FROM RUSSIA WITH (INTOURIST) LOVE:
Groot programma voor hotelbouw,
aanleg van kampeerterreinen en
opleiding bedienend personeel
Russische week in Scheveningen
is instructief en amusant
Pers schenkt geen aandacht
aan de miniatuur politici
VERKIEZINGSSTRIJD IN WEST-DUITSLAND
II
B. en W. van Huissen
weer in conflict
met expediteur
Controverse over
voorzitterschap
VN-vergadering
7
6
WOENSDAG 1 SEPTEMBER 1965
Kunstfestivals
Rijk assortiment
Duizend gulden
Kassabonnen
Duits socialisme
Rusland öaat meeknokken
om de öunst der touristen
(Van een onzer verslaggevers)
NU HET IN VELE WESTEUROPESE LANDEN de laatste jaren tot de bon
ton behoort behoort met de vakantie vele honderden kilometers weg te trekken
en de waarde van een vakantie dikwijls wordt afgemeten naar de afstand die zal
worden afgelegd „Spanje? Oh, wij zijn maar eens naar Portugal gereden, daar
is het nog wat rustiger!", trachten landen die ver weg gelegen zijn en die tot
dusverre voor de Westeuropese toerist onbereikbaar waren, nu een graantje uit de
vette toeristische pot mee te pikken. Ook Rusland is een van die landen. „Wan
neer men vanuit Nederland naar Lissabon kan rijden, waarom dan niet naar
Moskou?" zo hebben een stel pientere jongens in de Unie van Socialistische
Sowjet Republieken gedacht. De Russen hebben terdege door dat de inkomsten
van het toerisme voor landen als bijvoorbeeld Spanje, Frankrijk en Italië van
het grootste belang zijn. Datzelfde geldt natuurlijk ook voor Rusland.
Daarom kreeg het staatstoeristenbureau „Intoerist" opdracht om daar eens
even iets aan te doen. Met Russische degelijkheid werd een werkprogramma
opgesteld om de toeristen naar het gigantische land te lokken. Het reisbureau is
vooral actief tijdens de Russische week, die op het ogenblik op de Scheveningse
Pier gehouden wordt. In tientallen folders, brochures en stencils wordt de be
zoeker van de Russische week duidelijk gemaakt hoe heerlijk het is met
vakantie in Rusland.
Nadat de ambassadeur van de USSR
In Nederland, de heer I. I. Toegarinov
afgelopen zaterdag de Russische week op
de pier opende, heeft gisteren, tijdens
een persconferentie de president van In-
tourist, de heer V. K. Boychenko een
inleiding gehouden over het toerisme in
de Sovjet-Unie. Tijdens deze persconfe
rentie moest het de aanwezige journalis
ten duidelijk gemaakt worden dat een
vakantiereis naar de Sovjet-Unie uiter
mate goedkoop is, dat een Nederlander
in Rusland altijd nog dertig percent
goedkoper uit is dan een Rus in ons
land en dat het allemaal geweldig en
prachtig is daar achter het gordijn.
Van die geweldigheid en pracht heeft
de heef Boychenko ons gisteren wel kun
nen overtuigen. De Sovjet-Unie is een
immens groot land, dat de laatste decen
nia een onwaarschijnlijk snelle evolutie
heeft doorgemaakt, een evolutie zowel op
sociaal-maatschappelijk als op technisch
gebied. De luchtig babbelende heer Boy
chenko gewaagde van het gemak van een
vakantiereis in zijn land en van de goed
koopte, waardoor een flinke vakantie in de
USSR ons alleszins aantrekkelijk en in
teressant lijkt.
De president van Intourist begon zijn
inleiding met te verklaren dat de men
sen uit de Sovjet-Unie het toerisme als
de meest effectieve vorm van contact
tussen de volkeren zien. „Het natuurlijke
contact steunt de vriendschap en het
wederzijdse begrip."
„In 1964 brachten meer dan 1 miljoen
buitenlanders hun vakantie in de USSR
door en bezochten ongeveer 900.000 sovjet
burgers het buitenland", aldus de heer
Boychenko en hij voegde eraan toe dat
sinds het vorige jaar de reismogelijkhe
den voor buitenlanders aanzienlijk zijn
uitgebreid. Rusland staat nog aan het
begin van zijn toeristische image. Tot
1968 zullen ongeveer 70 hotels worden ge
bouwd met 30 a 35.000 plaatsen en niet
minder dan twintig campings voor onge
veer vierduizend mensen. Voorts zal het
aantal benzine- en servicestations aan
zienlijk worden uitgebreid.
