VAN OUDSHOORN
„Les frères Jacques"
in Haarlem
CI\/1XJ
Me,
als modern auteur
vri\daq
anoni
NEGEN MUZEN
Meer susidie op
aankopen van
beeldende kunst
Werk van een
voornaam prozaïst
DONDERDAG 28 OKTOBER 1965
1/
De Dick van Dyke
show
AVRO's
internationale
ijssterrenparade
Alleen voor u
met Willy Walden en
Piet Muyselaar
C. E. Dinaux
Drs. Jonker verongelukt
Een kostelijke avond Franse kleinkunst
Simon Koster
De radio geeft vrijdag
T elevisiepr ogr amma
Kinderboekenweek 1965
in Amsterdam geopend
nabeschouwingen
Pure ontspanning
J. Damshuizer
Professor L. van Puyvelde
in Brussel overleden
Als deel in de Witte Olifant-reeks (uitgave van G. A. van
Oorschot) is onlangs een afzonderlijke herdruk verschenen
van „Tobias en de dood", de vijfde publikatie van J. van Ouds
hoorn, daterend van 1925 en nooit heruitgegeven voordat dit
meesterlijke boek in 1950 werd opgenomen in de helaas on
volledig gebleven verzamelbundel „Doolhof der zinnen". Een
jaar later overleed Van Oudshoorn (pseudoniem van Jan Koos
Feylbrief). De erkenning, die hem in vroeger tijd maar zeer
matig ten deel was gevallen, kwam niet zonder sarcasme
gezegd dus juist nog „op tijd". Waar is, dat Frederik van
Eeden en Lodewijk van Deyssel met waardering geschreven
hadden over Van Oudshoorns debuut „Willem Mertens' levens
spiegel" (1914). Herman Robbers, Frans Coenen, Jacques
Bloem en, met alle begrip voor de uitzonderlijke „moderni
teit" van deze zich afzijdig houdende auteur, bovenal Victor
van Vriesland, trouwens eveneens. Maar de afwijzende critiek
overheerste toch en deze kwam, merkwaardig genoeg, niet
alleen van de kant van de mindere goden onder de critici. Jan
Greshoff bijvoorbeeld sprak van een „half-ziek querulanten-
proza" en Du Perron, die de in 1920 verschenen herdruk van
„Willem Mertens" pas acht jaar nadien onder ogqn kreeg (was
zijn speurneus voor werk van ongemeen litterair niveau al die
tijd verkouden?) schreef in zyn „Voor kleine parochie" op
een onhebbelijk-denigrerende manier over „de heer Van Ouds
hoorn", wiens boek voor hem onleesbaar was omdat het „on
fris, burgerlijk en kleinzerig" zou zijn; de geur vond hij
„ranzig", de hoofdpersoon „bitter weinig interessant" en om
dit critische doodvonnis te bezegelen werd want dat kon en
mocht niet uitblijven! nog gauw Du Perrons litteraire aarts
vijand Dirk Coster met de haren erbij gesleept. Hij is voor
zover ik weet nooit in enige publikatie van dit oordeel terug
gekomen.
Was ook voor Du Perron de auteur van
„Louteringen" (1916), „Verhalen" (1923),
„Pinksteren" (1929) en de voordien ver
schenen „karakteristiek" zoals Van
Oudshoorn zijn „Tobias en de dood" in
de ondertitel kwalificeerde, ter onder
scheiding van hetgeen „roman" werd ge
noemd niet meer dan een „nabloeier",
prikkelden hem de naturalistische bij-
mengselen en, wie weet, de „pessimisti
sche levensbeschouwing", zonder dat hij
doorzag dat er in dit pRoza, in déze
vorm van pessimisme een levensg e -
voel tot uitdrukking kwam, dat met het
zogenaamde fin-de-siècle een dooddoe
ner trouwens niets, maar dan ook niets
gemeen had en „existentialistisch" avant-
Ta-lettre was?
