Japans duel Honda - Yamaha eindigde onbeslist: 2-2
REDMAN
BRYANS
READ
DUFF
Haarlemse tennistitel wederom
voor „veteraan" Cees Nieland
Phil Read verloor door domme
pech kans op „dubbel" in Assen
Mexicaans
schakelde
duo Osuna/Palafox
Emerson Stolle uit
Clark stond na de start zijn
eerste plaats niet meer af
Badmintonspeelster
Agnes Geene ook
hier goed op dreef
Hailwood weer
oppermachtig
HELM OP
Voortreffelijke partij op Wimbledon
duurde drieëneenhalf uur
Al
27
punten voor
de wereldtitel
MAANDAG 28 JUNI 1965
11
Uitslagen TT
Honda 350 cc
Honda 50 cc
Yamaha 250 cc
Niet de 250 cc
Klasse apart
Yamaha 125 cc
Dames
Hajer naar huis
ZEGE IN FRANSE GRAND-PRIX
Met qua spelpeil bijzonder teleurstellen
de finales Is zondag op de banen van
het tennispark „Groenendaal" in Heem
stede, de strijd om de Haarlemse tennis-
titels beëindigd. Vier van de vijf eind-
(Van onze sportredacteur)
Phil Read zou de grote triomfator van de jubileum-1 I in Assen worden.
Nadat hij met enorm vertoon van macht op zijn „zingende Yamaha de 250 cc
had gewonnen en daarmee Jim Redman een vernietigende nederlaag had toe
gebracht, was hij 's middags bij de felle 125 cc-machientjes ook onbereikbaar.
De wereldkampioen Hugh Anderson Drentes lieveling, omdat hij een Assens
verpleegstertje trouwde had vele dure seconden verspeeld bij de start. Read
had er dankbaar van geprofiteerd. Hij gaf zijn Yamaha de sporen. Elke ronde
liep hij verder uit. Wel schoof Andersoon op magistrale wijze van de staait
van het veld naar voren, maar Read wist dat hij niet meer te grijpen was op
de Drentse hei. Jubelend knikte hij naar de vrolijk grijnzende Japanse monteurs
aan de pits. De Yamaha zong het lied van de triomfator. Maar opeens het zal
in de bocht bij de Ossenbroeken geweest zijn kwam er een dissonant. De zon
trok weg op het gezicht van Read. Hij tikte woedend tegen de llanken van de
machine. Het hielp niet. Natuurlijk niet. Hij wist het. En daar streken zijn
tegenstanders op hem neer, in de voorlaatste ronde. Machteloos moest de Biit
toezien hoe Duff, Katayama en Anderson hem voorhij schoten op het rechte
stuk voor de pits. De monteurs trokken grauw weg, toen Read in de richting
van de tank wees. Maar de padvinders, die de Engelse vlag voor de ceremonie
protocolaire al aan het touw hadden bevestigd hadden er geen erg in, noch de
speaker. Zij dachten niet anders of Read zou winnen. Totdat ijlings een attente
figuur kwam aanstormen, om het drama Read uit de doeken te doen.
ook op Honda. Bryans manoevreerde zijn
2 cilinder-fiets (met maar liefst tien ver
snellingen en schrik niet 20.000 omwen
telingen per minuut) op meesterlijke wij
ze over het circuit. De gillende Suzuki's
van Anderson, Itoh en Degner konden er
niet tegen op, hoe snel ze ook op de rech
te stukken (154 km per uur) voortsjas-
ten. Bryans herhaalde zijn prestatie van
het vorig jaar, zij het dat hij nu nog
iets sneller was (gemiddelde van nu
122.481 km en toen 121.2.). Cees van Don
gen bracht tot een zesde plaats van de
zeven te verdelen posities.