In het programma zijn bouwvoorstel-
len voor meer dan veertig belangrijke
toeristencentra in Rusland opgenomen.
Aan de modernisering van het transport
wordt de nodige aandacht geschonken en
er worden voorbereidingen getroffen voor
de opleiding van bedienend personeel etc.
Voor de nieuwe hotels en restaurants
heeft men al meer dan vijftigduizend
mensen nodig. Ook zullen speciale gidsen
en tolken worden opgeleid.
Intourist organiseerde in de afgelopen
jaren fraaie reizen naar Moskou, Lenin
grad en prachtige trips langs de Wolga
en langs de grootste rivier van de
Oekraïne, de Dnjepr. Voorts streeft In
tourist, en dus de Russische regering
ernaar, om vooral het toerisme per per
sonenauto en per autobus te bevorderen.
Speciaal de Nederlandse toerist wordt
aanbevolen een reis naar de zonnige kus
ten van de Zwarte Zee en de Krim te
maken. Ook voor reizen naar speciale
geneeskrachtige oorden wordt veel recla
me gemaakt.
Van 1964 af worden er in de USSR
jaarlijks enkele grote kunstfestivals ge
houden, zoals „Moskouse Sterren" in mei
van dit jaar. „Witte nachten van Lenin
grad" in juni en „Russische winter in
Moskou" in december. Voor dat laatste
festival is een programma opgesteld van
opera's, ballet, concerten, circusvoorstel
lingen en andere evenementen. Er wor
den speciale reizen georganiseerd waarin
de entreeprijzen voor theaterbezoek etc.-
zijn begrepen. „Wij juichen de uitbrei
ding van alle mogelijke contacten toe",
aldus de heer Boychenko, „en wij schen
ken veel aandacht aan de mogelijkheden
om de inwoners van onze landen met
elkaar in contact te doen komen. Óns
volk is altijd bereid u te verwelkomen
met de voor haar karakteristieke gast
vrijheid."
Op vragen antwoordde de president
van Intourist dat de Sovjet-Unie voor Ne
derlanders dertig percent goedkoper is
dan Nederland voor de Russen. Het bleek
dat de heer Boychenko bedoelde, wan
neer men een vergelijking zou maken
met de reizen zoals Intourist die organi
seert met een zelfde reis in Nederland.
De reizen van Intourist zijn echter „inclu
sief service" dat wil zeggen, dat men de
maaltijden allemaal krijgt, dat men een
kruier krijgt toegewezen, een gids, een
tolk, kortom dat men wordt geeoaehed
van binnenkomst in de USSR tot het ver
laten van het land. Wanneer men bij
voorbeeld een reis boekt, niet per auto,
dus per trein, boot of vliegtuig, dan be
taalt men in een goed, niet luxe hotel,
zesendertig gulden per dag.
Daarvoor heeft men dan wel een kruier
voor twee koffers bij aankomst en ver
trek, een 1-persoonshotelkamer, transport
met een personenauto van het hotel naar
de vlieghaven, het station of de haven en
vervoer van uit elke stad van verblijf.
Op de Scheveningse Pier wordt op het ogenblik een Russische week gehouden,
waar de Nederlander een indruk kan krijgen van wat er zoal in de Unie van
Socialistische Sowjet Republieken tot stand gebracht is en wordt. De hele pier
is aangekleed met Russische folklore, de wanden van de piergangen zijn rijkbe-
hangen met kolossale fotopanelen, waarop Rusland zijn vooruitgang breed
etaleert en in de pieretablissementen spelen Russische ensembles.
De Sovjetweek is vooral een reklame-
show voor gebruiksartikelen uit de Sov
jetunie. Er is een grote tentoonstelling
waar men tevens goederen kan kopen. Ze
wordt geopend met een grote fotoverzame
ling van een land dat zich van oost naar
west over meer dan 10.000 kilometers uit
strekt en van noord naar zuid over drie
duizend kilometer. Een land dat bevolkt
wordt door 230 miljoen mensen, die te
zamen honderd talen spreken.
