Eerste stenentrein over onbeveiligde
derde spoorbaan in Velsen-Noord
Harry Pools is op weg naar
een veelbelovende carrière
Man met rode vlag
liep voor trein uit
Honoraire consuls
ontmoetten de
koningin
Winkelier in Velsen
werd opgelicht
Mitterand maakt
programma bekend
Burgerlijke stand van Beverwijk
Met Xanthos Narciso bereikte Beverwijker
op Mereveld een glorieus hoogtepunt
Al zijn dravers
zijn hem even lief
m
utme--.
Tankauto tegen
bakfiets
Schipper gewond
bij botsing
FILM EN FILMWERELD
DONDERDAG 23 SEPTEMBER 1965
7
/w ï</'srt
-
IJmuideti
Beverwijk
Niet met rust
Succes
Vanmorgen klokslag negen uur is de
eerste trein geladen met stenen voor de
nieuwe IJmuidense noordpier over het
geruchtmakende derde spoor gereden bij
de overweg de Wijkerstraatweg in Vel
sen-Noord. Zoals bekend ligt dit nieuwe
baangedeelte buiten de met automatische
spoorbomen beveiligde overweg tegen
welke voorziening het gemeentebestuur van
Beverwijk scherp bij rijkswaterstaat heeft
geprotesteerd. Voorafgegaan door een
spoorwegman met een rode vlag passeer
de de 60 wagens tellende trein „stap
voets" en zeer behoedzaam de overweg.
Dit gebeuren werd nauwlettend gadege
slagen door o.m. mr. W. J. Uhlenbeck,
chef van de lijndienst district Amsterdam
van de Ned. Spoorwegen, de stationschef
van Beverwijk de heer G. J. Lenderink
en de heer A. Roos, technisch hoofdamb
tenaar van Rijkswaterstaat. In precies
zeven minuten was de stenentrein voorbij
De eerste stenentrein rijdt aan de
buitenzijde van de automatisch slui
tende spoorboom (rechts) de over
weg op het kruispunt Wijkerstraat-
weg-Velserweg-Schulpweg in Vel
sen-Noord op. Voorop loopt een
spoorwegman met een rode vlag om
het wegverkeer te waarschuwen.
K
v =XÏ 85
h±> - '\V-s
Het ingebruiknemen van het derde
spoor in Velsen-Noord werd gade
geslagen door onder meer mr. W.
J. Uhlenbeck, chef van de lijndienst
van de N.S. (links) en de Bever-
wijkse stationschef, de heer G. J.
Lenderink.
De minister van Buitenlandse Zaken,
mr. Luns, heeft aan de koningin de 240
honoraire consuls van Nederland voorge
steld, die deze week de gast van de Ne
derlandse regering zijn. Dat geschiedde op
een receptie van de regering in de Rid
derzaal. Ook maakten de consuls kennis
met de minister-president, mr. Cals en
met vrijwel alle ministers en staatsse
cretarissen.
Een winkelier aan de Genieweg te Vel
sen deed aangifte bij de politie van op
lichting tot een bedrag van 42. Een nog
onbekende man had voor dit bedrag wa
ren bij hem gekocht. Hij gaf voor in de
polder werkzaam te zijn bij een aanne
mingsmaatschappij voor kabelwerken.
Hij moest, volgens zijn zeggen, voor 35
man koken. De man is nog spoorloos.
en konden de wachtende auto's, fietsers
en voetgangers hun weg vervolgen.
Hoewel het opvallend was dat de ste
nentrein met grote omzichtigheid het
nieuw door spoorbomen beveiligde gedeel
te van de overweg naderde en passeerde
blijft de situatie ter plaatse onbevredi
gend. Het is de bedoeling dat per dag
3 a 4 stenentreinen deze overweg zullen
passeren. De meest voor de hand liggende
oplossing zou zijn het verplaatsen van de
spoorboom aan de kant van Beverwijk zo
dat het derde spoor eveneens binnen de
spoorbomen komt te liggen. Maar ook dan
blijft deze overweg met de zich daar be
vindende wegkruisingen bijzonder inge
wikkeld, onoverzichtelijk en daardoor ge
vaarlijk. Aan rijkswaterstaat de taak
deze „gordiaanse knoop" door te hakken.