Mike Duff bracht de stand in de Japan
se „burgerkrijg" tussen Honda en Yama
ha op 2-2, want de Canadees kon door
de goede rugdekking, die hij de pechvo-
Stil en bijna onopgemerkt sloop Read
mokkend naar het rennerskwartier. Geen
tweede triomf, waardoor hij de hoofdfi
guur van dit motorgala zou zijn gewor
den, zoals Redman dat vorig jaar was
met zijn drievoudige triomf (125, 250 en
350 cc). De enige troost was, dat Mike
Duff de zege toch nog in „huis" hield,
want hij stormde op een Yamaha vlak
voor de Suzuki-rijders Katayama en An
derson over de eindstreep. Wat was de
oorzaak van het drama-Read? De Brit zei
niets, maar wees slechts naar zijn ras-
paardje. De monteurs mompelden iets
van zuigerveer of gebrek aan benzine.
Het was duidelijk: de fabrieksinstructies
luidden: er wordt niets gezegd. Phil Read
dook kwaad in zijn tent.
Door het sensationele slot van de 125-
cc-race werd deze koers dé race van de
dag en dus niet de 250 cc, waarop ieder
een gehoopt en eigenlijk ook gerekend
had. Iedereen herinnerde zich nog de aan
de zenuwen van de 120.000 kijkers vreten
de race van vorig jaar. Redman ging
toen een halve meter voor Phil Read
over de streep. Even zag het er naar uit,
dat er ook nu weer een titanenslag zou
geleverd worden. Want Read kwam te
langzaam op dreef. Redman schoot weg
als een astronaut. Zou hij op de nieuwe
Honda voor een verrassing gaan zorgen?
Het was een lastige machine, moeilijk te
temmen. Al vlug werd het duidelijk, dat
Phil Read zijn Yamaha beter kon beteu
gelen. Read joeg naar voren en een ron
de later had hij Redman te pakken. En
kele ronden zoefden hun motoren als aan
elkaar vastgekleefd, over het circuit.
Maar toen kwam er licht tussen de twee
kemphanen. Redman haalde uit zijn mo
tor, wat hij kon, maar de Engelsman
schoof onweerstaanbaar weg. Twintig,
dertig seconden. Onbedreigd vloog Phil
Read die langzamer was dan Redman
vorig jaar, tenslotte langs de geblokte
vlag. Hij had de snelste ronde gemaakt
(142.895 km. per uur) en had een totaal-
tijd van nog geen 56 minuten laten note
ren over de ruim 130 km. Redman kwam
een halve minuut later binnen. De Ne
derlander Cees van Dongen bracht het in
deze race met zijn Bultaco tot een veer
tiende plaats (op één ronde).
Redman, wereldkampioen van de 350
«c, incasseerde op dit nummer wel een
zege. Dat gebeurde in de eerste wed
strijd van de dag, toen de 125.000 kijkers
zich rond de baan genesteld hadden en
nauwelijks na een woelige „nacht van
Assen" de slaap uit de ogen gewreven
hadden. Het immense motorlegioen zag
hoe de Rhodesiër direct de kop nam.
Zijn vier-cilinder Honda was niet te pak
ken, niet door Paddy Driver op AJS, die
door een goede start even de tweede
plaats bezette, maar snel terugviel, ook
niet door het MV-duo Mike Hailwood-Gia-
como Agostini. De drie-cilinders kwamen
net iets te kort. Hailwood en Agostini
(de toekomstige wereldkampioen, veron
derstelt men) konden slechts hopen op
pech van de Honda. Maar de Japanse
machine bleef heel. Hailwood werd twee
de en Agostini derde. Honda had de
smaad van de TT op Man, toen het een
zware nederlaag op alle fronten te slik
ken had gekregen, uitgewist.
Een klasse apart bij de „race-brom
mers" de 50 cc was Ralph Bryans,
(Van onze sportredacteitr)
Toen de Engelsman Trevor Barnes
tijdens de 250 cc-race zijn Guzzi, die
het had begeven, naar de streep duw
de, riepen enkele Nederlandse wed
strijd-kenners „zet je helm op, zet je
helm op." De brave Trevor snapte er
niets van. De raadgevers wezen naar
hun haar. Trever voelde eens in zijn
zwarte lokken. Was er iets mee aan
de hand? Hij grinnikte maar eens
schaapachtig tegen de lieden aan de
kant. Hij snapte er niets van. Wat was
het geval? Als Barnes zijn valhelm op
gehouden had en langs de kant op zijn
machine was gaan wachten tot de win
naar over de streep was gegaan, zou
hij nog geklasseerd zijn geworden.
