Politieke bewustwording leidt
tot grootscheepse felle acties
Berkeley in Cabeet
jaar de spits af
vorig
A.N.W.B. gaat 3000 wegwijzers
door lage borden vervangen
Jaarlijks legt de bond op de
bewegwijzering 1 min. toe
wimSQH
Barnevelder" heeft plaats
moeten maken voor
nieuwe kruisingen
Financiële positie van drie
grote steden onhoudbaar
Modieus
en
sportief
r
Het gist in de Amerikaanse studentenwereld! I
Primeur op Gallinova '65
Twee jaar voor
diefstal met
geweld
Onderscheiding
„De gulden letter"
Medici verontwaardigd
over publikatie
over operatie
Douane jaagt met een
radio op smokkelaars
DONDERDAG 28 OKTOBER 1965
11
T oespitsing
Protest
maten 32 t/m 40
vanaf 23.90
in de herenmaten 6 t/m 12
vanaf 32.90
Examens
Alles hoog
Zeven maanden
bijschilderen
JL
Nieuwe commandant van
de marechaussee
Hoortoestellen
Oorhangers
Hoorbrillen
N.V. „Beter horen"
Enorme tekorten
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. Nog niet zo lang geleden klaagde men
ln Amerikaanse universitaire kringen steen en been over de
apathie van de studenten. „Onze jonge generatie heeft alleen
maar belangstelling voor het examenpapiertje, de veilige baan
daarna, voor het stichten van een gezin en het kopen van
een riant huis", zeiden velen. Er was geen twijfel aan dat de
studenten warm noch koud werden over ideologische, poli
tieke of andere problemen.
Daarin is verandering gekomen. Meer zelfs dan vele inder
tijd klagende oudere heren lief is. De Amerikaanse studenten
generatie is nu roeriger, rebelser en politiek bewuster dan
sinds de dertiger jaren, toen de grote crisis tot allerlei stu
dentenacties leidde, het geval is geweest.
Er zijn in talloze universiteiten politieke stromingen, die van
uiterst links tot extreem rechts lopen. Steeds meer studenten
nemen actief deel aan de campagne voor volledige gelijk
stelling van de negers in de Amerikaanse samenleving. Aan
meer dan één universiteit zijn botsingen voorgekomen tussen
de in Amerika zo machtige administratieve leiding van de
instellingen van hoger onderwijs en studenten, die niet langer
tevreden zijn met hun onmondige rol aan de universiteit.
Dit betekent natuurlijk niet dat plotse
ling een meerderheid van Amerika's
studenten politiek bewust en sociaal ac
tief is geworden. De meerderheid is vol
gens alle kenners van het universitaire le
ven nog altijd vrij egocentrisch en vaak
conformistisch. Maar de groep die zich
roert, politiek bedrijft, aan acties deel
neemt en fel discussieert is zó belang
rijk en groot, dat zij vaak de sfeer van de
universiteit bepaalt.
Het belangrijkste centrum van bewuste
studentenactiviteit was dertig jaar gele
den in Chicago te vinden. Nu vindt men
het in Berkeley, waar de grootste tak
van de University of California gevestigd
is en waar niet minder dan 27.500 stu
denten staan ingeschreven.
Het was daar dat in 1960 fel gedemon
streerd werd tegen de commissie voor on
Amerikaanse activiteiten van het Huis
van Afgevaardigden, die haar dubieuze
communistenjacht in die tijd in Californie
bedreef. En het was ook in Berkeley
waar eind vorig jaar een massaal con
flict tussen de studenten en de admini
stratieve leiding van de universiteit ont
stond, dat zijn uitwerking op 't hele Ame
rikaanse universitaire leven niet gemist
heeft.
New York Times en andere grote bladen
van de oostkust hadden de studentenac
ties en de FSM voorgesteld als het resul
taat van communistische agitatie van bui
tenaf en in meer dan een geval werd de
waarheid geweld aangedaan in de couran
tenberichten om deze lijn te kunnen vol
houden.
