Puzzel van de week
PANDA EN DE MEESTEIGMACHINIST
POLLE, PELLI EN PINGO
KRAMMETJE FOK
Ons vervolgverhaal
i
Verzekering tegen
Computer-schade
mm,
no eew bord erwtensoep
Rechter Tie en het levende
VRIJDAG 22 OKTOBER 1965
i :<&H -fl i :t |fl'
door Marjorie Kinnan Rowlings
(Geautoriseerde vertaling van Mien Labberton)
mm. m m
M
a
lenig
als een
kat"
SWEDISH
GRIFFIN
door dr. Robert van Gulik
WWWWWMWWW
'--v. '-HJr
ywwwwwwmnn
GOUDEN OOGST
89)
Toen het scheen dat de honden hem
nu beslist te pakken moesten krijgen
en doden zouden, verdween het spoor
opeens, als opgelost in de ijle lucht.
De honden draaiden onzeker en woe
dend rond, huilend van ergernis.
Toen Trip het spoor weer opving,
leek het beslist van een nieuwe vos
te zijn. Hij voerde zijn achtervolgers
door ruwe, moerassige grond. Wéér
wachtten de ruiters, luisterend naar
de jacht, die in de verte vergleed en
verdween. Montgomery blies op zijn
hoorn. Het was een melodieus, droef
geestig geluid. De maan stond hoog
aan de hemel, het land lag gedrenkt
in zilveren mist, de wereld was een
mystieke wereld vol geheimzinnig
heden, waarin jachthoorns schalden
en helderblaffende honden wel eeu
wig schenen te zullen voortrennen.
De dravers kwamen weer dichter
bij, maar de honden wilden geen acht
geven op het hoornsignaal. De rui
ters waagden het met de drassigheid
van een stuk prairie en voegden zich
weer bij hen. De vos had zijn leger
bereikt.
Een der jagers riep: „We graven
hem uit!"
Maar Montgomery wuifde met zijn
hand. „Laat hem gaan. Hij heeft
goed gelopen. Hij komt nog wel eens
aan de beurt."
Ze lieten de vos veilig in zijn hol
en reden weg. De nieuwe hond uit
Georgia ontbrak en Montgomery
blies de hele weg terug voor hem.
De hond zat te wachten bij de wa
gen, met een dwaze, om vergeving
smekende grijns op zijn gezicht. De
honden werden in de wagen verza
meld, de achterklep werd dichtge
maakt. Ze kwamen onmiddellijk tot
rust, moe en voldaan. De dag brak
aan.
Montgomery zei: „Het was een
mooie race, Tordell. Als mijn honden
je terrein hebben leren kennen, zul
len ze ons hier nog heel wat fijne
jachten kunnen geven. Het is prach
tig vosseterrein aan deze kant van
het meer."
Tordell had behoefte het nog eens
uit te spreken.
„Het was zo aardig van je, hier
heen te komen. Ik zou ook graag
eens aan jouw kant meegaan, als je
't me kunt laten weten. Ik ben altijd
bereid."
Ze scheidden. Camilla hief haar
hand naar hem op ten groet. Hij
reed alleen oostwaarts door zijn bos.
De mist trok op in lagen, voor hem
uit. De maan stond nog helder in het
westen. Reeds begon zonlicht de oude
donkere eiken lichter af te tekenen
tegen de hemel, die een saffraan-
kleurige, zilverglanzende wereld om
sloot. Tordell was prettig moe.
„Een goed leven hier," dacht hij.