Maar op het moment, dat hij de helm
afzette, was hij al „verloren". Zonder
valhelm immers wordt men gediskwa
lificeerd. De Nieuwzeelander Ginger
Molly deed het bij de 125 cc-ers beter.
Hij wachtte vlak bij de streep tot de
vlag gevallen was en liep toen met
zijn motor over de kalklijn.
gel Phil Read had geboden nu tot het
erepodium doordringen. De Suzuki's van
Katayama en Anderson reikten net niet
ver genoeg. Een troostprijs was de snel
ste ronde van Anderson (139,376 km per
uur).
Dat Mike Hailwood op MV voor de der
de keer in Assen de 500 cc-race zou win
nen stond eigenlijk bij voorbaat al vast.
Mike gunde zijn stalgenoot Agostine en
kele ronden het genoegen het veld aan te
voeren, maar tenslotte werd het voor de
Italiaan toch „na u". En die „u" was de
razendsnelle Hailwood. De kruimels van
de Drentse koek waren voor de Mateh-
less-crack Driver en de Norton-rijder Coo
per.
Het altijd weer spectaculaire circus
slotnummer van de zijspanners leverde
een zege en de wereldtitel op voor de
Zwitserse gardisten Scheidegger-Robin-
son. die dus de expeditie-legertjes uit
Duitsland (Deubel-Hörner) en Engeland
(Harris-Campbell) achter zich lieten.
Frau Neumann mocht op het laatste mo
ment niet „op de plank" bij Harald Wohl-
fahrt. Haar partner werd negende. Dus
toch geen vrouw in de TT
Ham Rombouts
50 cc (8 ronden, 61.64 km): 1. Ralph Bryans
(Ierland) met Honda, 30 min. 11,8 sec. (122.481
km/u); 2. Hugh Anderson (Nieuw Zeeland) met
Suzuki 30.18,2; 3. Luigi Taveri (Zwits.) met
Honda 30.37.1; 6. Cees van Dongen (Ned.) met
Kreidler 32.43,4.
Snelste ronde: Anderson in 3.42,1 (124.880 kmI
u.), een nieuw ronderecord. Het oude record
stond sinds vorig jaar op naam van de Ier
Bryans, die toen 3.45,3 (123,106 km/u) liet noteren.
Óm het wereldkampioenschap: 1. Bryans en
Anderson, beiden 30 pnt.; 3. Taveri 27 pnt.; 4.
Degner 18 pnt.
125 cc (14 ronden, 107,86 km) luidt: 1. Mike
Duff (Canada) met Yamaha 48.00,3 (134.816 km/u);
2 Katayama (Japan) met Suzuki 48.02,9; 3. Hugh
Anderson (Nieuw Zeeland) met Suzuki 48.03,1;
8. Jan Huberts (Ned.) met Bultaco.
Snelste ronde: Anderson 3.19.0 (139.376 km/u)
een nieuw ronderecord. Het oude record stond
sinds vorig jaar op naam van Redman (Rhod.)
met 3.21,8 (137.442 km/u).
Om het wereldkampioenschap: 1. Anderson
38 pnt.: 2. Perris (G.B.) 20 pnt.; 3. Degner (W.-
Dld.) 15 pnt.; 4. Woodman (G.B.) en Mike Duff,
beiden 12 pnt.
250 cc (17 ronden, 130,97 km): 1. Phil Read
(G.B.) met Yamaha 55.56,9 (140.464 km/u); 2. Jim
Redman (Rhodesië) met Honda 56.26,7 (139.222
km/u); 3. Mike Duff (Canada) met Yamaha
56.47,6 (138.368 km/u); op één ronde: 14. Cees van
Dongen (Ned.) met Bultaco; op twee ronden: 16.
Han Leenheer (Ned.) met Aermacchi. Snelste
ronde: Read 3.14,1 (142.894 km/u).
