Anti-Chinese
demonstratie
in Djakarta
Johnson bereid
Sjastri en Khan
te ontvangen
Grondwet van Rhodesië biedt
inheemsen weinig waarborgen
Groot-Brittannië kan Smith
geen blanco volmacht geven
Britse geleerde G. Rees doet
aanval op Churchills beleid
Ter waarschuwing
J
Wereldnieuws
r
Van dag tot dagj
Fait accompli
Verder onderzoek
in koffermoordzaak
Erhard gekozen
Geen vader des
vaderlands
'^raatótoel
Dit is dè jas!
GRONINGEN
h
Op de
7eHlenha
DONDERDAG 21 OKTOBER 1965
Hielenlikkers
Hoortoestellen
Oorhangers
Hoorbrillen
N.V. „Beter horen"
i
Marjan van Beek
mmmm
De meest ideale jas voor elke
dag, elk seizoen, elke gelegen
heid. Een jas met grote allure.
DE JAS
De politiek-economische crisis in Euro
pa ontwikkelt zich snel, niet het minst
tengevolge van de rechtlijnige koers der
Franse regering, die nu openlijk en offi
cieel de herziening van de Verdragen van
Rome heeft geëist. In hoeverre de ande
re Europese landen nog kans zien deze
gaullistische hefboom onder de prille Eu
ropese integratie in zijn verbrokkelende
kracht te belemmeren, moet worden af
gewacht. Maar veel hoopgevende tekenen
zijn er niet meer. Ook in Washington
heeft men kennelijk niet veel vertrouwen
meer in de mogelijkheid, dat De Gaulle
tot andere inzichten kan worden bekeerd.
Men vreest daar uiteraard de politieke ge
volgen van deze nieuwe Europese oriënte
ring nog sterker dan de economische.
Want de Franse staatsleider zal niet te
vreden zijn met een „zuivering" der Euro
pese plannen van alle supra-nationale ele
menten, hij zal ook de Atlantische blok
vorming trachten op te breken, de NAVO
in haar huidige vorm willen demonte
ren en daarvoor in de plaats een Pan-
Europese krachtenbundeling op nationale
basis onder Franse leiding scheppen. De
continentale situatie zal dan weliswaar
voor de Britten iets realistischer zijn,
zodat zij onder dezelfde formule een inni
ger samenwerking op economisch gebied
zouden kunnen aanvaarden, maar voor
de strevers naar het „éne Europa" te
genover de traditionele Oosteuropese drei
ging zijn de gunstige dagen voorbij.
Men kan trouwens de nieuwe situatie
al zien afgetekend in de snel toenemende
economische lekken in het ijzeren gordijn,
waarbij West-Duitsland ondanks zijn Prin-
zipien-reiterei tegen alles wat achter de
oostelijke barricaden ligt zeker niet ach
terblijft. De handel tussen Oost- en West-
Duitsland begint al nadelige invloeden op
de Westeuropese economische gemeen
schap uit te oefenen. Scandinavische lan
den voeren hun produkten al gedeeltelijk
naar West-Duitsland via de Oosteuropese
handelswegen. Afzonderlijke Europese
landen wisselen hun vervloekingen tegen
De Gaulle af met haastige pogingen eigen
handelsbalansen gunstig te beïnvloeden
door omwegen naar het Oosten.
De Europese diplomatie voelt zich ver
plicht nog heftig tegen de Franse denk
beelden te sputteren, maar het ziet er niet
naar uit dat dit de feitelijke toestand zal
wijzigen.
Voor Nederlandse belangen in Oost-Euro
pa en in de landen van het Sterling-
blok zal tevens haast gemaakt moeten
worden met een feitelijke aanvaarding
van de gaullistische inzichten, want het
is duidelijk dat Frankrijk bezig is in snel
tempo zowel economisch als politiek mark
ten en bindingen te monopoliseren. Het di
lemma waarvoor de kleinere Europese
landen zich gesteld zien is voor Frank
rijk al opgelost. In zoverre heeft De
Gaulle een grote voorsprong en het ver
eist een pijnlijke omschakeling voor de
anderen om achter hem aan de pas erin
te zetten. Maar er lijkt niets anders over
te blijven.