Ik weid over die miskenning van Van
Oudshoom niet alleen uit omdat het me
altijd grenzeloos heeft geërgerd dat een
Du Perron, die een figuur als Malraux
tot in merg en nieren had gepeild, dom
weg voorbijliep aan een schrijver, die
toentertijd zo volstrekt van „morgen"
was, maar omdat zo'n geval als dat van
Van Oudshoorn de betrekkelijkheid van
het litterair-historische waarde-oordeel zo
overduidelijk illustreert. Trouwens: die
legende van het fin-de-siècle heeft meer
dan een auteur in de schaduw gesteld. Ik
denk onder anderen aan Marcellus Emants,
die pas door de lijvige biografie, die
Pierre H. Dubois aan hem wijdde („Mar
cellus Emants, een schrijversleven",
Nijgh Van Ditmar") een meester
lijke proeve van de in ons land schaars
beoefende kunst van de litteraire levens
beschrijving op ware grootte werd
overgedragen aan de hedendaagse letter
kunde. Niet toevallig verwijs ik naar
Emants: Van Oudshoom was, al dan niet
met diens werk bekend, nauw aan hem
verwant, zo goed als er jongere auteurs
te over zijn, die, modern van taalgebruik,
compositiewij ze en „expositie", de lijn
doortrekken die, sinds „de breuk in de
tijd" werd voltrokken, zich al scherper in
de wereldlitteratuur aftekent.
Ja, Van Oudshoom is een modem
auteur, dat wil zeggen: hij gaf met de
stijlmiddelen van zijn tijd, die hij trou
wens op een hoogst persoonlijke manier
aanwendde, uitdrukking aan de levens
problematiek .die ons nu bezighoudt en
aan de kernvragen van ons menselijk be
staan raakt. Er is indertijd al terecht ge
wezen op een verwantschap met Dosto-
jevski en Toergenjev. Men had ook, met
minstens zoveel recht van betrekkelijk
gelijk, Gogol kunnen noemen, de Gogol
van de „Peterburgse Vertellingen", van
„De Mantel" en vooral natuurlijk van
„Dode Zielen". Want het is juist wat
Robbers, niet bij wijze van afkeuring
Advertentie
Alles over radio en televisie kunt u lezen
In de AVBO-bode, een blad van formaat!
Kosten AVRO-lidmaatschap (inclusief
AVRO-bode) 8,— per halfjaar, f 4,—
per kwartaal, 33 cent per week. Hen
briefkaart aan AVRO - Amsterdam is vol
doende! Ook telefonisch 0 20-2391 11
maar als karakteristiek, schreef: dat er
in het werk van Van Oudshoorn „een dui
velse verschrikking" is, een verschrik
king die, naar het mij voorkomt, teweeg
wordt gebracht doordat deze fenomenale
auteur niet zoals zijn naturalistische voor
gangers de realiteit belicht, maar dóór-
licht, zodat in en dóór en achter het zich
op de voorgrond afspelende „verhaal"
een tweede werkelijkheid opdoemt, hier
scherp omlijnd, daar in een vreemd dif
fuus licht, dat aan dit bedachtzaam, soms
bijna nuchter formulerende proza een on
bepaalbare dimensie toevoegt die men,
was Van Oudshoorns werk van ietwat la
tere datum geweest, surrealistisch zou
hebben genoemd. En indien niet surrealis
tisch, dan een expressievorm van een be
klemmende gewaarwording van een „ver
vreemding", zoals deze zich panisch in
een vroege novelle (ik bedoel het verhaal
Tonka") van Robert Musil aankondig
de: „men voelt dat daar de begrippen
aan een grens komen, waar ze geen
enkel houvast meer hebben". En nu ci
teer ik uit „Tobias en de dood": „thans
kon het hem echter overkomen, dat de
meest alledaagse dingen plotseling op on
gekende wijze zijn aandacht vastgrepen,
zodat hij onwillekeurig staan bleef om
bij voorbeeld een vigilante na te kijken.
Geheel onwillekeurig, want gebeuren
deed er natuurlijk niets bijzonders en
voor Tobias bestond het enig opvallende
daarin, dat hij bij het immer kleiner wor
den van paard en wagen, bij het zien
draaien van de wielen, tot zijn eigen be
vreemding een genoegen ondervond, als
werd hem dit schouwspel voor het eerst
in zijn leven geboden."
