V.S. staan voor groot dilemma
op het Aziatisch continent
Washington vermijdt keuze
tussen India en Pakistan
Nieuwe lawine
bij Saas Fee
Rol Griekse
wordt steeds
communisten
belangrijker
Felle gevechten
bij Da Nang
Symboliek
ARACHNE
J\
Wereldnieuws
Van dag tot dag
Onkoninklijk
Tijdelijke rechtse
regering niet
te vormen
<~Praatótoel
Op de
DONDERDAG 9 SEPTEMBER 1965
Grote keuze in
OVERHEMDEN
Amerikaanse wapens
Volkscongres van Tibet
kiest een president
De schoen van deze tijd
voor jongens van deze tijd
met 6 maanden
schriftelijke
garantie
vanaf 15.90
maten 27 t/m 46 in bruin en zwart
Leuzen
Even ver
KSS
gouden schakelarmband
Minister Den Uyl van Economische Za
ken heeft partij gekozen vóór de Neder
landse vleesconsumenten tegen het be
stuur van het Produktschap voor Vee en
Vlees, door de prijsbeheersingspolitiek
van het produktschap aan de kaak te
stellen als „in strijd met het algemeen
belang". Hij heeft hiermee een precedent
geschapen, dat van grote invloed zal kun
nen zijn op de verhoudingen tussen rege
ring en bedrijfsleven in algemene zin, om
dat het een regelrecht ingrijpen betekent
in de toenemende dwang van monopoli
serende lichamen ten bate van de vrij
heid en de economische belangen van het
publiek.
Afgezien van deze incidentele ingreep,
die van doelbewust en kordaat be
leid getuigt en door andere blijkt te wor
den gevolgd, werd het hoog tijd dat een
voorbeeld werd gesteld. Het is namelijk
niet langer verborgen te houden dat de
belangen van de Nederlandse consument
vaak de kleinste rol spelen in de regelin
gen, die door organiserende samenwer-
kingslichamen worden getroffen bij de
stabilisatie en sanering van onze econo
mie.
Het voorbeeld van „Vee en Vlees" was
overduidelijk: zonder enige terughoudend
heid werd in het produktschap gesproken
over de wijze waarop de prijzen hoog
zouden kunnen worden gehouden en tege
lijk zou kunnen worden geprofiteerd van
overheidssubsidies voor de export, subsi
dies waaraan de consument indirect ook
nog meebetaalt. Het is gemakkelijk om
op deze manier een bedrijfstak financieel
rendabel te houden of te maken, maar
als dit beleid door alle produktschappen
zou worden gevolgd, zou de totale econo
mie uitlopen op een ontwrichting van haar
eigen basis, die toch altijd nog wordt
gevormd door de welvaart der gezinnen.
Er zijn meer verschijnselen van tegen
het algemeen belang gerichte maatrege
len, die onder het mom van „publieke
bedrijfsorganisatie" worden doorgevoerd
en waartegen niet altijd een minister in
het geweer komt. Een zeer nuttige con
trole op de geldige consumentenbelangen
wordt uitgeoefend door het Consumenten
Contact Orgaan, dat allerminst overbo
dig is gebleken. De „natuurlijke" prijs
vorming van de schaal die vraag en aan
bod afweegt, is helaas in de meeste ge
vallen niet meer van enige invloed en kan
ook niet meer werken bij een zo overge-
organiseerde economie als die van van
daag. Maar dat wil niet zeggen dat alle
saneringen en kunstmatige „nieuwvor
mingen" in de prijzen hun oplossing moe
ten zoeken in een afknabbelen der gezins
inkomsten. Vooral niet, omdat de rege
ring toch al tamelijk lankmoedig is met
haar toestemming tot doorberekening van
loonsverhogingen in de prijzen, zodat de
groei van. inkomsten die volgt op kunst
matig hooggehouden prijzen, nog eens
wordt afgestraft met nog hogere prijzen.
Een uitzichtloze en afkeurenswaardige
„koude oorlog" tussen de verschillende
bedrijfstakken enerzijds en tussen consu
ment en producent anderzijds, waaruit
nooit een gezonder economie kan groeien.
