HET LAND ACHTER
DE BERGEN
u
PANDA EN DE MEESTER-MACHINIST
1
POLLE, PELLI EN PINGO
r
Rechter Tie en het geheim van het landhuis
KRAMMETJE FOK
U 2E 2 I van de week
Ons vervolgverhaal
door John Botvland
door dr. Robert van Gulik
VRIJDAG 29 OKTOBER 1965
25
(Vertaling Margot Bakker)
1. torenaDirecht
2. sloopllntarwe
3. poetslEeparia
4. danigeWeidool
5. gelukrAalabel
6. bronstAalarie
7. vetereGeloket
8. stompaTeruzie
9. lakeieDerogge
10. druif 1 Inkraan
11. vre estEltante
12. gelageWinotie
13. paletrleradio
14. kaderoNdemelt
we touen een schoorsteen
voor ie bouwen1 je
KUNT TOCH NIET MIDDEN
INDE KAMER ERWTENSOEP
N 1
B
NEDERLAND DRINKT MEER BIER
ft
I
MWVWWWWVWVWWW
4)
„Wordt het nu niet erg kostbaar,
steeds maar in hotels te wonen?"
Het was een doelbewuste vraag. Clay
more wilde zo graag weten, hoe de
piloot er financieel voorstond. „Maar
u zult wel een goed betaalde baan
hebben." Hij zuchtte. „Hoe het komt
weet ik niet, maar het is alsof je al
tijd geld te kort hebt."
Leary schoot in een bulderende
lach.
„Knaap, daar zeg je een waar
woord! Ik zit altijd aan de grond.
Maar ik had gedacht dat men in
jouw vak
„O, ik kan me best redden. Ik heb
geen werkelijke geldzorgen."
„Dan mag je blij zijn, neem dat
van mij aan. Drommel, ik wil trou
wen, maar ik kan het me niet ver
oorloven."
Met die opmerking vaagde hij Clay
more's hoop weg. Als Leary een hu
welijk overwoog, was het niet waar-
schijnlijk dat hij medeplichtige zou
willen zijn in een misdadige onder
neming. Maar wat de Canadees
daarna zei, gaf Claymore weer enig
vertrouwen.
„Zeg, wil je eens een foto van mijn
meisje zien? Een echt wijfje, reken
maar." Hij haalde zijn portefeuille te
voorschijn. „Dat is ze," zei hij en
hield Claymore een geglansde foto
voor. „Wat zeg je me daarvan?"
Claymore bekeek de foto zorgvul
dig. Het blondje met de harde trek
ken, gekleed in nauwsluitend tricot
en een jasje met lovertjes, was wel
het laatste dat hij verwacht had.
„Wilda werkt in een nachtclub in
Detroit. Een prachtwijfje, nou?"
„Ja, dat zeker." Hij staarde de pi
loot aan, die stompzinnig lachte; hij
kon er geen ander woord voor vin
den. Gek, dat een man zin had met
dat soort vrouw te trouwen. Toen
moest hij inwendig lachen. Hij was
wel een man om over vrouwen te oor
delen. Er was een tijd geweest, waar
in hij Helen als het toppunt van vrou
welijke aantrekkelijkheid had gezien.
Ten minste, dat moest wel, anders
zou hij niet met haar getrouwd zijn.
Hij kon er zich overigens niets van
herinneren.
„Ja, eh een prachtvrouw," zei
hij eindelijk, beseffend dat hij haar
diende op te hemelen. „En eh zo
ongelooflijk lief."
„Dat is ze zeker." Leary nam de
foto van hem aan en borg het plaatje
weer in zijn portefeuille op. „Ja, dat
is ze zeker. En daar zit hem de
kneep. De helft van alle mannen die
ze kent, wil met haar trouwen."
„Maar ze heeft jou de voorkeur ge
geven. Wel een compliment."
