ENQUETE OVER LIEFDE EN HUWELIJK IN Over hoedjes gesproken... NEDERLAND DE ABRIKOOS, A VITAMINEN KAMPIOEN „Atoomhout" en naaldhakken ZATERDAG 9 OKTOBER 1965 Erbij PAGINA VIJF KONINGIN VOOR een dag of een jaar. Het is voor een meisje dat dit overkomt, een overrompelende belevenis. Maar de schoonheidsverkiezing be tekent geen altijd durend geluk in een wereld van glamour, of een zorgeloze toekomst. Want wat ge beurt er later met de schoon heidskoninginnen. Het blijft meestal onbekend. De een gaat weer naar het gewone, normale leven terug. De ander probeert nog een paar titeltjes te halen. Weer anderen trouwen vlug (en meestal rijk). Dan zijn er nog ex- schoonheidskoninginnen die voortdurend in de publiciteit (in de roddelkolommen van boule vardbladen) blijven. Soms jaren lang MAAR WAT gebeurde er met die allereerste schoonheidskoningin? Is zij helemaal vergeten? Nee! Door toeval kwam de Duitse journalist Hans Pfundt erachter dat het kunst bloemenvrouwtje op de Westberlijnse markt de eens gekroonde schoon heidskoningin Gerda Sieg was. 1909: Het Hammonia Variety Thea ter in Hamburg: een opgewonden pu bliek bekijkt internationale schonen aan wie 300 DM wordt betaald om gedurende een maand iedere avond op het podium te verschijnen. Het pu bliek bracht de stem uit op de ach terkant van het entrée-biljet. Gerda Sieg herinnert zich nog dat vooral de vertegenwoordigsters uit Frankrijk en Amerika heel knap waren. „Ik dacht wel dat een van hen zou win nen. Ze waren heel mooi en ik meen de dat ik helemaal geen kans had. Maar toen de stemmen geteld waren zag ik, dat ik ruim gewonnen had. Ik had 10.265 stemmen; het Ameri kaanse meisje maar 4000." Het Hamburger Fremdenblatt schreef op de 9e oktober van dat jaar: „Met haar kinderlijke gezicht en haar lieve, verlegen glimlach kwam zij op het podium. Het was als of ze vroeg: „Mag ik werkelijk?" Hiermee stal ze de harten van het publiek, alhoewel ze het zich zelf niet bewust was." Gerda was toen 20 jaar. De prijs die zij voor haar „Miss Uni- verse"-titel in ontvangst kon nemen was een gouden medaille. Daarmee was de kous af. Gerda was niet blasé geworden. Ze had nog dezelfde interesse voor wer ken als vóór de verkiezing. Gerda had oorspronkelijk naar een mode- akademie gewild maar daar was thuis geen geld voor. Toen ze vijftien was ging ze dan ook de planken op. Ze was een natuur-talentje. Eerst werd ze soubrette. Zo werd ze ont dekt door een Russische dame die haar wat engagementen als danseres bezorgde. Ze had nu geld genoeg om met haar moeder van Königsberg (toendertijd in Oost-Pruisen) naar Berlijn te verhuizen. Daar ontdekte de fotograaf Richard Isvalowits haar. Hij maakte een serie ansichtkaarten waarop de aantrekkelijke Gerda afge beeld stond. De pin-up foto's van vroeger jarenVia de ansicht kaarten ontdekte op zijn beurt een impresario haar. Hij overreedde haar deel te nemen aan die schoon heidswedstrijd in Hamburg. Na de wedstrijd ging Gerda weer de planken op. Ze zong levensliedjes en ondeugende liedjes. „Ik had toen erg veel succes," herinnert ze zich. „Het leven was heerlijk." In 1926 trouwde Gerda; ze werd de echtge note van meneer Dopieralschki. Hij was nogal jaloers van aard en moest niets van zijn vrouws' theatercarrié- re hebben. Ze hield er dus mee op en dat maakte haar tegelijkertijd on gelukkig. Haar man stierf in 1953 en haar eerste gedachte was een come back te maken. „Ik kon tevoren we ten dat dit onmogelijk was," zei ze. „Ik was te oud en ofschoon ik me zelf nog wel uit de goede oude tijd kende, herinnerde niemand zich mij meer. Ik kreeg een paar engagemen ten maar dat werd niet betaald. Ik kwam niet uit met m'n A.O.W,. al- hoewel het nu meer is dan de DM 76 die ik aanvankelijk kreeg. Ik was ech ter besloten niet te piekeren en te peinzen over die goede oude tijd. Ik besloot iets te gaan doen. Ik ging papieren bloemen maken, waarover ik dan een laagje was goot. Met die kunstbloemen ging ik naar de markt in West-Berlijn. Ik ga er nu nog één keer per week heen en ik verkoop er wat ik maak. Het is niet ver schrikkelijk veel, maar ik kan de In 1909 won de Duitse Gerda Sieg Europa's eerste schoonheidswed strijd. Zij werd uitgeroe pen tot „Miss Universe" nadat ze haar beeld schone rivalen - vooral uit Amerika en Frank rijk - had verslagen. De Gerda Sieg van toen was een aantrekkelijk, knap meisje. Er zijn jaren ver streken sinds die onver getelijke miss-verkiezing. Schril contrast met het verleden is het heden. De show kon niet eeuwig doorgaan, want schoon heid verwelkt. Dat on dervond de eens aan beden Gerda Sieg. Nu is ze een doodgewoon vrouwtje, dat haar zelf gemaakte kunstbloemen verkoopt op de markt van West-Berlijn. Kunst bloemen die nooit verwelken. Maar Gerda lijkt even gelukkig. „AOG NIET eerder is in Nederland een wetenschappelijk onderzoek op gfojere schaal ingesteld naar de opvattingen, die onder ons volk