De Beverwijkse Muziekschool
Expositie bij Artificia in Heemskerk
Boekenhoekje
•1
Meyer Hamel
overleden
Variatie
Orgelconcert
jonge Moeiende instelling die
werkt voor nu en voor de toekomst
MAANDAG 9 AUGUSTUS 1965
6
HÉife
Gouaches van Kees Hak, plastieken van Liesbeth Sayers
De radio geeft dinsdag
HILVERSUM H. 298 m. 7.00 AVRO.
VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
Televisieprogramma
Gysbert Japicx-prijs
voor J. Wybenga
Het 17de-eeuwse buitengoed Schey-
beeck, eertijds weekendhuis van een
Amsterdamse patriciër, thans huis
vesting van de Beverwijkse Stede
lijke Muziekschool en de Stichting
Beverwijkse Sociaal-Culturele Raad.
„VERGEET U NIET, het hele stadsbeeld zal veranderen:
men zal kinderen met cello's onder de arm door de straten
zien lopen, met vioolkisten in de hand, met blok- en dwars
fluiten in de schooltas". Aldus André Kaart, directeur van de
stichting Stedelijke Muziekschool te Beverwijk, in een ge
sprek met B. en W. van deze gemeente ter toelichting op een
subsidieverzoek voor zijn school. En het is niet voor dove
mansoren gesproken. In Beverwijk is men er van door
drongen dat men, op weg van aardbeiendorp naar grote stad,
voor tienduizenden niet alleen een woonplaats moet maken,
maar ook een bewoonbare plaats. In de zorg voor dit moei
lijk becijferbare, maar wezenlijke aspect van de gemeente
lijke ontwikkeling speelt een particuliere instelling een rol,
de B.S.C.R., afkorting voor de stichting Beverwijkse Sociaal-
Culturele Raad, die als een soort ontvangst- en zendstation
DE RESULTATEN? Eerst wat cijfers.
Ze zeggen niet alles, maar in ieder ge
val wel dit, dat de gedachte om in Be
verwijk aan de muzikale voorzieningen te
gaan werken, in goede aarde gevallen is.
Men begon op 1 januari 1964 met 230 leer
lingen, vier leraren en een subsidie van
f 10.000. Voor het komende schooljaar be
draagt het aantal leerlingen 700, het aan
tal leraren 22, en is er een subsidie-aan
vraag van meer dan een ton in behan
deling. In het jaarverslag van de
B.S.C.R., gedateerd mei 1965, staat te le
zen: „Moge het gelukken dat ook de snel
groeiende Muziekschool met ingang van
het nieuwe cursusjaar over een accommo
datie kan beschikken voor het individueel
instrumentaal onderwijs." Het is gelukt,
inderdaad, mede door de enthousiaste
steun van de wethouder van Onderwijs,
de heer A. J. Hermes: men heeft de be
schikking gekregen over zestien vertrek
ken van het buitengoed Westenhout dat
door de bewoonster freule Boreel aan de
gemeente verkocht werd. In anderhalf
jaar tijds is Scheybeeck al een te nauwe
behuizing geworden voor de snel uitdijen
de school.
Om ruchtbaarheid te geven aan het feit
dat Beverwijk een eigen muziekschool rijk
was, is André Kaart in zijn functie van
directeur alle Lagere Scholen afgegaan
en heeft voor de derde en vierde klas
sen bliksemtoespraken van drie minuten
gehouden over wat de nieuwe instelling te
bieden heeft. Gevolg: 200 nieuwe aanmel
dingen. Aardigste ervaring: een jongetje
dat de schooldeur opent, niet begrijpt
waar het om gaat en in de klas rappor
teert: „Meneer, d'r is een meneer voor
u, een vertegenwoordiger geloof ik." Op
merkelijk is, in het tweede jaar van be
staan, de meer tegemoetkomende hou
ding van sommige onderwijzers bij een
herhaald bezoek. De muziekschool begint
kennelijk ingeburgerd te raken.
Instrumentenparade.
