Bowling
ballet
Nieuwe pocket over de etiquette
CACAOnog altijd
een populair genotmiddel
PAGINA VIJF
ZATERDAG 11 SEPTEMBER 196S
DE ENGELSE bow
ling-kampioenschappen
voor vrouwen zijn in
Engeland dé gebeurtenis
van het jaar. Voor deze
wedstrijden komen tal
rijke bowlingenthousi
asten naar de plaats van
de strijd. De Engelse
vrouwen beoefenen
bowling heel wat beza
digder, alhoewel even
fanatiek, dan de Ameri
kaanse vrouwen. Het
gaat daar enorm luid
ruchtig toe; ook de spel
regels verschillen. In
Engeland komt het op
de precisie aan. De bowl
is anders gevormd,
waardoor het moeilijker
wordt deze naar het
doel te gooien. Er moet
op een bijna meetkundi
ge manier worden gere
kend waarna de bowl
kan worden geworpen.
Dat vraagt concentratie
en vreemde standen.
Dat laten de foto's u
zien. Het zijn spontane
opnamen van de deel
neemsters aan de kam
pioenschappen. Onnodig
te zeggen dat zij héle
maal in hun spel op
gaan!
Elke Nederlander verorbert
negen pond per jaar
Ine Wierda
DAMESBLADEN
het
ver-
en
big
taan
:ome
[one,
boat
be-
ren-
r in
•eta-
Linksonder: Pas op, niet vallen!
Deze speelster kijkt naar haar bowl,
die op het doel afrolt.
Linksboven: Een twist of hully
gullv misschien? Nee in bowling
positie.
Rechtsboven: Lopen! Op het juiste
moment geschoten: eerste klas stijl
na vele jaren van oefenen.
Rechtsonder: Willen deze dames een
taxi? Integendeel; zij wenken naar
hun partner aan het andere eind
van het veld.
aam
groeten, lopen, zitten en opstaan, tutoy
eren); familiegebeurtenissen (verlo
ving, huwelijk, geboorte, doop, sterfge
val); eten en drinken (tafeldekken,
-schikken, -dienen, -manieren, schen-
Ken en drinken, eten in 'n restaurant)
correspondentie (brieven, titulatuur,
-lijst, kleine correspondentie, uitnodi
gingen). Dit alles, geïllustreerd en
wel, in bijna 150 bladzijden samenge
vat Henny Schoute
^■■A/WXAA/WVUVVWWVWWVX/tAAAAAAAAJVVWVVWVlAiVWlfWWWIAAA/VVWWVVVWVVVWVX/WWWVVVX/VWWWWWV
manent moet beschikken over goede
manieren, voortkomend uit de innerlij
ke beschaving, zijn er bepaalde regels
voor correctheid en beleefdheidsnor
men.
OVER DEZE etiquette is weer een
boekje verschenen, een pocket, ge
schreven door mr. A. M. J. van Dein-
se (uitgegeven door Elsevier). Deze
steunpilaar verdeelde hij in: omgangs
vormen (voorstellen, groeten en be-
HOE HET NU eigenlijk hélemaal zit
met de etiquette, kunnen we vinden in
boeken en boekjes, en in de vraag-en-
antwoordrubrieken van tijdschriften.
Niemand is echter zo „bij" dat hij vol
gens de regels van de etiquette-hand-
leiding leeft. Er blijven ten aanzien
van bepaalde beleefdheidsregéls nog
wel vragen en vraagtekens over. Niets
is zo pijnlijk als het zich realiseren
een blunder te hebben begaan. Hoe
dit te vermijden? Door de laatste lec
tuur hierover (regelmatig) door te ne
men. Ook in de etiquette verandert wél
eens wat. Behalve dan dat men per
voor
irui=
aar
de
,Het
irde
>ook
„In
atie.
ma-
de zeilwrijver, waaromheen een oude
handdoek. Toen de kinderen die avond
in bed lagen, het moment waarop Lies-
je zich op andere avonden met een
diepe zucht van opluchting op de bank
nestelt, riep ze energiek: „Ben je niet
moe schat, van zo'n héle dag sjouwen?
