Joegoslavisch medicijn tegen
kanker genas vrouw in Italië
Als je vrouw zwart is,
vind je geen kamers
|Hé!|
Idee!
KAAS
OM
KAAS
Kachel is geen goede brandkast
Voor
rokers
met
een
eigen
stijl
mm
GF GFF
GOLDEN FICTION
Slordigheid met bankpapier
bezorgt Nederlandse Bank
dagelijks extra werk
Dit staat er
in de nieuwe Eva!
v
Jonge Hagenaar ervaart:
Duiven in Keulen
worden vogelvrij
GOLDE
FICTIO
GOLDEN
FICTION
droqe
Rijp, vol smaak
en toch zacht
DINSDAG 23 NOVEMBER 1965
11
„Geen wondermiddel waar
men zich grote illusies
over moet maken
Geen nadelig gevolg
res uit de Zuiditaliaanse plaats Bari
had een maand geleden het nieuwe
Joegoslavische middel besteld. Omdat I
tij door haar arts al was opgegeven en
als ongeneeslijk gold, had die geen be
zwaar tegen gebruik van het middel.
Kort nieuws
Een kamertje, waarin het bed en de wieg nauwelijks passen. Geen moge
lijkheid om een kachel te stoken. En geen kans op een huis. Tot zover wij
ken de omstandigheden van Chris Harteveld (30 jaar), zijn vrouw en zijn
pas geboren zoontje Michael maar weinig af van de duizenden woning
zoekenden in Den Haag. Dit gezinnetje echter, kan ook geen kamers krijgen.
Een „inwoning" waar met de kou een kachel kan branden. Want mevrouw
Harteveld is niet in Nederland geboren. Zij is zwart.
Da's hele
andere kaas!
Da's een sneetje
Da's een
boterham met
een plak jonge
plus een plak
oude kaas
Artis-oppassers naar
Blijdorp vice versa
Met het puur-witte mondstuk
Exclusieve melanges
van pure ongesausde
tabakken
EEN LAURENS PRODUKT
Niet aankomen
Nieuw! Zó wonen burgemeesters. Binnenkijken bij burger
vaders: interessante interieurstudie in kleur.
Feestdagen in aantocht. Eva speurde in heel veel winkels naar
leuke surprises van 1,- tot 100,-.
Geestig marionettentheater. Gerard Walden en Berry Kievits
houden beroemdheden aan het lijntje (van Wim Sonneveld tot
Rita Corita).
En... nog véél meer! Even Eva kopen (los nummer ƒ0,55).
Of - nog beter - word abonnee 5,85 per kwartaal). Krijgt u
Eva wekelijks thuis. Kost trouwens minder. Schrijf een kaartje:
'Ik abonneer mij op Eva' aan Eva, afd. abonnementen, Postbus
163, Leiden.
Eva is van nu. Eva is énig!
m
Couture
confectie
bewijzen dat
allurb en
duurzaamheid
nu vöor goed
verboVdeji
zijn:
de meest zorgeloze chic
van de moderne tijd
Van onze correspondent)
ROME Het Italiaanse ministerie
[sies moet maken en dat het zeker niet zal
helpen tegen het laatste stadium van de
ziekte, maar dat het in vele gevallen wan
neer men er vlug bij is, gunstige gevol
gen heeft gehad.
HET MIDDEL wordt nu door de medi-
van Gezondheid heeft m ziekenhuizen faculteit van de universiteit in Bel-
toestemming gegeven een Joegosla-1 grado onderzocht en zal binnenkort in de
visch middel tegen kanker te gebrui- ziekenhuizen van Joegoslavië gratis ter
ta. Proeve,he, middel. H.T.S
genaamd, hebben tot dusverre geleid gunstige gevolgen heeft, het ter beschik-
tot mogelijk gunstige resultaten. king te stellen van ziekenhuizen in ande-
Een aan kanker lijdende apothefce- re landen.
1 Het middel wordt al vervaardigd door
een fabriek van farmaceutische artike
len in de stad Serajevo.