GRONDSLAG VOOR HET ONDER
WIJS zoals dat op Scheybeeck (per 1 sep
tember op Westerhout) en in zes over de
wijken verdeelde „filialen" wordt gege
ven, is de algemene muzikale vorming
waarbij de kinderen het notenschrift, de
beginselen van ritme, samenklank en
klankkleur leren, alles zingend- en spe
lenderwijs, met in het vervolgjaar één
uur blokfluitles per week. Aansluitend,
althans voor de leerlingen met enige aan
leg, een half uur instrumentaal onderwijs
vanaf het derde jaar. Om de ouders en
hun spruiten in hun keuze enigszins te
oriënteren werd een „instrumentenpara
de" op touw gezet, waarbij de docenten
zich op hun eigen instrumenten lieten ho
ren en er iets over vertelden. Voor inlich
tingen omtrent de voor vele ouders nogal
prijzige aanschaf werd de Haarlemse
muziekhandel Alphenaar ingeschakeld,
hetgeen leidde tot een aantrekkelijke re
geling voor de betrokken partijen. Direc
teur Kaart: „Had ik dit niet gedaan, dan
was het een accordeon- en gitaarschool
geworden." Nog zijn beide instrumenten
duidelijk favoriet, na de piano natuurlijk.
De 22 opgaven voor viool, 7 voor cello
en 4 voor klarinet geven echter aan de
totale verdeling toch een zeker evenwicht.
In een enkel geval diende men de ouders
te verzoenen met het op advies gekozen
instrument. Bijvoorbeeld 'n moeder die tot
haar spijt moest horen dat het officiële
muziekonderwijs in Nederland het mond
orgel niet kent. „Nou", (zwaar-zuchtend)
„dan moet-ie maar zo'n trekding leren."
Harmonie en fanfare
VOOR ALLES WIL André Kaart dat zijn
school een bewegelijke instelling blijft,
in overeenstemming met het flexibele
levenspatroon van dit gebied- van-van-
daag-en-van-de-toekomst. Er is een op
merkelijk groot aantal jonge krachten on
der de leraren, sommige pas afgestudeerd
van de conservatoria, maar wel al met
leservaring en het vereiste elan. Daar
naast enkele ouderen, waaronder van
naam. Bijvoorbeeld de vroegere concert
meester van de Nederlandse Opera, Gijs
Beths, alsmede diens zoon Gijsbert Beths
voor viool, en Thom de Klerk, solo-fagot-
tist van het Concertgebouw, die een van
de vier instructeurs is van de harmonie-
en fanfare-cursus. Uitsluitend voor deze
cursus wordt de (voorlopige) leeftijds
grens van 20 jaar doorbroken; ze wordt
bezocht door gegadigden van 11 tot 60
jaar, leden of aspirant-leden van de Hoog
ovenharmonie of de Beverwijkse Harmo
niekapel. In groepslessen van vier man
kunnen zij zich onder deskundige leiding
voorbereiden op een van de erkende di
ploma's harmonie en fanfare. Ook deze
cursus werd begonnen met dertig deel
nemers, dit aantal is nu toegenomen tot
tachtig. En reeds is een aanvraag binnen
gekomen van de personeelskapel van Van
Gelder's Papierfabrieken letwel, uit
Velsen-Noord een heet hangijzer in deze
gebieden om ook voor inschrijving in
aanmerking te komen.
Sociëteit „De Spin"
OVER FABRIEKEN gesproken uit
drukkelijk zegt André Kaart: „We willen
er géén lesfabriek van maken. Juist in
een plaats als deze moet je zorgen dat
er fantasie in blijft, dat er van alles ge
beurt waarmee de school iets fijns wordt
voor de kinderen èn voor de ouders. Mis
schien kunnen we over twee jaar een
eigen orkest van de school hebben, in
Scheybeeck kunnen we grammofoonpla-
dient in de communicatie tussen plaatselijke overheid en
bevolking. De B.S.C.R. staat op de bres voor onuitgesproken
behoeften, voor alles wat er te wensen overblijft nadat vol
gens de geldende spelregels iedereen zijn flat,, zijn onder
wijs en zijn natje-en-droogje heeft. Aan het hoofd van deze
instelling staat een socioloog, drs. A. C. M. de Kok, tevens
secretaris van de Stedelijke Muziekschool die een initiatie!