Bevreemding, vervreemding: Tobias
Termaete, reëel zakenman, overlopend
van burgerlijke zelfgenoegzaamheid, is
uit zijn zekerheden gevallen. Daar zit hij
door allerhande onheil en twijfel er
angst bedreigd, aan een klein tafeltje bij
het voeteneinde van zijn bed en zijn huis
houdster ziet hoe hij „het eerste radijsje
tegen het al verkwijnend daglicht hield
en het zeer aandachtig met een mes be
gon af te pellen"; en ze kon „de over
tuiging niet van zich afzetten, hier een
groot dier in mensenkleren aan het werk
te zien", een tafereel van Hieronymus
Bosch, of, in een minstens zo ontstellend-
absurde visie van een hedendaags schil
der: van Melle Oldeboerrigter.
Andere situatie: Tobias heeft, gedre
ven door een nameloze onrust, opgejaagd
door een bedreiging van onbestemde her
komst, zijn toevlucht gezocht in de bil
jartzaal van een „veilig' koffiehuis: het
spel gadeslaand ziet hij en ziet hij niet,
mijmert hij en mijmert hij niet, „ja hij
was er en was er toch ook weer niet. En
dat juist, dat vage, dat gedachteloze, dat
gevoel tevens, hoe er iets geheel onbe-
Kunstenaars van nu. In de Bols Taveerne
te Amsterdam (Rozengracht 106) wordt
tot 15 november een expositie van schil
derijen van de Turkse schilder en oud
journalist Ihsan Cemal Karaburqak ge
houden. Deze verkoopstentoonstelling
kwam tot stand door samenwerking van
de Nederlands-Turkse vereniging met dr.
L. Gans, initiatiefnemer van deze expo
sities onder do titel „Kunstenaars van
nu".
paalds aan het groeien was, dat juist
verschafte Tobias die wonderlijk weldoen
de rust" een misleidende, verraderlijke
rust, diè van een schijnbestaan, dat een
andere orde van zaken verborgen hield.
Nog een derde citaat van het reëel-ir-
reële (het infra-reële, als ik het zo noe
men mag), dat vooral het latere werk
van Van Oudshoorn tot een unicum stem
pelt in onze litteratuur van voor de twee
de wereldoorlog: gekleed voor een avond
uitgang staat Tobias voor de spiegel „met
zijn glinsterende ringen, de fonkeling van
zijn diamanten overhemdsknoopjes, zijn
witte handen en wasbleek gelaat (-), zo
enkel in wit en zwart met zijn kortaf ge
meten bewegingen, kreeg zijn verschijning
iets doods en opvallends automatisch".
Tobias ontkomt aan de valstrik van on
dergang en dood, zijn vijand en afperser
wordt dupe, terwijl allen in deze „karak
teristiek" dupe zijn, de een van de an
der, en allen samen van de ontbindende
onzekerheid. Dat is, als overrompelende
anticlimax, Van Oudshoom troef: de zelf
verzekerde burger wint.
„Een groots boek" schreef E. Breton
de Nijs. Dat is het, een groots boek van
een laat herkend en erkend groots schrij
ver. Ik brand dan ook van nieuwsgierig
heid naar de studie over een nog onge
publiceerd verhaal van Van Oudshoorn,
die binnenkort van de hand van Drs. W.
A. M. de Moor, de beheerder van het
Van Oudshoorn-archief, bij de uitgever
Polak Van Gennep zal verschijnen.
(Van onze correspondent)
HILVERSUM. Drs. Herman J. Jon
ker, oud-radioreporter (AVRO) en direc
teur van de Stichtse culturele raad. is
woensdag in Kesteren bij een verkeerson
geluk gewond en in het ziekenhuis over-
leden. T
De in 1917 geboren Herman Jonker trad
op 20 januari 1946 in dienst van de
AVRO. Bij de crisis in de leiding in 1952
vertrok ook Herman Jonker. Als drs. in
de geologie voelde hij zich op zijn plaats
in de nieuwe functie van adjunct-alge-
meen secretaris van het Prins Bernhard-
fonds. Op 1 januari 1959 werd hij be
noemd tot directeur van de Stichtse cul
turele raad. In het Gooi was hij vooral
bekend door zijn contacten met kunste
naars. Hij was zelf schilderijencollec
tionneur. Hij werd onder meer gekozen
tot prins carnaval van 's-Hertogenbosch.