leven omtrent liefde, verkering en huwelijk. Wij hebben onlangs een officiële enquête betref fende dit belangwekkende en boeiende vraagstuk laten uitvoeren. De interes sante resultaten van dit onderzoek zullen in zes afleveringen van ons weekblad worden afgedrukt. Wij stellen er prijs op u bij deze de eerste publikatie aan te bieden aldus schreef ons vorige week de hoofdredaktie van het damesweekblad Margriet Vanaf vandaag zal dit weekblad gedurende zes weken de uitslag van de enquete publiceren die in zes afleveringen is opgesteld. UIERONDER respectievelijk: Als de liefde nog jong is Het huwelijk is méér dan „houden van"; Trouw en ontrouw in het huwelijk; Als de we gen uit elkaar lopen Geboortebe- perking en adoptie; Voorlichting: Wanneer? Door wie? Hoe? De talrijke vragen die onder een aflevering vallen, zijn gesteld aan jonge en oudere Nederlanders en werden uitgevoerd door Attwood Sta tistics (Nederland) N.V. De onder vraagden gelden als maatstaf voor de in doorsnee denkende Nederlander. Ontwerpster van hoeden Simone Mirman in Londen, heeft deze hoofd deksels voor de nieuwe winter-collec- tie ontworpen. Een kruising tussen een hoed en een kapsel. Geen nieuw idee, maar wel anders uitgewerkt dan voorgaande jaren en met de tijd mee. Nummer één, Jill Stichcombe, draagt een veelkleurig soort tulband met bijpassende vlechten. Nummer twee, Sandra Russell, draagt model Cléopatra dat gemaakt werd van Smyrnawol. Nummer drie, Jill Wright, heeft een combinatie van pruik en sjaal op van hetzelfde materiaal. En nu maar wachten op een koude win ter, want warm zijn ze, deze pruik mutsen. Er worden geen doekjes omgewon den de vragen waren recht op de man af. In de eerste aflevering bijvoorbeeld komen aan de orde: Niet getrouwd wel samen op vakantie?; Moet een meisje maagd blijven tot zo trouwt?; Wat denkt u van intiem verkeer tussen mensen die met elkaar willen trouwen?; verder vragen over de ras-, geloofs- en milieuverschillen. Mijn conclusie na het doornemen van de totaal dertien geïllustreerde bladzijden die aan de eerste afleve ring zijn besteed, is, dat we nu weten waar we aan toe zijn. Het zijn vragen die het (waarschijnlijk wel voor het merendeel vrouwelijk) publiek bezig houden. De uitslag is een objectieve maatstaf en men kan daaraan zijn eigen mening toetsen. Ten slotte nog: de uitslag is voor wat betreft onze opvattingen meegevallen. Neder land is een kend volk. W/U//U/////////////////U////U/////////////////U//////////////////////////////1 De abrikoos (prunus armenica) komt oorspronkelijk uit Armenië. Joegoslavië, Hongarije, Bulgarije, Italië, Frankrijk en Spanje zijn thans de belangrijkste leve ranciers in Europa van deze aan vitamine A zo rijke vrucht. Vitamine A is van belang voor lijders aan stofwisselingsstoomissen, nachtblindheid en huidziekten. De abrikoos bevat naast de hoeveelheid vitamine A ook nog behoorlijke hoe veelheden vitaminen B en C. Behalve vers wordt de abrikoos ook veel verkocht in gedroogde toestand. Hierbij zijn alle vitaminen A bewaard gebleven. In Nederland worden ook nog abrikozen gekweekt, maar tegenwoordig op bescheiden schaal. (CONSU). 1 HET VERHAAL VAN EUROPA'S EERSTE SCHOONHEIDSKONINGIN uinuiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiüi ininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiEiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimimiiiiiL eindjes aan elkaar knopen en ik voel me gelukkig." Ze heeft nu nog maar een wens. Dat is een accordeon kopen. Het zal nog wel een poosje duren voor ze zoveel geld bij elkaar heeft om het muziekinstrument aan te schaffen. Wat heeft ze met haar gouden me daille gedaan? „Die ben ik tijdens de oorlog kwijtgeraakt, zoals zoveel be zittingen en illusies. Ik moest de medaille verkopen. Gelukkig maar, want anders zou hij vast en zeker zijn gestolen." Dankzij een Amerikaanse vinding hoeven naaldhakken van damesschoe nen in de naaste toekomst geen nacht merrie meer te betekenen voor al die genen die er nu hun kostbare vloeren door zien veranderen in maanland schappen. In samenwerking met de Commissie voor Atoomenergie heeft de Lockheed-Georgia Company namelijk een houtsoort ontwikkeld die even fraai als keihard is. Dat „atoomhout" is met de hulp van kernenergie zo sterk verduurzaamd en veredeld dat het vrij wel onverwoestbaar is geworden. Voor deze behandeling wordt het hout gedrenkt in een chemische vloei stof en daarna aan kernstraling bloot gesteld. Het hout wordt dan glanzend en keihard zodat naaldhakken er geen enkel spoor in achterlaten en een schroeivlek van een sigaretteneind zo oppervlakkig is dat hij gemakkelijk kan worden weggeschuurd. De Amerikanen stellen zich voor om dit hout Lockwood (handelsnaam) te gaan gebruiken voor meubelen, vloeren van kegelbanen, golfsticks, speelgoed en tal van andere toepassingen. *00*" :.v

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 17