is van de B.S.C.R. Trouwens, beide instellingen zijn (nog)
in hetzelfde gebouw gevestigd, het zeventiende-eeuwse
buitengoed Scheybeeck, eertijds weekendhuis van een
hoofdstedelijke patriciër, tot voor kort raadhuis van de ge
meente Beverwijk. Daar word ik ontvangen door de heren
De Kok en Kaart, die elkaar gevonden hebben in het streven
om van deze muziekschool iets te maken dat de hele plaatse
lijke gemeenschap ten goede komt.
"Ti wffliMMiiflii Wilt
Het buitengoed Westerhout, waarin
de Beverwijkse Muziekschool per 1
september zestien vertrekken ter be
schikking heeft gekregen, omdat
Scheybeeck te klein bleek.
tenconcerten geven en kamermuziek, voor
de leraren wil ik een cursus laten ge
ven over de methode Orff (voor elemen
tair onderwijs). Het bestuur van de jon-
gerensociëteit De Spin is bij me geko
men met het verzoek eens per maand een
muziekavond te organiseren voor hun le
den. Ook zijn er al aanvragen van ouders
om een cursus muzikale ontwikkeling
voor volwassenen te gaan geven. Er leeft
hier toch wel een heleboel, maar je moet
de mensen de mogelijkheden bieden".
Hierin wordt hij bijgevallen door de
heer De Kok, die er aan toevoegt: „Het
gaat er niet om dat wij óók een muziek
school hebben, omdat dat er nu eenmaal
bijhoort tegenwoordig. De school moet
verbindingen krijgen met andere takken
van kunst, met cabaret, vrije expressie,
toneel. Cultuur is een spel, en dit spel
element hebben wij hard nodig. We be
zitten hier nog enkele oude gebouwen die
wij op deze manier weer in het gemeen-
v-vyv.:
Zaterdagochtend vroeg is in zijn vakan
tieverblijf te Bergen overleden de direc
teur van de Hoofdstad Operette, Meyer
Hamel. Hij bereikte de leeftijd van ze
ventig jaar. Samen met Otto Aurich richt
te de heer Hamel na de bevrijding de
Hoofdstad Operette op. Volgend seizoen
zou hij zijn 20-jarig jubileum als direc
teur vieren.
schapsleven kunnen betrekken. Dit alles
maakt deel uit van een visie die geluk
kig steeds meer tot de autoriteiten door
dringt, namelijk dat een stad geografisch
en psychologisch een hart nodig heeft om
te leven. Ook vanuit dit gezichtspunt is
de muziekschool voor Beverwijk van groot
belang. Zet u dat er vooral in".
Sas Bunge
Zaterdagavond half acht op Nederland
1: met een ontwapenende eerlijkheid er
kent het Hollywood van de film in de
voor t.v. bedoelde serie „Hollywood and
the Stars" dat een filmster een ledepop is
in handen van de publiciteitsjongens e.d.
Kim Novak, aan wie deze aflevering ge
wijd is, blijkt zich dan in evenwicht te
houden door een zeer individueel, tweede
bestaan. Schilderend, volksdansend, in
cognito winkelend en op bezoek bij haar
familie in Chicago bewijst zij dit, daarbij
steeds onopvallend gefilmd. Het was een
David Wolpers' produktie van United Ar
tists lazen wij tenslotte. En het was in
ieder geval goed gemaakt en mooi ver
teld.