Om het wereldkampioenschap: 1. Read 40 pnt.;
2. Duff 26 pnt.; 3. Redman 14 pnt.
350 cc: 1. Jim Redman (Rhodesië) met Honda
20 ronden (154,09 km) in 65 min. 07.1 sec. (ge
middelde snelheid 141.981 km/u) een nieuw re
cord. Oude record: eveneens Redman met 65.43,4
(140,669 km/u); 2. Mike Hailwood (Eng.) met MV
65.45,5 (140.591 km/u); 3. Giacomo Agostini (Italië)
met MV 67.48.0 (136.361 km/u); 16. Oosterhuis
(Ned.) met Norton.
De snelste ronde kwam op naam van Redman,
die een tijd van 3 min. 12,1 sec. liet noteren (ge
middelde snelheid 144.382 km/u), een nieuw
ronderecord. Het oude record was sinds vorig
jaar ook in het bezit van de Rhodesiër met
3.13.7 (143.190 km/U).
Stand om het wereldkampioenschap: 1. Red
man en Agostini, beiden 16 punten; 3. Hall
wood 12 pnt.; 4. Phil Read (Eng.) 6 pnt.
500 cc (20 ronden, 154.09 km): 1. Mike Hailwood
(G.B.) met MV 64.59,6 (142.250 km/u), een nieuw
record. Het oude record was sinds 1963 in het
bezit van de Britse Gilerarijder Hartle, die toen
65.12,2 (141.792 km/u) liet noteren; 2. Giacomo
Agostini (It. met MV 65.52,4 (140.350 km/u); 3.
Paddy Driver (Zd.-Afr.) met Matchless 66.37,1
(138.776 km/u).
Snelste ronde: Hailwood 3.11,0 (145.213 km/u)
een nieuw ronderecord. Het oude record stond
sinds vorig jaar eveneens op naam van Hail
wood met 3.11,6 (144.759 km/u).
Om het wereldkampioenschap: 1. Hailwood
32 pnt.; 2. Agostini 12 pnt.; 3. Dunphy (G.B.) en
Parriot (V.S.) beiden 6 pnt.
Zijspanwedstrijd (14 ronden, 107,86 km) luidt
1 Fritz Scheidegger/John Robinson (Zwits.) met
BMW 51.01,4 (126.838 km/u), een nieuw record.
Het oude record stond op naam van de Britse
FCS-rijders Seeley en Rawlings, die in 1964 een
tijd van 51.04,2 (126.722 km/u) maakten; 2. Chris
Vincent/Alan Roche (G.B.) met BMW 51.41,0
(125.218 km/u): 3. Colin Seeley/Walter Rawlings
(G.B.) met BMW 51.58,7 (124,509 km/u).
Snelste ronde: Scheidegger/Robinson 3.32,
(130.460 km/u), een nieuw ronderecord. Het oude
record was sinds 1964 in het bezit van Seeley en
Rawlings met 3.35,8 (128.525 km/u).
Om het wereldkampioenschap: 1. en wereld
kampioen Scheidegger 34 pnt.; 2. Deubel 20 pnt
3. Auerbacher (W.-Dld) 9 pnt.
strijden waren een spel van kat en muis.
De 31-jarige Cees Nieland, die ook tien
jaar geleden al de eindstrijd van de
Haarlemse kampioenschappen bereikte,
behaalde zonder noemenswaardige tegen
stand voor de vierde maal de titel. Han
van Splunter zijn finaletegenstander faal
de volkomen.
Bij de dames ging de titel naar
Els Borgerding, die in de eindstrijd van
Marthe Blom minder tegenstand ontving
dan ze had mogen verwachten.
Van Splunter was tegen Nieland volko
men van slag, sloeg onnoemelijk veel in
net, hanteerde een keiharde eerste ser
vice die onophoudelijk buiten het vak
kwam en niets opleverde en speelde te
veel op direct resultaat. Nieland daaren
tegen varieerde, spreidde zonder risico en
was stee'ds verzekerd van succes. Twee
maal 6-1. In het herendubbelspel speelde
Van Splunter al niet veel beter en helaas
deelde ook zijn partner Hein Vogelzang
in de malaise. Met groot machtsvertoon
brachten de HLTC-ers Henk Reus en
Tonnie den Hartog met 6-0 en 6-1 de titel
op hun naam.