PARIJS (AFP) De tegenkandidaat
van generaal De Gaulle bij de komende
presidentsverkiezingen, de liberale mi
nister van Binnenlandse Zaken, Francois
Mitterand, heeft dinsdag op een persconfe
rentie de voornaamste punten van zijn
programma uiteengezet. Hij hield een plei
dooi voor vreedzaam naast elkaar bestaan
van democratische en communistische
landen, de eerbiediging van het Atlan
tisch bondgenootschap en uitte scherpe
critiek op het Franse leger en de per
soonlijke macht van De Gaulle.
De 49-jarige advocaat, Mitterand, die
verscheidene malen minister geweest is
en nu leider is van de linkse niet-commu-
nistische oppositie, schetste zijn dilem
ma: hoe de stemmen van de communis
tische partij te aanvaarden, die zich
donderdag over zijn kandidatuur zal uit
spreken, en hoe trouw te blijven aan
het Atlantische bondgenootschap zonder
de communisten te treffen.
De communistische landen eisen voor
een vreedzaam naast elkaar bestaan niet,
dat vooraf het Atlantische bondgenoot
schap moet verdwijnen", zei Mitterand.
Hervorming van de NAVO sluit hij niet
uit, maar wel keurt hij de voorwaarden
af die de Gaulle daartoe in zijn perscon
ferentie heeft gesteld.
Hij vond de internationale politiek van
De Gaulle „humeurig en vol van mis
lukkingen. De Gaulle is anti-Amerikaans
met de Zuid-Amerikanen, anti-Russisch
met de Chinezen, anti-Brits met Europa
en anti-Europees met de vrijhandelszone".
Mitterand is voorstander van vriendschap
met Duitsland. Hij vindt het Frans-Duitse
vriendschapsverdrag „een mislukking".
Mitterand riep de Fransen op zich te
gen mythologieën te keren en een demo
cratie van gewetensvolle burgers te gaan
vormen. Hij keerde zich tegen de gaullis
tische ideologie van de staatsmystiek.
GEBOREN: Annie, d. van C. Boon en
A. S. Pronk; Marcus A., z. van A. C. Snij
ders en C. E. van Wilgenburg; Anna, d.
van A. Gerlach en H. F. J. Hamel; Cor
nelia C„ d. van A. J. Langendijk en J. C.
Weel; Inge M., d. van P. F. van Velzen
en S. C. de Koning; Wouter K„ z. van W.
H. Luimes en E. M. Matthes; Jan, z. van
J. van Amersfoort en A. C. Markelbach;
Olga, d. van P. F. Lievers en A. A. Oost-
rom; Marjoleine, d. van W. Vis en A.
Been.
ONDERTROUWD: A. Verkerk en M. E.
Kleijn; F. J. Zijnen en L. Mante; A. H.
Aardappelboer Bent Roiseland uit
Holum is tevens voorzitter van de
Noorse liberale partij. In Noor
wegen gelooft men dat hij de aan
gewezen figuur is om minister
president van een coalitiekabinet te
worden.
V
Eeltink en M. E. Steba; P. M. de Nijs en
S .S. Michler; K. Huttinga en C. Soede;
J. P. H. Bodewes en J. S. de Ruijter; A.
J. Kayer en W. C. Pannevis; G. Smit en
C. Takke.
GETROUWD: Q. E. G. Schram en M. A.
Niesten; N. J. J. van den Berg en A. Ver
baan; B. J. Sinnema en C. Allan; R.
Boscher en J. Wijninga; A. Grapendaal
en G. J. A. Bakker; M. de Klein en H.
Breman; L. C. Stern Jonkheer en A. A. C.
van Roon.
OVERLEDEN: J. Tromp, 80 j.; J. J. M.
Kant, 82 j.
City). Door middel van de film „Gelieimagente in Gibraltar" kan het publiek
tot en met zondag getuige zijn van de actie van luitenant Jackson (Gérard
Barray), die onder het mom van een lichtzinnig en in Gibraltar gestationeerd
militair connecties aanknoopt met de danseres Lola Marques, daardoor vele
schulden maakt en aldus in contact komt met Elinor van Berg, schoonheids
specialiste in Tanger, die hem spontaan het benodigde geld verschaft, onder
voorwaarde echter dat Jackson haar enige geheime dokumenten in handen zal
spelen. Hij wordt bij het stelen van deze papieren kwasi gearresteerd, maar
slaagt erin uit de gevangenis te ontsnappen. Jackson zoekt daarop zijn toevlucht
bij Elinor, die hem nu gaam in haar bende opneemt en hem daarmee de gezochte
kans geeft een gevaarlijk spionagenest op te rollen. Eten en drinken dus voor de
liefhebbers van een spannende spionnenfilm.