Na het nieuws bracht de VPRO een
kijk- en luisterspelletje, getiteld „Pepin
en de grote wereld", door Rob van der
Linden geregisseerd naar een idee van
acteur John Leddy. Het idee, te laten zien
hoe een klein meisje, weggelokt van haar
poppen, reageert op die vreemde wereld
van de grote mensen, was wel aardig. De
uitwerking echter stond of viel met de
keuze dan wel met de regie van het hoofd
persoontje. Dat kindje nu bewoog zich zo
bevangen en geposeerd tussen en bij de
muziek-, fiets-, scherm- en motormannen
dat wij nauwelijks meer in haar een speci
men van een uiteraard spontaan reage
rend kind konden zien. En daar ging dus
het idee voor een lief niemandalletje.
Met ons keken waarschijnlijk vele t.v.
liefhebbers verlangend uit naar het daar
opvolgende programma-onderdeel: de
show „Happy New Yves", waarmede de
befaamde Jean-Christophe Averty en
Dirk Sanders de Bronzen Roos van Mon
treux wonnen. Dat verlangen, vergroot
door de wetenschap dat het allemaal om
die unieke chansonnier Yves Montand
zou draaien, werd zeker niet tenvolle
beloond. We zagen misschien dan wel
Montand in een nieuwe gedaante, die van
zingende, dansende en showende entertai
ner; wij hoorden hem ook in enige, fijne
chansons, maar toch kregen wij de indruk
dat hij een weinig bij de neus genomen
was. Want het waren vooral de heren
Averty en Sanders die zich in dit pro
gramma met een ware overdaad aan
beeld- en ballettrucjes deden gelden. Het
werd ons nu goed duidelijk, dat de jury
van Montreux, die van Averty na diens
uitbundige „Les Raisins Verts" wellicht
een meer volwassen en sober gebruik van
de visuele hulpmiddelen verwacht had,
aan deze produktie slechts de bronzen
bloem kon geven.
Kentucky Jones, Zeppos en Margie
zorgden, ieder op zijn (haar) eigen net
voor het familiaal vooravond-amusement,
dat elke t.v.-zondag te bieden heeft. De
laatste aflevering van de Zeppos-serie, die
bijna aandoenlijke en goedmoedige
Vlaamse imitatie van Amerikaanse en
Duitse thrillers, wordt nog eens uitgezon
den voor de kleine (en de groten) die
gisteren nog op vakantie waren.
De vier-landen-serie „Zomercarrousel"
waarin de KRO reeds voor de Nederland
se bijdrage zorgde, bereikte zeker haar
hoogtepunt met de door Oostenrijk gepro
duceerde aflevering. Aan dat succes lag
slechts ten grondslag de simpele behoefte
op de beproefde wijze de misschien val
se, maar oh zo zoete romantiek van het
eeuwige „Wien" verder uit te dragen. Het
cither-spel van Karl Svoboda, de uitste
kend gestemde vrolijkheid van Ellen
Klein en Peter Heinz Kersten, het verlei
delijke vioolspel van „Geiger" Toni
Strieker en de nog steeds boeiende voor
dracht van de Weens-Amerikaanse chan-
sonnière Greta Keller vormden een pro
gramma, dat hartveroverend was én dat
wel moest eindigen met het steeds weer
ontroerende „Sag' beim Abschied leise
Servus."
Damshuizer
OM IETS te kunnen vertellen van de
tentoonstelling in „Artificia" van plas
tieken van Liesbeth Sayers en gouaches
van Kees Hak, die tot en met 2 septem
ber gehouden wordt, ben ik bij de be
trokken kunstenaars op atelierbezoek
gegaan daar ik door vakantie de ten
toonstelling in voltooide vorm niet kan
zien. Kees, zoon van Cor Hak die eerder
in dezelfde kunstzaal exposeerde, heeft
verscheidene van zijn stillevens in Poppe
Damave's van voorwerpen zo volle, grote
atelier, geschilderd. Kees Hak werkt op
heel andere wijze dan Damave. Het ver
schil ligt onder meer in de aard van de
dekkende verf, die Hak gebruikt, en de
transparante waterverf, welk middel Da
mave zo uitstekend beheerst. Gouache
wordt gauw krijterig of wat banaal plak
kaatverfachtig. Bij Hak is dit nergens
het geval. En zijn materiaalbehandeling
is een welsprekende, de stof en de sfeer
verbeeldend. Afwijkende van een voor
vele Haarlemmers vertrouwde techniek
past Kees Hak toch goed in het beeld
van wat ik wel een typisch Haarlemse
school mocht noemen. De oorzaak hier
toe kan in Haks geval mede dus liggen
in het werken in Damave's atelier. Men
vraagt zich af of overeenkomsten in het
algemeen niet tot op zekere hoogte ver
oorzaakt werden door Haarlemse be
huizingen.