Kom, leg je hoofd maar tegen me aart,
dan masseer ik al die vermoeidheid
weg!" Henk kwam tevoorschijn van
achter de krant, waar hij zich in het
economisch overzicht en de sportpagi
na had teruggetrokken en vroeg met
enig wantrouwen in zijn stem: „Wat
hèb je?"
De moed zonk Lies je in de schoenen,
maar ze bleef, volgens punt 10, glim
lachen. Maar Henk wilde niet gemas
seerd. Hij wilde ook niet, (punt 12) lek
ker lui uitrusten met zijn benen om
hoog in de kussens. Hij wilde gewoon
zitten en een biertje drinken. Hierom
trent vermeldde het artikel niets. Lies-
je serveerde dus het biertje en zette
vervolgens de televisie aan om, zoals
punt veertien gebood, haar hoofd tegen
Henks schouder te vleien. Voor de
sfeer. Maar de televisie was niet om
aan te zien en Henk draaide grom
mend de knop om, waarmee ook punt
veertien verviel. Liesje wist echter
van geen wijken en zo werd het zon
dag.
„Wil uw man op zijn vrije dag de
natuur in?" zo roept het artikel ons
toe. Welaanmet hem mee erop uit."
Dat deed Liesje. Ze ging met Henk
vissen. Ze haat vissen, maar ze ging
mee. En omdat het artikel niet repte
over kinderen van drie en zes jaar en
ze die niet aan een boom kon hangen,
gingen de kinderen ook mee.
Om kort te gaan: die avond heeft
Liesje iets duurs kapot gegooid. En op
Henks schouder heeft ze, zonder tele
visie, uitgehuild. Henk was héél lief,
vertelde Liesje later.
Zouden die damesblad-artikelen dan
misschien tóch niet helemaal kloppen?
bietten, bonbons, letters en cacaopoe
der gemaakt in grote hoeveelheden,
voor de ijsbereiding en export van
cacaoboter naar chocoladefabrieken.
VROUWEN en kinderen worden er
voor aangezien het leeuwedeel van de
nationale consumptie aan chocolade
voor hun rekening te nemen, maar de
feiten liggen anders. Flikken, likeur
bonbons en kersenbonbons verdwij
nen maar al te graag in de mond van
de man. En uit de stijging van de cij
fers is te zien dat de mannen hun eigen
statistische aandeel in de chocolade
consumptie zonder enige moeite voor
hun rekening nemen.
dustrie jaarlijks worden geëxporteerd.
Elk jaar vertonen de cijfers een stij
ging: een merkwaardig verschijnsel
voor een land waar geen cacaoboon
kan groeien.
„DAT NEDERLAND zoveel cacao
aankan voor eigen consumptie en ex
port, wijst op het gevoel voor kwaliteit
en op de handelsgeest die ons Neder
landers altijd heeft bezeten. Wij weten
van oudsher handelspartners te vinden
bij wie we met onze goede produkten
komen aankloppen. Een goed resultaat
kan dan niet uitblijven", aldus een di
recteur van een Haarlemse cacaofa
briek. Daar worden flikken, repen, ta-
HET IS „in" een frisdrank te ge
bruiken met een choco-tic. Dat gaat
zo: doe wat „instant" cacaopoeder in
een glas en giet er een willekeurige,
niet zeer sterk smakende frisdrank
overheen. Resultaat: een nieuw-sma-
kende drank. Er zijn ook sterkere
drankjes, waarbij cacao een splinter
nieuw ingrediënt blijkt, cocktails
voornamelijk, die luisteren naar scho
ne namen als „Hartbreker"Illusion
en dergelijke en die populair zijn bij
alle gastvrouwen die hun party een
eigentijds accentje willen meegeven.
DIT IS een van de gedaanten van
cacao in deze tijd. Chocoladepoeder,
ingenieus gewonnen uit de cacaoboon,
heeft een lange geschiedenis achter de
rug: Cortez heeft destijds de eerste
bonen uit Zuid-Amerika meegenomen.