Marthe Blom had een slechte dag. Dat
bleek al direct in de eerste set die door
Els Borgerding met liefst 6-0 werd gewon
nen. In de tweede set stevende Els weer
recht op een zege af, doch op 5-1, toen
Els met de haven in zicht wat voorzich-
Op de laatste dag van de eerste week
heeft Wimbledon zich zaterdag in alle glo
rie getoond. Een heerlijke zon had de
grauwe wolkenmassa's verdreven en tien
duizenden bezoekers naar het groene pa
radijs van de „witte sport" getrokken.
Maar meer nog dan door dit unieke decor,
kreeg Wimbledon op de zesde dag glans
door de vele prachtige partijen, die zich
op de vier hoofdbanen afspeelden. Het da
verende sluitstuk was het treffen tussen
de nieuwe Australische klassecombinatie
Emerson-Stolle en het Mexicaanse Davis
Cup paar Osuna-Palafox voor een plaats
in de kwartfinales. De partij begon even
na zes uur en eindigde om vijf minuten
voor half tien in een vijf sets overwin
ning voor de Mexicanen: 10-12, 6-4, 6-2,
8-10 en 7-5. In de bijna 314 uur waren
door dit viertal zeventig games gespeeld,
die flonkerden van het mooiste en meest
sensationele tennis dat men van een he
rendubbelspel mag verwachten.
Toen Palafox het matchpunt benutte en
juichend in de armen van de andere klei
ne donkere geweldenaar Osuna vloog, ter
wijl de lange Australiërs elkaar stil en
teleurgesteld na het ontglippen van een ze
ker lijkende zege met twee matchpun-
ten op 4-5 in de vijfde set de hand
drukten, barstte een applaus los dat Wim
bledon in heel zijn lange historie zelden
of nooit heeft beleefd.
Emerson had uren tevoren opvallend
veel moeite gehad met zijn snelle landge
noot Fletcher: 10-8, 6-4, 3-6, 11-9. Ook
Drysdale, de Zuidafrikaanse glamour-boy,
heeft tot heel diep in zijn reserves moe
ten putten alvorens hij na drie uur en
drie kwartier en zeventig games (9-7, 6-4,
11-13, 11-9) de kwartfinales bereikte,
maar dat was dan ook tegen de als num
mer zes geplaatste Australiër Newcombe.
Zijn landgenoot Diepraam begon tegen de
Amerikaan McManus de eerste set te
verliezen, maar 'oen won de Zuidafrikaan
se vastheid het vlot van de Amerikaanse
grilligheid: 5-7, 6-4, 6-4. 6-2. Fox, die Lund-
quist had uitgeschakeld, moest zijn eer
ste set tegen Pietrangeli met dezelfde cij
fers afstaan om daarna ook in vier sets
te winnen: 5-7, 7-5, 6-2, 6-4. De andere
Amerikanen Riessen en Ralston, de Aus
traliër Stolle en de Mexicaan Osuna de
den er allen drie sets over. In de kwart
finales staan van boven naar beneden de
volgende partijen op het programma:
EmersonDiepraam, RalstonRiessen,
DrysdaleFox en OsunaStolle.
Maria Bueno is de enige die de kwart
finales bij de dames bereikte, de anderen
zijn nog niet zo ver. Elly Krocké. vrijdag
tegen mej. Pachta zo overtuigend sterk,
heeft tegen de Australische Robin Lesh
slecht gespeeld. Zij verloor met 6-2, 6-4 in
een partij waarin de Rotterdamse alle
zelfvertrouwen miste.