De foto's tonen de landschappen van
Rusland, geven een overzicht van de gro
te industriële vooruitgang, de bouwwer
ken en de landbouwprogramma's.
Ook zal men het machtigste vliegtuig ter
wereld, de AN-22, de Antaios, die 80 ton
vracht of 720 passagiers kan vervoeren,
kunnen zien.
Een speciaal onderdeel van de exposi
tie is gewijd aan het ruimteonderzoek van
de Sovjetunie.
In de restaurants op de pier wordt de
ze week een rijk assortiment geboden
uit de Russische, de Georgische en de
Oezbeekse keuken. Verder zal deze week
de aan zestien personen plaats biedende
kotter „Wolga" aan de pier aanleggen.
Dit is een van de laatste modellen van
een schip met onderwatervleugels, dat
een snelheid van zestig kilometer per uur
ontwikkelt. Voorts zijn er Russische
kranten, tijdschriften en boeken te koop
en zullen er Russische films worden ver
toond.
Tijdens deze Russische week zal op de
Pier een dans- en muziekensemble optre
den dat gespecialiseerd is in folkloris
tisch amusement en dat de naam „Gos-
concert" draagt.
Deze naam duidt aan dat het ensemble
een muziek- en dansmanifestatie biedt
van verschillende staten binnen het ge
bied van de USSR. „Gos" is een afkor
ting van het Russische woord „Gosoe-
darstwennyj", dat zoveel betekent als
„van de staten".
De medewerkenden hieraan zijn drie
vrouwelijke bandoeraspeelsters, een cim
baalspeler, een pianiste en een harmoni-
kaspeler. Ook wordt er muziek gemaakt
door een Oezbekistaanse blazer, die zijn
schalmeiachtige doira bespeelt. De dan
sers zijn afkomstig uit Littauen, Oesbe-
kistan, en Moskou. Verder werken ook
balletdansers van het Moskouse Boljoi-
theater mee. Wanneer men van dit alles
een droge keel krijgt is er natuurlijk de
wodka, de nationale drank van Rusland
die ook op de pier in vele soorten en mer
ken verkrijgbaar is.
Komt men wel met een auto dan heeft
men voor 28,80 bij voorbeeld de be
schikking over een 1-persoonskamer,
kruiersdiensten uit de auto naar het hotel
en warm ontbijt volgens het menu eerste
klasse.
Wanneer we een van de brochures van
Intourist doorbladeren, dan zien we dat
een tweepersoonskamer zonder bad in de
toeristenklasse per persoon op vieren
twintig gulden neerkomt en van een een
persoonskamer op negenentwintig gulden.
Neemt men voor de individuele reis een
pension met drie warme maaltijden per
dag, dan wordt daar een excursie en
transport met een personenauto bijgele
verd voor 43,20 per persoon, waarvoor
men dan iedere twee dagen de beschik
king over een gids/tolk heeft. Intourist
geeft echter wel een niet onaanzienlijke
korting op deze reizen, althans in bepaal
de gevallen.
Voor het festival „Russische Winter"
dat van 25 december tot 5 januari 1966
in Moskou gehouden wordt, wordt bij
voorbeeld een zevendaagse reis aangebo
den, waarbij drie maaltijden per dag,
met nieuwjaarsfeest in restaurant, en
theaterbezoek is inbegrepen voor rond
duizend gulden per persoon.
Kamperen kan ook in de Sovjet-Unie.
U komt bij voorbeeld met uw eigen wa
gen. Dan is het noodzakelijk dat uw reis
van tevoren gepland wordt. Er moet een
duidelijk reisschema opgesteld worden,
dat eventueel na overleg met Intourist
in Rusland zelf gewijzigd kan worden.
De camping in Rusland kost 3,24 per
persoon per dag en voor het voertuig is
nog eens 2,16 per dag gevraagd. Niet zo
goedkoop dus, maar de campings in Rus
land staan onder staatstoezicht en zijn
uitstekend geoutilleerd.
De benzine is wel goedkoop: 35 cent
per liter (super). Voor Rusland is een
internationaal rijbewijs nodig, onze
groene kaart is er niet geldig, de atuo-
mobilist wordt aangeraden zich aan de
grens te verzekeren.