Kinderportret
van Liesbeth Sayers
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Het Levende Woord. 7.05
Lichte grammofoonmuziek (7.30-7.40 Nws.
plm. 8.00 Overweging). 8.30 Nieuws.
8.40 Lichte grammofoonmuziek met va-
kantietips en informatie voor de vrouw.
(9.00 Weeroverzicht). 9.35 Waterstanden.
9.40 Voor de kinderen. 10.00 Sextuool: ge
varieerd muziekprogramma (10.30 Weer
overzicht). 11.50 Volaan.vooruit, le
zing. 12.00 Angelus. 12.03 Lichte grammo
foonmuziek. 12.20 Voor de boeren. 1227
Mededelingen t.bv. land- en tuinbouw.
12.30 Nieuws. 12.40 Actualiteiten of gram
mofoonmuziek. 12.50 Licht ensemble en
licht vocaal ensemble met zangsolist.
13.30 Lichte grammofoonmuziek voor de
tieners. 14.00 Voor de plattelandsvrouwen
14.10 Lichte grammofoonmuziek. 15.10
Lichtbaken, lezing. 15.20 Lichte grammo
foonmuziek. 16.00 Voor de zieken. 16.40 On
derweg een programma voor oudere luis
teraars. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Licht
orkest. (17.50-18.00 Overheidsvoorlichting:
Nieuws uit de Nederlandse Antillen. Spre
ker: Henk Dennert. 18.20 Voor de kinde
ren. 18.30 De Springplank, jonge artiesten
wagen de sprong naar het succes. 19.00
Nieuws. 19.10 Actualiteiten. 19.30 Prome
nade orkest en zangsoliste: Operamuziek
20.15 Het teken van de vis, hoorspel.
21.25 Radiophilharmonisch orkest: klas
sieke muziek. 22.00 Geestelijke liederen
(opn.) 22.20 Actualiteiten of grammofoon
muziek. 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nws
22.40 Epiloog. 22.45 Haar, hoofd en hand
vragen om woord en wijs, want leven
moet je met een lied. 23.15 Lichte gram
mofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
7.40
AVRO: 700 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws
8.10 Lichte grammofoonmuziek (Om 8.25
De groenteman, praatje voor de vrouw).
8.45 Morgenwijding. 8.55 Oude muziek
(gr.) 9.00 Voor de zieken. 10.00 Voor de
kleuters. 10.10 Lichte grammofoonmuziek
12.00 Dansorkest en zangsolisten. 12.27
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
12.30 Overheidsvoorlichting: Uitzending
voor de landbouw. 12.40 Licht instrumen
taal ensemble met zangsolisten. 13.00 Nws
13.10 Actualiteiten en grammofoonmuziek
13.25 Beursberichten. 13.30 Stereo: 't Mu
zikantenuur: Klassieke en moderne ka
mermuziek (gr.) 14.30 Voor de kinderen.
15.30 Lichte grammofoonmuziek (16.00
Nieuws). 16.30 Licht orkest. 17.00 New
York calling, praatje. 17.05 Show voor
tieners. 18.00 Nieuws. 18.15 Actualiteiten.
18.25 Orkestenparade (gr.): lichte muziek
19.00 Paris vous parle, de gesproken brief
uit Parijs. 19.05 Strijkkwartet: klassieke
muziek. 19.30 Gamelan, indonesisch pro
gramma. 20.00 Nieuws. 20.05 Leg eens aan
in Loosdrecht, gevarieerd programma.