H#|/\AAA/MWIA/WI/WmAAWWV\AA/WWWWmW*AWW^w^
HHA/VM\AAH/WWWWWWWWWWWWWWWimWWUWW
(Van onze correspondent)
LONDEN Op dit moeilijke uur is het
vanzelfsprekend dat zolang het diploma
tieke steekspel tussen Londen en Salisbu
ry voorduurt de Britse regering blijft
zwijgen. Hoewel sommigen in Smith's
nieuwste bokkesprong een poging menen
te ontdekken om op het laatste moment
nog een uitweg te vinden door onderhan
delingen is de eerste reactie dat de Brit
se regering reeds voldoende duidelijk
heeft gemaakt dat Rhodesië's tegenwoor
dige grondwet 'n onvoldoende basis biedt
voor onafhankelijkheid. Daarom betekent
deze brief van Smith zo goed als zeker
het definitieve einde van de lange weg.
Geloofd wordt dan ook dat Wilson weinig
moeite zal hebben met zijn antwoord en
dat zo goed als zeker Rhodesië vrijdag
de onafhankelijkheid in beginsel, of an
derszins zal uitroepen.
De grondwet van 1961, tot stand geko
men onder de vorige, conservatieve re
gering, is nooit bedoeld als grondslag
voor onafhankelijkheid zoals premier
Smith beweert, maar om voortgang te
maken op de weg naar onafhankelijkheid.
De Britse regering stelt dan ook als be
langrijkste voorwaarde voor het verlenen
van onafhankelijkheid dat Rhodesië eerst
zonneklaar het bewijs moet leveren van
de verbetering van de politieke positie van
de inheemse bevolking.
Verder vraagt men zich in Londen af,
hoe Engeland Smith een blanco cheque
kan geven, omdat hij nog maar kort ge
leden arrogant heeft verklaard dat zolang
hij leeft, er geen sprake zal zijn van een
meerderheidsbewind in zijn land.
Een pikante bijzonderheid en tevens
DJAKARTA (Reuter en AP) Jeugdi
ge moslimdemonstranten hebben van de
Indonesische regering geëist de diploma
tieke betrekkingen met China te verbre
ken, als dit land zich blijft bemoeien met
Indonesië's binnenlandse aangelegenhe
den. Het verzoek was vervat in een reso
lutie die gisteren in Djakarta door duizen
den demonstranten werd aangenomen. De
tekst van de resolutie werd bekend ge
maakt door het officiële persbureau Anta-
ra.
Het militaire opperbevel in Indonesië
heeft censuur ingesteld op alle persbe
richten die uit Indonesië worden getele
grafeerd naar het buitenland. De pers
telegrammen worden eerst door een cen
sor gelezen. Journalisten kunnen de cen
sor niet te spreken krijgen. Als er be
zwaar bestaat tegen een deel van het be
richt wordt het niet doorgeseind maar
teruggezonden aan de schrijver. Dit heeft
vertragingen van soms twee dagen tot ge-
volg.
Zo is bijvoorbeeld pas gisteren bekend
geworden dat op 11 oktober ruim een
week geleden dus Indonesische mari
niers in de haven van Tandjong Priok
honderd handgranaten van Chinese make
lij, andere wapens en munitie in beslag
hebben genomen. Het onderzoek was in
gesteld op verzoek van generaal Soeharto,
WASHINGTON (AP) Het Witte Huis
deelde woensdag mee, dat president John
son „met genoegen zal spreken met de
premier van India, Sjastri, en de presi
dent van Pakistan, Ajoeb Khan, op elk
ogenblik dat hem dit mogelijk is."
De bijeenkomsten met de twee pre
miers werden eerder dit jaar uitgesteld
door Johnson. De perschef van het Witte
Huis zei dat „de deur open is" op elk
ogenblik dat zij wensen te komen.