Verder mag er toch een boel niet in
moedertje Rusland. Afgezien van het
feit dat de graag individueel reizende
Nederlander precies moet opgeven waar
en wanneer hij reist, moet men een vi
sum hebben. Het land mag men alleen
binnenkomen en uitgaan via de plaatsen
die in het visum vermeld zijn.
Van alle eventueel gekochte souvenirs
e.d. moet men aan de grens de kassa
bons kunnen tonen en de lijst van objec
ten die men niet fotograferen, tekenen of
schilderen mag, is ontstellend lang. Tot
slot nog even een kleine vergelijking tus
sen de prijzen van verschillende artikelen
in de Sovjet-Unie en Nederland. Sigaret
ten kosten er ongeveer twee kwartjes.
Een diner van 1-3 uur kost zes gulden,
van 6-8 uur twaalf, melk kost 1,40 per
liter, kaviaar zeven gulden per ons, vlees
vier gulden tot acht gulden per kilogram,
een halve liter bier eenvijftig, uien twee
gulden per kilogram, de prijs voor thea
terbezoek varieert van vier tot zestien
gulden en een witbrood kost twee gulden
per kilogram.
Wel te betalen dus allemaal, maar de
uitspraak dat Rusland voor de Nederlan- -
der dertig percent goedkoper is dan Ne- naar de USSR interessant, hoe
derland voor de Russen is wel wat al te reL men tT ?ndajJks de ruimere nonnen
boud. Voor het overige lijkt ons een reis no* v ma*
BONN Nu kunt u
woer kiezen" staat, op de|
felrode aanplakbiljetten
van de „Nationaldemo-
kratische Partei Deutsch-
lands (N.P.D.). Het is een
van de zeven kleine par
tijen die aan de verkie
zingen voor de Bondsdag
op 19 september zullen
moedoen. Bestaan en ac
ties van de kleine partijen
worden in de bondsrepu
bliek doodgezwegen. De
pers weigert verklaringen
van een dezer groepen op
te nemen of verslagen van
de persconferenties op te
nemen, die in Bonn met
een eindeloze volharding
door de miniatuur-politici
worden gebonden. Ook
de persbureaus volharden
in dit standpunt. Alleen
de N.P.D. ontkomt in ze
kere zin aan dit treurige
lot. De Ultra-rechtse uit
latingen van baar bestuur,
de slordig bedekte sym
patic voor het nationaal-
socialisme en de heftige
uitval tegen bijvoorbeeld
de geallieerde oorlogslei
ders (Winston Churchill
werd als een „vies var
ken" afgeschilderd) bren
gen de onverbeterlijken
van de N.P.D. niet alleen
in contact met de justitie,
maar ook met de publieke opinie, en dat laatste is juist wat al deze groepen zo
bitter ontberen.
Om als kandidaat voor de Bondsdag in een kiesdistrict te kunnen worden
opgesteld hebben partijen die met minder dan vijf zetels in het parlement van
bond of land zijn vertegenwoordigd (dus ook zij die in het geheel niet vertegen
woordigd zijn) een lijst met tweeduizend handtekeningen nodig. Wanneer de
kandidaat het niet verder wil brengen dan het parlement van het land waarin
hij kandideert, dan heeft hij de ruggesteun van niet meer dan 200 handtekenin
gen nodig.
een pluim van twijfelachtig allooi, waar
mee de D.F.U.-bestuurders in hun strijd
om de stem van de Westduitse kiezer
niet blij kunnen zijn.
DE ANDERE KLEINE partijen staan
bezijden de duidelijke „linkse" of „recht
se" stromingen. Ze werden meestal opge
richt door individualisten die het binnen
een van de grote groeperingen niet kon
den uithouden en een genuanceerdere
koers voorstonden.
Tot de eerste groep behoort de zoge
naamde „Aktionsgemeinschaft Unabhangi-
ger Deutscher" onder leiding van de bi
zarre vroegere Bondsdagafgevaardigde
van de F.D.P. Hermann Schwann. De
partij is nauwelijks een maand oud.
