Hl' IVR©UW Mevrouw mr. E. G. van „Ik heb het altijd een aardig bedrijf gevonden en er hart voor gehad Chef Marva verlaat na twaalf jaar de dienst I I Mannen mooier maken r ZATERDAG 27 NOVEMBER 1965 Erbij 19 PHMatti WmÊÊm^ Vooruit komen HENNY SCHOUTE ■H» f m y HOE VOELT ZIJ ZICH op haar 63ste na een leven lang intensief gewerkt te hebben? In functies, representatieve functies, die veel van haar vroegen. Die veel intelligentie eisten, tact, doorzettingsver mogen en opgeruimdheid. Zij is dan wel een typisch geëmancipeerde vrouw, maar wat heeft het maat schappelijk leven haar fysiek en psychisch gedaan? Zo De volgende week namelijk gaat zij voor de laatste keer de dagelijkse gang van haar Haagse woning naar het witte, statige Marine-paleis aan de Lange Voorhout in de Hofstad. „Mijn tijd is gekomen" zei ze toen ze haar ontslag indiende. „Ik vind het altijd gevaarlijk als je te lang blijft hangen. Bovendien wordt de afstand het ge- neratieverschil te groot". De chef van de MARVA, hoofd-officier MAR VA der tweede klasse, mevrouw mr. E. G. van Diemen-Mekking, draagt haar functie over aan de jongere me juffrouw P. Cortenraad. Eervol ont slag uit de hoogste rang die een vrouw bij de Marine kan halen. WAT NA 1 DECEMBER? Rusten tot het A.O.W.'tje met de regelmaat van de klok binnenkomt? Zich eindelijk eens aan het huishouden gaan wijden? („Ik ben dol op het huishouden en vind koken verrukkelijk"). Nee, ze trekt zich vorlopig nog niet uit het maatschappelijk leven terug. Het uni form mag dan de kast ingaan, wach ten op de A.O.W. is voor haar net zo onaanvaardbaar als terugtrekken. Ze 'gaat weer terug naar de Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers waar ze ook werkte voordat ze chef MARVA werd. Terug naar een honoraire baan om „nog twee jaar iets te doen te heb ben". MEVROUW Van Diemen studeerde in Amsterdam rechten. Ze bracht haar kennis in praktijk op het advoca tenkantoor van haar man, die aan het begin van de oorlog overleed. Me vrouw Van Diemen zette de praktijk in Leeuwarden nog een poosje voort. Na de bevrijding werd zij advi seuse voèr jeugdzorg van de militaire commissaris in Friesland. Daarbij trok zij het uniform van het Vrouwen Hulp Korps later MILVA aan. Het of- ficierspak ging echter weer uit toen zij secretaresse van het hoofdsbestuur van de U.V.V. in Amsterdam werd. Daar bleef zij tot de Marine haar verzocht Marva's in huishoudelijke dienst. te zien en te horen: ze bruist op haar 63ste nog van vitaliteit. Ze is nog een en al geïnteresseerdheid en ziet er nogal wat jonger uit dan zy is. Je moet concluderen dat deze vrouw nog vol energie zit en levenslustig is. Niettegenstaande dat alles gaat ze. Het blauwe uniform met de blauwe ankertjes, kroontjes, galons en „gouden" knopen gaat aan de kleerhanger. Twaalf jaar herinne ringen gaan de kast in. als chef van de MARVA te sollicite ren. De MARVA zat al een jaar zon der vrouwelijke chef. DE MARINE vrouwenafdeling is een jonge, moderne organisatie die werkt binnen een fier bedrijf. Ener zijds is zij nauw verbonden met het avontuurlijke van de zee en de zee vaart, anderzijds biedt zij zekerheid en vérgaande sociale zorg. Voor iemand die vooruit wil komen, die iets anders wil dan de banen waarvan er dertien in het dozijn gaan, zijn er bij de Marine vrouwenafdeling dan ook vele kansen. De verschillend» dienst vakken (verbindings-, administratieve huishoudelijke en geneeskundige dien sten en de navigaticentrale) geven al le de mogelijkheid tot interessant (en goedbetaald) werk in een prettige om- geving", staat in de voorlichtingsbro chure „Bij de MARVA". Over die afdeling werd zij chef. On der haar enige honderden Marva's die zijn geplaatst in Den Haag, Den Hel der en Amsterdam. Gevraagd naar het werk dat zij twaalf jaar lang deed, constateert ze: „Tja, hoe moet je dat nu vertellen.Ja, over alles wat de MARVA betreft adviseren aan de offi ciële instanties die daarvoor in aan merking komen. Daarnaast vertegen woordig ik het korps naar buiten en neem nieuwe Marva's aan". Conclu sie aan het eind van haar diensttijd: „Ik heb het altijd een aardig bedrijf gevonden en er hart voor gehad". Het dragen van een uniform? „In het be gin voelde ik me schutterig, maar ik vond 't niet kwaad staan. Bovendien heb je nooit kopzorgen van „wat zal ik nu 'es aantrekken". -v'j WAT VOOR type is een Marva? „Je moet ree zijn, flair hebben en on dernemend zijn. Vooral naar buiten ge richt en in een team passen. Voor stu diehoofden en artistieke meisjes kan ik niet instaan". En zijzelf dan, de chef MARVA met haar rechtenstudie en tenslotte het „mr."? Haar argument: „Ik heb er gemak van gehad.bij het le zen van de Marine-voorschriften". Marva's in hun recreatiezaal. De meisjes zien niet op tegen een flinke wandeling. Chef MARVA: mevrouw mr. E. G. van Diemen-Mekking. Het Marva-uniform is niet alleen functioneel maar ook charmant. Een tijdloos uniform ,want er kan niet veel vuldig gemoderniseerd worden en bo vendien moet het iedere Marva staan. In de tijd dat mevrouw Van Diemen chef-MARVA was, zijn door haar toe doen de pumps ingevoerd en hebben de aspirant-Marva's lessen in make-up van een schoonheidsspecialiste gekregen. Ten aanzien van het uiterlijk zijn er uiteraard restricties. Een Marva moet representatief voor het korps zijn en geen overdreven blikvanger zoals de film dat wil. EVEN VROLIJK als zij het Marine leven instapte, stapt zij er uit. Twaalf jaar wel en wee achter zich. Weg uit de kamer met de klassieke, donkert meubelen, het gebouw met de serent sfeer, uit het uniform vaii een hoofd officier der tweede klasse. De hoogste rang die een vrouw kan halen. Zij heeft plaatsgemaakt voor de jongere generdtie. Jt, In Rome is een schoonheidssalon geopend waar uitsluitend heren terecht kunnen. Wie hier na behandeling weer uit komt, ziet er tot in de puntjes verzorgd uit. Verschillende behandelingen zijn in de herensalon mogelijk. Schoonheidsmaskertje De pruik wordt opgepast Een klant kr jjgt een haarbehandeling Wenkbrauwen epileren

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 19