Op het gerechtelijk natuurwetenschap
pelijk laboratorium van het ministerie
van Justitie in Den Haag wordt de kle
ding onderzocht van de verongelukte eni
ge intieme vriend van de vermoorde Ja
panner Kameda, de 26-jarige vertegen
woordiger Okagaki, die door nog steeds
niet opgehelderde oorzaak op 4 septem
ber met zijn sportauto in de Brusselse
voorstad Schaerbeek verongelukte. Ook
de kleding, die op Kameda's Brusselse
flat is gevonden, is daar onderzocht even
als de etensresten uit een pan, die in
de flat op het gaststel stond toen hij op
21 augustus uit Brussel verdween, en
drab uit de zwanehals van de afvoer van
het bad.
een paradox is, dat de geïnterneerde
Afrikaanse leider Joshua Nkomo aanvan
kelijk de Grondwet van 1961 heeft geac
cepteerd en Ian Smith ertegen was en
zelfs uit protest aftrad als chief whip. De
chief whip is in het Britse parlementaire
systeem de man die verantwoordelijk is
voor de fractiediscipline.
In de Grondwet van 1961 heeft de Brit
se regering vrijwel al haar bevoegdheden
opgegeven. Alleen de volgende zaken wer
den voor Londen gereserveerd: 1. de po
sitie van de soeverein en van de gouver
neur; 2. de verplichtingen tegenover het
buitenland; 3. de verantwoordelijkheid
voor bepaalde door de Rhodesische rege
ring aangegane leningen.
Daarbij komt dan nog dat zekere in de
Grondwet opgenomen bepalingen alleen
mogen worden geamandeerd met een
twee derde parlementaire meerderheid,
en goedgekeurd hetzij door alle vier ras-
sengroepen, die daarvoor hun stem moe
ten uitbrengen in individuele referenda,
hetzij door de koninklijke goedkeuring.
Verder bevat de Grondwet van 1961 een
belangrijke verklaring van rechten en
voorziet ze in de oprichting van een con
stitutionele raad. Het doel van beide is
de waarborging van de legitieme belangen
van de gehele Rhodesische bevolking.
Fritz Erler, de leider van de socia
listische fractie in de Westduitse
Bondsdag wenst de herkozen bonds
kanselier Ludwig Erhard geluk.
Franz Josef Strauss, de leider van
de C.S.U. (midden) kijkt met be
langstelling toe. (Telefoto).
LONDEN (AP) Een geleerde uit
Wales heeft gisteren verklaard dat sir
Winston Churchill „zich schuldig heeft ge
maakt aan zulke grove fouten dat het bij
na onmogelijk is om hem nog serieus te
nemen". In een van de eerste herwaar
deringen van Churchill sinds die op 24
januari van dit jaar op negentigjarige
leeftijd stierf, verklaarde Goronwy Rees,
oud-rector magnificus van de universiteit
van Aberystwyth in Wales: „De pogin
gen om Churchill bij zijn overlijden af
te schilderen als een vader des vader
lands is in feite een falsificatie van zijn
gehele politieke loopbaan".
Deze critiek werd geleverd in een ar
tikel onder de kop ,,'s Nachts na hét bal"
in het opinietijdschrift „Encounter".
„Churchill werd tijdens een deel van zijn
loopbaan verdacht, gewantrouwd en met
onverschilligheid behandeld. Tot de,twee
de wereldoorlog zijn er in zijn carrière
zeldzaam weinig blijvende politieke ver
worvenheden geweest", aldus Rees.
„Hij was fout inzake de interventie in
Rusland, hij was fout bij de terugkeer
naar de gouden standaard, zijn optreden
bij de algemene staking in 1926 was zo
merkwaardig dat als zijn collega's hem
zouden hebben gesteund, deze staking op
een burgeroorlog zou zijn uitgelopen". Hij
vergiste zich in India, hij vergiste zich
in Mussolini. Hij had het bij het verkeer
de eind in Spanje en vergiste zich in het
begin ook in Hitier".
„Geen enkele Britse politicus in de ja
ren tussen de beide wereldoorlogen had
een zo grote lijst van fouten en verkeer
de beoordelingen".
Over het leiderschap van Churchill in
de tweede wereldoorlog verschilt Rees
van mening met de publieke opinie in
die tijd waarbij Churchill als een oorlogs
hitser werd afgeschilderd. „Hij wilde net
zo graag vrede als ieder ander, maar hij
was van mening dat die vrede zou kun
nen worden gehandhaafd, en zonodig her
steld, door wapengeweld".
