Jo
hannesburg (Zuid-Afrika). Elf jaar racet
haar man nu; zeven jaar heeft ze steeds
met hem meegereisd maar het begint
haar eigenlijk wat te vervelen". Het is
een leventje van koffers pakken en heen
en weer reizen". Ze heeft veel gereisd,
bijna over de hele wereld. Ze acht zich
bevoorrecht, ook al vindt ze het nu zo'n
beetje welletjes. „Je gaat dit leven pas
waarderen als je er mee ophoudt".
IN DE GEHUURDE caravan is het
wat primitief werken. Vooral met de baby
erbij, die pas gaat slapen als alles rustig
is. „In de hotels is het beter. Daar kan
je hem tenminste alleen in een kamer
leggen. Het is wel gezond, zegt ze, want
het kind is nu de hele dag buiten. Daar
Aga Neumann in het zijspan
gi--"W"iik,i. !3
daarna weer monteur worden. Dat is het
vak waarvoor hij leerde.
„IK ZOU HET NIET erg vinden als hij
ermee ophield", zegt de vrouw van Cas
per Swart uit Alkmaar. „Maar ik kan
het begrijpen waarom hij het doet om
dat ik ook altijd aan sport heb gedaan",
zegt de ex-gymlerares. Haar man doet
voor het elfde jaar mee. Zij is steeds bij
de races. „Als ik er niet zou zijn zou hij
Coopvaect
ASSEN - TT - MIDDENTER
REIN. Tegenover de perstribune
en achter het tijdwaarnemershuisje
aan het circuit van Hooghalen ligt
het middenterrein. Een groot gras
veld met een middenpad, waar je
slechts toegang hebt op de daarvoor
afgegeven kaartjes. De controle is
scherp zodat individuen die er niets
te maken hebben er niet door kunnen
komen. Op de grasvlakte staan ten
ten, caravans, auto's, waaronder zeer,
zeer dure, enkele reclamestands en
motoren. Mannen in zwart leer star
ten, stoppen, laten de motoren weer
ronken en scheuren met luid knallen
de uitlaten weg. Veel motoren liggen
uit elkaar voor de dagelijkse beurt.
Er wordt hard aan gesleuteld, want
het benzinemonster moet in conditie
zijn. Sommige renners strekken nog
even de ledematen uit het kan nog.
Daartussen door lopen vrouwen en
kinderen. Het zijn de echtgenotes met
de kipderen yap de renners, moeders,
zusters of andere familieleden. Uit
Nederland, Duitsland, Australië, Ja
pan en andere landen. Gekomen voor
de Nederlandse TT-races. Zij leven
hun eigen leventje. Meestal in de
caravan en als het weer redelijk is
huiten. In de open lucht. Aan het cir
cuit, waar de mannen trainen, zijn ze
nauwelijks te vinden. Voor de mees
ten van hen is het ook niet de eerste
keer dat zij op een circuit zijn. De
mannen doen hun werk hun hobby
de vrouwen hebben hun huishou
den. Met enkelen hadden we een ge
sprek. Tijdens het oorverdovend la
waai van de vele motoren.
Op 12 juli treedt de wetswijziging in
werking op grond waarvan overtredingen
bij parkeermeters meteen via een trans
actie in handen van dë politie kan wor
den geregeld.
Tot nu toe werd het parkeermeter-
kwartje of- dubbeltje beschouwd als een
belastingheffing. Dergelijke heffingen val
len onder de rechtbank en kunnen niet
via een transactie met de verbaliserende
politieagent worden afgedaan. Op 12 juli
wordt dat dus anders.
niet eten en drinken. Bovendien komt daar
nog de geestelijke steun bij." Ze houdt
wel van de sfeer tijdens de TT. Ze is het
al jaren gewend en ziet er de jaarlijkse
bekenden weer. Vroeger knoopten ze er
meteen een vakantie aan vast. Ze kijkt
weinig naar de races. „Je hebt je huis
houden en de kinderen een baby van
vier maanden en een zoontje van twee en
een half vragen voortdurende aan
dacht." Maar om in het publiek te gaan
zitten en naar motorraces te gaan kijken
nee, dat ligt haar niet. „Ik houd het
bij op papier en kijk naar de rijstijlen."
En daarmee toont ze zich toch een goede
vrouw van een rijder.
Mr. Marijnen curator. Oud-minister-presi
dent mr. V. G. M. Marijnen uit Den Haag
is benoemd tot curator aan de katholieke
universiteit van Nijmegen.
