Dam door Brouwershavensegat dit jaar gedeeltelijk gereed GOLDEN FICTION - voor GF rokers met een eigen stij l Zwaar karwei zorgvuldig voorbereid Zeg het met bloemen VRIJDAG 2 JULI 1965 UILENBOOM' Vol smaak en tóch zacht! Of u nu GOLDEN FICTION rookt of GOLDEN FICTION FILTER, beide getuigen van een exclusieve smaak. Want u wilt immers genieten van een u*9el®*?" k melange van pure, ongesausde tabakken. Verloving (1) Verloving (2) Verloving (3) Verloving (4) Verloving (5) Verloving (6) Verloving (7) Verloving (8) Verloving (9) Verloving (10) Verloving (11) Een smerige streek (1) Een smerige streek (2) Van onze correspondent) ZIERIKZEE. „Het leggen van een dam door het Brouwershavensegat wordt een even zwaar karwei als destijds het aanleggen van de afsluitdijk van de Zuiderzee. Natuurlijk, ik weet wel dat mijn dam in de roerige zeemond van het Grevelingenbekken komt te liggen en niet in het IJselmeer. Maar sinds de aan leg van de afsluitdijk heeft de tijd niet stil gestaan. We beschikken nu over een groot aantal specialisten, uitgedokterde materialen, „levensechte" waterloopkun dige laboratoria, elektronische breinen, degelijke werktuigen en een schat aan In zi.in houten Deltakantoor in Zierikzee zegt ir. N. Biezeveld, alsof het over zi.in moestuintje gaat dat in een vrije zater dagmiddag omgespit moet worden: „Kijk, hier een stukje dijk, daar nog een stukje, zand ertussen, sluitgaten dichten en de zaak is bekeken." Bijna achteloos smijt hij getallen, cijfers, zuigers, zand, kabel hanen, caissons, zinkstukken en stortsteen op de tafel. De berg wordt steeds hoger en hoger. En dan veegt hij met een hand alles weg om met de andere het resul taat te onthullen: een zes kilometer lan ge dam, gesmeed van Zeeland naar Zuid- Holland. Ir. Biezeveld, geen vreemde eend in de Delta-bijt want hij had ook de lei ding bij de afsluiting van het Veersegat, leunt tevreden achterover in zijn stoel en zegt: „En zo komt 't ie er dan." Plan de campagne Deze nuchtere voorstelling van zaken komt echter niet overeen met de werke lijkheid. Ir. Biezeveld weet dat ook heel goed want hij zit niet voor niets al sinds '62 met vijftig waterbouwers in het Zie- rikzeese Deltakantoor gebogen over mo gelijk- en onmogelijkheden. Toen op 25 september '62 het tracé van het (toekomstige) Brouwershavensegat bij koninklijk besluit werd goedgekeurd was namelijk wel het „waar" en „waarom", maar nog niet het „hoe" bekend. Hier heeft ir. Biezeveld zich sindsdien met zijn staf het hoofd over gebroken. In nauwe samenwerking met onder andere het wa terloopkundig laboratorium zijn de eerste oplossingen uit de bus gekomen. Het plan luidt als volgt: "65 Een eerste 1100 meter lang damvak met 1.5 miljoen kubieke meter zand op spuiten op de middelplaat (anderhalve kilometer uit de Schouwse kust) en af werken. '66 Een tweede 1500 meter lang dam vak opspuiten op de Kabbelaarsbank en afwerken. '67-'70 Beide damvakken uitbouwen tot twee sluitgaten (samen een lengte van 1,5 tot 2 kilometer). Bodemverdelging in beide sluitgaten maken en een stukje dijk met landhoofd van de Goereese kant aan leggen. '71 Vrijwel gelijktijdig dichten van de beide sluitgaten. Gehele dam stormveilig. '72 Afwerken van de dam in de sluitga ten Werk gereed. Het damvak dat dit jaar op de middel plaat, die bij eb droog valt, wordt gespo ten, krijgt ongeveer hetzelfde profiel als de Veersegatdam. De vijf meter brede kruin ligt op elf meter boven nieuw Am sterdams peil, de honderdtachtig meter brede voet ligt op N.A.P. en wordt aan de teen van de dijk verdedigd met zink stukken. Op de 75 meter brede binnen- berm zullen een autosnelweg en een weg voor het langzame verkeer worden aan