Een kleine twintig jaar geleden heb ik
„Les frères Jacques" voor het eerst ge
zien in een rokerig Parijs kelderzaaltje
aan de linker Seine-oever, dat zich „Ca
baret de la Rose Rouge" noemde en waar
zeepkisten en andere emballage-spullen
als zetels voor het publiek dienden en te
vens als tafels voor de consumpties. In dat
geïmpoviseerde theatertje vormden de
vier „athlètes complets de la chanson",
die toen nog maar pas aan hun carrière
waren begonnen ,toch al het hoofdnum
mer en de grote attractie van het pro
gramma. Ze hadden al een hoge graad
van perfectie bereikt en ze brachten de
toehoorders tot laaiend enthousiasme, on
der meer door hun aangrijpende en muzi
kaal-verfijnde vertolking van Jacques
Préverts „Barbara", dat vijftien jaar
lang een ereplaats op hun repertoire is
blijven innemen. Sedertdien heb ik hen
nog vele keren zien optreden en telkens
weer was het frappante daarbij: ze blij
ven maar jong, ze blijven maar fris ,ze
vinden telkens weer nieuw repertoire dat
niet voor het oude onderdoet en dat ze
steeds weer met dezelfde toewijding, met
hetzelfde serieuze streven naar perfectie
in hun genre vertolken.
Zo was het ook gisteravond in de Haar
lemse schouwburg weer, twintig jaar en
enkele weken na hun allereerste optreden.
Hun „Recital 1965" bestaat voor het over
grote deel uit gloednieuw repertoire,
maar zij voeren het uit met dezelfde vol
maakte overgave, hetzelfde élan .dezelf
de precisie die hun eerste programma al
tot een evenement in de Parijse klein
kunst maakten. Het succes is deze vijf
mannen (want hun pianist en muzikale
leider Pierre Philippe vormt ook al se
dert het begin een onafscheidelijk deel van
het groepje) bepaald niet aangewaaid en
het is evenmin een modegril. Zij hebben
het hardwerkend veroverd door hun
kunstenaarschap ,hun uiterst fijn gevoel
voor ensembleprestaties, hun muzikali
teit, hun beschaafde humor en hun zelf
discipline. Dat zijn kwaliteiten die in elk
van hun „nummers" tot uiting komen, zo
wel in het weemoedige (maar toch nèt
niet sentimentele) „Le moucheur de
chandeles" als in het dwaze „S'en reve-
nant des mers de Chine" of in hun al
lang befaamde uitsmijter „Les footbal-
leurs". Er is geen enkel chanson dat er
voor hen meer of minder op aan
schijnt te komen dan een ander; nergens
bespeurt men een grotere of kleinere ma
te van toewijding ,van artistieke presta
tie. Er komen in hun repertoire natuur
lijk wel sterke en zwakkere nummers
voor, maar dat wordt niet weerspiegeld
in de uitvoering ervan. Zij geven in elk
nummer alles wat zij hebben.
Men zou tegen „Les frères Jacques"
misschien kunnen aanvoeren dat hun stijl
in de loop van die twintig jaar langza
merhand een recept is geworden, dat zij
zich dus nooit hebben vernieuwd. Dat is
het onvermijdelijk gevolg van een presta
tie die van het eerste moment af volle
dig beantwoordde aan de zowel door het
publiek als door de .kunstenaars zelf ge
stelde eisen. Maar vernieuwing is in hun
geval ook helemaal niet noodzakelijk; hun
werk is aan geen tijd en aan geen
„school" gebonden omdat het uniek is en
dus niet vergelijkbaar met hetgeen ande
ren in hetzelfde genre presteren. In hun
eigen stijl en met het volgens hun eigen
artistieke maatstaven gekozen repertoire
kunnen „Les frères Jacques" doorgaan
zolang het publiek hen volgt; en dat zal
-gezien het vechten om plaatsen, waar
ze ook optreden nog wel heel lang het
geval zijn. En een belangrijk verschijnsel
in dat opzicht is ,dat het bepaald niet
slechts hun aanhangers-van-het-eerste-
uur zijn ,die telkens weer de zalen vul
len; ook jongeren zijn er altijd in groten
getale aanwezig.