Samen met Betty Stöve had zij later
geen enkele moeite om binnen drie kwar
tier van de Noors-Zweedse combinatie
Paldan-Sandulf te winnen. Met 6-1, 6
plaatste het Nederlandse damesdubbel
zich in de derde ronde tegen de jonge
Amerikaantjes Bricka en Eisel. Els
Spruyt kwam met haar sportieve Chileen
se partner Pinto Bravo met de hakken
over de sloot. Met 2-6, 7-5, 9-7 wonnen zij
van het Engels-Australische paar Iles-
Whiteley. Betty Stöve en de Nieuwzeelan
der Gerrard hebben het programma op
het leeglopende centre court minnetjes be
sloten met een snelle nederlaag tegen de
Australiërs Davison en mej. Schach: 3-6,
1-6.
De wereldkampioen zijspan in actie.
Op de motor Fritz Scheidegger, op
de plank John Robinson.
Het gemengde dubbel Hajer-Ridderhof
zal niet op de baan verschijnen. Jan Ha
jer is naar huis. Hij zei last van zijn
schouder te hebben, maar ploegleider dr.
Stuur meent dat het meer een mentale
dan een fysieke kwestie is.
tig werd, reduceerde de Zandvoortse tot
5-5. Toen werd er soms aardig gespeeld.
Even scheen de nieuwe kampioen in ge
vaar te komen, maar tijdig wist zij het
gevaar af te wenden: 7-5.
Het resultaat van het damesdubbelspel,
dat door Els Borgerding en haar clubge
note Yvonne Koenders van Wil en Cock
v.d. Broek werd gewonnen, getuigde al
evenmin van veel strijd, 6-1 en 6-2. Al
leen de finale van het gemengddubbel
leverde drie sets en weinig krachtsver
schil op. Het Brederode-duo Cock v.d,
Broek en Eric Verkade bleef uiteindelijk
met 6-4, 4-6 en 6-3 het Bloemendaal-
dubbel Lily ter Metz en Cees Nieland de
baas. De arbitrage in de finales stak
gunstig af bij het spelpeil.
Agnes Geene, bekend badmintonspeel
ster, hanteert sinds kort ook het tennis
racket en met succes. Hoewel zij nauwrgj^ +cirrT
lïjks iets van tennistactiek afweet, slaag-
de zij er zondag in om zowel in de C-
als in de D-categorie het kampioenschap
te behalen. Agnes scheen weer onver
moeibaar, haalde alles en dit bleek vol
doende voor ruime overwinningen op alle
tegenstandsters.
Resultaten B-toernooi, H.E. Halve eind
strijden: C. Nieland versl. J. Benner 61,
63; H. v. Splunter versl. E. Verkade
6—3, 6—3.
Eindstrijd: C. Nieland versl. H. v. Splun
ter 6—1, 6—1.
D.E., halve-eindstrijden: mej. M. Blom
versl. mej. M. ter Metz 97, 26, 64;
mej. E. Borgerding versl. mej. L. ter Metz
6—2, 6—3.
Eindstrijd: mej. E. Borgerding versl. mej.
M. Blom 6—0, 7—5.
H.D. Halve-eindstrijden: Reus en Den
Hartog versl. Nieland en De Vilder 64,
1; Vogelzang en v. Splunter versl.
Hughan en Rhodius zonder spelen.
Eindstrijd: Reus en Den Hartog versl.
Vogelzang en v. Splunter 60, 61.
D.D., halve-eindstrijden: mej. W. en C.
v. d. Broek versl. mej. Herwarth en mej.
Gieske 60, 63; mej. Borgerding en
mevr. Koenders versl. mej. L. en M. ter
Metz 4—6, 6—2, 6—2.
Eindstrijd: mej. Borgerding en mevr.
Koenders versl. mej. W. en C. v. d. Broek
6—1, 6—2.
G.D. Halve-eindstrijden: mej. L. ter
Metz en Nieland versl. mej. v. Rappard
en Den Hartog 57, 60, 63; mej.. C.
d. Broek en Verkade versl. mej.. Broe-
kers en v. d. Brink 6—0, 75.
Eindstrijd: mej. C. v. d. Broek en Ver
kade versl. mej. L. ter Metz en Nieland
64, 46 en 63.