Dat de studenten in Berkeley van de
hun nu toegestane rechten ook volop ge
bruik maken is dagelijks te zien op de
campus. Bijna geen dag gaat er voorbij,
of er is wel een demonstratie ten bate
van éen of ander politiek doel. De laat
ste tijd zijn het vaak protestbijeenkom
sten tegen de oorlog in Vietnam, maar
even goed kan men er ultra-conservatie
ve stemmen horen, die een aanval op
China bepleiten.
Ik ben juist enige tijd in Berkeley ge
weest en ik wil wat dieper op de situa
tie daar ingaan, vooral omdat zij een toe
spitsing lijkt van wat op bredere basis
onder Amerika's studenten lijkt te broei
en. Eerst iets over het conflict van vorig
jaar.
Het werd onteketend door een verbod,
uitgevaardigd door de leiding van de uni
versiteit om politieke activiteiten te ont
plooien op een stuk stoep bij de ingang
van de campus Amerikaanse univer
siteiten bestaan altijd uit een groot aan
tal gebouwen in een immens plantsoen,
welk geheel campus genoemd wordt.
Reden hiervoor was dat men had uitge
vonden dat dit stuk stoep tot het univer
siteitsterrein behoorde, zodat er dezelfde
regels zouden moeten gelden als op de
rest van de campus, wat inhield dat er
geen politieke acties mochten worden ont
ketend.
Dit trof een aantal studenten hard,
want de stoep bij de ingang van de cam
pus werd sinds enige jaren gebruikt voor
het werven van aanhang voor allerlei po
litieke groepen, als ook voor burgerrech
ten-bewegingen. Een paar honderd Ber-
keley-studenten waren toen al actief in stu
dentenacties om negers in het zuiden bij
te staan in hun moeizame strijd voor ge
lijke rechten en ook was er, en is er
trouwens nog, 'n studentenactie voor hulp
in vele vormen voor negers in arme buur
ten niet ver van Berkeley zelf.
Bovengenoemd verbod leidde dan ook
tot protestdemonstraties, waarbij de uni
versitaire leiding aanvankelijk enige con
cessies deed, maar tenslotte toch acht
studenten schorste wegens overtreding
van de regels voor de campus. Daarna
ontwikkelde de rel zich tot een volledig
studenteoproer, toen de politie probeerde
studenten te arresteren, die op de cam
pus propaganda maakte vóór Core,
een van de burgerrechtenorganisaties. Een
politieauto werd door honderden studen
ten omsingeld en de inmiddels als leider
naar voren gekomen Mario Savio sprak
de studenten toe van het dak van de auto.
De universiteitsadministratie gaf daarna
op een paar punten toe. De hele zaak
leek met een sissér te zullen aflopen,
toen twee leidende studenten uit de alle-
politieke en andere groeperingen omvat
tende beweging, die zich intussen Free
Speech Movement (F.S.M.) had genoemd
opnieuw met disciplinaire maatregelen
werden bedreigd.
Uit protest organiseerde men daarop
een demonstratie waaraan duizenden stu
denten deelnamen en ten slotte nestelden
er zich ruim achthonderd in Sproul Hall,
het gebouw van de universiteitsadmini
stratie. Weliswaar werden zij zonder uit
zondering door de politie gearresteerd
maar de twee dagen na de demonstratie
werd een studentenstaking georganiseerd,
waaraan ook zoveel docenten deelnamen
dat rond 75 percent van alle colleges niet
doorging.
Helemaal duidelijk werd het dat de wei
nig soepele president van de University of
California, Kerr, eieren voor zijn geld zou
moeten kiezen toen de academische se
naat met 824 tegen 115 stemmen de kant
koos vgn de studenten en aanbeval geen
enkele restrictie op te leggen aan politie
ke activiteiten van studenten op de cam
pus. Kerr volgde dat advies op,
Een nieuwe kanselier werd benoemd
door de Berkeley campus en een klein
plein bij de ingang van de genoemde
Sproul Hall werd aangewezen voor po
litieke studentenactiviteiten en openbare
disc., üsie. Daarmee hadden de studenten
een enorme overwinning behaald, die nog
al wat verbazing wekte bij alle buiten
staanders die zich door de Amerikaanse
pers over de gebeurtenissen in Berkeley
hadden laten verlichten.