Schwann's schepping vertoont in minia
tuur hetzelfde beeld als zijn Vrije Demo
cratische moederpartij: de opvattingen
Een groot deel van Adenauers ge
hoor in Fredeburg in het Sauerland
was in vakantiestemming. Hij oogst
te er succes, maar vertelde in feite
niets waaraan de kiezers enige
houvast hadden.
VOOR EEN PARTIJ tot de verkiezin
gen wordt toegelaten, moet eerst nog
door een speciale commissie van de
Bondsdag worden onderzocht of de can-
diderende partij aan de voorwaarden vol
doet die worden gesteld door de kieswet.
Zo werd voor de komende verkiezingen
een politieke groepering afgewezen die In-
tereuro heet en geleid wordt door een
zekere Heinz Neubert. De voorzitter bleek
onder curatele te staan.
Toen de bondsdagcommissie moest be
sluiten of de twijfelachtige N.P.D. tot de
verkiezingen zou worden toegelaten,
kwam het tot een incident. Geen van de
zes leden van de commissie verklaarde
zich door handopsteken tot deze toestem
ming bereid. Na lang aarzelen ging ten
slotte de hand van de voorzitter, tevens
de leider van de algemene verkiezingen,
Patrick Schmidt omhoog. Daarmee was
de toelating van de NiP.D. nog op het
laatste nippertje verzekerd.
De na de N.P.D. meest omstreden klei
ne partij die aan de verkiezingen mee
doet is de „Deutsche Friedens-Union"
(D.F.U.)Deze groepering is ongeveer te
vergelijken met de P.S.P. in Nederland.
Ze wordt niet zelden voorgesteld als een
verkapte voortzetting van de verboden
communistische partij van Duitsland, de
K.P.D. Deze K.P.D. was voor haar ver
bod de Westduitse pendant van de gehate
Oostduitse S.E.D. van Walter Ulbricht.
Ook de socialisten zijn van mening dat
de D.F.U. „niet te vertrouwen" is.
Het is voor de tweede keer dat de
D.F.U. aan de algemene verkiezingen
deelneemt. In 1961 behaalde ze 1,9 per
cent van de uitgebrachte geldige stem
men. Op het ogenblik zou ze volgens
mededelingen van het hoofdbestuur (ge
leid door de ongeveer 50-jarige Rijnland
se lerares Renatie Riemeck) meer dan
50.000 leden tellen.
De Oostduitse communisten hebben
verklaard dat de D.F.U de „enige demo
cratische partij" in de Bondsrepubliek is,
lopen van uiterst links tot extreem
rechts, maar dienen alle hetzelfde doel:
de hereniging van Duitsland.
Verder zijn er dan nog:
De „Europaische Federalistische Par
tei" (E.F.P.), die in 1964 door de Bremer
koopman Ernst Ruban werd opgericht,
wil „een federalistisch Europa naar het
voorbeeld van Zwitserland."
De „Frei-Soziale Union" (F.S.U.) van
dr. Kurt Kasseier verkondigt de stelling
dat „de wereldvrede door de sociale vre
de geschapen moet worden." Deze sociale
vrede zou volgens dr. Kasseier tot stand
komen door „vrije concurrentie en het
afschaffen van alle beperkingen in de
ruimste zin van het woord, die aan de
handel worden gesteld."
LIJNRECHT tegenover de F.S.U. staat
de U.A.P. („Unabhangige Arbeiterpar-
tei"). Zij eist dat alle staats- en particu
liere ondernemingen „aan de gemeen
schap" zullen komen. Voor de binnen
landse politiek geldt de formule van „een
Duits socialisme", ook wel en nog twijfel
achtiger „een nationaal socialisme" ge
noemd. Deze partij heeft haar zetel in
Bochum.
Een partij die op het ogenblik alleen
in de landdag van Saarland vertegen
woordigd is (met twee zetels) en ook aan
de verkiezingen van 19 september deel
neemt is de „Christliche Volkspartei"
(C.V.P.). Vorige maand kreeg de C.V.P.
de status van Bonds-partij. Haar koers
ligt links van die der C.D.U.
De partij verwerpt de Hallstein-doctri-
ne als een barrière op de weg naar de
hereniging. Ook eist de C.V.P. een gun
stiger belastingregeling voor de midden
stand en de werknemers. De Christelijke
Volkspartij voert haar campagne nu voor
het gehele gebied van de Bondsrepubliek.