De kosten om het medicijn te vervaar
digen zijn niet hoog. Het is de bedoeling
dat door het buitenland alleen de verzend
kosten en de vervaardigingskosten wor
den betaald. Het Italiaanse ministerie
van Volksgezondheid is op zijn beurt
weer begonnen met het middel te onder
zoeken en toe te passen. Daarbij is in
ieder geval gebleken dat het middel geen
enkel nadelig gevolg heeft. Of het werke
lijk kanker bestrijdt zal natuurlijk pas op
den lange duur blijken.
DE VROUW was drie jaar geleden ge
opereerd wegens kanker aan de borst,
maar het kankergezwel was teruggeko
men. Tevens kreeg ze een gezwel in de
hals en een ernstige aandoening aan het
heupbeen. Na gebruik van het Joegosla
vische middel heeft de behandelende arts
vastgesteld dat de ziektekiemen aan de
borst geheel waren verdwenen, ook bij de
hals leek de uitzaai gestuit, daarentegen
woekerde de ziekte aan het heupbeen
door.
De vrouw ligt weliswaar nog in bed,
maar ze voelt zich veel beter. Natuurlijk
is er nu in Italië grote belangstelling voor
dit middel. Men is te weten gekomen dat
in Serajevo dr. Zejnilaghic reeds sedert
1949 studie maakt van de kankerbestrij
ding. Hij is begonnen de bloedlichaamp
jes te gaan vergelijken en heeft toen ge
zocht via chemische weg een middel te
vinden om de ontbindingsfactor van het
zieke bloed tegen te gaan.
Hij kwam daardoor op een tot nog toe
onbekend middel, dat volgens hem is sa
mengesteld uit de heel eenvoudige
delen, die in elke apotheek te vin
den zij. Hij zegt dat zijn middel geen
wonderen doet en dat niemand zich illu-
Advertentie
Opbouworganen. De staatssecretaris van
Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk
Werk, de heer C. Egas, heeft een sub
sidieregeling vastgesteld welke dient
ter vervanging van de uit 1957 dateren
de subsidieregeling voor de provinciale
opbouworganen. De regeling treedt met
terugwerkende kracht tot 1 januari 1965
in werking.
Ring terug. In een warenhuis in Den Haag
ontdekte een 19-jarig meisje aan de
hand van een verkoopster de ring, die
zij een jaar geleden was kwijtgeraakt,
nadat zij het sieraad even bij een toilet
van een dansgelegenheid had laten lig
gen. Zij haalde de politie erbij en de
verkoopster bekende de ring, die onge
veer 150 waard was op het dans
avondje te hebben weggenomen.
Gered. Een 21-jarige schimmel, die vele
jaren achtereen St. Nicolaas trouw had
gediend als deze zijn intocht in Waalre
deed, zou naar het slachthuis zijn ge
bracht, als de gehele bevolking van
Waalre daartegen niet in het geweer
gekomen was. Van alle kanten kwam
geld los, voldoende voor het „losgeld"
en ook nog voor een verzorgde oude
dag van de schimmel.
Vondst. Twee jaar geleden werden bij een
juwelier in Vroomshoop tal van kostba
re sieraden gestolen. Iemand die dezer
dagen in het Vroomshoopse gemeente-
bos wandelde, zag onder het mos iets
glinsteren en vond een deel van de des
tijds gestolen partij sieraden. Volgens
de juwelier zijn (iet de minst kostbare.
KEULEN In de Westduitse stad Keu
len wil men het voeren van de vele dui
ven, die zich vooral op en rondom de
dom bevinden, verhinderen en waar
schijnlijk zelfs verbieden. De autoriteiten
willen dat de duiven buiten de stad hun
voedsel zullen gaan zoeken. Mochten er
duiven zijn die niet wegtrekken en van
honger dreigen om te komen, dan zullen
te worden gevoerd, met graankorrels, die
Mijn gedrenkt in snelwerkend gif.
De duiven, die met groepen van hon
derden tegelijk boven de stad vliegen zijn
«en ware last, zo meent men in Keulen.
Voornamelijk in het centrum en speciaal
bij de Keulse dom, waar het hele jaar
door veel toeristen komen, houden de vo
gels zich op. Voor velen is het een attrac
tie, de duiven te voeren. De dieren beho
ren niemand toe, zijn dus in feite wilde
duiven, maar ze zijn zeer tam.