Ik zal de verschillende onderdelen van
het „Recital 1965" niet gaan analiseren,
want waar het op aan komt bij „Les frè
res Jacques" is de grandioze totaalindruk,
Die indruk krijgt de ene keer een krach
tige stimulans van een sterke tekst, de
andere keer zal, bij een zwakkere tekst,
de uitvoering de doorslag geven; maar er
is geen enkel nummer dat als geheel be
neden het algemene niveau blijft.
Hoe hoog dat niveau is, heeft het opge.
togen publiek in de uitverkochte Haar.
lemse schouwburg gisteravond weer kun
nen constateren en het heeft er met geest,
drift op gereageerd. Zelfs na drie toegiften
kon het „Les frères Jacques" slechts met
moeite laten gaan. Het was danook een
kostelijke avond.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-berichten.
7.10 Dagopening. 7.20 Klassieke kamer
muziek (gr.). (7.30 Nieuws). 7.45 Radio
krant. 8.00 Nieuws. 8.10 Gewijde muziek.
8.30 Nieuws. 8.32 Lichte grammofoonmu-
ziek. 9.00 Voor de zieken. 9.35 Waterstan
den. 9.40 Klassieke grammofoonmuziek.
10.30 Kerken in Diaspora, Godsdienstige
uitzending. 11.00 Zang met instrumentaal
trio: gospels en negrospirituals. 11.15 In
't zilver: programma voor oudere luiste
raars. 12.00 Volksdansen van Zuid-Ameri-
ka (gr.). 12.27 Mededelingen t.b.v. land
en tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.40 Variant:
lichte muziek en reportages. 13.30 Herfst-
klanken (gr.). 14.00 Klassieke grammo
foonmuziek. 14.45 Voordracht van gedich
ten. 15.05 Musiciana: muzikale herinne
ringen. 15.30 Voor de vrouw. 16.00 Klas
siek vierhandig-pianospel (opn.). 16.30 Dui
zendschoon: tulpen, lezing. 16.45 Vocaal
ensemble: klassieke en moderne liederen.
17.05 Lichte orkestmuziek uit Parijs (gr.).
17.30 Populair orgelconcert. 18.00 Koor
zang. 18.20 Licht instrumentaal trio. 18.35
Akkordeon-orkest en zang. 18.55 Op het
woord af, praatje. 19.00 Nieuws en weer-
praatje. 19.10 Radiokrant. 19.30 Volkslied
jes. 19.50 Klassiek strijkkwartet. 20.10
Prisma: gevarieerd programma. 20.50
Geestelijke liederen (opn.). 21.20 Show-
schouw: makers van muziek in film en
musical. 22.20 Boekbespreking. 22.30 Nws.
22.40 Wijd als de wereld: internationale
oriëntatie in kerk, zending en oekumene.
23.00 Lichte grammofoonmuziek. 23.55
24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 9.40
VPRO. 10.00 VARA. 13.00 AVRO.
16.00 VPRO. 21.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws, ochtendgymnas
tiek en socialistisch strijdlied. 7.23 Lichte
grammofoonmuziek. 8.00 Nieuws. 8.10
Lichte grammofoonmuziek (verv.). 9.00
Te land en te water, informatief program
ma voor weg- en waterweggebruikers,
VPRO: 9.40 Morgenwijding. VARA: 10.00
Schoolradio. 10.20 Romantische grammo
foonmuziek. 11.00 Nieuws. 11.02 Voor de
huisvrouw. 11.40 Klassieke liederen (gr.).
12.00 Ritmisch strijdorkest. 12.27 Medede
lingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Over
heidsvoorlichting: Uitzending voor de land-
bouw. 12.40 Elektronisch orgelspel: lichte
muziek. AVRO: 13.00 Nieuws. 13.10 Actua
liteiten. 13.30 Stereo: Bariton en piano:
moderne liederen. 13.55 Stereo: Kerkor
gelconcert 14.15 Bij de tijd en bij de
thee, gevarieerd programma. 15.35 Licht
instrumentaal ensemble. VPRO: 16.00
Nieuws. Daarna: Handenarbeid in het na
jaar, praatje (II). 16.15 Leven met het
lied, programma over het volkslied. 16.45
Nieuwsdienst voor nieuwsgierige kinde
ren. 16.49 Voor de jeugd. 17.30 Muzikale
aanwinsten. 17.50 Actualiteiten. 18.00 Nws
18.15 Deze week, praatje. 18.20 Uitzen
ding van de Communistische Partij van
Nederland. 18.30 Jazz-rondo: Nationaal
Jazzconcours te Scheveningen. 18.50 Cri-
tisch commentaar. 19.00 Voor de jeugd.