Brigade-generaal J. L. Hollert heeft
heeft ontslag uit de militaire dienst ge
vraagd en dit op de meest eervolle wij
ze gekregen met ingang van 1 juli.
Sedert juli van het vorig jaar was de
thans 51-jarige generaal op non-actief,
nadat hij van zijn fuctie als commandant
van de 41e pantserinfanteriebrigade in
Seedorf (Duitsland) was ontheven. Hij ge
raakte in conflict met de commandant
van het eerste legerkorps, luitenant-gene
raal E. J. C. van Hootegem, over het
onderhoud van de Centuriontanks in zijn
brigade. Generaal Hollertt wilde voor al
les zijn mensen oefenen en een bevel om
meer tijd uit te trekkén voor het verzor
gen van de oude centurions legde hij
naast zich neer. Na zijn terugroeping
naar Nederland diende hij een klacht in
bij het ambtenarengerecht, maar deze is
nog niet behandeld.
De politie in Rotterdam heeft een 54-
jarige boekhouder aangehouden en voor
geleid voor de officier van justitie op
verdenking van verduistering van 50 tot
60.000 gulden. De man was boekhouder
op een advokatenkantoor in Rotterdam.
Hij heeft toegegeven in de loop van en
kele jaren dit geld door valse boekingen
te hebben achtergehouden en aan privé
genoegens te hebben uitgegeven.
Een arbeidsongeval in Maarssen heeft
een negentienjarige ongehuwde Utrechter
het leven gekost. Hij was vrijdagmiddag
bezig met het afschuren van de onderkant
van een boot met een elektrische slijp
machine. De machine raakte onklaar en
de man werd door de stroom getroffen.
Hij is nog naar het beademingscentrum
in het Academisch ziekenhuis te Utrecht
gebracht, doch daar overleden.
Een onderonsje op het middenterrein:
v.l.n.r. Janet Driver, mevrouw Ander-
son-Oeseburg, mevrouw Read en Ralph
Brvans. In het wandelwagentje de tien
maanden oude baby van het echtpaar
Driver.
De heer H. van Kooten uit Haarlem is
in z'n element. Ieder jaar verheugt hij
zich weer op de TT-races waar hij nu
al veertig jaar heengaat. Hij ontmoet er
oude bekenden, de voormalige „concur
renten" in de motorsport met wie hij nog
enthousiast praat over „vroeger". Bij
dat vroeger hoort ook het jaar 1927 toen
hij winnaar werd van de World Trophy.
En wie eens de kampioenschappen heeft
gewonnen is ieder jaar verzekerd van
een gratis plaats op het middencircuit.
Ieder jaar dan ook trekt hij erheen met
z'n vrouw en dochter Ina (die tijdens
races op Zandvoort laat zien wat ze uit
haar auto kan halen). Ina van Kooten
maakt nu haar twaalfde, dertiende jaar
mee bij de TT-races.
Moeder en dochter zeggen: „We willen
het niet missen. Het is z'n aparte sfeer
en reuze gezellig". Hun tot caravan ver
bouwde auto is een instuif voor veel oud
renners. Bij de open deur wordt meteen
om koffie gevraagd, ze strijken neer, ha
len herinneringen op van vroeger, drin
ken een „bakkie" mee en verdwijnen
weer. Maar dergelijke onderonsjes her
halen zich nog een paar keer per dag.
De TT-races zijn een uitje geworden.
„Ik wil het zolang volhouden als ik
kan", zegt mevrouw Van Kooten enthou
siast en voegt eraan toe dat ze tegen de
65 loopt. Een dagje ouder dus, waar
door je nog wel eens nadenkt voor je je
in dit walhalla van drukte en het lawaai
mengt.
„Nog een kopje koffie?" vraagt me
vrouw Van Kooten. „Graag". De oud-ren
ners Hamersveld en Oosterbaan drinken
mee. Het is er gezellig iedereen is
in de T.T.-sfeer waar men ieder jaar
weer van onder invloed raakt. „Het is
een gekke sfeer. Iedereen doet gek," zegt
mevrouw Van Kooten. En daar bedoelt
ze de bijna fameuze vrijdagavond
en -nacht in Assen mee. Als iedereen
uit z'n normale doen en laten is. Een
beruchte nacht waarna veel niet eens op
de races verschijnen. Dat zijn de mensen
die ieder jaar weer de biezen pakken
om „naar de T.T." te gaan. Tot volgend
jaar.