DONDERDAGAVOND WORDT de aan
dacht gevraagd voor de Duitse film
„Waarover men niet spreekt", een titel
die alleen maar voor een voorlichtings
film kan zijn bestemd. Een verleidelijke,
maar ook misleidende titel, want wat de
ze film van Wolfgang Glück laat zien en
horen „ist schon dagewesen", met ande
re woorden dus, er is en wordt wel de
gelijk over gesproken. De inhoud heeft
dan ook betrekking op de vriendschap
tussen jonge mensen, welke tot zwanger
schap leidt en tot het bekende advies aan
het meisje om naar een bevriende dokter
te gaan, die haar wel even zal „helpen".
Deze dokter is echter een begrijpend
mens, die de aanstaande moeder in zijn
kliniek met het wonder van het leven en
bovendien met de pijnloze bevalling con
fronteert. Waarna alles in goede banen
naar een gelukkig einde wordt geleid.
WAAR MEN NIET over spreekt in deze
film is de wenselijkheid om dit soort voor
lichting, maar dan zonder het obligate
verhaaltje ergens anders dan in de bios
coopzaal te doen plaatsvinden. Maar ja,
wat had Wolfgang Glück dan moeten be
ginnen?
Voor de rest bestaat dit weekprogram-
ma Uit de vertoning van „Dood aan de
Rondkoppen" (zondagmiddag!de strijd
omstreeks 1650 tussen de aanhangers van
het verjaagde koningshuis der Stuarts en
de „Rondkoppen", de volgelingen van
Cromwell, hetgeen resulteerde in een
romantische kostuumfilm vol wapenge
kletter, schilderachtige gevechten en idyl
lische intermezzi. Dinsdag en woensdag
tenslotte de boeiende speelfilm „Het dag
boek van een kamermeisje", die verleden
week in deze rubriek nog uitvoerig is be
sproken naar aanleiding van de vertoning
in Beverwijk.
(Stadsschouwburg). Het korte weekpro-
gramma van dit theater vermeldt voor
tot en met zondag de mooie Silvano Man-
gano als „Anna", die het publiek in dit
verhaal bezig houdt met de vraag of zij
een engel van barmhartigheid is of een
vrouw, die wordt beheerst door hartstocht
en lage passie. Zondagmiddag laat Roy
Rogers die wel eens de koning der
cowboys is genoemd zich nog eens be
wonderen met een stoere hoofdrol in d«
western „Song of Texas".
.v
vy.>;X y' y.
4$
S >'s V
In de stille verlatenheid van het weid
se Noordhollandse polderlandschap is
het entrainement van trainer-pikeur
Harry Pools maar een nietig stipje. Niet
temin is het er, en vormt een wezenlijk
bestanddeel van het levenspatroon van
Harry Pools. Een bestanddeel, dat merk
[e direct, dat een bruisende activiteit ten
toon spreidt rondom dé grote hobby van
Nederlands jongste trainer-pikeur hij
is pas 23 jaar de paarden. Neen, geen
gewone paarden; dravers.
Hij bereikte dit seizoen al een glorieus
hoogtepunt in zijn opmars naar een veel
belovende carrière, door met zijn favorie
te en brave ruin Xanthos Narciso, Mere-
velds Mijlrecord te winnen. Een geweldi
ge prestatie, niet alleen van de 9-jarige
Xanthos maar, en misschien wel des te
meer, van Harry Pools zelf. Hij heeft met
dit succes dan ook duidelijk aangetoond
zich nu al met de beste trainer-pikeurs
van Nederland te kunnen meten. Succes
behalen is weliswaar een schone zaak,
maar het komt heus niet vanzelf. Harry
Pools heeft er dan ook heel hard voor
moeten werken. Hoe hard, vertelt hij zelf.
„Op 10 juli 1942 werd ik in Beverwijk
geboren. Na de lagere school en de VGLO
bezocht ik de Landbouwschool in Assen
delft omdat ik nu eenmaal belangstelling
had. voor het boerenbedrijf. Via een ad
vertentie in Paardensport echter (het or
gaan van de Nederland.se Draf- en Ren
sport) kwam ik als 15-jarige bij wijlen
trainer-pikeur Nico Bloemzaad in Utrecht
terecht. Ik begon als stalknecht en werd
op 16-jarige leeftijd de vereiste limiet
leerling-pikeur. Ik verdiende f 45 per
week en dat vond ik een bom duiten.