Gelukkig speurde Leary niet naar
een diepere bedoeling in die laatste
opmerking. „Ja, ze zou de volgende
week met me trouwen, als er dat ene
bezwaar niet was. Ik bezit geen cent
en je kunt van een vrouw als zij niet
verwachten, dat ze bereid is op een
houtje te bijten. Drommel, ze ver
dient meer dan ik. En er hangen ke
rels om haar heen, die best bij kas
zijn. Ik heb eenvoudig geen kans."
Claymore dronk zijn glas leeg en
speurde om zich heen naar de kel
ner. Wat hem betreft had hij zijn
avond niet nuttiger kunnen besteden.
Hij was ervan overtuigd de piloot te
kunnen gebruiken, als hij verstandig
te werk ging. Het zou riskant zijn en
veel tijd kosten, maar Claymore kon
het zich veroorloven te wachten. Op
dat ogenblik verlangde hij niet meer
dan een afspraak voor een volgend
gesprek. Voor die avond had hij vol
doende bereikt. Plotseling kwam hij
op een idee.
„Ja, ik snap hoe je tegenover geld
staat," zei hij. „Vrouwen, tot en met
de beste, lijken soms een klein soort
wonderen te verwachten. Vanmorgen
nog zat Helen in een modeblad te bla
deren. Zij las een of ander over Ame
rikaanse nylonkousen, die volgens
dat artikel heel wat beter waren dan
Engelse. Ze zei tegen mij, dat ik haar
wat van die Amerikaanse nylons
moest bezorgen!" Hij dwong zich tot
een lach. „Stel je voor! Ik kon haar
niet aan het verstand brengen, dat ik
geen Amerikaanse artikelen kan ko
pen, enkel en alleen omdat de bank
een kantoor in Amerika heeft."
Leary bulderde weer van het
lachen; de whisy die hij gedronken
had, begon te werken. „Vrouwen.
Hilda is net zo. Komt op de gekste
ideeën. Wat een meid!"
Claymore keek nadrukkelijk op zijn
horloge. „Lieve help! Ik wist niet dat
het al zo laat is. Ik moet er van
door". En hij ging, zonder zich door
de Canadees te laten weerhouden.
Leary zou pas over ongeveer een
maand weer in Fayton komen. „Bel
me op de bank op, als je weer hier
bent," zei hij. „Wij moeten nog eens
een avond praten. Ik heb een plezie
rige avond gehad."
Hij ging het hotel uit en reed lang
zaam naar huis. Als Leary geen con
tact meer met hem opnam, was er
niets 'gebeurd. Maar belde de Cana
dees hem werkelijk, dan... Hij had
drie weken om zijn volgende zet te
overwegen. Claymore voelde zich
diep voldaan over het feit, dat hij
het kwalijke zaad in het denken van
de piloot had gezaaid. Voorzichtig, je
moet in dit stadium zo voorzichtig
zijn, hield hij zich voor. Als Leary
hem werkelijk belde en bijvoorbeeld
enkele paren Amerikaanse nylonkou
sen had meegebracht... Het was bij
zonder aangenaam, ontdekte Clay
more, schikkingen te treffen om het
denken van een ander zodanig te be
ïnvloeden, dat hij je opdrachten zou
aanvaarden.
Het duurde bijna een maand, eer
Claymore weer iets van de piloot
boorde. Toen de harde Canadese
stem hem door de telefoon in de oren
klonk, kwam Claymore tot ontspan
ning; hij voelde de gejaagdheid, die
vrijwel ondraaglijk was geworden,
van zich afvallen en er kwam een
soort tevredenheid voor in de plaats.