Oorspronkelijk wilden de Keulenaren,
net als in andere grote steden, een extra
bezienswaardigheid creëren, door een
duivenkolonie rond de dom in stand te
houden. Mede door de snelle voortplanting
van de duiven is deze opzet geheel uit
de hand gelopen. Het aantal duiven is nu
zelfs niet bij benadering te schatten. Het
loopt in de vele duizenden.
Chris Harteveld heeft het zó eens ge-
I probeerd, met een advertentie: GE-
\VRAAGD, MENSEN ZONDER VOOR
OORDELEN. Want de heer Harteveld
I heeft ervaren dat hij niet alleen maar
èen inwoning moet zoeken. Hij zoekt naar
een plaats, waar ook zijn vrouw mag wo
rn.
Mevrouw Harteveld (22 jaar) was leer
lingverpleegster toen zij haar man leerde
kennen. Zij spreekt, nadat zij nu twee en
een half jaar geleden uit Zuid-Afrika
kwam, zeer goed Nederlands. Zij zou een
geboren Nederlandse kunnen zijn. Als zij
niet zwart was. Met het kroeshaar van de
negerin uit Zuid-Afrika.
Haar man: „Ik weet dat duizenden er
zo beroerd aan toe zijn als wij. Maar on
ze moeilijkheden zijn onoverkomelijk'
Ondanks alle zorgen (Michael is te vroeg
geboren, heeft een verwarmde kamer no
dig) is de heer Harteveld reëel gebleven.
Hij ziet een huurhuis als een ideaal voor
de verre toekomst, zoals duizenden op de
vervulling van die wensen moeten wach
ten. Hij kan een forse huur betalen, maar
huurwoningen zijn er niet. Hij wil voor een
inwoning ook de verlangde fancy-prijzen
betalen. Maar zij zijn er niet. Niet voor
hem.
Ervaringen? Op de Schenkweg, bij
voorbeeld, was een inwoning in kannen
en kruiken totdat de toekomstige hospita
mevrouw Harteveld zag. Het ging niet
door. De heer Harteveld wilde zeker zijn
en nam de proef op de som. Hij belde
even later op, zei „met Smit". De hospi
ta aarzelde nog even, vroeg of hij Ne
derlander was, of zijn vrouw Nederland
se was en of zij ook in Nederland was
geboren. De heer Harteveld-Smit loog:
hij zei „ja" en kon de kamers krijgen.
Het diende tot niets, maar de heer Har
teveld had het bewijs.
,Dat bewijs is zo moeilijk", zegt hij.
Een ander geval: kamers in een flat aan
de Zuidlarenstraat. Alles in kannen en
kruiken. Maar men wil nog wel even
kennis maken met mevrouw Harteveld.
De schrikreacties blijven uit, op dat mo
ment. Als de verhuizing zal plaatsvinden,
krijgt de heer Harteveld zijn eerste
maand huur 200 gulden terug. Het
gaat niet door. Waarom? dat zeggen de
zoons van de kamerverhuurster niet.
De heer Harteveld blijft reëel. Hij is
slachtoffer geworden van oplichters.
„Maar ik zal echt wel niet de enige zijn.
Hij heeft een urgentieverklaring van de
huisarts. „Dat hebben zoveel mensen",
zegt hij. Hij weet dat het gemeentelijk
bureau „Huisvesting" ook niet ijzer met
handen kan breken, omdat er zoveel
noodgevallen zijn. Hij weet dat het moei
lijk is voor gezinnen om een inwoning te
vinden. Maar hij is wanhopig omdat hi:
moet zoeken naar „mensen zonder voor
oordeel".
Het geval van het gezin Harteveld staat
niet alleen.