De wedstrijd Feijenoord-Real Madrid
heeft niet bepaald een slot gekregen,
waarop sportbeoefenaars trots kunnen
zijn. Madrid was niet zo koninklijk als
het kroontje boven het clubembleem zou
doen vermoeden. Real kon zijn verlies
niet verkroppen en greep toen maar naar
destructieve middelen. Maar ook de Feije-
noorders verspeelden in dat slot veel van
hun moeizaam verworven goodwill. Er
werd een compleet slagveld gecreëerd,
waarbij de Spaanse falanx de Rotterdam
mers trachtte te overrompelen. De Rot
terdammers bleven niet achter, vooral
niet toen aller lieveling Moulijn het mik
punt van de Spaanse wraak werd. Dit
had uiteraard niets met sport te maken
(ook niet met vrij worstelen). Wel met
mishandeling. Het was onkoninklijk.
„Sport verbroedert" bleek weer eens een
loze kreet.
Advertentie
Mondial Bel-O-Fast 15.90
Fablo 15.90
Kerko van ƒ15.90 tot ƒ19.75
Kenmore v. 19.75 tot 27.50
Tricot-nylon
van 12.90 tot 19.75
WASHINGTON De Verenigde Staten vermijden tot iedere prijs elk initia
tief of een positiebepaling in de strijd tussen Pakistan en India. De militaire hulp
aan beide landen is tijdelijk stopgezet, maar niet definitief afgebroken om geen
van beide landen overmatig te irriteren. Op het ministerie van Buitenlandse
Zaken in Washington wordt ook overwogen om een gedeelte van de economische
hulp aan beide landen te stoppen, vooral de technische bijstand, om zo enigszins
druk uit te kunnen oefenen op India en Pakistan voor een wapenstilstand. Daar
naast vermijdt de Amerikaanse regering ieder initiatief en stelt zich volledig
achter de pogingen van de Verenigde Naties speciaal van secretaris-generaal
Oe Thant. Dat gebeurt enige maanden, nadat door Amerika in diezelfde V.N.
overigens ook door Nederland werd verklaard, dat de inval in de Dominikaanse
republiek een kwestie was voor regionale organsaties. Intussen gelooft Amerika
niet dat Pakistan officieel aan de Zuidoost Aziatische Verdragsorganisatie
(ZOAVO), om hulp zal vragen.
De V.S. zitten volledig tussen twee vu
ren waarbij het in korte tijd zowel de
verontwaardiging van India als van Pa
kistan heeft weten te wekken. Amerika
heeft namelijk in de Verenigde Naties bij
de eerste resolutie in de Veiligheidsraad
Pakistan niet willen veroordelen en in de
tweede resolutie, na de aanval op Laho
re, niet over agressie van India willen
spreken. Pakistan is al twee jaar verbol
gen over de militaire steun van de V.S.
aan India.
Terwijl de V.S. altijd hebben volgehou
den dat de wapens uitsluitend voor grens
bewaking met China zouden worden ver
strekt, heeft Pakistan onophoudelijk Was
hington laten weten, dat India de wapens
tegen Pakistan zou gebruiken.
Zo wordt op het Aziatisch continent
waar de V.S. in oorlog zijn tegen de Viet-
cong en Noord-Vietnam, waar in Maleisië
een oorlog sluimert, in Indonesië anti-
Amerikaanse betogingen voortduren 'n
oorlog tussen twee naties gevoerd met
Amerikaanse wapens, zonder dat Washing
ton enig initiatief wil of voor mogelijk
houdt.
De voorzichtigheid in Washington en de
kapitale omzichtigheid van V.S.-ambassa-
deur Goldberg in de V.N. mogen weer
eens een wat andere indruk uit de Ver
enigde Staten geven, het belicht het ge
weldige dilemma waarin de Verenigde Sta
ten zich bevinden. Er is weinig optimis
me over de mogelijkheden voor onderhan
delingen in Vietnam en militair succes
LHASA (AFP) Ngapo Ngawang Jig-
me is woensdag gekozen tot president
van de autonome republiek Tibet. Dat
heeft het communistische persbureau
„Nieuw China" bekendgemaakt. De ver
kiezing vond plaats op een bijeenkomst
van het eerste Volkscongres van Tibet in
Lhasa.
Advertentie
SUPRA SOLID
daar. Washington gelooft niet veel te kun
nen bereiken in een nieuwe oorlog op
het meest ongrijpbare continent voor
Amerika.