„Vele mensen zullen zeggen dat deze
woorden, zo kort na zijn dood geschreven,
een besmeuring betekenen van zijn nage
dachtenis, vooral omdat zijn hielenlikkers
al zoveel hebben gedaan om die nage
Advertentie
in de kleinste uitvoering;
levering na medisch advies en
proeftijd;
belangrijke vergoeding door
ziekenfonds;
iedere dag bereikbaar voor
demonstratie, inlichtingen en service
WAGENWEG 124 TEL. 14461
SCHOTERBOSPLEIN 19 - TEL. 51088
Instructie
Hebt u wel eens een kinderlokker ont
moet? Ik niet. Hoewel ik dicht bij de dui
nen woon en dagelijks met hond, en kind
langs afgelegen dreven dwaal, ben ik nog
nooit een verdacht individu tegen het lijf
gelopen. Het spreekt daarbij vanzelf, dat
ik niet iedere alleenlopende, dichterlijk
aangelegde persoon van den manlijken
kunne voor een kinderlokker verslijt-,
hetgeen wel eens voor schijnt te komen.
Eigenlijk heb ik de zaak dus nooit zo
ernstig opgenomen. Nu, evenwel, bekijk
ik dit allemaal een beetje anders. De tele
visie heeft mij tot andere gedachten ge
bracht. Sinds de dag, waarop ons door
de televisie zo'n duidelijke en instructie
ve cursus kinderlokken werd gepresen
teerd, ben ik er niet meer zo gerust op.
Men kan nooit wéten! Zien lokken, doet
lokken, zou men kunnen zeggen met een
kleine variatie op een oud-Hollands ge
zegde!
En bovendien: de blaadjes vallen van
de bomen! Allemaal stimulerende facto
ren, zegt men!
Ik liet er geen gras over groeien en
riep dadelijk mijn driejarig dochtjertje
bij me.
Ik nam haar op mijn schoot en legde
haar omstandig uit waarom ze niet met
onbekenden mee mocht gaan en waarom
ze niet voor de verlokkingen van snoep
of speelgoed mocht bezwijken. Ze frum
melde wat aan haar strik en toen ik
klaar was met mijn betoog merkte ze
op: „er is boed aan me been". Er zat
inderdaad een schrammetje op haar,
been, maar deze voor haar zo hoogst in
teressante zaak hield geen enkel verband
met het besprokene. Daarom, ging ik er
niet op in, maar om er zeker van te zijn
of ze het begrepen had, vroeg ik: „Zal
je nooit met een vreemde man meegaan?"
Ze schudde grappig met haar hoofdje
en liet zich van mijn schoot glijden. „Nee
hoor!" zei ze. Maar ik was nog niet he
lemaal overtuigd en probeerde het nog
eens: „Zal je ook niet meegaan met een
vreemde man, als hij een heel mooi pop
je heeft?" „Nee, mamma, nee!" Ze be
gon erbij te dansen en te springen,
want ze had alweer te lang stil gezeten.
Toen ze weg wilde rennen, hield ik haar
tegen. „Ook niet, als hij een hele lekkere
lolly voor je heeft, Saskia?" vroeg ik
dringend.
Haar stralende ogen keken blij naar
mij op. Ze knikte verlekkerd, want ze is
dol op lolly's! Ik heb haar opgepakt en
geknuffeld, want ze is een dot! Maar het
is duidelijk, dat ze er niets van begre
pen heeft! Ik zal haar moeten vastklin
ken aan een ketting. Een lange, ijzeren
ketting aan het tuinhek.
Of weet u misschien wat beters?
dachtenis buiten proporties te vervalsen".
„Churchills ware grootheid was zijn on
wrikbare overtuiging dat oorlog in onze
tijd de uiteindelijke realiteit is. Er is in
zijn leven niets geweest dat die overtui
ging heeft kunnen wijzigen".