Door een dodelijk ongeval op 9 juli '59
(één dag voor mijn verjaardag: ik zal
het nooit meer vergeten) van de heer
Bloemzaad, verhuisde ik voor enkele
maanden naar Beverwijk waar ik op een
boerderij ging werken.
Maar de paarden lieten mij, in gedach
ten althans, niet met rust. Dus liet ik de
paarden niet met rust en werd leerling-
pikeur bij de gewiekste Jan Wagenaar
sr. op zijn prachtig geoutilleerde entrai
nement te Otterloo. Zes maanden hield
ik het hier uit. Vooral „de ouwe" Wage
naar was een streng en hard man. Ik
verlegde mijn domicilie naar Alkmaar.
Ton Kooyman werd daar mijn baas. Het
werd een fijne tijd. Bij hem behaalde ik
het pikeurschap door op Duindigt met
Art Erebus als eerste te finishen, het
geen mijn tiende zege was tijdens mijn
leerlingentijd.
Dit aantal overwinningen is nodig om
van leerling pikeur, pikeur te worden.
Maar ondanks mijn succes (ik was toen
net 21 jaar) bekroop mij telkens als ik
1 «r met de paarden van Kooyman op uit-
- v.--
In alle rust traint Harry Pools in het
wijdse polderland met zijn beste
paard op dit moment, de lichtbruine
ruin, Xanthos Narciso.
ging, één (doch duidelijk voor de ogen
staand) verlangen: zelf beschikken over
een stal met dravers. Nu bijna twee jaar
geleden heb ik dit verlangen omgezet in
de daad. Het begin was héél moeilijk.
Want welke eigenaar bracht zijn paarden
nu naar mij, die nergens bekend was?
Maar gelukkig was het lot met mij. Door
een gelukje wist ik beslag te leggen op
enkele niet al te dure paarden waaron
der Xanthos Narciso. Niemand maar dan
ook niemand kon met deze ruin, die vol
gens velen kreupel liep, overweg. Ik ge
lukkig wel. Tijdens de training (aan het
strand van Wijk aan Zee) bemerkte ik na
melijk al spoedig wat het euvel was: Het
paard liep eenvoudig niet uitgebalan
ceerd.
Dat wil zeggen dat door het gebruik van
een verkeerd hoefbeslag het paard in één
van de natuurlijke gangen, voor deze dra
ver dus de draf, werd belemmerd.
Toen ik het juiste hoefbeslag had gevon
den was alle pijn geleden. Xanthos Narci
so werd een klassedraver van de eerste
orde. Hij bewees het in 1964 door voor
zijn eigenaar niet minder dan 10.000,- te
verdienen. Ook dit jaar is hij tot nog toe
bijzonder succesvol geweest. Ruim
f 14.000,- heeft hij nu al in de wacht ge
sleept, met als hoogtepunt de prijs ver
bonden aan Merevelds Mijlrecord, op 8
augustus.
Ik ben Xanthos daar zeer dankbaar
voor omdat wij samen vanaf de oprich
ting van dit entrainement naar dit suc
ces hebben toegewerkt. En zoals U weet
leven wij nu eenmaal voor het grootste
gedeelte van de inkomsten van het ver
diende prijzengeld. Door dit magnifieke
succes heb ik mijn stal terstond omge
doopt tot Stal Xanthos. Als U dit zo alle
maal hoort zult U misschien gaan den
ken dat alleen Xanthos de gelukmakende
voor mij is geweest. Maar dat is perti
nent niet waar. Want ook Yackie Moore,
Wings, Zoon Erebus en Bianco Old Gold
hebben reeds een aardige duit in het zak
je gedaan en (met nadruk)... mijn paar
den zijn mij dan ook allemaal even lief!"
Harry Pools, die pas 8 jaar in dit kei
harde vak zit, kijkt plotseling op zijn
horloge. „Tien uur!" Verschrikt staat hij
op en neemt haastig afscheid. „Nog even
de paarden voeren en dan naar bed",
zegt hij lachend. De deur slaat dicht.
Binnen gnuiven de paarden bij hun
„laatste" avondmaal
(Luxor) Eindelijk is dan „Goldfinger"
ook in Beverwijk te zien, een der Jame»
Bonds avonturen, waarmee reeds miljoe
nen gewone mensjes hun droomwensen
hebben uitgeleefd. De film zet in op het
strand van het luxueuze Fontainebleau
Hotel in Miami, waar James Bond (Sean
Connery, zoals u weet) een avontuurtje
begint met Goldfingers verleidelijke as
sistente; een kort intermezzo, dat drama
tisch eindigt met het slotbeeld van een
met goudverf beschilderd lijk van het
vermoorde meisje.
