fliiW
Telefoon:
service aan
fotomodellen,
mannequins,
kledingindustrie,
publiciteitswereld
Made
in the
U.S.A.
t
tl
ZATERDAG
PAGINA VIJF
1*9 6 5
SEPTEMBER
v f ét
mBÈBgm
-=
ii
Uniek in de wereld
MODE EN REKLAME
OM MOOIE
DOOR
FRED VAN SLUIS
SCHREEUWEN
MEISJES EN MANNEN
SeiiooimllieM geen eis
Zonder romantiek
Tarieven
■1
t*
- -
811: '«li
-
SIMONE ARENTZ
020 n 43
8c} tjffim»t
TOP - TELEFOON
Av&ciïfwt
(mxiivm
T>"T- "Jf""'-"
Ma<w«s}U:rt Cf -
iwc! w
60
92
Schoer. 39
Nafcu- ofesKl M'ixig tas-
BkttfWgfijia «9n~
Links: Tonny Wijnberge, direc
trice van TOP-telefoon.
M» KWB
1 ,'-j Jwvll"
quins en fotomodellen die in Amster
dam hun brood verdienen. Hieronder
bevinden zich 50 mannelijke modellen
(er is vraag naar het dubbele aantal) en
35 meisjes uit Duitsland, Zwitersland
en Frankrijk, die zich hier hebben ge
vestigd. Daarnaast werken er nog enke
le duizenden meisjes en vrouwen als
pasdame-mannequin op verkoopkanto
ren en ateliers in vaste dienst van de
kledingindustrie.
MISS HOLLAND 1965, de Arn
hemse Anja Schuyt, heeft na het
behalen van de vijfde plaats in de
Miss World-verkiezingen, haar
ouders geschreven voorlopig in
Zuid-Amerika te blijven. Zij zou
daar volop werk kunnen krijgen
als foto-model. Het krantebericht
en het plaatje op de voorpagina
hebben weer talloze meisjes doen
dagdromen over de in hun ogen zo
romantische beroepen van manne
quin en fotomodel. Het aanbod van
mooie meisjes met juiste manne-
quinmaten en expressieve gezicht
jes is groot. Aan de andere kant
staat een enorme vraag van recla
mebureaus en fotografen. Maar de
selectie is streng en wie er deson
danks in is geslaagd in dit vak door
te dringen, ervaart dat het nog
moeilijker is om zich te handhaven.
„ER HEERST VEEL misver
stand over het vak. Om te begin
nen ligt er een enorme kloof
tussen de wereld van schoonheids
koninginnen en die van mode en
reclame. De eerste is er een van
nachtclubs en sex, de andere van
kille ateliers en keihard werken.
Mannequin en fotomodel zijn be
roepen als ieder beroep. Wie zijn
vak niet beheerst en wie er de
kantjes afloopt, mislukt. Het is bo
vendien een vrij beroep en dat be
tekent, dat je vooral in de begin
periode een flinke dosis doorzet
tingsvermogen en energie moet be
zitten".
DE VROUW DIE DIT ZEGT, is zelf
jarenlang fotomodel geweest. Zij is bo
vendien de directrice van TOP-telefoon
te Amsterdam. Een telefonische bood
schappendienst voor de kledingindus
trie en de publiciteitswereld die boven
dien alle mogelijke service verleent aan
enige honderden aangesloten manne
quins en fotomodellen. Tonny Wijnber
ge ziet zich als de privé-secretaresse
van al die hardwerkende vrouwen,
meisjes en mannen; en zij weet als
geen ander wat er in dit bikkelharde
wereldje te koop is.
ER ZIJN THANS ruim 500 manne-
IN DEZE STAD KON EEN organisa
tie als TOP-telefoon (TOP Telefo
nisch Oplossen van Problemen) ont
staan. Een bedrijf, dat in geen enkel an
dere stad, zelfs Parijs niet, denkbaar is.