De cacao is snel populair geworden als
zijnde geneeskrachtig, smakelijk en
voedzaam. Langzaam aan, naarmate
de mens er meer slag van kreeg uit
de boon te halen wat er in zat, werd
chocolade even alledaags in de huis
houding als koffie, thee en zuurtjes.
Een glorierijk hoofdstuk uit de cacao-
geschiedenis is het époque van het kop
je chocolade met een kaneelbeschuit-
je. Hoewel wellicht de huisvrouwen die
kopjes chocolade maken in getal af
nemen, wijzen de cijfers uit, dat het
met de cacao voortreffelijk gaat, voor
al door de moderne kant en klaar
produkten.
VAN OUDSHER is Nederland een
grootheid op cacaogebied. De Neder
landers zijn formidabele genieters, ze
verorberen ongeveer 4% kilo chocola
de per persoon per jaar, maar dat cij
fer valt in het niet bij de gigantische
hoeveelheden produkten die door de
Nederlandse cacao- en chocoladein-
aar-
ich-
:nde
cen-
ioet
;ren
pro-
het
bui-
,ser-
het
;adt,
ïene
in hoge mate belangrijk. Het gewaad
hangt overigens voorlopig nog in de
kast, omdat Liesje er niet goed weg
mee weet. Als Henk nl. nog uitvoerig
bezig is te ontwaken, rent Liesje al
een uur door het huis om ontbijten
klaar te maken, twaalfuurtjes in te
pakken en thee te zetten. En aange
zien Henk, na ontwaakt te zijn, in eer
ste instantie slechts belangstelling
heeft voor scheerspiegel en douche, is
het charmante opstaan min of meer
zinloos geworden.
Liesje heeft daarentegen wél een fles
parfum van fors formaat in gebruik
genomen. Vanwege de persoonlijke
noot en de verleidelijke waas bespren
kelt zij zich daarmee bij vleugjes aan
slapen, oren, nek, knie- en armholten
en wat dies meer zij. Het is erg tijd
rovend om overal aan te denken, zegt
Liesje, maar wat doet men al niet ter
bestendiging van het huwelijksgeluk,
nietwaar?
Een paar dagen geleden was Liesje
aan punt acht toe: het masseren van
de vermoeid huiswaarts gekeerde echt
genoot. Ze had 's middags geoefend op
MIJN NICHT LIESJE is sinds jaar
en dag verknocht aan haar damesblad.
Een zeer leerzaam, in fraaie kleuren
uitgevoerd geschrift. Ze komt uit dat
blad van alles aan de weet, wat een
vrouw dient te weten. Niet alleen leert
het haar hoe ze de spruitjes moet ko
ken en hoe het met het zieleleven van
de shah van Perzië gesteld is, nee,
daarenboven heeft het haar onlangs
ook verteld, hoe ze haar Henk moet
aanpakken, wil haar huwelijksboot niet
onverhoeds stranden. En toen heeft
nicht Liesje zich verbeten geworpen op
het bestendigen van haar huwelijksge
luk. Te beginnen bij punt één van het
met kleurige prenten verluchte huwe-
lijksgeluk-artikél.
Ze werkte alle punten één voor één
grondig af. Ze heeft er zich wel enkele
kostbare stukken voor moeten aan
schaffen, waaronder een gewaad om
charmant in op te staan. Want opstaan
in het charmante is, volgens het blad,
Als de herfstbladeren vallen, wolken
langs de hemel jagen en de wind
frisser is geworden, dan zal een
bruid zich ook bij het klimaat aan
passen. Zoals het bruidje op de foto,
die op de dag van haar leven een
bruidsjapon aan heeft van nyl-
france met opgelegde kant. De japon
is hooggesloten en heeft een ruche
langs de hals. De mouwen vallen
over de ellebogen en èr worden
half-lange handschoenen bij gedra
gen. Een eenvoudige, tulen bruids
sluier slechts met een bloem vast
gehouden completeert het zedige,
gedistingeerde bruidstoilet.
(Ontwerp Jean Hercey)