Niet alleen de talrijke ultrareactionaire
•ouranten van Californië, maar ook de
Ruim 3.000 A.N.W.B.-wegwyzers in alle delen van het land zullen worden
vervangen door laagstaande richtmgbordeh. oor één wegwijzer komen
zes tot tien borden in de plaats. Als deze operatie, waaraan inmiddels is
begonnen en waarvan het tempo wóbdt bepaald door de geldmiddelen,
gereed is zal het aantal A.N.W.B.-borden met circa 25.000 zijn toegenomen.
In 1962 had de toeristenorganisatie de zorg over 16.000 richtingborden,
welk aantal op dit ogenblik tot 23.500 is gegroeid.
De meeste demonstraties en ook van
de tafeltjes met propagandamateriaal die
op het pleintje staan opgesteld, zijn ech
ter zeer links gericht. Men vindt in Ber
keley alle schakeringen, die dat „links"
kan hebben: op Moskou georiënteerde
communisten, Maoisten, Castro-aanhan-
gers, revolutionaire socialisten, sociaal
democraten en ook een paar progressie
ve Johnson-democraten. Als er geen rede
voeringen of betogingen worden gehou
den, zorgen de studenten zelf voor ge
sprekstof. Geen dag ben ik in Berkeley
op de campus geweest zonder dat er een
felle discussie aan de gang was het plein
tje tussen Sproul Hall en de fontein.
Dat die debatten altijd hout sneden wil
ik niet beweren, maar aan gepassioneerde
belangstelling ontbrak het de studenten
niet. En een groot aantal van hen leek
goed beslagen op het discussie-ijs te zijn
gekomefi. In een tweede artikel zal ik in
gaan op de achtergronden van de groeien
de politieke en sociale bewustheid onder
de Amerikaanse studenten, die men mis
schien het best kan vangen onder de
term: nieuw radicalisme.
Advertentie
ZWIEGENAHT
Kandidaats sociale wetenschappen: C
F. H. Putman Cramer en E. W. P. Klipp
(Haarlem).
Barneveld, bakermat en centrum van
de Nederlandse bedrijfspluimveehouderij
wil op haar pluimveetentoonstelling en
beurs „Gallinova 1965" die wordt gehou
den van 10 tot en met 13 november, een
bijzonder accent leggen op de ontwikke
ling van de fokkerij van bedrijfspluimvee.
De Barnevelder, „de kip met het bruine
die eertijds de roem van het Neder
landse ei verspreidde, is verdwenen en
beeft plaats moeten maken voor rassen
en kruisingen, die technisch en econo
misch beter aan de gestelde bedrijfsresul
taten voldoen. Deze rassen zullen nu op
de expositie getoond worden. Dit is een
primeur voor Nederland.
De Nederlandse fokkers van bedrijfs
pluimvee hebben van eigen fokmateriaal
of door import stammen en kruisingen
opgebouwd, die door de stichting voor
het fokkerijwezen bij de pluimveehou
derij zijn geregistreerd, alsmede bij het
produktschap voor pluimvee en eieren.
De aldus verkregen eindprodukten kun
nen door de fokkers en kuikenbroeders
aan de bedrijfspluimveehouder worden
afgeleverd onder een algemene of een
specifieke fokkersaanduiding of met ver
melding van stamnummers waaronder het
materiaal is ingeschreven. In de loop der
De rechtbank te Amsterdam heeft een
22-jarige banketbakker en een negentien
jarige militair beiden uit Amsterdam, we
gens diefstal met geweldpleging veroor
deeld tot' een gevangenisstraf van twee
jaa» en een jaar en drie maanden plus
onvoorwaardelij ke terbeschikkingstelling
van de regering.