HOOFDSTUK XXXIX
De meinacht liet een zachte regen
over de aarde dalen. De nacht was
warm. De boomkikkers zongen zon
der ophouden hun krassend-monotone
melodie, opgetogen over de vochtige
atmosfeer. Het aanbrekend daglicht
was parelgrijs. De lucht bleef zacht
en vochtig, de aarde lag in wiegende
wolken gebed. Tordell ontwaakte en
wierp zijn dekens af, een lichte bries
streelde kozend over hem heen. Bui
ten het raam hingen de lange baar
den van het Spaanse mos, druipend
van vocht. Hij strekte zijn armen en
benen. De lente was tot dusverre zon
nig en zeer winderig geweest, zijn
mager gezicht stak bruin af tegen
het witte kussen. Hij ging rechtop
zitten en zwaaide zijn benen over de
bedrand. Hij deed zijn nachtkle
ren uit en nam een douche in de al
koof. Het water viel als een koele
stroom over hem neer. Hij droogde
zich stevig af en trok zijn kleren aan.
Daarna liep hij naar zijn zitkamer,
gooide de ramen open en de deur die
op de veranda uitkwam.
De regen zou ophouden. Het laatste
gedeelte van zijn watervoorraad
ruiste nog door het bos met een
zachtritselend geklater. De zon brak
door boven de ontginning en kleurde
de hemel bleek goud. Het natte si
naasappelterrein lag gebaad in dit
tere, doorzichtige licht. De palm-
stammen leken schachten van zon
licht. Boven in de kruin van een
magnolia was een vroege eenzame
bloem opengegaan, als witte handen,
die het goudlicht wilden opvangen.
Tordell vroeg zich af, of de grote
magnolia op de heuveltop nabij Ca
milla's tuinen al bloeien zou.
De magnolia's in het bos bij de
Styx hadden reeds de laatste keer
dat hij er langs was gekomen, in
volle bloei gestaan. Ivoorwitte ibis
sen waren bij zijn nadering eruit op
gevlogen, ze hadden hem doen op
schrikken, want het was hem opeens
geweest, of de magnoliabloemen zelf
van hun takken wegvluchten. Hij had
aan de ibis gedacht, die over hem
heen was gevlogen, toen hij de aller
eerste maal de rivier overgestoken
was. Die had hem toen doen ontstel
len door de onmiddellijke gedachte,
dat de vogel was als zijn eigen geest,
overvliegend naar bekender oord. Hij
was als vreemdeling gekomen in dit
land en had het bitter en heet gevon
den, eenzaam en door insekten ver
pest. Nu was het een punt van be
lang voor hem, of de magnolia bloei
de op gindse heuveltop aan gene zijde
der rivier.
Hij dacht aan zijn bloedverwant,
die hier vóór hem gekomen was en
die door dit oord verslagen was. Ver
nietigd, begreep hij, want hij was
van de plaats weggevlucht. De naam
die zijn reeds lang overleden oom
aan de liefelijke moerasrivier had
gegeven De Styx was een naam,
door een lafaard bedacht. In het le
ven had elke rivier twee oevers, elke
zee twee kusten, en het was juist
het voorrecht van het leven, dat een
mens over en weer kon oversteken,
zolang hij daartoe de moed maar be
zat. Hij liep de verandastoep af, het
zandige erf op.
De aarde was koel en vochtig on
der zijn voeten. Hij liep naar de
weg. Een natte sliert mos veegde
over zijn schouder. Hij trok het van
de tak, rolde het ineen tot een elas
tische bal, alleen om het genoegen
van het zachte gevoel tussen zijn
vingers en wierp zijn speelgoed de
weg over.
(Wordt vervolgd).
a
Soms zorgt het dagelijkse nieuws zelf voor een „foto-rijm Deze twee nieuws-
foto's ontvingen wij op dezelfde dag via ons telenet. De linkse is een lucht
opname, op 5000 meter hoogte gemaakt, van de zojuist voltooide Iroha-snelweg
met zijn elf serpentinebochten, die van Tokio naar het 80 km noordwaarts
gelegen Nikko Nationale Park leidt. De andere foto, op 5000 meter diepte onder
water gemaakt, toont de serpentinebochten die de zogenaamde acornworm in
de zandige bodem van de Stille Oceaan achterlaat. Het is een der eerste op
namen gemaakt met een nieuwe verbeterde diepzeecamera, die een waterdruk
van honderden kilogrammen per vierkante cm kan weerstaan. De acornworm
trouwens ook.