Maar er is ook een kapitaal dilemma
in de Verenigde Staten zelf. Moeten ein
delijk de generaals en die politici hier
gelijk krijgen, die China willen bombar
deren en vooral haar jonge kernindustrie
en de steden als de Chinezen besluiten
Pakistan daadwerkelijk te steunen door
India binnen te vallen?
SAAS FEE (A.P.) Verschillende
enorme ijsblokken zijn woensdag van de
Allalingletsjer omlaag gekomen, waar
door het zoeken naar slachtoffers van de
ramp stopgezet moest worden.
De blokken stortten omlaag langs de
steile helling boven het waterkrachtsta
tion en kwamen vlak bij de reddingsploe
gen terecht. Het zoeken werd 's middags
niet hervat.
Tot dusverre zijn 25 lijken geborgen en
geïdentificeerd. Men gelooft dat er zeker
nog 63 onder ijs en sneeuw liggen.
(Van onze correspondent)
ATHENE De rol die de communisten
in Griekenland spelen wordt steeds be
langrijker. De 56-ste avond van de Griek
se politieke crisis bracht iets geheel
nieuws: een grote demonstratie waar de
naam Papandreoe niet eenmaal werd ge
hoord. Zij was georganiseerd door de pro-
communistische EDA-partij en deze naam
werd als hoofdleuze uitgeschreeuwd, het
geen veel onheilspellender klinkt dan het
vierlettergrepige Papandreoe.
In plaats van diens vertrouwde beelte
nis werd nu de foto meegedragen van
iemand die velen niet eens herkenden.
Het was een ongelooflijk jeugdige foto van
de grijze EDA-leider Pasalidis. Tevoren
had de EDA-woordvoerder, Iliou, een felle
speech gehouden in het veelbeproefde Glo
riatheater.
De regering had ditmaal uitdrukkelijk
elke straatdemonstratie na afloop van de
bijeenkomst verboden, maar een flinke
menigte had reeds tijdens de speech be
zit genomen van de boulevard die van
het theater naar het Omoniaplein leidt.
Deze menigte met haar talloze spandoe
ken was zo opgesteld dat het leek, alsof
de boulevard zwart van de mensen zag.
Bij nadere beschouwing was de opkomst
echter beduidend geringer dan op meni
ge Papandreoedemonstratie van de laatste
tijd. Maar men zag vele bekende figuren.
Onder de leuzen waren er ditmaal die
voor legalisering van de communistische
partij pleitten en verder talloze anti-
Amerikaanse. Het volkomen negeren van
de naam die de laatste acht weken Athene
heeft beheerst was veelbetekenend. Het
was een waarschuwing: „Denk erom wij
kunnen je maken en breken. Als we wil
len kunnen we je van morgen af weer
voor „monarcho-fascist" uitschelden, zo
als in 1944 toen we je ook eerst volgden."
De schipbreuk van de onderhandelingen
tussen Kanellopoelos en Papandreoe over
een tijdelijke rechtse regering werd gis
teravond ook bekend. Zij zal in de linkse
pers ongetwijfeld worden voorgesteld als
een buigen van Papandreoe voor de wil
van de Atheense linkse volksmassa. In
werkelijkheid is het waarschijnlijk meer
een overwinning van de uiterste rechter
zijde, die Kanellopoelos onaanvaardbare
voorwaarden heeft laten stellen.
We zijn nu weer even ver en wederom
zal het idee van een parlementaire re
gering onder Stefanopoelos veld winnen.
Zijn naam vormt het rondothema in deze
Griekse crisis.
De situatie is echter iets veranderd.
Rechts staat moreel zwakker nu het in
de persoon van zijn leider Kanellopoelos
toch even met de gedachte van spoedige
verkiezingen heeft gespeeld. Het centrum
zal het zo voorstellen dat ook Kanello
poelos is gezwicht voor de eisen van het
hof. Papandreoe is misschien slechts even
in de steek gelaten door zijn linkse aan
hang, voor wie hij nooit meer was, is en
zijn zal, dan een kreet.
DA NANG (Reuter) Verscheidene
bataljongs Zuidvietnamese regeringstroe
pen zijn de afgelopen nacht bij Da Nang
in een hevig gevecht gewikkeld geweest
met een bataljon van de Vietcong. Het
gevecht werd het zwaarste van het afge
lopen jaar in de belangrijke kustprovin
cie Kwang Nam genoemd.