De 55-jarige Rees is een groot geleer
de die vier jaar zijn fuctie aan de uni
versiteit heeft bekleed. Hij nam in 1957
ontslag nadat er rumoer was ontstaan
over artikelen die hij had geschreven
over Guy Burgess, de Britse diplomaat
die naar de Sovjet-Unie is overgelopen.
De wereldberoemde en he
laas te vroeg gestorven Franse
litterator en beeldhouwer Ju-
lien de Montestac, schepper
van „La Predestination", die
nog steeds geldt als een van de
geniaalste kunstwerken uit het
begin van deze eeuw, heeft in
zijn boek „Triangel Equilaté-
ral" de stelling verkondigd dat
de methodisch uitgewerkte lo-
gicistische systemen zich ver
der van de mens verwijderen
naarmate zij zich consequenter
onderwerpen aan de dwang om
het bestaan te beschouwen on
der de gezichtshoek van het
feitelijke leven. Onder deze
dwingende filosofie vervaar
digde hij zijn „Predestination",
een gaaf en suggestief omlijn
de verbeelding van een vrou
welijk aandoend karakter in
het snijpunt van kosmoslijnen.
Wie wel eens in het museum
van Ravigérie geweest is, en
wie is dat niet, weet hoe men
bij het binnentreden van de
grote, marmeren middenhal
als het ware magisch getrok
ken wordt naar „La Predesti
nation", die zich in het zuivere
midden van de cirkelvormige
ruimte bevindt. Nederlandse
vakantiegangers die niet de
platte toeristische geneugten
maar het cultuurbevruchtend
vorsen in Frankrijk beoefenen,
weten dat het museum van
Ravigérie een van de mooiste
in West-Europa is. Zij hebben
ongetwijfeld een diepe impres
sie van beschaving en historie
meegenomen uit de roerloze
ruimten van het fraaigebouw-
de museum, dat tegen een hel
ling van de rotsachtige Mont
Marasquin gebouwd is uit rode
tufsteen, iets buiten het schil
derachtige centrum van Ravi
gérie aan de kronkelige Samu-
re, die hier wit schuimend haar
weg zoekt naar het plateau
van de beneden-Alpinade.
Een bezoek aan dit dorp, dit
museum en aan de nagedach
tenis van de Montestac vormt
een weldadig pièce de resis
tance van een vakantie en men
behoeft zeker geen fervente
francofiel te zijn om het hele
jaar te kunnen nagenieten van
deze uitzonderlijk culturele en
verheffende belevenis.
Bovenstaande proeve van in
eenvoudige termen gestelde
expressie vormt voor dit jaar
mijn antwoord op de vraag:
„Waar ben je in je vakantie
geweest?" Het is een vrij ge
makkelijke maar toch zeer in
drukwekkende manier om de
vragenstellers volledig te im
poneren en te bevredigen, zo
dat ze niet meer over hun ei
gen vakantiebelevenissen be
ginnen. Tegen datgene wat
hierboven is weergegeven kun
nen weinig andere verhalen
op. Mijn ervaring is dat de
toehoorder vol eerbied luistert,
nu en dan begrijpend en in
stemmend knikt en zelfs her
haaldelijk een gezicht zet alsof
hij zich flauwtjes dat mooie
dorpje aan de Samure herin
nert. De beneden-Alpinade is
voor hem gesneden koek.
Daar rijdt hij ieder jaar met
zijn familie doorheen op zoek
naar rust en Franse kunst. Het
museum van Ravigérie kent
hij natuurlijk uit de litteratuur
en hij heeft diverse boeken van
De Montestac gelezen. Net niet
dat beroemde „Triangel Equi-
latéral", daar is hij nooit toe
gekomen maar hij heeft wel
gehoord dat het verdraaid in
teressant moet zijn. Hij zal er
toch eens aan beginnen, zodra
zijn logees weg zijn. „La Pre
destination" kent hij alleen
van afbeeldingen, maar het is
duidelijk dat de filosofie van
De Montestac hier in levende
lijve verbeeld is. Hij waagt
zich niet aan categorische
uitspraken, daarvoor heeft hij
er te weinig documentatie van,
maar hij is er wel van over
tuigd dat de moderne mens er
goed aan zou doen zich de stel
lingen van De Montestac en
anderen eens eigen te maken
dat zou de wereld heel wat
meer beschaving kunnen bij
brengen dan de Beatles.