In Den Haag staat ook een Surinaams
gezin man en vrouw zijn kleurlingen
voor dezelfde moeilijkheden. Zij heb
ben met hun acht maanden oude baby
onderdak gevonden bij de heer A. Haf-
fert. Meer dan zijn toch al te kleine wo
ning delen kon de heer Haffert niet. Zijn
huis was voor tijdelijk bedoeld, tot het
echtpaar andere kamers vond. Dat blijkt
niet mogelijk. De heer Haffert zei
Overal ontmoeten wij rassenhaat en de
woorden: „wat moet ik met die bruine
mensen of nikkers in mijn huis doen"
Tot voor kort was het echtpaar An
ders man en vrouw zijn onderwijzer en
onderwijzeres gelukkig. Zij waren
onderhuurder in een bovenhuis. Maar de
hoofdbewoner die zelf in een ander
gehuurd huis woont! heeft van een
andere onderhuurder meer kunnen krij
gen dan de 25 gulden per week, die het
Surinaamse gezin betaalde. Hij brak
huurbeschermingswet of niet de deur
open en zette het meubilair op straat.
De politie keek toe. „Een civiele
zaak" zeiden de agenten. „Ik kan dat niet
begrijpen" voegt de heer Haffert eraan
toe. „De een heeft niets en een ander
kan twee huizen huren".
Sinds enkele weken werken in Artis
dierenverzorgers uit Blijdorp en Amster
damse oppassers in de Rotterdamse die
rentuin. Deze uitwisseling heeft tot doel.
de verzorgers meer vertrouwd te maken
met de werkmethoden in andere dieren
tuinen. De „visite" duurt voor iedere ver
zorger veertien dagen en geschiedt per
toerbeurt.
In Artis bevinden zich trouwens nog
meer vreemde eenden in de bijt. Ge
durende enige tijd zijn nl. dierenstewards
van de KLM in Artisafdelingen werk
zaam om ruimer ervaringen op te doen
in de verzorging van dieren.
Advertentie
lUiumnt/h
WW.
///////////i
W/WL
U/Wh
Bij de Nederlandsche Bank in Am
sterdam weten ze er van mee te pra
ten: de Nederlander is slordig met
zijn geld. Vier man houden zich er
dag in dag uit bezig met beschadigde
bankbiljetten. Geld dat verbrand is,
in een wasmachine of in een toilet
is terechtgekomen, door dieren is aan
gevreten of geld dat in het blikje, dat
onder de vloer of in de tuin zo veilig
verstopt leek, half is vergaan. Heel
veel mensen komen ook op het idee
hun geld in de kachel te bewaren. Als
ze hem dan later aansteken vergeten
zjj het geld dat erin ligt. Of de kachel
wordt aangemaakt door een ander,
die onkundig is van de kostbare in
houd.
Onlangs verborg een dame in Den Haag
een paar honderd gulden, die zij met veel
moeite had gespaard, in de asla van de
kachel. Kort daarop werd zij ziek en
moest zij opgenomen worden in een zie
kenhuis. Toen zij weer naar huis mocht
spande de hele familie zich in om het
haar zo aangenaam mogelijk te maken.
En omdat het wat fris was, maakte een
dochter de kachel aan
Het geld was verkoold, maar de Neder
landsche Bank bracht uitkomst. De man
nen van de afdeling „beschadigde bank
biljetten" wisten de paar briefjes van
honderd en van vijfentwintig uit de as op
te vissen en te reconstrueren. De dame
kreeg al haar spaarcentjes vergoed.
Het is één van de ongeveer 3000 geval
len die men ieder jaar bij de bank te
behandelen krijgt en die ieder jaar leiden
tot de restitutie van 250.000 a 300.000 gul
den. Het is bovendien eeh van de een
voudige gevallen die men er onderhanden
krijgt. De vier specialisten, die allen een
opleiding kregen bij de drukkerij die voor
de Nederlandsche Bank de bankbiljetten
maakt, Joh. Enschedé en Zonen te Haar
lem, had er weinig moeite mee.
Zij weten alles van bankbiljetten: de
lettertypen, de watermerken en alle lijn
tjes waaruit de tekeningen op de ver
schillende biljetten bestaan.
helpen, zij het dan ten dele. Want slechts
een deel van het geld kon na een moei
zaam onderzoek van enkele weken ge
ïdentificeerd worden. En het gaat bij res
titutie om het herkenbare oppervlak. Als
van een bankbiljet driekwart wordt terug
gevonden wordt het voor driekwart ver
goed, bij de helft de helft en bij een kwart
een kwart. Het is niet nodig dat de num
mers nog te zien zijn. Er wordt overigens
alleen vergoed als bij de beschadiging
geen opzet in het spel is geweest.