gelegd. Over de manier waarop beide sluitga ten gedicht zullen worden is nog geen beslissing gevallen. Rijkswaterstaat over weegt om of caissons of het roemruchte spektakelstuk de kabelbaan (als bij de secondaire dam in het Grevelingenbek ken) te gebruiken. Op een na grootste karwei In de orde van grootte ligt het Brou wershavensegat na de Oosterschelde bij de afdichtingen volgens het deltaplan op de tweede plaats. Ongeveer tweehonderd tot driehonderd mensen zullen bij het werk in de zeemond worden ingeschakeld. De zinkstukken zullen worden aangevoerd uit de werkhaven bij Den Osse op Schou wen Duiveland, die in een straal van on geveer vijf kilometer van de beide sluit gaten af ligt. Een tweede haven is ingericht op het zogenaamde „koepelstrand" bij Scharen- dijke op Schouwen Duiveland. Hierachter staan op de door bulldozers geplette duin toppen de directieketen van rijkswater staat en van de aannemer. Recht voor de ze hoge commandopost ligt de zandzui- Advertentie enbestel tijdig ger midden in de wijde stille watervlak te. Een lange „slurf" strekt zich van dit bakbeest uit over het in de zon schit terende zand van de Middelplaat. Alles ligt klaar voor bedrijvigheid. Hoewel de zuiger al draait, lijkt het of het grote startsein nog moet worden gegeven. Maar ondertussen heeft hij op de zeebodem al de (nu nog smalle) basis gelegd voor een groots en machtig Deltawerk. Bekleding Ook de bekleding is vrijwel identiek aan die van de Veersegatdam. De buiten zijde wordt in de tijzone van het talud af gewerkt met steen, gepenetreerd met giet- asfalt, de kruin en de binnenberm met klei en asfaltbeton. Om deze materialen aan te voeren zal op het eerste damvak een speciaal terrein voor een betonfabriek vrijgeholden worden. Hierachter, in de kom die de zandzuiger in de plaat graaft, wordt een werkhaven aangelegd, die zal worden gemaakt met behulp van oude in het Deltagebied aanwezige caissons. Dit jaar wordt ook het bestek gemaakt voor het tweede 1500 meter lange dam vak dat op de Kabbelaarsbank zal worden aangelegd en dat identiek wordt aan dat op de Middelplaat. De praktisch verzan de geul tussen de twee platen zal daarna Advertentie mmm r-f fantastisch Hotel-Restaurant Taveerne vanouds HOOFDSTRAAT 174 Telefoon 02560-8623 SANTPOORT weinig spectaculair gedicht worden. Hier door ontstaat een aaneengesloten dam van ongeveer drie kilometer lengt. Dan blij ven alleen nog de twee hoofdgeulen over. Ten eerste het te dichten Springersdiep (langs Goeree) met als grootste diepte acht meter en het Brouwershavensegat (langs Schouwen) met twintig meter min n.a.p. Advertentie f\ Het zal wel waar zijn, dat Nederland een land is, waar de barometer van het volkssentiment een vrij constant beeld vertoont. Gebeurt het echter een keer dat de wijzer iets feller uitslaat dan normaal dan nóg is het totaalbeeld zeer verdeeld. Wij beleven dit, nu onze kroonprinses zich een Duitser als verloofde heeft geko zen en de reacties daarop zeer gemengd zijn. Men is teleurgesteld, men is veront waardigd, men zegt: „Was het nodig?" Uiteindelijk stelt mén r „wel hij heeft een prachtkans om te tonen, wat hij waard is; pas dan zullen wij recht kunnen oor delen." En zeg er eens wat van! Het is allemaal zeer verklaarbaar. Alleen één vraag: wat zijn wij als volk waard, wij met onze teleurstelling. Zijn wij ook niet een volk, dat al vroeg begrepen heeft dat geld niet kwalijk riekt en zeker niet dié guldens, die voor Duitse Marken gekocht zijn? Leunen wij ook niet wat onverholen genoegelijk aan tegen het Wirtschaftswunder onzer oosterburen? Zijn onze grensplaatsen, onze grote steden en onze badplaatsen zó principieel, dat zij bij hun commerciële activiteiten