De heer en mevrouw Wijnberge begon
nen tien jaar geleden aanvankelijk
met een telefonische boodschappen
dienst, die de abonnees een zo breed
mogelijke service bood: 's morgens
wekken, opdrachten doorgeven, sprook
jes vertellen enz. „Na een tijdje wer
den we er compleet gek van. Sommi
gen beschouwden ons bovendien als
een soort goedkoop administratiekan
toor", aldus de heer Wijnberge, die
toen zocht naar een ander systeem. Dat
vond hij in de specialisatie. Bij zijn
dienst waren veel fotomodellen en
mannequins aangesloten. Meisjes, die
vaak zelf geen telefoon hadden of die
door hun ambulante werk moeilijk be
reikbaar waren vóór reclamebureaus en
fotografen, die hun de opdrachten
moesten verstrekken. Voor de speciali
satie werd dat bedrijvige en zich snel
ontplooiende wereldje van kledingin
dustrie, reclame en publiciteitswezen
gekozen. En met succes. Het echtpaar
Wijnberge leeft, van's maandagsmor
gens tot vrijdagsavonds binnen een
straal van twee meter van een vijf
tal telefoons.
vaak hele mooie meisjes, maar het
gaat niet om schoonheid in de allereer
ste plaats. Belangrijker is nog of een
meisje een expressief gezicht heeft, de
feeling heeft om voor modeplaten te
poseren, de gave heeft om tal van ty
petjes uit te beelden en juist dat tik
keltje brutale flair heeft. Voldoen ze
hier niet aan, dan ben ik heel hard
voor ze. Dan zeg ik: „Kind, blijf fijn
op kantoor of blijf verkoopster. Begin
TONNY WIJNBERGE: „Door onze
ervaring kunnen wij ook vaak de an
dere partij van dienst zijn. Ik weet al
le maten en haarkleuren van onze
abonnees en ben op de hoogte van hun
garderobe. Als fotograaf X belt om een
meisje voor een tandpasta-reclame of
voor een modeplaat kan ik meteen ver
tellen wie aan die eisen voldoen en wie
er beschikbaar zijn".
MEVROUW WIJNBERGE ontvangt
tientallen brieven per week van meis
jes die graag het jaarabonnement van
125,- betalen om zich steeds voor de
fotografen bereikbaar te weten. „Wij
vragen altijd om foto's op te sturen en
in negen van de tien gevallen beslis ik
aan de hand daarvan, dat het niets
wordt. Wij schrijven iemand die niet
aan de eisen van een goed model vol
doet, beslist niet in. Dat geeft ons al
leen maar last. Maar soms lijkt er
wel eens wat in zo'n meisje te zitten.
Ik iaat ze komen en ga met ze praten,
Ik vertel ze wat er allemaal nodig is,
dat wij wèl adviseren, maar niet bij
het werk bemiddelen en dat ze het he
lemaal zelf moeten doen. Er komen
er niet aan, want je krijgt geen been
aan de grond. Een enkele keer komt
er ook wel eens een meisje, dat zo
erg prat gaat op haar lichaamsvormen,
dat ik zeg: Jij wordt nooit een manne
quin, maar hooguit een manne-gein.
HET FOTOMODEL, dat haar werk
serieus neemt, is doorlopend bezig
haar garderobe aan te vullen en te
vernieuwen. Er zijn meisjes, die naar
de fotograaf komen met koffers vol
spullen of die zelfs een kledingrek in
hun auto hebben gemonteerd. Zij bren
gen een grote variatie kleding mee,
soms vijf of zes pruiken, tal van
bijouterieën en in enkele gevallen een
strijkboutje. Het kan zijn, dat de foto
graaf, die een model heeft geroepen
voor een mantelplaatje ook nog iets
met een standensemble wil maken.
Owee, als de nagels van de tenen dan
niet perfect gepedicuurd zijn. De kans
is dan groot dat zij een volgende
maal niet wordt opgeroepen.
HET LOPEN VAN shows, het pose
ren in de ateliers, het is dodelijk ver
moeiend. De opdrachtgevers zijn te
genover de modellen niet zo compli
menteus als tegenover vrouwen buiten
het werk. Het is business. Er moet
werk worden geleverd. Ieder wordt
betaald voor wat hij of zij waard is.
Het is een wereld, waar de romantiek
ver te zoeken is.
EEN VAN DE GEVAREN van het
vak is, dat het meisje tenslotte non
chalant wordt. Ze slaat in alle drukte
een bezoekje aan de kapper over, ze
neemt niet de moeite wat gym
nastiek te doen om het buikje te on
derdrukken, haar kleding is niet onbe
rispelijk meer, de opmaak is niet tot
in de puntjes verzorgd. Het zijn stuk
voor stuk dingen, die zich meedogen
loos werken. De opdrachtgever betaalt
haar, de opdrachtgever wil dan ook
dat zij zich perfect presenteert. Er
zijn meer gevaren. Een meisje heeft
succes. Zij is een veel-gevraagd mo
del, opdrachten en geld vloeien bin
nen. Het moeten sterke benen zijn, die
die weelde kunnen dragen. En het
komt dan ook voor, dat het model wat
gemakkelijk wordt, te laat op het werk
komt en zich een arrogantie aanmeet,
die haar omgeving irriteert. Haar in
komsten zullen onherroepelijk dalen.