Dat de helft van een bankbiljet vergoed
wordt komt zeer vaak voor. Het is op
merkelijk hoeveel mensen een half bank
biljet in betaling aannemen, meestal
briefjes van tien en een enkele keer een
van vijfentwintig. Iedere week zijn het er
Van groot belang is dat men verbrande
bankbiljetten niet aanraakt. Als ze tot as
verpulveren is het bewijs dat het bank
biljetten geweest zijn, moeilijk te leveren
De biljettendeskundigen van de bank
hebben het in dit opzicht vaak moeilijk.
Een boer die bij een brand in zijn boerde
rij enkele duizenden guldens verloor, die
hij zo maar ergens los neergelegd had,
kwam bij de bank een grote hoop puin
afleveren waartussen de resten van het
geld moesten zitten. Toch kon men hem
mensen die een stapeltje bankbiljetten
niet goed nagekeken hebben. Maar het
komt ook voor dat men in winkels als het
erg druk is, niet de moeite neemt een
aangeboden bankbiljet uit te vouwen.
Het werk van de afdeling „beschadigde
bankbiljetten" is zuiver dienstverlening
van de bank aan het publiek. Zij is niet
tot dit werk en tot restitutie ^an bescha
digde bankbiljetten verplicht. Bankpapier
is een renteloos krediet dat men krijgt.
Men doet het om het vertrouwen in de
bank en het bankpapier niet te schaden.
Deze dienstverlening leidt overigens
vaak tot minder frisse karweitjes. Resten
zoeken in de uitwerpselen van dieren is
geen uitzondering. Vooral op het platte
land komt het nogal eens voor dat een
dier een hoeveelheid bankbiljetten opeet.
Het is wel gebeurd dat een boer een to
taal bedorven koeiemaag naar de bank
stuurde met de mededeling dat er een
paar duizend gulden in moest zitten. Hij
heeft zijn geld echter teruggekregen.
Ook krijgt de bank regelmatig bankbil
jetten aangeboden die in een toilet of een
gierput gevallen zijn. Dat levert behalve
het ontsmetten geen bijzondere moeilijk-
wel een stuk of tien. Vaak gaat het om h^den op, evenmin als bankpapier dat in
Advertentie
Advertentie
V"
Je/ilenka
N V. WOUENSTOFFENFABRIEK GEORGE DROGE. TILBURG
een kledingstuk is blijven zitten dat in
een wasmachine behandeld is. Het papier
dat voor bankbiljetten gebruikt wordt ia
namelijk heel stevig.
Hoe stevig het bankpapier is wordt ge-
illustreerd door een verhaal over een por
tefeuille, die door Franse vissers bij IJs
land opgevist werd. Zij bleek te behoren
aan een anderhalf jaar eerder overboord
geslagen Nederlandse matroos. Via de
consul in Cherbourg kwam de portefeuille
bij de bank. Er zaten twee oriefjes van
vijfentwintig en één van tien in. De bil
jetten hadden geen noemenswaardige
schade van het lange liggen in het zee
water ondervonden. Ze konden gemakke
lijk geïdentificeerd worden. Het geld is
aan nabestaanden uitgekeerd.
De mannen van „beschadigde bankbil
jetten" weten ook raad met bankbiljetten
die helemaal of gedeeltelijk door muizen
opgegeten zijn. Dan moet men echter be
halve de resten van het geld ook de nes
ten van de muizen bij de bank brengen
Een pronkstuk van hun verzameling is
een verkoold bankbiljet van honderd gul
den. De keurig aan elkaar gepaste resten
leverden weer het oorspronkelijke biljet
op, maar dan op ongeveer een kwart van
de oorspronkelijke grootte. Alles staat er
nog op en is nog vrij duidelijk te zien,
zelfs de helm in het watermerk. In legen-
stelling tot metaal krimpt papier name
lijk bij sterke verhitting.