De kans dat een van de hierbovenge-
noemde groeperingen één of meer zetels
in de Bondsdag zal verwerven is miniem.
De tendens in West-Duitsland gaat meer
en meer in de richting van een twee-
partijensysteem, met christen-democraten
en de socialisten.
Rusland heeft de laatste decennia
een zeer snelle ontwikkeling beleefd.
Daardoor vooral is het een land van
grote tegenstellingen. Op de foto een
moderne Moskouse wolkenkrabber,
een hypermoderne sneeuwruimer,
maar toch nog een oud vrouwtje dat
de sneeuw moet scheppen.
In Huissen zijn weer verwikkelingen
ontstaan over de weg die de gemeente na
jarenlang procederen heeft moeten aan
leggen naar een internationaal transport
bedrijf. Van gemeentewege zijn nu bij het
begin en aan het einde van de weg bor
den geplaatst, welke aangeven dat er voor
de weg een wachtverbod geldt. Dit ge
beurde ter uitvoering van een besluit van
B. en W. van vijf maanden geleden,
waarin werd bepaald dat voor de noord
zijde van de weg een wachtverbod zou
gelden.
De directie van het expeditiebedrijf vindt
het belachelijk dat een wachtverbod is
gelegd op een doodlopende weg en be
schouwt de maatregel als plagerij van het
gemeentebestuur. De directeur heeft nu in
een boze bui het bord verwijderd. „Het
stond in mijn tuin, op privéterrein dus.
Ik heb het volste recht om paal met bord
weg te halen", zei hij. Hij is bovendien
tegen het besluit van B. en W. in beroep
gegaan bij de Kroon.
De kern van deze nieuwe kwestie schuilt
in de overeenkomst over een grondaan
koop tussen een tuinder en de gemeente.
Toen het gemeentebestuur destijds aan de
tuinder verzocht een stuk grond te mo
gen kopen voor de aanleg van de weg
stelde de tuinder de voorwaarde dat voor
de weg een wachtverbod zou worden afge
kondigd, omdat de uitlaatgassen van de
zware vrachtwagens van het transportbe
drijf volgens hem schade zouden kunnen
toebrengen aan de gewassen op zijn kwe
kerij, die aan de weg grenst. B. en W.
stonden voor de keus: grondaankoop met
wachtverbod of het niet aanvaarden van
de door de tuinder gestelde voorwaarde.
Dan zou de weg echter niet aangelegd zijn
en zou de gemeente verplicht zijn tot
schadevergoeding wegens het niet nako
men van de verplichting tot aanleg van de
weg. Er is tevoren door de gemeente
reeds meer dan een halve ton schadever
goeding betaald aan het transportbedrijf,
dat bij de rechter steeds het gelijk aan
zijn kant kreeg.
NEW YORK, (Reuter) De Afri
kaanse afvaardigingen bij de Verenigde
Naties hebben besloten de kandidatuur
van de Ghanese minister van Buitenland
se Zaken, Alex Quaison-Sackey, voor een
tweede termijn als voorzitter van de Al
gemene Vergadering niet te steunen.
Afgevaardigden vertelden dat dit be
sluit om een besloten bijeenkomst van ae
35 landen tellende Afrikaanse groep met
grote meerderheid was genomen. De ver
gadering had zich achter een resolutie van
de Algemene Vergadering van 1963 ge
schaard, waarin gesteld wordt dat het
voorzitterschap bij toerbeurt moet wor
den vervuld door vertegenwoordigers van
verschillende gebieden in de wereld.
In sommige kringen wilde men voor de
tweede maal Quaison-Sackey kandidaat
stellen voor het presidentschap, omdat hij
slechts een door de financiële contro
verse tot werkeloosheid gedoemde ne
gentiende Algemene Vergadering had
voorgezeten.
Europa is aan de beurt om voor het
voorzitterschap van de twintigste Algeme
ne Vergadering een kandidaat te stellen.
Als mogelijke kandidaten worden de
Noor Sivert Nielsen, de Fin Ralph En-
ckell en de vroegere Joegoslavische mi
nister van Buitenlandse Zaken, Popovic,
genoemd.