(Wordt vervolgd).
krtrtrt/WyVIA/WWWWW\Art/W\ANWVWWVWWWWWWWMI/WWV/\AIVMWWWMM»AA/WW\/VWAAAAAAAArt/WVWWWWtAIWMWMWWMIIMW\Aft
De gloriedagen van Sterke Mannen
zijn gelukkig voorbij, maar als de
wereld er ooit nog een nodig zou heb
ben dan houdt Butty Sugrue, de 42-
jarige waard van „The Admiral Nel
son" in Kilburn, Londen, zich beleefd
aanbevolen. Butty is een allround
krachtfiguur, maar zijn grootste kracht
zetelt toe hin zijn gebit, zoals hij dezer
dagen weer eens bewijzen zou door een
500 cc motorfiets met vol gas in be
dwang te houden. Helaas brak tijdens
de demonstratie het touw, waardoor
de motorrijder in een greppel beland
de en Butty een fraaie salto achter
waarts maakte. Daardoor niet ontmoe
digd, ontbood de heer Sugrue zijn bar
meisje Kathleen Gaffney (210 pond
schoon aan de haak), zette haar op
een stoel en tilde stoel en dame met
zijn tanden op. Hij heeft nu een prijs
van 5000 gulden uitgeloofd voor iedere
caféhouder in Europa, die hem met
hand en tand de loef zal afsteken.
Horeca-exploitanten, gaat u gang!
NUMMER 42
Horizontaal: 1. geogr aanduiding, 3. zee
vogels, 8. lidwoord, 10. vruchtje, 12. oude
munt, 14. schaap, 15. werelddeel, 16. naai
gerei, 17. sluis, 19. woonschip, 21. baardje,
23. steen, 25. Europeaan, 26. zangstem, 28.
meisjesnaam, 29. pl. op Ameland, 31. waar
nemend president, 32. pl. in Italië, 34.
hoefdier, 35. elk, 37. rivier (Spaans), 38.
pl. in Limburg, 39. muziekinstrument, 40.
vogel, 42. reeds, 43. ik 44. aanw. vnw., 45.
vis, 46. meisjesnaam, 47. stuk grond, 48.
nauw, 50 oud (Eng.), 52. voorzetsel, 55.
huisdier, 57. pl. in N.-Holland, 60. lid
woord, 61. pl. in Italië, 63. noodsein, 65.
Chin, maat, 66. drank, 67. toets alleen.
Vertikaal: 1. rivier in Siberië, 2. bijb.
naam, 3. aanhaling, 4. langzaam, 5.
jongensnaam 6. jongensnaam, 7. zelfkant,
8. in dat geval, 9. titel, 11. verdriet, 12.
spoedig, 13. vlug, 14. cijferen, 18. me
vrouw (Ital.), 19. groente, 20. vallei, 22.
omroepvereniging, 24. land in Europa, 25.
keurtroep, 26. hevig, 27. slang, 30. kleding
stuk, 32. jongensnaam, 33. meisjesnaam,
34. hier, 36. drijfnat, 38. huid, 40. Duits
pers. vnw. 41. open plek in het ijs, 46.
heldendicht, 49. makker, 51. klap, 53. ake
lige, 54. tot nader order, 55. steen, 56.
soort, 58. eenh. v. stroomsterkte, 59 insect,
60. inhoudsmaat, 62. zangnoot, 64. vaar
tuig.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be
zit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL no. 41
15. strikeTeleger
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
A .A>V v'
Uï-Sto
«TIP N»8UN IOGMTCV
42. Nadat alle reizigers de plaatsen weer hadden in
genomen, die zij vlak daarvoor hadden verlaten, zette
de trein koers naar het volgende station. Panda die
erg benieuwd was geworden naar het reisdoel van de
vreemde passagiers keek met extra belangstelling naar
deze halte uit. Hij was dan ook de eerste die hem in
de verte ontdekte. „HeeMaar dat kan toch niet.
prevelde hij zijn ogen opensperrend. Onzeker trok hij
de machinist aan de mouw, maar deze was juist weer
begonnen aan het Lied van de Trein en hij hield er
niet van om onder het zingen lastig gevallen te wor
den. Hij wenkte dus af en liet aandachtig zijn stem
banden trillen. Nu moest Panda zijn ontdekking dus
helemaal alleen verwerken en hij keek verbijsterd om
zich heen toen ze het station binnenrolden. „Z-zou ik
soms w-wagenziek zijn.vroeg hij zich af. „Maar
nee.het is toch allemaal echt.die perrons.
die pilarenDit is hetzelfde station van daarstraks
Het eerste van de twee stations die we pas hebben
aangedaan.