DAARNA VERPLAATST de handeling
zich naar Londen, waar Bond opdracht
krijgt de internationale zwendelaar Gold
finger te schaduwen, vervolgens naar
Zwitserland, waar Bonds reeds legenda
risch geworden pantserauto wonderen
doet en tenslotte naar Amerika, waar
Goldfinger, met James als zijn gevange
ne een overval pleegt op Fort Knox, met
de bedoeling het daar opgeslagen goud
van Amerika door middel van radio-actie
ve besmetting onbruikbaar te maken.
ALS UITBEELDING van de „wereld
van James Bond" is „Goldfinger" buiten
gewoon instructief. Het is een wereld
waar de schurken en hun bestrijders het
zelfde robot-achtige karakter hebben en
het onderlinge gevecht wordt beslist door
technische en niet door intellectuele over
macht. Beide partijen, ook nu weer het
Westen (de Engelse en Amerikaanse Ge
heime Diensten) en het Oosten (een bende
Noord-Koreanen, aangevoerd door Gold
finger, die handelt in opdracht van com
munistisch China), putten zich uit in het
vinden van technografisehe bestrijdings
middelen, waarvan Bonds pantserauto en
Goldfingers laser-straal typerende voor
beelden zijn. Alles bij elkaar een avontu
renfilm van formaat, vol opwindende
fragmenten en een illustratie van de di
verse uitspraken, die op reklame-tech-
nisch en op intellectueel niveau over het
fenomeen Bond zijn gemaakt. De film
draait de gehele week en gelet op de
grote belangstelling in andere plaatsen
zou het wel eens op prolongeren kunnen
uitlopen.
(Kennemer theater) In „Wat een
vrouw" (van zondag tot en met woens-
dat in dit theater, komt taxichauffeur
Paolo (Marcello Mastroianni) via zijn be
roep in aanraking met de hartelijke,
maar onbetrouwbare familie Stroppiani,
die onder aanvoering van een welbe
spraakte pa (Vittoria de Sica) en met as
sistentie van een lieftallige dochter (So
phia Loren) Rome onveilig maakt door
diefstal en bekwame staaltjes van zakken
rollen. Hoe meer Paolo zich van deze fa
milie tracht te distanciëren, hoe meer hij
raakt betrokken met haar a-sociale prak
tijken, zodat hem als enige oplossing ten
slotte een huwelijk met de dochter over
blijft.
ONDER REGIE van Allesandro Bla-
setti wordt dit volkse verhaal, vooral
door toedoen van de prima op elkaar in
gespeelde acteurs van naam, een kluch
tige en onderhoudende film, die geen moei
te zal hebben een op amusement belust
publiek op aangename wijze bezig te
houden. Dit weekprogramma was dan
reeds begonnen met de romantische film
„Het zwaard van de Islam" (vrijdag en
zaterdag) de vermaarde speelfilm „Zater
dagavond. zondagmorgen" (voor de
traditioneel geworden voorstelling van za
terdagnacht) en „De Mongolen" een fijn
spektakelstuk voor de zondagmiddag.
(WB-theater). Vrijdag en zaterdag
laat John Derek in „De wraak van Ro
bin Hood" deze legendarische held weer
eens herleven, bij welke plezierige op
dracht hij door Diana Lynn werd geassis
teerd. In „In Marokko loert de dood"
(zondag en maandag) is olie weer het
hoofdmotief en Lex Barker speelt aldus
de directeur van een Anglo-American
oliemaatschappij, die erop uittrekt om de
moord op zijn vriend Peter Kennedy te
ontraadselen en te wreken. Zondagmid
dag komen dan de lachers weer volledig
aan hun trekken met Laurel en Hardy in
de klucht „Liever lui dan moe".
Op de hoek Vissershavenstraat-Halka
de te IJmuiden botste een tankauto tegen
een driewielige bakfiets. De chauffeur
van de tankauto hield niet voldoende
rechts, de bestuurder van de bakfiets ver
leende geen voorrang. De bestuurder van
de bakfiets liep een vleeswond op aan de
linkerknie. De ongevallendienst heeft
hem behandeld en naar huis gebracht.
Op de hoek Wenckebachstraat-Staalha-
venweg te Velsen-noord verleende een
70-jarige schipper uit IJmuiden op de
fiets geen voorrang aan een motorrijder.
De wielrijder werd bij de botsing gewond.
I In de verbandkamer van Hoogovens is de
man medische hulp verleend.