Beide jongemannen hadden in de nacht
van de achtste augustus van dit jaar de
militair H. de Zw. in de Van Musschen-
broekstraat vrijwel vlak voor de deur van
diens woning zo geschopt, dat de man
bewusteloos geraakte en hem daarna be
roofd van zijn portemonnee, waarin een
bedrag van 29 gulden zat.
Nederland is het enige land in Europa
en waarschijnlijk zelfs in de gehele we
reld, waar een particuliere organisatie
officieel is belast met de zorg voor de
bewegwijzering. Overal elders is dit een
zaak die de overheid in eigen hand heeft
en omdat het veelal de lagere overheid
is kan de ene streek heter van richtings
borden zijn voorzien dan de andere en is
er niet altijd van uniformiteit sprake.
De afdeling Bewegwijzering van de
A.N.W.B. bestrijkt het gehele land,
waardoor er een samenhang in het sys
teem is ontstaan. Het wegwijzersysteem
bestaat uit eenheden van verschillende
uitvoering, maar alle aangepast aan de
omgeving. Kies willekeurig een plaats
op een wegwijzer en u zult, uw route in
de aangegeven richting vervolgend, die
naam onderweg telkens terugvinden.
Is de bewegwijzering in Nederland
ideaal? Zijn de grote verlichte richtings
borden, die men in grote steden en op
sommige verkeersknooppunten aantreft,
het laatste woord? Ir. C. A. Kuyten, die
als adjunct-directeur van de A.N.W.B.
belast is met verkeer en recreatie, zegt:
„Nee, tien jaar geleden dachten we nog
niet aan verlichte richtingsborden. Nu
hebben we bij de Brienenoordbrug porta
len met hooggeplaatste lichtbakken. Geen
mens kan zeggen wat over tien jaar no
dig of wenselijk zal zijn."
Toen de Algemene Nederlandsche Wiel
rijders-Bond in 1894 een dozijn wegwij
zers plaatste langs de weg die van Rot
terdam via Gouda naar Utrecht leidde,
verwachtte niemand dat de uitvoering
van deze borden ooit veranderd zou be
hoeven te worden. Aan het eind van de
19de eeuw was alles hoog, de hoeden, de
fietsen en de rijtuigen en* zelfs de eerste
auto's die kort daarop op de wegen ver
schenen. En de hooggezeten toeristen
waren dan ook zeer gediend met bordjes
op lange houten palen, die in de nationa
le kleuren waren geschilderd. Anderen
waren echter niet zo blij met die wegwij
zers. Op het platteland werden de fietsen
toen nog als helse machines beschouwd
Er verdween dan ook weieens zo'n weg
wijzer. En als de winter streng was dan
ging zo'n houten paal met richtingsbord
jes ook weieens de kachel in.
De houten palen werden vervangen door
stalen palen, geschilderd in de bondskleu-
ren, blauw-wit. De borden waren in de
eerste plaats voor wielrijders bestemd.
Toen er meer auto's kwamen hadden
de automobilisten behoefte aan grotere
letters en ook aan het vermelden van
verder afgelegen bestemmingen. Er kwa
men meer en grotere borden aan de pa
len. En in de jaren dertig kwam de
A.N.W.B. het snelverkeer tegemoet door
ook laaggeplaatste richtingborden te
plaatsen, die bij duisternis in het kop
lamplicht van de auto waren te lezen. En
op de autosnelwegen werd van 1934 af
het systeem van voorrichtingsborden toe
gepast, zodat de snelrijdende automobilist
werd gewaarschuwd voor de 250 meter
verder liggende wegsplitsing of -aftak
king.