NUMMER 41
Links en rechts in
het diagram komen
woorden van vijf
letters. De laatste
letter van de woor
den links en de eer
ste letter van de
woorden rechts vor
men het begin en
het einde van de
middelste woorden.
Hiervan staat de om
schrijving echter niet
op de juiste volg
orde. Als men de
puzzel goed heeft in
gevuld, kan men in
de cirkels van boven
naar beneden een
gezegde lezen.
Links: 1. hoog
bouwwerk; 2. kussen
overtrek; 3. streek;
4. geducht; 5. voor
spoed; 6. metaallege
ring; 7. rijgsnoer; 8.
vuiststoot; 9. bedien
de; 10. vrucht; 11.
angst; 12. vertering;
13. verfbord; 14. lijst;
15. lus.
Rechts: 1. niet
krom; 2. graansoort;
3. uitgestotene; 4. af
god; 5. adreskaartje; 6. onzin; 7. raam-
vormige opening; 8. onenigheid; 9. graan
soort; 10. tap; 11. familielid; 12. begrip;
13. communicatiemiddel; 14. muggelarve;
15. strijdmacht.
Midden: getakte horens; houten been
verlenging; voorschrift; voetpunt; keu-
1
M
i
2
2
3
3
A
A
5
5
6
6
7
7
8
9
9
10
10
11
11
12
12
13
13
14
IA
15
15
R
Het sterk toenemende gebruik van
computers in allerlei bedrijven moge dan
nauwelijks te schatten voordelen hebben,
wanner zo'n computer door een of ande
re oorzaak onklaar raakt is Leiden in
last: dan wordt plotseling het bedrijf vol
komen ontwricht. Tegen een dergelijke
eventualiteit kan men zich in het land
der onbegrensde mogelijkheden nu ook
al verzekeren. De polis die een Ameri
kaanse maatschappij aanbiedt, dekt alle
schade ontstaan door verkeerd gebruik of
storingen van compueters. (ETEP)
kengerei; opbrengst; deel van een japon;
metaal; vloerlijst; elk; deel van een wed
strijd; negerdorp; dapper; geestelijke;
plaats in Duitsland.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be
zit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL No. 40
Horizontaal: 1. zuster; 5. aarden; 9. m.o.;
10. niets; 12. eg; 14. oer; 16. diadeem; 17.
pro; 18. Eton; 20. zoon; 21. boven; 24.
steek; 26. el; 28. ka; 29. m.t.; 30. re; 31.
rap; 33. Nel; 35. leb; 37. aal; 38. ronde;
39. slank; 40. Ier; 41. ark; 43. Epe; 44.
pel; 46. en; 47. ra; 48. em; 50. te; 51.
kales; 53. zomer; 56. aard; 59. tuit; 61.
neo; 62. asperge; 65. Gré; 66. dr.; 68. Jo-
pie; 70. ar; 71. alleen; 72. blaten.
Verticaal: 1. zoet; 2. sr.; 3. enige; 4. Ria;
5. Ate; 6. asemt; 7. do; 8. Nero; 9. moeder;
11. Ede; 13. gondel; 15. Rob; 17. pok; 19.
nok; 20. zet; 22. vandaal; 23. nul; 24. sol;
25. embleem; 27. Laren; 30. raket; 32. por;
34. eer; 36. esp; 37. A.N.P.; 40. iemand;
42. kus; 43. enz.; 45. letter; 47. rad; 49.
met; 51. K.R.O.; 52. Elsje; 54. orgel; 55.
rug; 57. aera; 58. iep; 60. Iran; 63. pon;
64. rib; 67. nl; 69. Ot.
De prijswinnaars vindt u elders in dit
blad.