rekening houden met opengereten wonden? Van waar de behoefte tot „jumelages" met Duitse steden? Waar zijn onze bittere her inneringen, wanneer in het vakantiesei zoen Nederlanders er niet tegen opzien hun vakantie door te brengen in het land van onze voormalige onderdrukker? Waar ook blijven wij met ons nationaal bewustzijn, indien wij nu openlijke discus sies beleven over de vraag, of het twintig jaar na de bevrijding nog zin heeft die be vrijding te vieren en onze gevallenen te herdenken? Zeker de jongere generatie beleeft die dingen anders en heeft het ge voel verder te moeten gaan. Zou dit ech ter niet gelden voor een generatiegenoot van koninklijken bloede? Men verwacht van een vorstenhuis in zaken als nu aan de orde, een duidelijke positiekeuze liefst zwart-wit. Best, maar dit zal dan een exponent moeten zijn, van wat een volk zelf aan karaktervastheid ten beste geeft. Is die er niet, welnu wel licht kan men dat gemis onderbrengen on der beginselen als „we moeten vooruit zien, want de tijd staat niet stil," beginse len die nu nog wat grijs van kleur zijn. Maar laten wij het in onze principiële verontwaardiging dan ook niet te grijs maken. R. T. DE JONGE De Zilk. Ik ben helemaal niet te spreken over de manier van schrijven over die verloving. De ene dag neemt de redactie een flinke houding aan en de volgende dag wordt er geschreven over de prins der Nederlan den. Dat is dan een Duitser, een verte genwoordiger van een volk waardoor we zoveel hebben geleden. De Duitsers hebben nog niet eens hun oorlogsschuld betaald, hoewel het hun toch zo goed gaat. Onze regeringen, die te laks zijn geweest om door te zetten, hebben wel gebieden te ruggegeven waar Nederlanders straten hadden aangelegd en nieuwe huizen ge bouwd. Die Duitser krijgt eerstdaags ƒ300.000 te verteren dan kan hij autorij den en paarden houden en wie weet wat nog meer. Eerst was ik van plan Haarlems Dag blad op te zeggen, want zo meegaan is geen flinke houding. De P.S.P. zal er naar mijn mening wel degelijk mee in kracht winnen. Geef mij maar Margriet met een flinke Hollandse jongen. P. J. VAN DEN BERG, Bloemendaal. Naschrift: We hebben in ons blad naar ons beste weten en zo onpartijdig mogelijk verslagen gebracht over alles wat met de verloving samenhangt, ook door het publiceren van brieven waarin onze lezers uiting kunnen geven aan hun gevoelens. Redactie. In deze rubriek worden eenmaal per week brieven opgenomen, die met uit drukkelijk verzoek tot publikatie aan de redactie worden toegezonden; voorwaar den tot publikatie zijn: Het onderwerp dient van genoegzaam algemeen belang te zijn en uit het oog punt van dat algemeen belang te zijn beschouwd. De Inzender moet de brief met zijn volle naam en adres ondertekenen en Instemmen met de vermelding van zijn naam en woonplaats. (Dus geen pseudo niem of Initialen). De brief moet gesteld zijn in behoorlijk Nederlands en in begrijpelijke, beknopte vorm. De redactie behoudt zich het recht voor de brief ter publikatie te bekorten op niet uacntlële punten, of opneming t« weigeren. Opneming van een bepaalde brief be tekent allerminst, dat de redactie het eens la met daarin vervatte meningen of argumenten. Merkwaardig die vele negatieve reac ties op de prinselijke verloving. Dat zelfs intellectuelen meedoen aan dat „burger lijk" motiveren geeft te denken. Maar ge lukkig mogen onze prinses en het gehele koninklijk huis, alsmede Pieter van Vol lenhoven en Claus von Amsberg, zich ge dragen weten in veler gebed. Wat een blijdschap dat beide laatstgenoemden, met Willem van Oranje, ook met „den Potentaat der Potentaten een vast ver bond hebben gemaakt". Mogen prinses Beatrix en prinses Margriet