(VI
FOEI, IK MOET NAAR
BUITEN - IN DIE
ROOK HOUD IK
HET NIET UIT
VUKo, J0N6ENS, ZEEROB S
HUIS STAAT IN BRAND
r
192j6-J
55
60
65
r
59
63
64
40J
Beschikbaargekomen hoeveelheid
biei;wijn en gedistilleerd per jaar
per (nwonerpn liter)
19Z7 '50 '55 '60 1964
Bier l^pjQ
Wijn
.Gedistilleerd
(in ia5Qvd.V.)
3. Rechter Tie, geheel in zijn rol van
ambtenaar bij de volkstelling, heeft de ser
geant beleefd om nieuwe paarden ver
zocht. Terwijl de soldaten de paarden ge
reed maken, vraagt de rechter hoever ze
nog van Lai's landhuis af zijn. De ser
geant kijkt hem eens onderzoekend aan.
„U zult het nog wel voor het donker
wordt halen, meneer. Als u het bos door
bent, dan ziet u al gauw het enige dorp
in deze streek. Daar zullen ze u wel de
kortste weg door de velden wijzen". De
sergeant trekt eens aan zijn snor en
voegt er dan bij: „Met de goede paar
den die ik u geef, bent u er dan wel in
een uur of drie". Tsjiao Tai heeft zich
zelf nog een beker wijn ingeschonken,
want het smaakt hem best. „Gezondheid,
sergeant! Je soldaten zien er keurig uit,
maar zijn die zes lui alles wat je hier
hebt?" „Dat is meer dan genoeg", bromt
de sergeant. „Het is een saai leven hier.
want we liggen hier ver van het drukke
handelsverkeer. Bovendien fis de volgen
de post de grenswacht, en daar ligt een
luitenant met veertig man cavalerie.
Rechter Tie vindt dat de sergeant er wel
intelligent uitziet en daarom vraagt hij
zo langs zijn neus weg: „Wat is er eigen
lijk loos met dat landhuis van Lai? Ik
heb gehoord dat het een soort vesting is!"
A-V
ifïSr.-rt
374. In de boom luisterde de Gemasker
de ademloos naar het voorbijsuizen van
de gladde ijzers.
Hij had gezien, dat Brammetje de laat
ste was van het groepje van drie, dat
de leiding in de Twaalfstedentocht had
genomen.
Zzzzzzoeffffdat was dus de eerste.
Zzzzzoeffffdaar ging de tweede
schaatser voorbij. Met trillende handen
omvatte de Gemaskerde de knuppel en als
een pijl uit de boog kwam hij uit de holle
boom tevoorschijn.
Zzzzzoeffff.dat was de derde schaat
ser! Op zijn muts plofte het zware hout
neer en de man, die de handen in zijn
zakken moest houden om te voorkomen,
dat de broek afzakte, viel plat op het ijs.
0
De mond van de Gemaskerde viel open
en zijn ogen werden zo groot, dat ze
bijna niet meer achter de spleten van het
masker pasten.
„Jij bent Brammetje Pok niet," riep hij
nijdig.
„Nee, daar heb je gelijk in", zei de
schaatser duizelig.
„Maar Brammetje reed toch achter
aan," snauwde de Gemaskerde.
„We hebben net van plaats verwis
seldzuchtte de ander, die nog nau
welijks begreep wat er gebeurd was.
„Dat had je niet moeten doen!"
schreeuwde de Gemaskerde en de ander
stamelde, dat hij het zo niet bedoeld had
en voortaan nooit meer achteraan zou
gaan rijden. Maar toen was de Gemas
kerde al via kleine slootjes door het land
aan het schaatsen om Bram weer vóór
te komen en een nieuwe val op te stel
len.