19.30 Lezen en schrijven: letterkundig
programma. 20.00 Nieuws. 20.05 Koorts,
hoorspel. 20.15 Wiener Festwochen 1965:
Moderne orkestmuziek (opn.). 2.45 De
vierde zitting van het Concilie in Rome,
een tussentijds verslag. -VARA: 21.00
Theaterorkest, koor en zangsolisten: lich
te muziek. 21.40 Grand Gala du Disque
Classique: New Philharmonia Orchestra
en solisten: klassieke en moderne muziek.
(In de pauze: 22.30-22.40 Nieuws). 23.30
Even naplaten. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. (F.M.-kanalen). NRU-
GEZAMENLIJK PROGRAMMA.
9.00-13.00 Voorbereid door AVRO.
13.00-16.00 Voorbereid door KRO.
16.00-18.00 Voorbereid door AVRO.
NRUAVRO: 9.00 Nieuws. 9.02 Orkesten
parade (opn.). 10.00 Nieuws. 10.02 Operet
temuziek (gr.). 11.00 Nieuws. 11.02 Zet 'm
op: licht muziekprogramma. 12.00 Nieuws
12.02 Lichte orkestmuziek en zangsoliste.
12.30 De Johan Willem Friso kapel.
NRU/KRO: 13.00-16.00 Instuif: gevarieerd
muziekprogramma. (13.00-13.02 Nieuws;
14.00-14.02 Nieuws; 15.00-15.02 Nieuws).
NRU/AVRO: 16.00 Nieuws. 16.02 Dansen
semble. 16.15 Licht orkest en zangsolisten.
16.45 Orgelspel. 17.00 Nieuws. 17.02-18.00
De zingende bougie: gevarieerd platen-
programma voor automobilisten.
BRUSSEL. 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03
Lichte muziek. 12.40 Weerbericht, mede
delingen en SOS-berichten. 12.45 Persover
zicht. 12.50 Beursberichten en program
ma-overzicht. 13.00 Nieuws en weerbe
richt. 13.20 Klassieke muziek. 14.00 Nws.
14.03 Schoolradio. (15.00 Nieuws). 15.45
Musicalmuziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beurs,
berichten. 16.09 Lichte muziek. 17.00 Nws,
weerbericht en mededelingen. 17.15 Orgel
muziek. 17.30 Poolse folkloremuziek.
18.00 Nieuws. 18.03 Voor de soldaten. 18.28
Paardesportberichten. 18.30 Voor de auto
mobilisten. 18.45 Sportkroniek. 18.52 Lich
te muziek. 19.00 Nieuws, weerbericht, ra
diokroniek en het weer bij ons. 19.40
Avondstemming. 20.00 Klassieke muziek,
20.30 Operettemuziek. 21.30 Jazzmuziek.
22.00 Nieuws en berichten.
VOOR DONDERDAG
NEDERLAND I
NCRV: 14.30 Voor de vrouw. 15.05 Pau
ze. NTS: 15.15-15.45 Teleac: Kennis van
textiel (les 5). 19.00 Nieuws in het kort.
19.01 Klaas Vaak. 19.05 De Verrekijker:
Internationaal jeugdjournaal. 19.15 Van
gewest tot gewest: regionaal journaal.
NCRV: 19.35 De Lucy Show. NTS: 20.00
Journaal. NCRV: 20.20 Nacht in de mid
dag, TV-spel. 22.15 Attentie: actualiteiten
rubriek. 22.40 Het grafschrift van Biblios,
een reisoverpeinzing. NTS: 22.45-22.50
Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nieuws in het kort. VARA:
20.01 Een zekere Brent, thrillerfeuilleton
(deel 1). 20.25 Oh what a lovely war, sa
tirische muzikale komedie. NTS: 22.25
Journaal. 22.30-23.30 Turnen: reportage
van een ontmoeting tussen de beste tur
ners uit Europa te Lugano.