De oranje bordjes „Amsterdam" date
ren uit 1928 toen in de hoofdstad de
Olympische Spelen werden gehouden en
het nodig bleek op alle routes tussen de
grenzen en Amsterdam een extra verwij
zing te plaatsen. Die oranje bordjes zijn
gehandhaafd. Na 1945 werd een aantal
wegwijzers voorzien van een verlichting.
Sinds 1961 wordt er op grote schaal ge
werkt met lichtbakken voor stadsrich-
tingswijzers en voorrichtingsborden bij
kruispunten buiten de bebouwde kom.
De chef van de afdeling bewegwijze
ring van de A.N.W.B. de heer W. P. A.
Brand, houdt zich al 38 jaar achtereen
met wegwijzers bezig. Waarom zijn de
wegwijzers in Duitsland geel met zwarte
letters en in Nederland blauw met witte
letters? De héér Brand weet het, want hij
heeft meegewerkt aan een onderzoek dat
daarnaar 35 jaar geleden is ingesteld.
Na tal van proeven werd besloten tot het
huidige kleurensysteem, dat ook in het
donker goed leesbaar is.
Voor het probleem de richtingsborden
bij duisternis goed leesbaar te maken
heeft een Amerikaanse nachtwaker on
bewust een oplossing gevonden. Op zijn
nachtelijke rondgang ontdekte hij dat
schuurpapier, mits op een bepaalde ma
nier belicht, het licht duidelijk terug
kaatste. Uit zijn ontdekking is een nieuw
materiaal voortgekomen: „Scotch-lite",
waarmee richtingborden op duistere we
gen goed leesbaar zijn.
Niet alleen voor wegwijzers zorgt de
A.N.W.B., maar ook voor ongeveer 3000
borden met nuttige aanwijzingen als
kampeerterreinborden, riviernaamborden,
telefoonpostborden en de borden die wij
zen op de aanwezigheid van een rust
plaats.
Voor de heer Brand en zijn medewer
kers is het een grote zorg om de beweg
wijzering zo doeltreffend mogelijk aan te
brengen en in goede staat te houden. Op
de eerste maart van ieder jaar rijden
twaalf bestelauto's met schilders uit, die
alle A.N.W.B.-borden van Nederland
schoonmaken en zonodig bijschilderen.
Op 1 oktober is dat karwei klaar. Bor
den die voor vervanging in aanmerking
komen worden in de wintermaanden ver
nieuwd. Dit onderhoud vraagt een be
drag van 250.000 gulden per jaar. Het
wordt betaald uit de contributie van de
A.N.W.B.-leden.
De overheid heeft de A.N.W.B. wel be
last met de bewegwijzering, maar ver
goedt niet alle kosten. De bewegwijze
ring van de rijkswegen is een zeer kost-
bare zaak, maar het rijk betaalt de toe
ristenbond slechts de helft van de kosten
van materiaal en plaatsing en dan nog
maar tot een maximum van 300.000 gul
den per jaar. De provincies en de ste
den betalen meestal bijna alle directe
kosten van de borden. Het onderhoud
drukt echter geheel op de A.N.W.B. De
bond, die in 1894 besloot zijn leden „weg
wijs" te maken, kon toen nog niet ver
moeten welke financiële last hij zich op
jaren hebben verschillende merken reeds
hun weg gevonden.
„Gallinova 1965" biedt thans de gelegen-
heid aan de pluimveehouder deze dieren
in levende lijve te bekijken en te beoor
delen. Met andere woorden: ook het grote
publiek dat in de verte wel eens een
merk hoorde noemen, kan nu zelf op
deze landelijke tentoonstelling de diverse
rassen in levende lijve aanschouwen.
Voor deze show van bedrijfspluimvee,
waaraan geen prijzen zijn verbonden, heb
ben nu reeds een veertigtal fokkers en/of
boerderijen ingeschreven, die elk met hun
werk op de tentoonstelling zullen ver-
schijnen. Barneveld heeft hiermee de pri
meur, aangezien een dergelijke show nog
niet eerder in Nederland heeft plaats
gevonden.