Na verscheidene uren kregen de Zuid-
vietnamezen steun van jachtbommenwer
pers en tanks. Zeker 33 opstandelingen
werden gedood.
Een militaire woordvoerder heeft
woensdag in Saigon meegedeeld dat er
geen bewijs is voor berichten uit Oost-
Duitsland dat zes Westduitse piloten zou
den zijn omgekomen in Amerikaanse
bommenwerpers die zijn ingezet bij de
oorlog in Vietnam.
Hij bestempelde deze berichten als com
munistische propaganda. „Wij zijn dat uit
Hanoi gewend. Het is niet meer dan Oost-
duitse propaganda", zo zei hij.
GEN.CROIMJESTRAAT40-44 HAARLEM
Telefoon 54679
Moderniseren. Dr. Albert Schweitzer heeft
erin toegestemd dat na zijn dood het
door hem opgerichte ziekenhuis gemo
derniseerd zal worden. Bijgestaan door
dr. Walter Munz zal zijn dochter me
vrouw Eckert, vele veranderingen gaan
aanbrengen, zoals het aanleggen van
stromend water en elektriciteit, maar
het ziekenhuis zal het karakter van een
Afrikaans dorp blijven behouden.
Toen onlangs kennissen van
ons het besluit namen om, in
weerwil van alle maatschap
pelijke barricaden die ijverige
overheden opwerpen, te gaan
trouwen, gaven zij de organi
satie van het festijn in handen
van een middelbare achter
neef, die zich op deze taak
wierp alsof hij er zijn hele le
ven op had zitten wachten.
Hij beschikte over een uit
gebreide documentatie op het
gebied van de huwelijksge
bruiken en trouwfolklore, die
hij ogenblikkelijk aanvulde
met de laatste snufjes op dit
gebied. Klaarblijkelijk ver
keerde hij in de wonderlijke
overtuiging, dat de echtver
bintenis niet tot enig succes
kan leiden als zij niet omge
ven wordt door een overdaad
aan min of meer onbegrijpelij
ke ceremoniën, riten en sym
boliek. Hij besteedde enkele
weken aan de intensieve voor
bereiding van deze plechtig
heid, stelde een chronologisch
afwikkelingsprogramma en
een draaiboek op, sloeg enor
me voorraden feestartikelen
in en stuurde elke verwachte
gast een lijst met benodigdhe
den, gedragsregels en rolver
delingen, benevens een lijvig
boekdeel met liederen die op
het evenement van toepassing
werden geacht. Ieder lied
droeg als ondertitel de woor
den: „Op de wijs van
Tengevplge van deze uitvoe
rige voorbereidingen had op
de vooravond van de huwe
lijksdag een „vrijgezellen-
afscheid" plaats, dat zich vol
trok in een daartoe afgehuur
de lokaliteit in de buurt. Op
dezelfde avond speelde zich in
een ander lokaal op enige af
stand een „Spinsters-farewell"
af, zodat de twee geliefden die
avond op een afstand van ze
venhonderd meter van elkaar
handenvol geld kwijtraakten
aan vrienden en vriendinnen,
die door de achterneef in gro
te getale waren uitgenodigd.
De vrijgezellen werden onder
leiding van de ceremonie
meester volkomen dronken, de
„spinsters" oftewel vrijgezel
linnen raakten in een eindelo
ze discussie over de voor- en
nadelen van lastex onderkle-
ding. De achterneef rende
voortdurend tussen de twee
onheilsplaatsen heen en weer
om de feeststemming aan te
vuren en organiseerde ten
slotte halverwege tussen de
beide gelegenheden een ont
moeting van aanstaande bruid
en aanstaande bruidegom,
klokslag twaalf uur in de
nacht. Omringd door de tal
rijke wankelende en bekvech
tende feestgangers moesten
zij een kus wisselen en elkan
der een bruin brood overhan
digen, ten teken van hun ko
mende samenleven. De om
standers kregen een handvol
krenten, die zij elkander in
het gezicht moesten werpen
als symbool van hun eensge
zinde liefde voor de huwen
den. Bij de twaalfde slag van
de klok hieven zij onder lei
ding van de ceremoniemeester
het lied „Nu is het uur geko
men" aan (op de wijs van het
Wilhelmus) en sleurden daar
na de beide gelieven naar hun
respectieve ouderlijke wonin
gen.