21.40 Kunstrubriek. 22.00 Licht ensemble
en solist. 22.30 Nieuws. 22.40 Actualitei
ten. 23.00 Operamuziek (gr.) 23.55-24.00
Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Festivaria. 12.40
Weerbericht, mededelingen en SOS-be-
richten. 12.45 Cadenza. 12.50 Beursberich
ten. 13.00 Nieuws en weerbericht. 13.20
Kamermuziek. 14.00 Nieuws. 1403 Andrea
Chenier, opera. 1503 Nieuws. 15.06 An
drea Chenier verv. 15.45 Le fontane di
Roma, opera. 16.00 Nieuws. 16.03 Beurs
berichten. 16.09 Andrea Chenier, opera.
1625 Promenadeconcert. 16.30 Lichte mu
ziek. 17.00 Nieuws, weerbericht en mede
delingen. 17.15 Lichte muziek. 17.45 Volks
concert. 18.00 Nieuws. 18.03 Voor de sol
daten. 1828 Paardesportberichten. 1830
Lichte muziek. 18.45 Sportkroniek. 18.52
Lichte muziek. 19.00 Nieuws, weerbericht
en radiokroniek. 19.40 Lichte muziek.
19.50 Syndicale kroniek. 20.00 Amuse-
cert. 22.00 Nieuws. 23.00 Nieuws. 23.05
Klassieke muziek. 23.55 Nieuws. 24.00
Voor de zeevaart.
VOOR MAANDAG
NEDERLAND I
NTS: 19.00 Nieuws in het kort. 19.01
Voor de kleuters. 19.06 De man van Strat
ford, documentaire film over het leven van
Shakespeare. 19.35 Huckleberry Hound
tekenfilm. 20.00 Journaal en weerover
zicht. 20.20 De bijenwereld, filmpje over
de bewoners van de bijenkorf. 20.30 De
trein van 10 over drie, speelfilm. (Beide
keuringen 14 jaar). 22.00 De geschiedenis
van de atoombom, documentaire. 23.00-
23.05 Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nieuws in het kort. 20.01
Avontuur De Hobolos, TV-film. VARA:
20.25 Theater thuis Avontuur in de
nacht, TV-spel. 20.55 East Side, West
Side Een vrouwenprobleem, TV-film.
21.45-22.10 Achter het nieuws.
VOOR DINSDAG
NEDERLAND I
NTS: 19.00 Nieuws in het kort. 19.01
Voor de kleuters. 19.06 Journaal voor ge
hoorgestoorden. 19.33 Eva's herinneringen
TV-film. 20.00 Journaal. AVRO: 20.20
AVRO's Televizier. NTS: 20.30 Theater Do
mino. AVRO: 2125 De Saint speelt met
vuur, TV-film. NTS: 22.15-22.20 Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nieuws. 20.01 De Bill Dana
Show (dl. 11). 20.25 Reis door China, do
cumentaire. KRO: 21.10 Film '65. 21.45
Onze man in Washington. CVK/IKOR:
22.10-22.35 Lezen met de hand, TV-film
over het onderwijs aan blinden.
„Atelierhoek", gouache door
Kees Hak.
MAAR VOOR ALLES is er natuurlijk
het onderling contact, met nog op da
achtergrond de waardering voor de le
raar Boot. Het lijkt zelfs Haarlems»
beeldhouwers te gelden. Liesbeth Sayers
heeft het modelleren dan wel niet van
Boot geleerd. Zij heeft wel onder leiding
van prof. Esser aan de Rijksakademie
gewerkt. Zijn invloed op haar is blijk
baar niet zo'n dwingende geweest als op
andere, direct als van hem aanwijsbars
leerlingen. Haar modelleren, „schilder
achtig" soms als bij Esser, doet me dan
meer denken aan haar met verf werken
de Haarlemse kunstbroeders. Maar ook
zien we haar werk in de buurt staan van
dat van beeldhouwers uit onze contreien.