Er zullen op „Gallinova 1965" ruim zes
tig standhouders aanwezig zijn, buiten het
veertigtal inzendingen van de bedrijfs-
pluimveeshow en talrijke inzendingen op
sportgebied.
'Als blijvende herinnering aan het feit
dat de Droste fabrieken op 4 december
1964 het predikaat „koninklijke" ontvan
gen hebben heeft de directie een fonds
gesticht, waaruit jaarlijks een onderschei
ding „De gulden letter" wordt uitgereikt
aan een persoon of een instelling, die zich
erg verdienstelijk heeft gemaakt voor
de jeugd. Aan de onderscheiding is een
bedrag verbonden van 1000,-, te bestem
men voor een door de onderscheidene
aan te wijzen organisatie, stichting, ver
eniging e.d.
De commissie die zal beoordelen aan
wie en op welke gronden de onderschei
ding wordt uitgereikt bestaat uit: me
vrouw De Beer, inspectrice van de kin
derpolitie, de heer H. J. Broekhuizen,
hoofd afdeling Jeugdprogramma's AVRO,
dr. Ph. H. Fiedeldij Dop. kinderarts,
de heer J. W. Ooms, voorzitter van de
Nederlandse jeugdgemeenschap., de heer
C. P. de Smit, secretaris Amsterdamse
Sportraad. Aanbeveling van kandidaten
moet plaatsvinden voor 15 november aan
het secretariaat van „De Gulden letter",
postbus 9 te Haarlem.
Met ingang van 1 november is benoemd
tot commandant van de Koninklijke Ma
rechaussee kolonel H. J. Amelink uit Den
Haag. Met ingang van dezelfde datum zal
hij tevens de rang van brigade-generaal
krijgen. De heer Amelink volgt daarmee
brigade-generaal A. J. F. M. Egeter
van Wissekerke op, die op 1 januari met
pensioen gaat.
Advertentie
in de kleinste uitvoering:
levering na medisch advies en
proeftijd;
belangrijke vergoeding door
ziekenfonds;
iedere dag bereikbaar voor
demonstratie, inlichtingen en service
WAGENWEG 124 - TEL. 14461
SCHOTERBOSPLEIN 19 - TEL. 51088
de hals haalde Op het ogenblik moet de
A.N.W.B. op plaatsing en onderhoud van
de richtingsborden jaarlijks meer dan
een miljoen gulden bijpassen.
Het zijn echter niet alleen A.N.W.B.-le
den die profiteren van de bewegwijze
ring. Het zou logisch zijn dat de overheid
alle kosten voor haar rekening nam. Op
het ogenblik wordt deze kwestie bestu
deerd. De A.N.W.B. is optimistisch over
de afloop.
Het verkeer kan niet meer zonder de
richtingborden. Zelfs degenen, die menen
goed bekend te zijn in een bepaalde
streek, steunen onbewust op de wegwij
zers. Tijdens de mobilisatie van 1939, toen
op last van de legerleiding in enkele ge
bieden alle richtingborden werden verwij
derd, is dat duidelijk gebleken. Er is
toen een puzzeltocht georganiseerd waar
bij mensen in hun eigen omgeving vol
komen verdwaalden!
Opnieuw dreigt er een rel te ontstaan
over het uitlekken van niet voor publika
tie bestemde zaken, ditmaal in de me
dische sector. De medische staf van het
Nijmeegse ziekenhuis, waar een unieke
hartoperatie werd uitgevoerd, was zeer
ontstemd over de publikatie in een och
tendblad, dat de gegevens had gekregen
van familieleden van de patiënte.
Het medisch team las een bericht over
de aard van de ingreep en identiteit van
de patiënte in een ochtendblad, vlak
voordat de operatie zou worden uitge
voerd. Hierdoor bestond de mogelijkheid
dat de gang van zaken zou worden beïn
vloed.