Dit alles zou nog tot daar-
aantoe geweest zijn, indien de
fervente folklorist rekening
had gehouden met de invloed
van koude nachtlucht op alco
hol. Nu was het gevolg dat de
bruidegom zijn bruinbrood te
pletter Viel in de huiselijke
gang en de verdere nacht
doodziek in het toilet door
bracht, terwijl een aantal vrij
gezellen wegens gekleed
zwemmen in de gracht op het
politiebureau verzeilde.
De volgende dag, het eigen
lijke hoogtepunt van de plech
tigheid, kenmerkte zich door
het feit dat des morgens om
half zes op de huisdeuren der
huwenden werd gebonsd alsof
er brand was. Bij opening van
de deur bleek deze versperd
door een rood lint, dat volgens
de mededeling van de cere
moniemeester moest worden
doorgeknipt door de moeder
van de bruid enerzijds en de
vader van de bruidegom an
derzijds. Het scheelde niet
veel of de ceremoniemeester
zelf werd doorgeknipt, ver
mits de vader van de bruide-
gom geen oog had dichtgedaan
vanwege de zieke zoon. Ver
volgens was er rust tot negen
uur, waarop de organisator
met het bruidsboeket aan de
deur van de bruidegom ver
scheen. Als symbool van de
afgesloten jeugd zijner bruid
moest de arme jongen een
anjer uit het boeket plukken
en deze blaadje voor blaadje
deponeren op een zilveren
schaal, die vervolgens door de
achterneef spoorslags naar het
huis van de bruid werd ge
dragen. Daar aangekomen
strooide hij de blaadjes uit
over de drempel, als symbool
van de jonkvrouwelijke on
schuld die ten offer zou vallen
aan de echtvereniging. Deze
gewaagde symboliek ontstem
de de moeder van de bruid
enigszins, maar haar ergernis
verdween op slag toen de ce
remoniemeester haar een boe
ketje vergeetmijnietjes over
handigde, ten teken van de
blijvende genegenheid tussen
bruid en moeder ondanks de
dreigende huwelijksvoltrek
king.
De achterneef rende daarop
welgemoed terug naar de in
middels nog steeds onpasse
lijke jongeling, die zich in
toepasselijke kleding had ge
stoken en zijn grijze hoge
hoed een beetje scheef op zijn
hoofdpijn had gezet. De cere
moniemeester explodeerde
bijna van schrik, want de
hoed diende recht te staan tot
na de huwelijkssluiting, als
teken van de veranderde sta
tus. Het tweetal begaf zich
toen te voet op weg, waarbij
de achterneef een pas achter
de bruidegom bleef, als sym
bool van diens grote waardig
heid. Te bestemder plaatse
aangekomen, klopte de bege
leider driemaal op de deur,
ofschoon deze een uitstekende
bel bezat, ten teken van de
driemaal herhaalde bede om
de bruid te mogen wegvoeren.
Dit wegvoeren kwam tamelijk
vlot in orde, aangezien de
ouders van de bruid het ver
tikten om te elfder ure te wei
geren. Per beige trouw-auto
begaf het paar zich op weg,
gevolgd door de familieschare
in eveneens beige volgauto's.
Nadat de ceremoniemeester
de huwelijksvoltrekking ten
stadhuize mokkig had bijge
woond, omdat hij daar geen
enkele activiteit mocht ont
plooien, explodeerde zijn am
bitie volledig bij het binnen
treden van de gehuurde feest
zaal. Hij stond erop de bruid
over de drempel van dit eta
blissement te dragen, ten te
ken van het feit dat zij- er niet
overheen mocht stappen. Ver
volgens hieven de aanwezigen
de cantate „welkom, o, wel
kom nu" aan, (op de wijs van
„de herdertjes lagen bij nach-
te") en schoten zij hun klap
perpistooltjes af, als symbool
van de verjaging der boze
geesten. Nadat de bruidstaart
was binnengedragen en omge
vallen, ten teken van het feit
dat zij niet goed op haar fun
dament was gebakken, hief de
ceremoniemeester het mes en
sneed een stuk van de bruids
sluier af, ten teken van het
feit dat de bruidsjapon zijn
werk had volbracht. Met dit
stuk sluier werd het mes af
geveegd, waarmee de taart
werd aangesneden, ten teken
van het feit dat het vies was
geworden. Vervolgens hief de
ceremoniemeester het glas en
bracht een stuk toast uit op
het bruidspaar, waarbij hij tot
de treffende en originele uit
roep kwam: „Lang zullen zij
leven in de gloria!"