Als het gesprek tot zover is
gevorderd, moet hij haastig
weg en kan ik mijn belevenis
weer van voren af aan vertel
len aan een verse toehoorder,
die erop staat te weten waar
ik mijn vakantie heb doorge
bracht. Het is een vruchtbaar
en prettig contact, het ver
hoogt het aanzien en 't draagt
bij tot vermijding van ellen
lange herhaling van kilometer-
aantallen waarmee velen van
vakantie terugkomen.
Waarde lezer, hebt u wel
eens van de Montestac ge
hoord? Hebt u iets van hem
gelezen? Kent u „La Predes
tination" ook? Bent u ooit aan
de kronkelige oever van de
Samure geweest? Niets van
dat alles? Dan is het met u
volkomen in orde, want noch
De Montestac, noch Ravigérie,
noch de beneden-Alpinade,
noch „La Predestination" be
staan. Het hele verhaal is
baarlijke onzin, uit de duim
gezogen, gelogen. Alleen
Frankrijk bestaat, dat is een
feit. De rest is zeepsop in een
netje.
Ik heb niemand willen ver
lakken. Het is slechts een be
scheiden poging om aan te to
nen, hoe gemakkelijk het is
ontwikkeld en cultureel te
doen en eenvoudige zielen te
bombarderen met termen en
namen, teneinde zichzelf een
landingsbaan te verschaffen,
waarop men zich majestueus
en opzienbarend aan de grond
kan zetten. Men zou een lezing
van twee uur lang in deze
trant kunnen houden en het
zou niet moeilijk zijn het au
ditorium geschokt naar huis
te zenden, overtuigd van eigen
minderwaardigheid. Het is na
tuurlijk een enigszins geniepig
spelletje. Maar het schenkt de
speler een soort van kwajon
gensachtige voldoening, zoals
men zich uit zijn prille jeugd
herinnert, wanneer men snoe
vers pakken slaag zag krijgen.
Mocht u door de aanvang
van deze schets onder de in
druk zijn gekomen en de ont
dekking van het bedrog te
hebben ervaren als een emmer
koud water, dan hoop ik toch
op vergiffenis. Want emmers
koud water hebben, naast hun
zeer onaangename effect, het
nuttige gevolg dat men em
mers voortaan met achterdocht
beschouwt. Er worden in onze
samenleving emmers vol onzin
aangedragen, die door ons,
simpele en onervaren mensjes
met grote eerbied dienen te
worden aangekeken. Men ver
wacht van ons dat wij voort
durend onze eigen minder
waardigheid beseffen en dat
wij juichend langs de straten
staan als de menselijke goden
voorbijs „rijden. Emmers vol
met niets, die geleerdheid, cul
tuur, aanzien, talent en intel
lect heten te bevatten, maar
waarvan de inhoud zorgvuldig
aan ons oog onttrokken wordt.
De inhoud van lucht, duur
verkocht en zuinig opgespaard,
uitgedragen als reliekschrijnen
van doorluchtige verhevenheid.
Een gezond en eenvoudig
verstand wordt niet beschouwd
als een sieraad, maar als een
tekortkoming. De horden die
met pen en woord hun eigen
uitverkiezing tot intellectuele
halfgoden willen bewijzen,
dekken zich tegen mogelijke
ontmaskering door middel van
de duistere terminologie, de
barricaden van kennis en de
uit boeken geleende feiten. Als
men zich door deze stapelingen
laat intimideren, loopt men
gevaar de eigen, natuurlijk
verworven inzichten in de sa
menhang der dingen te verslij
ten voor onontwikkeldheid.
Dat zou een jammerlijke ver
gissing wezen.
Het is gemakkelijk en goed
koop, dingen te zeggen die nie
mand begrijpt en niemand eer
der heeft geweten. Maar het is
zeer moeilijk om eenvoudig en
begrijpelijk over waarheden te
praten.