Dat geldt vooral een aantal portretten
van haar. Ik noem een, niet alleen voor
wie deze dichteres kenden, ontroerende
kop van Hans van Zijl. Het kenmerkende
van de even schuine stand van de kop op
de romp is aanwezig, maar slechts heel
licht en daarmee een beweging suggere
rend, waarmee Liesbeth Sayers boven
het bekende van de houding uitkwam.
Interessant was het op haar atelier de
ontwikkeling te kunnen volgen van een
plasiiek, bestemd voor het politiebureau
te Heemstede. Zij dacht zich het gevecht
var. een man met een beer. Later werd de
gestalte van een kind toegevoegd om aan
het gevecht het karakter van de verdedi
ging te geven. Haar oorspronkelijke con
ceptie, een nogal open plastiek, moest
veranderd worden voor een meer geslo
ten compositie in verband met de prijzen
voor het gieten in brons, die voor de meer
open compositie te hoog lagen. Wanneer
het modelleren van Liesbeth Sayers ver
schillen kan vertonen, dan ligt de oorzaak
daarvan ook in de bestemming van haar
plastieken. Zij is namelijk bezig met z.g.
speelplastieken, veelal verbeeldingen
van dieren, waarop, waarin en waarom
heen kinderen moeten kunnen klimmen.
Wij zullen slechts haar kleine ontwerpen
bij Artificia ontmoeten en zullen deze ook
los van hun bestemming tot een bepaald
gebruik kunnen genieten.
Bob Buys
In de Grote of St. Bavo Kerk geeft dins
dag 10 augustus, 's avonds van 20.00-21.00
uur, de organist Piet Halsema een orgel
concert.
Zijn programma vermeldt van J. S.
Bach (1685-1750) Toccata en dubbelfuga
in F gr. t. en Koraalvariaties over „Ach
was soli ich Sünder machen?"; van César
Franck (1822-1890) Pastorale; en van Max
Reger (1873-1916) Fantasie en Fuga over
„Wachet auf ruft uns die Stimme".
Op advies van de daartoe ingestelde
commissie hebben Gedeputeerde Staten
van Friesland de Gysbert Japicx-prijs
1965 toegekend aan J. Wybenga te Gro
ningen voor zijn gedichten getiteld „Ba-
rakkekamp". De Gysbert Japicxprijs is
een litteraire prijs welke eens in de twee
jaar wordt toegekend voor de Friese poë
zie.
BRIEVEN EN SCHETSEN VAN REI
ZEN NAAR MOSKOU EN CONST AN-
TINOPEL Marius Bauer Wereld-
Bibliotheek-Vereniging te Amsterdam.
In zekere zin is dit boek een stukje
geschiedschrijving, niet alleen van het
Rusland en Turkije rond de eeuwwisse
ling 1900, maar ook van de Nederlandse
letterkunde. Bauer schilder en etser,
lid van Pulchri Studio heeft door
zijn dagboekverhalen uit Rusland voor
al (de kroning van de Tsaar) enorme
discussies en polemieken ontlokt in de
kringen van „De Nieuwe Gids". Bauer
was eerst volledig anti-Tsaristisch,
maar toen hij Moskou zag met de pracht
en praal en zijn schilderachtige bekoor
lijkheden veranderde hij van mening.
Natuurlijk waren figuren als Van der
Goes en Van Eeden daar allerminst ge
lukkig mee. Er ontstonden felle pole
mieken. Na de interessante reisbeschrij
vingen (met tekeningen van de schrijver
voorzien) treft men in dit boek een aan
tal polemische brieven aan.
DE EER VAN DE OVERWONNENEN
Henri Troyat uitgeverij Veen Am
sterdam.
Henri Troyat vertelt in dit boek over
een mislukte revolutie in 1825 tegen de
Russische Tsaar, een revolutie die wordt
ingegeven door idealisme maar direct
al geen kans van slagen heeft door ge
brek aan nuchterheid. De geschiedenis
van één van de revolutionairen wordt
in het raam van de romantiek ge
plaatst knap beschreven.