door hun ver loving in geloof en liefde groeien. TH. A. DELLEMAN, Haarlem. In 1945 gingen alle koppen kaal, nu in hetzelfde geval vlaggen ze allemaal. Ik bid dat de haatgevoelens jegens Duits land door deze heuglijke verbintenis mo gen eindigen en dat Nederland en Duits land in alle lagen van de bevolking mogen strijden voor vrede en vrijheid. Laten wij elkaar de hand reiken. En dat het Gode welbehagelijk zij in zijn zoon Jezus, wiens bloed ons reinigt van alle zonden. J. A. GELAUDIE, Haarlem. In antwoord op enkele briefschrijvers van vorige week het volgende: Evenmin als in Duitsland zijn er in Nederland twee kranten die hetzelfde schrijven. Wie vraagt waar von Amsberg gestaan zou hebben als Hitier de oorlog zou hebben gewonnen moet ook vragen waar de over grote meerderheid der Nederlanders in dat geval had gestaan. Driekwart van de Nederlanders heeft tijdens de bezetting geen verzet gepleegd. Van 't voormalig ver zet hebben zegge en schrijve 10 man gepro testeerd. Een jongen van zestien leeft in oorlogstijd onder andere omstandigheden dan in vredestijd. Men moet niet alleen vergeten en vergeven, maar zich ook niet zo gauw een afwijzend oordeel vormen zonder de heer Claus von Amsberg te hebben gezien en gehoord. Prinses Bea trix weet heus wel wat zij doet. Laten wij allen proberen begrip te tonen voor ons koninklijk huis. MEJ. H. VAN DER KLUGT, Haarlem. Ik neem aan dat een van de briefschrij vers van vorige week met „bepaalde suf ferds" niet doelt op figuren die aan de verkeerde kant stonden en de kat uit de boom keken toen anderen hun leven waagden voor de goede zaak. Ik was ge dwongen ooggetuige van de moord op mijn vriend en andere goede vaderlan ders door het vuurpeloton op de Dreef te Haarlem. E. CASSEE, Haarlem. Met groeiende verbazing en ergernis heb ik kennis genomen van de reacties op de prinselijke verloving, die ik niet anders kan zien dan een versteviging van de banden met een volk dat in het „grijs verleden" onze vijand is geweest. Wat geeft ons het recht iemand het geluk te ontzeggen of de verlovingsdag van het jonge paar ten dele te vergallen? Waar blijkt de vergevingsgezindheid van de Ne derlanders? Is het nu per se nodig ge weest de heer De Jong op onderzoek te sturen naar Italië? Is het niet belache lijk het verleden na te gaan van een man die als jongen van dertien jaar in de Hit- lerjeugd werd opgenomen? In het boek dat ik heb geschreven over mijn verblijf in het concentratiekamp kan men lezen dat de Whermacht, waarin de jongeman diende, en Hitiers SS als furies tegenover elkaar stonden. H. BLANSERT, Haarlem. Als vertegenwoordiger van de na-oor - logse generatie zou ik het volgende over de verloving naar voren willen brengen. Uit artikelen en ingezonden stukken blij ken pro en contra-verhoudingen, die, zo als dat meestal het geval is bij tegen stellingen, aan beide zijden tot overdrij ving zijn geneigd. Het kan niet anders dat een, zij het tij delijke nazi-invloed iemand op zijn minst moet beïnvloeden. In hoeverre de toe komstige gemaal zich hiervan heeft we ten los te maken zal hij door houding en gedrag dienen te weerleggen. De ervaring zal leren of Claus von Amsberg zich de Nederlandse leef- en denkgewoonten eigen kan maken, hetgeen noodzakelijk geacht moet worden voor 's lands meest repre sentatieve functie. Het is daarom een vrij verstandig be sluit van het kabinet geweest een voor behoud te maken, al lijkt het er op dat een deel van de leden geen negatieve reactie durft laten horen. Er zal van de toekomstige prins een houding verlangd worden, die menselijk gesproken bijna niet is op te brengen. L. S. AARDEMA, Haarlem. Of een huwelijk van prinses Beatrix met de heer