Zich niet verdiepend in de
vraag of het wel leuk was, le
venslang in de gloria te leven,
ontstak hij een feestbom die
de zaal met papiersnippers
verduisterde en de slagroom
onbruikbaar maakte, waarna
het liederenboek ter hand
werd genomen en de dag ver
der werd doorgebracht met
liedjes zingen op de wijs van
andere liedjes, eten, drinken
en gekscheren.
Toen het moment was aan
gebroken waarop het bruids
paar ter huwelijksreis zou tij
gen, haalden de gasten op een
teken van de leider hun grut
terswaren voor de dag, die zij
volgens het programma de
vertrekkende echtelieden ach
terna moesten smijten. De ce
remoniemeester had intussen
diverse groenteblikken met
touwen aan de auto gebon
den. „Doperwtjes zeer fijn" en
„kwetsen op sap" vormden de
hoofdschotel, maar de blikken
waren leeg en dat deed er dus
niet toe. Op de achterkant van
de auto was met ruwe letters
geschilderd: „Just Married"
en bij het instappen daalden
wolken goedkope, ongekookte
rijst op het paar neer, ten te
ken van het feit dat men in
het buitenland ook altijd zeer
kwistig met rijst omgaat, be
halve in tropische pauperlan-
den. De symboliek eiste ver
der, dat de aanwezigen op de
stoep bleven staan wuiven tot
de koffie koud was geworden
en daarop een voor een naar
binnen mochten, om op de
drempel een gulden aan de
ceremoniemeester te betalen
ten teken van het feit dat deze
een stuk slimmer was dan hij
eruit zag.
Natuurlijk is dit allemaal
een beetje overdreven voor
gesteld, maar het is ook maar
symbolisch bedoeld ten teken
van het feit, dat bij sommige
gelegenheden de echte bete
kenis van het evenement ver
dwijnt onder het ceremonieel,
waarvan niemand meer snapt
waar het op slaat.
De ceremoniemeester in
kwestie zou, op de vraag
waarom hijzelf nooit was ge
trouwd, waarschijnlijk ant
woorden:
„Trouwen is een mooi ding,
daar zit een boel symboliek in,
maar getrouwd zijn is niks. Er
zit geen enkele symboliek in
ten teken van het feit dat het
niks is". En dat is eigenlijk
zijn bekentenis: van dat leven
in de gloria weet hij blijkbaar
niet meer dan in zijn liederen
bundel staat
Het is, als je er even over nadenkt,
eigenlijk reuze raar voor een zo mondain
persoon als ikke, die (zoujezozegge) wel
alles geproefd zal hebben wat de vader
landse en de internationale pot schaft,
dat ik gisteren pas voor de eerste maal
in mijn leven kangoeroesoep heb ge
proefd. Dat wil zeggen: kangoeroe-staart-
soep.
Nu, om maar ineens met die soep in
huis te vallen: niet onlekker, maar voor
mij hadden ze er geen kangoeroe voor be
hoeven te slachten. Ik heb eens, heel
hoog in Zweden, rendierboeljon geslob
berd en die vond ik geuriger en pitti
ger, al hadden ze daarvoor, wat mij be
treft, ook geen heel rendier behoeven aan
te snijden.
Het is eigenlijk wel gek met kangoe-
roe(staart)soep dacht ik, toen mijn chauf
feur-butler mij van het restaurant naar
huis reed, hoe ze daartoe gekomen zijn.
Hoe iemand op de gedachte is gekomen
soep van een kangoeroestaart te gaan
staan (of zitten) trekken. Want iemand
moet ineens op dat denkbeeld gekomen
zijn, net zo goed als iemand ooit heeft
gedacht, wat nooit iemand anders voor
hem heeft overwogen, dattie eens moest
proberen slak te proeven, of een oester,
of een rauwe haring nog voordat ene Beu-
kelszoon uit Biervliet hét vrolijke dier
een kaakslag had toegediend.