NEDERLAND I
NOT/NTS: 10.45-11.35 Schooltelevisie
NTS: 19.00 Nieuws in het kort. 19.01 Klaas
Vaak. AVRO: 19.05 De Dick van Dyke
Show. 19.30 Televizier. NTS: 20.00 Jour
naal en weeroverzicht. AVRO: 20.20
AVRO's Internationale Ijssterrenparade
21.20 Alleen voor U, show. NTS: 22.20
Grand Gala du Disque (Classique 1965)
New Philharmonia Orchestra en solist
klassieke en moderne muziek. In de pau
ze: Officiële uitreiking van de Edisons
Plm. 23.15-23.20 Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nieuws in het kort. KRO
20.01 Das kleine Hofkonzert, operette
21.45 In een goed blaadje, programma
over nieuwe bladen op de zondagse lees
tafel. NTS: 22.10-22.15 Journaal.
Gerhardt Naaktman. Een levensgroot
naaktbeeld van de bekende Duitse schrij
ver Gerhardt Hauptmann, dat geen ge
nade kon vinden in de ogen van de au
toriteiten van de plaats Steinheim aan
de Weser, heeft een nieuwe koper ge
vonden. Het beeld stond aanvankelijk op
het schoolplein van een nieuwe onder
wijsinstelling voor jongens en meisjes,
Naar aanleiding van protesten had de in
Italië wonende beeldhouwer Willi Hum-
pert het beeld al voorzien van een vijge
blad, doch de overheid vond het beter
het geheel te verwijderen.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG. Het ziet er naar uit
dat de rijkssubsidieregeling bij aan
kopen van beeldende kunst in de naaste
toekomst gewijzigd zal worden. Het be
drag dat het rijk voor de subsidie aan
particulieren die Nederlandse kunst ko
pen, uittrekt, zal aanzienlijk verhoogd
worden, van 350.000 tot 500.000; an
derzijds overweegt men het percentage op
de koopsom te verlagen van 35% tot 30%.
Tot nu toe stelde het rijk aan de bona
fide kunsthandel en voor bepaalde ten
toonstellingen jaarlijks een som beschik
baar waaruit een soort „aankooppremie"
werd uitbetaald aan particulieren die een
kunstwerk kochten waarvan de prijs tus
sen de 30 en 2500 lag.
Tevens wordt overwogen het plafond
van het aankoopbedrag op te trekken tot
3000.-.
Was de subsidiepot eenmaal uitgeput
en dat gebeurde meestal gauw dan kon
geen korting meer gegeven worden, dit
had een averechtse uitwerking op de koop
lust van het publiek
De elfde kinderboekenweek, die het the
ma „Het kind en de dierenwereld" heet,
steravond ingeluid met een feestelijke
bijeenkomst in het aquarium van Artis in
Amsterdam. Het hoofd van de afdeling
toneel en letteren van het ministerie van
Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk
werk, de heer H. Michaël reikte hier de
prijs voor het kinderboek van het jaar,
een bedrag van 1000 gulden, uit aan de
schrijver van „Het Sleutelkruid", de Am
sterdamse journalist-auteur Paul Biegel.
Verder gaf de Haagse poppenspeler
Guido van Deth een voorstelling waarin
hij zijn visie gaf op het bekroonde kinder
boek.
Advertentie
25 cent per rol
RED BAND- ROOSENDAAL
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboeken
boekenboeken WIJ ONTVINGEN
boekenboeken
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
„De Nederlandse munten" is een uitga
ve in deserie AULA-boeken HET SPEC
TRUM te Utrecht, waarin dr. H. Enno
van Gelder de lotgevallen van de mun
ten behandelt. Al van de zesde eeuw af
komen er Nederlandse munten voor.
In de AMBO-boekenreeks (van 2 uitgeve
rijen, DE FFONTEIN, Utrecht en Uitgeve
rij Westland, Merksem) verscheen „Rond
om de leegte" door dr. Com. Verhoeven,
een bundeling van des essays: „Wat is
ritus?". „De buitenkant van het verdriet",
Filosofie van de troost", „Symbool en
crisis", „Filosofie van het applaus" en
„Rondom de leegte".
„Bomen" is het onderwerp in een uit
gave van de MEULENHOFF-NATUUR-
GIDSEN, geschreven door J. Bretaudeau
en geïllustreerd door A. le Faou met
een bewerking voor het Nederlandse taal
gebied door dr. B. Hubert. Het doel is
wandelaars op de hoogte te stellen van
de bomen in bossen, parken en tuinen.