Claus von Amsberg voor ons land wenselijk is, moet mijns inziens af hangen van een psycho-medisch onder zoek. Wat is deze heer in de kern? Vele mensen, die in Duitsland geboren zijn, al zijn zij uit 'n Duits geslacht en milieu, blijken bij onderzoek individueel toch Ne derlanders te zijn: hebben voorkeur voor onze taal, zeden en gewoonten. Hoort ge noemde heer tot hen? Omgekeerd zijn ook veel mensen, die hier geboren worden, in het diepst van hun ziel (de kern) toch Duitsers: hebben voorkeur voor Duits en „deutsche Sitte". Dat is zo het geval in alle landen en landjes ter wereld. Blijkt de heer von Amsberg 'n echte Duitser te zijn, dan kan hij niet anders dan in de eerste plaats de belangen van Duitsland behartigen, en met goede wil „en passant" die van Nederland. Hoe staat het met onze prinses? Is zij misschien in de kern 'n echte Duitse, dan is de kwestie spoedig opgelost: laat de jongelui dan samen zo gelukkig worden als het in een aards-huwelijk mogelijk is, maar... dan asjeblieft in Duitsland gaan wonen. Haar rechten op de Nederlandse troon zouden „vermeende" rechten zijn. In het andere geval zou ons volk, voor zo ver het niet echt Nederlands was, gemak kelijk verduitsen. MEVROUW A. C. VAN DEN ANDEL, Haarlem. Hoewel ik al meteen bezwaren had te gen de verloving zijn mijn bedenkingen tegen de persoon van de verloofde als aanstaande prins der Nederlanden door de officiële bekendmaking van koningin Juliana nog toegenomen. Daarin wordt gezegd: „Hoewel Claus, zoals ook zijn familie, volstrekt tegen het naziregime gekant is geweest In dien de ouders van Claus volstrekt tegen het nazi-regime waren geweest, zouden ze de gelukkige omstandigheid dat ze bui len Duitsland verbleven, met beide han den hebben aangegrepen om hun zoon van dat regime weg te houden. Nu zij dit heb ben nagelaten moet ik ernstig aan de waarheid van deze mededeling twijfelen. Of ik zou moeten veronderstellen dat zij, zelf tegenstanders zijnde, hun zoon niet verwijderd wilden houden van eventuele profijten die het nazidom zou kunnen op leveren. Zo'n houding zou ik erger ge vonden hebben dan het lidmaatschap van de nazipartij. Indien de mededeling van de koningin door een ander is opgesteld, dan treft deze mijns inziens het verwijt dat hij de vorstin geheel onnodig een zeer aanvecht bare verklaring heeft laten afleggen. Zij had immers over de politieke instelling van de ouders kunnen zwijgen. Voor Claus geldt zijn jeugd als verontschuldiging als mede het milieu waarin hij op school nu eenmaal was opgenomen. H. OOSTERHOF sr., Haarlem. Nu dezer dagen het hooren van het Wilhelmus ons ouderwetsch heeft aange daan spreek ik den wensch uit, dat ons bewijs als Nederlandsche Radioomroep in de ruimte aanwezig zijn voortaan mo ge vertolkt worden door de volledige weergave van den zoo machtig muzikaal klinkenden aanvangsregel van ons Wil helmus. W. HORSMAN, Haarlem. Over het onderwerp verloving heb ben we enkele brieven ontvangen die niet van naam en/of adres waren voorzien en die alleen om die reden al niet voor publikatie in deze ru briek in aanmerking komen. Op maandag 21 juni 1965 kwam op Ne derland I na het journaal in het kader van de aan politieke partijen toegestane zendtijd ditmaal de Pacifistisch Socialis tische Partij op het scherm en tot mijn grote verbazing zag ik een familiefoto van het grote gezin van Jan Naaykens uit Hilvarenbeek verschijnen. Ik zei overluid „Jan, zij-de ge nou helemaal zot" of in boven-Moerdijks „Jan, ben je nou hele maal gek geworden" want ik kon me niet goed voorstellen, dat deze man, die overtuigd-rooms-katholiek is, zich voor schut zou laten zetten voor een publiek dat voor een groot deel geteisterd