De medici stellen zich op het stand
punt, dat vaker nieuwe behandelingsme
thoden worden toegepast en dat het ge
woonte is, de resultaten pas veel later he
kend te maken in de vakliteratuur. Men
wilde vanochtend niet meedelen hoe de
toestand van het meisje op dit moment
is.
„De drie grote steden van ons land
Amsterdam, Rotterdam en Den Haag
staan op het punt onbestuurbaar te wor
den doordat zij zich midden in een finan
ciële crisis bevinden. De situatie is on
houdbaar geworden."
Op deze wijze werd de begrotingspositie
van de drie grote gemeenten gekarakte
riseerd op een gezamenlijke persconferen
tie van de gemeentebesturen van Am
sterdam, Rotterdam en Den Haag, gehou
den in de raadszaal in Den Haag, waar
het woord werd gevoerd door Amster
dams burgemeester mr. G. van Hall,
Rotterdams burgemeester W. Thomassen
en de Haagse wethouder van Financiën
mr. W. A. Schouten.
De begrotingstekorten voor 1966 van
deze drie gemeenten worden tezamen ge
raamd op bijna 145 miljoen gulden: te
weten Amsterdam 63 miljoen gulden, Rot
terdam 67 miljoen gulden en Den Haag
14,3 miljoen gulden.
Verontrust door de omvang en de snel
le toeneming van de tekorten op haar be
grotingen hebben de drie gemeenten op
initiatief van Den Haag gemeenschappe
lijk een summier onderzoek naar de voor
naamste knelpunten in hun begrotingspo
sities ingesteld. Deze analyse is onlangs
met de ministers van Binnenlandse Zaken
en Financiën besproken. Gehoopt wordt
op een reeks bijeenkomsten teneinde tot
een oplossing van het probleem te komen.
Bij de financiële verhoudingswet 1960 is
men er van uitgegaan dat geen compen
satie van rijkswege wordt gegeven voor
kostenstijgingen in de bedrijvensector.
Maar juist in deze sector worden door de
gemeenten steeds grotere verliezen ge
ledeij: voor 1966 zijn de totale nadelige
saldi in deze sector geraamd op 24,3 mil
joen gulden (Amsterdam), 34,4 miljoen
gulden (Rotterdam), en 10,3 miljoen gul
den (Den Haag). Met name de vervoers
bedrijven leveren steeds grotere tekorten
op. Hier zou een rijksbijdrage bijvoor
beeld in de vorm van een suppletie op de
tarieven op haar plaats zijn. Want met
tariefsverhogingen alleen komen de ge
meenten er niet: hogere tarieven betekenen
ook minder klanten.
Verder zijn de zogenaamde doeluitke
ringen van het rijk om de kosten van het
onderwijs te compenseren te laag. On
danks deze uitkeringen blijven er voor
1966 voor Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag netto lasten voor het onderwijs over
van respectievelijk 21,9 22,9 en 17,3 mil
joen gulden. Een spoedige herziening van
het niveau van de doeluitkeringen in de
onderwijzerssector is hoogst noodzakelijk.
Snelle stijging
Hoe snel de uitgaven van de gemeenten
(exclusief bedrijfssector en doeluitkerin
gen) zijn gestegen blijkt uit de index
cijfers. Deze cijfers voor 1966-1960 stellen
de op 100 zijn voor Amsterdam 205,
Rotterdam 197 en Den Haag 199.
De Nederlandse douane maakt de laat
ste tijd op Belgisch grondgebied jacht op
sigarettensmokkelaars. Zij bedient zich
daarbij van draagbare zend- en ontvang-
apparatuur, waarmee in Belgische grens
plaatsen Nederlanders worden gelokali
seerd, die teveel sigaretten kopen. Zelfi
de nummers van hun auto's worden van
uit het Belgische grensgebied doorgege
ven aan de Nederlandse doorlaatposten.
De manupulaties met deze walkie-talkies
geschieden geheel onopvallend: de appa
raten worden verborgen onder lange over
jassen. Aan de grens wordt dan de arge
loze smokkelaar opgewacht