Advertentie
Grote Houtstraat 153
(t/o Proveniershuis)
Branden. In 1964 hebben in Finland meer
dan tienduizend branden gewoed. Acht-
honderd daarvan zijn door sigaretten
veroorzaakt.
MAEtEN TOONDER
36-86
36. „Mientje is aardig op dreef!" zei de machinist te
vreden. „We beginnen mooi in te lopen op onze achter
stand! Kijk, stoker, zie je die bergrug? Dat is de grens
tussen Oost en West. Zo dadelijk krijgen we de douane".
,J3e grens?" herhaalde Panda ontdaan. „Zeg meester,
zouden die douanemannen niet wat willen weten over
die wagon vol goud?" De ander haalde zijn schouders
op. „Dat zal wel", zei hij. „Ze zullen de conducteur
wel flink aan de tand voelen. Het is te hopen dat alle
papieren in orde zijn. Grenswachters kunnen lastig we
zen." „D-de p-papieren.stotterde Panda zenuw
achtig, „Ik io-weet van niets! Oei.Ik w-weet zelfs
niet eens, waar die goudlading heen moet." „Ik wel
toevallig", zei de machinist, „ik heb geen instructies
om hem op een zijspoor te-rangeren, dus moet hij mee
naar het eindstation van de Ori-lijn." Nu bevond zich
op dat moment iemand in de nabijheid die daar duide
lijk anders over dacht. Door een simpele ruk aan een
touw bracht deze vreemdeling een geheel nieuwe wen
ding in Panda's avontuur. Zonder dat het de treinreizi
gers opviel reed de Ori-Expres de douane voorbij en
begon hij een tocht in het ongewisse.
20, D6 MOREN) ZIJN KlAAR -
rze6, IK VIND DAT
HET NAAR CEMENTJ
SMAAKTl
Al, DAN HEBBEN WE
MET ERWTEN PO REE
6EMETSEIDJ~
NOO JA, IEDEREEN V MEN KAN HET VER-1
KAN ZICH VERGISSEN Ijl SCHll, ECHT NIET J
ZIEN
1920 D.
369. Vrolijk fluitend schoof Bram lang
zaam op in het rijtje mannen, die zich
voor de Twaalfstedentocht wilden laten
inschijven.
Alleen de man, die zat, had de handen
vrij om te schrijven. De overigen hielden
allen de broek op, door de handen in de
zakken te houden. Maar Bram legde de
handen op de rug, want hij wilde de dief
van de rijksdaalderknopen alle kansen
geven.
Bedaard noteerde de man achter het ta
feltje de namen van degenen, die zich
voor de schaatswedstrijd wilden opgeven.
Het duurde een hele tijd, voordat hij één
formulier had ingevuld. Maar toch was
Bram al bijna aan de beurt, toen er ein
delijk gebeurde, waarop hij al die tijd had
gewacht.
Staande achter een venster had een ge
heimzinnige figuur lange tijd de omge
ving verkend, totdat hij er zeker van was,
dat de kust veilig was.
Met een snelle handbeweging trok da
man zijn muts over het hoofd. Twee ga
ten kwamen tevoorschijn, waardoor zijn
ogen vrijbleven.
Een heftige start.een aalgladde be
weging tussen de wachtenden door.en
daar had de dief de knoop al vast. Het
gebeurde zo razendvlug, dat zelfs Bran
erdoor werd verrast ook al had hij dia
aanval voorzien.
f WAAROM HEBT U MEVROUW
HWA'S MANDJE MEEGENOMEN r /gg
A S
OMDAT ER HET KAPITAAL IN ZIT,
ZE MET DE ZOUTSMOKKEL VER
DIEND HAD.BELEGD IN
GOUDSXAAFJES EN
KOSTBARE EDEL
STENEN
DAT STUREN WE MORGEN OP AAN DE
PREFEKT, TSJIAO TAIALS SCHADE
VERGOEDING VOOR DE REGERING