„De Amsterdamse makelaar" is be
schreven door Hub. Broekhuis in een
uitgave van de Uitgeversmaatschappij
C. A. J. DISHOECK uit Bussum.
Het met de Pulitzerprijs 1965 bekroon
de boek „De wachters van het huis" van
Shirley Ann Grau is verschenen als Ne
derlandse uitgave (vertaling Elly Vermoo-
ten) bij de n.v. Uitgeversmaatschappij
ELSEVIER te Amsterdam.
Als „Aula-boek" (wetenschappelijk poc
ketboek) onder hoofdredactie van prof.
dr. F. J. J. Buytendijk) is verschenen
„De biologische en culturele evolutie van
de mens" door Theodosius Dobhansky;
prof. dr. C. E. B. Bremekamp verzorg
de de vertaling
„Paulina 1880", geschreven door Pierre
Jean Jouve en vertaald door Ruth Wolf,
is verschenen bij H. P. LEOPOLDS Uit
geversmaatschappij n.v. te 's-Gravenhage.
De Uitgeverij CONTACT in Amsterdam
en Antwerpen heeft een fraai fotoboek la
ten verschijnen over „De zelfportretten
van Vincent van Gogh", waarbij
Fritz Erpel een beschrijving geeft. De ver
taling is van L. P. J. Braat.
„Beatrix-Claus" is een journalistieke do
cumentaire over de verloving, samen
gesteld door Gerard van den Boomen en
Han Lammers en uitgegeven door
KRUSEMAN in Den Haag.
Voor de boeken van mevrouw W. den
Hollander-Bronder die haar debuut maak
te met „Land van zon en wijn", bestaat
grote belangstelling. Daarvan verscheen
al een zesde druk. Daarna volgde „Vol
wassen mensen huilen niet" (vierde druk)
en thans is bij KOSMOS te Amsterdam
en Antwerpen verschenen „En de boer
hij ploegde voort", waarin zij eveneens
vertelt van het boerenleven in Frankrijk,
waarheen zij met haar Nederlandse fami
lie uit Zuid-Holland geëmigreerd is.
Wij hadden gisteravond slechts behoef
te aan pretentieloos amusement en dat
kon de VPRO in haar uitzending via Ne
derland 1 ons niet bieden. Men zou ook
kunnen stellen: uiteraard niet bieden en
daaraan dan de vraag moeten toevoegen,
of dat pleit voor deze omroep.
Met de Amerikaanse film „Happy Anni
versary" bood de AVRO ons op de an
dere zender wel de mogelijkheid tot pure
ontspanning. Onder regie van David Mil
ler bewees David Niven hierin opnieuw
zijn veelzijdig talent. Nu zette hij op
smaakvolle wijze de beproefde vaderfi
guur neer van een Amerikaanse familie
klucht (voordien reeds een Broadway-
succes) en hij vond daarbij onder meer
leuk en gestroomlijnd tegenspel van Mit-
zi Gaynor (als zijn vrouw) en van twee
kinderen, die volwassen acteurs bleken.
Elisabeth Wilson speelde daarbij prachtig
het bijrolletje uit van de levenswijze,
trouwe dienstbode, die gniffelend de moei
lijkheden van dit voorbeeldig gezin volgt
en wel weet dat alles weer goed komt.
En wij mogen wel aannemen dat talloze
vaders en moeders in deze opeenstapeling
van verwikkelingen grinnikend en gnui
vend en misschien ook wat gerustge
steld situaties herkenden die zich ook
in hun eigen huwelijk en gezinsleven
voordeden.
BRUSSEL Te Brussel is op 83-jarige
leeftijd de Belgische kunsthistoricus Leo
van Puyvelde overleden. Hij heeft te Leu
ven gestudeerd en werd al op vrij jeug
dige leeftijd hoogleraar in de kunstgeschie
denis aan de universiteit van Gent. Tij
dens de eerste wereldoorlog verbleef hij
in Nederland waar hij in aanraking kwam
met de moderne richting in de schilder
kunst. Tijdens de tweede wereldoorlog
werkte hij in Londen,