Ik kan niet aannemen dat die kangoe-
roemeneer ertoe gekomen is omdat het
volk riep: Wij willen kangoeroestaart-
soepkangoeroestaartsoepkan-
goeroestaartsoepü
Geloof ik niet.
Geloof evenmin dat KSS in een bestaan
de behoefte voorzag of voorziet.
Giraffensoep, wisentboéljon en pinguin-
staartconsommé zijn er ook nog niet en
ik geloof dat er niemand is, die dit als
een culinaire leegte voelt.
Totdat er iemand komt, een onderne
mend man, die daarmee op de markt
verschijnt en dan moeten wij, koste wat
het kosten mag, die weer hebben.
Maar denk eraan ober zeggen ze
dan denk vooral aan dat 't van Daho-
mey'se giraf mot weze, want van die ge
wone Zuidafrikaanse, die móttiknie. En
dan zegt u dat even aan de kok
met een snuifie dragon, een teentje knof
look en twee druppels cognac want dat
haalt nu juist de typische girafsmaak
naar boven.
En dan moet u later zeggen: in de Can-
déldbre Pavoisé in l'Hameau-sur-Ourse in
de Vogezen (een schattig plaatsje) heb
ben ze de beste giraffensoep, die ik ooit
heb geproefd. Ik geef toe dattie bij Sac-
cou-Chot, je weet wel: in Tierne-Sur-Oise
ook niet gek is, maar daar issie net even
te sec: een kwestie van 't ozongehalte
van de lucht daar geloof ik.
Met pinguinbiefstuk is het altijd even
oppassen geblazen, want die moet van de
zuidpool zijn: die van de noordpool zijn
net effe te tranig.
Wisentlendenstuk luistert ook heel nauw,
als je dat een minuut te lang laat op
staan slatie-om en wordt draderig. Wat
je daarbij moet drinken? Er zijn maar
twee mogelijkheden: of een eerlijke dood
eenvoudige Blancmanger 1913, óf (het an
dere uiterste'n Sousbrassière 1952. Let
vooral op '52, want die van '53 heeft iets
te veel dépot en de neus van de 54er
is net effe te hoog.
Maar ik wilde u eigenlijk alleen maar
vertellen, dat ik voor het eerst van mijn
leven kangoeroestaartsoep geproefd heb en
dat ik er niet kapot van ben.
Als u het mij op de man af vraagt,
vind ik een eenvoudige nijlpaardbouillan
zeker zo lekker, maar dan natuurlijk met
een scheutje Marsala 1893.
Floris Flaneur
Advertentie
VW*
Hans en Anneke van der Heijden
edelsmid - naaldkunstenares Spekstr. 3
(achter de Vleeshal) tel. 15745
„Vuil spel". „De Indonesische regering
zal het nodig kunnen oordelen haar poli
tiek jegens Australië te herzien als de
Australische regering haar vuile spel te
opzichte van het Indonesische volk
blijft spelen," zei onlangs de perschef
van het Indonesische ministerie van
Buitenlandse Zaken, Harsoeno. Harsoe-
no noemde als voorbeeld enige opmer
kingen die de Australische minister van
Buitenlandse Zaken, Hasluck, op een
vergadering in Adelaide zou hebben ge
maakt, die beledigend voor president
en volk van Indonesië zouden zijn ge
weest.
Groen. In de Belgische plaats Bergen is
een groene telefoon in gebruik genomen
om beter contact tot stand te brengen
tussen het gemeentebestuur en de in
woners. Via deze speciale lijn kan de
burgerij grieven en suggesties kenbaar
maken.
Overstroming. Een groot deel van de
Mexicaanse staat Nayarit is over
stroomd doordat de rivier de Lerma
buiten haar oevers is getreden. Een
vijftiental dorpen is ondergelopen. De
inwoners ervan zijn met hefschroef-
vliegtuigen geëvacueerd.
Beetje ziek. Tijdens het 18de wereldcon
gres van de Internationale Vegetarische
Unie in de Engelse plaats Swanswick
gehouden, zei de 30-jarige George Bar-
wick, een van de afgevaardigden, dat
hij zich een beetje ziek voelde worden
als hij langs een slagerswinkel liep.