Wat zijn trouwens waarhe
den? Als men gaat schiften,
houdt men bijzonder weinig
over dat zonder meer „waar"
kan heten.
Hoe vaak men ook in boeken
en kranten de zinsnede leest:
„Zoals b'kend
„Zoals bekend heeft in het
jaar 1804 de Engelse natuur
kundige Watson Stones voor
het eerst de relatie aangetoond
tussen de hoeveelheid ozonoïde
in de ons omringende lucht en
het optreden van de zogenaam
de ziekte van Wely". Is dat in
derdaad bekend? Wie wist dat?
„Zoals bekend heeft dr. W.
Drees gedurende zijn tweede
ambtstermijn als minister-pre
sident de totstandkoming be
vorderd van de uitdieping van
het Zuider-Amstelkanaal, die
het begin vormde van de
scheepvaartverbinding tussen
Dordrecht en Rijnsaterwoude
Onzin natuurlijk, want wie
heeft er ooit van Rijnsater
woude gehoord? En het Zui
der-Amstelkanaal is nooit uit
gediept. De waarheid is, dat
Rijnsaterwoude wel, en het
Zuider-Amstelkanaal niet be
staat. Maar mag men van een
doodgewoon burger verlangen
dat hij dat allemaal weet? En
zo worden we dag in dag uit
bestoven met een fijn poeder
van wetenswaardigheden, die
ons het gevoel moeten geven
dat we nog heel wat te 'leren
hebben en onderdanig onze
mond moeten houden.
„Zoals bekend zal de zon
vanavond in het Westen on
dergaan". Is er -eigenlijk wel
veel méér, dat als onomstote
lijk bekend mag worden ver
ondersteld?
De Duitse wijsgeer Georg
Herkenrath heeft het eens zeer
kernachtig uitgedrukt. In zijn
trilogie „Das Leben in einer
völligen Verkennung" (deel II,
blz. 96) zegt hij over „Wahr-
heit": De waarheid die wij
niet-gespecialiseerde burger
mensen tot richtsnoer onzer
handelingen nemen, bestaat uit
kleine, onopvallende en onbe
twiste dogma's van diverse
herkomst, aaneengeregen door
subjectieve creatoren van
maatschappelijke orderegels
tot een leef- en denkpatroon
dat onaantastbaar is. De dog
ma's afzonderlijk zijn echter,
bij nadere beschouwing, ver
zinsels en leugens, tot waar
heid geworden doordat de
meerderheid der samenlevin
gen het gemakkelijk en bruik
baar vond ze te accepteren".
Dat is me nogal wat. Het
vormt een brokje levenswijs
heid waarover men zijn verde
re leven kan denken, maar ik
zou dat toch niemand willen
aanbevelen. Want het zou ris
kant zijn zomaar voetstoots
aan te nemen dat Herkenrath
de dingen toevallig helemaal
juist zag.
Temeer, waar noch Herken
rath, noch zijn trilogie ooit be
staan hebben en hij het dus
onmogelijk bij het rechte eind
kan hebben gehad.
Advertentie
"5
Gevecht. In de Zuidsoedanese provincie
Boven-Nijl zijn in een gevecht met poli
tie 94 opstandelingen gedood.
Verdaging. Tanzanië heeft zich uitgespro
ken voor een verdaging voor onbepaalde
tijd van de Afrikaans-Aziatische topcon
ferentie.
Toevluchtsoord. Het opperste gerechtshof
van de Westduitse Bondsrepubliek heeft
van een beklaagde te horen gekregen
dat de Westduitse inlichtingendienst een
toevluchtsoord is voor voormalige Ges-
tapo-funktionarissen.
Gevangenisopstand. In de gevangenis van
Jackson in de Amerikaanse staat Mi
chigan heeft zich een opstand voorge
daan. Vier negergevangenen die zeiden
dat negers bij blanke gevangenen wor
den achtergesteld, bezetten de zieken
afdeling waar zij vier gijzelaars vast
hielden. Na zes uur gaven zij zich over.
Staatsgreep. Het paleis van koning Mwan-
boetsa IV van Boeroendi is door mui
ters aangevallen. De eerste minister,
Leopold Biha, raakte ernstig gewond.