wordt door een geboortebeperkingscomplex. Jan Naaykens gaf in de Volkskrant van 26 juni een uiteenzetting over de smerige manier waarop hij om de tuin werd ge leid. Op 11 juni werd hij opgebeld door een zich noemende meneer Jaspers die zijn medewerking inriep voor een film over woonomstandigheden en leeftoestan- den in het grote gezin, daarbij verzeke rend dat het ging om een onafhankelijk documentair werkstuk van een groepje jonge cineasten. Al een dag later kwamen twee jongelui die hun namen op onver staanbare wijze mompelden de film op te nemen, na op uitdrukkelijk verzoek van Jan Naaykens te hebben verklaard dat zij een onafhankelijke groep vormden zonder enige politieke of religieuze binding, niet in opdracht handelden maar op free-lan- cebasis werkten en dat, wanneer de film na gereedkoming aan diverse televisie stations zou worden aangeboden, deze nooit voor politieke en ook niet voor com merciële doeleinden zou mogen worden worden gebruikt. Wie de uitzending van de P.S.P. heeft gezien zal het wel met mij eens moeten zijn, dat de leugenachtigheid van deze „cineasten" er dik bovenop ligt. Men heeft op minderwaardige ma nier misbruik gemaakt van de Brabantse gulheid en het goedhartig vertrouwen. Bo vendien heeft men de reputatie van deze man onrecht aangedaan door hem alleen maar te kwalificeren als vader van een groot gezin. Het wordt tijd dat er een wet komt die aan dit bedenkelijke soort prak tijken voorgoed een einde maakt. JAC. J. SUERINK, Heemsteda In het Algemeen Handelsblad van 1 juli hebben beide cineasten zich als volgt verweerd tegen de beschuldiging van „opzettelijke misleiding": 1 De makers, vennoten van Amster dam Contemporary Filmgroup, zijn onaf hankelijk, zonder enige politieke of reli gieuze binding. De groep vervaardigt op free-lance basis en op eigen risico films welke zij aanbiedt aan binnen- en buiten landse tv-organisaties. 2 Voor de opname is aan de heer Naaykens medegedeeld, dat het inter view te allen tijde door iedereen voor de tv gebracht zou kunnen worden. Dit sloot dus de P.S.P. niet uit, die ook door ons met name genoemd werd in verband met een door ons gedeeltelijk verzorgde uit zending over de Rijnmond. Pas nadat het verkregen materiaal gezien was is een ge deelte waaronder het interview met de heer Naaykens voor uitzending ge schikt geacht. 3 Uit de wijze waarop het interview met de heer Naaykens in de film ver werkt is, blijkt duidelijk, dat hij geen aanhgnger van de P.S.P. is. De functie die hij in de film vervulde is, dat hij re presentatief is voor diegenen voor wie het economisch verantwoord is om een groot gezin te stichten. Naaykens' opinie zou bijvoorbeeld ook in een film van de heer Trimbos op zijn plaats geweest zijn. 4 Door het weglaten van de laatste zinsnede bij de publikatie van de brief van de heer Naaykens waarin hij de cineasten ondanks alles uitnodigt een pils je met hem te komen drinken wekt het artikel de indruk van kleinzieligheid, hetgeen de heer Naaykens, een man met gevoel voor humor in een verkeerd daglicht stelt. 5 Wij nodigen de heer Naaykens met deze brief uit dat glas pils in Amsterdam te komen drinken. Voorts zullen wij hem dan de film vertonen, die hij zelf niet ge zien heeft. 6 Het heeft ons overigens wel ver wonderd dat het commentaar op het schrijven van de heer Naaykens verstrekt werd door de heer Lankhorst, aangezien ons contact met de P.S.P. niet via hem heeft plaatsgevonden. 1 Tot slot willen wij onze waarde ring uitspreken over het feit, dat de P.S.P. bereid gevonden werd onze film over het bevolkingsvraagstuk uit te zen den. AT VAN PRAAG, GIED JASPERS. Amsterdam.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 11