EEN HEEL ANDER GEVAAR: een
model heeft enorm succes en krijgt bij
het publiek bekendheid. Van de ene op
de andere dag kan zij van haar voet
stuk worden gegooid. In het vak zegt
men dan, dat ze „doodgefotografeerd"
is. Dat laatste is de vrees die velen
voelen als zij denken aan de commer
ciële televisie. Een meisje, dat iedere
avond driemaal per dag op het scherm
komt vertellen hoe lekker een bepaald
merk chocolade is, verliest haar „im
pact" als zij plotseling in een reclame
voor een wasmiddel verschijnt. En
het wijnkopersgilde zal zich voor zijn
reclamecampagne niet bedienen van
een meisje, dat bij het publiek bekend
staat als propagandiste voor het ge
bruik van melk. Het vak van fotomo
del zit vol voetangels en klemmen.
DE 500 MODELLEN die in Amster
dam wonen, hebben er over het al
gemeen een goed bestaan in gevonden.
Er zijn er, die 200 gulden per week
verdienen. Enkele komen tot een zeer
hoog inkomen. Maar voor elk geldt,
dat het morgen afgelopen kan zijn. De
„business' schreeuwt om nieuwe ge
zichten.
HET WERELDJE VAN mannequins
is door de belangrijke rol, die de re
clame allang is gaan spelen, in tien
jaar tijds een belangrijke indus
trie" geworden. Als de commerciële
televisie start zal die belangrijkheid
nog beduidend toenemen. Enkele jaren
geleden werd al de behoefte gevoeld
om enige ordening in dit wereldje van
„kleine zelfstandigen" te brengen. Er
zijn toen in onderling overleg tarieven
vastgesteld, die sindsdien algemeen
wordt gehanteerd: 125.- per dag voor
een wat ervaren model, 150,- voor de
zeer ervaren modellen en uitschieters
naar boven voor de zeer kleine groep
van topmodellen, dit alles eventueel
verhoogd met toeslagen.
ENIGE TIJD GELEDEN is er in
die tarievenkwestie enige deining ont
staan. Er zijn namelijk met de groei
van het aantal modellen bemiddelings
bureaus ontstaan, die de meisjes en
jongemannen contracteren, voor werk
zorgen en voor hun diensten provisie
eisen. Of dit soort arbeidsbemiddeling
is toegestaan is een zaak waarover de
hoge raad zich nog beraadt. Die pro
visie moest ergens vandaan komen en
dus werd voor de onder contract staan
de modellen een iets hogere gage be
dongen. Het gevolg was echter, dat de
vrije modellen meenden hetzelfde
bedrag te kunnen eisen. Aldus ontstond
een vicieuze cirkel, die volgens insiders
wel eens tot gevolg kon hebben, dat
de tarieven in Nederland zo hoog wor
den, dat de reclamebureaus hun toe
vlucht zoeken tot goedkopere oplossin
gen, bijv. door Londense modellen
en dus ook fotografen in te schakelen.
„HET VAK HEEFT DOOR dat ge
harrewar veel van zijn charme ver
loren," aldus Tonny Wijnberge. „Wij
hopen echt, dat de zaak binnenkort
zodanig wordt geregeld dat alle par
tijen tevreden kunnen zijn en niet bang
behoeven te zijn voor de toekomst".
Zo presenteert zich het meisje, dat een positie wil veroveren als fotomodel.
Van de Amsterdamse Simone Arentz is deze „composer" samengesteld en
verstuurd naar honderden reclame- en fotobureaus in Europa. Simone
hoopt, dat zij op een of andere wijze 't „typetje" is, waarop wordt gewacht.
/VWVWIfVWW^Any^WWIAAAnAIWWWWVWWIWAAAWfVWWWWWWAAAfMWIIIAIliWVWMIfWimWWWWlflAAAIWIfVlIWVWWlAfWlAllfWt
Hiernaast (boven)Zo zag de
balletdanseres Marijke Boonstra
(zuster van Studio-actrice
Gockie Boonstra) er uit, toen zij
zich bij TOP-telefoon wilde la
ten inschrijven als fotomodel.
Daaronder: Dit is Marijke
Boonstra een week later een
ander haarmodel en een nieuwe
make-up maakt van haar een
typetje, dat veel gevraagd is.