Jim Clark heeft op het bochtige, 8 km
lange circuit van Clermont Ferrand zijn
derde Grand Prix-zege in dit seizoen be
haald. Na overwinningen in de grote
prijzen van Zuid-Afrika en België slaag
de de oud-wereldkampioen er zondag in
als eerste in de Franse Grand Prix te
eindigen. Clark lag al direct na de start
op de eerste plaats en stond de leiding
daarna niet meer af.
Slechts negen wagens van de zeventien
gestarte wagens reden de race uit. De
eerste twee uitvallers waren de Japanse
Honda-wagens. Vanaf de twintigste ronde
vestigde Clark het ene ronderecord na
het andere. Zijn snelste was 3.18,9, een
gemiddelde snelheid van 145,791 km per
uur.
De uitslag van deze Grote Prijs van
Frankrijk, meetellend in de competie om
het wereldkampioenschap renners (for.
mule 1-wagens) luidt: 1. Jim Clark (G.B.)
met Lotus 322 km in 2 uur 14 min 38,4
sec (gemiddeld 143,580 km/u); 2. Jack
Stewart (G.B.) met BRM 2.15.04,7 (143,110
km/u); 3. John Surtees (G.B.) met Fer
rari 2.17.11,9 (140,900 km/u); 4. Dennis
Hulme (Nw.Zeel.) met Brabham 2.17.31,
(140,570 km/u); op één ronde: 5. Gra
ham Hill (G.B.) met BRM; 6. Jo Siffert
De talentvolle jonge Britse BRM-rijder i (Zwits) met Brabhma.
Jack Stewart werd tweede. Clarks felste Na de grote prijzen van Zuid-Afrika
tegenstander, oud-wereldkampioen Gra- j Monaco, België en Frankrijk ziet de
ham Hill, moest na de tijdens de training stand in de competitie om de wereldtitel
aan zijn BRM opgelopen beschadigingen er als volgt uit: 1. Clark 27 pnt; 2. Gra
zondag genoegen nemen met een ande
re wagen, waardoor hij geen partij bleek
voor de winnaar.
ham Hill en Stewart beiden 17, 4. Surtees
13, 5 Bruce Maclaren (Nw. Zeel.) 8, 6
Lorenzo Bandini (It) 6.
C-toernooi. Halve-eindstrijden: W. Pas-
stoors versl. N. Weijers 62, 64; W. Hei
versl. P. v. d. Bos 64, 64.
Eindstrijd: Passtoors versl. Hei 75, 63.
D.E., halve-eindstrijden: mej. E. Königel
versl. mej. D. Klein 63, 75; mej. A.
Geene versl. mej. M. Meltzer 64, 61.
Eindstrijd: mej. Geene versl. mej. Kö
nigel 60, 64.
H.D., halve-eindstrijden: Hartevelt en
Koppejan versl. v. Bemmel en Klip 75,
-2; Koenders en Knuijt versl. Braam en
Dicker 62, 62.
Eindstrijd: Hartevelt en Koppejan versl.
Koenders en Knuijt 6—4, 63.
D.D., halve-eindstrijden: mej. Schaap en
mej. v. Zeeland versl. mevr. Leenderts en
mevr. Abma 64, 64; mej. Kleijn en mej.
Venekamp versl. mej. Lanzing en mej.
Francken zonder spelen.
Eindstrijd: mej. Kleijn en mej. Vene
kamp versl. mej. Schaap en mej. v. Zee
land 75, 86.
G.D., halve-eindstrijden: mej. v. d. Gie-
sen en Deibei versl. mej. Lamp en De Jong
6—2, 64; mej. Janssen en Hughan versl.
mej. Knape en v. Duinen 62, 16, 75.
Eindstrijd: mej. v. d. Giesen en Deibei
versl. mej. Janssen en Hughan 63, 57,
6—3.
Eindstrijden D-toernooi:
H.E.: v. d'. Knoop versl. Coesel 62, 68,
97; D.E.: mej. A. Geene versl. mej. A. v.
Dril 62, 61; D.D.: mej. Philips en mej.
Schroder versl. mej. Terreehorst en mej.
Baas 46, 6—1, 13—11; G.D.: mej. v. Eg-
mond en Roderkerk versl. mej. Krouwel en
Mollema 64, 62.
